شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حدیث - ۱۸۷

عن طلحة بن زید عن الإمام الصادقعليه‌السلام :

إنَّ فِی السَّفَرجَلِ خَصلَةً لَیسَت فی سائِرِ الفَواکِهِ

قُلتُ : وما ذاکَ یَابنَ رَسولِ اللّه‌ِ؟

قالَ : یُشَجِّعُ الجَبانَ ، هذا وَاللّه‌ِ مِن عِلمِ الأَنبِیاءِ - صَلَواتُ اللّه‌ِ عَلَیهِم أجمَعینَ - ؛

به نقل از طلحة بن زید: امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در بِهْ ، ویژگی‌ای است که در دیگر میوه‌ها نیست.

پرسیدم: ای پسر پیامبر خدا ! آن چیست؟

فرمودند: ترسو را دلیر می‌کند به خداوند سوگند، این ، از دانش پیامبران که درودهای خداوند بر تمامی آنان باد - است

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، ص۱۳۶ و بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۷۶ ، حدیث - ۳۶

حدیث - ۱۸۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا السَّفَرجَلَ عَلَی الرِّیقِ ؛ فَإِنَّهُ یُذهِبُ وَغَرَ الصَّدرِ؛

ناشتا بِهْ بخورید ؛ چرا که حرارت سینه را از میان می‌برد

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۴۰ ، حدیث - ۲۸۲۵۹

حدیث - ۱۸۹

امام صادقعليه‌السلام :

مَن أکَلَ سَفَرجَلَةً عَلَی الرِّیقِ ، طابَ ماؤُهُ ، وحَسُنَ وَلَدُهُ؛

هر کس ناشتا یک بِهْ بخورد، نطفه‌اش پاکیزه می‌شود و فرزندش نیکو می‌گردد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۳

حدیث - ۱۹۰

امام صادقعليه‌السلام :

کُلُوا الاُترُجَّ بَعدَ الطَّعامِ ؛ فَإِنَّ آلَ مُحَمَّدٍعليهم‌السلام یَفعَلونَ ذلِکَ ؛

تُرُنج را پس از غذا بخورید ؛ چرا که خاندان محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چنین می‌کنند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۰ ، حدیث - ۳

حدیث - ۱۹۱

امام رضاعليه‌السلام :

أکلُ الاُترُجِّ بِاللَّیلِ ، یَقلِبُ العَینَ ، ویورِثُ الحَوَلَ ؛

خوردن تُرُنج در شب ، چشم را برمی‌گرداند و کژچشمی به جای می‌گذارد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۲۷ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۱۹۲

امام رضاعليه‌السلام :

الخُبزُ الیابِسُ یَهضِمُ الاُترُجَّ ؛

نان خشک ، تُرُنج را هضم می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۶۰ ، حدیث - ۴

حدیث - ۱۹۳

امام صادقعليه‌السلام :

کُلُوا الرُّمّانَ المُزَّ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ دِباغٌ لِلمَعِدَةِ ؛

انار مَلَس را با پیه آن بخورید؛ چرا که معده را پاک می‌کند.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۳

حدیث - ۱۹۴

امام رضاعليه‌السلام :

مُصَّ مِنَ الرُّمّانِ الإِملیسِیَّ ؛ فَإِنَّهُ یُقَوِّی النَّفسَ ، ویُحیِی الدَّمَ؛

آب انار مَلَس بِمَک ؛ زیرا انسان را قوی می‌کند و خون را زنده می‌سازد

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۰

حدیث - ۱۹۵

عَلَیکُم بِالرُّمّانِ الحُلوِ فَکُلوهُ ؛ فَإِنَّهُ لَیسَت مِن حَبَّةٍ تَقَعُ فی مَعِدَةِ مُؤمِنٍ إلاّ أبادَت داءً ، وأطفَأَت شَیطانَ الوَسوَسَهِ عَنهُ؛

بر شما باد انار شیرین آن را بخورید ؛ چرا که هیچ دانه‌ای از آن به معده مؤمنی در نمی‌آید ، مگر این که بیماری‌ای از آن ریشه‌کن می‌کند و شیطانِ وسوسه را از او دور می‌سازد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۱۹۶

امام صادقعليه‌السلام :

أربَعَةٌ یَعدِلنَ الطَّبائِعَ : الرُّمّانُ السّورانِیُّ ، والبُسرُ المَطبوخُ ، وَالبَنَفسَجُ ، وَالهِندَباءُ ؛

چهار چیز ، طبع را اعتدال می‌بخشد : انار سورانی ، خرمای نارس پخته‌شده ، بنفشه ، و کاسنی

الخصال ، صفحه ۲۴۹ ، حدیث - ۱۱۳

حدیث - ۱۹۷

امام عسکریعليه‌السلام :

کُلِ الرُّمّانَ بَعدَ الحِجامَةِ رُمّانا حُلوا ؛ فَإِنَّهُ یُسَکِّنُ الدَّمَ ، ویُصَفِّی الدَّمَ فِی الجَوفِ؛

پس از حجامت، انار بخور، اناری شیرین؛ چرا که خون را فرو می‌نشاند و خون را در درون، تصفیه می‌کند

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۵۹ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۱۲۳ ، حدیث - ۵۲

حدیث - ۱۹۸

امام صادقعليه‌السلام :

کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ یَدبَغُ المَعِدَةَ ، ویَزیدُ فِی الذِّهنِ ؛

انار را با پیه آن بخورید؛ چرا که معده را می‌پالاید و ذهن را افزون می‌کند

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۴ ، حدیث - ۱۲

حدیث - ۱۹۹

امام علیعليه‌السلام :

کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ دِباغُ المَعِدَةِ ، وما مِن حَبَّةٍ استَقَرَّت فی مَعِدَةِ امرِئٍ مُسلِمٍ إلاّ أنارَتها ونَفَتِ الشَّیطانَ وَالوَسوَسَةَ عَنها أربَعینَ صَباحاً ؛

انار را با پیه آن بخورید؛ چرا که معده را پاک می‌کند و هیچ دانه‌ای [از انار] در معده انسانی مسلمان ، جای نمی‌گیرد ، مگر این که آن را روشن می‌سازد و تا چهل پگاه ، شیطان و وسوسه را از آن دور می‌کند

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۵۶ ، حدیث - ۸

حدیث - ۲۰۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا الرُّمّانَ بِقِشرِهِ ؛ فَإِنَّهُ دِباغُ البَطنِ؛

انار را با پیه آن بخورید؛ چرا که شست‌وشو دهنده معده است

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۵۶ ، حدیث - ۲۲۳۶

حدیث - ۲۰۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا السَّفَرجَلَ وتَهادَوه بَینَکُم ؛ فَإِنَّهُ یَجلُو البَصَرَ ، ویُنبِتُ المَوَدَّةَ فِی القَلبِ؛

بهْ بخورید و به همدیگر هدیه دهید؛ چرا که چشم را جلا می‌دهد و دوستی را در دل می‌رویانَد.

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۷۲ ، حدیث - ۱۲۳۰

حدیث - ۲۰۲

رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

فی خَواصِّ التَّمرِ البَرنِیِّ: هذا جَبرَئیلُ یُخبِرُنی أنَّ فی تَمرَتِکُم هذِهِ تِسعَ خِصالٍ : . وتَزیدُ فِی السَّمعِ وَالبَصَرِ . .؛

درباره خواص خرمای بَرْنی این جبرئیل است که به من خبر می‌دهد که در این خرمایتان هفت ویژگی است : و بر شنوایی و بینایی‌تان می‌افزاید.

المحاسن، ج۱، ص۷۶، ح۳۷

حدیث - ۲۰۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِاللُّبانِ ؛ فَإِنَّهُ یَمسَحُ الحَرَّ عَنِ القَلبِ . ویَجلُو البَصَرَ ، ویُذهِبُ النِّسیانَ ؛

بر شما باد کُنْدُر؛ چرا که گرمازدگی را از قلب می‌زداید... و دیده را جلا می‌دهد و فراموشی را از میان می‌بَرَد.

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، صفحه ۶ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۹۴

حدیث - ۲۰۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ الفاکِهَةَ وبَدَأَ بِبِاسمِ اللّه‌ِ ، لَم تَضُرَّهُ ؛

هر کس میوه بخورد و این خوردن را با نام خدا آغاز کند ، میوه به او زیانی نمی‌رساند

مستدرک الوسائل ، جلد ۱۶ ، صفحه ۴۶۱ ، حدیث - ۲۰۵۴۷

حدیث - ۲۰۵

امام علیعليه‌السلام :

کانَ رَسولُ اللّه‌ِصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم إذا رَأَی الفاکِهَةَ الجَدیدَةَ قَبَّلَها ووَضَعَها عَلی عَینَیهِ وفَمِهِ ، ثُمَّ قالَ :

اللّهُمَّ کَما أرَیتَنا أَوَّلَها فی عافِیَةٍ ، فَأَرِنا آخِرَها فی عافِیَةٍ؛

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، چون میوه‌ای نو می‌دیدند ، آن را می‌بوسید ند و بر روی چشمان و دهانشان می‌نهادند و سپس می‌گفتند:خداوندا ! چنان که آغاز این را در عافیت به ما نشان دادی ، پایان آن را نیز در عافیت به ما بنمایان.

الأمالی للصدوق ، صفحه ۳۳۸ ، حدیث - ۳۹۶

حدیث - ۲۰۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالفاکِهَةِ فی إقبالِها؛ فَإِنَّها مَصَحَّةٌ لِلأَبدانِ مَطرَدَةٌ لِلأَحزانِ، وألقوها فی إدبارِها ؛ فَإِنَّها داءُ الأَبدانِ ؛

بر شما باد میوه در هنگام روی کردنش؛ چرا که در این هنگام، مایه: سلامت تن و از میان رفتن اندوه است. نیز آن را در هنگام پشت کردن وا گذارید؛ که در این هنگام، دردی برای تن است.

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۹۶

حدیث - ۲۰۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا الثِّمارَ وِتراً لا یَضُرُّ ؛

میوه‌ها را جدا جدا بخورید تا زیان نرساند

جامع الأحادیث للقمّی ، صفحه ۱۰۸ و دانش نامه احادیث پزشکی : ۲ / ۱۳۸

حدیث - ۲۰۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

الرُّمّانُ سَیِّدُ الفاکِهَةِ ، ومَن أکَلَ رُمّانَةً أغضَبَ شَیطانَهُ أربَعینَ صَباحا؛

انار ، مِهتر همه میوه‌هاست و هر کس یک انار بخورد، چهل پگاه، شیطان خویش را به خشم می‌آورد

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۵۹ ، حدیث - ۲۲۴۹

حدیث - ۲۰۹

امام صادقعليه‌السلام :

أطعِموا مَحمومیکُمُ التُّفّاحَ ؛ فَما مِن شَیءٍ أنفَعَ مِنَ التُّفّاحِ ؛

به تبداران خود، سیب بدهید؛ چرا که هیچ چیز، سودمندتر از سیب نیست

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۱۰

التُّفّاحُ یُفَرِّجُ المَعِدَةَ وقال : کُلِ التُّفّاحَ ؛ فَإِنَّهُ یُطفِئُ الحَرارَةَ ، ویُبَرِّدُ الجَوفَ ، ویَذهَبُ بِالحُمّی

وفی حدیث - آخَرَ : یَذهَبُ بِالوَباءِ ؛

به نقل از اسحاق بن مطهّر ، از امام صادقعليه‌السلام : سیب، معده را گشایش می‌دهد

همچنین فرمودند : سیب بخور؛ چرا که حرارت را فرو می‌نشاند، درون را سرد می‌کند و تب را می‌بَرد

در حدیث - دیگری است که فرمودند : وبا را از میان می‌برد

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۶۸ ، حدیث - ۲۲۸۴

حدیث - ۲۱۱

امام کاظمعليه‌السلام :

التُّفّاحُ یَنفَعُ مِن خِصالٍ عِدَّةٍ : مِنَ السَّمِّ ، وَالسِّحرِ ، وَاللَّمَمِ یَعرِضُ مِن أهلِ الأَرضِ ، وَالبَلغَمِ الغالِبِ ، ولَیسَ شَیءٌ أسرَعَ مِنهُ مَنفَعَةً ؛

سیب، برای درمان چند چیز سودمند است : مسمومیت ، سِحر ، جنونی که از زمینیان پیش می‌آید، و بلغمی که چیره شده باشد. هیچ چیز منفعتش سریع‌تر از این نیست

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۵ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۱۲

امام صادقعليه‌السلام :

التُفّاحُ نَضوحُ المَعِدَةِ؛

سیب ، پالاینده و خوش‌بو کننده معده است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۵ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۱۳

امام علیعليه‌السلام :

کُلُوا التُّفّاحَ ؛ فَإِنَّهُ یَدبَغُ المَعِدَةَ ؛

سیب بخورید ، که معده را می‌پالاید

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۱۱

حدیث - ۲۱۴

امام صادقعليه‌السلام :

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فِی التُّفّاحِ ما داوَوا مَرضاهُم إلاّ بِهِ ، ألا وإنَّهُ أسرَعُ شَیءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً ، وإنّهُ نَضوحُهُ ؛

اگر مردم می‌دانستند در سیب چیست، بیمارانشان را جز به آن درمان نمی‌کردند. بدانید که سیب، به ویژه، سودمندترین چیز برای قلب و مایه شست‌وشوی آن است.

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۱۳۵ و الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۷ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۱۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

أربَعَةٌ تَزیدُ فِی العُمُرِ : . وأکلُ التُّفّاحِ بِالأَسحارِ؛

چهار چیز ، عمر را می‌افزاید : و خوردن سیب در سحرگاهان

المواعظ العددیّة ، صفحه ۲۱۱

حدیث - ۲۱۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا التُّفّاحَ عَلَی الرِّیقِ ؛ فَإِنَّهُ نَضوحُ المَعِدَةِ؛

سیب را ناشتا بخورید؛ چرا که تمیزکننده معده است

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۷۵ ، حدیث - ۱۲۴۸ و بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۷۷ ، حدیث - ۳۷

حدیث - ۲۱۷

امام باقرعليه‌السلام :

إذا أرَدتَ أکلَ التُّفّاحِ فَشُمَّهُ ثُمَّ کُلهُ ؛ فَإِنَّکَ إذا فَعَلتَ ذلِکَ أخرَجَ مِن جَسَدِکَ کُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ویُسَکِّنُ ما یوجَدُ مِن قِبَلِ الأَرواحِ کُلِّها؛

هنگامی که خواستی سیب بخوری ، آن را ببوی و سپس بخور اگر این کار را انجام دادی ، هر درد و عارضه‌ای از تنت بیرون می‌رود و همه آنچه از سوی ارواح، در انسان ایجاد می‌شود، فرو می‌نشیند.

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۱۳۵ و بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۷۵ ، حدیث - ۳۳

حدیث - ۲۱۸

امام علیعليه‌السلام :

أکلُ الجَوزِ فی شِدَّةِ الحَرِّ یُهَیِّجُ الحَرَّ فِی الجَوفِ ، ویُهَیِّجُ القُروحَ عَلَی الجَسَدِ ، وأکلُهُ فِی الشِّتاءِ ؛ یُسَخِّنُ الکُلیَتَینِ ، ویَدفَعُ البَردَ ؛

خوردن گردو در گرمای شدید، حرارت را در بدن بر می‌انگیزد و زخم‌های تن را تحریک می‌کند ؛ امّا خوردن آن در زمستان ، کلیه‌ها را گرم می‌کند و سرما را می‌رانَد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۰ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۱۹

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن تَغَیَّرَ عَلَیهِ ماءُ ظَهرِهِ ، یَنفَعُ لَهُ اللَّبَنُ الحَلیبُ بِالعَسَلِ ؛

هر کس آبِ کمرش بر وی دیگرگون شود ، شیر تازه با عسل برایش سودمند است

مکارم الأخلاق ، ج۱ ، ص۳۵۸ ، ح۱۱۶۴ و بحارالأنوار ، ج۶۶ ، ص۲۹۰ ، ح۲

حدیث - ۲۲۰

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا الزَّیتَ ، وَادَّهِنوا بِالزَّیتِ ؛ فَإِنَّهُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ ؛

زیتون بخورید و خود را با روغن زیتون چرب کنید ؛ چرا که آن ، از درختی خجسته است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۱ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۲۱

امام صادقعليه‌السلام :

نِعمَ اللُّقمَةُ الجُبنُ ؛ یُطَیِّبُ الشَّربَةَ ، ویَهضِمُ ما قَبلَهُ ، ویُمرِئُ ما بَعدَهُ؛

پنیر، چه نیکو لقمه‌ای است! نوشیدن انسان را خوش‌بو می‌سازد، آنچه را پیش از آن هست، هضم می‌کند و آنچه را پس از آن باشد، دوست‌داشتنی می‌سازد

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۱۰۵ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۲۲

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

کُلُوا الجُبنَ ؛ فَإِنَّهُ یورِثُ النُّعاسَ ، ویَهضِمُ الطَّعامَ؛

پنیر بخورید ؛ چرا که خواب می‌آورد و غذا را هضم می‌کند

طبّ النبیّصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، صفحه ۱۱ و بحارالأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۰۰

حدیث - ۲۲۳

امام صادقعليه‌السلام :

الجُبنُ وَالجَوزُ إذَا اجتَمَعا فی کُلِّ واحِدٍ مِنهُما شِفاءٌ ، وإنِ افتَرَقا کانَ فی کُلِّ واحِدٍ مِنهُما داءٌ ؛

پنیر و گردو، چون با هم یک‌جا جمع شوند، در هر یک از آنها درمان است ؛ امّا اگر از هم جدا شوند ، در هر یک از آنها درد است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۴۰ ، حدیث - ۲

حدیث - ۲۲۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما مِنِ امرَأَةٍ حامِلَةٍ أکَلَتِ البِطّیخَ بِالجُبنِ إلاّ یَکونُ مَولودُها حَسَنَ الوَجهِ وَالخُلُقِ ؛

هیچ زن بارداری نیست که خربزه با پنیر بخورد ، مگر آن‌که کودکش خوش‌روی و خوش‌خوی شود

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۹۹

حدیث - ۲۲۵

امام صادقعليه‌السلام :

السَّمنُ ما دَخَلَ جَوفا مِثلُهُ ، وإنَّنی لَأَکرَهُهُ لِلشَّیخِ ؛

روغن حیوانی ، چیزی است که همانند آن ، به بدن درنیامده است ؛ امّا من آن را برای پیر ، ناخوشایند می‌دانم

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۵ ، حدیث - ۶

حدیث - ۲۲۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أکَلَ لُقمَةً سَمینَةً نَزَلَ مِثلُها مِنَ الدّاءِ مِن جَسَدِهِ ، ولَحمُ البَقَرِ داءٌ ، وسَمنُها شِفاءٌ ، ولَبَنُها دَواءٌ ، وما دَخَلَ الجَوفَ مِثلُ السَّمنِ ؛

هر کس یک لقمه چرب‌شده به روغن حیوانی بخورد ، به همان اندازه ، بیماری از تن او فرو می‌ریزد گوشت گاو ، درد است و روغن آن ، شفا و شیرش نیز درمان هیچ چیز ، همانند روغن گاو ، به بدن درنیامده است

دعائم الإسلام ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۱ ، حدیث - ۳۶۵

حدیث - ۲۲۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما أنزَلَ اللّه‌ُ مِن داءٍ إلاّ وقَد أنزَلَ لَهُ شِفاءً ، وفی ألبانِ البَقَرِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛

خداوند، هیچ دردی فرو نفرستاده، مگر این که برای آن، درمانی هم فرستاده است. در شیر گاو ، درمان هر درد هست

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۳۱ ، حدیث - ۲۸۱۶

حدیث - ۲۲۸

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِأَلبانِ البَقَرِ ؛ فَإِنَّها تَرُمُّ مِن کُلِّ شَجَرٍ ، وهُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛

بر شما باد شیر گاو ؛ چرا که گاو از هر درختی می‌خورد و شیر آن ، درمانی برای هر درد است

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۲۹۴ ، حدیث - ۱۹۶۷

حدیث - ۲۲۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

إنَّ فی . ألبانِها شِفاءً لِلذَّرِبَةِ بُطونُهُم؛

در شیر شتر ، شفای اسهال است

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۴۶ ، حدیث - ۲۸۲۸۶

حدیث - ۲۳۰

امام علیعليه‌السلام :

حَسوُ اللَّبَنِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ إلاَّ المَوتَ؛

نوشیدن شیر، شفایی برای هر درد است، مگر مرگ

الخصال ، صفحه ۶۳۶ ، حدیث - ۱۰

حدیث - ۲۳۱

عن أبی الحسن الأصبهانی :

کُنتُ عِندَ أبی عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام فَقالَ لَهُ رَجُلٌ وأنَا أسمَعُ : جُعِلتُ فِداکَ ! إنّی أجِدُ الضَّعفَ فی بَدَنی

فَقالَ لَهُ : عَلَیکَ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُنبِتُ اللَّحمَ ، ویَشُدُّ العَظمَ ؛

به نقل از ابو الحسن اصفهانی: نزد امام صادقعليه‌السلام بودم در حالی که من نیز می‌شنیدم ، مردی به ایشان گفت : فدایت شوم ! من در بدنم احساس ضعف می‌کنم

امامعليه‌السلام به او فرمودند : بر تو باد شیر؛ چرا که گوشت می‌رویاند و استخوان را استحکام می‌بخشد

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۶ ، حدیث - ۷

حدیث - ۲۳۲

امام صادقعليه‌السلام :

ما وَجَدنا لِوَجَعِ الحَلقِ مِثلَ حَسوِ اللَّبَنِ؛

برای گلودرد، چیزی چون نوشیدن شیر نیافته‌ایم

بحارالأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۱۸۲ ، حدیث - ۴

حدیث - ۲۳۳

امام کاظمعليه‌السلام :

مَن تَغَیَّرَ عَلَیهِ ماءُ الظَّهرِ ، فَإِنَّهُ یَنفَعُ لَهُ اللَّبَنُ الحَلیبُ ، وَالعَسَلُ؛

هر کس که آب کمرش دیگرگون می‌شود، شیر تازه همراه با عسل برایش سودمند است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۷ ، حدیث - ۸

حدیث - ۲۳۴

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

عَلَیکُم بِالزَّبیبِ ؛ فَإِنَّهُ یَکشِفُ المِرَّةَ ، ویَذهَبُ بِالبَلغَمِ، ویَشُدُّ العَصَبَ ، ویَذهَبُ بِالإِعیاءِ، ویُحَسِّنُ الخُلُقَ، ویُطَیِّبُ النَّفسَ، ویَذهَبُ بِالغَمِّ ؛

بر شما باد مویز ، چرا که تلخه را می‌زداید ، بلغم را می‌بَرَد ، پِی را استحکام می‌دهد ، رنجیدگی و خستگی را از میان بر می‌دارد ، خوی را خوش می‌سازد ، دل را پاک و پیراسته می‌دارد و اندوه را می‌بَرَد.

الخصال ، صفحه ۳۴۴ ، حدیث - ۹

حدیث - ۲۳۵

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أدمَنَ أکلَ الزَّبیبِ عَلَی الرِّیقِ ، رُزِقَ الفَهمَ وَالحِفظَ وَالذِّهنَ ، ونَقَصَ مِنَ البَلغَمِ ؛

هر کس به خوردن مَویز در حالت ناشتا عادت کند ، فهم و حافظه و ذهن ، روزیِ او می‌شود و بلغمِ وی می‌کاهد

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۲۷۱ ، حدیث - ۷۰

حدیث - ۲۳۶

امام رضاعليه‌السلام :

مَن أرادَ أن یَزیدَ فی حِفظِهِ فَلیَأکُل سَبعَ مَثاقیلَ زَبیبا بِالغَداةِ عَلَی الرّیقِ ؛

هر کس که می‌خواهد به حافظه‌اش افزوده شود، صبحگاهان در حالت ناشتا، هفت مثقال مویز بخورد.

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۳۶ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴

حدیث - ۲۳۷

امام علیعليه‌السلام :

مَنِ اصطَبَحَ بِإِحدی وعِشرینَ زَبیبَةً حَمراءَ لَم یَمرَض إلاّ مَرَضَ المَوتِ إن شاءَ اللّه‌ُ؛

هر کس بیست و یک مویزِ سرخ را خورشِ خود بگیرد ، به خواست خداوند ، به هیچ بیماری‌ای مگر بیماری مرگ ، مبتلا نمی‌شود

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۵۱ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۳۸

امام علیعليه‌السلام :

العَسَلُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ ولا داءَ فیهِ ؛ یُقِلُّ البَلغَمَ ، ویَجلُو القَلبَ ؛

عسل ، شفای هر بیماری‌ای است و بیماری‌ای هم در آن نیست؛ بلغم را کم می‌کند و دل را جلا می‌دهد.

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۵۹ ، حدیث - ۱۱۷۲

حدیث - ۲۳۹

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

مَن أرادَ الحِفظَ ، فَلیَأکُلِ العَسَلَ ؛

هر کس حافظه می‌خواهد ، عسل بخورد.

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۵۸ ، حدیث - ۱۱۶۷

حدیث - ۲۴۰

امام رضاعليه‌السلام :

فِی العَسَلِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ مَن لَعِقَ لعقَةَ عَسَلٍ عَلَی الرّیقِ یَقطَعُ البَلغَمَ ، ویَحسِمُ الصَّفرَةَ ، ویَمنَعُ المِرَّةَ السَّوداءَ ، ویُصَفِّی الذِّهنَ ، ویُجَوِّدُ الحِفظَ إذا کانَ مَعَ اللُّبانِ الذَّکَرِ؛

در عسل ، درمان هر دردی است. هر کس ناشتا یک قاشق عسل بخورد ، این عسل ، بلغم را پایان می‌دهد ، صفرا را فرو می‌نشانَد ، مانع از تلخه سیاه (سودا) می‌شود و ذهن را صفا می‌بخشد ، و اگر که همراه با کُندُر خورده شود ، حافظه را نکو می‌سازد.

الفقه المنسوب للإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۳۴۶ و بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۹۳ ، حدیث - ۱۶

حدیث - ۲۴۱

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ثَلاثٌ یَزِدنَ فِی الحِفظِ ویَذهَبنَ بِالبَلغَمِ : قِراءَةُ القُرآنِ ، وَالعَسَلُ ، وَاللُّبانُ

سه چیز ، حافظه را افزون می‌کند و بلغم را از میان می‌بَرَد: قرائت قرآن ، عسل و کُندُر.

بحارالأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۹۰ ، حدیث - ۳

حدیث - ۲۴۲

عن عبد الرحمن بن الجهم :

شَکا ذَریحٌ المُحارِبیُّ قَراقِرَ فی بَطنِهِ إلی أبی عَبدِاللّه‌ِعليه‌السلام ، فَقالَ : أتوجِعُکَ؟

قالَ : نَعَم

قالَ : ما یَمنَعُکَ مِنَ الحَبَّةِ السَّوداءِ وَالعَسَلِ لَها؛

به نقل از عبد الرحمان بن جَهْم: ذریح محاربی ، نزد امام صادقعليه‌السلام ، اظهار کرد که شکم وی غُرغُر می‌کند امام پرسیدند: آیا درد هم داری؟

گفت : آری.

فرمودند: چرا برای درمان آن ، از سیاه‌دانه و عسل ، بهره نمی‌جویی؟

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۱۰۰ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۱۷۷ ، حدیث - ۱۳

حدیث - ۲۴۳

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

ما لِلنَّفساءِ عِندی شِفاءٌ مِثلُ الرُّطَبِ ، وما لِلمَریضِ مِثلُ العَسَلِ ؛

نزد من برای زن تازه‌زا ، درمانی همانند خرما و برای بیمار، درمانی همانند عسل وجود ندارد

کنز العمّال ، جلد ۱۰ ، صفحه ۴۴ ، حدیث - ۲۸۲۷۹

حدیث - ۲۴۴

امام علیعليه‌السلام :

العَسَلُ فیهِ شِفاءٌ ؛

در عسل ، درمان است

المحاسن ، جلد ۲ ، صفحه ۳۰۰ ، حدیث - ۱۹۹۱

حدیث - ۲۴۵

امام علیعليه‌السلام :

مَا استَشفَی المَریضُ بِمِثلِ شُربِ العَسَلِ ؛

بیمار ، به چیزی همانند خوردن عسل ، درمان نجسته است

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۳۲ ، حدیث - ۵

حدیث - ۲۴۶

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

نِعمَ الشَّرابُ العَسَلُ ؛ یَرعَی القَلبَ ، ویُذهِبُ بَردَ الصَّدرِ ؛

عسل ، چه خوب نوشیدنی‌ای است! قلب را مراقبت می‌کند و سردیِ سینه را از میان می‌برد

مکارم الأخلاق ، جلد ۱ ، صفحه ۳۵۸ ، حدیث - ۱۱۶۸

حدیث - ۲۴۷

پیامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم :

العَسَلُ شِفاءٌ ؛ یَطرُدُ الرّیحَ وَالحُمّی ؛

عسل ، شفایی است که باد و تب را دور می‌کند

بحار الأنوار ، جلد ۶۶ ، صفحه ۲۹۴ ، حدیث - ۱۹

حدیث - ۲۴۸

امام رضاعليه‌السلام :

مَن أرادَ دَفعَ الزُّکامِ فِی الشِّتاءِ أجمَعَ ، فَلیَأکُل کُلَّ یَومٍ ثَلاثَ لُقَمِ شَهدٍ ؛

هر که می‌خواهد در همه زمستان از سرماخوردگی دور بماند ، هر روز ، سه لقمه شهد بخورد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۳۷ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴

حدیث - ۲۴۹

امام هادیعليه‌السلام :

لَمّا سُئِلَ عَنِ الحُمَّی الغِبِّ الغالِبَةِ: یُؤخَذُ العَسَلُ وَالشّونیزُ ، ویُلعَقُ مِنهُ ثَلاثُ لَعقاتٍ ؛ فَإِنَّها تَنقَلِعُ ، وهُمَا المُبارَکانِ ، قالَ اللّه‌ُ تَعالی فِی العَسَلِ : خْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَ نُهُ فِیهِ شِفَآءٌ لِّلنَّاسِ ؛

هنگامی که درباره تبِ پیوسته یک روز در میان از ایشان پرسیدند: قدری عسل و شونیز (سیاه‌دانه) ، برداشته و سه لیسه انگشت از آن خورده شود در این صورت ، تب ، ریشه‌کن خواهد شد ، و این هر دو ، مبارک هستند خداوند متعال ، درباره عسل فرموده است : (از درونِ [شکم] آن (زنبور) ، شهدی که به رنگ‌های گوناگون است ، بیرون می‌آید در آن ، برای مردم ، درمانی است)

طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه ۵۱ عن أبی جعفر ، بحارالأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۱۰۰ ، حدیث - ۲۳

حدیث - ۲۵۰

امام صادقعليه‌السلام :

مَن باتَ وفی جَوفِهِ سَمَکٌ لَم یَتبَعهُ بِتَمَراتٍ أو عَسَلٍ ، لَم یَزَل عِرقُ الفالِجِ یَضرِبُ عَلَیهِ حَتّی یُصبِحَ ؛

هر کس در حالی بخوابد که ماهی خورده و در پی آن ، چند خرما یا مقداری عسل نخورده است ، تا صبح ، رگِ سستْ‌اندامی بر او غلبه خواهد داشت.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۳۲۳ ، حدیث - ۱

حدیث - ۲۵۱

امام رضاعليه‌السلام :

فِی العَسَلِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ مَن لَعِقَ لَعقَةَ عَسَلٍ عَلَی الرِّیقِ یَقطَعُ البَلغَمَ ، ویَحسِمُ الصُّفرَةَ ، ویَمنَعُ المِرَّةَ السَّوداءَ ، ویُصَفِّی الذِّهنَ ، ویُجَوِّدُ الحِفظَ إذا کانَ مَعَ اللُّبانِ الذَّکَرِ ؛

در عسل ، درمان هر دردی است هر کس ناشتا یک انگشت از آن را بلیسد ، این عسل ، بلغم [وی ]را پایان می‌دهد ، صفرا را فرو می‌نشانَد ، تلخه سیاه (زرداب) را مانع می‌شود ، ذهن را صفا می‌بخشد و اگر که همراه با کُنْدُر خورده شود ، حافظه را نکو می‌سازد.

الفقه المنسوب للإمام الرضاعليه‌السلام ، ص۳۴۶ و بحار الأنوار ، ج۶۶ ، ص۲۹۳

حدیث - ۲۵۲

امام رضاعليه‌السلام :

مُداوَمَةُ أکلِ البَیضِ یَعرِضُ مِنهُ الکَلَفُ فِی الوَجهِ ؛

خوردن همیشگی تخم‌مرغ ، سبب پیدایش کَک‌مَک در صورت می‌شود

بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۵۳

امام رضاعليه‌السلام :

الاِمتِلاءُ مِنَ البَیضِ المَسلوقِ یورِثُ الرَّبوَ وَالاِبتِهارَ ؛

پُرخوری از تخم‌مرغ آب‌پَز ، نفسْ‌تنگی و نفس‌بُریدگی می‌آورد

طبّ الإمام الرضاعليه‌السلام ، صفحه ۲۸ و بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۱

حدیث - ۲۵۴

امام کاظمعليه‌السلام :

کَثرَةُ أکلِ البَیضِ تَزیدُ فِی الوَلَدِ؛

فراوان خوردن تخم‌مرغ ، فرزند را افزون می‌سازد

الکافی، جلد ۶، صفحه ۳۲۵، حدیث - ۴