شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد ۸

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)0%

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) نویسنده:
گروه: کتابخانه حدیث و علوم حدیث

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: واحد تحقیقات قائمیه اصفهان
گروه:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


مشاهدات: 80252
دانلود: 4329

توضیحات:

جلد 1 جلد 2 جلد 3 جلد 4 جلد 5 جلد 6 جلد 7 جلد 8 جلد 9 جلد 10 جلد 11 جلد 12 جلد 13 جلد 14 جلد 15
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 1556 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 80252 / دانلود: 4329
اندازه اندازه اندازه
.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی)

.بانک احادیث اهل بیت عليهم السلام (اخلاقی) جلد 8

نویسنده:

كتابخانه ›

کتابخانه حدیث و علوم حدیث


فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.


حديث - ۲۸۶۴


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند:


عبادت، هفتاد جزء است و از همه بهتر، کسب روزي حلال است.


الحديث - ،ص ۱۰.





حديث - ۲۸۶۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند:


اگر تن دادن به شغل، مايه زحمت و رنج است، بيکاري نيز سبب نادرستي و فساد خواهد بود.


الحديث - ،ص۲۸.





حديث - ۲۸۶۶


پيامبر اعظم(صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اجر کسي که براي زندگي خود و خانواده‌اش زحمت مي‌کشد، مانند اجر سرباز مجاهد است.


الحديث - ، ص ۸.





حديث - ۲۸۶۷


پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



کسي که از دست‌رنج مشروع خود زندگي کند، در قيامت با پيامبران محشور مي شود و پاداش مي گيرد.


الحديث - ، ص ۸.





حديث - ۲۸۶۸


پيامبر اعظمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



حق فرزند بر پدرش اين است که براي او اسم خوب انتخاب کند، خوب تربيتش نمايد و در کار شايسته‌اي مستقرش سازد.


الحديث - ، ص ۲.





حديث - ۲۸۶۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



مَا اتَّخَذَ اللَّهُ اِبْراهيمَ خَليلاً اِلّا لِاِطْعامِهِ الطَّعامَ وَ صَلاتِهِ بِاللَّيْلِ وَ النَّاسُ نيامٌ؛


خداوند متعال، حضرت ابراهيم را جز به خاطر غذا دادن (به مردم) و نماز شب خواندنش هنگامي که مردم در خواب بودند، خليل و دوست خود انتخاب نکرد.


علل الشرايع، ج ۱، ص ۳۵، ح ۴

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۷۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


يُعْرَفُ مَنْ يَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: يُنْظَرُ اِلي اَصْحابِهِ مَنْ هُمْ؟ وَ اِلي صَلاتِهِ کَيْفَ هيَ؟ وَ في اَيِّ وَقْتٍ يُصَلّيها؛


کسي که از حق دَم مي‌زند با سه ويژگي شناخته مي‌شود: دوستانش ديده شوند که چه کساني هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مي‌خواند؟


محاسن، ج ۱، ص ۲۵۴، ح ۲۸۱.





حديث - ۲۸۷۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اُنْظُرْ فيما تُصَلّي وَ عَلي ما تُصَلّي، اِنْ لَمْ يَکُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلا قَبولَ؛


بنگريد در چه [لباسي] و بر چه [چيزي] نماز مي‌گزاري، که اگر از راه صحيح و حلالش نباشد، قبول نخواهد شد


تحف العقول، ص ۱۷۴





حديث - ۲۸۷۲


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَحَبُّ الْعِبادِ اِلَي اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ رَجُلٌ صَدوقٌ في حديث - هِ مُحافِظٌ عَلي صَلاتِهِ؛


محبوب‌ترين بنده نزد خداي عزوجل کسي است که راستگو و مراقب نمازش باشد.


امالي صدوق، ص ۳۷۱، ح ۴۶۷





حديث - ۲۸۷۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



لا تَزالُ اُمَّتي بِخَيرٍ ما تَحابّوا و اَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ اَقْرَوُا الضَّيْفَ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلُوا ابتُلُوا بِالسِّنينَ وَ الْجَدْبِ؛


امتم همواره در خير و خوبي‌اند تا وقتي که يکديگر را دوست بدارند، نماز برپا دارند، زکات بدهند و ميهمان را گرامي بدارند، پس اگر چنين نکنند به قحطي و خشکسالي گرفتار مي‌شوند.


امالي طوسي، ص ۶۴۷، ح ۱۳۴۰.





حديث - ۲۸۷۴


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اَلصّلَواتُ الْخَمْسُ وَ الْجُمُعَةُ اِلَي الجُمُعَةِ کَفّاراتٌ لِما بَيْنَهُنَّ ما لَمْ تَغْشَ الکَبائِرُ؛


نمازهاي پنجگانه و نماز جمعه تا نماز جمعه بعد، کفاره گناهان ميان آنهاست، تا وقتي که گناهان کبيره‌اي در ميان نيايد.


سنن التّرمذي، ج ۱، ص ۱۳۸، ح ۲۱۴.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۷۵


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِذا قُمْتَ بِاللَّيْلِ فَاسْتکِ فَاِنَّ الْمَلَکَ يَاْتيکَ فَيَضَعُ فاهُ عَلي فيکَ فَلَيْسَ مِنْ حَرْفٍ تَتْلوهُ وَ تَنْطِقُ بِهِ اِلاّ صَعِدَ بِهِ اِلَي السَّماءِ فَلْيَکُنْ فوکَ طَيِّبَ الرِّيحِ؛


شبانگاه که (براي نماز) برخاستي، مسواک بزن چرا که فرشته‌اي نزد تو مي‌آيد و دهانش را بر دهانت مي‌گذارد و آنگاه هيچ حرفي از قرآن و نماز و دعا نمي‌خواني مگر آن‌که آن را به آسمان بالا مي‌برد، پس بايد که دهانت خوشبو باشد.


وسائل الشيعة، ج ۱، ص ۳۵۷.





حديث - ۲۸۷۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



طَهِّروا اَفْواهَکُمْ فَاِنَّها مَسالِکُ التَّسْبيحِ؛


دهان‌هاي خود را پاکيزه کنيد که راه‌هاي تسبيح خداوند است.


مکارم الاخلاق، ص ۵۱.





حديث - ۲۸۷۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هر کس هر روز دو بار مسواک بزند: سنت پيامبران را ادامه داده است و براي هر نمازي که بخواند خداوند پاداش صد رکعت برايش مي‌نويسد و از فقر نجات مي‌يابد و دهانش خوشبو، حافظه‌اش تقويت، فهمش زياد، غذايش گوارا و درد دندان و بيماري‌اش برطرف مي‌شود و فرشتگان به خاطر نوري که در او مشاهده مي‌کنند، با او دست مي‌دهند و دندان‌هايش تميز مي‌شود.


جامع الأخبار، ص ۱۵۱، ح ۳۴۰





حديث - ۲۸۷۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



ثَلاثٌ حَقٌّ عَلي کُلِّ مُسْلِمٍ: اَلْغُسْلُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ السِّواکُ وَ الطِّيبُ؛


سه چيز بر هر مسلماني لازم است: غسل جمعه، مسواک زدن و عطر.


نهج الفصاحه، ح ۱۲۵۶





حديث - ۲۸۷۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَعْقَلُ النّاسِ مَنْ کانَ بِعَيْبِهِ بَصيرا وَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ ضَريرا؛


عاقل‌ترين مردم کسي است که به عيب‌هاي خويش بينا و از عيوب ديگران، نابينا باشد.


(غررالحکم، ح ۳۲۳۳ .)





حديث - ۲۸۸۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


عاقل، عاقل نيست مگر آن که سه صفت را در خود به کمال رساند: حق را در هنگام خشنودي و خشم ادا کند، آنچه را براي خود مي‌پسندد، براي ديگران هم بپسندد و هنگام خطاي ديگران، بردبار باشد.


(تحف العقول، ص ۳۱۸.)





حديث - ۲۸۸۱


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند :


کَما لا يَقومُ الْجَسَدُ اِلاّ بِالنَّفْسِ الحَيَّةِ فَکَذلِکَ لا يَقومُ الدّينُ اِلاّ بِالنِّيَّةِ الصّادِقَةِ وَ لا تَثْبُتُ النِّيَّةُ الصّادِقَهُ اِلاّ بِالْعَقْلِ؛


همان گونه که قوام جسم، تنها به جانِ زنده است، قوام دينداري هم تنها به نيّت پاک است و نيّت پاک، جز با عقل حاصل نمي‌شود.


(تحف العقول، ص ۳۹۶ .)





حديث - ۲۸۸۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَعْقَلُ النّاسِ مَنْ غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ وَ اسْتَظْهَرَ عَلي هَواهُ بِعَقْلِهِ؛


عاقل کسي است که جدّي‌اش از شوخي‌اش بيشتر باشد و با کمک عقلش بر هوا و هوسش پيروز گردد.


(غررالحکم، ح ۳۳۵۵. )

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۸۳


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِحْتَمِلْ ما يَمُرُّ عَلَيْکَ فَاِنَّ الاِْحْتِمالَ سِتْرُ الْعُيوبِ وَ اِنَّ الْعاقِلَ نِصْفُهُ اِحْتِمالٌ وَ نِصْفُهُ تَغافُلٌ؛


در برابر آنچه بر تو مي‌گذرد، بردبار باش، زيرا بردباري، عيب‌ها را مي‌پوشاند. به راستي که نيمي از عقل، بردباري و نيمه ديگرش خود را به غفلت زدن است.


(غررالحکم، ح ۲۳۷۸ .)





حديث - ۲۸۸۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلْعاقِلُ مَنْ صانَ لِسانَهُ عَنِ الْغيبَةِ؛


عاقل کسي است که زبانش را از بدگويي پشت سر ديگران، نگه دارد.


(غررالحکم، ح ۱۹۵۵.)

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۸۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِتَّهِمُوا عُقولَکُمْ فَاِنِّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَکونُ الْخَطاءُ؛


عقل خويش را زير سؤال ببريد؛ زيرا از اعتماد به آن، خطاها سرچشمه مي‌گيرد.


(غررالحکم، ح ۲۵۷۰. )





حديث - ۲۸۸۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلْعاقِلُ اِذا تَـکَلَّمَ بِکَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِکْمَةً وَ مَثَلاً وَ الاَْحْمَقُ اِذا تَـکَلَّمَ بِکَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِلْفا؛


عاقل، هر گاه سخن بگويد، آن را با سخني حکيمانه و ضرب المثل همراه سازد و نادان هرگاه سخن بگويد، آن را با سوگند همراه کند.


(شرح‌نهج‌البلاغه، ابن‌ابي‌الحديد،ج۲۰،ص۲۸۹،ح۳۰۶. )





حديث - ۲۸۸۷


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلظَّنُّ الصَّوابُ مِنْ شيَمِ اُولِي الاَْلْبابِ؛


خوش گماني، از اخلاق عاقلان است.


(غررالحکم، ح ۱۳۸۶.)

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۸۸


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


لَيْسَ الْعاقِلُ مَنْ يَعْرِفُ الْخَيْرَ مِنَ الشَّرِّ وَ لکِنَّ الْعاقِلَ مَنْ يَعْرِفُ خَيْرَ الشَّرَّيْنِ؛


عاقل، آن نيست که خوب را از بد تشخيص دهد. عاقل، کسي است که از ميان دو بد، آن را که ضررش کمتر است، بشناسد.


(مطالب السئول، ص ۲۵۰. )





حديث - ۲۸۸۹


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ في مَواضِعِهِ ؛


عاقل کسي است که کارهايش را خوب انجام دهد و تلاشي که مي‌کند، به جا باشد.


(غررالحکم، ح ۱۷۹۸.)





حديث - ۲۸۹۰


امام حسينعليه‌السلام
مي فرمايند :


لا يَکْمُلُ الْعَقْلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الْحَقِّ؛


عقل، جز با پيروي از حق، کامل نمي‌شود.


(اعلام الدين، ص ۲۹۸ )

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۹۱


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


جاهِدْ شَهْوَتَکَ وَ غالِبْ غَضَبَکَ وَ خالِفْ سوءَ عادَتِکَ، تَزْکُ نَفْسُکَ وَ يَکْمُلْ عَقْلُکَ وَ تَسْتَـکْمِلْ ثَوابَ رَبِّکَ؛


با هوا و هوست مبارزه کن، بر خشمت مسلّط شو و با عادت‌هاي بدت مخالفت کن، تا روحت پاک و عقلت کامل گردد و پاداش پروردگارت را به تمامي دريافت نمايي.


(غررالحکم، ح ۴۷۶۰.)





حديث - ۲۸۹۲


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


مَنْ شاوَرَ ذَوِي الْعُقولِ اسْتَضاءَ بِاَنْوارِ الْعُقولِ؛


هر کس با عقلا مشورت کند، از نور عقل‌ها بهره مي‌برد.


غررالحکم، ح ۸۶۳۴





حديث - ۲۸۹۳


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِنَّ لُقْمانَ قالَ لاِبْنِهِ: يا بُنَيَّ اِنَّ الدُّنْيا بَحْرٌ عَميقٌ قَدْ غَرِقَ فيها عالَمٌ کَثيرٌ فَلتَکُنْ سَفينَتُکَ فيها تَقْوَي اللّه‌ِ وَ حَشْوُهَا الاْيمانَ وَ شِراعُهَا التَّوَکُّلَ وَ قَيِّمُهَا الْعَقْلَ وَ دَليلُهَا الْعِلْمَ وَ سُکّانُهَا الصَّبْرَ؛


لقمان به فرزندش فرمود: فرزندم! دنيا دريايي عميق است که بسياري در آن غرق شدند. پس بايد در اين دريا، کشتي‌ات تقواي الهي، بار آن ايمان، بادبانش توکل بر خدا، ناخدايش عقل، راهنمايش علم و سکانش (فرمانش) صبر باشد.


(کافي، ج ۱، ص ۱۶، ح ۱۲.)





حديث - ۲۸۹۴


پيامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند :



اِنَّ مِنْ حَقِ الضَّيْفِ اَنْ يُکْرَم وَ اَنْ يُعِدَّ لَهُ الْخِلال؛


از حقوق ميهمان است که ميزبان او را احترام کند و برايش خلال دندان فراهم نمايد.


کافي، ج ۶، ص ۲۸۵، ح ۳





حديث - ۲۸۹۵


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِغْلِقُوا أَبوابَ الْمَعصيَةِ بِالإْسْتِعاذَةِ وَ افْتَحُوا أبوابَ الطّاعَةِ بِالتَّسميَةِ ؛


درهاي گناهان را با استعاذه (پناه بردن به خدا) ببنديد و درهاي طاعت را با بسم اللّه گفتن بگشاييد.


الدعوات، ص ۵۲





حديث - ۲۸۹۶


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


هنگام آغاز هر کار کوچک و بزرگي بسم اللّه الرحمن الرحيم بگوييد. يعني براي اين کار، از خدا مدد مي‌جويم. خدايي که جز او کسي سزاوار پرستش نيست. پناهگاه پناهجو و فريادرس فرياد خواه است. خداوند بخشنده‌اي که با گسترش روزي بر ما رحم مي‌کند، مهربان به ما، در آيين و دنيا و آخرتمان. دين را بر ما آسان و سبک و سهل گرفت. و به ما رحم مي‌کند با جدا کردن از دشمنانش.


التوحيد، ص ۲۳۲.





حديث - ۲۸۹۷


امام رضاعليه‌السلام
مي فرمايند :


إنَّ بِسمِ اللّه‌ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ أقرَبُ إلَي اسْمِ اللّه‌ِ الأْعظَمِ مِن سَوادِ الْعَينِ إلي بَياضِها؛


بسم اللّه الرحمن الرحيم، به اسم اعظم نزديک‌تر است از سياهي چشم به سفيدي‌اش.


عيون أخبار الرضا، ج ۱، ص ۸

	

	
	



	

		



حديث - ۲۸۹۸


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند :


ما مِن أحَدٍ دَهَمَهُ أَمرٌ يَغُمُّهُ أَو کَرَبَتْهُ کُربَةً فَرَفَعَ رَأسَهُ إلَي السَّماءِ ثُمَّ قالَ ثَلاثَ مَرّاتٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ إلاّ فَرَّجَ اللّه‌ُ کُربَتَهُ و أذهَبَ غَمَّهُ؛


هر کس گرفتار چيزي است که غمگينش مي‌سازد يا ناخوشايندي که ناراحتش مي‌کند، اگر سر به آسمان بلند کند و سه بار بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، بي‌ترديد، خداوند، گره از کارش خواهد گشود و غمش را برطرف خواهد کرد.


مکارم الأخلاق، ص ۳۴۷.





حديث - ۲۸۹۹


رُبَّما تَرَکَ بَعضُ شيعَتِنا فِي افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّه‌ُ بِمَکْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلي شُکرِ اللّه‌ِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَرکِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛


بسا که يکي از شيعيان ما در آغاز کاري، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمي‌گويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزي ناخوشايند مي‌سازد تا به شکر و ثناي الهي متوجّه گردد و کوتاهي‌اش را در گفتن بسم اللّه، جبران کند.


التوحيد، ص ۲۳۱

	

	
	



	

		



حديث - ۲۹۰۰


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


إذا تَوَضَّأَ أحَدُکُم و لَم يُسَمَّ کانَ لِلشَّيطانِ في وُضوئِهِ شِرکٌ و إن أکَلَ أو شَرِبَ أو لَبِسَ و کُلُّ شَي‌ءٍ صَنَعَهُ يَنبَغي أن يُسَمِّي عَلَيهِ فَإن لَم يَفعَل کانَ لِلشَّيطانِ فيهِ شِرکٌ؛


هر گاه يکي از شما وضو بگيرد و بسم اللّه الرحمن الرحيم نگويد. شيطان در آن شريک است و اگر غذا بخورد و آب بنوشد يا لباس بپوشد و هر کاري که بايد نام خدا را بر آن جاري سازد، انجام دهد و چنين نکند، شيطان در آن شريک است.


محاسن، ج ۲، ص ۴۳۳





حديث - ۲۹۰۱


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


لا تَدَعْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و إن کانَ بَعدَهُ شِعرٌ؛


بسم اللّه الرحمن الرحيم را رها مکن حتي اگر بعدش شعر باشد.


کافي، ج ۲، ص ۶۷۲

	

	
	



	

		



حديث - ۲۹۰۲


امام صادقعليه‌السلام
مي فرمايند :


اِحتَجِز مِنَ النّاسِ کُلِّهِم بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و قُلْ هُوَ اللّه‌ُ أحَدٌ اِقرَأها عَن يَمينِکَ و عَن شِمالِکَ و مِن بَينِ يَدَيکَ و مِن خَلفِکَ و مِن فَوقِکَ و مِن تَحتِکَ؛


خود را از تمامي مردم با بسم اللّه الرحمن الرحيم و قل هو اللّه احد حفظ کن. آن را از سمت راست و چپ و جلو و عقب و بالا و پايين بخوان.


کافي، ج ۲، ص ۶۲۴





حديث - ۲۹۰۳


امام باقرعليه‌السلام
مي فرمايند :


ابتداي هر کتابي که از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحيم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کردي اشکالي ندارد که استعاذه نکني (نگويي که پناه مي‌برم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را تلاوت کردي، تو را از آنچه ميان آسمان و زمين است محفوظ مي‌دارد.


کافي، ج ۳ ، ص ۳۱۳.





حديث - ۲۹۰۴


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


هر که بسم اللّه الرحمن الرحيم را با اعتقاد و دوستي محمد و آل پاکش و با تسليم در برابر دستوراتشان و با ايمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزيز و جليل در مقابل هر حرف آن، چيزي برتر از دنيا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبي‌ها را به او مي‌بخشد.


عيون أخبار الرضاعليه‌السلام
، ج ۱، ص ۲۷۰.





حديث - ۲۹۰۵


امام عليعليه‌السلام
مي فرمايند :


إنَّ الْعَبدَ إذا أرادَ أن يَقرَأَ أو يَعمَلَ عَمَلاً و يَقولُ... بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّهُ يُبارَکُ لَهُ فيهِ؛


هر بنده‌اي بخواهد چيزي بخواند يا کاري انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، در کارش برکت داده مي‌شود.


تفسير الإمام العسکريعليه‌السلام
، ص ۲۵.


	

	
	



	

		



حديث - ۲۹۰۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ مِفتاحُ کُلِّ کِتابٍ؛


بسم اللّه الرحمن الرحيم، کليد هر نوشته‌اي است.


الجامع الصغير، ج ۱، ص ۴۸۱





حديث - ۲۹۰۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدي بِاسْمي و حَقٌّ عَلَيَّ أنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ في أَحوالِهِ؛


هر گاه بنده‌اي بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد خداوند مي‌فرمايد: بنده‌ام کارش را با نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پايان برسانم و براي او در کارهايش برکت قرار دهم.


عيون أخبار الرضاعليه‌السلام
، ج ۲، ص ۲۶۹





حديث - ۲۹۰۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَي الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛


اگر بسم اللّه را قرائت کني، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مي‌کنند و آن شفاي هر دردي است.


فقه الرضاعليه‌السلام
، ص ۳۴۲.





حديث - ۲۹۰۹


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَن أرادَ أَنْ يُنجِيَهُ اللّه‌ُ مِنَ الزَّبانيَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْيَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِيَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛


هر کس مي‌خواهد خداوند او را از زبانيه (فرشتگان عذاب) نوزده‌گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کند زيرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپري در مقابل يکي از آن فرشتگان قرار دهد.


بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۵۸





حديث - ۲۹۱۰


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



هر کس کاري او را اندوهگين و به خود مشغول کند و او با اخلاص براي خدا بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد و با قلبش به سوي او رو کند، يکي از اين دو براي او خواهد بود: يا در دنيا به حاجتش مي‌رسد و يا حاجتش نزد پروردگار بوده و براي او ذخيره مي‌شود و آن براي مؤمنان ماندگارتر است.


التوحيد، ص ۲۳۲

	

	
	



	

		



حديث - ۲۹۱۱


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذي بالٍ لَم يُذکَر فيهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛


پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
از خداوند عزيز و جليل نقل کرده است که فرمود:



هر کار ارزشمندي که در آن بسم اللّه ذکر نشود ناقص است.


بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۵





حديث - ۲۹۱۲


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَن کَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَجَوَّدَهُ تَعظيما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛


هر کس بسم اللّه الرحمن الرحيم را براي بزرگداشت خداوند زيبا بنويسد، خداوند او را مي‌بخشد.


بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۳۵





حديث - ۲۹۱۳


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبيِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَقالَ الصَّبيُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ کَـتَبَ اللّه‌ُ بَراءَةً لِلصَّبِيِّ و بَراءَةً لأِبـَوَيهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛


وقتي معلم به کودک بگويد: بگو بسم اللّه الرحمن الرحيم و کودک آن را تکرار کند خداوند براي کودک و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.


مجمع البيان، ج ۱، ص ۵۰





حديث - ۲۹۱۴


مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ کَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَيِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛


هر کس بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت کند خداوند به ازاي هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برايش مي‌نويسد و چهار هزار گناه از او پاک مي‌کند و چهار هزار درجه او را بالا مي‌برد.


بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۲۵۸.





حديث - ۲۹۱۵


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



زَيـِّنوا مَوائِدَکُم بِالْبَقْلِ؛ فإِنَّها مَطرَدَةٌ لِلشَّياطينِ مَعَ التَّسميَةِ؛


سفره‌هايتان را با سبزي، زينت دهيد ؛ زيرا سبزي با بسم اللّه الرحمن الرحيم، شيطان را طرد مي‌کند.


مکارم الأخلاق، ص ۱۷۶.

	

	
	



	

		



حديث - ۲۹۱۶


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



اَلْعَبد... إِنْ قالَ في أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ کُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛


اگـر بنـده‌اي... در ابتداي وضويش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد همه اعضايش از گناهان پاک مي‌شود.


تفسير الإمام العسکريعليه‌السلام
، ص ۵۲۱ .






حديث - ۲۹۱۷


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يَقولُ اللّه‌ُ: مَلائِکَتي! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَي الصَّباحِ؛


هر گاه بنده‌اي هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مي‌گويد: به تعداد نفس‌هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.


جامع الأخبار، ص ۴۲





حديث - ۲۹۱۸


پيامبراکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
مي فرمايند:



مَن رَفَعَ قِرطاسا مِنَ الأْرضِ مَکتوبا عَلَيهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ إجلالاً لِلّهِ ولاِسْمِهِ عَنْ أن يُداسَّ کانَ عِندَ اللّه‌ِ مِنَ الصِّدِّيقينَ و خُفِّفَ عَن والِدَيهِ و إن کانا مُشرِکَينِ؛


هر کس کاغذي را که روي آن بسم اللّه الرحمن الرحيم نوشته شده است از روي زمين بردارد و اين کار براي بزرگداشت خداوند و جلوگيري از اهانت به نام او باشد، نزد خداوند از صديقين به‌شمار مي‌رود و از بار گناه پدر و مادرش برداشته خواهد شد، حتي اگر مشرک باشند.


تنبيه الخواطر و نزهة النواظر، ج ۱، ص۳۲.





حديث - ۲۹۱۹


امام کاظمعليه‌السلام
مي فرمايند:


طوبي لِلْمُصْلِحينَ بَيْنَ النّاسِ، اُولئِکَ هُمُ الْمُقَرَّبونَ يَوْمَ الْقيامَةِ؛


خوشا به حال اصلاح‌کنندگان بين مردم، که آنان همان مقرّبان روز قيامت‌اند.


تحف العقول، ص ۳۹۳





حديث - ۲۹۲۰


امام حسينعليه‌السلام
مي فرمايند:


إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛


بي‌گمان شيعيان ما، دل‌هايشان از هر خيانت، کينه، و فريبکاري پاک است.


بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۱۵۶