อีดกุรบาน ในคำกล่าวของอะลุลบัยต์ (อ.)

 

ท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ็อล) ได้กล่าวว่า

إنَّما جَعَلَ اللهُ الأضحی لِشبَعِ مَساکِینِکُم مِنَ اللِّحمِ فَأطعِمُوهُم
 

“แท้จริง อัลลอฮ์ (ซ.บ.) ได้ทรงกำหนดอีดกุรบาน เพื่อให้ผู้ยากไร้ได้อิ่มเอมกับเนื้อ (กุรบาน) ฉะนั้น จงให้พวกเขาได้รับประทานเนื้อกรุบานเถิด”

 (ษะวาบุลอะอ์มาล หน้า 59)

یُغفَرُ لِصاحِبِ الأضحیِیَّةِ عِندَ أوَّلِ قَطرَةٌ تَقطُرُ مِن دَمِها
 

“เจ้าของกุรบานจะได้รับการอภัยโทษ ตั้งแต่เลือดหยดแรกที่ได้เชือดมัน”

(มันลายะฮ์ฎุรุฮุลฟะกีฮ์ เล่ม 2 หน้า 214)

อิมามซัจญาด (อ) ได้กล่าวว่า

إذا ذَبَحَ الحاجُّ کانَ فِداهُ مِنَ النارِ
 

“การทำกุรบานของฮุจญาดนั้น เพื่อไถ่ถอนเขาจากไฟนรก”

 (บิฮารุลอันวาร เล่ม 99 หน้า 288)

 

ทำความรู้จักกับคำว่า อีดกุรบาน

อีด (عید) ให้ความหมายว่า การย้อนกลับ และ กุรบาน (قربان) ให้ความหมายว่า ความใกล้ชิด หรือ การแสวงหาการงานที่ทำให้เกิดความใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้า
 (المعجم السبئی ماده ق ر ب)

ด้วยเหตุนี้ เมื่อนำทั้งสองคำมารวมกันสามารถจะให้ความหมายอีดกุรบานได้ว่า การย้อนกลับของมนุษย์เพื่อให้ไปถึงยังตำแหน่งความใกล้ชิดกับพระเจ้า ตำแหน่งที่ว่านี้อยู่ภายใต้เงาแห่งการต่อสู้กับกิเลสตัณหาแห่งตน คือการใช้โอกาสที่ดีนี้เพื่อบำเพ็ญตน จนได้รับการขัดเกลาที่บริสุทธิ์

 
กุรบาน อีดของมวลมุสลิม

อีดกุรบาน เป็นหนึ่งในวันอีดที่สำคัญของชาวมุสลิม ซึ่งไม่ว่าเขาจะอยู่ในมัสฮับหรือนิกายใดต่างก็เชื่อในวันสำคัญนี้เหมือนกัน ดังจะเห็นได้จากการเสร็จสิ้นพิธีฮัจญ์ ที่บรรดาฮุจญาตต่างมุ่งหน้าทำการกุรบานสัตว์ของตนตามศาสนบัญญัติเพื่อพี่น้องมุสลิมผู้ยากไร้ หรือดังบทดุอากุนูตที่เราวอนขอต่อพระองค์ในละหมาดอีดว่า

اسألک بحق هذا الیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد صلی الله علیه و آله ذخرا و شرفا و کرامة و مزیدا
 

“ข้าฯ วอนขอต่อพระองค์ ด้วยสิทธิแห่งวันนี้ ซึ่งพระองค์ทรงบันดาลให้เป็นวันอีดสำหรับมวลมุสลิม และเพื่อให้เป็นคลัง เกียรติยศ และความประเสิรฐแด่มุฮัมมัดและวงศ์วานของมุฮัมมัด...

ด้วยเหตุนี้ วันอีดจึงไม่ใช่เป็นวันของบรรดามุมิน (ผู้ศรัทธา) เพียงเท่านั้น แต่กลับหมายถึงเป็นวันของมวลมุสลิมทั้งหมดที่ทุกคนมีส่วนร่วมด้วยกัน  และเราต่างมีความเชื่อว่า การร่วมตัวกันที่ยิ่งใหญ่ ณ สถานที่อันศักสิทธิ์ (มักกะฮ์) นั้นก็เพราะเรามีความเชื่อในพระเจ้าองค์เดียวกัน และเรากำลังสานเจตนารมณ์แห่งพระเจ้าที่ประสงค์ให้เรายึดสายเชือกของพระองค์ไว้ให้จงแน่นและอย่าแตกแยกกัน

 (وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا)
 

ซึ่งเป็นหนึ่งในคำสั่งใช้ของพระองค์ที่มีต่อบรรดามุสลิมทั้งหลาย

 

บทความโดย เชคอะลี พิชัยรัตน์