١- عبد الرّحمان بن حجّاج گويد : به ابو الحسن امام موسى كاظم (ع) عرض كردم : نظر شما در باره مراجعه به پزشكى مسيحى كه به او احتياج دارم چيست، آيا مىتوانم بر او سلام كنم و برايش دعا نمايم؟ فرمود : آرى ولى دعاى تو به او سود نمىرساند.
٢- امام رضا (ع) فرمود : به امام صادق (ع) گفته شد چگونه به يهودى و مسيحى دعا كنم؟ امام فرمود : بگو خدا در امور دنيايت بركت دهد.
٥٤- باب جواز مكاتبه مسلمان با اهل ذمّه ١- عبد اللّه بن سنان گويد : از امام صادق (ع) سؤال شد : مردى به يكى از
كارگزاران مهمّ زردشتى نامه مىنويسد، آيا جايز است نام او را قبل از اسم خويش بنويسد؟ امام فرمود : به منظور جلب منفعت اشكالى ندارد.
٢- ابو بصير گويد : از امام صادق (ع) سؤال شد : شخصى به فردى زردشتى يا يهودى يا مسيحى يا به كسى كه كارگزار و از بزرگان ايالتى از سرزمين اوست نيازى دارد وى با توجّه به احتياجى كه دارد ناچار است به او نامه بنويسد، آيا در نامهاش نام آن كافر را بنويسد و براى برآوردن حاجتش بر او سلام كند.
امام فرمود : نوشتن نام او در اوّل نامه جايز نيست ولى در نامهات بر او سلام كن، پيامبر خدا (ص) به پادشاه ايران و روم نامه مىنوشت.
١- حسن بن على بن فضّال گويد : از ابو الحسن علىّ بن موسى الرّضا (ع) شنيدم كه مىفرمود : خضر آب حيات نوشيده و تا نفخه صور نمىميرد، او به نزد ما مىآيد و بر ما سلام مىكند، و صداى او را مىشنويم امّا خودش را نمىبينيم، هر جا نام او برده شود حاضر است، هر كس از شما نام او را ببرد بر او سلام كند.
١- ثعلبة بن ميمون گويد : عدّهاى در خدمت امام صادق (ع) بودند و امام
بر ايشان حديث مىفرمود، يكى از آنان نام شخصى را ذكر كرد و به او بد گفت و نزد امام شكايت كرد، امام فرمود : كجا مىتوانى كسى را پيدا كنى كه در دوستى كامل باشد، و كو مردان كاملا وارسته؟
٢- امام جعفر صادق (ع) فرمود : در باره [باطن و جزئيات روحى] اشخاص زياد تحقيق نكن كه بىدوست باقى خواهى ماند.
٣- ضحّاك بن مخلّد گويد : از امام صادق (ع) شنيدم كه : انصاف نيست كه از دوستان عدالت كامل را انتظار داشته باشيد.