ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه

ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه0%

ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه نویسنده:
محقق: سیدمحمد حسینی بهارانچی
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: شيخ صدوق رحمة الله عليه
محقق: سیدمحمد حسینی بهارانچی
گروه: مشاهدات: 14812
دانلود: 3486

توضیحات:

ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 100 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 14812 / دانلود: 3486
اندازه اندازه اندازه
ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه

ماه های رحمت ترجمه کتاب فضائل الاشهر الثلاثه

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

عنایات بی شمار خداوند به روزه داران ماه رمضان

(1)63- سعیدبن جبیر می گوید: از ابن عباس سؤال کردم: پاداش کسی که ماه مبارک رمضان را روزه بگیرد و حق آن را بشناسد چیست؟ ابن عباس گفت: آماده باش ای پسر جبیر، تا حدیثی برای تو بخوانم که تا کنون گوش تو آن را نشنیده باشد و بر قلب تو خطور نکرده باشد. پس خویش را برای پاسخ به آنچه سؤال نمودی آماده کن که در آن علم اوّلین و آخرین نهفته است.

1- (1)63- حدّثنا محمّدبن إبراهیم المعاذی قال: حدّثنا أحمدبن متویه (حیویه) الجرجانی المذکر قال: حدّثنا ابواسحاق إبراهیم بن بلال قال: حدّثنا أبوعبداللّه محمّدبن کرام قال: حدّثنا احمدبن عبداللّه قال: حدّثنا سفیان بن عیینه قال: حدّثنا معاویه بن أبی اسحاق عن سعیدبن جبیرقال: سألت ابن عباس مالمن صام شهر رمضان و عرف حقّه؟

(1)سعیدبن جبیر می گوید: پس من از نزد ابن عباس خارج گردیدم و خود را آماده نمودم و فردای آن روز نماز صبح را خواندم و صبح گاه نزد او رفتم. سپس او را یادآوری نمودم که آن حدیث را برای من بیان کند. ابن عباس روی خود را به من نمود و گفت: به آنچه می گویم گوش کن! همانا من از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله شنیدم که می فرمود: «اگر شما بدانید که ماه مبارک رمضان چه برکاتی برای شما دارد خدا را بیش از این شکر خواهید کرد.»

(2)سپس فرمود: «هنگامی که شب اول ماه مبارک رمضان می رسد خداوند همه گناهان امت من را که در آشکارا و پنهان انجام داده اند می بخشد و دو هزار هزار درجه به درجات شما می افزاید و پنجاه شهر در بهشت برای شما بنا می کند.

و در روز دوم برای هر گامی که در آن بر می دارید عبادت یک سال و

1- (1)قال: تهیّأ یابن جبیر حتّی احدّثک بمالم تسمع اذناک و لم یمر علی قلبک و فرغ نفسک لما سألتنی عنه فما اردته فهو علم الأولین و الآخرین قال سعیدبن جبیر: فخرجت من عنده فتهیّأت له من الغد فبکرت الیه مع طلوع الفجر فصلیت الفجر ثمّ ذکر الحدیث فحوّل وجهه إلی فقال: إسمع منی ما اقول: سمعت رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله یقول: لو علمتم مالکم فی شهررمضان لزدتم للّه شکرا.

2- (2)إذا کان أوّل لیله غفراللّه تعالی لامّتی الذنوب کلها سرّها و علانیتها و رفع لکم ألفی ألف درجه ویبنی لکم خمسون مدینه و کتب اللّه عزوجل لکم یوم الثانی بکلّ خطوه تخطونها فی ذلک الیوم عباده سنه و ثواب نبی و کتب لکم صوم سنه.

روزه یک سال و پاداش یک پیامبر را برای شما می نویسد.

(1)و در روز سوم به اندازه هر مویی که در بدن شما هست باغی در بهشت از درّ سفید به شما عطا می کند که در بالای آن دوازده هزار اتاق از نور و در پایین آن نیز دوازده هزار اتاق از نور است و در هر خانه ای هزار تخت و بر هر تختی حوریه ای قرار دارد و در هر روزی هزار ملک به دیدن شما می آیند و هر کدام هدیه ای برای شما می آورند.

(2)و در روز چهارم هفتاد هزار قصر بهشتی به شما عطا می فرماید که در هر قصری هفتاد هزار اتاق است و در هر اتاقی پنجاه هزار تخت و بر هر تختی حوریه ای نشسته و مقابل هر حوریه ای هزار خادمه خمّار قرار دارد که یکی از آنان بهتر است از دنیا و آنچه در دنیاست.

(3)و در روز پنجم هزار هزار شهر بهشتی به شما عطا می کند که در هر شهری هزار اتاق و در هر اتاقی هفتاد هزار مائده بهشتی است و بر هر

1- (1)و أعطاکم اللّه یوم الثالث بکلّ شعره علی ابدانکم جنّه فی الفردوس من درّه بیضاء فی أعلاها إثنی عشر ألف بیت من النور و فی أسفلها اثنی عشر ألف بیت فی کلّ ببت ألف سریر علی کلّ سریر حوراء یدخل علیکم کلّ یوم ألف ملک مع کلّ ملک هدیّه. و أعطاکم اللّه یوم الرابع فی جنّه الخلد سبعین ألف قصر فی کلّ قصر سبعون ألف بیت فی کلّ بیت خمسون ألف سریر علی کلّ (2)سریر حوراء بین یدی کلّ حوراء ألف وصیفه خمار احدیهن خیر من الدنیا و ما فیها.(3)و أعطاکم اللّه یوم الخامس فی جنّه المأوی ألف ألف مدینه فی کلّ مدینه سبعون ألف بیت فی کلّ بیت سبعون ألف مائده علی کلّ مائده سبعون ألف قصعه فی کلّ قصعه سبعون ألف نوع من الطعام لایشبه بعضه بعضا.

مائده ای هفتاد هزار از ظرف غذا و در هر ظرفی هفتاد هزار نوع غذاست که هیچ کدام به دیگری شباهت ندارد.

(1)و در روز ششم در دارالسلام بهشتی یکصد هزار شهر به شما عطا می فرماید که در هر شهری یکصد خانه است و در هر خانه ای یکصد هزار اتاق و در هر اتاقی یکصد هزار تخت طلاست و طول هر تختی هزار ذراع است و بر هر تختی همسری از حورالعین قرار دارد که بر او سی هزار چادر زینت قرار دارد که از درّ و یاقوت بافته شده و هر چادر را یکصد جاریه حمل می کنند.

(2)و در روز هفتم در جنّه النعیم پاداش چهل هزار شهید و چهل هزار صدّیق به شما عطا خواهد نمود.

(3)و در روز هشتم پاداش عمل شصت هزار عابد و شصت هزار زاهد را به شما عطا خواهد نمود.

1- (1)و أعطاکم اللّه عزّوجلّ یوم السادس فی دارالسلام مأه ألف مدینه فی کلّ مدینه مأه دارفی کلّ دار مأه ألف بیت فی کلّ بیت مأه ألف سریر من ذهب طول کلّ سریر ألف ذراع علی کلّ سریر زوجه من الحورالعین علیها ثلاثون ألف ذوابه منسوجه بالدر و الیاقوت یحمل کلّ ذوابه مأه جاریه.

2- (2)و أعطاکم اللّه یوم السابع فی جنّه النعیم ثواب أربعین ألف شهید و أربعین ألف صدّیق.()3و أعطاکم اللّه یوم الثامن عمل ستیّن ألف عابد و ستیّن ألف زاهد. و أعطاکم اللّه عزّوجلّ یوم التاسع ما یعطی ألف عالم و ألف معتکف و ألف مرابط.

(1)و در روزنهم خداوند عزّوجلّ پاداش هزار عالم و هزار معتکف و هزار مجاهد فی سبیل اللّه رابه شما عطا می کند. و در روز دهم استحقاق انجام هفتاد هزار حاجت را به شما عطا می فرماید و برای شما خورشید و ماه و ستاره ها و چهارپایان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و کلوخ و هر خشک و تر و ماهیان دریاها و برگ درختان استغفار می کنند.

(2)و در روز یازدهم پاداش چهار حج و چهار عمره برای شما نوشته می شود که هر حجّی با پیامبری از پیامبران و هر عمره ای با صدّیق و شهیدی انجام گرفته باشد.

(3)و در روز دوازدهم خداوند ایمانی به شما می دهد که گناهان شما مبدّل به حسنات و حسنات شما چندین برابر مضاعف گردد و برای شما هرحسنه ای هزار حسنه نوشته شود.

(4)و در روز سیزدهم خداوند برای شما سیزده برابر عبادت اهل مکه و

1- (1)و أعطاکم اللّه عزّوجلّ یوم العاشر قضاء سبعین ألف حاجه و استغفر لکم الشمس و القمر والنجوم و الدواب و الطیر و السباع و کلّ حجر ومدر و کلّ رطب و یابس و الحیتان فی البحار و الأوراق علی الاشجار.

2- (2)و کتب اللّه عزّوجلّ لکم یوم أحد عشر ثواب أربع حجات و عمرات کلّ حجّه مع نبیّ من الانبیا و کلّ عمره مع صدیق و شهید.

3- (3)و جعل اللّه عزّوجلّ لکم یوم اثناعشر ایمانا یبدل اللّه سیّئاتکم حسنات و یجعل حسناتکم اضعافا و یکتب لکم لکلّ حسنه ألف حسنه.

4- (4)و کتب اللّه عزّوجلّ لکم یوم ثلاثه عشر مثل عباده أهل مکه و المدینه و أعطاکم اللّه بکلّ حجر و مدر ما بین مکّه و المدینه شفاعه.

مدینه را می نویسد و به اندازه هر سنگ و کلوخی که بین مکه و مدینه هست حق شفاعت به شما خواهد داد.

(1)و در روز چهاردهم مانند این می مانید که حضرت آدم و نوح و ابراهیم و موسی و داود و سلیمانعليهم‌السلام را ملاقات نموده و با هر پیامبری دویست سال خدا را عبادت کرده باشید.

(2)و در روز پانزدهم خداوند حوایج دنیا و آخرت شما را برآورده می فرماید و پاداش حضرت ایوّب را به شما عطا می کند و حاملین عرش برای شما استغفار می کنند و در قیامت خداوند چهل نور برای شما قرار می دهد؛ ده نور در سمت راست و ده نور در سمت چپ و ده نور در جلو و ده نور در پشت سر خواهید داشت.

(3)و در روز شانزدهم پاداش شما این است که چون از قبر خارج می شوید شصت حلّه بهشتی بر شما پوشیده می شود و بر شتری سوار

1- (1)ویوم اربعه عشر فکانّما لقیتم آدم و نوحا و بعدهما إبراهیم و موسی وبعده داود و سلیمان وکأنّما عبدتم اللّه عزّوجلّ مع کلّ نبیّ مأتی سنه

2- (2)و قضی لکم عزّوجلّ یوم خمسه عشر حوائج الدنیا و الآخره و أعطاکم اللّه ما یعطی اللّه ایوّب و استغفرلکم حمله العرش و أعطاکم اللّه عزّوجلّ یوم القیامه أربعین نورا عشره عن یمینکم و عشره عن یسارکم و عشره امامکم و عشره خلفکم.

3- (3)و أعطاکم اللّه یوم ستّه عشر اذا خرجتم من القبر ستّین حلّه تلبسونها و ناقه ترکبونها و بعث اللّه الیکم غمامه تظلّکم من حرّ ذلک الیوم

می شوید و ابری بر سر شما سایه می افکند تا از حرارت آن روز آسیب نبینید.

(1)و در روز هفدهم خداوند عزّوجلّ می فرماید: من روزه داران و پدر و مادر آنان را بخشیدم و سختی های قیامت را از آنان برطرف نمودم.

(2)و در روز هیجدهم خداوند عزّوجلّ جبرائیل و میکائیل و اسرافیل و حاملین عرش و کروّبین را امر می نماید تا برای امت حضرت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله تا سال آینده استغفار نمایند و پاداش مجاهدین جنگ بدر را به شما عطا خواهد نمودم.

(3)و در روز نوزدهم هیچ ملکی در آسمان ها و زمین باقی نمی ماند جز آن که از پروردگار خود برای زیارت قبور شما در هر روز اذن می گیرند و هنگامی که قبور شما را زیارت می کنند با خود هدیه و نوشابه ای می آورند.

(4)و چون بیست روز از ماه مبارک رمضان می گذرد خداوند هفتاد هزار

1- (1)و یوم سبعه عشر یقول اللّه عزّوجلّ: إنّنی قد غفرت لهم و لآبائهم ودفعت عنهم شدائدهم یوم القیامه.

2- (2)و إذا کان یوم ثمانیه عشر أمراللّه عزّوجلّ جبرئیل و میکائیل و إسرافیل و حمله العرش و الکروبیین أن یستغفروا لامه محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله إلی السنه القابله و أعطاکم اللّه عزّوجلّ ثواب البدریّین.

3- (3)فإذا کان یوم التاسع عشرلم یبق ملک فی السموات و الأرض الا استأذنوا ربّهم فی زیاره قبورکم فی کلّ یوم و مع کلّ ملک هدیّه و شراب.

4- (4)فإذا تم لکم عشرون یوما بعث اللّه عزّوجلّ الیکم سبعین ألف ملک یحفظونکم من کلّ شیطان رجیم و کتب اللّه عزّوجلّ لکم بکلّ یوم صمتم صوم مأه سنه و جعل بینکم وبین النار خندقا و أعطاکم ثواب من فی التوراه و الانجیل و الزبور والفرقان و کتب اللّه عزّوجلّ لکم بکلّ ریشه علی جبرئیلعليه‌السلام عباده سنه و أعطاکم ثواب تسبیح العرش و الکرسیّ و زوّجکم بکلّ آیه فی القرآن ألف حوراء.

ملک را می فرستد تا شما را از شرّ هر شیطان رجیمی حفظ نمایند و به اندازه هر روزی که روزه گرفته اید خداوند برای شما پاداش یکصد سال روزه می نویسد و بین شما و بین دوزخ خندقی قرار می دهد و پاداش همه کسانی که تورات و انجیل و زبور و قرآن را قرائت نموده اند را به شما خواهد داد و به اندازه هر پری از بال های جبرئیلعليه‌السلام عبادت یک سال را به شما عطا می کند و پاداش تسبیح عرش و کرسی را به شما می دهد و به اندازه آیات قرآن برای هر آیه هزار حوریه به شما تزویج می نماید.

(1)و در روز بیست و یکم قبرهای شما را به اندازه هزار فرسنگ وسعت می دهد و تاریکی و وحشت را از شما برطرف می نماید.

(2)و در روز بیست و دوم خداوند ملک الموت را همان گونه که بر پیامبرانعليهم‌السلام می فرستد نزد شما می فرستد و ترس منکر و نکیر و اندوه دنیا و آخرت را از شما برطرف می فرماید.

1- (1)و یوم أحد و عشرین وسع اللّه علیکم القبر ألف فرسخ و یرفع عنکم الظلمه و الوحشه و یجعل قبورکم کقبور الشهداه و یجعل وجوهکم کوجه یوسف بن یعقوبعليه‌السلام .

2- (2)و یوم إثنین و عشرین یبعث اللّه عزّوجلّ الیکم ملک الموت کما یبعث إلی الأنبیاءعليهم‌السلام و یرفع عنکم هول منکر و نکیر و یرفع عنکم همّ الدنیا و الآخره.

(1)و در روز بیست و سوم (تقدیر می فرماید تا) با پیامبران و صدّیقین و شهدا (به آسانی) بر صراط بگذرید و مانند آن می مانید که هر یتیم و هر عریانی را از امت مرا سیر نموده و پوشانده باشید.

(2)و در روز بیست و چهارم (تقدیر می شود که) از دنیا خارج نشوید تا هر کدام از شما مکان خود را در بهشت ببیند و پاداش هزار مریض و هزار غریب که در راه خدا حرکت نموده باشند و آزاد کردن هزار بنده از فرزندان اسماعیل را به شما می دهند.

(3)و در روز بیست و پنجم از ماه مبارک رمضان خداوند برای شما هزار قبّه سبز بنا می کند و بر بالای هر قبّه ای خیمه ای از نور زده می شود و

1- (1)و یوم ثلاث و عشرین تمرون علی الصراط مع النبیّین و الصدّیقین و الشهداء فکأنما أشبعتم کلّ یتیم فی امّتی و کسوتم کلّ عریان من امّتی.

2- (2)و یوم اربعه و عشرین لاتخرجون من الدنیا حتی یری کلّ وأحد منکم مکانه من الجنّه و یعطی کلّ واحد ثواب ألف مریض و ألف غریب خرجوا فی طاعه اللّه عزّوجلّ و أعطاکم ثواب ألف رقبه من ولد اسماعیل.

3- (3)و یوم خمس و عشرین منه بنی اللّه عزّوجلّ لکم تحت العرش ألف قبه خضراء علی رأس کلّ قبه خیمه من نور یقول اللّه تبارک و تعالی یا أمّه محمّد انا ربّکم و انتم عبیدی وإمائی استظلوا بظل عرشی فی هذه القباب و کلوا و اشربوا هنیئا فلاخوف علیکم ولا انتم تحزنون یا أمّه محمّد و عزّتی وجلالی لابعثنّکم إلی الجنّه یتعجّب منکم الأوّلون و الآخرون و لأتوّجنّ کلّ واحد منکم بألف تاج من نور ولأرکبنّ کلّ واحد منکم علی ناقه خلقت من نور، زمامها من نور، و فی ذلک الزمام ألف حلقه من ذهب فی کلّ حلقه ملک قائم علیها من الملائکه بید کلّ ملک عمود من نور حتی یدخل الجنّه بغیرحساب.

خداوند می فرماید: ای امّت محمّد! من پروردگار شمایم و شما بندگان من هستید، زیر سایه عرش من در این قبّه ها استراحت کنید و بخورید و بیاشامید و گوارا باد این نعمت ها برای شما! اکنون نه خوفی بر شما هست ونه اندوهی دارید. ای امت محمّد! به عزّت و جلالم سوگند، من شما را به گونه ای به بهشت خواهم برد که اولین و آخرین به شگفت آیند و بر سر هر کدام از شما هزار تاج از نور خواهم گذارد و شما را بر شتری از نور سوار خواهم نمود که افسار آن نیز از نور است و آن افسرار هزار حلقه از طلا دارد و بر هر حلقه ای ملکی از ملائکه ایستاده و به دست هر ملکی عمودی از نور است تا شما بدون حساب وارد بهشت شوید.

(1)و در روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان خداوند به شما نظر رحمت می افکند و همه گناهانتان را می بخشد جز خون ها(ی به ناحق ریخته شده) و رشوه ها و اموال حرام، و خانه های شما هر روز هفتاد هزار مرتبه از غیبت و دروغ و بهتان تقدیس و پاک می گردد.

(2)و در روز بیست و هفتم مانند این می مانید که هر مؤمنی را هفتاد هزار سال یاری کرده و او را پوشانده و به هر مجاهد فی سبیل اللّه

1- (1)و إذا کان یوم سته و عشرین ینظر اللّه الیکم بالرحمه فیغفر لکم الذنوب کلّها الاّ الرشا (الدماء) و الأموال و قدّس بیتکم کلّ یوم سبعین ألف مرّه من الغیبه و الکذب و البهتان.

2- (2)و یوم سبعه و عشرین فکأنّما نصرتم کلّ مؤمن و مؤمنه و کسوتم سبعین ألف عار و خدمتم ألف مرابط و کأنّما قرأتم کلّ کتاب أنزل اللّه عزّوجلّ علی أنبیائه.

خدمت کرده باشید و هر کتابی را که بر پیامبران گذشته نازل شده قرائت نموده باشید.

(1)و در روز بیست و هشتم خداوند برای شما در بهشت خلد یکصد هزار شهر از نور و در «جنّه الماوی» یکصد هزار قصر از نقره قرار می دهد و در «جنّه الجلال» سه هزار منبر از مشک قرار می دهد و در جوف هر منبری هزار خانه از زعفران قرار می دهد که در هر بیتی از آنها تختی از درّ و یاقوت و بر هر تختی همسری از حورالعین قرار دارد.

(2)و در روز بیست و نهم خداوند هزار هزار جایگاه و مقام به شما می دهد که در داخل هر مقام و جایگاه قبّه سفیدی است و بر هر قبّه سفیدی تختی از کافور سفید قرار دارد و بر هر تختی هزار بستر از سندس سبز پهن شده و بر روی هر بستری حوریه ای است که بر او هفتاد هزار حلّه قرار دارد که به هشتاد هزار رشته نور از درّ و یاقوت مزیّن است.

1- (1)و یوم ثمانیه وعشربن جعل اللّه لکم فی جنّه الخلد مأه ألف مدینه من نور و أعطاکم اللّه عزّوجلّ فی جنّه المأوی مأه ألف قصر من فضه و أعطاکم اللّه عزّوجلّ فی جنّه الجلال ثلاثه الاف منبر من مسک فی جوف کلّ منبر ألف بیت من زعفران فی کلّ بیت سریر من در و یاقوت علی کلّ سریر زوجه من الحورالعین.

2- (2)فإذا کان یوم تسعه و عشرین أعطاکم اللّه عزّوجلّ ألف ألف محلّه فی جوف کلّ محلّه قبّه بیضاء فی کلّ قبه سریر من کافور ابیض علی ذلک السریر ألف فراش من السندس الأخضر فوق کلّ فراش حوراء علیها سبعون ألف حلّه و علی رأسها ثمانون ألف ذوابه مکلّله بالدرّ و الیاقوت.

(1)و هنگامی که ماه مبارک رمضان تمام می شود خداوند برای هر روزی از آن برای شما پاداش هزار شهید و هزار صدّیق و عبادت پنجاه سال و روزه دو هزار روز (که در ماه های دیگر انجام شود) را می نویسد و به عدد گیاهانی که به وسیله رود نیل روییده می شود درجات شما را بالا می برد و خداوند برای شما برائت از آتش دوزخ و عبور از صراط و امان از عذاب را می نویسد؛ و بهشت را دری است به نام ریّان که جز در قیامت گشوده نمی شودو آن در به روی امت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله که در ماه مبارک رمضان روزه می گرفته اند گشوده می شود و رضوان خازن بهشت ندا می کند: ای امت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله ! به طرف ریّان بشتابید! پس امت من از این در وارد بهشت می شوند.»

سپس فرمود: «کسی که در ماه رمضان بخشوده نشود در چه ماهی می تواند بخشیده شود؟ و لاحول و لا قوّه إلاّ باللّه العلیّ العظیم.»

1- (1)فاذاتم ثلاثون یوما کتب اللّه عزّوجلّ لکم بکلّ یوم مرعلیکم ثواب ألف شهید وألف صدیق و کتب اللّه عزّوجلّ لکم عباده خمسین سنه و کتب اللّه عزّوجلّ لکم بکلّ یوم صوم الفی یوم و رفع لکم علی قدر ما انبت النبل درجات و کتب اللّه عزّوجلّ لکم برأه من النار و جوازا علی الصراط و أمانا من العذاب وللجنّه باب یقال لها الریان لایفتح ذلک (الی خ ل) الا یوم القیامه ثمّ یفتح للصائمین و الصائمات من أمّه محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله ثمّ ینادی رضوان خازن الجنّه یا أمّه محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله هلّموا الی الریان فیدخل أمّتی فی ذلک الباب إلی الجنّه فمن لم یغفرله فی شهر رمضان ففی أی شهر یغفرله و لاحول و لاقوه الا باللّه العلی العظیم.

دعاهای مستجاب

(1)64- امام صادقعليه‌السلام ، از پدرانش، از امیرالمؤمنینعليه‌السلام از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل نموده که فرمود: «برای چهار گروه درهای آسمان گشوده می شود و دعای آنان مستجاب می گردد و به عرش الهی می رسد: 1- دعای پدر برای فرزند؛ 2- نفرین مظلوم بر ظالم؛ 3- دعای معتمر (کسی که عمره انجام داده) تا وقتی که باز گردد؛ 4- دعای روزه دار تا وقتی که افطار کند.»

پایه های دیانت

(2)65- امام صادقعليه‌السلام فرمود: «اسلام بر پنج چیز پایه گذاری شده

1- (1)64- حدّثنا محمّدبن الحسن بن احمد بن الولید رضی اللّه عنه قال: حدّثنا محمّدبن الحسن الصفّار عن محمّدبن الحسین بن أبی الخطاب عن علی بن النعمان عن عبداللّه بن طلحه النهدی عن جعفر بن محمّد عن أبیه عن آبائه عن علیّعليهم‌السلام قال: قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله : أربعه لاترد لهم دعوه ویفتح لهم أبواب السماء و یصیر إلی العرش، دعاء الوالد لولده والمظلوم علی من ظلمه و المعتمر حتّی یرجع و الصائم حتّی یفطر.

2- (2)65- حدّثنا محمّدبن موسی بن المتوکلّ رحمه اللّه قال: حدّثنا علی ابن الحسین البغدادی عن احمدبن أبی عبداللّه البرقی عن أبیه عن محمّد بن سنان عن المفضل بن عمر عن الصادق جعفر بن محمّدعليه‌السلام قال: بنی الاسلام علی خمس دعائم علی الصلاه و الزکاه والصوم والحجّ و ولایه أمیرالمؤمنین و الائمه من ولده صلوات اللّه علیهم.

است: 1- نماز؛ 2- زکات؛ 3- روزه؛ 4- حج؛ 5- ولایت امیرالمؤمنین و امامان از فرزندان او صلوات اللّه علیهم اجمعین.»

بهترین ماه ها و بهترین شب ها

(1)66- امام صادقعليه‌السلام فرمود: «عدد ماه ها از ابتدای خلقت آسمان ها و زمین نزد خداوند در قرآن دوازده عدد و بهترین آنها نزد خداوند شهراللّه، یعنی ماه مبارک رمضان است و قلب ماه رمضان شب قدر است. و قرآن در نخستین شب ماه رمضان نازل گردیده و ماه رمضان با قرآن آغاز شده است.»

کیفیت نزول قرآن در ماه رمضان

(2)67- حفص بن غیاث می گوید: به امام صادقعليه‌السلام گفتم: از معنای آیه

1- (1)66- حدّثنا احمدبن علی بن إبراهیم قال: حدّثنا أبی عن أبیه إبراهیم بن هاشم عن عبداللّه بن المغیره عن عمرالشامی عن الصادق جعفربن محمّدعليهما‌السلام قال: إنّ عدّه الشهور عند اللّه إثنا عشر شهرا فی کتاب اللّه یوم خلق السموات و الأرض فغّره الشهور شهر اللّه عزّوجلّ و هو شهر رمضان و قلب شهر رمضان لیله القدر و نزل القرآن فی أوّل لیله من شهر رمضان و استقبل الشهر بالقرآن.

2- (2)67- حدّثنا أحمدبن محمّدبن یحیی العطّار قال: حدّثنا سعدبن عبداللّه عن القاسم بن محمّد عن سلیمان بن داود المنقری عن حفص بن غیاث قال: قلت للصادق جعفربن محمّدعليه‌السلام : أخبرنی عن قول اللّه عزّوجلّ «شهر رمضان الذی أنزل فیه القرآن» کیف أنزل القرآن فی شهر رمضان؟ و إنّما أنزل القرآن فی مدّه عشرین سنه اوله و آخره فقالعليه‌السلام : أنزل القرآن جمله واحده فی شهر رمضان إلی البیت المعمور ثمّ أنزل من البیت المعمور فی مدّه عشرین سنه.

«شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن» مرا با خبر نمایید که چگونه قرآن در ماه مبارک نازل گردید، در حالی که از ابتدا تا انتهای آن در مدت بیست سال نزول یافته است؟ امام صادقعليه‌السلام فرمود: «قرآن نخست یکجا در ماه رمضان در بیت المعمور نازل گردید، سپس در مدت بیست سال از بیت المعمور تدریجا نزول یافت.»

مناجات حضرت موسیعليه‌السلام با خدای خود

(1)68- زیاد بن منذر می گوید: امام باقرعليه‌السلام فرمود: چون خداوند با موسی بن عمرانعليه‌السلام تکلّم نمود، موسیعليه‌السلام گفت: خدایا، پاداش کسی که به نبوّت و پیامبری من و سخن گفتن تو با من گواهی بدهد و ایمان بیاورد چیست؟ خداوند متعال به او فرمود: ای موسی! ملائکه من نزد او می آیند و به او بشارت بهشت می دهند.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که مقابل تو بایستد و نماز

1- (1)68- حدّثنا محمّدبن علیّ ماجیلویه قال: حدثنی عمّی محمّدبن أبی القاسم عن محمّدبن أبی عبداللّه البرقی قال: حدثنی محمّدبن علی القرشی قال: حدثنی محمّدبن سنان عن زیاد بن المنذر عن أبی جعفر محمّدبن علی الباقرعليه‌السلام قال: لمّا کلّم اللّه موسی بن عمرانعليه‌السلام قال موسی: الهی ماجزاء من شهد أنی رسولک و نبیک و انک کلمتنی؟ قال: یا موسی تأتیه ملائکتی فتبشره بجنتی قال موسی: الهی ماجزاء من قام بین یدیک فصلی؟

بخواند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من به او در مقابل ملائکه خود مباهات می نمایم که او رکوع و سجود و قیام و قعود می کند و هرکس را من به او بر ملائکه خود مباهات کنم هرگز عذاب نخواهم نمود. موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که مسکین و فقیری را برای رضای تو اطعام کند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! به منادی خود دستور می دهم در روز قیامت مقابل همه خلایق بگوید: فلان بن فلان را خداوند از آتش دوزخ آزاد نمود. موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که صله رحم می کند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! عمر او را طولانی می کنم و سختی جان دادن را از او بر می دارم و خازنان بهشت به او می گویند: از هر دری که می خواهی وارد بهشت شو.

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که به مردم آزار نرساند و به آنها احسان نماید چیست؟ خطاب شد: ای موسی! روز قیامت آتش دوزخ به او خطاب می کند: من راهی به تو ندارم.

1- (1)فقال: یا موسی أیاهی بهم ملائکتی راکعا و ساجدا و قائما و قاعدا و من باهیت به ملائکتی لا أعذّبه قال موسی: إلهی ما جزاء من أطعم مسکینا ابتغاء وجهک؟ قال یا موسی: آمر منادیا ینادی یوم القیامه علی رؤس الخلایق: فلان بن فلان من عتقاء اللّه من النار قال: الهی فما جزاء من وصل رحمه؟ قال: یاموسی انسی فی عمره و اهون علیه سکرات الموت و ینادیه خزنه الجنّه هلّم الینا فادخل من أیّ أبوابها شئت قال موسی: الهی فما جزاء من کف اذاه عن الناس و بذل معروفه لهم؟

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که با قلب و زبان خود به یاد تو باشد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من او را در روز قیامت در زیر سایه عرش و در پناه خود قرار خواهم داد.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که در آشکارا و پنهان به یاد حکمت (و عجایب خلقت) تو باشد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! چنین کسی مانند برق خاطف از صراط عبور خواهد نمود.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که بر آزار و دشنام مردم صبر می کند چیست؟ خطاب شد: من او را در سختی ها و وحشت های قیامت کمک خواهم نمود.

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که از ترس تو چشمانش گریان شود چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من صورت او را از حرارت آتش ایمن می دارم و او از وحشت بزرگ قیامت ایمن خواهد بود. موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که در وقت بلا و مصیبت

1- (1)قال یاموسی: یناجیه النار یوم القیامه لا سبیل لی الیک قال موسی: الهی ما جزاء من ذکرک بلسانه وقلبه؟ قال یاموسی اظله یوم القیامه بظل عرشی واجعله فی کنفی قال إلهی فما جزاء من تلاحکمتک سرّا و جهرا؟ قال یا موسی: یمر علی الصراط کالبرق الخاطف قال موسی: فما جزاء من صبر علی أذی الناس و شتمهم؟ قال: اعینه علی اهوال یوم القیامه قال: الهی ما جزاء من دمعت عیناه من خشیتک؟ قال: یاموسی آمن وجهه من حرّ النار و أومن یوم الفزع الأکبر قال: الهی فما جزاء من صبر عندالمصیبه و انفذ أمرک؟ قال: یاموسی له بکلّ نفس یتنفس درجه فی الجنّه و الدرجه خیر من الدنیا و ما فیها

صبر می کند و امر تو را اجرا می نماید چیست؟ خطاب شد: ای موسی! برای او به هر نفسی که می کشد درجه ای در بهشت خواهد بود و درجه بهشتی بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که برای انجام واجبات تو صبر می کند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! به هر واجبی که انجام می دهد درجه ای از درجات عالیه بهشتی را خواهم داد.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که در تاریکی شب برای اطاعت تو حرکت می کند چیست؟ خطاب شد: من در طول قیامت نور را برای او واجب می کنم و به عدد آنچه تاریکی شب و نور روز و نور ستارگان بر آنها می تابد پاداش نیک به او می دهم.

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، کیفر کسی که دست از معصیت تو بر نمی دارد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من نامه عمل او را از پشت سر

1- (1)قال: الهی فما جزاء من صبر علی فرائضک؟ قال: یا موسی له بکلّ فریضه یؤدّیها درجه من درجات العلی قال: إلهی فما جزاء من مشی فی ظلمه اللیل الی طاعتک؟ قال: أوجب له النور الدائمه یوم القیامه أن له من الحسنات بعدد کلّ شی ء مرّ علیه سواد اللیل و ضوء النهار و نور الکواکب قال: إلهی فما جزاء من لم یکف عن معاصیک؟ قال یاموسی: اعطیه کتابه بشماله من وراء ظهره قال: إلهی فماجزاء من زنا فرجه؟ قال یاموسی: یدخن یوم القیامه بدخان أنتن من ریح الجیف ویرفع فوق الناس قال: إلهی فما جزاؤ من أحبّ اهل طاعتک لحبّک؟ قال یا موسی احرّمه علی ناری قال: إلهی فما جزاء من لم یفتر لسانه عن ذکرک و التضرع و الاستعانه لک فی الدنیا؟

به دست چپ او می دهم. (و این نشانه عذاب و دوزخ خواهد بود)

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، کیفر کسی که زنا می کند (و یا زنا می دهد) چیست؟ خطاب شد: ای موسی! در روز قیامت او به صورت دودی می شود بدبوتر از مردار و از سر مردم بالا می رود.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که اهل طاعت تو را به خاطر تو دوست می دارد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من او را بر آتش دوزخ حرام خواهم نمود.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که زبان او از ذکر تو و تضرّع و استعانت (و اظهار ذلّت به) تو خسته نمی شود چیست خطاب شد: ای موسی! من او را در سختی های آخرت کمک خواهم نمود.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، کیفر کسی که از روی عمد مؤمنی را بکشد چیست؟ خطاب شد: من روز قیامت نظر رحمت به او نمی کنم واز لغزش های او نمی گذرم.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که یک نفر کافر را دعوت به اسلام بکند (تا مسلمان شود) چیست؟ خطاب شد: ای موسی! او روز قیامت اجازه دارد برای هر که می خواهد شفاعت کند.

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که یک نفر را تشویق به

1- (1)قال یاموسی: أعینه علی شدائد الآخره قال: إلهی فما جزاء من قتل مؤمنا معتمّدا؟ قال: لا أنظر إلیه یوم القیامه و لا أقیله عثرته قال: إلهی فماجزاء من دعا نفسا کافره الی الاسلام؟ قال یا موسی: اذن یوم القیامه فی الشفاعه لمن یرید قال: یا موسی احشره یوم القیامه فی زمره المتّقین قال: إلهی فما جزاء من صلّی الصلاه لوقتها لم یشغلها عن وقتها دنیا؟

اطاعت از تو بکند و از نافرمانی تو بازدارد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من او را روز قیامت با متقین و پرهیزکاران محشور خواهم نمود.

موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که نماز خود را اول وقت می خواند و دنیا او را به خود مشغول نمی کند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من خواسته او را به او عطا می کنم و بهشت خود را برای او مباح می نمایم. موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که یتیمی را کفالت کند چیست؟ خطاب شد: ای موسی! من او را در قیامت در زیر سایه عرش خود قرار می دهم.

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که وضوی خود را از ترس تو کامل انجام می دهد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! چون او را در قیامت محشور می کنم نوری از بین دو چشم او ساطع خواهد بود. موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که ماه رمضان را برای خشنودی مردم روزه می گیرد چیست؟ خطاب شد: او مانند کسی است که روزه نگرفته باشد.

1- (1)یا موسی أعطیه سؤله و أبیحه جنّتی قال: إلهی فما جزاء من کفّل الیتیم؟ قال: اظلّه یوم القیامه فی ظلّ عرشی قال: فما جزاء من أتّم الوضوء من خشیتک؟ قال: یا موسی ابعثه یوم القیامه له نور یتلألأ بین عینیه قال: الهی فما جزاء من صام شهر رمضان یرید به الناس؟ قال: یاموسی ثوابه کثواب من لم یصمه قال: إلهی فما جزاء من صام فی بیاض النهار یلتمس بذلک رضاک؟

(1)موسیعليه‌السلام عرض کرد: خدایا، پاداش کسی که برای تو روزه بگیرد چیست؟ خطاب شد: ای موسی! برای او در قیامت بهشت و امان از هر خوفی و آزادی از دوزخ خواهد بود.»

عنایات خاص خداوند به امت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله

(2)69- جابربن عبداللّه انصاری می گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: «خداوند به امت من در ماه رمضان پنج خصلت داده که به امت هیچ پیامبری قبل از من نداده است:

(3)1- هنگامی که شب اول ماه رمضان می رسد به آنان نظر رحمت می نماید و به هرکس نظر رحمت بکند او را عذاب نخواهد نمود؛

(4)2- بوی دهان آنان نزدیک افطار نزد خداوند بهتر از بوی مشک است؛

1- (1)قال: یا موسی له جنّتی و له الأمان من کلّ هول یوم القیامه و العتق من النار.

2- (2)69- حدّثنا أحمدبن زیاد بن جعفرالهمدانی رضی اللّه عنه قال: حدّثنا علی بن إبراهیم بن هشام عن أبیه عن ابن أبی عمیر عن المفضل بن عمر عن جابر بن یزید الجعفی عن أبی نصره (أبی حمزه) عن جابربن عبداللّه الأنصاری قال: قال رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله : اعطیت أمّتی خمس خصال فی شهر رمضان لم یعطهن أمّه نبی قبلی.

3- (3)أما واحده فانه إذا کان أوّل لیله من شهر رمضان نظر اللّه عزّوجلّ إلیهم و من نظر اللّه إلیه لم یعذبه.

4- (4)و الثانیه: خلوف أفواههم حین یمسون أطیب عنداللّه من ریح المسک.

(1)3- ملائکه در هر شب و روزی برای آنان استغفار می نمایند؛

(2)4- خداوند به بهشت می گوید: خود را زینت کن و برای (ورود( بندگان من آماده باش؛ شاید آنها از سختی ها و رنج های دنیا نجات یابند و به دار کرامت من وارد شوند؛

(3)5- هنگامی که شب آخر ماه رمضان می رسد خداوند همه آنان را می آمرزد.»

پس مردی از اصحاب عرض کرد: یا رسول اللّه! آیا شب آخر ماه رمضان شب قدر است؟ رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: خیر، لکن مگر نمی بینید که کارگران در پایان کار اجرت های خود را دریافت می کنند؟»