راه بهشت

راه بهشت 10%

راه بهشت نویسنده:
گروه: کتابخانه عقائد

راه بهشت
  • شروع
  • قبلی
  • 329 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 29020 / دانلود: 5121
اندازه اندازه اندازه
راه بهشت

راه بهشت

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

یعنی: «روز بزرگ.»

۲۹ –( يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ) (۱) یعنی: «روزی که در صور اسرافیل دمیده می شود.»

۳۰ –( يَوْمٍ كَبِيرٍ ) (۲) یعنی: «روز بزرگ.»

۳۱ –( يَوْمٍ أَلِيمٍ ) (۳) یعنی: «روز دردناک.»

۳۲ –( يَوْمٌ عَصِيبٌ ) (۴) یعنی: «روز سخت و دشوار.»

۳۳ –( يَوْمٍ مُّحِيطٍ ) (۵) یعنی: «روزی که انسان ها را احاطه می کند [ و راه فراری در آن وجود ندارد].»

۳۴ –( يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ ) (۶) یعنی : «روزی که حساب و میزان برپا می شود.»

۳۵ –( يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ ) (۷) یعنی: «روزی که زمین دگرگون می شود.»

۳۶ –( يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا ) (۸) یعنی: «روزی که هر کسی به خود مشغول است و می گوید: "نفسی نفسی"، و تنها کسی که دم از خود نمی زند، پیامبر رحمت است که می گوید: "یا ربّ أمّتی أمّتی"، یعنی: خدایا به فریاد امّت من برس.»

۳۷ –( يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ) (۹) یعنی: «روزی که خداوند هر جمعیّتی را با امام و رهبرشان صدا می زند.»

____________________

۱- ۱۲۵) همان / ۷۳.

۲- ۱۲۶) هود / ۳.

۳- ۱۲۷) همان / ۲۶.

۴- ۱۲۸) هود / ۷۷.

۵- ۱۲۹) همان / ۸۴

۶- ۱۳۰) ابراهیم / ۴۱.

۷- ۱۳۱) همان / ۴۸.

۸- ۱۳۲) نحل / ۱۱۱.

۹- ۱۳۳) اسراء / ۷۱.

۳۸ –( يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ) (۱) یعنی: «روزی که آسمان همانند طوماری جمع می شود.»

۳۹ –( يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ ) (۲) یعنی: «روزی که مردم از خود بی خود هستند، و تو آنان را مست می بینی، و اگر مادری بچّه شیرخواری داشته باشد فراموش می کند، و اگر باردار باشد وضع حمل می نماید.»

۴۰ –( يَوْمٍ عَقِيمٍ ) (۳) یعنی: «روزی که مثل و مانندی ندارد [ و کسی آن را تصوّر نمی کرده است].»

۴۱ –( يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ) (۴) یعنی: «روزی که زبان ها و دست ها و پاها شهادت می دهند و اعمال صاحبان خود را بازگو می کنند .»

۴۲ –( يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ ) (۵) یعنی: «روزی که مردم ملائکه را می بینند.»

۴۳ –( يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ) (۶) یعنی: «روزی که مال و فرزند برای کسی سودی ندارد.»

۴۴ –( يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ ) (۷) یعنی: «روزی که عذاب مردم را احاطه می کند.»

۴۵ ( يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ) (۸) یعنی: «روزی که چاره ای از آن نیست و واقع خواهد شد.»

۴۶ ( يَوْمِ الْبَعْثِ ) (۹)

____________________

۱- ۱۳۴) انبیاء / ۱۰۴.

۲- ۱۳۵) حجّ / ۲.

۳- ۱۳۶) همان / ۵۵

۴- ۱۳۷) نور / ۲۴.

۵- ۱۳۸) فرقان / ۲۲.

۶- ۱۳۹) شعراء / ۸۸

۷- ۱۴۰) عنکبوت / ۵۵

۸- ۱۴۱) روم / ۴۳.

۹- ۱۴۲) همان / ۵۶

یعنی: «روز برانگیخته شدن مردم از قبرها برای حساب.»

۴۷ –( يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ) (۱) یعنی: «روزی که به اندازه هزار سال شماست.»

۴۸ –( يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ ) (۲) یعنی: «روزی که شما خدای خود را ملاقات می کنید.»

۴۹ –( يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ ) (۳) یعنی: «روزی که صورت های مردم در آتش زیر و رو می شود.»

۵۰ –( يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ) (۴) یعنی: «روزی که ساعتی تقدیم و تأخیر ندارد.»

۵۱ –( يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ) (۵) یعنی: «روز فصل خصومت و دادرسی.»

۵۲ –( يَوْمِ الْحِسَابِ ) (۶) یعنی: «روز حساب اعمال.»

۵۳ –( يَوْمَ التَّلَاقِ ) (۷) یعنی: «روز ملاقات مردم با یکدیگر.»

۵۴ –( يَوْمَ هُم بَارِزُونَ ) (۸) یعنی: «روزی که مردم در صحنه قیامت آشکار می شوند.»

۵۵ –( يَوْمَ لَا يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ ) (۹) یعنی: «روزی که معذرت خواهی برای ستمگران سودی ندارد.»

۵۶ –( يَوْمَ الْجَمْعِ ) (۱۰) یعنی: «روز اجتماع مردم در قیامت.»

____________________

۱- ۱۴۳) سجده / ۵

۲- ۱۴۴) احزاب / ۴۴.

۳- ۱۴۵) همان / ۶۶

۴- ۱۴۶) سبأ / ۳۰.

۵- ۱۴۷) صافّات / ۲۱.

۶- ۱۴۸) ص / ۱۶.

۷- ۱۴۹) غافر / ۱۵.

۸- ۱۵۰) غافر / ۱۶.

۹- ۱۵۱) همان / ۵۲

۱۰- ۱۵۲) شوری / ۷.

۵۷ –( يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ ) (۱) یعنی: «روزی که فضای مشرق و مغرب را دود می گیرد و تا چهل روز ادامه دارد...»

۵۸ –( يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى ) (۲) یعنی: «روزی که خداوند با قدرت ستمگران را می گیرد.»

۵۹ –( يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ) (۳) یعنی: «روزی که هیچ دوستی دوست خود را بی نیاز نخواهد نمود.»

۶۰ –( يَوْمُ الْوَعِيدِ ) (۴) یعنی: «روزی که در آن وعده انتقام و کیفر داده شده است.»

۶۱ –( يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ ) (۵) یعنی: «روزی که خداوند به دوزخ می گوید: "آیا پر شدی از گنهکاران؟"»

۶۲ –( يَوْمُ الْخُلُودِ ) (۶) یعنی: «روزی که مؤمن و کافر در بهشت و دوزخ مخلّد خواهند شد.»

۶۳ –( يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ ) ) یعنی: «روزی که صیحه حقّ قیامت به گوش مردم می رسد.»

۶۴ –( يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ ) (۸) یعنی: «روزی که زمین به سرعت باز می شود و مردم از بین آن خارج می گردند.»

۶۵ –( يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ) (۹) یعنی: «روزی که مردم در آتش تافته می شوند و می سوزند و عذاب می شوند.»

۶۶ –( يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ) (۱۰) یعنی: «روزی که آسمان اضطراب و دگرگونی پیدا می کند.»

۶۷ –( يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ) (۱۱)

____________________

۱- ۱۵۳) دخان / ۱۰.

۲- ۱۵۴) همان / ۱۶.

۳- ۱۵۵) همان / ۴۱.

۴- ۱۵۶) ق / ۲۰.

۵- ۱۵۷) همان / ۳۰.

۶- ۱۵۸) همان / ۳۴.

۷- ۱۵۹) همان / ۴۲.

۸- ۱۶۰) همان / ۴۴.

۹- ۱۶۱) ذاریات / ۱۳.

۱۰- ۱۶۲) طور / ۹.

۱۱- ۱۶۳) همان / ۱۳.

یعنی: «روزی که مردم در آتش دوزخ پرتاب می شوند.»

۶۸ –( يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ) (۱) یعنی: «روزی که مکر و حیله حیله گران، سودی برایشان ندارد.»

۶۹ –( يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ ) (۲) یعنی: «روزی که گنهکاران را به سوی عذاب منکری دعوت می کنند.»

۷۰ –( هَـذَا يَوْمٌ عَسِرٌ ) (۳) ( فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ ) (۴) یعنی: «روز سخت و دشوار.»

۷۱– ( يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّار ) (۵) یعنی: «روزی که گنهکاران را به صورت می کشند و به آتش می اندازند.»

۷۲ –( يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّـهُ جَمِيعًا ) (۶) یعنی: «روزی که خداوند همه مردم را برای قیامت برمی انگیزد.»

۷۳ –( یوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ) (۷) یعنی: «روزی که خداوند شما را برای اجتماع در قیامت جمع می کند.»

۷۴ –( يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّـهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ) (۸) یعنی: «روزی که خداوند پیامبر خود حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله را خوار نخواهد نمود.»

۷۵ –( يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ) (۹) یعنی: «روزی که مردم دعوت به سجده می شوند، و منافقین قدرت بر سجده ندارند.»

۷۶ –( يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ) (۱۰) یعنی: «روزی که به اندازه پنجاه هزار سال دنیا خواهد بود.»

۷۷ –( يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا ) (۱۱) یعنی: «روزی که مردم به سرعت از قبرها خارج می شوند.»

____________________

۱- ۱۶۴) همان / ۴۶.

۲- ۱۶۵) قمر / ۶

۳- ۱۶۶) همان / ۸

۴- ۱۶۷) مدّثر / ۹.

۵- ۱۶۸) قمر / ۴۸.

۶- ۱۶۹) مجادله / ۶

۷- ۱۷۰) تغابن / ۹.

۸- ۱۷۱) تحریم / ۸

۹- ۱۷۲) قلم / ۴۲.

۱۰- ۱۷۳) معارج / ۴.

۱۱- ۱۷۴) همان / ۴۳.

۷۸ –( يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ ) (۱) یعنی: «روزی که زمین و کوه ها به لرزه درمی آیند.»

۷۹ –( يَوْمُ الْفَصْلِ ) (۲) یعنی: «روزی که حقّ و باطل و اهل آنها از یکدیگر جدا می شوند.»

۸۰ –( هَـذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ) (۳) یعنی: «روزی که ستمگران قدرت سخن ندارند.»

۸۱ –( يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ) (۴) یعنی: «روزی که روح و ملائکه در پیشگاه خداوند به صف می ایستند.»

۸۲ –( يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ ) (۵) یعنی: «روزی که انسان هر چه پیش فرستاده است را می بیند.»

۸۳ –( يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ) (۶) یعنی: «روزی که زمین دهن باز می کند و اهل خود را بیرون می ریزد.»

۸۴ –( يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ) (۷) یعنی: «روزی که انسان کارهای خویش را به یاد می آورد.»

۸۵ –( يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ) (۸) یعنی: «روزی که کسی برای کسی کاری نمی تواند بکند.»

۸۶ –( يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ) (۹) یعنی: «روزی که مردم در پیشگاه ربّ العالمین به پا می ایستند.»

۸۷ –( يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ) (۱۰) یعنی: «روزی که باطن ها و اسرار مردم آشکار می شود.»

۸۸ ( يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ) (۱۱)

____________________

۱- ۱۷۵) مزّمل / ۱۴.

۲- ۱۷۶) مرسلات / ۱۴.

۳- ۱۷۷) همان / ۳۵.

۴- ۱۷۸) نبأ / ۳۸.

۵- ۱۷۹) همان / ۴۰.

۶- ۱۸۰) نازعات / ۶

۷- ۱۸۱) همان / ۳۵.

۸- ۱۸۲) انفطار / ۱۹.

۹- ۱۸۳) مطفّفین / ۶

۱۰- ۱۸۴) طارق / ۹.

۱۱- ۱۸۵) قارعه / ۹.

یعنی: «روزی که مردم مانند ملخ های در هم پیچیده محشور خواهند شد.»

۸۹-( یَومَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلی یَدَیهِ )

حضرت زین العابدینعليه‌السلام در بخشی از مواعظ خود می فرماید:

«ای فرزند آدم! بدان که مشکلات و گرفتاری های پس از این عالم، بزرگ تر و سخت تر و دردآورتر از این عالم است، به گونه ای که قلب ها را به درد می آورد، و آن روز، روز "مجموع له النّاس" و روز "مشهود" و روزی است که خداوند اوّلین و آخرین را در آن روز جمع می کند، و روزی است که در صور اسرافیل دمیده می شود،( یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ ) و روزی است که مردم از قبرها خارج می شوند و روز "آزفه" است که جان های مردم به لب می رسد و چاره ای ندارند،( وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَهِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ کاظِمینَ ) ، و روزی است که از لغزش کسی صرف نظر نمی شود، و هیچ بدهکاری نمی تواند بدهی خود را پرداخت کند، و در آن روز از احدی عذرخواهی و معذرت پذیرفته نمی شود، و راهی برای توبه وجود ندارد. در آن روز تنها پاداش کارهای نیک و بد مردم داده می شود، و هر کس از مؤمنین در این دنیا مثقال ذرّه ای کار خوب و یا کار زشت و گناهی انجام داده باشد، پاداش خود را می یابد و...»(۱)

____________________

۱- ۱۰۴) روضه کافی / ۷۳؛ بحارالأنوار: ۷ / ۶۱

گردنه ها و مواقف قیامت

از اخبار بسیاری ظاهر می شود که قیامت مواقف فراوانی داردکه به برخی از آنان اشاره می شود:

۱ - موقف سؤال از یگانگی خداوند و رسالت پیامبران.

۲ - موقف سؤال از امامت و ولایت علیّ بن ابی طالبعليه‌السلام .

۳ - موقف سؤال از نماز.

۴ - موقف سؤال از زکات.

۵ - موقف سؤال از حجّ و عمره.

۶ - موقف سؤال از روزه.

۷ - موقف سؤال از رحم و حقّ خویشاوندی.

۸ - موقف سؤال از امانت.

۹ - موقف سؤال از عدل ربّ العالمین.

مؤلّف گوید: سخت ترین موقف در قیامت برای دشمنان اهل بیتعليهم‌السلام ، هنگامی است که حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام قدم به عرصه قیامت می گذارد، و خداوند برای خشنودی او قاتلین و ظالمین به اهل البیتعليهم‌السلام را به دوزخ خواهد فرستاد، هم چنان که برای خشنودی او همه دوستانش را از دوزخ نجات خواهد داد، و داخل بهشت خواهد نمود.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرماید:

«چون روز قیامت شود، فاطمهعليها‌السلام همراه گروهی از زن های [ هاشمیّات ]وارد محشر خواهد شد، و چون از ناحیه خداوند به او گفته می شود: "داخل بهشت شو"، فاطمهعليها‌السلام می گوید: "داخل بهشت نخواهم شد، تا بدانم بر سر فرزندانم بعد از من چه آمده است؟" پس به او گفته می شود: "به صحنه قیامت بنگر"، و چون فاطمهعليها‌السلام نگاه می کند و می بیند فرزندش حسینعليه‌السلام ایستاده و سر در بدن ندارد، با دیدن او ناله و شیون می کند، من نیز با دیدن او ناله می زنم، ملائکه نیز به سبب ناله ما ناله می زنند و خداوند برای ما خشم می کند، و به آتشی - به نام هبهب، که هزار سال گداخته شده تا سیاه گردیده است، و هرگز نسیمی در آن وارد نشده، و اندوهی از آن خارج نخواهد شد - دستور می دهد و می گوید: "بگیر قاتلین حسینعليه‌السلام را"، پس آن آتش همانند پرنده ای آنان را در چانه دان خود قرار می دهد، و فریادی از آن بلند می شود و با صدا و فریاد او آنان نیز فریاد می کنند، و آنان با زبان فصیح می گویند: "پروردگارا، چگونه شد که تو آتش را قبل از بت پرستان و مشرکین بر ما واجب نمودی؟!" به آنان پاسخ داده می شود: "آن که می داند، مانند کسی نیست که نمی داند، [ یعنی شما دانستید که حسینعليه‌السلام فرزند پیامبر من است و با او چنین کردید]".»(۱)

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

«کسی که در دنیا به خود ظلم نموده باشد، روز قیامت - که مقدار آن پنجاه هزار سال است - محبوس و زندانی می شود، تا این که غم و اندوه، تمام وجود او را پر می کند، سپس خداوند به او ترحّم می نماید، و داخل بهشت می شود.»(۲)

در روایت دیگری آمده که برخی از دوستان اهل بیت در اثر گناهانی که انجام داده اند، مدّت سیصد هزار سال در دوزخ می مانند، تا شفاعت اولیای خدا شامل آنان شود و به بهشت بروند.

در روایتی آمده که: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرماید:

«هیچ بنده ای در قیامت، قدم از قدم برنمی دارد تا چهار چیز از او سؤال شود:

۱- از عمر او که در چه راهی تمام نموده است،

۲- از جوانی او که در چه راهی طیّ شده است،

۳- از مال او که از چه راهی به دست آورده و در چه راهی مصرف نموده است،

۴- از ولایت و محبّت ما اهل بیتعليهم‌السلام(۱)

____________________

۱- ۱۹۱) بحارالأنوار: ۷ / ۱۲۷، از ثواب الأعمال / ۲۰۹.

۲- ۱۹۲) بحارالأنوار: ۷ / ۱۲۸، از تفسیر فرات.

مدت زمان روز قیامت

در تفسیر آیه شریفه:( تَعْرُجُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسینَ أَلْفَ سَنَهٍ ) (۲) امام صادقعليه‌السلام به اصحاب خود فرمود:

«اگر یکی از شما دوست داشته باشد دعای او مستجاب بشود، و هرچه می خواهد خدا به او بدهد، باید امید خود را از همه مردم قطع نماید، و جز به خداوند، امیدوار نباشد، و اگر چنین چیزی را خداوند از قلب او بیابد، هر چه می خواهد به او می دهد.»

سپس فرمود:

«شما حساب اعمال و احوال خود را بکنید، قبل از آن که به روز حساب برسید، و بدانید که قیامت پنجاه موقف دارد، و هر موقفی هزار سال طول می کشد.»(۳)

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: کسی که در دنیا به خود ظلم نموده باشد، روز قیامت- که مقدار آن پنجاه هزار سال است- محبوس و زندانی می شود، تا این که غم و اندوه، تمام وجود او را پر می کند، سپس خداوند به او ترحم می نماید، و داخل بهشت می شود.

در روایت دیگری آمده که: برخی از دوستان اهل بیتعليهم‌السلام در اثر گناهانی که انجام داده اند، مدت سیصد هزار سال در دوزخ می مانند، تا شفاعت اولیای خدا شامل آنان شود و به بهشت بروند.

____________________

۱- ۱۹۳) خصال / ۲۵۳.

۲- ۱۸۶) معارج / ۴.

۳- ۱۸۷) امالی مفید / ۳۳۹.

دفع شبهه

مؤلّف گوید: جمع بین آیه فوق و آیه( وَ إِنَّ یَوْماً عِنْدَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَهٍ مِمَّا تَعُدُّونَ ) (۱) را به چند وجه بیان نموده اند:

۱ - ابن عبّاس و عدّه ای می گویند: یک روز از روزهای آخرت به اندازه هزار سال از روزهای دنیاست. چنان که روایت شده، فقرا نصف روز قبل از اغنیا به بهشت می روند، و به روزهای دنیا پانصد سال می شود.

۲ - یک روز و هزار سال، در قدرت خداوند یکسان می باشد.

۳ - یک روز آخرت برای اهل عذاب به اندازه هزار سال دنیا می باشد، به علّت شدّت عذاب، چنان که در مثل گویند: روزهای شادی کوتاه است، و روزهای مصیبت طولانی خواهد بود.(۲)

شاید برای اهل بهشت نیز هزارسال آن عالم به اندازه یک روز باشد، واللّه العالم.

۴ - امام صادقعليه‌السلام می فرماید:

«اگر حساب قیامت را غیر از خدا بخواهد انجام بدهد، پنجاه هزار سال طول خواهد کشید، در حالی که خداوند در یک ساعت انجام خواهد داد.»

و از آن حضرت نقل شده که فرمود:

«روز قیامت نصف نمی شود و اهل بهشت ساکن در بهشت و اهل دوزخ ساکن در دوزخ می شوند.(۳)

عبور از صراط

«صراط» در آیات:

۱- ۱۸۸) حجّ / ۴۷.

۲- ۱۸۹) بحارالأنوار: ۷ / ۱۲۲.

۳- ۱۹۰) همان / ۱۲۳.

۱-( اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ ) (۱) .

۲-( وَ أَنَّ هذا صِراطی مُسْتَقیماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ ) (۲).

۳-( وَ إِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ ) (۳) .

۴-( وَاللَّهُ یَهْدی مَنْ یَشاءُ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ ) (۴) .

۵-( إِنَّ اللَّهَ رَبّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ ) (۵).

۶-( وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ ) (۶).

۷-( قَدْ جاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ کِتابٌ مُبینٌ * یَهْدی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبَلَ السَّلامِ وَ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ یَهْدیهِمْ إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ ) (۷).

۸-( مَنْ یَشَإِ اللَّهُ یُضْلِلْهُ وَ مَنْ یَشَأْ یَجْعَلْهُ عَلی صِراطٍ مُسْتَ قیمٍ) (۸) .

۹-( وَ هذا صِراطُ رَبِّکَ مُسْتَقیماً قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ ) (۹) .

۱۰-( قُلْ إِنَّنی هَدانی رَبّی إِلی صِراطٍ مُسْتَقیمٍ دیناً قِیَماً مِلَّهَ إِبْراهیمَ حَنیفاً ) (۱۰) .

____________________

۱- ۱۹۴) فاتحه / ۶

۲- ۱۹۵) انعام / ۱۵۳.

۳- ۱۹۶) مؤمنون / ۷۳.

۴- ۱۹۷) بقره / ۲۱۳.

۵- ۱۹۸) آل عمران / ۵۱

۶- ۱۹۹) همان / ۱۰۱.

۷- ۲۰۰) مائده / ۱۵ - ۱۶.

۸- ۲۰۱) انعام / ۳۹.

۹- ۲۰۲) همان / ۱۲۶.

۱۰- ۲۰۳) همان / ۱۶۱.

۱۱-( قالَ هَـذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ ) (۱) .

در تفاسیر روایی، آیات فوق، و آیات مشابه دیگری که در قرآن ذکر شده، «صراط» به معنای دستورات و احکام دین، راه پرستش خداوند، اعتصام به ذات مقدّس الهی، قرآن، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ، امیرالمؤمنین، و به معنای سیره و روش اوصیای رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله دیده می شود.

امّا صراط در قیامت:

پلی است که بر روی دوزخ قرار می گیرد، و همه مردم مکلّف می شوند از آن عبور نمایند. صراط قیامت، دارای شعور می باشد، از این رو، برای برخی از مردم وسیع و قابل عبور است، و برای برخی باریک می شود، و به سختی از آن عبور می کنند، و برای برخی دیگر مانند مو باریک، و مانند شمشیر برّنده است، و کسی از آن نمی تواند عبور نماید؛ تفصیل این مطالب در روایات و سخنان معصومینعليهم‌السلام بیان شده است و ما متون روایات را بیان می کنیم تا خوانندگان گرامی بهره کامل خود را ببرند.

در کتاب کافی از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل شده که فرمود:

«جبرئیل امین به من خبر داد: چون قیامت برپا می شود، خداوند اوّلین و آخرین را جمع می نماید، جهنّم را به صحنه قیامت می آورند، در حالی که هزار مهار دارد و هر مهاری را یکصد هزار از ملائکه غلاظ و شداد گرفته اند، با این وصف جهنّم نعره و زفیر و شهیقی دارد، و می خواهد اهل محشر را ببلعد، و اگر خداوند عذاب او را به بعد از حساب تأخیر نینداخته بود، همه اهل محشر را هلاک می نمود، سپس شعله ای از آن بر اهل محشر احاطه می کند، در آن حال هیچ بنده ای از بندگان خدا، و هیچ ملکی از ملائکه، و هیچ پیامبری از پیامبران را نخواهی دید، جز آن که می گوید: "یا ربّ نفسی نفسی"، یعنی خدایا مرا نجات بده، مرا نجات بده، و لکن تو [ ای رسول خدا] می گویی: "یا ربّ أمّتی أمّتی"، یعنی خدایا امّتم را، امّتم را [ رحم کن و] نجات بده. سپس صراط را بر آن

___________________

۱- ۲۰۴) حجر / ۴۱.

قرار می دهند، در حالی که باریک تر از مو و برّنده تر از شمشیر، می باشد، و بر آن سه گردنه قرار دارد، گردنه اوّل گردنه امانت و رحم است، و گردنه دوّم نماز است، و گردنه سوّم عدل پروردگار می باشد.

و چون مردم را مکلّف می کنند که از آن عبور نمایند، امانت و رحم از آنان جلوگیری می کنند، و اگر کسی حقّ رحم و خویشان و حقّ امانت را رعایت نموده باشد، به گردنه نماز می رسد، آن گردنه نیز او را باز می دارد، و اگر حقّ نماز را رعایت کرده باشد، پایان کار او عدل پروردگار است، که خداوند در قرآن می فرماید:( إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ ) ، یعنی پروردگار تو در کمین ستمگران است، پس اگر او به کسی ظلم نکرده باشد و حقّ کسی را پایمال ننموده باشد، نجات پیدا می کند، [ و داخل بهشت می شود].»

سپس فرمود: «مردم بر روی صراط حالاتی دارند: یکی آویزان است، دیگری یک قدم او می لغزد و قدم دیگر او ثابت می ماند [ و...] و ملائکه در کنار صراط صدا می زنند: ای خدای کریم، و ای خدای حلیم، ببخش و بگذر، و با فضل خود عمل کن، و مردم را بر صراط سالم بدار. و این در حالی است که مردم همانند ملخ های فراوان فوج فوج به دوزخ سقوط می کنند، و چون یکی از آنان با رحمت خدا نجات می یابد روی خود را به صراط می نماید، و می گوید: شکر و سپاس خدای را که با فضل و کرم خود، بعد از ناامیدی مرا از تو نجات داد،( إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ ) .(۱)

در تفسیر آیه شریفه( وَ جی ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنّی لَهُ الذِّکْری ) (۲) در مجمع البیان از ابوسعید خدری نقل شده که:

_____________________

۱- ۲۰۵) کافی: ۸ / ۳۱۳.

۲- ۲۰۶) فجر / ۲۳.

چون این آیه بر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نازل شد، صورت مبارک آن حضرت تغییر نمود، به گونه ای که اصحاب او وحشت نمودند، و برخی نزد امیرالمؤمنینعليه‌السلام آمدند و گفتند: «یا علی! امر تازه ای رخ داده، و صورت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله [ از غم واندوه] تغییر نموده است.» پس امیرالمؤمنینعليه‌السلام رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله را از پشت در بغل گرفت و بین دو شانه او را بوسه زد، و فرمود: «یا رسول اللّه! پدر و مادرم فدای شما باد، چه چیزی رخ داده است؟»

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: «جبرئیل آمد و این آیه را آورد:( وَ جی ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ... )

امیرالمؤمنینعليه‌السلام می فرماید: به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله عرض کردم: «آیا جهنّم را می آورند؟» فرمود:

«آری، هفتاد هزار از ملائکه با هفتاد هزار مهار او را می گیرند و می آورند، ناگهان حرکتی می کند که اگر او را مهار نکنند اهل محشر را آتش می زند، پس من مقابل جهنّم می ایستم، و جهنّم به من می گوید: "ای محمّد مرا با تو چه کار است، در حالی که خداوند گوشت تو را بر من حرام نموده است." پس احدی باقی نمی ماند، جز آن که می گوید: "نفسی نفسی"، و محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله می فرماید: "أمّتی أمّتی".»(۱)

در تفسیر آیه( یَوْمَ لا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعی بَیْنَ أَیْدیهِمْ )(۲) از تفسیر مقاتل از ابن عبّاس نقل شده که گوید: مقصود از آیه فوق این است که روز قیامت خداوند علیّ بن ابی طالب و فاطمه و حسن و حسین و حمزه و جعفرعليهم‌السلام را عذاب نخواهد نمود، و نور آنان به اندازه هفتاد برابر نور دنیا، صراط را روشن می کند، و اهل بیت حضرت محمّد و آل اوعليهم‌السلام همگی مانند برق از صراط می گذرند، و پس از آنان عدّه ای مانند حرکت باد، و عدّه ای مانند دویدن اسب، و عدّه ای پیاده، و عدّه ای افتان و خیزان، حرکت می نمایند، و خداوند صراط را برای مؤمنین عریض می نماید، و برای گنهکاران، باریک می کند، و مؤمنین می گویند:

____________________

۱- ۲۰۷) تفسیر نورالثّقلین: ۵ / ۵۷۶

۲- ۲۰۸) تحریم / ۸

مؤمن محتضر می گوید: "خیر." ملک الموت به او می گوید: "به طرف بالا بنگر." و چون می نگرد و درجات بهشتی و قصرهای آن را می بیند، ملک الموت به او می گوید: "این منازل عالی و نعمت های فراوان و همسران زیبا مربوط به تو است و اگر فرزندان و ذرّیّه تو نیز صالح باشند با تو خواهند بود، آیا به این نعمت ها به جای آنچه از دنیا از دست می دهی راضی می شوی؟"

مؤمن محتضر می گوید: "آری واللّه راضی می شوم." سپس ملک الموت به او می گوید: "باز به بالا بنگر." و چون می نگرد، حضرات محمّد و علی و فرزندان پاک آنانعليهم‌السلام را در اعلی علّیّین می یابد. ملک الموت به او می گوید: "آیا آنان را می بینی؟ آنها سادات و پیشوایان تواند، و تو با آنان خواهی بود و با آنان مأنوس می شوی. آیا هم نشینی با آنان را به جای از دست دادن دنیا می پذیری؟"

مؤمن محتضر می گوید: "آری واللّه می پذیرم."»

سپس رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

«آنچه گفته شد، معنای آیه شریفه ای است که خداوند می فرماید:

0( إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَهُ أَلّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ * نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَهِ وَ لَکُمْ فیها ما تَشْتَهی أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فیها ما تَدَّعُونَ * نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحیمٍ ) (1)

یعنی: کسانی که در دنیا معتقد به یگانگی خدا شدند، و در اعتقادات [ و اعمال ]خود استقامت ورزیدند، هنگام مرگ، ملائکه بر آنان فرود می آیند، و می گویند: شما ترس و اندوهی به خود راه ندهید، ما شما را به آن بهشتی که خدا به شما وعده داده است بشارت می دهیم، و در دنیا و آخرت دوستان شما خواهیم بود، و برای شماست در بهشت هرچه مایل باشید،

____________________

1- 37) فصّلت / 30 - 32.

و هرچه را بخواهید، و این نخستین انعام خدای غفور و رحیم است برای شما.»(1)

امام صادقعليه‌السلام می فرماید:

«هنگامی که مؤمن از دنیا می رود، هفتاد هزار از ملائکه او را تا قبر تشییع می کنند و چون داخل قبر می شود، دو ملک منکر و نکیر می آیند، و او را می نشانند، و به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" و مؤمن در پاسخ آنان می گوید: "پروردگار من، اللّه است، و محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله پیامبر من است، و اسلام دین من است. [ در روایات دیگر آمده که از امام او نیز سؤال می کنند و مؤمن یکایک ائمّه معصومینعليهم‌السلام را نام می برد.] سپس آن دو ملک قبر او را به اندازه ای که چشم می تواند ببیند، می گشایند، و از غذاهای بهشتی برای او می آورند، و روح و ریحان بر او وارد می کنند، همان گونه که خداوند می فرماید:( فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ * فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ ) ، یعنی فی قبره( وَ جَنَّهُ نَعیمٍ ) یعنی فی الآخره.»(2)

___________________

1- 38) بحارالأنوار: 24 / 27، از تفسیر منسوب به امام عسکریعليه‌السلام .

2- 39) امالی صدوق / 365.

عالم برزخ

اشاره

احوال مردم در عالم برزخ

برزخ فاصله بین مرگ تا قیامت است، و مؤمن در آن مدّت - در قالب مثالی - شاد و خرّم و متنعّم می باشد، و قبر برای او باغستانی از باغستان های بهشت خواهد بود، در حالی که کافر در قبر در عذاب و شدّت می باشد، و قبر برای او گودالی از گودال های دوزخ خواهد بود. از روایات استفاده می شود که برخی از گنهکاران مؤمن نیز در عالم برزخ گرفتار می باشند، و اسباب گرفتاری آنان خطاها و گناهانی است که توضیح آنها خواهد آمد، و لکن اولیای خداوند از مرگ و عالم برزخ هراس داشته اند و رعایت تقوا و پرهیز از محرّمات دین را می کرده اند، و از خداوند درخواست می نموده اند که مرگ برای آنان آسان باشد و پس از مرگ آمرزیده شده باشند. امام کاظمعليه‌السلام همواره در دعای خود می فرمود: «اللّهمّ إنّی أسألک الرّاحه عند الموت و العفو عند الحساب.»

یعنی: «خدایا من از تو می خواهم که هنگام جان دادن راحت باشم، و پس از مرگ نیز مرا بیامرزی و هنگام حساب از من بگذری.»(1)

حضرت زین العابدینعليه‌السلام در دعای ابوحمزه می فرماید:

____________________

1- 40) کافی: 3 / 323.

امام صادقعليه‌السلام می فرماید:

«أبکی لظلمه قبری، أبکی لضیق لحدی، أبکی لسؤال منکر و نکیر إیّای، أبکی لخروجی من قبری عریاناً ذلیلاً حاملاً ثقلی علی ظهری...»(1)

«قبر، هر روز سخنی دارد و می گوید: من خانه غربت و تنهایی هستم، من خانه وحشت و ترس هستم، من خانه کرم هستم، من یا باغستانی از باغستان های بهشت و یا گودالی از گودال های آتش دوزخ هستم.»(2)

یکی از یاران امام صادقعليه‌السلام می گوید: به آن حضرت عرض کردم: «من از شما شنیده ام که می فرمودید: همه شیعیان ما با خطاها و گناهانی که دارند در بهشت با ما هستند، آیا چنین چیزی صحیح است؟» امام صادقعليه‌السلام فرمود:

«من به تو راست گفتم، به خدا سوگند همه آنان در بهشت با ما خواهند بود.»

گفتم: «فدای شما شوم، برخی از آنان گناهان فراوان و بزرگی دارند؟» فرمود:

«امّا در قیامت همه شما با شفاعت پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله یا وصیّ پیامبرعليه‌السلام در بهشت خواهید بود، و لکن به خدا سوگند من برای شما از برزخ می ترسم.»

گفتم: «برزخ چیست؟» فرمود:

«برزخ از زمان مرگ تا قیامت می باشد.»(3)

____________________

1- 41) مصباح المتهجّد، شیخ طوسی / 591

2- 42) کافی: 3 / 242.

3- 43) کافی: 3 / 242.

ارواح مؤمنین در برزخ

از روایات استفاده می شود که ارواح مؤمنین بعد از دفن در قالب مثالی به وادی السّلام نجف منتقل می شوند؛ حبّه عرنی گوید: خدمت امیرالمؤمنینعليه‌السلام به وادی السّلام نجف رفتیم، امیرالمؤمنینعليه‌السلام ایستاد و مانند کسی که می خواهد با گروهی سخن بگوید، اموات آن مزار را مخاطب قرار داد؛ من نیز ایستادم و لکن چون طولانی شد خسته شدم و نشستم و عبای خود را جمع نمودم و عرض کردم: «یا امیرالمؤمنین من از ایستادن زیاد برای شما متأثّر شدم، خوب است قدری استراحت کنید.» پس عبای خود را پهن کردم تا آن حضرت بر روی آن بنشیند. امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود:

«ای حبّه! کار من، سخن گفتن و انس گرفتن با مؤمنی بود.»

گفتم: «آیا آنان نیز با شما سخن گفتند؟» فرمود: «آری اگر پرده از مقابل چشم تو برداشته شود، خواهی دید که آنان در حلقه هایی گرد هم نشسته اند و با یکدیگر سخن می گویند.» گفتم: «آنان در قالب جسم هستند یا در قالب روح [ مثالی]؟» فرمود: «در قالب روح [مثالی] می باشند.» سپس فرمود: «هیچ مؤمنی نیست که در نقطه ای از زمین دفن شود، جز آن که به روح او گفته خواهد شد: "خود را به وادی السّلام برسان"، همانا وادی السّلام بقعه ای از بهشت عدن می باشد.»(1) امام صادقعليه‌السلام فرمود: «ارواح مؤمنین بر روی درختی از بهشت قرار دارند و از آن درخت می خورند و می آشامند و همواره می گویند: "خدایا قیامت را برپا کن و به

_____________________

1- 44) همان: 3 / 243.

وعده هایی که به ما داده ای عمل کن و آیندگان ما را به پیشینیان مان برسان."»(1)

امام صادقعليه‌السلام فرمود:

«هنگامی که مؤمنی از دنیا می رود، اموات گرد او جمع می شوند، برخی از آنان نسبت به گذشتگان از مؤمنین و کسانی که زنده مانده اند از او سؤال می کنند، پس اگر بشنوند که شخصی از دنیا رفته و به آنان ملحق نشده است می گویند: "او به دوزخ سقوط نموده، او به دورخ سقوط نموده." و برخی از آنان می گویند: "او را رها کنید تا آرامش پیدا کند؛ چرا که او تازه از چنگال مرگ نجات یافته است."»(2)

یونس بن ظبیان گوید: خدمت امام صادقعليه‌السلام بودم که آن حضرت فرمود: «مردم [ یعنی اهل سنّت] درباره ارواح مؤمنین بعد از مرگ چه می گویند؟»گفتم: «آنان می گویند: ارواح آنان در چانه دان های پرندگان سبزی است در زیر عرش و در قنادیلی قرار دارند.» امام صادقعليه‌السلام فرمود: «سبحان اللّه! مؤمن گرامی تر از این است که خداوند روح او را در چانه دان پرنده ای قرار بدهد.» سپس فرمود: «ای یونس، هنگامی که روح مؤمن می خواهد از بدنش جدا شود، حضرت محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسینعليهم‌السلام و ملائکه مقرّب خدا، نزد او می آیند، و چون مؤمن قبض روح می شود، خداوند روح او را در قالب مثالی همانند قالب دنیایی قرار می دهد و در آن عالم می خورد و می آشامد و هر کس بر او وارد شود او را می شناسد.»(3)

___________________

1- 45) کافی: 3 / 244.

2- 46) همان / 245.

3- 47) همان / 245.

ارواح کفّار و مشرکین در برزخ

ارواح کفّار و مشرکین در عالم برزخ گرفتار عذاب می باشند، در برخی از روایات آمده که آنان در چاه برهوت معذّب خواهند بود، و همواره از خدای خود می خواهند و می گویند: «خدایا قیامت را برپا مکن و به وعده ای که برای ما داده ای عمل مکن و اواخر ما را به اوایل مان ملحق مکن.»(1)

امام صادقعليه‌السلام نسبت به ارواح مشرکین می فرماید:

«آنان در آتش معذّب می باشند، و همواره می گویند: "خدایا قیامت را برای ما برپا مکن، و به وعده خود نسبت به ما عمل مکن، و اواخر ما را به اوایل مان ملحق مکن.»(2)

امیرالمؤمنینعليه‌السلام می فرماید:

«بدترین چاه، چاه برهوت در حضرموت است که در آن ارواح کفّار معذّب می باشند.»(3)

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

«بدترین یهود، یهود بیسان اند (بیسان قریه ای است در شام) و بدترین نصاری، نصارای نجران می باشند، و بهترین آب های روی زمین، آب زمزم است، و بدترین آب های روی زمین، آب برهوت است، و آن بیابانی است در حضرموت که ارواح کفّار و سران آنان در آن معذّب می باشند.»(4)

سؤال منکر و نکیر در قبر

مرحوم صدوق در کتاب امالی از سلیمان بن مقبل از موسی بن جعفر از پدر خود جعفر بن محمّدعليهم‌السلام نقل نموده که فرمود:

«چون مؤمن شیعه [ دوازده امامی] از دنیا می رود، هفتاد هزار ملک او را تا نزدیک قبر تشییع می کنند و چون داخل قبر می شود، دو ملک منکر و

____________________

1- 48) کافی: 3 / 245.

2- 49) همان.

3- 50) همان / 246.

4- 51) همان.

نکیر او را می نشانند، و به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" او می گوید: "اللّه پروردگار من است، محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله پیامبر من است، اسلام دین من است [ و...]." پس آن دو ملک به اندازه دید چشم، قبر او را وسیع می نمایند، و از بهشت برای او غذا می آید، و روح و ریحان بر او وارد می شود، و این معنای آیه شریفه ای است که خداوند می فرماید:

( فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبین * فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ (یعنی فی قبره)وَ جَنَّهُ نَعیمٍ (یعنی فی الآخره).)

سپس فرمود: «هنگامی که کافر از دنیا می رود، هفتاد هزار از زبانیه آتش او را تا نزدیک قبر تشییع می نمایند، و او به حاملین خود اصرار می کند و آنان را سوگند می دهد - و صدای او را جز جنّ و انس، همه اهل عالم می شنوند - و می گوید: "لو أنّ لی کرّه فأکون من المؤمنین؛ یعنی: ای کاش باز به دنیا برمی گشتم و از مؤمنان می شدم."

و به حاملین خود می گوید: "ارجعونی لعلّی أعمل صالحاً فیما ترکت؛ یعنی: مرا بازگردانید تا شاید گذشته های خویش را جبران کنم."

پس زبانیه آتش در پاسخ او می گوید: "کلّا إِنّها کلمه أنت قائلها؛ یعنی: هرگز چنین چیزی امکان پذیر نیست، و این سخن، سخن بیهوده ای است که تو می گویی." از سوی دیگر ملکی به آنان می گوید: "لو ردّ لعاد لما نهی عنه؛ یعنی: اگر او بازگردد نیز همین اعمال را انجام خواهد داد." و چون او را داخل قبر می کنند و مردم از او جدا می شوند، دو ملک منکر و نکیر به صورت های بسیار وحشتناکی نزد او می آیند، و او را می نشانند، و سپس به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" و چون زبان او گره می خورد و قدرت بر جواب پیدا نمی کند، ضربه ای از عذاب الهی بر او می زنند، که هر موجودی [ جز جنّ و انس] از آن وحشت می کند."

سپس به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" و چون می گوید: "نمی دانم"، به او می گویند: "آری ندانسته ای، و هدایت نشده ای، و رستگار نگردیده ای." سپس دری از دوزخ به روی او بازمی کنند و برای او از جهنّم آب جوشان وارد می نمایند، همان گونه که خداوند می فرماید:

( وَ أمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَذِّبینَ الضَّالّینَ * فَنُزُلٌ مِنْ حَمیمٍ» یعنی فی القبر، «وَ تَصْلِیَهُ جَحیمٍ» یعنی فی الآخره.) (1)

برزخ برای کافر و مشرک و منافق

امام صادقعليه‌السلام فرمود:

«هنگامی که کافر از دنیا می رود، هفتاد هزار از زبانیه دوزخ او را تا قبر همراهی می کنند؛ او به حاملین خود [ که او را به طرف قبر می برند] سوگند می دهد [ که مرا داخل قبر نکنید] و با صدای وحشتناکی که همه اهل عالم جز جنّ و انس می شنوند، می گوید: "ای کاش برای من بازگشتی می بود، و من از مؤمنان می شدم." و نیز می گوید: "مرا بازگردانید تا شاید عمل صالح و شایسته ای را که انجام ندادم، انجام بدهم." پس زبانیه به او پاسخ می دهند، و می گویند: "هرگز چنین چیزی امکان پذیر

____________________

1- 52) امالی صدوق / 366؛ بحارالأنوار: 6 / 222 ح 22.

نیست، و این سخنی است که تو می گویی." از سویی ملکی به آنان می گوید: "اگر او بازگردد، به کار خود ادامه خواهد داد، او دروغ می گوید." و چون او را داخل قبر می کنند و مردم از او جدا می شوند، دو ملک منکر و نکیر با هیئت بسیار وحشتناکی نزد او می آیند، و او را می نشانند، و به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" پس زبان او گره می خورد، و قدرت بر جواب پیدا نمی کند، و آن دو ملک تازیانه ای از عذاب و آتش بر او می زنند، که همه اهل عالم [ جز جنّ و انس] از آن وحشت می کنند. سپس به او می گویند: "پروردگار تو کیست؟ و دین تو چیست؟ و پیامبر تو کیست؟" و چون در پاسخ آنان می گوید: "نمی دانم." آنان می گویند: "ندانستی و هدایت نشدی و رستگار نگردیدی." و سپس دری از آتش به قبر او می گشایند، و آب جوشان جهنّم را بر او وارد می نمایند؛ و این معنای آیه شریفه قرآن است، که می فرماید:

(وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَذِّبینَ الضَّالّینَ * فَنُزُلٌ مِنْ حَمیمٍ»؛ یعنی، فی قبره، «وَ تَصْلِیَهُ جَحیمٍ»؛ یعنی، فی الآخره .)(1)

درباره مشرک نیز خداوند در قرآن می فرماید:

( إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ ) (2). و می فرماید:( مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ وَ مَأْواهُ النَّارُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ ) (3) .

____________________

1- 53) امالی صدوق / 366.

2- 54) نساء / 48.

3- 55) مائده / 72.

امام صادقعليه‌السلام به عمرو بن عبید بصری فرمود: «بزرگ ترین گناهان کبیره در قرآن شرک به خداست.» و سپس آیات فوق را تلاوت نمود.(1)

مؤلّف گوید: شرک بزرگ ترین مصداق کفر است و آنچه برای کافر گفته شده، بالاتر و سخت تر از آن برای مشرک خواهد بود.

و امّا حال منافق هنگام مرگ و برزخ و قیامت از همه کفّار و مشرکان سخت تر خواهد بود؛ چنان که خداوند می فرماید:( إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصیراً ) (2) .

از این رو، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به فاطمه زهراعليها‌السلام می فرماید:

«... هنگامی که من در روز قیامت بر منبری - که از همه منبرهای پیامبران بزرگ تر است - قرار می گیرم، جبرئیلعليه‌السلام از طرف خداوند می آید و به تو ای فاطمه می گوید: "حاجت خود را بخواه." و تو خواهی گفت: "خدایا حسن و حسین من را به من نشان ده." و چون خداوند آنان را حاضر می کند تو خواهی دید که از رگ های گردن حسینعليه‌السلام خون بالا می رود، و می گوید: پروردگارا، امروز حقّ من را از ستمکاران بگیر. پس در آن هنگام خداوند خشم می کند، و با خشم او دوزخ و همه ملائکه خشم می نمایند، و جهنّم نعره ای می کشد، و شعله ای از آن می آید و قاتلین حسینعليه‌السلام و فرزندانشان، و فرزندان فرزندانشان را می گیرد؛ و چون فرزندان قاتلین حسینعليه‌السلام می گویند: "خدایا ما در زمان شهادت حسینعليه‌السلام نبودیم"، خداوند به زبانیه دوزخ می فرماید: "این زشت چشمان سیاه رو را بگیر، و با صورت در پایین ترین طبقه دوزخ بینداز؛ چرا که

____________________

1- 56) الفقیه: 3 / 563

2- 57) نساء / 145.

این ها با دوستان امام حسینعليه‌السلام سخت تر از پدرانشان عمل کردند، و چون به دوزخ انداخته می شوند صدای شهیق آنان به گوش اهل محشر می رسد.

سپس جبرئیلعليه‌السلام به فاطمهعليها‌السلام می گوید: "حاجت خود را بخواه." و فاطمهعليها‌السلام می گوید: "خدایا من نجات شیعیانم را می خواهم." پس خطاب می رسد: "ای فاطمه، من آنان را بخشیدم." فاطمهعليها‌السلام می گوید: "خدایا من نجات شیعیان فرزندانم را نیز می خواهم." خداوند می فرماید: "من آنان را نیز بخشیدم." پس فاطمهعليها‌السلام می گوید: "خدایا من نجات شیعیان شیعیانم را نیز می خواهم." پس خطاب می رسد: "ای فاطمه! بازگرد و در بین اهل محشر هر کس را دیدی که با تو ارتباطی دارد، او را با خود به بهشت ببر."»

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:

«در چنین وقتی همه خلایق آرزو می کنند که ای کاش فاطمی بودند و با فاطمه زهراعليها‌السلام علاقه و ارتباطی می داشتند...»(1)

بهشت و دوزخ برزخی

مرحوم کلینی در کتاب کافی از ضریس کناسی نقل نموده که گوید: به امام باقرعليه‌السلام گفتم: «مردم می گویند: "آب فرات ما از بهشت خارج می شود"، در حالی که آب فرات از مغرب می آید، و چشمه هایی در آن ریخته می شود؟» امام باقرعليه‌السلام فرمود:

«خداوند بهشتی [ یعنی باغستانی] در مغرب خلق نموده و آب فرات شما از آن بیرون می آید، ارواح مؤمنین نیز هر شامگاه از قبور خود خارج می شوند و داخل آن می گردند، و از میوه های آن استفاده می کنند، و همدیگر را ملاقات می نمایند، و در نعمت و شادمانی خواهند بود، و

____________________

1- 58) تفسیر فرات کوفی / 446.

چون فجر طالع می شود از آن باغستان بهشتی خارج می شوند و در بین آسمان و زمین رفت و آمد می کنند، و چون خورشید طلوع می کند به قبرهای خود توجّه می نمایند، و در هوا با یکدیگر ملاقات می کنند.» سپس فرمود: «در مشرق نیز خداوند آتشی آفریده، تا ارواح کفّار شب ها در آن ساکن شوند، و از زقّوم آن بخورند، و از حمیم و آب جوشان آن بیاشامند، و چون فجر طالع شود، به بیابانی در یمن به نام برهوت که از آتش های دنیا سوزان تر است می روند، و یکدیگر را ملاقات می کنند، و چون شب می شود، به آتش بازمی گردند و تا قیامت همین گونه خواهند بود.» ضریس می گوید: به امام باقرعليه‌السلام گفتم: «أصلحک اللّه! آیا حال اهل توحید، که به نبوّت حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله اعتراف دارند و اهل گناه بوده اند و حقّ شما را نشناخته اند، در برزخ چگونه است؟» فرمود: «آنها در قبرهای خود خواهند ماند، و هر کدام دارای عمل صالحی بوده، و عداوتی نسبت به ما نداشته اند، دری از قبرشان به آن بهشتی که در مغرب خداوند آفریده است باز می شود، و نسیمی به آنان می رسد، تا زمانی که قیامت برپا شود، و خداوند حساب اعمال آنان را بکند و پس از آن یا به بهشت بروند و یا به دوزخ، و این ها همان کسانی هستند که خداوند درباره آنان می فرماید: "( وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَاللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ ) (1). و همین گونه است وضع مستضعفین، و افراد سفیه، و ابله، و اطفال، و فرزندان مسلمانان که به حدّ بلوغ نرسیده اند، و امّا نصّاب از مسلمانان [ یعنی کسانی که دشمن اهل البیتعليهم‌السلام بوده اند] از قبورشان خداوند راهی به آتشی که در مشرق خلق نموده می گشاید، و تا قیامت در آتش و عذاب خواهند بود، و سپس به دوزخ خواهند رفت،

____________________

1- 59) توبه / 106.

همان گونه که می فرماید:( ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ * ثُمَّ قیلَ لَهُمْ أَیْنَما کُنْتُمْ تُشْرِکُونَ * مِن دُونِ اللَّهِ ) (1) . و به آنان گفته می شود: "چه شد آن امامی که شما بر خلاف امام منصوب از ناحیه خداوند برگزیدید؟! [ تا از شما شفاعت و حمایت نماید؟!]"»(2)

برخی از عبرت ها

خداوند، عالم را وسیله عبرت انسان قرار داده است، به گونه ای که به هر چه بنگرد، وسیله عبرت و اعتبار او خواهد بود، انسان برای شناختن خدا، به هر چه نگاه کند، می تواند خدای خود را ببیند، تنها مشکل این است که عبرت گیرنده کمیاب است، از این رو، امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود: «ما أکثر العبر و أقلّ الاعتبار.»(3)

یعنی: «چقدر اسباب عبرت فراوان است، و عبرت گیرنده کم است؟!»

شخصی به امیرالمؤمنینعليه‌السلام عرض کرد: «آیا شما خدایی را که عبادت می کنی دیده ای؟» امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود:

«وای بر تو، من هرگز خدایی که ندیده باشم، عبادت نخواهم نمود.»

عرض کرد: «یا امیرالمؤمنین چگونه او را دیده ای؟» امیرالمؤمنینعليه‌السلام فرمود:

«چشم ها او را نمی بیند، و لکن قلب ها به حقایق ایمان او را می بیند.»(4)

در روایتی آمده که فرمود: «من هیچ چیزی را ندیدم، جز آن که خدا را قبل از آن، و بعد از آن، و با آن دیدم.» [ یعنی هر چه را دیدم دانستم که او از خود نیست، و آفریدگاری داشته، اکنون نیز با خواست خدا زنده است، مرگ او نیز با اراده خدا می باشد.]

_______________________

1- 60) غافر / 72 - 74.

2- 61) کافی: 3 / 247.

3- 62) نهج البلاغه: 4 / 72.

4- 63) بحارالأنوار: 4 / 52

از این رو، خداوند در آیات بسیاری مردم را امر به تدبّر و اعتبار نموده و می فرماید:( فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ ) (1) ، و پاداش تدبّر و اعتبار و تفکّر را، بیش از پاداش هر عبادتی قرار داده است.(2)

و چون بیشتر مردم از یاد خدا و مرگ و معاد و قیامت غافل هستند، خداوند عبرت های فراوانی برای آنان قرار داده است. از این رو، در سوره ق می فرماید:

( أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَی السَّماءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْناها وَ زَیَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ * وَ الْأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَیْنا فیها رَواسِیَ وَ أَنْبَتْنا فیها مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهیجٍ * تَبْصِرَهً وَ ذِکْری لِکُلِّ عَبْدٍ مُنیبٍ * وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصیدِ * وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضیدٌ * رِزْقاً لِلْعِبادِ وَ أَحْیَیْنا بِهِ بَلْدَهً مَیْتاً کَذلِکَ الْخُرُوجُ ) (3)

در آیات فوق، خداوند امر به نظر و دقّت در آثار صنع حکیمانه خود نموده، و پس از ذکر نعمت هایی مانند خلقت آسمان ها، ستارگان، زمین، کوه ها، درختان و گیاهان، آنها را وسیله تبصره و بینایی بندگان خود دانسته، و نزول باران را، رحمت و برکت

____________________

1- 64) حشر / 2.

2- 65) قال الصّادقعليه‌السلام : «تفکّر ساعه خیر من قیام لیله.» [ أو خیر من عباده سبعین سنه أو خیر من عباده سبعین ألف سنه.] قلت: کیف یتفکّر؟ قال: «یمرّ بالخربه أو بالدّار فیقول: أین ساکنوک؟ أین بانوک؟ مالک لا تتکلّمین؟» وسائل: 15 / 196.

3- 66) ق / 6 - 11.

دانسته و می فرماید: «با این آب باران، ما باغستان ها، صحراها و درختان خرما را برای روزی انسان ها رویاندیم، و زمین مرده را زنده نمودیم.» سپس نتیجه این مطالعه و نگاه عبرت انگیز را توجّه به معاد، و زنده شدن دوباره انسان دانسته، و می فرماید:( کَذلِکَ الْخُرُوجُ ) ، در حقیقت خداوند مسیر مطالعه انسان را روشن نموده است.

عبرت های تکان دهنده ای از تجسّم اعمال در برزخ

عبرت هایی که درباره مرگ و برزخ و معاد و قیامت آمده، فراوان است، به برخی از آنها اشاره می کنیم.

از عالم عارف و دانشمند جامع الاطرف مرحوم علّامه معروف به شیخ بهایی رضوان اللّه علیه نقل شده که فرمود: «من دوست عارفی در تخت فولاد اصفهان داشتم، او ساکن در یکی از مقبره های تخت فولاد بود، به دیدن او رفتم، او به من گفت: "روز گذشته در این جا امر عجیبی را مشاهده کردم، و آن این بود که جنازه ای را آوردند و در فلان موضع دفن کردند و رفتند، ساعتی گذشت، بوی خوشی به مشام من رسید، چون به اطراف نگاه کردم، جوان زیبا و خوشبو و خوش اندامی را دیدم که نزد آن قبر آمد و ناپدید شد، طولی نکشید که بوی تعفّنی به مشام من رسید که از هر بویی بدتر بود، چون نگاه کردم، سگ وحشتناکی را دیدم که به طرف آن قبر آمد و چون نزدیک قبر رسید پنهان گردید، و من متحیّر و متعجّب شدم، ناگهان دیدم آن جوان خوش سیما، پریشان و مجروح ظاهر شد، و از راهی که آمده بود بازگشت، من او را صدا زدم و گفتم: تو را به خدا سوگند، بگو تو کیستی، و آن سگ وحشتناک چه بود؟ او گفت: من عمل صالح این میّت بودم و مأمور بودم که با او باشم، و آن سگ عمل ناشایسته او بود، او نیز داخل قبر شد، و من با او درگیر شدم، و او مرا بیرون کرد، و اکنون تا قیامت او هم نشین آن میّت می باشد."» شیخ می فرماید: «من گفتم: "این مکاشفه صحیح است، زیرا ما عقیده داریم که اعمال ما در آن عالم تجسّم پیدا می کند، و هم نشین هر کسی اعمال او خواهد بود، و این یک امر مسلّمی است.»(1)

در روایات معصومینعليهم‌السلام آمده که چون میّت را داخل قبر می گذارند، اعمال او مانند

___________________

1- 67) داستان های شگفت انگیز / 390؛ داستان های عبرت انگیز / 117.

نماز، صدقه، زکات، روزه و ولایت آل محمّدعليهم‌السلام ، اطراف او جمع می شوند، و مأمورین عذاب از هر سو می آیند، این اعمال از آنها جلوگیری می کنند، و ولایت آل محمّدعليهم‌السلام از همه آنان قوی تر است، و به بقیّه می گوید: "اگر از شما کاری ساخته نیست، من از او دفاع خواهم نمود."

از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل شده که فرمود: «صدقه مؤمن آفت های دنیا و عذاب قبر و عذاب قیامت را از او برطرف خواهد نمود.»

و نیز روایت شده که رسول گرامی اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: «نماز شب برای مؤمن چراغی خواهد بود در قبر او، و گفتن: "لا إله إلّا اللَّه" نیز شیطان را از او دور می نماید.»(1)

این گونه روایات در آثار اعمال نیک و بد، فراوان نقل شده، و در این کتاب برخی از آنها یادآوری می شود.

بداخلاقی و عذاب قبر

مرحوم آیه اللّه شهید مطهّری می گوید: استادم مرحوم آیه اللّه حاج میرزا علی آقا شیرازی، روزی در بین درس در حالی که اشک بر روی محاسن سفیدش جاری بود، می فرمود: «در خواب دیدم: مرگم فرارسیده، و همان گونه که در روایات توصیف شده، خود را از بدنم جدا دیدم. پس بدن من را به قبرستان حمل کردند، تا این که قبر آماده شد، و بدن مرا دفن کردند، و نگران بودم که با من چه خواهد شد؟ ناگهان سگ سفیدی وارد قبر من شد، و احساس کردم که این سگ، همان تندخویی من است، که این گونه تجسّم یافته، و به سراغ من آمده است، پس مضطرب شدم، و راه فراری از او نمی دیدم، ناگهان حضرت سیّدالشّهداعليه‌السلام آمد و به من فرمود: "غصّه مخور، من او را از تو دور خواهم نمود".»(2)

مؤلّف گوید: مؤیّد قصّه فوق چیزی است که از مرحوم آیه اللّه محقّق بهبهانی نقل شده که فرمود: در خواب حضرت اباعبداللّه الحسینعليه‌السلام را دیدم، به آن حضرت

___________________

1- 68) بحارالأنوار: 93 / 179.

2- 69) عدل الهی / 250؛ داستان های شگفت انگیز از عالم برزخ / 63

عرض کردم: «مولای من، آیا از کسی که در جوار شما دفن شده باشد، سؤالی می شود؟» فرمود: «کدام ملک جرأت می کند که از او سؤالی بکند؟»(1)

حاج علی بغدادی خدمت حضرت بقیّه اللّهعليه‌السلام مشرّف شد، یکی از سؤالات او این بود که عرض کرد: «آیا صحیح است که می گویند: "هر کس امام حسینعليه‌السلام را در شب جمعه زیارت کند، این زیارت وسیله امان او خواهد بود؟"» فرمود: «آری واللّه.» و اشک از چشمان مبارکش جاری شد.(2)

آثار عجیب صلوات بر محمّد و آل محمّدعليهم‌السلام

در کتاب شریف بحار، جلد 94 درباره اسرار عجیب صلوات آمده: دختری وفات نمود، مادرش در خواب دید او در عذاب و عقاب بزرگ و دردناکی گرفتار است، پس با اندوه و زاری از خواب بیدار شد، و چند روز بر حال فرزند خود گریه می کرد و می نالید، تا آن که بار دیگر آن دختر را در خواب دید، شادمان و مسرور است، و در روضه فردوس قرار دارد، به او گفت: «دخترم آن حال پیشین تو چه بود؟ و اکنون چگونه است که تو را شاد و مسرور می بینم؟» دختر گفت: «ای مادر! همان گونه که دیدی من به علّت گناهانی که انجام داده بودم، در عذاب بودم تا این که این روزها عزیزی از کنار قبرستان گذشت، و چند نوبت صلوات فرستاد، و ثواب آنها را به اهل قبرستان بخشید، و حقّ تعالی به برکت آن صلوات، عذاب را از اهل قبرستان برداشت.»

در کتاب دعوات راوندی نیز از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل شده که فرمود:

«بسیار برای من صلوات بفرستید، زیرا صلوات فرستادن بر من، نوری است در قبور، و نوری است در صراط، و نوری است در بهشت.»

تجسّم اعمال در قبر مؤمن

امام صادقعليه‌السلام می فرماید: «هنگامی که مؤمن داخل قبر می شود، نماز در طرف راست او، زکات در طرف چپ او، احسان و کار نیک او در مقابل او قرار می گیرند، صبر نیز

____________________

1- 70) کتاب عالم قبر / 177.

2- 71) نجم الثّاقب محدّث نوری / 484.


3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20