سنن النبی

سنن النبی 0%

سنن النبی نویسنده:
گروه: پیامبر اکرم

سنن النبی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: علامه سيد محمد حسين طباطبائى‏ (ره)
گروه: مشاهدات: 11455
دانلود: 2218

توضیحات:

سنن النبی
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 99 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 11455 / دانلود: 2218
اندازه اندازه اندازه
سنن النبی

سنن النبی

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

گوش های آنان سنگینی نهاده ایم (که نمی شنوند) و چون خدا را در قرآن به تنهایی یاد می کنی آنان از نفرت به تو پشت می کنند» خدایا، تو را به آن جلال و جمالت که در پس حجابها مستور است، و به آن نور کمالت که عرش آن را احاطه نموده، و به جایگاه عزت و شرافتی که در عرش قدرتت جای دارد، و به ملکوت سلطانت که قدرتت آن را احاطه کرده سوگند می دهم، ای خدایی که امر و فرمانت را ردکننده ای، و حکم و قضاوتت را برگشت دهنده ای نیست، بین من و دشمنانم حجاب خودت را قرار ده، حجابی که بادهای تند توانایی متفرق ساختن، و شمشیرهای تیز قدرت قطعه قطعه کردن، و سر نیزه های کاری نیروی نفوذ کردن در آن را نداشته باشند. ای خدای سخت حمله کننده و به چنگ آورنده، بین من و کسانی که مرا هدف تیرهای خود قرار می دهند، و بلاهای عظیم شبانگاه را به سوی من سرازیر می کنند حایل شو، و هر غم و اندوهی را از من بر طرف ساز، ای خدایی که غم یعقوب را برطرف ساختی، غم و غصه را از من برطرف فرما. ای خدایی که گرفتاری و بیماری ایوب را برطرف کردی، گرفتاری مرا مرتفع گردان. ای خدای پیروزی که هیچ گاه مغلوب نمی شوی، مرا بر هر دشمنی که دارم پیروز گردان. «و خدا کافران را خشمناک در حالی که به فتحی نائل نشده بودند باز گردانید، و خداوند بار جنگ را از دوش مؤمنان برداشت، و خداوند نیرومند و عزیز است» «پس مؤمنان را بر دشمنانشان یاری دادیم به طوری که بر دشمن پیروز شدند»

ملحقات

اشاره

۳۶۷) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله برنمی خواست و نمی نشست مگر به یاد خدا.

۳۶۸) حضرت امام رضاعليه‌السلام به اصحاب خود می فرمود: بر شما باد به همراه داشتن اسلحه و سلاح پیامبران. عرض شد: اسلحه پیامبران چیست؟ فرمود: دعا کردن.

۳۶۹) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هنگام دعا کردن چنان تضرّع و زاری می کرد که نزدیک بود عبا از دوش او بیفتد.

۳۷۰) امام باقرعليه‌السلام فرمود: ما اهل بیت دعا می کنیم و از خداوند آنچه را دوست داریم درخواست می کنیم، اما هنگامی که قضای الهی بر خلاف میل ما واقع شد همان را می پسندیم و با آنچه محبوب خداست مخالفت نمی ورزیم.

دعای آن حضرت هنگام صبح

۳۷۱) امام صادقعليه‌السلام فرمود: سه جمله دعا هست که پیغمبران از آدمعليه‌السلام به بعد، دست به دست گرفتند تا به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله رسید و حضرت در صبح آن دعا را می خواند:

اللّهمّ انّی اسألک ایمانا تباشر به قلبی، و یقینا حتّی اعلم انّه لا یصیبنی الاّ ما کتبت لی، و رضّنی بما قسمت لی. «خدایا، از تو ایمانی می طلبم که با آن همیشه در دلم باشی، و یقینی می خواهم که به واسطه آن بدانم که جز آنچه تو برایم مقرر کرده ای به من نمی رسد. و مرا به داشتن آنچه قسمت من کرده ای خشنود ساز»

۳۷۲) (مانند دعای ۳۹۵. است)

تعویذ رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

۳۷۳) امیر المؤمنین علیعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله حسن و حسینعليهما‌السلام را با این کلمات تعویذ می کرد و دستور می داد اصحابش نیز [خود و اولادشان را]با آن تعویذ کنند:

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم، اعیذ نفسی و دینی و اهلی و مالی و ولدی و خواتیم عملی و ما رزقنی ربّی و خوّلنی، بعزّه اللّه و عظمه اللّه و جبروت اللّه و سلطان اللّه ورحمه‌الله و رأفه اللّه و غفران اللّه و قوّه اللّه و قدره اللّه، و بآلاء اللّه و بصنع اللّه و بارکان اللّه و بجمع اللّه عزّ و جلّ، و برسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله و قدره اللّه علی ما یشاء، من شرّ السّامّه و الهامّه، و من شرّ الجنّ و الانس، و من شرّ ما دبّ فی الارض، و من شرّ ما یخرج منها، و من شرّ ما ینزل من السّماء و ما یعرج فیها، و من شرّ کلّ دابّه ربّی آخذ بناصیتها، انّ ربّی علی صراط مستقیم ، و هو علی کلّ شیء قدیر، و لا حول و لا قوّه الاّ باللّه العلیّ العظیم، و صلّی اللّه علی سیّدنا محمّد و آله.

«به نام خداوند بخشنده مهربان، جان و دین و اهل و مال و اولاد و عاقبت کار و آنچه را که پروردگارم روزی من ساخته و به من بخشیده است، همه را در پناه عزت و عظمت و جبروت و سلطنت و رحمت و رأفت و مغفرت و قوت و قدرت خدای متعال قرار داده، و به نعمتها و احسان و ارکان و الفت خدا و به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله [؟]و قدرت خدا که بر هر چه خدا بخواهد نافذ است سپردم، از شر حیوان زهردار و بی زهر، و از شرّ جنّ و انس، و از شر آنچه در دل زمین حرکت می کند و آنچه از آن بیرون می آید، و از شر آنچه از آسمان فرود می آید و آنچه به آن بالا می رود، و از شر هر جانداری که زمامش به دست پروردگارم می باشد؛ که همانا پروردگارم بر راه راست است و او بر همه چیز تواناست، و هیچ توانایی و نیرویی بر ترک و عمل نیست جز به خدای والا و بزرگ، و درود خدا بر سرورمان محمّد و آل او باد»

تعویذ دیگر در گرفتاری ها و در کلیه ناراحتی ها و شداید

۳۷۴) جابر گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون دچار غم و ناراحتی می شد و یا از جانب مشرکین به مشکلی برمی خورد دست مبارکش را می بست و فشار می داد و می گفت: تنگ شو، باز شو. سپس رو به قبله می ایستاد و دست خود را بلند می کرد و می گفت:

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم، لا حول و لا قوّه الاّ باللّه العلیّ العظیم. اللّهمّ ایّاک نعبد و ایّاک نستعین. اللّهمّ کفّ بأس الّذین کفروا، فانّک أشدّ باسا و اشدّ تنکیلا «به نام خداوند بخشنده مهربان، هیچ توانایی و نیرویی بر ترک و عمل نیست جز به خدای والا و بزرگ. بار الها، تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم. بار الها، قدرت و نیروی کافران را دفع فرما، که نیرو و قدرت تو از همه سخت تر است»

جابر گفت: به خدا قسم دست مبارکش را باز نمی کرد مگر آنکه فرج می رسید.

دعای آن حضرت چون از امری محزون می گشت

(دعای فرج)

۳۷۵) امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون از امری محزون می گشت این دعا را می خواند؛ و به آن دعای فرج گفته می شد:

اللّهمّ احرسنی بعینک الّتی لا تنام، و اکفنی برکنک الّذی لا یرام، و ارحمنی بقدرتک علیّ، و لا اهلک و انت رجائی. فکم من نعمه انعمت بها علیّ قلّ لها شکری، و کم من بلیّه ابتلیتنی قلّ لک بها صبری. فیا من قلّ عند نعمته شکری فلم یحرمنی، و یا من قلّ عند بلیّته صبری فلم یخذلنی، و یا من رآنی علی الخطایا فلم یفضحنی، اسألک ان تصلّی علی محمّد و آل محمّد.

اللّهمّ اعنّی علی دینی بالدّنیا، و علی الآخره بالتّقوی، و احفظنی فیما غبت عنه، و لا تکلنی الی نفسی فیما حضرته، یا من لا تضرّه الذّنوب، و لا تنقصه المغفره، هب لی ما لا ینقصک، و اغفر لی ما لا یضرّک، انّک ربّ وهّاب. اسألک فرجا قریبا،و صبرا جمیلا، و رزقا واسعا، و العافیه من جمیع البلاء، و شکر العافیه

«خدایا، با دیده ات که هرگز به خواب نمی رود مرا پاسداری کن، و با ستون محکمت که هرگز خراب نمی شود نگاهم دار، و به قدرتت بر من رحم کن، و با امیدی که به تو دارم مبادا هلاک شوم. چه بسیار نعمت هایی به من کرامت فرمودی که در برابرش شکرگزاری مناسبی نکردم، و چه ابتلائاتی بر من وارد ساختی که در برابر آنها صبر و بردباری درستی ننمودم. پس ای خدایی که در برابر کفران نعمت محرومم نکردی، و ای خدایی که در مقابل کم صبری در بلایت خوارم نساختی، و ای خدایی که مرا بر انجام گناهان بی باک یافتی و رسوایم ننمودی، از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی.

خدایا، دنیا را وسیله اعانت بر دینم قرار ده، و پرهیزکاری را موجب سعادت آخرتم نما، آنچه به من کرامت کردی و فعلا از من غایب است همه را نگهداری کن، و در حفظ آنچه به من مرحمت کردی و در نزدم حاضر است به خود وامگذار. ای کسی که گناهان به او ضرری نمی رساند، و آمرزش خطاهای بندگان از او چیزی نمی کاهد، آنچه را که چیزی از تو نمی کاهد به من ارزانی دار، و آنچه را برایت ضرری ندارد بر من ببخش، که تو پروردگار بخشنده ای. از تو گشایشی نزدیک، صبری نیکو، رزقی وسیع، عافیت از همه بلایا و شکر در برابر عافیت را مسألت دارم»

دعای آن حضرت موقع دیدن هلال

۳۷۶) علیعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون چشمش به هلال می افتاد می فرمود:

ایّها الخلق المطیع الدّائب السّریع المتصرّف فی ملکوت الجبروت بالتّقدیر، ربّی و ربّک اللّ ٰ ه. اللّهمّ اهلّه علینا بالامن و الایمان و السّلامه و الاحسان،و کما بلّغتنا اوّله فبلّغنا آخره، و اجعله شهرا مبارکا تمحو فیه السّیّئات، و ترفع لنا فیه الدّرجات، یا عظیم الخیرات.

«ای آفریده مطیع و کوشا و سریع که در ملکوت آسمان با تقدیر الهی در گردشی. پروردگار من و تو خداست. خدایا، این ماه را بر ما، ماه امن و ایمان و سلامت و احسان قرار ده، و چنان که ما را به آغازش رساندی به آخرش نیز برسان، و آن را ماهی مبارک قرار ده که در آن گناهانمان را ببخشی و درجاتمان را بالا بری، ای خدایی که خیراتت بسی بزرگ است»

۳۷۷) -۳۹۹) (این دعاها به جهتی که در مقدمه ذکر شد، حذف گردید.)

ملحقات حج

۴۰۰) ابان از حضرت صادقعليه‌السلام پرسید: آیا رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله شبانه روز تعداد معینی طواف انجام می داد؟ فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله شبانه روز ده مرتبه، و هر مرتبه هفت بار دور خانه کعبه طواف می نمود، سه مرتبه اول شب، سه مرتبه آخر شب، دو مرتبه صبح و دو مرتبه بعد از ظهر، و در فاصله آنها استراحت می کرد.

_______________________________________

۴۰۱) امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله در هر طواف واجب و مستحبی «حجر الاسود» را با کف دست مسح می کرد.

۴۰۲) امام باقرعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله جز دو رکن «حجر الاسود» و «رکن یمانی» را مسح نمی کرد، و پس از مسح آنها را می بوسید و صورت مبارکش را بر آنها می نهاد. پدرم را نیز دیدم که چنین می کرد.

۴۰۳) (مانند ۴۰۲ است)

۴۰۴) امام باقرعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله وقتی در مدینه بود، اظهار تمایل می کرد که برایش آب زمزم هدیه بیاورند.

۴۰۵) امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ذی المعارج (سوره معارج) را زیاد می خواند. و هر وقت سواره ای را می دید و یا از تلّی بالا می رفت و یا سرازیر می شد و در آخر شب و در تعقیب نمازها تلبیه می گفت

۴۰۶) جابر بن عبد اللّه گوید: تلبیه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله این بود:

لبّیک اللّهمّ لبّیک، لا شریک لک لبّیک، انّ الحمد و النّعمه لک و الملک، لا شریک لک.

۴۰۷) از یکی از دو امام (امام صادق و امام باقرعليهما‌السلام ) روایت شده:

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله دو قوچ شاخ دار بزرگ و نر که دهان و چشمانش سیاه و مشکی بود قربانی می کرد

۴۰۸) امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله روز قربانی سرش را می تراشید و ناخنهایش را می گرفت و شارب و اطراف محاسن خود را مقداری کوتاه می کرد.

۴۰۹) گرفتن ناخنها و کوتاه کردن شارب و تراشیدن موی زیر شکم در احرام سنّت است.

۴۱۰) از سنّت است مردمی که در شهرها (ی غیر مکه) هستند و امام و پیشوا ندارند، عصر روز عرفه دور هم جمع شوند و خدا را بخوانند و دعا کنند.

نوادر ملحقات

۴۱۱) امام صادقعليه‌السلام فرمود: روش رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله آن بود که اگر بچه شتر دو ساله ای مقروض بود، به جای آن شتر هفت ساله می داد (یا اگر دو درهم مقروض بود چهار درهم می پرداخت)

۴۱۲) امیر المؤمنین علیعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون فضیلتی از فضایل خود را به زبان می آورد می فرمود: با داشتن این فضیلت فخری نمی فروشم.

۴۱۳) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: یکی از سنن این است که شخص مؤمن در روز عید غدیر صد مرتبه این ذکر را بگوید:

الحمد للّه الّذی جعل کمال دینه و تمام نعمته بولایه أمیر المؤمنین علیّ بن أبی طالبعليه‌السلام «سپاس و ستایش خدایی را که دین و نعمتش را به ولایت علیعليه‌السلام کامل و تمام ساخت»

۴۱۴) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: عیادت بنی هاشم (سادات) واجب، و زیارت آنان سنّت است.

۴۱۵) از امام صادقعليه‌السلام در باره ذبح گوسفندی که ایستاده است سؤال شد، فرمود: سزاوار نیست چنین ذبح شود، سنّت بر این است که به طرف قبله بخوابانند.

۴۱۶) امام رضاعليه‌السلام فرمود: ما اهل بیت وعده های خود را بر خویشتن دین حساب می کنیم چنان که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله می کرد.

۴۱۷) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون صدای رعد را می شنید می گفت:

سبحان من یسبّح الرّعد بحمده «پاک و منزّه است خدایی که رعد، حمد و تسبیح او می گوید»

۴۱۸) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون صدای رعد و برق را می شنید می گفت:

اللّهمّ لا تقتلنا بغضبک، و لا تهلکنا بعذابک، و عافنا قبل ذلک «خدایا ما را به خشم خود نمیران، و به عذابت هلاک مگردان، و پیش از آن ما را عافیت بخش»

۴۱۹) چون نزد رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از «اصحاب اخدود» (که سخت شکنجه شدند) صحبت می شد از سختی بلا و آزمایش به خدای متعال پناه می برد.

۴۲۰) هنگامی که باد زرد و سرخ و سیاه می وزید رنگ چهره رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله می پرید و مانند کسی که بترسد زرد می گشت، و چون قطره بارانی از آسمان نازل می شد رنگش برمی گشت و می فرمود: این بادها رحمت خدا را برایتان آورد.

۴۲۱) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چون ابر را می دید هر کاری که داشت رها می کرد و می گفت:

اللّهمّ انّی اعوذ بک من شرّ ما فیه «خدایا از شر آنچه در آن است به تو پناه می برم» پس اگر ابر رد می شد خدا را شکر می کرد، و اگر می بارید می گفت:

اللّهمّ ناشئا نافعا «بار الها، آن را ابری سودمند قرار ده»

۴۲۲) امام صادقعليه‌السلام فرمود: هنگامی که آفتاب و یا ماه می گرفت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به مردم می فرمود: به سوی مسجد بشتابید.

۴۲۳) سنّت، خواندن نماز در مسجد و با جماعت است.

۴۲۴) علیعليه‌السلام فرمود: دوستم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چیزی [از بیت المال]را برای فردا باقی نمی گذاشت، اما ابو بکر این کار را می کرد، و عمر بن خطّاب رأیش بر این شد که دفاتر حساب ترتیب داده و اموال را تا یک سال نگاه می داشت. و اما من مانند رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله عمل خواهم کرد.

علیعليه‌السلام بیت المال را جمعه به جمعه میان مردم تقسیم می کرد و [چون از تقسیم فارغ می شد]می فرمود:

هذا جنای و خیاره فیه اذ کلّ جان یده الی فیه

«این است دستچین من که خوب و بدش همه در آن است، حال آنکه هر چیننده ای دست به دهان خود دارد»

ملحقات شمایل پیامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم

۴۲۵) جابر بن عبد اللّه انصاری گوید: به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله عرضه داشتم: اول چیزی که خداوند آفرید چه بود؟ فرمود: نور پیغمبر تو ای جابر. خداوند آن را آفرید و سپس هر خوبی و خیری را از آن آفرید.

۴۲۶) پیغمبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: نخستین چیزی که خداوند آفرید نور من بود، که آن را از نور مقدس خودش ایجاد کرد، و از جلال عظمت خودش مشتق نمود.

۴۲۷) امام باقر و امام صادقعليهما‌السلام فرمودند: خداوند، محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله را از گوهری که در زیر عرش بود آفرید.

۴۲۸) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: خداوند من و اهل بیت مرا از سرشتی آفرید که احدی را از آن نیافریده بود، و ما نخستین پدیده از آفریده های او هستیم.

۴۲۹) امام صادق عليه‌السلامدر خطبه ای که در باره احوال و صفات رسول اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآلهو ائمّه اطهار عليهما‌السلامبیان کرده، فرمود: بزرگی گناه و اعمال زشت مردم مانع پروردگار ما به خاطر بردباری و آرامش و مهربانی وی نشد از اینکه محبوب ترین و گرامی ترین پیامبرانش «محمّد بن عبد اللّه صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم(۹)

» را برای آنان انتخاب کند، پیامبری که مولدش در حومه عزت بود و ریشه در دودمان کرم داشت، حسبش نقصی نداشت،

نسبش آلوده نبود و وصف و صفاتش نزد دانشمندان مجهول نبود. پیامبران گذشته در کتابهای آسمانی خود آمدن او را بشارت داده، دانشمندان به اوصاف و صفات نیکویش زبان گشوده و حکیمان به اوصاف برجسته او نظر دوخته بودند. او وجود پاکی بود که نظیر نداشت، تنها فرد هاشمی بود که برابر نداشت و تنها مرد مکّی بود که کس به شوکت و مفاخر او نمی رسید. منش او حیا و نجابت، و سرشت او سخا و مروت بود. به هیبت و بزرگی و اخلاق نبوت آراسته بود و به اوصاف و خردمندیهای رسالت سرشته؛ تا اسباب و مقدّرات الهی زمینه مساعدی برای او فراهم آورد و حکم استوار حق به امر الهی در باره او به نهایت رسید، در این وقت قضای حتمی خداوند حضرتش را به منتهی درجه رسانید. هر امتی بشارت وجودش را به امت بعد از خود می داد، و آن نور مقدس از صلب پدری به پدری دیگر منتقل می شد. در این انتقال، عنصر شریفش را روابط نامشروع آلوده نکرد، و در ولادت شریفش از زمان آدمعليه‌السلام تا پدرش عبد اللّهعليه‌السلام نکاح ناروا راه نیافت. او در بهترین دودمانها و در گرامی ترین تیره ها و شرافتمندترین خاندانها و عزیزترین فامیل و محفوظترین رحمها به دنیا آمد و در امین ترین دامن ها پرورش یافت. خداوند متعال او را برگزید و پسندید و برای خود انتخاب کرد و کلیدهای دانش را به او داد و منابع سرشار حکمت را به او بخشید. .

۴۳۰) علیعليه‌السلام ضمن حدیثی فرمود: محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله از شکم مادرش به زمین آمد، دست چپ را بر زمین نهاد و دست راست را به سوی آسمان بلند کرد و لبها را به وحدانیت خدا حرکت می داد.

۴۳۱) آمنه مادر رسول اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: چون فرزندم بر زمین قرار گرفت به سمت کعبه به سجده افتاد و در حالی که دستها را به سوی آسمان بلند کرده، به پروردگارش زاری نمود.

۴۳۲) آمنه مادر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: به فرزندم «محمّد» باردار بودم ولی

احساس بارداری نکردم و مانند زنان دیگر از سنگینی حمل رنج نمی بردم.

۴۳۳) رشد و نمو یک روزه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به اندازه رشد و نمو یک هفته اطفال دیگر، و رشد یک هفته او به قدر رشد و نمو یک ماهه آنان بود.

۴۳۴) در کتاب مناقب گوید: در حال کودکی آن حضرت، ماه گهواره او را می جنبانید.

۴۳۵) در بحار روایت کرده: مردم از گهواره آن حضرت صدای تسبیح و حمد و ثنا بر خدای متعال می شنیدند.

۴۳۶) در مجمع البیان روایت کرده: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ختنه شده از مادر متولد گردید.

۴۳۷) حلیمه سعدیه (دایه آن حضرت) گوید: هرگز رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله را در گرمی آفتاب بیرون نبردم مگر آنکه ابری بر آن حضرت سایه می افکند، و همچنین آن حضرت را ابر از هوای بارانی نگهداری می کرد.

۴۳۸) علیعليه‌السلام در حدیثی فرمود: از روزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله متولد شد تا روزی که از دنیا رفت، در حضر و سفر، پیوسته ابری بر آن حضرت سایه می افکند. .

در طفولیت، حکمت و دانش به وی داده شد، و با آنکه میان بت پرستان و هوا داران شیطان زندگی می کرد هرگز به بتی متمایل نشد، و در اعیاد بت پرستان شاد نبود، و هرگز دروغی از آن حضرت شنیده نشد. .

۴۳۹) ابو طالب (عموی پیغمبر) گوید: هرگز از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله دروغی نشنیدم، و خلقی از اخلاق جاهلیت در او ندیدم، خنده بی جایی از او مشاهده نکردم. با کودکان بازی نمی کرد و به آنان علاقه نشان نمی داد، و تنهایی و تواضع بهترین چیزها نزد او بود.

۴۴۰) حلیمه سعدیه گوید: هر وقت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله می خوابید چشمهایش چنان می نمود که باز و لبهایش در حال خنده است، و گرما و سرما آسیبی به او

نمی رسانید.

۴۴۱) علیعليه‌السلام فرمود: از هنگامی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از شیر گرفته شد، خداوند بزرگترین فرشته از فرشتگان خویش را همراه آن حضرت قرار داد که شب و روز راه مکارم و بهترین اخلاق جهانیان را به آن حضرت نشان می داد. من همیشه مانند کودکی که دنبال مادر به راه افتد از آن حضرت پیروی کرده و سایه به سایه او می رفتم. هر روز از اخلاق خود چیزی برایم آشکار می ساخت و مرا امر می کرد تا از او پیروی کنم. در هر سال اوقاتی را در کوه «حراء» مجاور می شد و غیر از من کسی او را نمی دیدهنگامی که وحی بر آن حضرت نازل شد ناله شیطان را شنیدم، عرض کردم: یا رسول اللّ ٰ ه، این ناله چیست؟ فرمود: این شیطان است که از پرستش شدن ناامید گردید. [ای علی]آنچه من می شنوم تو می شنوی، و آنچه من می بینم تو می بینی جز آنکه پیامبر نیستی. .

۴۴۲) امام باقرعليه‌السلام در تفسیر این آیه شریفه «خداوند دانای غیب است و کسی را از غیب خود آگاه نمی سازد مگر آن کس را که بپسندد و او پیامبر است، که از پیش رو و پشت سرش نگاهبانانی روانه می سازد.»(۱) فرمود: خدای متعال بر انبیاء خود فرشتگانی می گمارد تا کارهای آنان را (از خطا) محافظت کنند و آنان را در تبلیغ رسالت یاری دهند. و از روزی که رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از شیر گرفته شد خداوند فرشته بزرگی را بر آن حضرت موکل ساخت که او را به خیرات راهنمایی می کرد و به اخلاق نیک وامی داشت و از شر و اخلاق بد نگاهداری می نمود.

۴۴۳) امام صادقعليه‌السلام فرمود: زلیخا از حضرت یوسفعليه‌السلام اجازه ملاقات خواست یوسف به زلیخا فرمود: چه باعث شد که به آن کار ناروا اقدام کنی؟ گفت:

زیبایی روی تو. یوسفعليه‌السلام فرمود: اگر پیغمبر آخر الزمان «محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم » را ببینی چه می کنی؟ او از من زیباتر، اخلاقش بهتر و سخاوتش بیشتر خواهد بود.

_______________________________________

۱- ۱) سوره جن/۲۶ و ۲۷.

۴۴۴) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: یوسفعليه‌السلام زیباتر از من بود، ولی من با نمک تر از اویم.

۴۴۵) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از جهت چاقی معتدل بود، ولی در اواخر عمرش اندکی چاق شده بود. گوشت بدنش چنان محکم و جمع بود که گویی پیری در وی اثر نکرده است.

۴۴۶) علیعليه‌السلام در جواب پرسشهای رئیس و بزرگ یهود فرمود: مهر نبوت میان دو کتف رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله قرار داشت و بر آن دو سطر نوشته بود: سطر اول

«لا اله الاّ اللّ ٰ ه» و سطر دوم «محمّد رسول اللّه»

۴۴۷) میان دو کتف آن حضرت مهر نبوت قرار داشت که نور آن بر نور آفتاب غلبه داشت و بر آن نوشته بود: «خدایی جز خدای یگانه نیست که شریکی ندارد. هر جا خواستی برو که تو منصور و یاری شده ای»(۱).

۴۴۸) در محجه البیضاء گوید: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله چهارشانه بود و مهر نبوت میان دو کتف آن حضرت نزدیک شانه راست او قرار داشت، در آن مهر خالی سیاه متمایل به زردی که اطراف آن را موهای متراکمی مانند یال اسب گرفته بود به چشم می خورد.

امام باقرعليه‌السلام فرمود: آن حضرت خالی به رنگ دیبای سیاه بر گونه داشت.

۴۴۹) جابر بن سمره گوید: مهر نبوتی که میان دو کتف رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله قرار داشت برآمدگی سرخ رنگی به اندازه تخم کبوتر بود.

۴۵۰) علیعليه‌السلام فرمود: کسی را مانند رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ندیدم که دو کتفش از هم فاصله زیاد داشته باشد (و این علامت شجاعت است)

۴۵۱) گردن رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله از همه زیباتر بود، نه خیلی بلند بود و نه کوتاه.

______________________________________

۱- ۱) مراد از کتابت در این حدیث و حدیث قبل، کتابت ظاهری نیست چنان که از احادیث بعد معلوم می شود.