9%

١٣٠- باب تحريم گماشتن دربان براى منع ورود شيعه‏

١- ابو حمزه گويد : به امام باقر (ع) عرض كردم فدايت شوم : چه مى‏فرمايى‏

در مورد مسلمانى كه براى ديدن يا حاجتى نزد مسلمانى برود و او در خانه باشد و اجازه ورود بخواهد، او اجازه ندهد و از خانه هم بيرون نيايد؟ فرمود، اى ابا حمزه، هر مسلمانى كه براى ديدار يا درخواست حاجتى نزد مسلمانى برود كه در خانه است و اجازه ورود بخواهد و او بيرون نيايد، پيوسته به لعنت خدا گرفتار باشد تا همديگر را ملاقات نمايند، عرض كردم : فدايت شوم، در لعنت خداست تا يك ديگر را ديدار كنند؟ فرمود : آرى اى ابا حمزه.

٢- اسحاق بن عمّار گويد : خدمت امام صادق (ع) رسيدم، حضرت با ترشرويى به من نگاه كرد، عرض كردم (يا ابن رسول اللّه) چه چيز حالت شما را نسبت به من دگرگون نموده است؟ فرمود : آنچه كه رفتار ترا نسبت به برادرانت دگرگون ساخته، اى اسحاق به من خبر رسيده كه در خانه‏ات دربان گذاشته‏اى تا فقراى شيعه را راه ندهند، عرض كردم : فدايت شوم من از شهرت ترسيدم، فرمود :

آيا از بلا نترسيدى؟ آيا نميدانى چون دو مؤمن به هم برسند و مصافحه نمايند خداى عزّ و جل بر آنها رحمت فرو مى‏فرستد كه نود و نه درصد رحمت براى كسى است كه محبّتش به رفيقش بيشتر باشد و اگر محبتشان يكسان باشد رحمت خدا پرده‏اى برايشان فرو كشد، و چون به مذاكره نشينند، برخى از فرشتگان محافظ آنها به بعضى ديگر مى‏گويند : از اينها دور شويم شايد رازى داشته باشند كه خدا بر آنها پرده كشيده است، عرض كردم : مگر خداى عزّ و جل نمى‏فرمايد «به گفتارى لب نگشايد جز آن كه نزد او فرشته‏اى مراقب و آماده باشد (٣» فرمود : اى اسحاق اگر محافظان نشنوند، خداوند عالم به رازها مى‏شنود و مى‏بيند.

٣- مفضّل بن عمر گويد : امام صادق (ع) فرمود : هر مؤمنى كه بين او و مؤمن‏

ديگر حجابى باشد، خداوند ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار بلند مى‏كشد كه فاصله بين دو ديوار هزار سال راه باشد.

٤- محمد بن سنان گويد : در خدمت امام رضا (ع) بودم حديثى طولانى ذكر فرمود كه مضمونش اين بود؛ سه نفر از بنى اسرائيل مؤمنى را از وارد شدن بر خود منع كردند و به او اجازه ملاقات ندادند، ولى بعدا با او همراه شدند «چهار نفرى به باغى مى‏رفتند» پس آتشى از آسمان فرود آمد آن سه نفر را سوزاند و مؤمن زنده ماند.

٥- امام رضا (ع) فرمود : مؤمن به منزله برادر مؤمن است كه از يك پدر و مادر باشند هر كه برادرش را متّهم كند ملعون است، و هر كه به او نيرنگ زند ملعون است. و هر كه خير خواه برادرش نباشد ملعون است، و هر كه بين خود و برادرش مانعى ايجاد نمايد و غيبت او كند ملعون است ملعون، ملعون.