٥ ـ حجاب زن:
«و به زنان باايمان بگو: چشم از نگاه به مردان اجنبي فروبندند و عفت خويش راحفظ كنند و زينت خود را جز آنچه آشكار است، ظاهر نسازند، وبايد اطراف روسريهاي خود را به سينههايشان بياندازند و زينتخويش را آشكار نكنند مگر براي شوهرانشان يا پدران و پدرشوهران يا پسران و يا پسر شوهران و يا برادران و يا خواهرزادگان ويا برادر زادگان و يا زنان و يا غلامان و يا افراد ناتوان از شهوت همچون پيرمردان كه به زنان تمايلي ندارند و يا كودكاني كه از اسرارزنان خبر ندارند و مبادا پاي خود را به زمين بكوبند تا آنچه اززينتشان پنهان است، ظاهر شود. و اي گروه مومنان! همگي بسويخدا توبه كنيد شايد رستگار شويد».
«در آيه فوق چهار حكم بيان شده است:
١ـ زنها نبايد زينتهاي پنهان خود را (مانند گوشواره، خلخال،موي سر، لباسهاي زينتي) آشكار نكنند، مگر آن مقدار كه طبيعتاًآشكار است (مانند انگشتر، خضاب دست و...).
٢ـ بايد دامنه روسري يا مقنعه را بر روي سينه و گردن بيندازند.
عليهاالسلام
ـ زينتهاي خود را فقط براي دوازده نفر ميتوانند آشكار كنند(البته عمو و دائي در آيات ديگر آمده است).
٤ـ موقع راه رفتن پاهاي خود را بر زمين نزنند تا زينتها آشكارشود (و باعث جلب توجه نامحرم گردد، مثل كفشهاي پاشنه بلندكنوني و خلخالهاي زمان پيامبرصلىاللهعليهوآلهوسلم
).
«از امام ششمعليهالسلام
پرسيدند: كدام قسمت بدن زن براي نامحرمديدنش حلال است؟ فرمود: صورتش و دو پايش و دو دستش».
زن گوهري است كه بايد خود را از دستبرد نامحرمان دور نگه دارد.زني كه با حجاب در كوچه و خيابان ظاهر ميشود، هم ارزش خود رابالا ميبرد و هم آسيبي به سلامت رواني و اخلاقي جامعه واردنميكند. و خانمي كه رعايت حجاب اسلامي را نميكند هم ارزشخود را پائين ميآورد و هم مانند ميكربي است كه ديگران را آلوده ومريض ميكند.
شهيد مطهري نظراتي در مورد حجاب دارد كه به بعضي از آنهااشاره ميشود :
«ريشة اصلي واجب بودن پوشش براي زن در اسلام، اين است كهاسلام ميخواهد انواع لذتهاي بصري و لمسي و انواع ديگر لذتجنسي، محدود به محيط خانواده و در كادر ازدواج اختصاص يابد واجتماع منحصراً براي كار و فعاليت باشد. برخلاف سيستم غربي كهكار و فعاليت را با لذت جوئيهاي جنسي، بهم ميآميزند».
«علت اينكه دستور پوشش اختصاص به زنان يافته براي اين استكه ميل به خودنمائي و خودآرائي مخصوص زنان است. از نظرتصاحب قلبها و دلها، مرد شكار و زن شكارچي است همچنانكه ازنظر تصاحب جسم و تن، زن شكار و مرد شكارچي است! ميل زن بهخودآرائي از اين نوع حس شكارچيگري او ناشي ميشود».
«اسلام نميگويد كه زن از خانه بيرون نرود و نميگويد كه حقتحصيل علم و دانش را ندارد، بلكه علم و دانش را فريضه مشترك زنو مرد دانسته است. اسلام فعاليت اقتصادي خاصي را براي زن تحريمنميكند.اسلام هرگز نميخواهد زن بيكار و بيعار بنشيند و وجوديعاطل وباطل بار آيد. پوشاندن صورت و دستها، مانع هيچ گونهفعاليت فرهنگي يا اجتماعي يا اقتصادي نيست. آنچه موجب فلجكردن نيروي اجتماع است، آلوده كردن محيط كار به لذت جوئيهايشهواني است».
يكي از ايرادات به مسئله حجاب اين است كه حجاب موجب سلب حق آزادي كه يك حق طبيعي بشري است ميگردد ونوعيتوهين به حيثيت انساني زن بشمار ميرود. در جواب بايد گفت كه فرق است بين زنداني كردن زن و بين موظف داشتن او به اينكه درمواجه شدن با مرد بيگانه، پوشش داشته باشد. اگر رعايت پارهاي ازمصالح اجتماعي، زن يا مرد را مقيّد سازد كه در معاشرت روشخاصي را اتخاذ نمايند و طوري راه بروند كه آرامش ديگران را بر همنزنند و تعادل اخلاقي را از بين نبرند، چنين مطلبي را زنداني كردن وسلب آزادي نمينامند. چطور اگر مردي با بدن برهنه از خانه بيرونآيد، پليس جلو او را ميگيرد و به عنوان عمل منافي حيثيت اجتماعي او را جلب ميكند، اين كار پليس را ضد آزادي و زندانيكردن، تلقي نمي كنند!
رسول خداصلىاللهعليهوآلهوسلم
در معراج، در هنگام بازديد از جهنم ديدند كه:
«زني را به موي سرش آويزان كرده بودند و او مغز سرش راميجويد! از جبرئيل در باره او پرسيدم فرمود: او در دنيا موي سرخود را از نامحرم نميپوشانده است.»