بیست و دوّم: او را از خود نجاسات و خبائث منع نمایند.
بیست و سوّم: او را دوست دارند.
بیست و چهارم: او را ببوسند که به هر بوسیدن حسنه ثبت شود.
بیست و پنجم: او را مسرور کنند تا خداوند روز قیامت ایشان را مسرور نمایند اگر پسر را مسرور کند ثواب گریه از خوف خدایتعالی دارد و اگر دختر را مسرور کند ثواب آزاد نمودن بنده از اولاد اسماعیل دارد.
بیست و ششم: از بازار جهت ایشان چیز خریده بیاورد که ثواب صدقه از برای محتاج بردن دارد.
بیست و هفتم: تا هفت سال ایشان را واگذار نماید که بازی کنند.
بیست و هشتم: پسر را بعد از سه سال و هفت ماه و بیست روز بگویند،((مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله))صلىاللهعليهوآله
بگوید؛
و چون چهار سال تمام شود دست راست وچپ را از او سؤال کنند اگر گفت،روی او را به قبله نمایند و امر کنند او را که سجده کند و اگر نگفت او را تعلیم نمایند؛
و چون شش سال تمام شود رکوع و سجود تعلیم او نمایند؛
و چون هفت سال تمام شود وضو و نماز را تعلیم او دهند چون نماز را بجا آورد گناهان والدین او آمرزیده شود؛
و بعد از هفت سال اوّل او را ملازم خود گردانند و اخلاق و آداب را تعلیم او نمایند.
بیست و نهم: قرآن و خط و کتابت تعلیم او نمایند.
سی ام: همین که ده ساله شود رختخواب آنها را جدا نمایند.
سی و یکم: از اصول دین
و اصول مذهب
و احادیث او را تعلیم کنند.
سی و دوّم: او را از اهل علم کنند یا کسب نیک تعلیم او نمایند.
سی و سوّم: شناگری یاد پسران دهند.
سی و چهارم: تکلیف شاقّه
به او نکنند.
سی و پنجم: وعده نیک به ایشان دهند و وفا کنند.
سی و ششم: میان دو فرزند فرق نگذارند مگر اینکه از اهل علم و صلاح باشد.
سی و هفتم: لباس ایشان را خشن و درشت
کند تا به همان قسم یاد گیرند و غیر آن برایشان شاقّ نباشد.
سی و هشتم: به پاکیزگی ایشان را بزرگ نماید تا به آن آموخته
__________________________________________