شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

پاورقى ها:

6- بدانكه روايات در باب مختار مختلف است لكن آنچه مسلم است آن است كه مختار دل امام زين العابدينعليه‌السلام را شاد كرده بلكه دلجوئى و شاد نمود قلوب شكسته دلان و مظلومان مصيبت زده گان و ارامل و ايتام آل پيغمبر(ص ) را بكشتن (عبيدالله بن زياد) و فرستادن سر نحس او را براى ايشان كه پنج سال در سوگوارى و گذار بودند و يكنفر از ايشان سرمه در چشم نكشيد و خود را خضاب نفرموده و دود از مطبخ ايشان بر نخواست تا سر عبيدالله براى ايشان آمد پس از عزا در آمدند بعلاوه (مختار) خانه هائى را كه خراب بود از ايشان آباد كرد و اعانتها بايشان نمود. خوشا حال مختار در مسرور كردن او دلهاى محزون ماتم زده گان اهل بيت اطهار(ع ). (منه عفى عنه )

7- در كامل بهائى است كه چون معويه خواست در مكه براى پسرش زيد بيعت از مردم بگيرد عايشه انكار آن كرد و براى معويه تهديد فرستاد و پيغام داد كه برادرم محمد را كشتى و براى يزد بيعت مى ستانى. معويه بيمناك شد كه مبادا عايشه فتنه كند لهذا در خانه خود چاهى بكند و از آهك پر كرد و فرشى پر قيمت بر روى آن پهن كرد و كرسى بر آن نهاد و عايشه را وقت نماز خفتن بخانه خود خواند چون وارد شد معويه او را بدان كرسى اشارت كرد كه بنشيند چون بر آنجا نشست فروشد بچاه و هلاك شد (منه عفى عنه )

8- (( فى الوسائل عن زراره و الفضيل عن ابى جعفرعليه‌السلام قال الغسل فى شهر رمضان عند وجوب الشمس قبيله يصلى و يفطر.)) در كتاب وسائل از زراره و فضيل از امام باقرعليه‌السلام نقل شده كه فرمود غسل در ماه رمضان هنگام غروب آفتاب قبل از مغرب بجا آورده شود و سپس نماز بخواند و افطار كند (على بن المؤ لف ).

9- در كامل بهائى است كه چون قتل علىعليه‌السلام بمعويه رسيد جاريه مغنيه را گفت كه (( يا جارية غنى اليوم قرت عينى )) يعنى تغنى كن كه امروز چشمم روشن شده. گفت: چه خبر خوش است. گفت: يقولون قتل اميرالمؤ منين (ع ) ميگويند كه اميرالمؤ منين (ع ) كشته شده. جاريه گفت بعد از اين غنا نگويم.

معاويه گفت تا او را بسيار تازيانه زدند گفت (كفواعنى ) دست از من برداريد پس اشعارى در مرثيه حضرت بگفت: (( الا ابلغ معوية بن حرب - فلاقرت عيون الشامتينا - قتلتم خير من مركب المطايا الخ )) عمودى پيش معويه بود بر سر آن مؤ منه زد تا شهيد شد رحمة الله تعالى عنها (منه ).

10- سيدره در اقبال از حمادين عيس از محمد بن يوسف از پدرش نقل كرده كه شنيدم از حضرت باقرعليه‌السلام كه ميفرمود (جهنمى ) آمد بمحضر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و عرض كرد من شتر و گوسفند و غلامان بسيارى دارم امر فرما شبى را بمدينه بيايم و بنماز حاضر گردم و آن شب از ماه رمضان باشد پيغمبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم او را نزديك بخواند و بگوشش سخنى گفت از آن بيعد جهنى در شب بيست و سيم ماه رمضان با شتر و گوسفند و غلامانش بمدينه ميآمد و تا به صبح مى ماند و صبحگاه به محلش بر ميگشت و اسم جهنى عبدالله انصارى بوده (على بن المؤ لف )

11- ميدان به فتح، اسم محله ايست در نيشابور و از اشعار ميدانى است:

شب: 26

نمازش هشت ركعت است به (حمد) و (توحيد).

روز: 26

بخواند (( اللهم اجعلنى محبا لاوليانك و معاديا لا عدائك مستنا (متمسكا، خ ل ) بسنة خاتم انبيائك يا عاصم قلوب النبيين. ))

و در اين روز سنه 1125 وفات كرد محقق مدقق آقا جمال الدين بن المحقق آقا حسين خوانسارى، صاحب مؤ لفات رائقه كه از جمله حاشيه بر شرح لمعه است كه در نهايت تحقيق و اتقان نوشته. مزار شريفش در تخت فولاد است در نزد قبه مرحوم والدش كه شاه سليمان صفوى بنا كرده. رحمهم الله تعالى.

شب: 27

نمازش چهار ركعت است در هر ركعت (حمد) و (تبارك الملك ) و اگر نتواند بيست و پنج مرتبه (توحيد) بخواند و در اين شب غسل بخصوص وارد شده است و منقول است كه (حضرت امام زين العابدينعليه‌السلام ) در اين شب مكرر اين دعا را ميخواند از اول شب تا آخر شب:

(( اللهم ارزقنى التجافى عن دارالغرور و الانابة الى دار الخلود و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت. ))

و شيخ فقيه (على بن يوسف بن مطهر) برادر (علامه حلى ) وفات (اميرالمؤمنين ) و وفات (يوشع ) و عروج (عيسى ) را بآسمان در اين شب ذكر كرده و آنرا ماءخوذ از كتب عامه و منقول از (حسن بصرى ) است و مشهور نزد ما همان است كه ذكر شد.

روز: 27

بخواند (( اللهم ارزقنى فيه فضل ليلة القدر و صير امورى فيه من العسر الى اليسر واقبل معاذيرى و حط عنى الوزر يارؤ فا بعباده الصالحين. ))

(علامه مجلسى ) فرموده كه دعاى روز بيست و هفتم را (كفعمى ) در بيست و نهم ذكر كرده و موافق مذهب شيعه در روز بيست و سيم خواندن دور نيست كه انسب باشد والله يعلم.

و در اين روز سنه 1111 وفات يافت مروج مذهب جعفرى، فخر الشيعه و محيى الشريعه العالم الربانى مولانا محمد باقر بن محمد تقى الاصفهانى المشتهر بالمجلسى المطلق او بالمجلسى الثانى.

آثار و تأليفات او اشهر از آنستكه ذكر شود. شيخ ما (محدث نورى ) رساله اى در حال اين بزرگوار نوشته موسوم به (الفيض القدسى ). مدت عمرش هفتاد و سه سال بوده و تاريخ ولادتش: (جامع كتاب بحار الانوار). و در تاريخ وفاتش نظم و نثر بمناسبت بسيار گفته شده لكن هيچكدام مثل اين بيت نيست:

ماه رمضان چه بيست و هفتمش كم شد

تاريخ وفات باقر اعلم شد

چه مضمون اين شعر متضمن است روز و ماه و سال وفات را بدون ارتكاب ضرورت و اطناب ولله دره.

قبر شريفش الان ملجاء خلايق است در جامع عتيق اصفهان و از مشهورات است استجابت دعا در آن بقعه مباركه و در آن بقعه جماعتى از صلحا نيز مدفونند كه در جاى ذكرش نيست.

شب: 28

نمازش شش ركعت است در هر ركعت بعد از (حمد) هر يك از آية الكرسى و (توحيد) (و كوثر) را ده مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بفرستد.

روز: 28

بخواند (( اللهم و فرفيه حظى من النوافل و اكرمنى فيه باحضار (الاحلام فى، خ ل ) المسائل و قرب فيه و سيلتى من بين الوسائل يا من لا يشغله الحاح الملحين )).

شب: 29

نمازش دو ركعت است در هر ركعت (حمد) و بيست مرتبه (توحيد) و غسل در اين شب فراموش نشود.

روز: 29

بخواند (( اللهم غشنى فيه من الرحمة و ارزقنى فيه التوفيق و العصمة و طهر قلبى من غياهب التهمة يا رحيما بعباده المذنبين )).

شب: 30

نماز دوازده ركعت است در هر ركعت (حمد) و بيست مرتبه (توحيد) و بعد از فراغ صد مرتبه صلوات بفرستد. (سيد) براى اين شب ده ركعت نماز روايت كرده به كيفيتى كه در (اقبال ) مذكور است.

و بدانكه اين شب: شب بسيار مباركى است و از براى اين شب چند عمل است:

1 - غسل

2 - زيارت امام حسينعليه‌السلام

3- خواندن سوره (انعام ) و (كهف ) و (يس ) و صد مرتبه استغفرالله و اتوب اليه.

4 - وداع ماه رمضان براى اظهار اين كه روزه و عبادت اين ماه بر ما دشوار نبود و ما خواهان او بوديم و از مفارقت آن آزرده و محزونيم.

و (سيد) و غيره براى اين شب دعاهاى بسيار بجهت وداع نقل كرده اند و بهترين آنها دعاى وداع صحيفه كامله است و (سيد) روايت كرده از حضرت صادقعليه‌السلام كه آنحضرت فرمودند هر كه شب آخر ماه رمضان وداع كند آن ماه شريف را و بگويد:

(( اللهم لا تجعله اخر العهد من صيامى لشهر رمضان و اعوذ بك ان يطلع فجر هذه الليلة الا و قد غفرت لى )).

بيامرزد حق تعالى او را پيش از آنكه صبح كند و روزى فرمايد او را توبه و انا به.

و (سيد) و (شيخ صدوق ) از (جابر بن عبدالله انصارى ) روايت كرده اند كه گفت رفتم خدمت (حضرت رسول ) (ص ) در جمعه آخر ماه مبارك رمضان چون نظر آن حضرت بر من افتاد فرمود كه اى جابر اين آخر جمعه ايست از ماه رمضان پس آن را وداع كن. بگو:

(( اللهم لا تجعله آخر العهد من صيامنا اياه فان جعلته فاجعلنى مرحوما و لا تجعلنى محروما )).

پس بدرستى كه هر كه اين دعا را در اين روز بخواند به يكى از دو خصلت نيكو ظفر مى يابد يا برسيدن بماه رمضان آينده يا بآمرزش خدا و رحمت بى انتها.

و (شيخ مفيد) در (مسارالشيعه ) فرموده كه در شب آخر ماه رمضان ختم ميشود نوافل ماه رمضان يعنى آن هزار ركعت نماز كه سابقا مذكور شد و مستحب است در آن شب ختم كردن قرآن و خوانده ميشود در آن شب وداع و آن شب: شب بسيار بابركتى است.

مؤلف گويد: دعاهاى وداع را در شب آخر خواندن سنت است و اگر روز آخر بخوانند خوب است و اگر آخر ماه مشتبه باشد، شب بيست و نهم احتياطا بخوانند.

و بدانكه از چيزهائى كه در شب آخر ماه رمضان سنت است آزاد كردن بنده ها است و معامله حضرت (على بن الحسين )عليه‌السلام با كنيزان و عبيد خود در اين شب و آزاد نمودن آنها را از قيد رقيت مشهور است.

روز: 30

بخواند (( اللهم اجعل صيامى فيه بالشكر و القبول على ماترضاه و يرضاه الرسول محكمة فروعه بالاصول بحق محمد و آله الطاهرين الاخيار الابرار صلى الله عليهم )).

و براى آخر روز، دعائى (سيد) در (اقبال ) نقل كرده كه اولش اين است:

(( اللهم انك ارحم الراحمين )) به آنجا رجوع كن و آنرا بخوان و چون در اين روز غالبا قرآنها ختم ميشود سزاوار است كه بعد از ختم بخواند دعاى 42 صحيفه كامله را كه اولش اين است: (( اللهم انك اعنتنى على ختم كتابك )) و اگر خواسته باشند اين دعاى مختص را بخوانند كه شيخ از امير المؤ منينعليه‌السلام نقل كرده است:

(( اللهم اشرح باقرآن صدرى و استعمل بالقران بدنى و نور بالقران بصرى و اطلق بالقرآن لسانى و اعنى عليه ماابقيتنى فانه لاحول و لا قوة الابك )).

و در اين روز سنه 622 (احمد بن المستضئى ناصر بالله ) خليفه سى و چهارم عباسى وفات يافت مدت خلافتش چهل و هفت سال بود و از بناهاى او است بقعه عباس و ائمه اربعهعليهم‌السلام در بقيع و مادرش هم در سنه 570 قبه اى براى بقعه (حضرت حمزه ) (عليه‌السلام ) در (احد) بنا كرده و هم بامر ناصر در سنه 606 در (سامره ) در ميان صفه و سرداب مقدس، شباكى بادرى از چوب ساج بنا كردند و فعلا در زمان ما كه سنه 1330 است آن در موجود است و با على درجه امتياز منبت شده و الحق در صناعت نجارى از نفايس روزگار است با آنكه اين همه زمان بر آن گذشته و در مرور و دهور به حفظ و نگهدارى آن چندان اعتنا نشده و پيوسته محل آمد و شد زوار و انواع مردم بوده و استعمال ميشده و بعضى جاهاى آنرا شمع و چراغ سوخته هنوز مثل بهترين جواهر جلوه گراست و در كتيبه آن آيه مودت و عباراتى بسيار خوشى ثبت است كه عين عبارت آنرا مينگارم:

(( بسم الله الرحمن الرحيم قل لا اسئلكم عليه اجرا الاالمودة فى القربى من يقترف حسنة نزدله فيها حسنا ان الله غيور شكور هذا ما امر بعمله سيدنا و مولاناا الامام المفترض طاعته على جميع الانام ابوالعباس احمد الناصر لدين الله المبين امير المؤ منين و خليفة رب العالمين الذى طبق الابلاد احسانه وعدله عمر البلاد بره و فضله قرن الله او امره الشريفة بالنجح و النشر و جنوده بالتائيد و النصر جعل لايامه المخلده حدا لايكبو جواده و لرايته الممجدة سعدا يلا يخبوز ناده فى عز تخضع له الاقدار فيطيعه عواصيها و ملك تخشع له الملوك فيملكه نواصيها و يتولى المولوى الحسين بن سعد الموسوى الذى يرجوالحيوة فى ايامه المخلدة و يتمنى انفاق عرمه فى الدعاء لدولته الموبدة استجباب الله له دعوته فى ايامه الشريفة السنية فى سنة ست وستماة الهلالية )).

و در داخل صفه هم بخط كوفى اسامى حجج طاهرهعليه‌السلام ثبت است.

و در اين روز چنانچه شيخ بهائى فرموده سنه 716 وفات كرد سلطان الجاتيو محمد خدابنده و عمرش بسى و شش ‍ سال رسيده بود و معنى (الجاتيو) سلطان مبارك است و او متصلب در تشيع بوده و تعظيم ميكرده علماء شيعه را مانند (علامه ) و غيره رضوان الله عليهم.