شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حدیث - ۹۳

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِذا ماتَ اَحَدُکُم فَقَد قامَت قیامَتُهُ، یَری ما لَهُ مِن خَیرٍ وَ شَرٍّ؛

هرگاه یکی از شما بمیرد، قیامتش برپا می‌شود و خوبی‌ها و بدی‌های خود را می‌بیند.

(کنزالعمّال، ح ۴۲۱۲۳)

حدیث - ۹۴

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

یَروی عَن رَبِّهِ تَبارَکَ وَتَعالی ـ حُقَّت مَحَبَّتی عَلَی المُتَزاوِرَینِ فیَّ وَحُقَّت مَحَبَّتی عَلَی المُتَباذِلینَ فیَّ وَهُم عَلی مَنابِرَ مِن نورٍ یَغبِطُهُمُ النَّبیّونَ وَالصِّدّیقونَ بِمَکانِهِم؛

خداوند متعال می فرماید: بر خود واجب کرده ام دوست داشتن کسانی را که به خاطر من به دیدار یکدیگر می روند و کسانی که در راه من به یکدیگر بخشش می نمایند، چنین کسانی (روز قیامت) بر منابری از نورند به گونه ای که پیامبران و صدیقین به جایگاه آنان غبطه می خورند.

(صحیح ابن حبّان، ج۲، ص۳۳۸)

حدیث - ۹۵

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنِ اشْتاقَ اِلَی الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَی الْخَیْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهی عَنِ الشَّهَواتِ؛

هر کس مشتاق بهشت است، به سوی نیکی‌ها می‌شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روی می‌گرداند.

(نورالثقلین، ج ۳ ، ص ۵۶۶، ح ۱۶۶)

حدیث - ۹۶

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعیَ فِی الْجَنَّةِ تَصاحُبا؛

هر کس داد مظلوم را از ظالم بگیرد، در بهشت با من یار و هم‌نشین باشد.

(بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۵۹، ح ۷۴)

حدیث - ۹۷

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ فِی الجَنَّةِ دارا یُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لایَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ یَتامَی المُؤمِنینَ؛

در بهشت خانه ای هست که آن را شادی سرا گویند و جز آنان که یتیمان مؤمنان را شاد کرده اند وارد آن نمی شوند.

(نهج الفصاحه، ح ۸۶۴)

حدیث - ۹۸

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اِنَّ لِلجَنَّةِ بابا یُدعی اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛

بهشت را دری است که ریّان نامیده می شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.

(معانی الأخبار، ص ۴۰۹)

حدیث - ۹۹

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

فِی الجَنَّةِ ما لا عَینٌ رَأَت وَلا اُذُنٌ سَمِعَت وَلاخَطَرَ عَلی قَلبِ بَشَرٍ؛

در بهشت چیزهایی هست که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه به خاطر کسی گذشته.

(نهج الفصاحه، ح ۲۰۶۰)

حدیث - ۱۰۰

رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند:

اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ وَلَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَمِلاطُهَا المِسکُ الأَذفَرُ وَحَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ وَالیاقوتُ وَتُربَتُهَا الزَّعفرانُ... ؛

ساختمان بهشت خشتی از نقره و خشتی از طلاست، گِل آن مُشک بسیار خوشبو و سنگریزه آن لؤلؤ و یاقوت و خاک آن زغفران است...

(نهج الفصاحه، ح ۱۳۲۷)

حدیث - ۱۰۱

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّی یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ ؛

انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمی‌دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده می‌شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانی‌اش که چگونه سپری کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستی ما اهل بیت.

خصال، ص ۲۵۳، ح ۱۲۵

حدیث - ۱۰۲

امام باقرعليه‌السلام فرمودند:

اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنفیانِ الفَقرَ وَ یَزیدانِ فِی العُمرِ وَ یَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ ؛

کار خیر و صدقه، فقر را می‌بَرند، بر عمر می‌افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور می‌کنند.

ثواب الاعمال، ص ۱۴۱

حدیث - ۱۰۳

امام حسینعليه‌السلام فرمودند:

ما أَهوَنَ المَوتَ عَلی سَبیلِ نَیلِ العِزِّ وَإِحیاءِ الحَقِّ لَیسَ المَوتُ فی سَبیلِ العِزِّ إِلاّحَیاةً خالِدَةً وَلَیسَتِ الحَیاةُ مَعَ الذُّلِّ إِلاَّ المَوتَ الَّذی لاحَیاةَ مَعَهُ؛

چه آسان است مرگی که در راه رسیدن به عزّت و احیای حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگی جاوید و زندگی ذلیلانه جز مرگ همیشگی نیست.

احقاق الحق، ج۱۱، ص۶۰۱

حدیث - ۱۰۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ عَطَفَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ اَدَّباهُ وَ اَبلَیاهُ وَ اِلَی الْمَنایا اَدْنَیاهُ ؛

شب و روز بر هر کس بگذرد، او را ادب می‌کند، فرسوده‌اش می‌نماید و به مرگ نزدیکش می‌سازد.

کافی، ج ۸ ، ص ۱۷، ح ۲

حدیث - ۱۰۵

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلمَنِیَّةُ وَلاَ الدَّنِیَّةُ وَالتَّقَلُّلُ وَلاَ التَّوَسُّلُ؛

مرگ آری امّا پستی و خواری هرگز، به اندک ساختن آری امّا دست سوی این و آن دراز کردن هرگز.

نهج البلاغه، حکمت ۳۹۶

حدیث - ۱۰۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَربَعَةُ اَشیاءَ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَربَعَةٌ : اَلشَّبابُ لا یَعرِفُ قَدرَهُ اِلاَّ الشُّیوخُ وَالعافیَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَهلُ البَلاءِ وَ الصِّحَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَرضی وَ الحَیاةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَوتی؛

ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمی‌شناسند : جوانی را جز پیران، آسایش را جز گرفتاران، سلامتی را جز بیماران و زندگی را جز مردگان

مواعظ العددیّه، ص ۲۷۵

حدیث - ۱۰۷

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

فِی الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِی الدُّنیا وَ ثلاثٌ فِی الآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتی فِی الدُّنیا فَیَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الفَناءَ وَ یَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتی فِی الآخِرَةِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِی النّارِ ؛

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایی‌اش این است که: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزی را می‌بُرد و سه پیامد آخرتی‌اش: سختی حسابرسی، خشم خدای رحمان و ماندگاری در آتش است.

خصال، ص ۳۲۱، ح ۳

حدیث - ۱۰۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

صِلَةُ الرحامِ تُزَ کّی العمالَ وَتُنمی الموالَ وَ تَدفَعُ البَلوی وَتُیَسِّرَ الحِسابَ وَتُنسِئُ فِی الجَلِ؛

صله رحم، اعمال را پاکیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب (قیامت) را آسان می‌کند و مرگ را به تأخیر می‌اندازد.

کافی، ج ۲، ص ۱۵۷، ح ۳۳

حدیث - ۱۰۹

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

یَعیشُ النّاسُ بِاِحْسانِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَعیشونَ بِاَعْمارِهِمْ وَ یَموتون بِذُنوبِهِمْ اَکْثَرَ مِمّا یَموتونَ بِآجالِهِمْ؛

مردم، بیشتر از آن‌که با عمر خود زندگی کنند، با احسان و نیکوکاری خود زندگی می‌کنند و بیشتر از آن‌که با اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خود می‌میرند.

دعوات الراوندی، ص ۲۹۱، ح ۳۳

حدیث - ۱۱۰

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

انسان باید برای آخرتش از دنیا، برای مرگش از زندگی و برای پیری‌اش از جوانی، توشه برگیرد، چرا که دنیا برای شما آفریده شده و شما برای آخرت آفریده شده‌اید

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۱

حدیث - ۱۱۱

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

اَلْخَیْرُ کُلُّهُ اَمامَکَ وَ اِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ وَ لَنْ تَری الخَیْرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعْدَ الاْآخِرَةِ لاَِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی الْجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ؛

همه خوبی‌ها و بدی‌ها در مقابل توست و هرگز خوبی و بدی واقعی را جز در آخرت نمی‌بینی، زیرا خداوند همه خوبی‌ها را در بهشت و همه بدی‌ها را در جهنم قرار داده است.

تحف العقول، ص ۳۰۶

حدیث - ۱۱۲

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

لا تَـکُن مِمَّن یَرجُو الآخِرَةَ بِغَیرِ العَمَلِ... یَنهی وَ لا یَنتَهی وَ یَمُرُ بِما لا یَتی... ؛

از کسانی مباش که بی‌عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز می‌دارند، اما خود باز نمی‌ایستند، به کارهایی فرمان می‌دهند که خود انجام نمی‌دهند.

نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰

حدیث - ۱۱۳

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

أَفضَلُ النّاسِ عَقلاً أَحسَنُهُم تَقدیرا لِمَعاشِهِ وَأَشَدُّهُمُ اهتِماما بِإِصلاحِ مَعادِهِ؛

عاقل‌ترین مردم کسی است که در امور زندگیش بهتر برنامه‌ریزی کند و در اصلاح آخرتش بیشتر همّت نماید.

نهج الفصاحه، ح ۷۸۱

حدیث - ۱۱۴

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

مَنْ کانَ فیهِ ثَلاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةُ: یَأْمُرُ بِالْمَعْروفِ وَ یَأْتَمِرُ بِهِ وَ یَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یَنْتَهی عَنْهُ وَ یُحافِظُ عَلی حُدودِ اللّه‌ِ جَلَّ وَ عَلا ؛

هر کس سه خصلت داشته باشد، دنیا و آخرتش سالم می‌ماند: به خوبی فرمان دهد و خود به آن عمل کند، از زشتی باز دارد و خود از آن باز ایستد و از حدود الهی پاسداری کند.

نهج الفصاحه، ح ۲۹۳۹

حدیث - ۱۱۵

پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند:

لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

انسان باید برای آخرتش از دنیا، برای مرگش از زندگی و برای پیری‌اش از جوانی، توشه برگیرد، چرا که دنیا برای شما آفریده شده و شما برای آخرت آفریده شده‌اید

تنبیه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۱

حدیث - ۱۱۶

امام علیعليه‌السلام فرمودند:

اَلدُّنیا أمَدٌ، الآخِرَةُ أبَدٌ ؛

دنیا تمام شدنی و آخرت، همیشگی است

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث ۴

حدیث - ۱۱۷

امام حسینعليه‌السلام می فرمایند:

مبادا کاری کنی که عذرت باید به راستی که مؤمن بدی نکند و پوزش نخواهد و منافق پیوسته بدی کند و عذر بخواهد.

تحت‌العقول

حدیث - ۱۱۸

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتی یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة؛

کسی که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

کامل الزیارات، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ?

حدیث - ۱۱۹

قال ابوعبداللهعليه‌السلام :

من لم یأت قبرالحسینعليه‌السلام حتی یموت کان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنة کان دون المؤمنین فیها؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس به زیارت قبر امام حسینعليه‌السلام نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین تر از مومنان در آنجا خواهد بود.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???

حدیث - ۱۲۰

قال الامام الصادقعليه‌السلام :

من سره ان یکون علی موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوارالحسین بن علیعليهما‌السلام ؛

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره‌های نور بنشیند باید از زائران امام حسینعليه‌السلام باشد.

وسائل الشیعه، ج ??، ص ???/ بحارالانوار، ج ??، ص ??

حدیث - ۱۲۱

عن ابی جعفر و ابی عبداللهعليهما‌السلام یقولان:

من احب أن یکون مسکنه و مأواه الجنة، فلا یدع زیارة المظلوم؛

از امام باقر و امام صادقعليهما‌السلام نقل شده که فرمودند:

هر کس که می‌خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم امام حسینعليه‌السلام را ترک نکند.

مستدرک الوسائل، ج ??، ص ????

حدیث - ۱۲۲

پیامبرخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ مِن کَدِّ یَدِهِ ، مَرَّ علی الصِّراطِ کالبَرقِ الخاطِفِ ؛

هر که از دسـتـرنج خود بخورد ، مانند برقِ جهنده ، از صراط بگذرد

جامع الأخبار : ۳۹۰ / ۱۰۸۵

حدیث - ۱۲۳

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

و اما یوم القیامة یجمع الله فیه الاولین و الاخرین للحساب فما من مومن مشی الی الجماعة الا خلف الله - عز و جل - علیه اهوال یوم القیامة ثم یامر به الی الجنة ؛

خداوند در روز قیامت همه انسانها را برای حساب جمع می کند، و هیچ مومنی که در نماز جماعت شرکت نموده نمی ماند، مگر آن که خداوند روز قیامت سختیها و دشواریها را برایش آسان می کند، و سپس دستور میدهد که او را وارد بهشت کنند.

(بحارالانوار، ج ۸۸، ص ۶)

حدیث - ۱۲۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا کان یوم القیامة و جمع الله - عز و جل - الناس فی صعید واحد بعث الله عز و جل الی المؤ ذنین بملائکة من نور معهم الویة و اعلام من نور یقودون جنائب ارمتها زبرجد اخضر حقائبها المسک الاذفر، یرکبها المؤ ذنون فیقومون علیها قیاما تقودهم الملائکة ینادون باعلی صوتهم بالاذان ؛

هنگامی که روز قیامت شود و خداوند همه انسانها را در یک زمین محشور کند، خداوند فرشتگان نور را با پرچمها و علمهایی از نور به سوی اذان گوها بفرستد و آن فرشتگان شترها (یا اسبها) بهشتی را همراه خود به سوی اذان گوها روانه سازند که مهار آن ها از... و ترکه آنها از مشک بسیار نفیس می باشد. اذان کوها بر آن مرکبها سوار می شوند و بر پشت آنها می ایستند، فرشتگان (از روی تجلیل و احترام ) مهار آن مرکبها را می کشند و اذان گوها با صدای بلند اذان می گویند.

(وسائل الشیعه ، ج ۴، ص ۶۱۵)

حدیث - ۱۲۵

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

ان لحوما محرمة علی النار و هی لحوم المؤ ذنین ؛

همانا، گوشتهایی بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمی سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گویان است

(مستدرک الوسایل ، ص ۲۴۹)

حدیث - ۱۲۶

قال علی -عليه‌السلام -:

یحشر المؤ منون یوم القیامة حوال الاعناق ؛

اذان گویان ، روز قیامت با سرافرازی و سربلندی محشور می شوند.

(بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۱۴۹)

حدیث - ۱۲۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

و من ترک اوقاتها یدخل الویل و الویل واد فی جهنم ؛

و کسی که اوقات نماز را ترک کند، داخل در (ویل ) می شود و (ویل ) بیابانی در جهنم است

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۴)

حدیث - ۱۲۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

تارک الصلاة یسال الرجعة الی الدنیا، و ذلک قول الله تعالی : حتی اذا جاء احدهم الموت قال :( رَبِّ ارْجِعُونِ﴿ ٩٩ ﴾لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُكَلَّاإِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَاوَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ) ؛

بی نماز درخواست می کند به دنیا برگردد، و این است سخن خداوند متعال تا گاهی که به یکی از آنان مرگ آمد گوید: (پروردگارا مرا برگردانید تا شاید عمل شایسته انجام دهم در آن چه بازگذاردم ، نه چنین است آن سخنی است او گوینده اش هست ، و از پشت آن ها تا روزی که برانگیخته شوند برزخ است .))

(بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۵۸. اصول وافی ، ج ۲، ص ۶۵)

حدیث - ۱۲۹

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة عماد الدین ، فمن ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه و من ترک اوقاتها یدخل الویل ، و الویل واد فی جهنم کما قال الله تعالی :( فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ﴿ ٤ ﴾الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ) ؛

نماز ستون دین است ، پس کسی که نمازش را عمدا ترک کند دینش را منهدم کرده است ، و کسی که اوقات نماز را ترک کند داخل در (ویل ) می شود و ویل وادی است در جهنم چنان که خدا فرمود: ویل جای نمازگزاران است آن نمازگزارانی که در نماز خود سهو کننده و غافلند.

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۲)

حدیث - ۱۳۰

قال علی -عليه‌السلام -:

الا تسمعون الی جواب اهل النار حین سئلوا ((ما سلککم فی سقر؟ قالوا: لم نک من المصلین )) ؛

آیا به پاسخ اهل دوزخ گوش فرا نمی دهید که وقتی از آن ها می پرسند: ((چه چیز شما را گرفتار دوزخ ساخت ؟می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم )).

(بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴. نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۰)

حدیث - ۱۳۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

من ترک الصلاة متعمدا کتب اسمه علی باب النار ممن یدخلها؛

هرکس عمدا نمازش را ترک کند، بر درب جهنم نامش از دوزخیان نوشته می شود.

(کنزالعمال ، ج ۷، حدیث ۱۹۰۹۰)

حدیث - ۱۳۲

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

حافظوا علی الصلوات ، فان الله تعالی : اذا کان یوم القیامة یاتی بالعبد، فاول شی ء یسئله عنه الصلاة ، فان جاء بها تامة ، و الا زخ فی النار ؛

بر نمازها مواظبت کنید ؛ زیرا آن گاه که روز قیامت شد، خداوند عز و جل بنده را می آورد و اول چیزی که از او سؤ ال می کند نماز است ؛ اگر آن را کامل ادا کرده باشد اهل نجات است ، و گرنه به آتش انداخته می شود.

(اصول کافی ، ج ۲، ص ۷۰)

حدیث - ۱۳۳

قال الرضاعليه‌السلام

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

وقتی قیامت شود بنده را می خوانند اول چیزی که از او می پرسند نماز است ، پس اگر نمازش را تام و تمام به جا آورده باشد، نجات می یابد، و اگر نمازش را با شرایط و آداب صحت یا قبولی آن به جا نیاورده باشد، او را به آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۹)

حدیث - ۱۳۴

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اول ما ینظر فی عمل العبد فی یوم القیامة فی صلوته فان قبلت نظر فی غیرها و ان لم تقبل لم ینظر فی عمله بشی ء ؛

اولین چیزی که روز قیامت ، به عمل انسان نگاه می کند، نماز است .اگر نماز قبول شد به اعمال دیگر هم نگاه می کنند، و اگر نماز مورد قبول واقع نشد، به هیچ عمل دیگر آن توجه نمی کنند.

(میزان الحکمة ، ج ۵، ص ۳۷۴.بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۷)

حدیث - ۱۳۵

قال الصادقعليه‌السلام

اذا لقیت الله بالصلوات الخمس المفروضات لم یسالک عما سوی ذلک ؛

هنگامی که خداوند را با نماز پنجگانه واجب ملاقات کردی ، سؤ ال از شما نمی شود ؛ مگر از نمازهای پنجگانه

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۵)

حدیث - ۱۳۶

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلاة جواز علی الصراط ؛

نماز جواز عبور از صراط است

(بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۶۸)

حدیث - ۱۳۷

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

اذا کان یوم القیامة یدعی بالعبد فاول شی ء یسئل عنه الصلاة فاذا جاء بها تامة و الا زخ فی النار ؛

هنگامی که روز قیامت فرا می رسد، اولین چیزی که از انسان سؤ ال می کنند نماز است ، اگر انسان نماز را کامل به جا آورد (در رحمت حق قرار می گیرد) و اگر چنین نباشد، وی را به درون آتش می افکنند.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۱۶)

حدیث - ۱۳۸

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الفجر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم الظهر غسلتها، ثم تحترقون تحترقون فاذا صلیتم العصر غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم المغرب غسلتها، ثم تحترقون فاذا صلیتم العشاء غسلتها، ثم تنامون فلایکتب علیکم حتی تغسلوا؛

اعمالتان ، شما را به دوزخ رهنمون می سازد و گویی آتش شما را در بر گرفته است تا آن که نماز بامداد را به جای آورید و بدین گونه گناهان شما پاک می گردد، پس گناهان باز شما را به دوزخ می راند، تا آن که نماز ظهر را به جای آورید و بدین ترتیب گناهانتان را پاک کنید.باز ارتکاب گناهان شما را مستوجب آتش می کند تا آن که نماز عصر را به جای آورید و گناهانتان را بدین صورت پاک کنید.و بدین ترتیب نماز مغرب گناهان عصر را می زداید و نماز عشاء گناهان پیش از خود را پاک می کند، سپس به خواب می روید و تا آن گاه که از خواب برخیزید بر شما گناهی نوشته نخواهد شد.

(مستدرک الوسائل ، ج ۱، ص ۱۸۳. بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۲۴)

حدیث - ۱۳۹

قال الصادق -عليه‌السلام -:

یوتی بشیخ یوم القیامة فیدفع الیه کتابه ظاهره مما یلی الناس و لایری الا مساویا فیطول ذلک علیه ، فیقول : یا رب اءتاءمرنی الی النار؟فیقول الجبار جل جلاله : یا شیخ انا استحیی ان اعذبک و قد کنت تصلی لی فی دار الدنیا اذهبوا بعبدی الی الجنة ؛

پیرمردی را در قیامت حاضر می کنند، سپس پرونده عملش را به دستش می دهند، پرونده به صورتی است که مردم آن را می بینند و در آن پرونده جز بدیهای او نمی نگرند.این برنامه به طول می انجامد تا پیرمرد به حضرت حق عرض می کند: امر می کنی که مرا به آتش ببرند؟ خطاب می رسد: ای پیرمرد!من حیا می کنم تو را عذاب کنم ، در حالی که در دنیا برای من نماز خواندی ، ای ملائکه !بنده مرا به بهشت ببرید.

(وسائل الشیعه ، ج ۳، ص ۳۵، بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۰۴)

حدیث - ۱۴۰

قال الصادقعليه‌السلام

ان افضل الاعمال عند الله یوم القیامة ، الصلوة ؛

همانا بهترین عمل در روز قیامت نزد خداوند، نماز است

(مستدرک الوسائل ، ج ۳، ص ۷)

حدیث - ۱۴۱

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

الصلوة مفتاح الجنة ؛

نماز کلید بهشت است

(نهج الفصاحه ، حدیث ۱۵۸۸)

حدیث - ۱۴۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

یَحشُرُ اللّه‌ُ عز و جل اُمَّتییَومَ القِیامَةِ بَینَ الاُمَمِ غُرّا مُحَجَّلِینَ مِن آثارِ الوُضوءِ ؛

خداوند عز و جل در روز قیامت امّت مرا ، بر اثر وضو ، با چهره‌های زیبا و دست و پای سپید محشور می‌کند

بحار الأنوار : ۸۰/۲۳۷/۱۱

حدیث - ۱۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أسبِغِ الوُضُوءَ ، تَمُرَّ علی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ ؛

وضو را کامل بگیر ، تا از صراط همچون ابر بگذری

بحار الأنوار : ۷۶ / ۴ / ۸

حدیث - ۱۴۴

امام صادقعليه‌السلام :

طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فی التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَی الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فی الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فی صَلاةِ اللَّیلِ؛

روشنایی دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم

مستدرک الوسائل : ۱۲ / ۱۷۳ / ۱۳۸۱۰ منتخب میزان الحکمة : ۵۷۲

حدیث - ۱۴۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنّ فی جَهنَّمَ رَحاءً مِن حَدیدٍ تُطحَنُ بها رُؤوسُ القُرّاءِ ، والعُلَماءِ الُمجرمینَ؛

در دوزخ آسیابی آهنی است ، که با آن سرهای قاریان و عالمان گنهکار آرد می‌شود

جامع الأخبار : ۱۳۰ / ۲۵۴ منتخب میزان الحکمة : ۴۶۰

حدیث - ۱۴۶

امام سجّادعليه‌السلام :

علَیکَ بالقُرآنِ ، فإنَّ اللّه‌َ خَلـقَ الجَنّـةَ وجَعلَ دَرَجاتِها علی قَدْرِ آیاتِ القُرآنِ ، فمَن قَرأَ القُرآنَ قالَ لَهُ : إقْرَأْ وارْقَ ، ومَن دَخـلَ مِنهُمُ الجَنّةَ لَم یَکُنْ فی الجَنّةِ أعلی دَرَجـةً مِنهُ ما خـلا النَّبِیّونَ والصِّدِّیقـونَ ؛

با قرآن باش ؛ زیرا خداوند بهشت را آفرید و درجات آن را به اندازه آیات قرآن قرار داد پس هر که قرآن بخواند ، قرآن به او گوید : بخوان و بالا رو و هر کس از این افراد وارد بهشت شود در آن جا بلند مرتبه‌تر از او نخواهد بود مگر پیامبران و صدّیقان

بحار الأنوار : ۸ / ۱۳۳ / ۳۹

حدیث - ۱۴۷

امام باقرعليه‌السلام می فرمایند:

إنّ أوَّلَ ما یُبدَأُ بهِ یَومَ القِیامَةِ صَدَقةُ الماءِ؛

نخستین چیزی که در روز قیامت به آن رسیدگی می‌شود (ثواب) صدقه آب (دادن به تشنه) است

بحار الأنوار : ۹۶ / ۱۷۳ / ۱۳

حدیث - ۱۴۸

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

یبعث النّاس یوم القیمه علی نیّاتهم؛

روز رستاخیز مردم را به کیفیت نیت هایشان برانگیزند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۴۹

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

النّاس یعملون الخیرات و إنّما یعطون أجورهم یوم القیامه علی قدر عقولهم؛

مردم کارهای نیک کنند اما روز قیامت پاداششان را به قدر عقولشان می دهند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۰

من شرب الخمر أتی عطشان یوم القیمه؛

هر که شراب نوشد روز قیامت تشنه بیارندش.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۱

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أحبّ قوما حشره اللَّه فی زمرتهم؛

هر که گروهی را دوست دارد خدا وی را با آنها محشور کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۲

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من إدّان دینا ینوی قضاءه أدّاه اللَّه عنه یوم القیمه؛

هر که دینی به عهده دارد که نیت پرداخت آن دارد، خدا روز قیامت قرض وی را ادا کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۳

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من أذنب و هو یضحک دخل النّار و هو یبکی؛

هر که گناه کند و خندان باشد وارد جهنم شود و گریان باشد.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۴

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من قتل عصفورا بغیر حقّ سأله اللَّه عنه یوم القیامه؛

هر که گنجشکی را بناحق بکشد خدا روز قیامت از وی باز خواست کند.

نهج الفصاحه

حدیث - ۱۵۵

پیامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم می فرمایند:

من کان له وجهان فی الدّنیا کان له یوم القیامه لسانان من نار؛

هر که در دنیا دو رو باشد روز قیامت دو زبان از آتش دارد.

نهج الفصاحه