ความกล้าหาญของอิมามอะลี (อ.) ในสงครามค็อยบัร

    สงครามค็อยบัร เป็นหนึ่งในสงครามที่สำคัญที่สุดของท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ในการเผชิญหน้ากับชาวยิวแห่งค็อยบัร และอิสลามได้รับชัยชนะโดยการพิชิตป้อมปราการแห่งค็อยยัร ด้วยมือของท่านอมีรุลมุอ์มินีน อะลี บินอบีฏอลิบ (อ.)

    สงครามค็อยบัร เกิดขึ้นในปีฮิจเราะฮ์ศักราชที่ 7 เพื่อปลดอาวุธบรรดาผู้ก่อความเสียหาย (ฟะซาด) และเพื่อทำลายป้อมปราการของชาวยิวในตำบลค็อยบัร และตามการบันทึกของตำราทางประวัติศาสตร์บางเล่มระบุว่า ในวันที่ 24 ของเดือนรอญับ ป้อมปราการแห่งค็อยบัรได้ถูกพิชิตโดยท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.)

สถานะของอิมามอะลี (อ.) ในสงครามค็อยบัร

    ความกล้าหาญและความเด็ดเดี่ยวของท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.) ในสงครามค็อยบัร ถือเป็นหนึ่งในเหตุการณ์สำคัญของสงครามนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงสถานะที่เป็นพิเศษของท่านในการพิชิตค็อยบัร

ชาวยิว คือศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด

    คัมภีร์อัลกุรอานอธิบายให้เห็นถึงความร้ายกาจและรุนแรงของความเป็นปฏิปักษ์ของชาวยิวต่อชาวมุสลิมไว้ดังนี้ :

لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذينَ آمَنُوا الْيَهُودَ

"แน่นอนเจ้าจะพบว่า หมู่ชนที่เป็นศัตรูอันรุนแรงที่สุดต่อบรรดาผู้ที่ศรัทธานั้นคือชาวยิว" (1)

    เนื่องจากพวกเขามักจะก่อให้เกิดการจลาจลทางทหาร การยั่วยุ และการจุดไฟสงครามต่อต้านชาวมุสลิมอยู่เสมอ เช่นเดียวกับปัจจุบันนี้ ลูกหลานของชาวยิวเหล่านั้นยังคงดำเนินตามแนวทางบรรพบุรุษของพวกเขา และเข่นฆ่าสังหารประชาชนผู้ถูกกดขี่ในปาเลสไตน์

    มีเพียงท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.) เท่านั้นที่สามารถเอาชนะชาวยิวในค็อยบัรได้ และด้วยการปรากฏตัว (ซุฮูร) ของท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.) ชาวยิวที่เป็นปฏิปักษ์ทั้งหมดจะถูกกำจัดอย่างสิ้นซาก

การพิชิตค็อยบัรโดยท่านอิมามอะลี (อ.)

    ค็อยบัรเป็นพื้นที่ที่ประกอบด้วยป้อมและป้อมปราการขนาดใหญ่และเล็กเจ็ดแห่ง แห่งแรกคือป้อมปราการ "นาอิม" ซึ่งถือเป็นหนึ่งในป้อมปราการที่แข็งแกร่งและยากที่สุด (2)

    เริ่มแรก ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ได้ส่งบรรดาผู้ที่เรียกตนเองว่าเป็นคอลิฟะห์ออกไปสู่สนามรบทีละคน แต่หลังจากที่แต่ละคนได้เผชิญห่าฝนธนูของศัตรู พวกเขาต่างก็กลับมาด้วยความอับอายโดยไม่ทำอะไรเลย ในเวลานี้เอง ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ได้กล่าวประโยคประวัติศาสตร์ของท่านว่า :

لَاعْطِیَنَّ الرّایَةَ غَداً رَجُلًا یُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسوُلُهُ یَفْتَحُ اللَّهُ عَلی یَدَیْهِ لَیْسَ بِفَرارٍ

"แน่นอนยิ่งพรุ่งนี้ฉันจะมอบธงนี้ให้บุรุษผู้หนึ่งที่อัลลอฮ์และศาสนทูตของพระองค์รักเขา อัลลอฮ์จะทรงพิชิตด้วยมือทั้งสองของเขา โดยที่เขาจะไม่เผ่นหนี" (3)

    และท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.) คือผู้ที่มีคุณลักษณะดังกล่าวนี้

นักรบกลุ่มแรกในค็อยบัร

    คนแรกจากชาวยิวที่ออกมาต่อสู้กับชาวมุสลิม คือ ฮาริษ น้องชายของมัรฮับ ค็อยบะรี เขามีชื่อเสียงในด้านการต่อสู้โดยที่เมื่อบรรดามุสลิมได้เห็นเขาก็พากันถอยหนี แต่ท่านอมีรุลมุอ์มินีน ผอ.) ได้ทำการต่อสู้กับเขาและได้สังหารเขา (4)

    จากนั้น มัรฮับ ค็อยบะรี ก็ออกมาสู่สนามรบพร้อมกับหมวกหินของเขาและรำพันบทโคลงข่มขวัญท้าท้ายคู่ต่อสู้ ท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.) ก็เช่นกันหลังจากตอบบทโคลงข่มขวัญเขาแล้ว ท่านก็ได้สังหารเขา (5) จากนั้นท่านได้ใช้มือทั้งสองของท่านพังประตูป้อมปราการและยกออกจากที่ตั้งของมัน และได้นำชัยชนะมาสู่ชาวมุสลิม

    ท่านอิมามอะลี (อ.) เองได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า : "ฉันได้พังประตูค็อยบัรแล้วใช้มันแทนโล่ และหลังจากการสู้รบสิ้นสุดลง ฉันได้วางมันลงเป็นเหมือนสะพานข้ามคูน้ำที่ชาวยิวขุดไว้ แล้วฉันก็โยนมันลงไปในคูน้ำ! ชายคนหนึ่งถามว่า ท่านรู้สึกว่ามันหนักไหม? ฉันกล่าวว่า ราวกับน้ำหนักที่ฉันรู้สึกได้จากโล่ของฉัน" (6)

    ประตูใหญ่ทางเข้าของค็อยบัรซึ่งจะต้องใช้คนหลายสิบคนเปิดและปิดมัน ได้ถูกรื้อถอนออกโดยมือของท่านอิมามอะลี (อ.) และวางไว้บนคูน้ำเพื่อให้บรรดาทหารของอิสลามสามารถผ่านข้ามมันไปได้ และตัวท่านอิมามอะลี (อ.) เองได้กล่าวไว้เช่นนี้ว่า :

والله ما قَلَعْتُ بابَ خَيْبَرَ وَ دَکْدَکْتُ حِصْنَ يَهُودٍ بِقُوّةٍ جِسْمانِيَّةٍ بَلْ بِقُوّةٍ إلهِيَّة

"ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ฉันไม่ได้ถอนประตูค็อยบัร และไม่ได้ทำลายป้อมปราการของชาวยิวด้วยพลังแห่งร่างกาย แต่ด้วยพลังอำนาจแห่งพระเจ้า" (7)

ท่านอมีรุลมุอ์มุนีน (อ.) ผู้ถือธงรบ

    ท่านอิมามบากิร (อ.) กล่าวว่า : เมื่อเมื่อท่านอมีรุลมุอ์มินีน (อ.) ได้เป็นชะฮีดท่านอิมามฮะซัน มุจญ์ตะบา (อ.) ได้กล่าวในมัสยิดกูฟะฮ์ ภายหลังจากการสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้าและประสาทพรแด่ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) : โอ้ ประชาชนเอ๋ย! ในคืนนี้ บุรุษผู้หนึ่งได้จากจากไปแล้วโดยที่คนรุ่นก่อนไม่มีใครล้ำหน้าเขาได้ และคนรุ่นหลังก็จะไปไม่ถึงเขา :

 إِنَّهُ كَانَ‏ لَصَاحِبَ‏ رَايَةِ رَسُولِ اللَّه‏ صلی‌الله‌علیه‌وآله

“เขาเป็นผู้ถือธงรบของท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ)" โดยมีญิรออีลอยู่ทางขวาและมีกาอีลอยู่ทางซ้ายของเขา เขาจะไม่กลับออกจากสนามรบ เว้นแต่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงประทานชัยชนะแก่เขา" (8)

แหล่งอ้างอิง :

(1). อัลกุรอานบทอัลมาฮิดะฮ์ โองการที่ 82

(2). อัล มะฆอซี, วากิดี, เล่ม 2, หน้า 652

(3). หนังสืออ้างอิงเล่มเดิม, เล่ม 2, หน้า 653

(4). หนังสืออ้างอิงเล่มเดิม, เล่ม 2, หน้า 654

(5). ฏอบะกอตุลกุบรอ, อิบนุ สะอัด, เล่ม 2, หน้า 85

(6). อัล อิรชาด, เชคมุฟีด, เล่ม 1, หน้า 128
(7). ชัรห์ นะฮ์ญุล-บะลาเฆาะฮ์, อิบนุ อบิลหะดิด, เล่ม 20, หน้า 316 และ 626
 
(8). อัล กาฟี, เชคกุลัยนี, เล่ม 1, หน้า 457
 

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ