ความลับแห่ง “ริฎวาน” ตอนที่ 2

ความลับแห่ง “ริฎวาน” บุรุษไร้เงา มันสมองของฮิซบุลลอฮ์


ประวัติและเรื่องเล่าของขุนพลแห่งกองกำลังขบวนการต่อสู้อิสลามฮิซบุลลอฮ ชะฮีด อิมาด มุฆนียะห์
ตอนที่ 2


   (ถวิลหาการซิยารัต – เล่าโดย มารดาของชะฮีด อิมาด มุฆนิยะห์)


ฉันและ ฮัจญีฟาอิซ (บิดาของชะฮีด อิมาด มุฆนิยะห์) มาจากครอบครัวที่เคร่งครัดศาสนา และมีแนวคิดศาสนานิยม ในช่วงวัยเด็กของเราทั้งสอง  ไม่ค่อยจะได้เห็นความเชื่อทางศาสนาเกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมมากนักในหมู่ประชาชนชาวเลบานอน  ผู้เคร่งครัดในศาสนาที่สามารถไว้วางใจและเชื่อมั่นได้มีเพียงไม่กี่คน  ประชาชนยังไม่เข้าใจเรื่องราวของศาสนบัญญัติและหลักคำสอนของศาสนาอิสลามเท่าที่ควร ด้วยเหตุนี้จึงไม่ค่อยมีความเคร่งครัดในการใช้ชีวิตประจำวัน
แต่สำหรับครอบครัวของเราแล้ว  มีอุดมคติด้านศาสนา และฉันได้เติบโตมาด้วยอุดมการณ์และแนวคิดอันยิ่งใหญ่นี้ หลังจากที่ฉันได้แต่งงานไป  ก็พยายามที่จะถ่ายทอดหลักความเชื่อแนวคิดที่ได้เรียนรู้มาจากบิดามารดาของฉันสู่ลูกๆเสมอมา
ความรักในศาสนาของครอบครัวของฉันนั้นมากล้น มากจนขนาดที่ว่าบิดามารดาของฉันมีความตั้งใจที่จะเดินทางไปยังมัชฮัด(อีหร่าน)​เพื่อซิยารัตฮะรัมท่านอิมามริฎอ (อ) แม้จะต้องเผชิญกับอุปสรรคปัญหานานับประการ  ความรักและความถลิวหาอันแรงกล้านี้ถึงขั้นที่ว่า ในช่วงประมาณหกสิบปีก่อน  ในการเดินทางที่แสนจะลำบากและใช้ระยเวลาที่ยาวนานเกือบสองเดือน  บวกกับอุปสรรคปัญหาต่างๆในระหว่างการเดินทาง แต่กระนั้นก็ตามทั้งสอง(บิดามารดา)ก็ฝ่าฟัน อดทนและมุ่งมั่น เพื่อที่จะไปให้ถึงฮะรัมท่านอิมามริฎอ (อ) ให้ได้   ทั้งนี้ การซิยารัตฮะรัม(สุสาน)​ต่างๆของบรรดาอิมามในอิรัก และหลังจากนั้น การซิยารัตฮะรัมอิมามริฎอ (อ) ในเมืองมัชฮัดเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของชาวเลบานอน
ฟาอิซ (บิดาของชะฮีด อิมาด มุฆนิยะห์) ก็เช่นกัน มาจากครอบครัวที่เคร่งครัดในศาสนา  และหลังจากที่เราทั้งสองได้รู้จักกัน อีกทั้งครอบครัวของเรามีความคล้ายคลึงกันในด้านหลักความศรัทธา จึงทำให้ทางผู้ใหญ่เห็นชอบให้เราทั้งสองได้แต่งงานกัน
หลังจากที่เราได้แต่งงานกันมีครอบครัว ก็ได้กำเนิดบุตรชายสามคน คือ อิมาด  ฟุอาด และ ญิฮาด  และบุตรสาวอีกสองคน ชื่อ นาฮิดะห์ และซัยหนับ
อิมาด เป็นบุตรชายคนโต  ได้ถือกำเนิด เมื่อวันที่ 25 มกราคม ค.ศ. 1962   ในเขตพื้นที่ “ซัยยาห์” แถบชานเมืองทางตอนใต้ของกรุงเบรุต
เนื่องจากเราอาศัยอยู่ในกรุงเบรุต และครอบครัวของเราอาศัยอยู่ทางภาคใต้ของเลบานอน  เราจึงพยายามหาโอกาสกลับไปยังภาคใต้เลบานอน เพื่อพบปะเยี่ยมเยียนครอบและเครือญาติ
ในช่วงหนึ่ง เราได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้าน ซึ่งอยู่ในช่วงท้ายเดือนรอมฎอนพอดี   เราจึงได้เดินทางกลับไปร่วมเฉลิมฉลองวันตรุษอีดฟิตร์ที่บ้าน ซึ่งในเวลานั้น อิมาด เพิ่งมีอายุแค่สี่สิบวัน และอยู่ในอ้อมกอดของฉัน
เราเดินทางด้วยรถยนต์ มีผู้โดยสารทั้งหมดเจ็ดคน ในระหว่างทางได้มาถึงเขตพื้นที่เชิงเขา ก็ได้เกิดอุบัติเหตุอย่างไม่คาดฝัน   เราอยู่ในรถหลายคน  ซึ่งในช่วงแรกของอุบัติเหตุ เราตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก  เนื่องจากตกใจต่อเหตุการณ์  แต่เมื่อควบคุมสติได้ จึงได้รีบพากันออกมาจากรถ
หลังจากที่เราออกมาจากรถได้ไม่นาน รถยนต์คันดังกล่าวก็ได้เกิดระเบิดขึ้น และไฟเกิดลุกไหม้อย่างรุนแรงเผารถจนมอดไหม้  
นับเป็นความโปรดปรานของพระองค์ที่พวกเราปลอดภัยทุกคน ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ เนื่องจากได้ออกจากตัวรถ ก่อนที่จะเกิดระเบิด
เราได้ทิ้งซากรถที่ถูกไฟไหม้ไว้ตรงนั้น  จากนั้นเราได้นั่งรถบัสเดินทางกลับภาคใต้
บิดาของฉัน เป็นผู้เคร่งครัดในศาสนา เป็นผู้ที่มีญาณวิสัยที่จะรู้เห็นสิ่งที่เหนือธรรมชาติ ซึ่งทุกคนในครอบครัวของเราจะเคารพรักเป็นพิเศษ
เขาเป็นคนที่เหมือนจะมีญาณทิพย์  ทันทีที่เขาได้รับรู้เรื่องราวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  ก็ได้ชี้ไปยัง อิมาด ซึ่งมีอายุสี่สิบวัน ว่า  เด็กทารกน้อยนี้ ที่ทำให้พวกเจ้ารอดพ้นจากเหตุดังกล่าว  ทั้งๆที่พวกเจ้าขาดนมาซศุบฮ์ และด้วยบารากัตของทารกน้อยคนนี้ ทำให้พวกเจ้าปลอดภัย
เรามองไปยังบิดาในสภาพที่มีความละอายใจ  พร้อมกับพูดว่า สิ่งที่ท่านกล่าวมานั้นเป็นความจริง เราเสียใจเป็นอย่างมากที่วันนั้น เราต้องขาดนมาซโดยไม่ตั้งใจ และต้องนมาซศุบฮ์กอฎอ
การที่บิดาของฉันกล่าวเช่นนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดใจเป็นอย่างมาก และด้วยเหตุนี้ คำพูดประโยคสุดท้ายของท่าน ยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดมา  โดยท่านได้กล่าวว่า “ เราทุกคนรอดปลอดภัยจากอุบัติเหตุครั้งนั้น เนื่องจากการมีอยู่ของ อิมาด”
เมื่ออิมาด เข้าสู่วัยสี่ขวบ  เขาจะสนใจเรื่องราวทางด้านศิลปะ  เขาเป็นเด็กดี เชื่อฟัง สอนง่าย มีนิสัยพูดน้อยและเขินอาย ชอบทำมากกว่าพูด  หมายความว่า ตั้งแต่วัยเด็กเขาจะลงมือทำมากกว่าการพูด
เมื่ออิมาดเข้าสู่วัยแปดขวบ ปู่ของเขาก็ได้เสียชีวิต  ซึ่งปู่ของเขาจะรักและเมตตา อิมาด เป็นพิเศษ    ฉันเองก็มีความมั่นใจถึงบั้นปลายชีวิตอันสวยงามของอิมาด จึงพยายามเอาใจใส่ ดูแลและอบรมสั่งสอนเขาเป็นอย่างดี
ติดตามตอนที่3

บทความโดย ซัยยิดสุไลมาน ฮุซัยนี