شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 80793
دانلود: 4381

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 80793 / دانلود: 4381
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۱۰۶


قال الإمام عليعليه‌السلام
: الله الله في عاجل البغي و آجل وخامة الظلم وسوء عاقبة الکبر، فإنها مصيدة إبليس العظمي، ومکيدته الکبري.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: از خدا بترسيد از (کيفر) سرکشي در اين جهان و از زيان ستمگري در آن جهان و از فرجام بد کبر، زيرا اينها (سرکشي و ستمگري و کبر) عظيم ترين دام و بزرگ ترين فريب ابليس است.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۲۹»





حديث - ۱۰۷


قال الإمام عليعليه‌السلام
: فاحذروا - عباد الله - عدو الله أن يعديکم بدائه، و أن يستفزکم بندائه، وأن يجلب عليکم بخيله و رجله .


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: اي بندگان خدا! از دشمن خدا (شيطان) بر حذر باشيد که همانا او شما را به درد خود گرفتار مي کند و با فرياد خويش شما را از جا مي پراند و نگرانتان مي سازد و سواران و پيادگان خود را عليه شما فراهم مي آورد.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»





حديث - ۱۰۸


قال الإمام عليعليه‌السلام
(في ذم أتباع الشيطان): اتخذوا الشيطان لأمرهم ملاکا، واتخذهم له أشراکا، فباض وفرخ في صدورهم، !


امام عليعليه‌السلام
(در نکوهش پيروان شيطان)، فرمودند: آنان ملاک کارهاشان را شيطان قرار دادند و شيطان هم آنها را در دام خود قرار داد پس در سينه هاي آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و به تدريج در خردهاي آنان نفوذ کرد و با چشمهايشان نگريست و با زبانشان سخن گفت، پس آنها را گرفتار خطاها و لغزشها کرد و نادرستي را در نظرشان آراست، کارهاي آنان مانند کار کسي است که شيطان در قدرتش شريک شده و زبان او را به باطل گويا کرده است!


«نهج البلاغه، خطبه ۷»





حديث - ۱۰۹


قال الإمام عليعليه‌السلام
: احذروا عدوا نفذ في الصدور خفيا، و نفث في الآذان نجيا.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: بپرهيزيد از آن دشمني که پنهاني در سينه ها نفوذ مي کند و آهسته در گوشها افسون مي دمد.


«غرر الحکم، ح ۲۶۲۳»





حديث - ۱۱۰


قال الإمام عليعليه‌السلام
: فاعتبروا بما کان من فعل الله بإبليس، إذ أحبط عمله الطويل وجهده الجهيد (الجميل) وکان قد عبد الله ستة آلاف سنة، لايدري أمن سني الدنيا أم من سني الآخرة.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: از کاري که خدا با ابليس کرد درس بگيريد، هنگامي که کار دراز مدت و کوششهاي توان فرساي او را باطل ساخت، او شش هزار سال خدا را پرستش کرده بود که معلوم نيست آيا از سالهاي دنياست يا از سالهاي آخرت.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲»





حديث - ۱۱۱


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: إِنْ کانَ الشَّيْطانُ عَدُوّاً فالْغَفْلَةُ لِماذا.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: اگر شيطان دشمن (شما) است، پس چرا غافليد؟


«بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۵۷»





حديث - ۱۱۲


عَنِ اَلْاِمامِ الصَّادِقِعليه‌السلام
قالَ: قالَ الشَّيْطانُ: إِذا اسْتَمْکنْتُ مِنْ ابْنِ آدَمَ فِي ثَلاثٍ لَمْ اُبالِ ما عَمِلَ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ مِنْهُ إذا اسْتَکثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسِيَ ذَنْبَهُ وَدَخَلَهُ الْعُجْبُ.



امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: شيطان (به يارانش) گفت: از راه سه چيز بر بني آدم غلبه مي کنم و در اين صورت باکي ندارم که او چه اعمال (نيکي) انجام مي دهد زيرا اعمال نيک وي در نزد خدا پذيرفته نمي شود. (و آن سه عبارتند از:) هنگامي که «عمل» خود را بيش از واقع آن ارزيابي کند و گناهان خود را فراموش کند و داراي عجب و خودپسندي باشد.


«سفينة البحار، ج ۲، ص ۱۶۱»





حديث - ۱۱۳


قال الإمام الصادقعليه‌السلام
: إن الشيطان يدير ابن آدم في کل شئ، فإذا أعياه جثم له عند المال فأخذ برقبته.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: شيطان آدمي را همه جا مي چرخاند و چون او را خسته و درمانده کرد، نزديک ثروت کمين مي کند و گردنش را مي گيرد.


«الکافي، ج ۲، ص ۳۱۵»





حديث - ۱۱۴


قال الإمام الصادقعليه‌السلام
: لقد نصب إبليس حبائله في دار الغرور، فما يقصد فيها إلا أولياءنا.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: ابليس در اين سراي پر فريب، دامهاي خود را پهن کرده و هدف او کسي جز دوستداران ما نيست.


«تحف العقول، ص ۳۰۱»





حديث - ۱۱۵


قال الإمام الصادقعليه‌السلام
: قال إبليس: خمسة (أشياء) ليس لي فيهن حيلة وسائر الناس في قبضتي من اعتصم بالله عن نية صادقة .


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: ابليس گفت: پنج نفر هستند که هيچ چاره اي براي آنها ندارم اما ديگر مردمان در مشت من هستند: هر که با نيت درست به خدا پناه برد و در همه کارهايش به او تکيه کند، کسي که شب و روز بسيار تسبيح خدا گويد، کسي که براي برادر مؤمنش آن پسندد که براي خود مي پسندد، کسي که هر گاه مصيبتي به او مي رسد، بي تابي نمي کند و هر کسي که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزيش را نمي خورد.


«الخصال، ج ۱، ص ۲۸۵»





حديث - ۱۱۶


قال الإمام الکاظمعليه‌السلام
(لما سئل عن أوجب الأعداء مجاهدة): أقربهم إليک و أعداهم لک و من يحرض أعداءک عليک و هو إبليس.


امام کاظمعليه‌السلام
(در پاسخ به اين پرسش که جهاد با کدام دشمن واجب تر است)، فرمودند: آن که از همه به تو نزديکتر و دشمنيش با تو بيشتر است و کسي که دشمنان تو را بر ضدت تحريک مي کند و آن شيطان است.


«تحف العقول، ص ۳۹۹»





حديث - ۱۱۷


سَمِعَ اميرالمؤمنينعليه‌السلام
رجلاً يَطربُ بالطَنبور فمنعه و کَسَرَ طنبورَه فقال: اِنّه يقول: سَتَندِم سَتَندِم اَيا صاحبي سَتَدخُل جهنَّم اَيا ضاربي.



امام عليعليه‌السلام
شنيد مردي طنبور مي نوازد، وي را از اين کار منع کرد و طنبورش را شکست و از وي خواست که توبه کند او هم توبه کرد، سپس به او فرمودند: آيا مي داني هنگامي که طنبور نواخته مي شود چه مي گويد؟ عرض کرد جانشين رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
داناتر است. حضرت فرمودند: مي گويد: بزودي پشيمان مي شوي، به زودي پشيمان مي شوي اي صاحب من! به زودي داخل جهنم مي گردي اي نوازنده من!


«مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۰»





حديث - ۱۱۸


قال ابوالحسنعليه‌السلام
: مَن نزَّهَ نفسَه عن الغناء فاِنَّ في الجنةِ شجرةً يأمرُ اللهُ عزّوجلّ الرياحَ اَنْ تُحرِّکَها فَيسمعُ لها صوتاً ام يَسمعْ بمثله و مَن لم يتنزَّه عنه لم يَسمعْه.


امام کاظمعليه‌السلام
فرمودند: کسي که خود را از غناء و ساز و آواز، پاکيزه و دور نگه دارد در عوض آن در بهشت درختي است که خداوند به باد فرمان مي دهد که آن درخت را به حرکت درآورد و از آن درخت صدايي دل نواز به گوش مي رسد که هرگز مانند آن را نشنيده است، اما کسي که در دنيا خود را از غناء، پاکيزه و دور نگه ندارد آن صدا را نمي شنود.


«جامع الاحاديث الشيعه، ج ۱۷، ص ۲۰۷»





حديث - ۱۱۹


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: لا تَکثُرُوا الکَلامَ بِغَيرِ ذِکرِ اللهِ، فَإِنَّ کَثرَةَ الکَلامِ بِغَيرِ ذِکرِ اللهِ قَسوَةُ القَلبِ، إِنَّ أَبعَدَ النَّاسِ مِنَ اللهِ القَلبُ القَاسِي.



پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند: در غير از ياد خدا، زياده گويي نکنيد؛ زيرا زياده گويي در غير ياد خدا، موجب سختدلي مي شود و دورترين مردم از خدا، شخص سختدل است.



«أمالي شيخ طوسي، ص ۳»





حديث - ۱۲۰


امام باقرعليه‌السلام
فرمودند: کوري حقيقي، کوري قلب است، زيرا به درستي که چشمها کور نيستند، اما دلهايي که در سينه هاست کور هستند.


«من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۳۷۹، ح ۱۱۰۹»





حديث - ۱۲۱


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: أنهَاکُم أن تَطرَحُوا التُّرَابَ عَلَي ذَوِي الأرحَامِ، فَإِنَّ ذَلِکَ يُورِثُ القَسوَةَ في القَلبِ، وَ مَن قَسَي قَلبُهُ بَعُدَ مِن رَبِّهِ.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: شما را از ريختن خاک روي (جنازه) خويشاوندانتان نهي مي کنم؛ زيرا اين کار، سختدلي به بار مي آورد و هر که دلش سخت گردد، از پروردگارش دور مي شود.


«الدعوات، ص ۲۶۹، ح ۷۶۷»





حديث - ۱۲۲


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: ثَلاثَةٌ يُقسِينَ القَلبَ: اِستِمَاعُ اللَّهوِ وَ طَلَبُ الصَّيدِ وَ إِتيَانُ بَابُ السُّلطَانِ.



پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند: سه چيز دل را سخت مي کند: بيهوده شنوي، شکار و آمد و شد به دربار سلطان.



«خصال، ص ۱۲۶، ح ۱۲۲»





حديث - ۱۲۳


قال الامام عليعليه‌السلام
: مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنِعليه‌السلام
: إنَّمَا قَلبُ الحَدَثِ کَالأرضِ الخَالِيَةِ مَا أُلقِيَ فِيهَا مِن شَئٍ قَبِلَتهُ، فَبَادَرتُکَ بِالأدَبِ قَبلَ أَن يَقسُوَ قَلبُکَ وَيَشتَغِلَ لُبُّکَ.



امام عليعليه‌السلام
در سفارشي به فرزند بزرگوارشان امام حسنعليه‌السلام
فرمودند: دل جوان، در حقيقت همچون زمين خالي و بايري است که هر تخمي در آن افکنده شود، مي پذيردش. از اين رو، پيش از آن که دلت سخت گردد و انديشه ات مشغول و گرفتار شود، به تربيت تو مبادرت کردم.


«نهج البلاغه، نامه ۳۱»





حديث - ۱۲۴


قال الامام عليعليه‌السلام
: القُلُوبُ قَاسِيَةٌ عَن حَظِّهَا، لاهِيَةٌ عَن رُشدِهَا، سَالِکَةٌ في غَيرِ مِضمَارِهَا، کَأَنَّ المَعنِيَّ سِوَاهَا، وَکَأَنَّ الرُّشدَ في إِحرَازِ دُنيَاهَا !.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: دلها در به دست آوردن بهره (و حظ معنوي) خود، سخت گشته اند و از رستگاري خويش غافل شده اند و در راهي جز مسير خويش، ره مي سپارند؛ گويي مقصود چيزي جز دلهاست و گويي رستگاري آنها در به دست آوردن دنيايشان است!


«نهج البلاغه، خطبه ۸۳»





حديث - ۱۲۵


قال الامام عليعليه‌السلام
: قَلبُ الکَافِرِ أَقسَي مِنَ الحَجَرِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: دل کافر، سخت تر از سنگ است.


«جامع الأخبار، ص ۳۸۳، ح ۱۰۷۱»





حديث - ۱۲۶


قال الامام عليعليه‌السلام
: وَ مَن لَجَّ وَ تَمَادَي فَهُوَ الرَاکِسُ الَّذِي رَانَ اللهُ عَلَي قَلبِهِ وَ صَارَت دَائِرَةُ السَّوءِ عَلَي رَاسِهِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر آن کس که (در گمراهي) لجاجت ورزيده و ستيزه نمايد، او همان پيمان شکن نگونساري است که خدا بر دلش پرده کشيده و پيشامدهاي بد روزگار، بر فراز سر او مي چرخند.


«نهج البلاغه، نامه ۵۸»





حديث - ۱۲۷


قال الامام عليعليه‌السلام
: مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إلا لِقَسوَةِ القُلُوبِ، وَمَا قَسَتِ القُلُوبُ إلا لِکَثرَةِ الذُّنُوبِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: اشکها نخشکيدند، مگر به سبب سخت شدن دلها و دلها سخت نشد، مگر به سبب فزوني گناهان.


«علل الشرائع، ص ۸۱، ح ۱»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۲۸


قال الامام عليعليه‌السلام
: لا يَطُولَنَّ عَلَيکُمُ الأمَدُ فَتَقسُوا قُلُوبُکُم.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: نقطه پايان زندگي (مرگ) را دور و دراز نبينيد که دلهايتان سخت مي شود.


«کشف الغمه، ج ۲، ص ۳۵۰»





حديث - ۱۲۹


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: يا أيّها الناس إنما النظرةُ مِنَ الشيطان فمَن وَجَدَ من ذلک شيئاً فليأتِ أهلَه.



رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند: اي مردم! نگاه (حرام) از شيطان است، هر کس چنين نگاهي برايش پيش آمد، به نزد همسر خود رود.



«من لا يحضره الفقيه، ج ۴، ص ۱۹»





حديث - ۱۳۰


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: ما اعتَصَمَ أحدٌ بمثل ما اعتصم بغَِضِّ البصر فانّ البصرَ لا يُغَضُّ عن مَحارم الله إلاّ و قد سبق إلي قلبه مشاهدةُ العظمة والجلال.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: هيچ کس به چيزي (محکم تر از) فروبستن چشم (از گناه) چنگ نزده است، زيرا چشم از محرّمات الهي بسته نمي گردد مگر اين که قبلا عظمت و جلال خداوند را در دل خويش مشاهده کرده باشد.


«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»





حديث - ۱۳۱


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: النظرةُ بَعدَ النظرةِ تزرعُ في القلب الشهوةَ و کفي بها لصاحبها فتنةً.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: نگاهِ بعد از نگاه، بذر شهوت را در دل مي کارد و همين براي به فتنه (و گناه) کشاندن صاحب آن نگاه کافي است.


«وسائل الشيعه، ج ۱۴، ص ۱۳۹»





حديث - ۱۳۲


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: سُئل اميرالمؤمنينعليه‌السلام
: بما يُستعان علي غَمضِ البصر؟ فقال: بالخُمُود تحت سلطان المطّلع علي سترک.



امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: از امير المؤمنينعليه‌السلام
پرسيده شد: براي فرو بستن چشم (از گناه) از چه چيز مي توان کمک گرفت؟ فرمودند: با آرامش يافتن )و خاموش کردن شعله شهوت) در تحت قدرت و حکومت کسي که آگاه بر اسرار توست (خداوند متعال).



«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»





حديث - ۱۳۳


قال الامام عليعليه‌السلام
: اذا رأي أحدُکم امرأةً تُعجِبُهُ فليأتِ أهلَه فانّ عند أهله مثلَ ما رأي .


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر گاه فردي از شما زني را ديد و به شگفت آمد به نزد همسرش رود، زيرا نظير آنچه ديده است در همسر خود او نيز هست، پس شيطان را به دل خود راه ندهد و چشم خود را از آن زن برگرداند؛ و اگر همسر ندارد دو رکعت نماز بخواند و بسيار حمد خدا گويد و بر پيامبر و آل او صلوات فرستد، و آن گاه از خداوند درخواست کند که از فضل خويش (همسري) عطايش فرمايد، خداوند هم از روي مهر و رأفت خود نياز او را برطرف مي سازد.


«بحار الانوار، ج ۱۰، ص ۱۱۵»





حديث - ۱۳۴


قال الامام عليعليه‌السلام
: ليس في البدن شئٌ أقلُّ شکراً من العين فلا تُعطُوها سُؤلها فَتَشغَلَکم عن ذکر الله عزّوجلّ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: در بدن عضوي کم سپاس تر از چشم نيست، پس خواهش آن را بر آورده نسازيد که شما را از ياد خداي بزرگ و بلند مرتبه باز مي دارد.


«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۶»





حديث - ۱۳۵


قال الامام عليعليه‌السلام
: من غَضَّ طرفه قلَّ أَسَفهُ و أمِنَ تلفهُ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر کس (از گناه) چشم فرو بندد اندوهش کمتر شده و از نابودي در امان ماند.


«غرر الحکم، ص ۳۵۴»





حديث - ۱۳۶


قال الامام عليعليه‌السلام
: مَن أطلق طرفَه کثر أسَفُهُ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر کس چشم خود را رها کند، اندوهش بسيار شود.


«بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۸۶»





حديث - ۱۳۷


قال الامام عليعليه‌السلام
في صفة المتقين: غَضُّو أبصارهم عمّا حرَّم الله عليهم.


امام عليعليه‌السلام
در وصف پرهيزگاران فرمودند: ديدگان خود را از آنچه خداوند بر آنان حرام کرده است فرو بسته اند.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۸۴»





حديث - ۱۳۸


قال الامام عليعليه‌السلام
: العينُ جاسوسُ القلب و بريدُ العقل.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: چشم، جاسوس دل و پيک عقل است.


«بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۴۱»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۳۹


قال الامام عليعليه‌السلام
: العينُ رائدُ الفِتَن.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: چشم، جلودار فتنه ها و گناهان است.


«غرر الحکم، ص ۵۱»





حديث - ۱۴۰


قال الامام عليعليه‌السلام
: مَن غَضَّ طَرفَه أراح قلبَه.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هرکس (در برابر گناه) چشم خود را فرو بندد، دلش را آسوده گرداند.


«غرر الحکم، ص ۳۵۴»





حديث - ۱۴۱


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: ارجِ اللهَ رَجَاءً لا يُجرِئُکَ عَلَي مَعَاصِيهِ، وَ خَفِ اللهَ خَوفاً لا يؤيِسُکَ مِن رَحمَتِهِ.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: طوري به خدا اميد داشته باش که اميدت تو را بر ارتکاب گناهان جرئت نبخشد و به گونه اي از خدا بترس که ترست تو را نااميد از رحمت الهي نکند.


«بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۳۸۴»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۴۲


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: أَروَحُ الرَّوحِ اَليَأسُ مِنَ النَّاسِ.


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: آساينده ترين آسايش، نااميدي از مردم است.


«بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۲۴۹»




حديث - ۱۴۳


قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
: يَبعَثُ اللهُ المُقنِطِينَ يَومَ القِيَامَةِ مُغَلَّبَةً وُجُوهُهُم، يَعنِي غَلَبَةَ السَّوَادِ عَلَي البَيَاضِ، فَيُقَالُ لَهُم: هَؤُلاءِ المُقنِطُونَ مِن رَحمَةِ اللهِ.



پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
فرمودند: روز قيامت، خداوند نوميد کنندگانِ (از رحمت حق) را در حالي بر مي انگيزد که سياهي چهره شان بر سفيدي آن غالب است، پس به آنها گفته مي شود: آنان نوميد کنندگانِ از رحمت خدا هستند.



«بحار الأنوار، ج ۲، ص ۵۵»





حديث - ۱۴۴


قال الامام العسکريعليه‌السلام
: اَللهُ، الَّذِي يَتَالَّهُ اِلَيهِ عِندَ الحَوَائِجِ وَ الشَّدَائِدِ کُلُّ مَخلُوقٍ عِندَ اِنقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِن کُلِّ مَن دُونَهُ.


امام حسن عسگريعليه‌السلام
فرمودند: خدا همان است که در هنگام نيازمندي ها وسختي ها، توسط هر کس که اميدش از غير او قطع شده است، مورد توجّه قرار مي گيرد.


«بحار الأنوار، ج ۳، ص ۴۱»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۴۵


قال الامام عليعليه‌السلام
مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحُسَينعليه‌السلام
: أَي بُنَيَّ، لا تُؤيِس مُذنِباً، فَکم مِن عَاکفٍ عَلَي ذَنبِهِ خُتِمَ لَهُ بِخَيرٍ، وَکم مِن مُقبِلٍ عَلَي عَمَلِهِ مُفسِدٍ في آخِرِ عُمرِهِ، صَائِرٍ إِلي النَّارِ، نَعُوذُ بِاللهِ مِنهَا.


امام عليعليه‌السلام
در سفارشي به فرزندشان (امام) حسنعليه‌السلام
فرمودند: اي فرزندم! هيچ گنهکاري را نوميد مکن؛ زيرا اي بسا کسي که عمري گناه مي کند، اما فرجامش به نيکي ختم مي شود و اي بسا کسي که عمري عمل مي کند، ليکن در پايان عمرش گرفتار فساد مي شود و رهسپار دوزخ مي گردد؛ پناه مي برم به خدا از آتش دوزخ.


«بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۳۹»





حديث - ۱۴۶


قال الامام عليعليه‌السلام
مِن وَصِيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنعليه‌السلام
: اِعلَم أَنَّ الَّذِي بِيَدِهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالأرضِ قَد أَذِنَ لَک في الدُّعَاءِ، وَتَکفَّلَ لَک بِالإِجَابَةِ فَلا يُقَنِّطَنَّک إِبطَاءُ إِجَابَتِهِ، فَإنَّ العَطِيَّةَ عَلَي قَدرِ النِّيَّةِ.



امام عليعليه‌السلام
در سفارشي به فرزندشان (امام) حسنعليه‌السلام
فرمودند: بدان که آن کسي که خزانه هاي آسمانها و زمين در دست اوست به تو اجازه دعا کردن داده است و اجابت نمودن آن را ضمانت کرده است پس، مبادا تأخير در اجابت او تو را نوميد گرداند؛ زيرا که بخشش به قدر نيّت بستگي دارد.


«نهج البلاغه، نامه ۳۱»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۴۷


قال الامام عليعليه‌السلام
: لا تَکن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بِغَيرِ العَمَلِ يُعجَبُ بِنَفسِهِ إِذَا عُوفِيَ، وَيَقنَطُ إَذَا اُبتُلِيَ إِن اِستَغنَي بَطِرَ وَ فُتِنَ، وَإِن اِفتَقَرَ قَنِطَ وَ وَهَنَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: چونان کسي مباش که بدون عمل به (ثواب) آخرت اميد مي بندد هرگاه عافيت بيند خود پسند شود و هرگاه گرفتار گردد، نوميد مي شود اگر بي نياز شود، سرمست و فريفته گردد و اگر نيازمند شود، به نوميدي و سستي گرايد.


«نهج البلاغه، حکمت ۱۵۰»





حديث - ۱۴۸


قال الامام عليعليه‌السلام
: وَلاتَيأَسُوا مِن مُدبِرٍ، فَإِنَّ المُدبِرَ عَسَي أَن تَزِلَّ بِهِ إِحدَي قَائِمَتَيهِ وَتَثبُتَ الاُخرَي، فَتَرجِعَا حَتَّي تَثبُتَا جَمِيعاً.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: از هيچ بخت برگشته ناکامي قطع اميد مکن؛ زيرا ممکن است که يکي از دو پاي او بلغزد و پاي ديگرش استوار ماند و آن گاه هر دو پايش به حالت اول برگردد و استوار برجاي ماند.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۰۰»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۴۹


قال الامام عليعليه‌السلام
: وَلاتَيأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الاُمَّةِ مِن رَوحِ اللهِ، لِقَولِهِ تَعَالي «إِنَّهُ لايَيأَسُ مِن رَوحِ اللهِ إِلا القَومُ الکافِرُونَ).


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: حتّي براي بدترين فرد اين امّت از رحمت خدا نوميد مشو؛ زيرا که خداوند متعال فرموده است: «از رحمت خدا نااميد نمي شوند، مگر گروه کافران».


«نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷»





حديث - ۱۵۰


قال الامام عليعليه‌السلام
: اَليَأسُ يُعِزُّ الأَسِيرَ، اَلطَّمَعُ يُذِلُّ الأَمِيرَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: چشم نداشتن اسير را عزّت مي بخشد. طمع امير را به خواري مي کشاند.


«غرر الحکم، ح ۱۰۹۱ و ۱۰۹۲»




حديث - ۱۵۱


قال الامام عليعليه‌السلام
: لاتَيأَس مِنَ الزَّمَانِ إِذَا مَنَعَ، وَلا تَثِق بِهِ إِذَا أَعطَي، وَکن مِنهُ عَلَي أَعظَمِ الحَذَرِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: نوميد مشو از زمانه، هرگاه دريغ کرد، و هرگاه عطا کرد به آن اعتماد مکن و از آن سخت برحذر باش.


«غرر الحکم، ح ۱۰۳۰۲»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۵۲


قال الامام عليعليه‌السلام
: قَد يَکونُ اليَأسُ إِدرَاکاً إِذَا کانَ الطَّمَعُ هَلاکاً.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: جايي که طمع مايه هلاکت است, قطع اميد مايه رسيدن به مقصود است.


«نهج البلاغه، نامه ۳۱»





حديث - ۱۵۳


قال الامام عليعليه‌السلام
: اَلفَقِيهُ کلُ الفَقِيهِ مَن لم يَقنَطِ النَّاسَ مِن رَحمَةِ اللهِ، ولم يُؤيِسهُم مِن رَوحِ اللهِ، وَلم يُؤمِنهُم مِن مَکرِ اللهِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: فقيه به تمام معنا، کسي است که مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و از فضل و بخشايش خدا مأيوسشان نسازد و از مکر و عذاب خدا هم، آسوده خاطرشان نکند.


«نهج البلاغه، حکمت ۹۰»





حديث - ۱۵۴


قال الامام عليعليه‌السلام
: اَللَّهُمَّ فَاسقِنَا غَيثَک، وَلا تَجعَلنَا مِنَ القَانِطِينَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: بار خدايا! ما را از بارانت سيراب گردان و از نااميدان، قرارمان نده.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۴۳»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۵۵


قال الامام عليعليه‌السلام
: لا تَيأَس لِذَنبِک وَ بَابُ التَّوبَةِ مَفتُوحٌ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: تا زماني که درِ توبه باز است، به خاطر گناه خود نوميد مشو.


«تحف العقول، ص ۲۱۴»





حديث - ۱۵۶


قال الامام عليعليه‌السلام
: عَجِبتُ لِمَن يَقنَطُ وَ مَعَهُ الاِستِغفَارُ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: در شگفتم از کسي که نااميد مي شود، در حالي که استغفار را با خود دارد.


«نهج البلاغه، حکمت ۸۷»





حديث - ۱۵۷


قال الامام الصادقعليه‌السلام
: إنْ کَانَ الشَّيْطَانُ عَدُوّاً فَالغَفْلَةُ لماذَا؟!


امام صادقعليه‌السلام
فرمودند: اگر شيطان دشمن است، پس غفلت چرا؟


«بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۰»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۵۸


قال الامام عليعليه‌السلام
: اَلْحَذَرَ، اَلْحَذَرَ، أَيُّهَا الْمُسْتَمِعُ! وَ الجِدَّ اَلْجِدَّ أَيُّهَا الْغَافِلُ ! و لايُنَبِئُکَ مِثْلُ خَبِيرٍ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هشدار! هشدار! اي شنونده! بکوش! بکوش! اي غافل! هيچ کس مانند شخصِ آگاه، تو را آگاه و خبردار نمي کند.


«نهج البلاغه، خطبه ۱۵۳»





حديث - ۱۵۹


قال الامام عليعليه‌السلام
: مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْه خَسِرَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر که نفس خود را حسابرسي کند، سود برد و هر که از آن غفلت ورزد، زيان بيند.


«نهج البلاغه، حکمة ۲۰۸»





حديث - ۱۶۰


قال الامام عليعليه‌السلام
: عَجِبْتُ لِغَفْلَةِ ذَوِي الأَلْبَابِ عَنْ حُسْنِ الاِرْتِيَادِ، وَ الاِسْتِعْدَادِ لِلْمَعَادِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: از غافل بودن خردمندان، جهت نيکو طلب کردنِ (توشه و ذخيره آخرت) و آماده شدن براي معاد، تعجب مي کنم.


«غررالحکم، ح ۶۲۶۳»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۶۱


قال الامام عليعليه‌السلام
: إِيَّاکَ وَ الْغَفْلَةَ وَ الاغْتِرَارَ بِالْمُهْلَةِ، فَإِنَّ الْغَفْلَةَ تُفْسِدُ الأَعْمَالَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: زنهار از غفلت و فريب مهلت (عمر) را خوردن؛ زيرا که غفلت اعمال را تباه مي کند.


غررالحکم، ح ۲۷۱۷





حديث - ۱۶۲


الامام عليعليه‌السلام
: مَنْ غَفَلَ جَهِلَ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: هر که غافل شد، نادان شد.


«غررالحکم، ح ۷۶۸۶»





حديث - ۱۶۳


قال الامام عليعليه‌السلام
: اِنْتِبَاهُ الْعُيُونِ لا يَنْفَعُ مَعَ غَفْلَةِ الْقُلُوبِ.


امام عليعليه‌السلام
فرمود: با وجود غفلت دلها، بيداري چشمها سودي نمي بخشد.


«غررالحکم، ح ۱۸۷۰»

	

	
	



	

		



حديث - ۱۶۴


قال الامام عليعليه‌السلام
: أَلا مُسْتَيْقِظٌ مِنْ غَفْلَتِه قَبْلَ نَفَادِ مُدَّتِهِ؟


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: آيا کسي هست که پيش از آن که عمرش به سر آيد، از خواب غفلت خويش بيدار شود؟


«غررالحکم، ح ۲۷۵۲»





حديث - ۱۶۵


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: واي بر فرزند آدم که چه غافل است و گم کرده راه و سرگشته!


«غررالحکم، ح ۵۷۵۴»





حديث - ۱۶۶


قال الامام عليعليه‌السلام
: التًّيَقُظُ في الدِّينِ نِعْمَةٌ عَلَي مَنْ رُزِقَهُ.


امام عليعليه‌السلام
فرمودند: بيداري در دين، نعمتي است که روزي افراد مي شود.


«غررالحکم، ح ۲۰۵۸»