شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

(۱۷) دعای ندبه

مستحب است دعای ندبه را در چهار عید یعنی عید فطر و قربان و غدیر و روز جمعه بخوانند و آن دعا این است :

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلیماً اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلی ما جَری بِهِ قَضآئُکَ فی اَوْلِیاَّئِکَ

الَّذینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَدینِکَ اِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزیلَ ما عِنْدَکَ مِنَ النَّعیمِ الْمُقیمِ الَّذی لا زَوالَ لَهُ وَلاَ اضْمِحْلالَ بَعْدَ اَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیَا الدَّنِیَّهِ وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها فَشَرَطُوا لَکَ ذلِکَ وَعَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفاَّءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَقَرَّبْتَهُمْ وَقَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکْرَ الْعَلِیَّ وَالثَّناَّءَ الْجَلِیَّ وَاَهْبَطْتَ عَلَیْهِمْ مَلا ئِکَتَکَ وَکَرَّمْتَهُمْبِوَحْیِکَ وَرَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِکَ وَجَعَلْتَهُمُ الذَّریعَهَ اِلَیْکَ وَالْوَسیلَهَ اِلی رِضْوانِکَ فَبَعْضٌ اَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ اِلی اَنْ اَخْرَجْتَهُ مِنْها وَبَعْضٌ حَمَلْتَهُ فی فُلْکِکَ وَنَجَّیْتَهُ وَمَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکَهِ بِرَحْمَتِکَ وَبَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِکَ خَلیلاً وَسَئَلَکَ لِسانَ صِدْقٍ فِی الاْخِرینَ فَاَجَبْتَهُ وَجَعَلْتَ ذلِکَ عَلِیّاً وَبَعْضٌ کَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَهٍ تَکْلیماً وَجَعَلْتَ لَهُ مِنْ اَخیهِ رِدْءاً وَوَزیراً وَبَعْضٌ اَوْلَدْتَهُ مِنْ غَیْرِ اَبٍ وَآتَیْتَهُ الْبَیِّناتِ وَاَیَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَکُلُّ شَرَعْتَ لَهُ شَریعَهً وَنَهَجْتَ لَهُ مِنْهاجاً وَتَخَیَّرْتَ لَهُ اَوْصِیاَّءَ مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ مِنْ مُدَّهٍ اِلی مُدَّهٍ اِقامَهً لِدینِکَ وَحُجَّهً عَلی عِبادِکَ وَلِئَلاّ یَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَیَغْلِبَ الْباطِلُ عَلی اَهْلِهِ وَلا یَقُولَ اَحَدٌ لَوْلا اَرْسَلْتَ اِلَیْنا رَسُولاً مُنْذِراً وَاَقَمْتَ لَنا عَلَماً هادِیاً فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ مِنْ قَبْلِ اَنْ نَذِلَّ وَنَخْزی اِلی اَنِ انْتَهَیْتَ بِالاَْمْرِ اِلی حَبیبِکَ وَنَجیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَکانَ کَمَا انْتَجَبْتَهُ سَیِّدَ مَنْخَلَقْتَهُ وَصَفْوَهَ مَنِ اصْطَفَیْتَهُ وَاَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیْتَهُ وَاَکْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلی اَنْبِیاَّئِکَ وَبَعَثْتَهُ اِلَی الثَّقَلَیْنِ مِنْ عِبادِکَ وَاَوْطَاْتَهُ مَشارِقَکَ وَمَغارِبَکَ وَسَخَّرْتَ لَهُ الْبُراقَ وَعَرَجْتَ بِرُوْحِهِ (بِهِ) اِلی سَماَّئِکَ وَاَوْدَعْتَهُ عِلْمَ ما کانَ وَما یَکُونُ اِلَی انْقِضاَّءِ خَلْقِکَ ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَحَفَفْتَهُ بِجَبْرَئیلَ وَمیکاَّئیلَ وَالْمُسَوِّمینَ مِنْ مَلا ئِکَتِکَ وَوَعَدْتَهُ اَنْ تُظْهِرَ دینَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ وَذلِکَ بَعْدَ اَنْ بَوَّئْتَهُ مُبَوَّءَ صِدْقٍ مِنْ اَهْلِهِ وَجَعَلْتَ لَهُ وَلَهُمْ اَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذی بِبَکَّهَ مُبارَکاً وَهُدیً لِلْعالَمینَ فیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ مَقامُ اِبْراهیمَ وَمَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَقُلْتَ اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً ثُمَّ جَعَلْتَ اَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فی کِتابِکَ فَقُلْتَ قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجْراً اِلا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی وَقُلْتَ ما سَئَلْتُکُمْ مِنْ اَجْرٍ فَهُوَلَکُمْ وَقُلْتَ ما اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ اِلاّ مَنْشاَّءَ اَنْ یَتَّخِذَ اِلی رَبِّهِ سَبیلاً فَکانُوا هُمُ السَّبیلَ اِلَیْکَ وَالْمَسْلَکَ اِلی رِضْوانِکَ فَلَمَّا انْقَضَتْ اَیّامُهُ اَقامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ اَبیطالِبٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِما وَآلِهِما هادِیاً اِذْ کانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ فَقالَ وَالْمَلاَُ اَمامَهُ مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیُّ مَوْلاهُ اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَقالَ مَنْ کُنْتُ اَنَا نَبِیَّهُ فَعَلِیُّ اَمیرُهُ وَقالَ اَنَا وَعَلِیُّ مِنْ شَجَرَهٍ واحِدَهٍ وَسائِرُالنّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتّی وَاَحَلَّهُ مَحَلَّ هارُونَ مِنْ مُوسی فَقال لَهُ اَنْتَ مِنّی بِمَنْزِلَهِ هارُونَ مِنْ مُوسی اِلاّ اَنَّهُ لا نَبِیَّ بَعْدی وَزَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَیِّدَهَ نِساَّءِ الْعالَمینَ وَاَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ ما حَلَّ لَهُ وَسَدَّ الاَْبْوابَ اِلاّ بابَهُ ثُمَّ اَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَحِکْمَتَهُ فَقالَ اَنَا مَدینَهُ الْعِلْمِ وَعَلِیُّ بابُها فَمَنْ اَرادَ الْمَدینَهَ وَالْحِکْمَهَ فَلْیَاْتِها مِنْ بابِها ثُمَّ قالَ اَنْتَ اَخی وَوَصِیّی وَوارِثی لَحْمُکَ مِنْ لَحْمی وَدَمُکَ مِنْ دَمی وَسِلْمُکَ سِلْمی وَحَرْبُکَ حَرْبی وَالاْیمانُ مُخالِطٌ لَحْمَکَ وَدَمَکَ کَما خالَطَ لَحْمی وَدَمی وَاَنْتَ غَداً عَلَی الْحَوْضِ خَلیفَتی وَاَنْتَ تَقْضی دَیْنی وَتُنْجِزُ عِداتی وَشیعَتُکَ عَلی مَنابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْیَضَّهً وُجُوهُهُمْ حَوْلی فِی الْجَنَّهِ وَهُمْ جیرانی وَلَوْلا اَنْتَ یا عَلِیُّ لَمْ یُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدی وَکانَ بَعْدَهُ هُدیً مِنَ الضَّلالِ وَنُوراً مِنَ الْعَمی وَحَبْلَ اللَّهِ الْمَتینَ وَصِراطَهُ الْمُسْتَقیمَ لا یُسْبَقُ بِقَرابَهٍ فی رَحِمٍ وَلا بِسابِقَهٍ فی دینٍ وَلا یُلْحَقُ فی مَنْقَبَهٍ مِنْ مَناقِبِهِ یَحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِما وَآلِهِما وَیُقاتِلُ عَلَی التَّاْویلِ وَلا تَاْخُذُهُ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لا ئِمٍ قَدْ وَتَرَ فیهِ صَنادیدَ الْعَرَبِ وَقَتَلَ اَبْطالَهُمْ وَناوَشَ ذُؤْبانَهُمْ فَاَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ اَحْقاداً بَدْرِیَّهً وَخَیْبَرِیَّهً وَحُنَیْنِیَّهً وَغَیْرَهُنَّ فَاَضَبَّتْ عَلی عَداوَتِهِ وَاَکَبَّتْ عَلی مُنابَذَتِهِ حَتّی قَتَلَ النّاکِثینَ وَالْقاسِطینَ وَالْمارِقینَ وَلَمّا قَضی نَحْبَهُ وَقَتَلَهُ اَشْقَی الاْخِرینَ یَتْبَعُ اَشْقَی الاَْوَّلینَ لَمْ یُمْتَثَلْ اَمْرُرَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فِی الْهادینَ بَعْدَ الْهادینَ وَالاُْمَّهُ مُصِرَّهٌ عَلی مَقْتِهِ مُجْتَمِعَهٌ عَلی قَطیعَهِ رَحِمِهِ وَاِقْصاَّءِ وُلْدِهِ اِلا الْقَلیلَ مِمَّنْ وَفی لِرِعایَهِ الْحَقِّ فیهِمْ فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَسُبِیَ مَنْ سُبِیَ وَاُقْصِیَ مَنْ اُقْصِیَ وَجَرَی الْقَضاَّءُ لَهُمْ بِمایُرْجی لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَهِ اِذْ کانَتِ الاَْرْضُ لِلّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاَّءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقینَ وَسُبْحانَ رَبِّنا اِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً وَلَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَهُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ فَعَلَی الاَْطائِبِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَعَلِی صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِما وَآلِهِما فَلْیَبْکِ الْباکُونَ وَاِیّاهُمْ فَلْیَنْدُبِ النّادِبُونَ وَلِمِثْلِهِمْ فَلْتَذْرَفِ الدُّمُوعُ وَلْیَصْرُخِ الصّارِخُونَ وَیَضِجُّ الضّاَّجُّونَ وَیَعِجَّ الْعاَّجُّوَن اَیْنَ الْحَسَنُ اَیْنَ الْحُسَیْنُ اَیْنَ اَبْناَّءُ الْحُسَیْنِ صالِحٌ بَعْدَ صالِحٍ وَصادِقٌ بَعْدَ صادِقٍ اَیْنَ السَّبیلُ بَعْدَ السَّبیلِ اَیْنَ الْخِیَرَهُ بَعْدَ الْخِیَرَهِ اَیْنَ الشُّمُوسُ الطّالِعَهُ اَیْنَ الاَْقْمارُ الْمُنیرَهُ اَیْنَ الاَْنْجُمُ الزّاهِرَهُ اَیْنَ اَعْلامُ الدّینِ وَقَواعِدُ الْعِلْمِ اَیْنَ بَقِیَّهُ اللَّهِ الَّتی لا تَخْلوُ مِنَ الْعِتْرَهِ الْهادِیَهِ اَیْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَهِ اَیْنَ الْمُنْتَظَرُ لاِِقامَهِ الاَْمْتِ وَاْلعِوَجِ اَیْنَ الْمُرْتَجی لاِِزالَهِ الْجَوْرِ وَالْعُدْوانِ اَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدیدِ الْفَراَّئِضِ وَالسُّنَنِ اَیْنَ الْمُتَخَیَّرُ لاِِعادَهِ الْمِلَّهِ وَالشَّریعَهِ اَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لاِِحْیاَّءِ الْکِتابِ وَحُدُودِهِ اَیْنَ مُحْیی مَعالِمِالدّینِ وَاَهْلِهِ اَیْنَ قاصِمُ شَوْکَهِ الْمُعْتَدینَ اَیْنَ هادِمُ اَبْنِیَهِ الشِّرْکِ وَالنِّفاقِ اَیْنَ مُبیدُ اَهْلِ الْفُسُوقِ وَالْعِصْیانِ وَالطُّغْیانِ اَیْنَ حاصِدُ فُرُوعِ الْغَیِّ وَالشِّقاقِ اَیْنَ طامِسُ آثارِ الزَّیْغِ وَالاَْهْواَّءِ اَیْنَ قاطِعُ حَباَّئِلِ الْکِذْبِ وَالاِْفْتِرآءِ اَیْنَ مُبیدُ الْعُتاهِ وَالْمَرَدَهِاَیْنَ مُسْتَاْصِلُ اَهْلِ الْعِنادِ وَالتَّضْلیلِ وَالاِْلْحادِ اَیْنَ مُعِزُّ الاَْوْلِیاَّءِ وَمُذِلُّ الاَْ عْداَّءِ اَیْنَ جامِعُ الْکَلِمَهِ عَلَی التَّقْوی اَیْنَ بابُ اللَّهِ الَّذی مِنْهُ یُؤْتی اَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذی اِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الاَْوْلِیاَّءُ اَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَْرْضِ وَالسَّماَّءِ اَیْنَ صاحِبُ یَوْمِ الْفَتْحِ وَناشِرُ رایَهِ الْهُدی اَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَالرِّضا اَیْنَ الطّالِبُ بِذُحُولِ الاَْنْبِیاَّءِ وَاَبْناَّءِ الاَْنْبِیاَّءِ اَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلا ءَ اَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلی مَنِ اعْتَدی عَلَیْهِ وَافْتَری اَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذی یُجابُ اِذا دَعی اَیْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ ذُوالْبِرِّ وَالتَّقْوی اَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفی وَابْنُ عَلِی الْمُرْتَضی وَابْنُ خَدیجَهَ الْغَرّاَّءِ وَابْنُ فاطِمَهَ الْکُبْری بِاَبی اَنْتَ وَاُمّی وَنَفْسی لَکَالْوِقاَّءُ وَالْحِمی یَا بْنَ السّادَهِ الْمُقَرَّبینَ یَا بْنَ النُّجَباَّءِ الاَْکْرَمینَ یَا بْنَ الْهُداهِ الْمَهْدِیّینَ یَا بْنَ الْخِیَرَهِ الْمُهَذَّبینَ یَا بْنَ الْغَطارِفَهِ الاَْنْجَبینَ یَا بْنَ الاَْطاَّئِبِ الْمُطَهَّرینَ یَا بْنَ الْخَضارِمَهِ الْمُنْتَجَبینَ یَا بْنَ الْقَماقِمَهِ الاَْکْرَمینَ یَا بْنَ الْبُدُورِ الْمُنیرَهِ یَا بْنَ السُّرُجِ الْمُضَّیئَهِ یَا بْنَ الشُّهُبِ الثّاقِبَهِ یَا بْنَ الاَْنْجُمِ الزّاهِرَهِ یَا بْنَ السُّبُلِ الْواضِحَهِ یَا بْنَ الاَْعْلامِ الّلا ئِحَهِ یَا بْنَالْعُلُومِ الْکامِلَهِ یَا بْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَهِ یَا بْنَ الْمَعالِمِ الْمَاءثُورَهِ یَا بْنَ الْمُعْجِزاتِ الْمَوْجُودَهِ یَا بْنَ الدَّلاَّئِلِ الْمَشْهُودَهِ یَا بْنَ الصِّراطِ الْمُسْتَقیمِ یَا بْنَ النَّبَاءِ الْعَظیمِ یَا بْنَ مَنْ هُوَ فی اُمِّ الْکِتابِ لَدَی اللَّهِ عَلِیُّ حَکیمٌ یَا بْنَ الاْیاتِ وَالْبَیِّناتِ یَا بْنَ الدَّلا ئِلِ الظّاهِراتِ یَا بْنَ الْبَراهینِ الْواضِحاتِ الْباهِراتِ یَا بْنَ الْحُجَجِ الْبالِغاتِ یَا بْنَ النِّعَمِ السّابِغاتِ یَا بْنَ طه وَالْمُحْکَماتِ یَا بْنَ یسَّ وَالذّارِیاتِ یَا بْنَ الطُّورِ وَالْعادِیاتِ یَا بْنَ مَنْ دَنی فَتَدَلّی فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنی دُنُوّاً وَاقْتِراباً مِنَ الْعَلِیِّ الاَْعْلی لَیْتَ شِعْری اَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوی بَلْ اَیُّ اَرْضٍ تُقِلُّکَ اَوْ ثَری اَبِرَضْوی اَوْ

غَیْرِها اَمْ ذی طُوی عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ اَرَی الْخَلْقَوَلا تُری وَلا اَسْمَعُ لَکَ حَسیساً وَلا نَجْوی عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ تُحیطَ بِکَ دُونِیَ الْبَلْوی وَلا یَنالُکَ مِنّی ضَجیجٌ وَلا شَکْوی بِنَفْسی اَنْتَمِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنّا بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ نازِحٍ ما نَزَحَ عَنّا بِنَفْسی اَنْتَ اُمْنِیَّهُ شائِقٍ یَتَمَنّی مِنْ

مُؤْمِنٍ وَمُؤْمِنَهٍ ذَکَرا فَحَنّا بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ عَقیدِ عِزٍّ لایُسامی بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ اَثیلِ مَجْدٍلا یُجاری بِنَفْسی اَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لا تُضاهی

بِنَوَجَحَدَهَ ا۹ J وَاسْقِنا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ بِکَاْسِهِ وَبِیَدِهِ رَیّاً رَوِیّاً هَنیئاً ساَّئِغاً لا ظَمَاَ بَعْدَهُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

(۱۸) دعای سمات

معروف به بدعاء شبور که مستحب است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفی نماند که این دعا را از ادعیه مشهوره است و اکثر علماء سلف بر این دعا مواظبت می نموده اند و در مصباح شیخ طوسی و جمال الاسبوع سید بن طاوس و کتب کفعمی به سندهای معتبر از جناب محمد بن عثمان عمرویرضي‌الله‌عنه که از نواب حضرت صاحب الامرعليه‌السلام است و از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادقعليه‌السلام روایت شده و علامه مجلسیرضي‌الله‌عنه آن را با شرح در بحار ذکر کرده و آن دعا موافق مصباح شیخ این است :

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ الاَْعَزِّ الاَْجَلِّ الاَْکْرَمِالَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَغالِقِ اَبْوابِ السَّماَّءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَهِانْفَتَحَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَضاَّئِقِ اَبْوابِ الاَْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْوَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی العُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی الاَْمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی کَشْفِ الْبَاْساَّءِ وَالضَّرّآءِ انْکَشَفَتْ وَبِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَکْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذی عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ وَخَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ وَخَشَعَتْ لَهُ الاَْصْواتُ وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِکَ وَبِقُوَّتِکَ الَّتی بِها تُمْسِکُ السَّماَّءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الاَْرْضِ اِلاّ بِاِذْنِکَ وَتُمْسِکُ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ اَنْ تَزُولا وَبِمَشِیَّتِکَ الَّتی دانَ لَهَا الْعالَمُونَ وَبِکَلِمَتِکَ الَّتی خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَالاَْرْضَ وَبِحِکْمَتِکَ الَّتی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ وَخَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَهَ وَجَعَلْتَها لَیْلاً وَجَعَلْتَ اللَّیْلَ سَکَناً وَخَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً وَخَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِیاَّءً وَخَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَجَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً وَخَلَقْتَ بِهَا الْکَواکِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابیحَ وَزینَهً وَرُجُوماً وَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِیَ وَجَعَلْتَ لَها فَلَکاً وَمَسابِحَ وَقَدَّرْتَها فِی السَّماَّءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْدیرَها وَصَوَّرْتَها فَاَحْسَنْتَ تَصْویرَها وَاَحْصَیْتَها بِاَسْماَّئِکَ اِحْصاَّءً وَدَبَّرْتَها بِحِکْمَتِکَ تَدْبیراً فَاَحْسَنْتَ تَدْبیرَها وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّیْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ وَالسّاعاتِ وَعَدَدَ السِّنینَ وَالْحِسابَ وَجَعَلْتَ رُؤْیَتَها لِجَمیعِ النّاسِ مَرْئً واحِداً وَاَسْئَلُکَ اللّهُمَّ بِمَجْدِکَ الَّذی کَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَرَسُولَکَ مُوسَی بْنَ عِمْرانَعليه‌السلام فِی الْمُقَدَّسینَ فَوْقَ اِحْساسِ الْکَرُّوبینَ فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَهِ فی عَمُودِ النّارِ وَفی طُورِ سَیْناَّءَ وَفی جَبَلِ حُوریثَ فِی الْوادِ الْمُقَدَّسِ فِی الْبُقْعَهِ الْمُبارَکَهِ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاَْیْمَنِ مِنَ الشَّجَرَهِ وَفی اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ ایاتٍ بَیِّناتٍ وَیَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنی اِسْرآئیلَ الْبَحْرَ وَفِی الْمُنْبَجِساتِ الَّتی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجاَّئِبَ فی بَحْرِ سُوفٍ وَعَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فی قَلْبِ الْغَمْرِ کَالْحِجارَهِ وَجاوَزْتَ بِبَنی اِسْراَّئیلَ الْبَحْرَ وَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ الْحُسْنی عَلَیْهِمْ بِما صَبَرُوا وَاَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتی بارَکْتَ فیها لِلْعالَمینَ وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراکِبَهُ فِی الْیَمِّ و بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ الاَْعَزِّ الاَْجَلِّ الاَْکْرَمِ وَبِمَجْدِکَ الَّذی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِمُوسی کَلیمِکَعليه‌السلام فی طُورِ سَیْناَّءَ وَلاِِبْراهیمَعليه‌السلام خَلیلِکَ مِنْ قَبْلُ فی مَسْجِدِ الْخَیْفِ وَلاِِسْحقَ صَفِیِّکَعليه‌السلام فی بِئْرِ شِیَعٍ وَلِیَعْقُوبَ نَبِیِّکَعليه‌السلام فی بَیْتِ ایلٍ وَاَوْفَیْتَ لاِِبْراهیمَعليه‌السلام بِمیثاقِکَ وَلاِِسْحقَ بِحَلْفِکَ وَلِیَعْقُوبَ بِشَهادَتِکَ وَلِلْمُؤْمِنینَ بِوَعْدِکَ وَلِلدّاعینَ بِاَسْماَّئِکَ فَاَجَبْتَ وَبِمَجْدِکَ الَّذی ظَهَرَ لِمُوسَی بْنِ عِمْرانَعليه‌السلام عَلی قُبَّهِ الرُّمّانِ وَبِایاتِکَ الَّتی وَقَعَتْ عَلی اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّهِ وَالْغَلَبَهِ بِایاتٍ عَزیزَهٍ وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّهِ وَبِعِزَّهِ الْقُدْرَهِ وَبِشَاءْنِ الْکَلِمَهِ التّاَّمَّهِ وَبِکَلِماتِکَ الَّتی تَفَضَّلْتَ بِها عَلی اَهْلِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَاَهْلِ الدُّنْیا وَاَهْلِ الاخِرَهِ وَبِرَحْمَتِکَ الَّتی مَنَنْتَ بِها عَلی جَمیعِ خَلْقِکَ وَبِاسْتِطاعَتِکَ الَّتی اَقَمْتَ بِها عَلَی الْعالَمینَ

وَبِنُورِکَ الَّذی قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَیْناَّءَ وَبِعِلْمِکَ وَجَلالِکَ وَکِبْرِیاَّئِکَ وَ عِزَّتِکَ وَجَبَرُوتِکَ الَّتی لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الاَْرْضُ وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ وَانْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الاَْکْبَرُ وَرَکَدَتْ لَهَا الْبِحارُ وَالاَْنْهارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ وَسَکَنَتْ لَهَا الاَْرْضُ بِمَناکِبِها وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلاَّئِقُ کُلُّه ا وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّیاحُ فی جَرَیانِها وَخَمَدَتْ لَهَا النّیرانُ فی اَوْطانِها وَبِسُلْطانِکَ الَّذی عُرِفَتْ لَکَ بِهِ الْغَلَبَهُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَحُمِدْتَ بِهِ فِی السَّمواتِ وَالاَْرَضینَ وَبِکَلِمَتِکَ کَلِمَهِ الصِّدْقِ الَّتی سَبَقَتْ لاَِبینا ادَمَعليه‌السلام وَذُرِّیَّتِهِ بِالرَّحْمَهِ وَاَسْئَلُکَ بِکَلِمَتِکَ الَّتی غَلَبَتْ کُلَّ شَیْءٍ وَبِنُورِ وَجْهِکَ الَّذی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَخَرَّ مُوسی صَعِقاً وَبِمَجْدِکَ الَّذی ظَهَرَ عَلی طُورِ سَیْناَّءَ فَکَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَرَسُولَکَ مُوسَی بْنَ عِمْرانَ وَبِطَلْعَتِکَ فی ساعیرَ وَظُهُورِکَ فی جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسینَ وَجُنُودِ الْمَلاَّئِکَهِ الصّ اَّفّینَ وَخُشُوعِ الْمَلاَّئِکَهِ الْمُسَبِّحینَ وَبِبَرَکاتِکَ الَّتی بارَکْتَ فیها عَلی اِبْراهیمَ خَلیلِکَعليه‌السلام فی اُمَّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَبارَکْتَ لاِِسْحقَ صَفِیِّکَ فی اُمَّهِ عیسی عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَبارَکْتَ لِیَعْقُوبَ اِسْرآئیلِکَ فی اُمَّهِ مُوسی عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَبارَکْتَ لِحَبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فی عِتْرَتِهِ وَذُرِّیَّتِهِ وَاُمَّتِهِ اَللّهُمَّ وَکَما غِبْنا عَنْ ذلِکَ وَلَمْ نَشْهَدْهُ وَآمَنّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُبارِکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَرَحَّمَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلی اِبْراهیمَ وَآلِ اِبْراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ فَعّالٌ لِما تُریدُ وَاَنْتَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (شَهیدٌ)

پس حاجات خود را ذکر می کنی و می گوئی : اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الاَْسْماَّءِ الَّتی لا یَعْلَمُ تَفْسیرَها وَلا یَعْلَمُ باطِنَها غَیْرُکَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بی ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بی ما اَنَااَهْلُهُ وَاغْفِرْ لی مِنْ ذُنُوبی ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَاءَخَّرَ وَوَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنی مَؤُنَهَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَقَرینِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ اِنَّکَ عَلی ما تَشاَّءُ قَدیرٌ وَبِکُلِّشَیْءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

مؤ لف گوید : که در بعض نسخ است بعد از

وَاَنْتَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ

که هر حاجت داری ذکر کن و بگو :

یا اَللّهُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاَرضِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِکْرامِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ

تا آخر و علامه مجلسی از مصباح سیّد بن باقی نقل کرده که بعد از دعای سمات دعا این دعا را بخواند :

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الاَْسْماَّءِ الَّتی لایَعْلَمُ تَفْسیرَها وَلا تَاءْویلَها وَلا باطِنَها وَلا ظاهِرَها غَیْرُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ

وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَرْزُقَنی خَیْرَالدُّنْیا وَالاْخِرَهِ

پس حاجت خود را بطلبد و بگوید :

وَافْعَلْ بی ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بی ما اَنَا اَهْلُهُ وَاْنتَقِمْ لی مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ

و نام دشمن را بگوید :

وَاغْفِرْ لی مِنْ ذُنُوبی ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَاءَخَّرَ وَلِوالِدَیَّ وَلِجَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَوَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنی مَؤُنَهَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ وَقَرینِ سَوْءٍ وَیَوْمِ سَوْءٍ وَساعَهِ سَوْءٍ وَانْتَقِمْ لی مِمَّنْ یَکیدُنی وَمِمَّنْ یَبْغی عَلَیَّ وَیُریدُ بی وَبِاَهْلی وَاَوْلادی وَاِخْوانی وَجیرانی وَقَراباتی مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً اِنَّکَ عَلی ما تَشاَّءُ قَدیرٌ وَبِکُلِّ شَیْءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

پس بگوید :

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعاَّءِ تَفَضَّلْ عَلی فُقَرآءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنی وَالثَّرْوَهِ وَعَلی مَرْضَی الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاَّءِ وَالصِّحَهِ

وَعَلیَّ اَحْی اَّءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْکَرامَهِ وَعَلی اَمْواتِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَهِ وَالرَّحْمَهِ وَعَلی مُسافِرِی الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلی اَوْطانِهِمْ سالِمینَ غانِمینَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعِتْرَتِهِ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً

و شیخ بن فهد گفته که مستحب است بعد از دعاء سمات بگوئی :

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحُرْمَهِ هذَا الدُّعاَّءِ وَبِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الاَْسْماَّءِ وَبِما یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ مِنَ التَّفْسیرِ وَالتَّدْبیرِ الَّذی لایُحیطُ بِهِ اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا

و بجای کذا و کذا حاجت خود را بخواهد

. (۱۹) دعای پر فضلیتی مخصوص شب جمعه

هر که در شب جمعه ده مرتبه این دعا را بخواند نوشته شود در نامه عمل او هزار هزار حسنه و محو شود هزار هزار سیئه و بلند شود در بهشت برای او هزار هزار درجه و جنات احدیت سه مرتبه فرماید که : نیستم خدای او اگر او را نیامرزم و در درجه حضرت ابراهیم خلیلعليه‌السلام باشد دعا این است :

یا دائم الفضل علی البریه یا باسط الیدین بالعطیه ، یا صاحب المواهب السنیه صل علی محمد و آله ، خیر الوری سجیه ، و اغفرلنا یا ذا العلی فی هذه العشیه

(۲۰) دعایی پیش از نماز صبح روز جمعه

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : هر کس پیش از نماز صبح روز جمعه سه مرتبه این استغفار را بخواند آمرزیده می شود گناهان او اگر چه زیادتر از کف دریاها باشد :

استغفر اللّه الذی لا اله الا هو الحی القیوم و اتوب الیه

(بحار ۸۹ ، ص ۳۵۹)

(۲۱) دعای روز جمعه برای بی نیازی

در کتاب منتخب مصباح روایت شده از معصومینعليه‌السلام هر کس بخواند این دعا را در هر جمعه هفتاد مرتبه پس بدرستی که نمی گذرد سه جمعه مگر آن که حق تعالی او را بی نیاز می گرداند از هر کس به فضل خود ان شاء اللّه

بسم اللّه الرحمن الرحیم

یا مفید یا غفور یا ودود اغننی بحلالک عن حرامک و بطاعتک عن معصیتک و بفضلک عمن سواک برحمتک یا ارحم الراحمین

(۲۲) سری از اسرار غربیه به جهت دیدار امام زمانعليه‌السلام

هر کس چهل روز صبح بخواند خداوند دیدار حضرت مهدیعليه‌السلام را روزی او گرداند (ان شاء اللّه )

به این صورت که در چهل روز ۱۷۴۸۸ مرتبه به صورت زیر هر روز ۳۶۰ مرتبه به غیر از روزهای دهم ، بیستم و سیم و چهلم که این چهار روز روزی ۱۱۳۲ مرتبه دعای فوق را باید بخواند تحت شرایط زیر :

۱ - با وضو باشد ؛

۲ - رو به قبله در جای پاک بنشیند ؛

۳ - اول صلوات بفرستد ؛

۴ - از گناهان استغفار نماید ؛

۵ - این دعا را یک مرتبه بخواند

یا من هو اقرب الی من حبل الورید یا من هو فعال لما یرید یا من یحول بین المرء و قلبه یا من هو بالمنتظر الاعلی یا من لیس کمثله شی ء و هو علی کل شی ء قدیر

۶ - اصل دعا را بخواند :

یا اللّه یا محمد یا علی یا فاطمه و بنیها یا صاحب الزمان ادرکنی یا فارس الحجاز ادرکنی یا ابا صالح ادرکنی و لاتهلکنی

همه روز ۳۶۰ مرتبه فقط روز

دهم و بیستم و سیم و چهلم ۱۱۳۲ مرتبه

۷ - ده مرتبه صلوات ؛

۸ - فاتحه و اخلاص بخواند ؛

۹ - اگر سوره اخلاص را بیشتر بخواند بهتر است زیرا اسم اعظم دارد

خواندن این دعا آثار عجیب وافعال غریبه دارد

(۲۳) سری از اسرار در قضای حوائج

هر کس حاجتی داشته باشد بعد از دو رکعت نماز هدیه به حضرت زهراعليها‌السلام در قنوت بخواند

اللهم بفاطمه و ابیها و بفاطمه و بعلها و بفاطمه و بنیها بفاطمه و السر المستودع علیها اقض حاجتی و صلی اللّه علی محمد و آل محمد

محال است که حاجتش روا نگردد

(۲۴) دعا جهت طول عمر

سید بن طاووس به سند معتبر از جمیل بن دراج روایت کرده است که مردی به خدمت حضرت امام جعفر صادقعليه‌السلام آمد و گفت : ای مولای من سنم بالا رفته است و خویشان من مردند و مونسی ندارم و می ترسم که مرا نیز مرگ دریابد حضرت فرمود : که برادران مومن صالح برای انس گرفتن بهترند از اقارب و اگر درازی عمر خود و خویشان و دوستان را خواهی این دعا را بعد از هر نماز بخوان

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ رَسُولَکَ الصّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ قالَ اِنَّکَ قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ فی شَیْءٍ اَ نَا فاعِلُهُ

کَتَرَدُّدی فی قَبْضِ رُوحِ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ یَکْرَهُ الْمَوْتَ وَاَکْرَهُ مَسآئَتَهُ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجَّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَالْعافِیَهَ وَالنَّصْرَ وَلا تَسُؤْنی فی نَفْسی وَلا فی اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتی

راوی گفت : چون بر این دعا مداومت کردم چندان عمر یافته ام که از زندگانی ملول شده ام و این دعا بسیار معتبر است

(۲۵) دعاییی که یازده سال بر عمر می افزاید

مرحوم ملا محمد باقر فشارکیرضي‌الله‌عنه رساله ای در اعمال ماه رجب و شیعیان و رمضان تالیف فرموده ، در آنجا نقل کرده از بعضی کتب که در روز جمعه آخر ماه رجب هر کس این دعا را بخواند یازده سال بر عمر و اضافه شود

یا اجل من کل جلیل ، یا اکرم من کل کریم ، و یا اعز من کل عزیز اغثنی یا غیاث المستغثین بفضلک و جودک و کرمک و مدسش عمرنا وهب لنا من لدنک عمرا بالعافیه یا ذالجلال و الاکرام

(۲۶) دعایی که سبب مال حلال و فرزندان صالح می شود

از رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روایت شده هر کس این دعا را بخواند یا با خود حمل نماید مال او از حلال بسیار و فرزندان صالح خداوند به او عطا کند و همه حاجات او روا شود و گناهان او آمرزیده گردد و شرح بسیاری دارد

بسم اللّه الرحمن الرحیم

استغفر اللّه الذی لا اله الا هو الحی القیوم و اتوب الیه استغفر اللّه من جمیع ماکره اللّه اللهم انی استغفرک ما قدمت و ما اخرت و ما اسررت و ما اعلنت من معصیتک و استغفرک من الذنوب التی لا یغفرها غیرک و لم یطلع علیها سواک و لا یسعها الا حلمک و لا یتجاوز منها الا عفوک و استغفرک من کل یمین صدر منی فخالفت منها و استغفرک منها یا لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین و استغفرک یا عالم الغیب و الشهاده من کل سیئه عملتها فی بیاض النهار و سواد اللیل و ملاء و خلاء و سر و علانیه و انت ناظر بها الهی اذا ارتکبتها

و انیت بها من العصیان یا حلیم یا کریم و استغفرک لکل سید المرسلین و الینا من نبیک محمد و اله الطیبین الطاهرین المعصومین من ال طه و یس برحمتک یا ارحم الراحمین

(۲۷) دعا جهت عاقبت بخیر شدن و با دین کامل از دنیا رفتن

این کلمات را بعد از هر نماز واجب بخواند :

بالکعبه قبله و بعلیعليه‌السلام ولیا و اماما و بالحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجه بن الحسن صلوات اللّه علیهم اجمعین ائمه ، اللهم انی رضیت بهم ائمه فارضی لهم انک علی کل شی قدیر

(۲۸) دعای بعد از هر نماز جهت خیر دنیا و آخرت

اگر می خواهید خیر دنیا و آخرت را جمع کنید بعد از هر نماز بخوان :

اعوذ بوجهک الکریم و عزتک التی لا ترام و قدرتک التی لایمنع منها شی ء من شر الدنیا و الاخره و من شر الاوجاع کلها

(۲۹) دعای بعد از هر نماز که انسان را وارد بهشت می کند

شیبه هذیل خدمت رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و گفت : مرا کلامی تعلیم فرمایید که خدا مرا به آن سود دهد و آسان باشد فرمود : در پس هر نماز بگوی :

اللهم اهدنی من عندک و افض علی من فضلک و انشر علی من رحمتک و انزل علی من برکاتک

بعد رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند : آگاه باش اگر با آن روز قیامت آید و آن را عمدا ترک نکرده باشد خدا برایش هشت در بهشت را باز نماید از هر یک که خواهد داخل شود

(۳۰) دعای هر روز جهت بهشتی شدن و رفع گرفتاری

امام باقرعليه‌السلام : هر کس در عرض سال هر روز یک بار این دعا را بخواند نمیرد تا جای خود را در بهشت ببیند

سبحان القائم الدائم سبحان الواحد الاحد سبحان الفرد الصمد سبحان الحی القیوم سبحان اللّه و بحمده سبحان الحی الذی لا یموت سبحان الملک القدوس سبحان رب الملائکه و الروحضرت سبحان العلی الاعلی سبحانه و تعالی

و مداومت بر این ذکر برای فرج و رفع گرفتاری و غم نافع است