.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه: مشاهدات: 80783
دانلود: 4381


توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 80783 / دانلود: 4381
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام  (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

حديث - ۲۴۰۳

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

آن‌که از دنيا دل بريده است مصيبت‌هاي آن برايش آسان شده و دل‌نگران نمي‌شود.

(بحارالانوار/۷۸/۱۴۰)

حديث - ۲۴۰۴

هر‌که مومن گرسنه‌اي را غذا دهد خداوند او را از ميوه‌هاي بهشت اطعام نمايد.

(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)

حديث - ۲۴۰۵

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

از خداي تعالي به خاطر قدرتش بر تو بترس و از او به خاطر نزديکي‌اش به تو شرم کن.

(بحارالانوار۷۵/۱۶۰)

حديث - ۲۴۰۶

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

هر که دلداري خدا در او اثر نگذارد از حسرت‌هاي دنيا جانش به لب آيد.

(بحارالانوار/۷۰/۸۹)

حديث - ۲۴۰۷

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

هر کس راهنماي حکيمي را نداشته باشد تا او راهنمايي کند هلاک مي‌شود.

(بحارالانوار/۷۵/۱۵۹)

حديث - ۲۴۰۸

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

هر‌که را خدا بي‌نياز کند مردم محتاج او مي‌شوند.

(بحارالانوار/۷۸/۱۴۲۶)

حديث - ۲۴۰۹

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

بزرگوار به بخشش خويش خشنود است و پست به ثروتش افتخار مي‌کند.

(بحارالانوار/۷/۱۶۱)

حديث - ۲۴۱۰

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

تمام نيکي در خويشتنداري انسان است.

(بحارالانوار/۷۵/۱۳۶)

حديث - ۲۴۱۱

امام سجادعليه‌السلام مي فرمايند:

هر که مومن تشنه‌اي را آب دهد خداوند او را از شراب خالص و صاف بهشتي سيراب گرداند.

(بحارالانوار/۷۱/۳۸۴)

حديث - ۲۴۱۲

امام سجاد(عليه‌السلام )مي فرمايند:

براي هر چيز بهره‌اي است و بهره‌ي گوش سخن نيکوست.

(بحارالانوار /۷۵/۱۶۰)

حديث - ۲۴۱۳

امام سجاد(عليه‌السلام )مي فرمايند:

آزار نرساندن نشانه‌ي کمال خرد و مايه‌ي آسايش دو گيتي است.

(ميزان‌الحکمه/۱/۱۱۹)

حديث - ۲۴۱۴

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ عَرَفَ حَقَّ أَبَوَيْهِ الاْفْضَلَيْنِ مُحَمَّد وَ عَلي، و أطاعَهُما، قيلَ لَهُ: تَبَحْبَحْ في أيِّ الْجِنانِ شِئْتَ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرشخصي که حقّ والدينش حضرت محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و حضرت علي عليه‌السلام را که با شرافت و با فضيلت ترين انسانها هستند، بشناسد و ـ در تمام امور زندگي از ايشان تبعيّت و اطاعت کند؛ در قيامت به او خطاب مي شود: هرقسمتي از بهشت را که خواستارباشي، مي تواني انتخاب و درآن وارد شوي.

نهج الشّهادة، ص ۲۹۳

حديث - ۲۴۱۵

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

أَهْلَکَ النّاسَ إثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ، وَ طَلَبُ الْفَخْرِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

دو چيز مردم را هلاک و بيچاره گردانده است: يکي ترس از اين که مبادا در آينده فقير و نيازمند ديگران گردند. و ديگري فخر کردن ـ در مسائل مختلف ـ و مباهات بر ديگران است.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۵۴، ح ۹۶

حديث - ۲۴۱۶

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

لا يَکْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

بينش و عقل و درک انسان تکميل نمي گردد مگر آن که أهل حقّ و صداقت باشد و از حقايق، تبعيّت و پيروي کند.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۱

حديث - ۲۴۱۷

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

الْبُکاءُ مِنْ خَشْيَةِ الله نَجاتٌ مِنَ الّنارِ وَ قالَ: بُکاءُ الْعُيُونِ، وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

گريان بودن به جهت ترس از عذاب خداوند، سبب نجات از آتش دوزخ خواهد بود و فرمودند: گريان بودن چشم و خشيت داشتن دل ها يکي از نشانه هاي رحمت الهي براي بنده است.

مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۲۴۵، ح ۱۲۸۸۱

حديث - ۲۴۱۸

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ حاوَلَ أمْراً بِمَعْصِيَةِ اللهِ کانَ أفْوَتُ لِما يَرْجُو وَ أسْرَعُ لِمَجييءِ ما يَحْذَرُ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرکس از روي نافرماني و معصيتِ خداوند، کاري را انجام دهد، آنچه را آرزو دارد سريع تر از دست مي دهد و به آنچه هراسناک و بيمناک مي باشد مبتلا مي گردد.

وسائل الشّيعة، ج ۱۶، ص ۱۵۳، ح ۳

حديث - ۲۴۱۹

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

يَا ابْنَ آدَمَ، إنَّما أنْتَ أيّامٌ، کُلَّما مَضي يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُکَ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

اي فرزند آدم، بدرستي که تو مجموعه اي از زمان ها و روزگار هستي، هر آنچه از آن بگذرد، زماني از تو فاني و سپري گشته است ـ بنابراين لحظات عمرت را غنيمت شمار که جبران ناپذير است ـ.

نهج الشّهاده، ص ۳۴۶

حديث - ۲۴۲۰

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرکس گره اي از مشکلات مؤمني باز کند و مشکلش را برطرف نمايد، خداوند متعال مشکلات دنيا و آخرت او را اصلاح مي نمايد.

مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۴۱۶، ح ۱۳

حديث - ۲۴۲۱

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

إنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّةِ ما مِنْ صَباح إلاّ و تُعْرَضُ عَلَي اللهِ تَعالي ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

همانا نامه کردار و أعمال اين امّت، در هر صبحگاه بر خداوند متعال عرضه مي گردد.

بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۵۳، ح ۵۴

حديث - ۲۴۲۲

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

لِکُلِّ داء دَواءٌ، وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الإسْتِغْفارِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

براي هر غم و دردي درمان و دوائي است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند مي باشد.

لکافي، ج ۲، ص ۴۳۹، ح ۸

حديث - ۲۴۲۳

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

لا يَأمَنُ يوم الْقِيامَةِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ في الدُّنْيا ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

کسي در روز قيامت از شدائد و احوال آن در امان نمي باشد، مگر آن که در دنيا از خداوند متعال ترس داشته باشد و اهل گناه و معصيت نگردد ـ.

بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۱۹۲، ح ۵

حديث - ۲۴۲۴

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

إنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْيا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أهْلَها لِلْفَناءِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

به درستي که خداوند متعال دنيا و اموال آن را براي آزمايش افراد آفريده است. و همچنين موجودات دنيا را جهت فناء و انتقال از اين دنيا به جهاني ديگر ـ آفريده است.

نهج الشّهادة، ص ۱۹۶

حديث - ۲۴۲۵

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مُجالَسَةُ أهْلِ الدِّناءَةِ شَرٌّ، وَ مُجالَسَةُ أهْلِ الْفِسْقِ ريبَةٌ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

همنشيني با اشخاص پست و رذل سبب شرّ و بد يختي خواهد گشت و همنشيني و مجالست با معصيت کاران موجب شکّ و بدبيني خواهد شد.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۲۲، ح ۵

حديث - ۲۴۲۶

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

وَ اعْلَمُوا إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَيْکُمْ مِنْ نِعَمِ الله عَلَيْکُمْ، فَلا تَميلُوا النِّعَمَ فَتَحَوَّلَ نَقِماً ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

توجّه داشته باشيد که احتياج و مراجعه مردم به شما از نعمت هاي الهي است، پس نسبت به نعمت ها روي بر نگردانيد؛ وگرنه به نقمت و بلا گرفتار خواهد شد.

هج الشّهاده، ص ۳۸

حديث - ۲۴۲۷

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانيهِ وَ کِفايَتِهِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نمايد،خداي متعال او را به بهترين آرزوهايش مي رساند و امور زندگيش را تأمين مي نمايد.

بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۸۳، ح ۴۴

حديث - ۲۴۲۸

قيلَ لِلْحُسَيْنِ بن عليعليه‌السلام : مَنْ أعْظَمُ النّاسِ قَدْراً؟ قالَ: مَنْ لَمْ يُبالِ الدُّنْيا في يَدَيْ مَنْ کانَتْ ؛

از امام حسينعليه‌السلام سؤال شد: با شخصيّت ترين افراد چه کسي است؟ حضرت در جواب فرمودند: آن کسي است که اهميّت ندهد که دنيا در دست چه کسي مي باشد.

تنبيه الخواطر، ص ۳۴۸

حديث - ۲۴۲۹

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ لَبِسَ ثَوْباً يُشْهِرُهُ کَساهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثَوْباً مِنَ النّارِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرکس لباس شهرت و انگشت نما از هر جهت بپوشد، خداوند او را در روز قيامت لباسي از آتش مي پوشاند.

الکافي، ج ۶، ص ۴۴۵، ح ۴

حديث - ۲۴۳۰

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

عِباداللهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْيا، فَإنَّ الْقَبْرَ بَيْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْعُلُوا ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

اي بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنيا و تجمّلات آن قرار ندهيد که همانا قبر، خانه اي است که تنها عمل صالح در آن مفيد و نجات بخش مي باشد، پس مواظب باشيد که غفلت نکنيد.

نهج الشّهادة، ص ۴۷

حديث - ۲۴۳۱

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْيدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

همانا عدّه اي خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوي بهشت عبادت مي کنند که آن يک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه اي ديگر از روي ترس خداوند را عبادت و ستايش مي کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه اي هم به عنوان شکر و سپاس از روي معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستايش مي نمايند; و اين نوع، عبادت آزادگان است که بهترين عبادات مي باشد.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۱۷، ح ۵

حديث - ۲۴۳۲

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطي مَنْ لا يَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَي النّاسِ مَنْ عَفي عَنْ قُدْرَة، وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

همانا سخاوتمندترين مردم آن کسي است که کمک نمايد به کسي که اميدي به وي نداشته است. و بخشنده ترين افراد آن شخصي است که نسبت به ظلم ديگري با آن که توان انتقام دارد گذشت نمايد. صله رحم کننده ترين مردم و ديد و بازديد کننده نسبت به خويشان، آن کسي ست که صله رحم نمايد با کسي که با او قطع رابطه کرده است.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۱، ح ۴

حديث - ۲۴۳۳

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلي ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براي إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه مي زنند. پس اگر بلائي همانند خطر مقام و رياست، جان، مال، فرزند و موقعيّت، انسان را تهديد کند، خواهي ديد که دين داران واقعي کمياب خواهند شد.

محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸

حديث - ۲۴۳۴

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل يَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزي بِالاْحْسانِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

کارها و امور خود را همانند کسي تنظيم کن و انجام ده که مي داند و مطمئن است که در صورت خلاف تحت تعقيب قرار مي گيرد و مجازات خواهد شد. و در صورتي که کارهايش صحيح باشد پاداش خواهد گرفت.

بحارالأنوار، ج ۲، ص ۱۳۰، ح ۱۵

حديث - ۲۴۳۵

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

لا تَقُولَنَّ في أخيکَ الْمُؤمِنِ إذا تَواري عَنْکَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ يَقُولَ فيکَ إذا تَوارَيْتَ عَنْهُ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

سخني که ناراحت کننده باشد پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن که دوست داشته باشي که همان سخن پشت سر خودت گفته شود.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۰

حديث - ۲۴۳۶

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

أيُّما إثْنَيْنِ جَري بَيْنَهُما کَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَي الاْخَرِ، کانَ سابِقَهُ إلي الْجَنّةِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

چنانچه دو نفر با يکديگر نزاع و اختلاف نمايند و يکي از آن دو نفر، در صلح و آشتي پيشقدم شود، همان شخص سبقت گيرنده، جلوتر از ديگري به بهشت وارد مي شود.

محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸

حديث - ۲۴۳۷

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

يَا ابْنَ آدَم! اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ وَ مَضْجَعَکَ بَيْنَ يَدَي اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُکَ عَلَيْکَ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الْأقْدام؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

اي فرزند آدم، بياد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنين بياد آور که در پيشگاه خداوند قرار خواهي گرفت و اعضاء و جوارحت بر عليه تو شهادت خواهند داد، در آن روزي که قدم ها لرزان و لغزان مي باشد.

نهج الشّهادة، ص ۵۹

حديث - ۲۴۳۸

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

مَنْ طَلَبَ رِضَي اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ إلَي النّاسِ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

هرکس رضايت و خوشنودي خداوند را در امور زندگي طلب نمايد گرچه همه افراد از او رنجيده شوند، خداوند مهمّات و مشکلات او را کفايت خواهد نمود. و کسي که رضايت و خوشنودي مردم را طالب گردد گرچه مورد خشم و غضب پروردگار باشد، خداوند امور اين شخص را به مردم واگذار مي کند.

أمالي شيخ صدوق، ص ۱۶۷

حديث - ۲۴۳۹

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

يَا ابْنَ آدَمَ! أُذْکُرْ مَصارِعَ آبائِکَ وَ أبْنائِکَ، کَيْفَ کانُوا، وَ حَيْثُ حَلّوُا، وَ کَأَنَّکَ عَنْ قَليل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

اي فرزند آدم، بياد آور آن لحظاتي را که پدران و فرزندان و دوستان تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعيّت و موقعيّتي بودند و سرانجام به کجا منتهي شدند و کجا رفتند. و بينديش که تو نيز همانند آن ها به ايشان خواهي پيوست پس مواظب اعمال و رفتار خود باش

نهج الشّهادة، ص ۶۰

حديث - ۲۴۴۰

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْنعليه‌السلام :

لَوْ شَتَمَني رَجُلٌ في هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمي إلي الْيُمْني، وَ اعْتَذَرَ لي في الاُْخْري لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ، وَ ذلِکَ أَنَّ أَميرَ الْمُؤْمِنينَعليه‌السلام حَدَّثَني أَنَّهُ سَمِعَ جَدّي رَسُولَ اللهِ قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن عليه‌السلام :

النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلي ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براي إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه مي زنند. پس اگر بلائي همانند خطر مقام و رياست، جان، مال، فرزند و موقعيّت، انسان را تهديد کند، خواهي ديد که دين داران واقعي کمياب خواهند شد.

محجّة البيضاء، ج ۴، ص ۲۲۸

يَقُولُ: لا يَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ يَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل ؛

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

چنانچه با گوش خود بشنوم که شخصي مرا دشنام مي دهد و سپس معذرت خواهي او را بفهمم، از او مي پذيرم و گذشت مي نمايم، چون که پدرم اميرالمؤمنين عليعليه‌السلام از جدّم رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روايت نمود: کسي که پوزش و عذرخواهي ديگران را نپذيرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.

إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۴۳۱

حديث - ۲۴۴۱

امام حسينعليه‌السلام فرمودند:

خود را از قسم و سوگند برهانيد که همانا انسان به جهت يکي از چهار علّت سوگند ياد مي کند: در خود احساس سستي و کمبود دارد، به طوري که مردم به او بي اعتماد شده اند، پس براي جلب توجّه مردم که او را تصديق و تأييد کنند، سوگند مي خورد. و يا آن که گفتارش معيوب و به دور از حقيقت است، و مي خواهد با سوگند، سخن خود را تقويت و جبران کند. و يا در بين مردم متّهم است ـ به دروغ و بي اعتمادي پس مي خواهد با سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نمايد. و يا آن که سخنان و گفتارش متزلزل است هر زمان به نوعي سخن مي گويد و زبانش به سوگند عادت کرده است.

تنبيه الخواطر، ص ۴۲۹

حديث - ۲۴۴۲

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

أکْيَسُ الْکَيِّسِ التُّقي، وَ أحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ، الْکَريمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤالِ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

زيرک ترين و هوشيارترين افراد، شخص باتقوا و پرهيزکار مي باشد؛ احمق و نادان ترين افراد، کسي است که تبه کار و اهل معصيت باشد؛ گرامي ترين و با شخصيّت ترين افراد، آن کسي است که به نيازمندان پيش از اظهار نيازشان، کمک نمايد.

إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۲۰

حديث - ۲۴۴۳

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

وَ اعْمَلْ لِدُنْياکَ کَأنَّکَ تَعيشُ أبَداً، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأنّکَ تَمُوتُ غدَاً؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

در دنيا از نظر اقتصاد و صرفه جوئي و .چنان برنامه ريزي کن مثل آن که مي خواهي هميشه دوام داشته باشي، و نسبت به آخرت به نوعي حرکت و کار کن مثل اين که فردا خواهي مُرد.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ص ۳۷

حديث - ۲۴۴۴

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

إنَّ الدُّنْيا في حَلالِها حِسابٌ، وَ في حَرامِها عِقابٌ، وَفِي الشُّبَهاتِ عِتابٌ، فَأنْزِلِ الدُّنْيا بِمَنْزَلَةِ الميتَةِ، خُذْمِنْها مايَکْفيکَ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

چيزهاي دنيا اگر حلال باشد حساب و بررسي مي شود و اگر از حرام به دست آيد عذاب و عقاب دارد و اگر حلال و حرام آن معلوم نباشد سختي و ناراحتي خواهد داشت. پس بايد دنيا (و موجوداتش) را همچون ميته و مرداري بشناسي که به مقدار نياز و اضطرار از آن استفاده کني.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۳۶

حديث - ۲۴۴۵

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

لَقَضاءُ حاجَةِ أخ لي فِي اللّهِ أحَبُّ مِنْ إعْتِکافِ شَهْر؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

هر آينه برآوردن حاجت و رفع مشکل دوست و برادرم، از يک ماه اعتکاف، در مسجد و عبادت مستحبّي، نزد من بهتر و محبوب تر است.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹

حديث - ۲۴۴۶

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

أللُؤْمُ أنْ لا تَشْکُرَ النِّعْمَةَ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

از علائم پستي شخص، شکر نکردن از ولي نعمت است.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹

حديث - ۲۴۴۷

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

ألْمِزاحُ يَأْکُلُ الْهَيْبَةَ، وَ قَدْ أکْثَرَ مِنَ الْهَيْبَةِ الصّامِت؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

مزاح و شوخي هاي زياد و بيجا شخصيّت و وقار انسان را از بين مي برد، و چه بسا افراد ساکت داراي شخصيّت و وقار عظيمي مي باشند.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۳۹

حديث - ۲۴۴۸

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

همانا در قرآن چراغ هاي روشنائي بخش و شفا بخش دردها و گرفتاري هاي دروني وجود دارد، پس کسي که (خود را) با قرآن جلي دهد چشمانش قوي و روشن مي گرددو قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون که تفکّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مي باشد، همچنان که شخص روشن دل در تاريکي ها به وسيله نور چراغ حرکت مي نمايد و راه مي رود.

بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۲

حديث - ۲۴۴۹

مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

کسي که دوستان و برادرانش را سبک شمارد و نسبت به آن ها بي اعتناء باشد، مروّت و جوانمرديش فاسد گشته است.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۲۰۹

حديث - ۲۴۵۰

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

إنّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

صبر و شکيبائي زينت شخص، وفاي به عهد علامت جوانمردي، و عجله و شتابزدگي (در کارها بدون انديشه) دليل بي خردي مي باشد.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۱۹۸

حديث - ۲۴۵۱

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

غَسْلُ الْيَدَيْنِ قَبْلَ الطَّعامِ يُنْفِي الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ يُنْفِي الْهَمَّ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستي را مي زدايد و بعد از آن ناراحتي ها و آفات را از بين مي برد.

کلمة الإمام الحسنعليه‌السلام ، ص ۴۶

حديث - ۲۴۵۲

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

عَجِبْتُ لِمَنْ يُفَکِّرُ في مَأکُولِهِ کَيْفَ لايُفَکِّرُ في مَعْقُولِهِ، فَيَجْنِبُ بَطْنَهُ ما يُؤْذيهِ، وَيُوَدِّعُ صَدْرَهُ ما يُرْديهِ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

تعجّب مي کنم از کسي که در فکر خوراک و تغذيه جسم و بدن هست ولي درباره تغذيه معنوي روحي خود نمي انديشد، پس از غذاهاي فاسد شده و خراب دوري مي کند. و عقل و قلب و روح خود را کاري ندارد ـ هر چه و هر مطلب و برنامه اي به هر شکل و نوعي باشد استفاده مي کند ـ.

بحارالأنوار، ج ۱، ص ۲۱۸، ح ۴۳

حديث - ۲۴۵۳

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

القَريبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَالْبَعيدُ مَنْ باعَدَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ قَرُبُ نَسَبُهُ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

بهترين دوست نزديک به انسان، آن کسي است که در تمام حالات دلسوز و با محبّت باشد گرچه خويشاوندي نزديکي هم نداشته باشد. و بيگانه ترين افراد کسي است که از محبّت و دلسوزي بيگانه باشد گرچه از نزديک ترين خويشاوندان باشد.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۶، ح ۴

۹۸۸ حديث - ۲۴۵۴

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

إنَّ مَنْ خَوَفَّکَ حَتّي تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْکَ حَتّي تَلْتَقِي الْخَوْفَ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

همانا کسي تو را در برابر عيب ها و کم بودها هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوي، بهتر است از آن کسي که فقط تو را تعريف و تمجيد کند تا بر عيب هايت افزوده گردد.

إحقاق الحقّ، ج ۱۱، ص ۲۴۲

حديث - ۲۴۵۵

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

اَلْخَيْرُ الَذّي لا شَرَّفيهِ: ألشُّکْرُ مَعَ النِّعْمَةِ، وَالصّبْرُ عَلَي النّازِلَة؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

آن خوبي که شرّ و آفتي در آن نباشد شکر در مقابل نعمت ها و صبر و شکيبائي در برابر سختي ها است.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴

حديث - ۲۴۵۶

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبيعليه‌السلام :

ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إلاّ هُدُوا إلي رُشْدِهِمْ؛

امام حسن مجتبيعليه‌السلام فرمودند:

هيچ گروهي در کارهاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي، فرهنگي و با يکديگر مشورت نکرده اند مگر آن که به رشد فکري و عملي و رسيده اند.

بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۰۵، ح ۴