بلاكش زينب من | مكن زارى به دشمن | |
كه اين قومند بى شرم | در آنها نيست آزرم | |
مبادا دشمنانت | رسانندت اهانت | |
هزاران زخم بر تن | به است از طعن | |
دشمن مرا در راه معبود | شهادت بود مقصود | |
به مقصود رسيدم | همين ساعت شهيدم | |
تو را دارد لياقت | كه سازى صبر و طاقت | |
به هر درد و بليه | به هر رنج و رزيه | |
على را دخترى تو | ز زنها برترى تو | |
تو را زهراست مادر | بود جدت پيمبر | |
مشو مانند زنها | عزيزم ناشكيبا | |
به زنها ياورى كن | به طفلان مادرى كن | |
به خيمه روز ميدان | مشو خواهر تو گريان |
عن ابى جعفرعليه‌السلام قال سمعته يقول :
من اراد ان يعلم انه من اهل الجنة فليعرض حبنا على قلبه فان قبله فهو مومن و من كان لنا محبا فليرغب فى زياره قبر الحسينعليه‌السلام فمن كان للحسينعليه‌السلام زوارا عرفناه بالحب لنا اهل البيت و كان من اهل الجنة ، و من لم يكن للحسينعليه‌السلام زوارا كان ناقص الايمان
«كامل الزيارات ، ص ٢١٢»
راوى مى گويد از حضرت باقرعليه‌السلام شنيدم مى فرمود:
كسى كه مى خواهد بداند از اهل بهشت است دوستى ما را بر قلبش عرضه بدارد اگر پذيرفت مومن است و هر كس كه عاشق ماست رغبت در زيارت قبر حسينعليه‌السلام مى نمايد، پس كسى كه زائر حسينعليه‌السلام است ، او را به محبت خود مى شناسيم و اهل بهشت است و آن كه زائر حسينعليه‌السلام نيست ايمانش ناقص است