มะฟาติฮุลฮายาต หมายเลข 290

 

บทที่_10

การเดินทาง

มารยาท_การเดินทาง

ทุกครั้งที่ท่านรอซูลุลลอฮ์ (ศ็อลฯ) จะออกเดินทาง ท่านอ่านดุอาอฺบทนี้

 «أَحْسَنَ اللَّهُ لَكَ الصِّحَابَةَ وَ أَكْمَلَ لَكَ الْمَعُونَةَ وَ سَهَّلَ لَكَ الْحُزُونَةَ وَ قَرَّبَ لَكَ الْبَعِیدَ وَ كَفَاكَ الْمُهِمَّ وَ حَفِظَ لَكَ دِینَكَ وَ أَمَانَتَكَ وَ خَوَاتِیمَ عَمَلِكَ وَ وَجَّهَكَ لِكُلِّ خَیرٍ، عَلَیكَ بِتَقْوَی اللَّهِ اسْتَوْدِعِ اللَّهَ نَفْسَكَ سِرْ عَلَی بَرَكَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ 

ขอให้อัลลอฮ์ (ซบ.) ทรงกำหนดให้เจ้ามีเพื่อนร่วมทางที่ดี และขอให้พระองค์ทรงช่วยเหลือเจ้าโดยสมบูรณ์ และขอให้พระองค์ทรงทำให้สิ่งไม่พึงประสงค์เป็นเรื่องง่ายสำหรับเจ้า และขอให้ความไกลนั้นกลายเป็นความใกล้แก่เจ้า  และขอให้ประทานสิ่งที่เจ้าประสงค์ และขอให้พระองค์ทรงพิทักษ์อามานะฮ์และศาสนาของเจ้า และขอให้พระองค์ทรงทำให้บั้นปลายของการงานเป็นไปด้วยความดีงาม และขอให้พระองค์ทรงชี้นำเจ้าสู่ทุกช่องทางแห่งความดีงาม เจ้าจงขอความคุ้มครองต่อพระเจ้าด้วยการตั้งมั่นในความยำเกรงต่ออัลลอฮ์  และจงเคลื่อนไปด้วยความหวังต่อบะรอกัตของพระเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่เถิด[1]

[1] . كَانَ رَسُولُ اللَّهِص إِذَا وَدَّعَ مُسَافِراً أَخَذَ بِیدِهِ ثُمَّ قَالَ: ... (الفقیه، ج2، ص276).

อ้างอิง

มะฟาติฮุลฮายาต หน้า 199