شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 80037
دانلود: 4322

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 80037 / دانلود: 4322
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۲۷۱۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



سُئِلَ رَسولُ اللَّه‌صلي الله عليه وآله: مَنْ اَتْقَي النَّاسِ؟ قال: آمَرُهُمْ بِالْمَعْروفِ وَ اَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اَوْصَلُهُمْ لِلرَّحِمِ؛


از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
سؤال شد: با تقواترين مردم کيست؟ فرمودند: کسي که بيشتر امر به معروف و نهي از منکر و صله رحم نمايد.



کنزالعمال، ح ۸۴۷۴





حديث - ۲۷۱۸


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ اَحَبَّ اَنْ يَکونَ اَتْقَي النَّاسِ فَلْيَتَوَکَّلْ عَلَي اللَّهِ؛


هر کس دوست دارد با تقواترين مردم باشد، بايد به خدا توکل کند.


من لايحضره الفقيه، ج ۴، ص ۴۰۰، ح ۵۸۵۸





حديث - ۲۷۱۹


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



لا يَکونُ الرَّجُلُ مِنَ الْمُتَّقينَ حَتّي يُحاسِبَ نَفْسَهُ اَشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريکِ شَريکَهُ فَيَعْلَمَ مِنْ اَيْنَ مَطْعَمُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَشْرَبُهُ وَ مِنْ اَيْنَ مَلْبَسُهُ اَمِنْ حِلٍّ اَمْ مِنْ حَرامٍ؛


از تقوا پيشگان نيست مگر کسي که از خود سخت‌تر از حسابرسي شريک از شريک، حساب کشي کند و بداند که خوراک، آشاميدني و لباسش از کجا آمده، آيا از حلال است يا حرام؟


مکارم الاخلاق، ص ۴۶۸.





حديث - ۲۷۲۰


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ اَرادَ اَنْ يَکونَ اَعَزَّ النَّاسِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ؛


هر کس مي‌خواهد عزيزترين مردم باشد، بايد تقواي الهي پيشه کند.


کنزالفوائد، ص ۱۶۴





حديث - ۲۷۲۱


امام عليعليه‌السلام
:


وَ اللَّهِ ما أري عَبْداً يَتَّقي تَقْويً تَنْفَعُهُ حَتَّي يَخْزِنَ لِسانَهُ؛


به خدا سوگند، بنده با تقوايي را نمي‌شناسم که تقوايش او را سود دهد مگر آن که زبانش را نگه دارد.


نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶





حديث - ۲۷۲۲


امام عليعليه‌السلام
:


اِنَّ التَّقْوي مُنْتَهي رِضَي اللَّهِ مِنْ عِبادِهِ وَ حاجَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذي اِنْ اَسْرَرْتُمْ عَلِمَهُ وَ اِنْ اَعْلَنْتُمْ کَتَبَهُ؛


نهايت خشنودي خداوند از بندگانش و خواسته او از آفريدگانش، تقواست، پس نسبت به خداوندي که اگر پنهان کنيد مي‌داند و اگر آشکار سازيد مي‌نويسد تقوا داشته باشيد.


غررالحکم، ح ۳۶۲۰





حديث - ۲۷۲۳


امام عليعليه‌السلام
:


خُلُوُّ الْقَلْبِ مِنَ التَّقْوي يَمْلَؤُهُ مِنْ فِتَنِ الدُّنْيا؛


دلي که از تقوا خالي باشد، فتنه‌هاي دنيا آن را پُر کند.


غررالحکم، ح ۵۰۷۸





حديث - ۲۷۲۴


امام عليعليه‌السلام
:


اَلْمُتَّقونَ اَنْفُسَهُمْ عَفيفَةٌ وَ حاجاتُهُمْ خَفيفَةٌ وَ خَيْراتُهُمْ مَأْمولَةٌ وَ شُرورُهُمْ مَأْمونَةٌ؛


تقوا پيشگان، پاکدامن و کم خرج و زحمت‌اند و مردم به خيرشان اميد دارند و از شرّشان در امانند.


غررالحکم، ح ۱۹۳۱.





حديث - ۲۷۲۵


امام عليعليه‌السلام
:


اَلتَّقيُّ سابِقٌ اِلي کُلِّ خَيْرٍ؛


تقوا پيشه، براي انجام هر کار خيري سبقت مي‌گيرد.


کنزالفوائد، ص ۱۲۸





حديث - ۲۷۲۶


امام عليعليه‌السلام
:


لَوْ اَنَّ السَّماواتِ وَ الاَْرْضَ کانَتا عَلي عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَي اللَّهَ لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُما مَخْرَجاً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ؛


اگر آسمان‌ها و زمين بر بنده‌اي بسته شوند و او تقواي الهي پيشه کند، خداوند حتماً راهي براي او مي‌گشايد و از جايي که گمان ندارد، روزي‌اش مي‌دهد.


غررالحکم، ح ۷۵۹۹.





حديث - ۲۷۲۷


امام عليعليه‌السلام
:


لِلْمُتَّقي ثَلاثُ عَلاماتٍ: اِخْلاصُ الْعَمَلِ وَ قِصَرُ الاَْمَلِ وَ اغْتِنامُ الْمُهَلِ؛


تقواپيشه، سه نشانه دارد: اخلاص در عمل، کوتاهي آرزو، و غنيمت شمردن فرصت‌ها.


غررالحکم، ح ۷۳۷۰

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۲۸


امام عليعليه‌السلام
:


اَلْمُتَّقي مَيِّتَةٌ شَهْوَتُهُ مَکْظومٌ غَيْظُهُ فِي الرَّخاءِ شَکورٌ وَ فِي الْمَکارِهِ صَبورٌ؛


تقواپيشه، هوا و هوسش مرده، خشمش فرو خورده، در آسايش شکرگزار و در سختي‌ها صبور است.


غررالحکم، ح ۱۹۹۸





حديث - ۲۷۲۹


امام عليعليه‌السلام
:


سادَةُ اَهْلِ الْجَنَّةِ الاَْتْقياءُ الاَْبْرارُ؛


سروران اهل بهشت، تقوا پيشگان نيکوکارند.


غررالحکم، ح ۵۵۹۹.





حديث - ۲۷۳۰


امام حسن مجتبيعليه‌السلام
:


زَوِّجْها مِنْ رَجُلٍ تَقيٍّ فَاِنَّهُ اِنْ اَحَبَّها اَکْرَمَها وَ اِنْ اَبْغَضَها لَمْ يَظْلِمْها؛


دخترت را به ازدواج مردي با تقوا درآور؛ زيرا اگر دخترت را دوست داشته باشد، گرامي‌اش مي‌دارد و اگر دوستش نداشته باشد به او ظلم نمي‌کند.


مکارم الاخلاق، ص ۲۰۴

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۳۱


امام باقرعليه‌السلام
:


اِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقي بِالتَّقْوي عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّي بِالتَّقْوي عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ؛


خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمي‌رسد حفظ مي‌کند و کور دلي و ناداني او را بر طرف مي‌سازد.


کافي، ج ۸ ، ص ۵۲، ح ۱۶.





حديث - ۲۷۳۲


امام باقرعليه‌السلام
:


اِنَّ اَهْلَ التَّقْوي هُمُ الاَْغْنياءُ اَغْناهُمُ الْقَليلُ مِنَ الدُّنْيا، فَمَؤُونَتُهُمْ يَسيرَةٌ اِنْ نَسيتَ الْخَيْرَ ذَکَّروکَ وَ اِنْ عَمِلْتَ بِهِ اَعانوکَ؛


ثروتمندان واقعي همان تقواپيشگانند که اندک دنيا آنان را بي‌نياز کرده و کم خرجند. اگر خير و خوبي را فراموش کني، به يادت مي‌آورند و اگر به آن عمل نمايي ياري‌ات مي‌رسانند.


تحف العقول، ص ۲۸۷.





حديث - ۲۷۳۳


امام صادقعليه‌السلام
:


اِتَّقِ اللَّهَ حَيْثُ کُنْتَ فَاِنَّکَ لا تَسْتَوْحِشُ؛


در هر حال که هستي تقواي الهي پيشه کن تا هرگز احساس هراس و وحشت نکني.


تفسير علي بن ابراهيم، ج ۲ ، ص ۱۴۷.





حديث - ۲۷۳۴


اِتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا زَيْناً وَ لا تَکونُوا شَيْناً؛


تقواي الهي پيشه کنيد و مايه افتخار و آبرو باشيد نه مايه ننگ و شرمندگي.


تحف العقول، ص ۴۸۸.





حديث - ۲۷۳۵


امام عليعليه‌السلام
:


اي بندگان خدا، شما را به تقواي الهي سفارش مي‌کنم، که تقوا مهار است و مايه دوام، پس به ريسمان‌هاي استوار آن درآويزيد و به حقايق آن چنگ زنيد. که شما را به نهانگاه‌هاي خوشي و سرزمين‌هاي گشايش و پناهگاه‌هاي امن و منزلگاه‌هاي عزّت، رهنمون خواهد شد.


نهج البلاغه، خطبه ۱۸۶





حديث - ۲۷۳۶


امام عليعليه‌السلام
:


اِنَّ مَنْ صَرَّحَتْ لَهُ الْعِبَرُ عَمّا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْمَثُلاتِ حَجَزَتْهُ التَّقْوي عَنْ تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ؛


آن کس که حوادث عبرت‌آموز روزگار را به چشم ببيند و از آن پند پذيرد، تقوا او را از آلوده شدن به کارهاي شبهه‌ناک باز مي‌دارد.


نهج البلاغه، از خطبه ۱۶





حديث - ۲۷۳۷


امام عليعليه‌السلام
:


اِعْلَمُوا عبِادَ اللَّهِ اَنَّ التَّقْوي دارُ حِصْنٍ عَزيزٍ، وَ الْفُجورَ دارُ حِصْنٍ ذَ ليلٍ لا يَمْنَعُ اَهْلَهُ وَ لا يُحْرِزُ مَنْ لَجَاَ اِلَيْهِ اَلا وَ بِالتَّقْوي تُقْطَعُ حُمَّةُ الْخَطايا؛


اي بندگان خدا، بدانيد که تقوا پناهگاهي نفوذناپذير و استوار است و بدکاري و گناه، پناهگاهي سست، که هر کس به آن پناه ببرد از آسيب در امان نمي‌ماند. آگاه باشيد که با تقوا مي‌توان تَب گناهان را قطع کرد.


نهج البلاغه، از خطبه ۱۵۷.





حديث - ۲۷۳۸


امام عليعليه‌السلام
:


(اَلْمُتَّقونَ) لا يَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ القَليلَ، وَ لا يَسْتَکْثِرونَ الْکَثيرَ، فَهُمْ لاَِنْفُسِهِمْ مُتَّهِمونَ وَ مِنْ اَعْمالِهِمْ مُشْفِقونَ؛


تقواپيشگان، از کار کمِ خود راضي نيستند و کارهاي زياد خود را، بسيار نمي‌شمارند، در نتيجه خودشان را زير سؤال برده و محاکمه مي‌کنند و از کردار خود بيمناک‌اند.


نهج البلاغه، از خطبه ۱۸۴

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۳۹


امام عليعليه‌السلام
:


اِتَّقُوا اللَّهَ في عِبادِهِ وَ بِلادِهِ فَاِنَّکُمْ مَسْؤولونَ حَتّي عَن البِقاعِ وَ الْبَهائِمِ؛


تقواي الهي را درباره بندگان خدا و شهرهاي او رعايت کنيد؛ زيرا حتي از اماکن و حيوانات از شما سؤال خواهد شد.


نهج البلاغه، از خطبه ۱۶۶





حديث - ۲۷۴۰


امام عليعليه‌السلام
:


مَنِ اتَّقَي اللَّهَ اَحَبَّهُ النَّاسُ؛


هر کس تقواي الهي پيشه کند، مردم او را دوست خواهند داشت.


کشف الغمه، ج ۳، ص ۱۳۹





حديث - ۲۷۴۱


امام عليعليه‌السلام
:


اَلْمُتَّقونَ اَنْفُسُهُمْ قانِعَةٌ وَ شَهَواتُهُمْ مَيِّتَةٌ وَ وُجوهُهُم مُسْتَبْشِرَةٌ وَ قُلوبُهُمْ مَحْزُونَةٌ؛


تقواپيشگان، نَفْسي قانع، هوا و هوسي فروخفته، رويي گشاده و دلي اندوهگين دارند.


غررالحکم، ح‌۱۹۳۲.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۴۲


امام عليعليه‌السلام
:


خَيْرُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الْغِني وَ التُّقي وَ شَرُّ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ في خَصْلَتَيْنِ الْفَقْرِ وَ الْفُجورِ؛


خير دنيا و آخرت در دو خصلت بي نيازي و تقواست و شر دنيا و آخرت در دو خصلت نيازمندي و گناه است.


نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، ج‌۲۰، ص‌۳۰۱، ح‌۴۴۶.





حديث - ۲۷۴۳


امام باقرعليه‌السلام
:


وَ اللَّهِ ما شيعَتُنا اِلّا مَنِ اتَّقيَ اللَّهَ وَ اَطاعَهُ؛


به خدا سوگند، شيعه ما فقط کسي است که تقواي الهي دارد و خدا را اطاعت مي‌کند.


کافي، ج ۲، ص ۷۴، ح ۳.





حديث - ۲۷۴۴


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ کَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ؛


هر کس کم بخورد، سالم مي‌ماند و هر کس زياد بخورد تنش بيمار مي‌شود و قساوت قلب پيدا مي‌کند.


نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۹.





حديث - ۲۷۴۵


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛


هر کس مي‌خواهد دعايش مستجاب شود و غمش از بين برود، بايد گره از کار تنگدستي باز کند.


نهج الفصاحه، ح ۲۹۶۱.





حديث - ۲۷۴۶


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ ضارَّ ضارَّ اللّه‌ُ بِهِ وَ مَنْ شاقَّ شاقَّ اللّه‌ُ عَلَيْهِ؛


هر کس به ديگران ضرر برساند، خداوند به او ضرر مي‌زند و هر کس سخت‌گيري کند، خداوند به او سخت مي‌گيرد.


نهج الفصاحه، ح ۳۰۳۰.





حديث - ۲۷۴۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


قيمَةُ کُلِّ امْرِي‌ءٍ ما يُحْسِنُهُ ؛


ارزش هر کس به اندازه خوبي‌هاي اوست.


نهج البلاغه، حکمت ۸۱

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۴۸


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



آيا شما را از چيزي خبر ندهم که اگر به آن عمل کنيد، شيطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روي شيطان را سياه مي‌کند، صدقه پشت او را مي‌شکند، دوست داشتن براي خدا و هم ياري در کار نيک، ريشه او را مي‌کند و استغفار شاهرگش را مي‌زند.


امالي صدوق، ص ۱۱۷





حديث - ۲۷۴۹


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



يا عَليُّ اِذا حَضَرَ وَقْتُ صَلاتِکَ فَتَهَيَّأْ لَها وَ اِلاّ شَغَلَکَ الشَّيْطانُ وَ اِذا نَوَيْتَ خَيْرا فَعَجِّلْ وَ اِلاّ مَنَعَکَ الشَّيْطانُ عَنْ ذلِکَ ؛


اي علي! هرگاه وقت نمازت رسيد، آماده آن شو وگرنه شيطان تو را سرگرم مي‌کند و هرگاه قصد [کار] خيري کردي شتاب کن وگرنه شيطان تو را از آن باز مي‌دارد.


ميراث حديث - شيعه ، ج ۲، ص ۲۰، ح ۱۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۵۰


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



هيچ نيکوکار و بدکاري نيست، مگر اين‌که در روز قيامت، خودش را سرزنش مي‌کند. اگر خيري انجام داده باشد، مي‌گويد: چرا به آن نيفزودم و اگر شرّي مرتکب شده باشد، مي‌گويد: اي کاش مرتکب نمي‌شدم، همچون آدمعليه‌السلام
که خود را همواره به خاطر کاري که باعث بيرون شدنش از بهشت شد، سرزنش مي‌کند.



بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۹.





حديث - ۲۷۵۱


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند :


و ما مِنْ عَبْدٍ يَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ يُنْفِقُها فيما يُرْضِي اللّه‌َ اِلاَّ ابْتُليَ بِاَنْ يُنْفِقَ اَضْعافَها فيما اَسْخَطَ اللّه‌َ؛


هر کس از خرج کردن مالي در راه خداپسندانه بخل ورزد، چند برابر آن را در راه غير خداپسندانه هزينه خواهد کرد.


بحارالأنوار، ج ۷۸، ص ۱۷۳، ح ۱۲





حديث - ۲۷۵۲


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



قَلْبٌ لَيْسَ فيهِ شَيْ‌ءٌ مِنَ الْحِکْمَةِ کَبَيْتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهوا وَ لا تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّه‌َ لا يَعْذِرُ عَلَي الْجَهْلِ؛


دلي که در آن حکمتي نيست، مانند خانه ويران است، پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد. براستي که خداوند، بهانه‌اي را براي ناداني نمي‌پذيرد.


کنزالعمال، ح ۲۸۷۵۰





حديث - ۲۷۵۳


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنِ اقْتَصَدَ اَغْناهُ اللّه‌ُ وَ مَنْ بَذَّرَ اَفْقَرَهُ اللّه‌ُ وَ مَنْ تَواضَعَ رَفَعَهُ اللّه‌ُ وَ مَنْ تَجَبَّرَ قَصَمَهُ اللّه‌ُ؛


هر کس ميانه‌روي کند، خداوند بي‌نيازش سازد و هر کس ريخت و پاش نمايد، خداوند نادارش کند، هر کس فروتني پيشه کند، خداوند بلندش نمايد و هر کس بزرگي کند، خداوند خُردش نمايد.


نهج الفصاحه، ح ۲۹۳۹





حديث - ۲۷۵۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


مَنْ کانَ فيهِ ثَلاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةُ: يَأْمُرُ بِالْمَعْروفِ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ وَ يَنْهي عَنِ الْمُنْکَرِ وَ يَنْتَهي عَنْهُ وَ يُحافِظُ عَلي حُدودِ اللّه‌ِ جَلَّ وَ عَلا ؛


هر کس سه خصلت داشته باشد، دنيا و آخرتش سالم مي‌ماند: به خوبي فرمان دهد و خود به آن عمل کند، از زشتي باز دارد و خود از آن باز ايستد و از حدود الهي پاسداري کند.


غررالحکم، ح ۹۰۷۶





حديث - ۲۷۵۵


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنِ الْتَمَسَ رِضَي اللّه‌ِ بِسَخَطِ النّاسِ رَضيَ اللّه‌ُ عَنْهُ وَ اَرْضي عَنْهُ النّاسَ وَ مَنِ الْتَمَسَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللّه‌ِ سَخِطَ اللّه‌ُ عَلَيْهِ وَ اَسْخَطَ عَلَيْهِ النّاسَ؛


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



هر کس رضاي خدا به خشم مردم جويد، خداوند از او خشنود شود و مردم را از او خشنود کند و هر کس رضاي مردم را به خشم خدا جويد، خداوند بر او خشم گيرد و مردم را از او خشمگين کند.


نهج الفصاحه، ح ۲۷۸۳





حديث - ۲۷۵۶


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَوْحَي اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ اِلي مُوسيعليه‌السلام
يا مُوسي لا تَفْرَحْ بِکَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِکْري عَلي کُلِّ حالٍ فَاِنَّ کَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِي الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْکَ ذِکري يُقْسِي الْقُلوبَ ؛



خداي عزّوجلّ به موسيعليه‌السلام
وحي کرد: اي موسي! به زيادي ثروت شاد مشو و در هيچ حالي مرا فراموش مکن، زيرا با زيادي ثروت گناهان فراموش مي‌شود و از ياد بردن من قساوت قلب مي‌آورد.



کافي، ج ۴، ص ۴۹۷، ح ۷.





حديث - ۲۷۵۷


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنِ اشْتاقَ اِلَي الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَي الْخَيْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهي عَنِ الشَّهَواتِ؛


هر کس مشتاق بهشت است، به سوي نيکي‌ها مي‌شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روي مي‌گرداند.


نهج الفصاحه، ح ۲۷۶۸.





حديث - ۲۷۵۸


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


خداوند تبارک و تعالي آفريدگانش را بيهوده نيافريده و آنها را رها نکرده است. بلکه آنها را براي آشکار ساختن تواناييش آفريده و به فرمانبريش مکلفشان نموده است تا با آن، خشنودي خود را نصيب آنان کند. نيز آنها را نيافريده تا از آنها سودي ببرد و نه ضرري را برطرف سازد، بلکه آنها را آفريده تا سودي به آنان برساند و به نعمت برساندشان.


نورالثقلين، ج ۳ ، ص ۵۶۶، ح ۱۶۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۵۹


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ يَغْفِرْ يَغْفِرِ اللّه‌ُ لَهُ وَ مَنْ يَعْفُ يَعْفُ اللّه‌ُ عَنْهُ؛


هر کس از خطاها درگذرد، خدايش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نيز از او گذشت کند.


نهج الفصاحه، ح ۲۸۰۹.





حديث - ۲۷۶۰


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ حُرِمَ الرِّفْقَ فَقَدْ حُرِمَ الْخَيْرَ کُلَّهُ ؛


هر کس از مدارا بي‌بهره باشد، از همه خوبي‌ها بي‌بهره مانده است.


نهج الفصاحه، ح ۳۰۵۷.





حديث - ۲۷۶۱


امام سجادعليه‌السلام
مي فرمايند :


فَاَمّا حَقُّ اللّه‌ِ الاَْکْبَرُ فَاِنَّکَ تَعْبُدُهُ لا تُشْرِکُ بِهِ شَيْئا فَاِذا فَعَلْتَ ذلِکَ بِاِخْلاصٍ جَعَلَ لَکَ عَلي نَفْسِهِ اَنْ يَکْفيَکَ اَمْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ يَحْفَظَ لَکَ ما تُحِبُّ مِنْها ؛


حق بزرگ‌تر خداوند اين است که او را بپرستي و چيزي را با او شريک نسازي، که اگر خالصانه چنين کني، خداوند کار دنيا و آخرتت را کفايت مي‌کند و آنچه را دوست داري برايت نگه مي‌دارد.


تحف العقول، ص ۲۵۶





حديث - ۲۷۶۲


امام حسينعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِتَّخِذُوا عِنْدَ الْفُقَراءِ اَيادي فَاِنَّ لَهُمْ دَوْلَةٌ يَوْمَ الْقيامَةِ؛


[با نيکي و کمک به نيازمندان] نزد آنان جايگاهي براي خود بيابيد، که آنان روز قيامت مقام و منزلتي دارند.


کنزالعمال، ح ۱۶۵۸۲





حديث - ۲۷۶۳


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



اِنَّما مَثَلُ اَهْلِ بَيْتي فيکُمْ کَمَثَل سَفينَةِ نوحٍعليه‌السلام
مَنْ دَخَلَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛


مَثَلِ اهل بيت من، همانند کشتي نوح است که هر کس سوار آن شد، نجات يافت و هر کس رهايش کرد، غرق گرديد.


امالي طوسي ، ص ۳۴۹، ح ۷۲۱





حديث - ۲۷۶۴


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ دَفَعَ غَضَبَهُ دَفَعَ اللّه‌ُ عَنْهُ عَذابَهُ وَ مَنْ حَفِظَ لِسانَهُ سَتَرَ اللّه‌ُ عَوْرَتَهُ؛


هر کس خشمش را برطرف سازد، خداوند کيفرش را از او بردارد و هر کس زبانش را نگه دارد، خداوند عيبش را بپوشاند.


نهج الفصاحه، ح ۳۰۰۴.





حديث - ۲۷۶۵


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنِ انْقَطَعَ اِلَي اللّه‌ِ کَفاهُ اللّه‌ُ کُلِّ مَؤُنَةٍ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنِ انْقَطَعَ اِلَي الدُّنْيا وَکَلَهُ اللّه‌ُ اِلَيْها؛


هر کس از غير خدا بِبُرد، خداوند، هزينه زندگي او را تأمين مي‌کند و از جايي که انتظار ندارد، روزي‌اش مي‌دهد؛ امّا هر کس چشم اميدش به دنيا باشد، خداوند، او را به دنيا وا مي‌گذارد.


نهج الفصاحه، ح ۲۷۹۶.





حديث - ۲۷۶۶


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



في تَفْسير آيَةِ «مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثي وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فلَنُحيَينَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزيَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ما کانوا يَعْمَلونَ»اَلْقَناعَةُ وَ الرِّضا بِما قَسَمَ اللّه‌ُ؛


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
در تفسير آيه «هر مؤمني مرد يا زن کار نيکي انجام دهد، قطعا او را با زندگي پاکيزه‌اي، حيات مي‌بخشيم و مسلما به آنان بهتر از آنچه انجام داده‌اند پاداش خواهيم داد» مي فرمايند:زندگي پاک، يعني قناعت و رضايت به آنچه خداوند مقدّر نموده است.



مجمع البيان، ج ۶ ، ص ۱۹۸.





حديث - ۲۷۶۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


مِنْ کَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ: اِغاثَةُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنْفيسُ عَنِ الْمَکْروبِ؛


ياري رساندن به ستمديده فرياد خواه و شاد کردن غمناک، از کفّاره‌هاي گناهان بزرگ است.


نهج البلاغه، حکمت ۲۴





حديث - ۲۷۶۸


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



يا عَليُّ اَصْدُقْ وَ اِنْ ضَرَّک فِي الْعاجِلِ فَاِنَّهُ يَنْفَعُکَ فِي الآْجِلِ وَ لا تَـکْذِبْ وَ اِنْ يَنْفَعُکَ فِي الْعاجِلِ فَاِنَّهُ يَضُرُّک فِي الآْجِلِ ؛


اي علي! راست بگو اگر چه اکنون به ضررت باشد، ولي در آينده به نفع توست و دروغ نگو، اگر چه در حال حاضر به نفعت باشد ولي در آينده به ضرر توست.


ميراث حديث - شيعه، ج ۲ ، ص ۲۷، ح ۶۵





حديث - ۲۷۶۹


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند :


فاِنّي لَمْ اَرَ شَيْئا قَطُّ اَشَدَّ طَـلَبا وَ لا اَسْرَعَ دَرْکا مِنْ حَسَنَةٍ مُحْدَثَةٍ لِذَنْبٍ قَديمٍ؛


هرگز جوينده‌اي يابنده‌تر از کار نيک امروز که گناه قديم را مي‌يابد [و پاک مي‌کند[ نديده‌ام.


علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۹۹، ح ۴۹.





حديث - ۲۷۷۰


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ نَفَّسَ مِنْ مُسْلِمٍ کُرْبَةً مِنْ کُرَبِ الدُّنْيا نَفَّسَ اللّه‌ُ عَنْهُ کُرْبَةً مِنْ کُرَبِ يَوْمِ الْقيامَةِ وَ مَنْ يَسَّرَ عَلي مُعْسِرٍ يَسَّرَ اللّه‌ُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ مَنْ سَتَرَ عَلي مُسْلِمٍ سَتَرَ اللّه‌ُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ؛


هر کس غمي از غم‌هاي دنيا را از مسلماني برطرف نمايد، خداوند غمي از غم‌هاي روز قيامت را از او برطرف کند و هر کس بر شخص تنگدستي آسان بگيرد، خداوند در دنيا و آخرت بر او آسان گيرد و هر کس راز مسلماني را بپوشاند، خداوند در دنيا و آخرت راز پوش وي شود.


نهج الفصاحه، ح ۲۷۵۶.





حديث - ۲۷۷۱


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ عَيَّرَ اَخاهُ بِذَنْبٍ لَمْ يَمُتْ حَتّي يَعْمَلَهُ؛


هر کس برادر [ديني] خود را به گناهي سرزنش کند، نميرد، مگر آن‌که مرتکب آن شود.


نهج الفصاحه، ح ۲۹۲۰.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۷۲


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
:



مَنْ اَطْعَمَ مُسْلِما جائِعا اَطْعَمَهُ اللّه‌ُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ؛


هر کس مسلمان گرسنه‌اي را غذا بدهد، خداوند از ميوه‌هاي بهشت به او بخوراند.


نهج الفصاحه، ح ۲۹۵۱.





حديث - ۲۷۷۳


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



إذا تَلاقَيتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْليمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ؛


هنگام برخورد و ملاقات با يکديگر، سلام و مصافحه نمائيد و موقع جدا شدن، براي همديگر طلب آمرزش کنيد.


أمالي طوسي: ج ۱، ص ۲۱۹





حديث - ۲۷۷۴


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلام؛


عاجز و ناتوان‌ترين افراد کسي است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخيل‌ترين اشخاص کسي خواهد بود که از سلام کردن خودداري کند.


بحارالأنوار: ج ۹۰، ص ۲۹۱، ح ۱۱





حديث - ۲۷۷۵


حضرت رسوا اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



ثَلاثَهٌ أخافُهُنَّ عَلي اُمتَّي: ألضَّلالَهُ بَعْدَ الْمَعْرِفَهِ، وَ مُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَ شَهْوَهُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ؛


در سه چيز براي امّت خود احساس خطر مي‌کنم: گمراهي، بعد از آن که هدايت و معرفت پيدا کرده باشند. گمراهي‌ها و لغزش‌هاي به وجود آمده از فتنه‌ها. مشتهيات شکم، و آرزوهاي نفساني و شهوت‌پرستي.


بحارالأنوار: ج ۱۰، ص ۳۶۸، ح ۱۵





حديث - ۲۷۷۶


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


هر که از بلايي که به او مي رسد بترسد و درباره آن به دعا پيشي بگيرد، خداوند عزوجل هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.


( ثواب الأعمال : ص ۱۵۳ )





حديث - ۲۷۷۷


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند:


بر شما باد دعا کردن ؛ چرا که دعا براي خدا و درخواست از خدا بلا را برگرداند [حتي] در حالي که تقدير و قضا شده باشد و جز امضاي آن باقي نمانده بشد. پس هرگاه از خداوند عزوجل دعا و درخواست شد، بي درنگ بلا را برگرداند.


( الکافي : ج ۲ ص ۴۷۲ ح ۳ )





حديث - ۲۷۷۸


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



بلا همانند قنديل ها بين آسمان و زمين آويزان است، هرگاه بنده عافيت را از پروردگارش بخواهد، خداي متعال بلا را از او برگرداند، [حتي] در حالي که براي او قطعي شده باشد.


( کنز العمال : ج ۷ ص ۸۲۵ ح ۲۱۵۶۰ )





حديث - ۲۷۷۹


هر آينه بلا به بنده نزديک مي گرد د، آن گاه بنده از خدا عافيت مي خواهد و خدا را ياد مي کند و عافيت را حفظ مي کند. و دعا و بلا تا روز رستاخيز با هم توافق دارند.


(کنز العمال : ج ۲ ص ۷۶ ح ۳۲۰۸ )





حديث - ۲۷۸۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


هر کس از بلايي که به او مي رسد بترسد و درباره [دفع] آن به دعا برخيزد خداوند هرگز آن بلا را بدو نشان ندهد.


( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۲ )





حديث - ۲۷۸۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


طوفان هاي بلا را با دعا دفع کنيد؛ [زيرا] کسي که به بلاي سخت گرفتار شده از [فرد] تندرستي که از بلا در امان نمي باشد به دعا نيازمند تر نيست.


( الدعوات : ص ۲۱ ح ۲۱ )





حديث - ۲۷۸۲


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



از قرائت [سوره] زلزال ملول نشويد؛ زيرا کسي که در مستحباتش آن را قرائت نمايد ، خداوند عزوجل هرگز زلزله اي بدو نرساند و با آن و [نيز] با صاعقه و آفتي از آفات دنيا نميرد تا اين که [ به طور عادي ] بميرد.


( بحار الانوار : ج۵۶ ص ۳۵۶ )





حديث - ۲۷۸۳


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هرگاه مردم منکر را ببينند ولي آن را تغيير ندهند، نزديک است که خداوند کيفرش را فراگيرشان کند.


( کنز العمال: ج ۳ ص ۷۰ ح ۵۵۳۵ )

	

	
	



	

		



حديث - ۲۷۸۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اي مردم! همانا خداوند عزوجل عوام را به سبب گناه خواص کيفر نکند [البته] اگر خواص بدون اين که عوام بدانند در پنهاني کار منکر انجام دهند. [اما] اگر خواص آشکارا مرتکب منکر شوند و عوام آن را تغيير ندهند ، هر دو گروه از ناحيه‌ي خداوند عزوجل سزاوار کيفر مي‌گردند.


( ميزان الحکمة : ج ۱ ص ۷۶۳ )





حديث - ۲۷۸۵


رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هر گاه بنده پنهاني گناه کند ، جز گنه کار را آسيب نرساند. و هرگاه آشکارا آن را انجام دهد و مورد نکوهش قرار نگيرد ، همه را آسيب رساند.


( وسائل الشيعه ج ۹ ص ۳۱ ح ۱۱۴۴۸ )





حديث - ۲۷۸۶


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند:


اي مفضل ! بينديش اگر کسي گفت : چرا اين زمين مي لرزد؟ ( در پاسخ ) به او گفته شود : زلزله و مانند آن ، پند و هشدارهايي است که مردم را تهديد مي کند تا رعايت کنند و از گناهان دست بردارند.


( ميزان الحکمة : ج ۱ ص ۵۹ )