يكى روزيست بس سرد | تمام برگها زرد | |
خزان چهره نموده | گل از گلشن ربوده | |
بكرده برج عقرب | قواى خود مرتب | |
گشوده دست ايشان | به تاراج درختان | |
برفته بلبل از باغ | گرفته جاى او زاغ | |
شده در اين مه شوم | چمن منزلگه بوم | |
هواى برج عقرب | چنان سرد است در شب | |
كه بى پوشاك كامل | گذارى است مشكل | |
گذشته عقرب از نيم | دل مردم پر از بيم | |
هراسان تنگ دستان | كه مى آيد زمستان | |
نفوس مردم شام | شده از خاص و از عام | |
به پشمين رخت مستور | نباشد يك نفر عور | |
اگر يك شخص مسكين | ندارد رخت پشمين | |
و يا نبود لحافش | به مقدار كفافش | |
كند سرما دلش ريش | زند چون عقربش نيش |