ترجمه:
(حديث اول )
محمد بن الحسين بن مت جوهرى، از محمد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى، از موسى بن عمر، از على بن نعمان، از عبد الله بن مسكان وى مى گويد: حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى براى زوار قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام قبل از اهل عرفات تجلى كرده و حوائج آن ها را بر آورده و گناهانشان را آمرزيده و در مسائل و خواسته هايشان شفاعتشان را كرده و سپس توجه به اهل عرفات نموده و آنچه در حق زوار امام حسينعليه‌السلام منظور نمود براى ايشان نيز ملحوظ مى دارد.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله و محمد بن الحسن، و على بن الحسين جميعا، عن سعد بن عبد الله، عن محمد عيسى بن عبيد، عن صفوان بن يحيى عن رجل عن سيف التمار، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام قال: سمعته يقول: زائر الحسينعليه‌السلام مشفع يوم القيامة لمائة رجل كلهم قد وجبت لهم النار ممن كان فى الدنيا من المسرفين.
ترجمه:
(حديث دوم )
پدرم رحمة الله عليه و محمد بن الحسن و على بن الحسين جملگى، از سعد بن عبد الله، از محمد بن عيسى بن عبيد، از صفوان بن يحيى، از مردى از سيف تمار، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام ، وى گفت:
شنيدم حضرت امام صادقعليه‌السلام مى فرمودند:
زائر امام حسينعليه‌السلام در روز قيامت صد نفر كه همگى اهل دوزخ بوده و در دنيا از مسرفين بودند را شفاعت مى كند.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله و محمد بن الحسن؛ و على بن الحسين؛ و على بن محمد بن قولويه جميعا، عن احمد بن ادريس؛ و محمد بن يحيى، عن العمركى بن على البوفكى قال: حدثنا يحيى و كان فى خدمته ابى جعفر الثانى عن على، عن صفوان الجمال، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام فى حديث له طويل قلت فما لمن قتل عنده يعنى عند قبر الحسينعليه‌السلام جار عليه السلطان فقتله، قال: اول قطرة من دمه يغفر له بها كل خطيئة، و تغسل طينة التى خلق منها الملائكة حتى يخلص كما خصلت الانبيأ المخلصين، و يذهب عنها ما كان خالطها، من ادناس طين اهل الكفر و الفساد، و يغسل قلبه و يشرح و يملا ايمانا، فيلقى الله و هو مخلص من كل ما تخالطه الابدان و القلوب، و يكتب له شفاعة فى اهل بيته و الف من اخوانه، و تتولى الصلاة عليه الملائكة مع جبرئيل و ملك الموت، و يوتى بكفنه و حنوطه من الجنة، و يوسع قبره و يوضع له مصابيح فى قبره، و يفتح له باب من من الجنة، و تاتيه الملائكة بطرف من الجنة، و يرفع بعد ثمانية عشر يوما الى خطيرة القدس، فلا يزال فيها مع اوليأ الله حتى تصيبه النفخة التى لا تبقى شيئا. فاذا كانت النفخة الثانية و خرج من قبره كان اول من يصافحه رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و امير المومنين و الاوصيأعليه‌السلام و يبشرونه و يقولون له: الزمنا و يقيمونه على الحوض، فيشرب منه و يسقى من احب.
ترجمه:
(حديث سوم )
پدرم رحمة الله عليه و محمد بن الحسن و على بن الحسين و على بن محمد بن قولويه جملگى، از احمد بن ادريس و محمد بن يحيى، از عمركى بن على بوفكى، وى مى گويد:
يحيى كه در خدمت ابو جعفر ثانى (از خلفأ عباسى ) بود، از على، از صفوان جمال، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام در ضمن حديث طولانى نقل كرده....
مترجم گويد:
اين حديث بطور تمام و مشروح در باب چهل و چهارم ذيل حديث شماره دو نقل و ترجمه شده لذا از ترجمه مكرر خوددارى مى نمائيم.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن الحسين بن الحسن بن ابان، عن محمد ابن اورمة، عن ابى عبد الله المومن، عن ابن مسكان، عن سليمان بن خالد، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام قال: سمعته يقول: ان الله فى كل يوم و ليلة مائة الف لحظة الى الارض يغفر لمن شأ منه و يعذب من يشأ منه و يغفر لزائرى قبر الحسينعليه‌السلام خاصة و لاهل بيتهم و لمن يشفع له يوم القيامة كائنا من كان و (ان كان رجلا قد استوجبه النار، قال:) قلت: و ان كان رجلا قد استوجبه النار؟ قال: و ان كان ما لم يكن ناصبيا.
ترجمه:
(حديث چهارم )
پدرم رحمة الله عليه از حسين بن حسن بن ابان، از محمد بن اورمه، ازابى عبد الله مومن از ابن مسكان، از سليمان بن خالد، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام ، وى مى گويد:
از حضرت امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمودند:
خداوند عزوجل در هر روز و هر شب صد هزار بار نظر به سكنه زمين مى فرمايد و در هر نظر هر كس را كه بخواهد آمرزيده و هر كس را كه بخواهد عذاب نموده و زائرين قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام را بالخصوص و نيز اهل بيت ايشان و كسانى را كه زائرين در روز قيامت شفاعت آن ها را مى كنند خواهد آمرزيد. ناگفته نماند اشخاص شفاعت شده هر كس و هر شخصى كه باشد مشمول آمرزش حق تعالى قرار خواهد گرفت اگر چه كسى بوده كه مستوجب آتش دوزخ باشد.
راوى مى گويد: عرض كردم: اگر چه كسى بوده كه مستحق آتش دوزخ باشد؟
حضرت فرمودند:
اگر چه اين طور باشد مشروط به اينكه ناصبى محسوب نگردد.
متن:
حدثنى الحسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى، عن ابيه عبد الله بن محمد بن عيسى، عن الحسن بن محبوب، عن عبد الله بن وضاح، عن عبد الله بن شعيب التيمى، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام قال: ينادى مناد يوم القيامة اين شيعة آل محمد؟! فيقوم عنق من الناس لا يحصيهم الا الله تعالى فيقومون ناحية من الناس، ثم ينادى مناد: اين زوار قبر الحسينعليه‌السلام ؟ فيقوم اناس كثير، فقال لهم: خذوا بيد من احببتم؛ انطلقوا بهم الى الجنة، فياخذ الرجل من احب حتى ان الرجل من الناس يقول لرجل: يا فلان اما تعرفنى انا الذى قمت لك يوم كذا و كذا، فيدخله الجنة، لا يدفع و لا يمنع.
ترجمه:
(حديث پنجم )
حسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى، از پدرش از عبد الله بن محمد بن عيسى، از حسن بن محبوب، از عبد الله بن وضاح، از عبد الله بن شعيب تيمى، از حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام ، حضرت فرمودند:
روز قيامت منادى ندا مى كند: شيعيان آل محمد در كجا هستند؟!
پس از ميان مردم گردنهائى كشيده شده و افرادى بپا مى خيزند كه عدد آنها را غير از حقتعالى كس ديگر نمى داند. ايشان در قسمتى از مردم بپا مى خيزند كه سپس منادى ندا مى كند: زوار قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام در كجا هستند؟!
خلق بسيارى به پا مى خيزند.
ترجمه كامل الزيارات
پس به ايشان گفته مى شود: دست هر كسى را كه دوست داريد بگيريد و آنها را به بهشت ببريد، پس شخصى كه جزء زائرين است هر كسى را كه بخواهد گرفته و به بهشت مى برد حتى بعضى از مردم به برخى ديگر مى گويند:اى فلانى من را مى شناسى؟ من كسى هستم كه در فلان روز در فلان مجلس براى تو ايستاده و احترام از تو نمودم پس من را نيز در ياب، زائر او را نيز گرفته و به بهشت دخل نموده بدون اينكه دافع و مانعى در بين باشد.
الباب التاسع و الستون ان الزيارة الحسينعليه‌السلام ينفس بها الكرب و تقضى بها الحوائج
متن:
حدثنى ابوالقاسم جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله الموسوى العلوى، عن عبيد الله بن نهيك، عن ابن ابى عمير، عن هشام بن الحكم، عن فضيل بن يسار قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : ان الى جانبكم قبرا ما اتاه مكروب الا نفس الله كربته، و قضى حاجته.