۲۰ - آداب و سنن آن حضرت در قرائت قرآن
اشاره
۳۴۵ - امیر المؤمنینعليه‌السلام
فرمود: چیزی جز حالت جنابت، مانع رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
از تلاوت کردن قرآن نمی شد.
۳۴۶ - امّ سلمه گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در قرائت قرآن هر آیه را از آیه دیگر جدا می نمود.
۳۴۷ - رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
نمی خوابید تا «مسبّحات» را قرائت کند، و می فرمود:
در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است. گفتند: «مسبّحات» کدام سوره هاست؟ فرمود: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.
۳۴۸ - جابر گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
نمی خوابید تا سوره «تبارک» و «الم، تنزیل» را قرائت کند.
۳۴۹ - علیعليه‌السلام
فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
این سوره(
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
)
را دوست می داشت. و اول کسی که گفت:
«سبحان ربّی الاعلی» میکائیلعليه‌السلام
بود.
۳۵۰ - ابن عباس گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سوره(
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
)
را قرائت می کرد، می گفت:
«سبحان ربّی الأعلی»
این معنی از علیعليه‌السلام
نیز روایت شده است.
۳۵۱ - ابی امامه گوید: بعد از حجّه الوداع با رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
نماز می خواندم و آن حضرت زیاد سوره(
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
)
را قرائت می فرمود، و چون آیه:
(
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ
)
(آیا آن خدا قادر نیست مردگان را زنده کند؟) را می خواند، شنیدم می فرمود:
بلی و انا علی ذلک من الشّاهدین. «چرا قادر است؛ من نیز به آن گواهی می دهم»
مؤلّف: در این معنی روایات دیگری نیز وجود دارد با مختصر اختلافی در آنچه آن حضرت می گفت.
۳۵۲ - ابو هریره گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون آیه(
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا
﴿
٧ ﴾
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا
)
را تلاوت می فرمود، اندکی مکث می کرد، بعد می گفت:
اللّهمّ آت نفسی تقویها، و زکّها أنت خیر من زکّاها، أنت ولیّها و مولیها. «خدایا، به من پرهیزکاری ده، و جانم را پاکیزه کن، که تو بهترین پاکیزه کننده آن، و تو سرپرست و مولای آنی» این را می فرمود در حالی که مشغول نماز بود.
ملحقات
۳۵۸) ابو سعید خدری گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
پیش از خواندن قرآن می گفت:
اعوذ باللّه من الشّیطان الرّجیم «پناه می برم به خدا از شیطان رانده شده»
۳۵۹) امام باقرعليه‌السلام
ضمن حدیثی فرمود: صدای رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
در خواندن قرآن از همه مردم دلرباتر بود.
۳۶۰) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
فرمود: جبرئیل به من دستور داد ایستاده قرآن بخوانم
۳۶۱) انس بن مالک گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
موقع قرآن خواندن، صدایش را می کشید.
۳۶۲) امام صادقعليه‌السلام
ضمن حدیثی فرمود: ما اهل بیت، قرآن را موافق قرائت «ابیّ» می خوانیم.
مؤلّف: در بعضی روایات اهل بیتعليهم‌السلام
از جمله در کتاب خصال، سایر قرائت های هفتگانه نیز تجویز شده است.
۳۶۳) قتاده گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سوره «تین» را تمام می کرد (آن جا که فرموده: «آیا خداوند احکم الحاکمین نیست؟») می گفت:
بلی و انا علی ذلک من الشّاهدین. «چرا، هست؛ و من نیز به آن گواهی می دهم»
۳۶۴) (تکرار ۳۵۱. است)
۳۶۵) در ذیل تفسیر آیه ۶۱ سوره یونس: «تو ای رسول ما در هیچ کاری نباشی و هیچ آیه ای از قرآن نخوانی و شما هیچ عملی را انجام ندهید مگر آنکه ما شاهد و گواه بر شماییم آن گاه که سرگرم آنید، و به قدر ذره کوچکی از آنچه در زمین و آسمان است از پروردگارت پنهان نیست. و چیزی کوچک تر و یا بزرگ تر از آن نیست جز آنکه در کتاب آشکار حق ثبت است» روایت شده که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
چون این آیه شریفه را قرائت می کرد، گریه شدیدی به آن حضرت دست می داد.
۳۶۶) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله
وقتی سوره(
قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ
)
را می خواند، بعد از هر آیه وقف می کرد (آن را به یک نفس نمی خواند)
0%
نویسنده: علامه سيد محمد حسين طباطبائى (ره)
