วิเคราะห์เรื่องราวของอิมามมะฮ์ดี ตอนที่ 11

สภาพทางความคิด, การเมือง,  สังคมของชีอะฮ์ สมัยราชวงศ์อับบาซียะฮ์

2.  สภาพทางการเมือง
2.1.  อิมามอะลีฮาดี(อิมามที่10)และ อิมามฮาซันอัสกะรี(อิมามที่11)
ถูกบังคับให้ย้ายออกจากเมืองมะดีนะฮ์(บ้านเกิด)ไปอยู่ที่เมืองซะมัรรอ อิรัก ฝ่ายกาหลิบได้สั่งให้เฝ้าตรวจตราอิม่ามทั้งสองอย่างเข้มงวด
พวกผู้ปกครองแห่งตระกูลอับบาซียะฮ์คอยหาแผนจัดการกับอิมามที่ 10 และอิม่ามที่ 11 ผลสืบเนื่องมาจากการที่กาหลิบมะอ์มูนคนก่อนได้เคยแต่งตั้งอิมามอะลีริฎอ(อิมามที่ 8)แห่งตระกูลอะละวีเป็นวะลียุลอะฮ์ดิ(ผู้สืบทอดตำแหน่ง) 
เรื่องแต่งตั้งคนตระกูลอะละวีเป็นกาหลิบต่อจากมะอ์มูนนี้ ได้กลายเป็นแบบอย่างที่เป็นอุปสรรคอย่างยิ่งสำหรับกาหลิบในตระกูลอับบาซี๊ยะฮ์คนต่อมา ที่จะเข้ามาสืบอำนาจการปกครองต่อจากมะอ์มูน 
กาหลิบจึงสรุปว่า ต้องย้ายที่อยู่ของอิม่ามไปอยู่ที่เมืองหลวงของพวกเขา เพื่อจะได้ควบคุมดูแลการเคลื่อนไหวของอิม่ามอย่างใกล้ชิด 
อีกอย่างหนึ่งคือ กาหลิบต้องการทำให้อิม่ามโดดเดี่ยวห่างไกลจากประชาชน วิธีการทางการเมืองนี้ กาหลิบอัลมุตะวักกิลเคยปฏิบัติกับอิมามอะลีฮาดี(อิมามที่ 10)มาแล้ว และยังถูกนำมาปฏิบัติกับอิมามฮาซันอัสกะรี่(อิม่ามที่ 11)อีกด้วย 
ทำให้อิม่ามฮาซันอัสกะรี่ตกอยู่ในสภาพถูกควบคุมตัว เช่นเดียวกับบิดาของท่าน(คืออิม่ามอะลีฮาดี) ที่เมืองซะมัรรอ และอิม่ามฮาซันอัสกะรี่ต้องมีหน้าที่เดินทางไปหากาหลิบทุกวันจันทร์และวันพฤหัสบดี
มีการทำรายงานส่งไปให้กาหลิบอัลมุตะวักกิล รายงานถึงการเคลื่อนไหวของอิม่ามในเมืองมะดีนะฮ์และกระแสความนิยมของประชาชนที่มีต่ออิม่าม 
คือ สาเหตุทำให้อิมามอะลีฮาดี(อิม่ามที่10)ถูกนำตัวไปอยู่ที่เมืองซะมัรรอ อิรัก ในสภาพถูกควบคุมตัวอย่างเข้มงวด ถึงขั้นที่ว่า 
ทหารฝ่ายกาหลิบจะเข้ามาตรวจค้นบ้านพักของอิมามในเวลาดึกดื่นครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อค้นหาทรัพย์สินหรืออาวุธ ว่ามีซุกซ่อนอยู่หรือไม่ 
เมื่อกาหลิบอัลมุอ์ตัซซุ ได้วางยาพิษสังหารอิม่ามอะลีฮาดี(อิม่ามที่10)จนเสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 254
อิมามฮาซันอัสกะรี่(อิม่ามที่ 11)ได้เข้ารับตำแหน่งอิม่ามผู้นำต่อจากบิดาของท่าน ตอนอายุ 22 ปี และอิม่ามถูกควบคุมตัวอย่างเข้มงวดอีกเช่นกัน 
จนกาหลิบอัลมุอ์ตะมิดได้วางยาพิษท่านจนเสียชีวิตตอนอายุ 28 ปี ที่เมืองซะมัรรอ
2.2.  วิธีการต่อสู้ทางการเมืองของอิม่ามอะลีฮาดีและอิมามฮาซันอัสกะรี่ (อิมามที่ 10 และอิม่ามที่ 11)
จุดเด่นในการญิฮาดต่อสู้ทางการเมืองของอิม่ามที่ 10 และอิม่ามที่ 11 มีหลากหลายมิติและรูปแบบที่แตกต่างกัน เช่น 
การญิฮาดด้านความคิดและหลักศรัทธา(อะกีดะฮ์) โดยการยึดถือแนวทางการเมืองแบบ #ตะกียะฮ์(กล่าวคือเมื่อการเปิดเผยตัวตนว่าเป็นชีอะฮ์ผู้ปฏิบัติตามอะฮ์ลุลบัยต์นบีทำให้บุคคลนั้นได้รับอันตรายจากฝ่ายผู้มีอำนาจรัฐ อิม่ามจึงสั่งให้ชีอะฮ์ของท่านอำพรางตนเองมิให้ชาวบ้านหรือคนของกาหลิบรู้ว่าเขาเป็นชีอะฮ์) 
และอิม่ามได้ส่งเสริมให้แนวร่วมของท่านบางคนให้เข้าสู่ตำแหน่งที่สำคัญในอำนาจรัฐเพื่อช่วยปกป้องบรรดาชีอะฮ์ และคอยให้ความช่วยเหลือต่อกิจการต่างๆของพวกเขา ตลอดจนให้การสนับสนุนและปกป้องขบวนการปฏิวัติบางกลุ่ม 
แต่เรื่องสำคัญที่สุดคือ การเผยแพร่องค์กรบรรดาตัวแทน(วะกีล)อย่างลับๆซึ่งเชื่อมโยงการสนับสนุนมาตั้งแต่สมัยของอิมามญะอ์ฟัรศอดิก(อิม่ามที่6)และได้ขยายวงกว้างขึ้นในสมัยของอิมามอะลีฮาดี(อิม่ามที่ 10)และอิมามฮาซันอัสกะรี่(อิม่ามที่11) 
บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ