โองการที่ 33 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์
โองการที่ 33 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์
ทายาทรับมรดก
وَ لِكـلٍّ جـَعـَلْنـَا مـَوَلىَ مـِمَّا تـَرَك الْوَلِدَانِ وَ الاَقـْرَبـُونَ وَ الَّذِيـنَ عـَقـَدَت أَيْمَنُكمْ فَئَاتُوهُمْ نَصِيبهُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى كلِّ شىْءٍ شهِيداً (33)
ความหมาย
๓๓. และสำหรับทุกคนเราได้ตั้งทายาท เพื่อรับมรดกที่บิดามารดา และญาติสนิทได้ละไว้ และบรรดาผู้ที่ได้ให้พันธะสัญญากันไว้ จงมอบส่วนของพวกเขาแก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮฺ ทรงเป็นพยานต่อทุกสิ่ง
คำอธิบาย
โองการนี้กล่าวถึงเรื่องมรดกโดยรวม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้นให้เห็นว่าทุกคนคือ ทายาทรับมรดกของบิดามารดาและบรรดาญาติสนิท รวมทั้งผู้ที่ได้มีพันธะสัญญาต่อกัน โองการกำชับว่าถ้าหากผู้จากไปจงมอบส่วนของแต่ละคนแก่พวกเขา แท้จริงพระเจ้าทรงเป็นพยานต่อการกระทำทั้งหลาย
สิ่งที่ต้องพิจารณาคือ จุดประสงค์ของผู้ที่มีพันธะสัญญาต่อกันเป็นใคร และรับมรดกกันอย่างไร จุดประสงค์ของโองการหมายถึง ทายาทที่ไม่มีส่วนเกี่ยวพันธ์ทางสายเลือดแต่มีสิทธิ์รับมรดกของกันและกัน ได้แก่สามีและภรรยา ซึ่งทั้งสองได้มอบพันธะสัญญาการเป็นสามีภรรยาแก่กันและกัน หรือผู้ที่สัญญาเป็นพี่น้องหรือเพื่อนตายกัน เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจากไป ถ้าไม่มีทายาทรับมรดกพี่น้องร่วมสาบานจะเป็นผู้รับมรดกทั้งหมดของเขา ซึ่งในทัศนะอิสลามการทำพันธะสัญญาทำนองนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่มีเกียรติอย่างยิ่ง