ในขณะที่บรรดาศาสดาทั้งหลายต่างยืนหยัด เพื่อเรียกร้องเชิญชวนให้ประชาชาติได้หันมาสู่การเคารพภักดีต่อพระเจ้าเพียงองค์เดียว ซึ่งอัล-กุรอานได้กล่าวไว้ว่า

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ  

แน่นอน เราได้ส่งเราะซูลมาในทุกประชาชาติ พวกเจ้าจงเคารพภักดีอัลลอฮฺ และจงหลีกหนีพวกอธรรม (อัล-กุรอาน บทอันนะฮฺลิ / 36) (1)

และเชิญชวนให้เชื่อฟังปฏิบัติตามคำสั่งของบรรดาศาสดา หลีกห่างจากการปฏิบัติตามบรรดาผู้อธรรม เทวรูป และพระเจ้าจอมปลอมทั้งหลาย หลีกเลี่ยงจากบรรดาชัยฏอนมารร้าย ละเว้นการกดขี่ข่มเหงและการก่อความเสียหาย ก่อบาปกรรมและความผิดต่าง ๆ โดยทั่วไปแล้วท่านศาสดามักเผชิญหน้ากับการต่อต้าน และการปฏิเสธของประชาชน อัล-กุรอาน กล่าวว่า

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ

เรื่องราวของบรรดาผู้ที่มาก่อนหน้าพวกเจ้า เช่น กลุ่มชนของนูฮฺ อ๊าด และษะมูด และบรรดาผู้ที่มาหลังจากพวกเขามิได้มาถึงพวกเจ้าดอกหรือ ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องของพวกเขานอกจากอัลลอฮ บรรดาเราะซูลของพวกเขาได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยหลักฐานอันชัดแจ้ง พวกเขาได้เอามือปิดปากของพวกเขาไว้ และกล่าวว่า แท้จริงเราได้ปฏิเสธในสิ่งที่ประทานลงมาแก่ท่าน แท้จริง พวกเราสงสัยต่อสิ่งที่ท่านเรียกร้องเราไปสู่อย่างแน่นอน (อัล-กุรอาน บทอิบรอฮีม / 9)

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิเสธของเหล่าบรรดาผู้นำเผ่า และผู้มีหน้าตาทางสังคมซึ่งพวกเขาต่างมีความสุขอยู่กับการดื่มกิน อัล-กุรอาน กล่าวว่า

وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ

และเรามิได้ส่งผู้ตักเตือนใดไปยังเมืองใด นอกจากบรรดาผู้ฟุ่มเฟือยกล่าวว่า แท้จริงเราเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาในสิ่งที่ประทานลงมาแก่ท่าน (อัลกุรอาน บทซะบะอ์ โองการที่ 34)

และบทอัลฆอฟิร โองการที่ 83 กล่าวว่า

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون  

ดังนั้น เมื่อบรรดาเราะซูลของพวกเขาได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยหลักฐานต่าง ๆ อันชัดแจ้ง พวกเขาก็ดีใจกับความรู้ (ทางด้านวัตถุ) ที่มีอยู่กับพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาเคยเยาะเย้ยไว้นั้นก็ห้อมล้อมพวกเขา

พวกเขาได้ร่วมกันต่อต้านแนวทางของบรรดาศาสดาอย่างรุนแรง อีกทั้งยังได้เรียกร้องให้ชนกลุ่มอื่นเข้าเป็นพวกอีกมากมาย พวกเขาได้หันหลังให้กับแนวทางแห่งสัจธรรม อัล-กุรอานกล่าวว่า
 และพวกเขากล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา แท้จริงเราได้เชื่อฟังปฏิบัติตามบรรดาหัวหน้าของเรา และบรรดาผู้นำของเรา ดังนั้น พวกเขาได้ทำให้พวกเราหลงทาง (อัล-กุรอาน บทอัล-อะฮฺซาบ / 67) (2)

ขณะเดียวกันกลุ่มชนที่ถูกกดขี่ทางสังคมกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยได้ทยอยกันเข้ารับอิสลาม และศรัทธาเลื่อมใสต่อบรรดาศาสดา ซึ่งเป็นเรื่องปกติว่าส่วนน้อยเท่านั้นที่จะยอมรับหลักความเชื่อที่ถูกต้อง ยอมรับความยุติธรรมทางสังคม เชื่อฟังปฏิบัติตามคำบัญชาของพระเจ้าและเราะซูล เช่น ในสมัยของศาสดาสุลัยมาน (อ.) เป็นต้น และแม้ว่าการอบรมสั่งสอนของเหล่าบรรดาศาสดาจะ มีอิทธิพลต่อสังคมไปที่ละน้อย และขยายจากสังคมหนึ่งไปสู่อีกสังคมหนึ่งก็ตาม แต่เป็นการขยายตัวไปอย่างมั่นคงจนเป็นที่ฉงนสงสัยของเหล่าบรรดาผู้ปฏิเสธที่อธรรมทั้งหลาย ซึ่งจะพบว่าระบบกฎหมายสากลมากมายได้นำเอาเงื่อนไข และบทบัญญัติแห่งฟากฟ้าไปใช้ในระบบของตน โดยมิได้กล่าวอ้างถึงแหล่งที่มามิหนำซ้ำยังได้เปลี่ยนเป็นนามชื่อทางความคิดของตนและเอาสิ่งนั้นเสนอต่อชาวโลกอย่างน่าไม่อาย

ขอขอบคุณเว็บไซต์อัชชีอะฮ์