สาส์นของขบวนการอาชูรอ ตอนที่ 2

 

สาส์นของขบวนการฮูซัยนี เป็นสาส์นที่ไร้ขีดจำกัด คู่สนทนาดั้งเดิมของมัน คือ มนุษย์ และข้อสนับสนุนนั้น คือ วัจนะของศาสนทูตผู้ทรงเกียรติที่กล่าวว่า

حسين مني و انا من حسين

 “ฮุเซนมาจากฉัน และฉันมาจากฮุเซน” (บิฮาร 43/261)

 แน่นอนว่า ฮุเซน บิน อาลี คือ หลานชายของศาสดามูฮัมมัด(ศ) ท่านมีหลานชาย และหลานสาวหลายคน แต่ไม่มีใครที่ท่านจะพูดถึงเหมือนกับที่พูดถึงฮุเซน ซึ่งความหมายของวจนะนี้ ก็คือ”รากฐานของศาสนา ระบบศาสดา และสาส์นของฉัน จะถูกพิทักษ์รักษาด้วยการลุกขึ้นสู้ของฮุเซน เหตุนี้เองสาส์นของฮุเซน จึงมีความสัมพันธ์กับระบบศาสดา

 

สาส์นของขบวนการอาชูรอที่ปรากฎเด่นให้เห็นอย่างชัดเจนที่สุด คือ การแยกระหว่าง สัจธรรม กับ โมฆะ ความจริง กับ ความเท็จ ความดี กับ ความชั่ว เกียรติยศ กับ ความอัปยศ ความมืดบอด กับ ความสว่างไสว ปัญญา กับ ความเขลา และ ความตาย กับ การมีชีวิต

 

มนุษย์ทุกคนล้วนมีความสัมพันธ์กับคำและความหมายของคำเหล่านี้ หากพวกเขาสามารถแยกแยะมันได้ พวกเขาจะเคลื่อนไปถูกทาง แต่หากไม่แล้วพวกเขาจะประสบเคราะห์แห่งตรรกวิบัติในการกระทำของตน ทุกคนล้วนปราถนาที่จะเข้าใจว่าอะไรคือ สัจธรรม อะไรคือ โมฆะ เพื่อโอบกอดสัจธรรม และสร้างระยะห่างกับโมฆะ เช่นเดียวกันทุกคนล้วนต้องการรู้ว่าอะไรคือความจริง อะไรคือความเท็จ เพื่อจะได้เป็นผู้สัจจริง และออกห่างจากความเท็จ พวกเขายังปราถนาจะเข้าใจว่า อะไรคือ เกียรติยศ อะไรคือ ความอัปยศ เพื่อจะได้มีชีวิตอยู่อย่างมีเกียรติ ไม่ใช่ชีวิตแบบอัปยศ

รากของสิ่งเหล่านี้ คือ ชีวิต และ ความตาย และเช่นเดียวกัน ทุกคนล้วนต้องการเข้าใจว่า ชีวิตคืออะไร ความตายคืออะไร ? โดยผิวเผินแล้ว คำ และความหมายของสิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต่างเข้าใจอยู่แล้ว และยังสามารถแยกแยะความหมายของมันได้อย่างง่ายดาย บางส่วนจึงเดาไปว่า คนเราไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำ และยังเดาไปว่า “คน”สามารถแยกแยะสิ่งเหล่านี้ได้เพียงลำพัง ความคิดลักษณะนี้ปรากฎอยู่ในความคิดของผู้คนมากมาย บ้างก็เป็นผู้กดขี่ บ้างก็เป็นผู้ยอมรับการกดขี่

 

ผู้กดขี่พูดว่า “สัจธรรมอยู่กับข้า และคำพูดของข้า คือ ความจริง ข้ามีเกียรติยศ ข้ามีสติปัญญา ข้ามีชีวิต” ผู้ยอมรับการกดขี่ ก็อ้างเช่นนี้ และมนุษย์กลุ่มผู้ต่อต้านความอธรรมก็อ้างอย่างเดียวกัน เพราะฉะนั้น การแยกแยะเรื่องแบบนี้ สำหรับคนมากมายไม่ใช่เรื่องง่ายเลย การจะรู้ และแยกแยะได้ จึงจำเป็นต้องอาศัยแหล่งอ้างอิงที่ดั้งเดิมที่ถูกต้อง คือ อัลกุรอาน และ อะฮ์ลุลบัยต์ (อ)

บทความโดย เชคมูฮัมหมัด เบเฮชตีย์
ขอขอบคุณ ที่มา เอบีนิวส์ทูเดย์
เรียบเรียงโดย เชค ญะมาลุดดีน ปาทาน