ترجمه کامل الزیارات

ترجمه کامل الزیارات9%

ترجمه کامل الزیارات نویسنده:
گروه: ادعیه و زیارات

ترجمه کامل الزیارات
  • شروع
  • قبلی
  • 52 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 24615 / دانلود: 4505
اندازه اندازه اندازه
ترجمه کامل الزیارات

ترجمه کامل الزیارات

نویسنده:
فارسی

1

2

3

باب نود و پنجم حرمت خوردن تمام تربت ها مگر تربت قبر امام حسينعليه‌السلام زيرا شفأ هر دردى مى باشد

ترجمه:

(حديث اول )

محمد بن يعقوب، و جماعتى از اساتيدم، از محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابى يحيى واسطى از مردى، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام ، حضرت فرمودند:

خوردن تمام تربت ها حرام است همچون خوردن گوشت خوك و كسى كه آن را بخورد و سپس از ناحيه آن بميرد من بر او نماز نمى خوانم مگر تربت قبر حسينعليه‌السلام چه آنكه آن شفأ از هر دردى است و كسى كه آنرا با ميل بخورد نه به عنوان استشفأ البته در آن شفأ نمى باشد.

(حديث دوم )

محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصفار، از عباد بن سليمان، از سعد ابن سعد، وى گفت: از حضرت ابى الحسنعليه‌السلام راجع به خوردن تربت پرسيدم؟

حضرت فرمودند:

خوردن تربت حرام است همان طورى كه خوردن ميته و خود و گوشت خوك حرام است مگر تربت امام حسينعليه‌السلام زيرا در آن شفأ از هر دردى و امان از هر خوف و هراسى است.

(حديث سوم )

ابو عبد الله محمد بن احمد بن يعقوب، از على بن الحسن بن على بن فضال، از پدرش، از برخى اصحاب، از احد الصادقينعليه‌السلام ، حضرت فرمودند:

خداوند تبارك و تعالى آدمعليه‌السلام از تربت آفريده پس خوردن تربت را بر فرزندان آدم حرام فرمود.

راوى مى گويد: محضر مباركش عرض كردم: چه مى فرمائيد راجع به تربت قبر امام حسينعليه‌السلام ؟

حضرت فرمودند:

بر مردم خوردن گوشت هاى خودشان حرام است ولى خوردن گوشت ما بر ايشان حلال است منتهى قدر كمى اندازه نخود.

(حديث چهارم )

سماعة بن مهران روايت كرده از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام كه آن جناب فرمودند:

خوردن تمام تربت ها بر بنى آدم حرام است مگر تربت قبر امام حسينعليه‌السلام ، زيرا كسى كه درد دارد اگر آن را بخورد خداوند متعال او را شفأ مى دهد.

(حديث پنجم )

در حديث حسين بن مهران فارسى يافتم از محمد بن سيار، از يعقوب بن يزيد كه حديث را بطور مرفوعه از حضرت صادق نقل كرده، حضرت فرمودند: كسى كه تربت قبر امام حسينعليه‌السلام را بفروشد پس گوشت آن حضرت را فروخته و خريده است.

الباب السادس و التسعون من نات داره و بعدت شقته كيف يزوره صلوات الله

متن:

١- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد؛ و محمد بن يحيى، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن ابى عمير- عمن رواه - (قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : اذا بعدت باحدكم الشقة و نات به الدار فليعل اعلى منزل له فيصلى ركعتين و ليوم بالسلام الى قبورنا، فان ذلك يصير الينا).

٢- حدثنى على بن الحسين؛ و على بن محمد بن قولويه جميعا، عن محمد ابن - يحيى العطار، عن حمدان بن سليمان النيسابورى، عن عبد الله بن محمد اليمانى، عن منيع بن الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان ابن سدير، عن ابيه - فى حديث طويل - قال: ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير و ما عليك ان تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة خمس مرات؛ و فى كل يوم مرة؟ قلت: جعلت فداك ان بيننا و بينه فراسخ كثيرة، فقال: تصعد فوق سطحك، ثم تلتفت يمنة و يسرة، ثم ترفع راسك الى السمأ ثم تتحول نحو قبر الحسين، ثم تقول: (السلام عليك يا ابا عبد الله، السلام عليك ورحمة الله عليه و بركاته )، يكتب لك زورة، و الزورة حجة و عمرة، قال سدير: فربما فعلته فى النهار اكثر من عشرين مرة.

باب نود و ششم كيفيت زيارت نمودن كسى كه منزل و وطنش از قبر حضرت سيد الشهدأ دور مى باشد

ترجمه:

(حديث اول )

پدرم رحمة الله عليه از سعد، و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن ابى عمير، از كسى كه رويات نموده، وى مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

هر گاه منزل و وطن يكى از شما به ما دور بود بالاترين مكان منزل را انتخاب كند و در آنجا دو ركعت نماز خوانده و با اشاره به قبور ما سلام دهد، سلام وى حتما به ما خواهد رسيد.

(حديث دوم )

على بن الحسين و على بن محمد بن قولويه جميعا، از محمد بن يحيى عطار، از حمران بن سليمان نيشابورى، از عبد الله بن محمد يمانى از منيع ابن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن از حنان بن سدير، از پدرش در ضمن حديث طويل مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير، اين حق بر تو نيست كه قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه پنج مرتبه و در هر روز يك بار زيارت كنى عرض كردم: فدايت شوم بين ما و بين آن حضرت فرسخ ‌هاى بسيار فاصله است.

حضرت فرمودند:

بر بام منزل برو سپس بطرف راست و جانب چپ خود توجه كن بعد سر به آسمان بلند كن، سپس سر را بطرف قبر امام حسينعليه‌السلام برگردان و بعد بگو:

درود بر تو اى ابا عبد الله، درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو.

هر گاه چنين نمودى ثواب يك زوره برايت منظور مى شود.

زوره يعنى يك حج و يك عمره.

سدير مى گويد: بسى روزها بيش از بيست مرتبه حضرت را اين طور زيارت مى كردم.

متن:

٢- حدثنى حكيم بن داود، عن سلمة بن الخطاب، عن عبد الله بن محمد (عن عبد الله بن محمد بن سنان )، عن منيع، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان بن سدير، عن ابيه (قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قلت: جعلت فداك لا، قال: ما اجفاكم! افتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة، قلت: يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام اما علمت ان لله الف الف ملك شعثا غبرا يبكون و يزورون لا يفترون؟ و ما عليك يا سدير ان تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة مرات؟- و ذكر مثل الحديث الاول -).

٤- و روى سليمان بن عيسى، عن ابيه قال: قلت لابى عبد اللهعليه‌السلام : كيف ازورك اذا لم اقدر على ذلك؟ قال: قال لى: يا عيسى اذا لم تقدر على المجى، فاذا كان يوم الجمعة فاغتسل او توضا و اصعد الى سطحك، و صل ركعتين و توجه نحوى، فانه من زارنى فى حياتى فقد زارنى فى مماتى، و من زارنى فى مماتى فقد زارنى فى حياتى. و من زارنى فى مماتى فقد زارنى فى حياتى.

ترجمه:

(حديث سوم )

حكيم بن داود، از سلمة بن خطاب، از عبد الله بن محمد سنان، از منيع، از يونس بن عبد الرحمن از حنان بن سدير، از پدرش، وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير آيا در هر روز قبر امام حسينعليه‌السلام را زيارت مى كنى:

عرض كردم: فدايت شوم، خير

حضرت فرمودند:

چقدر جفا مى كنى! آيا در هر ماه زيارت مى كنى:

عرض كردم: خير.

فرمودند:

آيا در هر سال زيارت مى كنى:

عرض كردم: اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چقدر به حسينعليه‌السلام جفا مى كنيد، آيا نمى دانى خداوند متعال يك ميليون فرشته دارد كه جملگى ژوليده و غبار آلود و گريان هستند و با اين حال و هيئت حضرت سيد الشهدأ را زيارت كرده و از آن خسته و سست نمى شوند:

اى سدير اين حق بر تو نيست كه قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه پنج بار زيارت كنى. و مانند فقرات حديث اول را ذكر فرمودند.

(حديث چهارم )

سليمان بن عيسى از پدرش روايت كرده، وى گفت:

محضر مبارك حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام عرض كردم: وقتى قادر بر زيارت شما نباشم چگونه زيارتتان كنم:

حضرت به من فرمودند:

اى عيسى، وقتى بر آمدن نزد ما قادر نبودى صبر كن تا روز جمعه شود پس غسل كن يا وضوء بگير و سپس به پشت بام برو و دو ركعت نماز بخوان و سپس به طرف من توجه كن، كسى كه من را در حياتم زيارت كند محققا در ممات من نيز زيارتم كرده و كسى كه در مماتم زيارتم كند محققا در حياتم من را زيارت كرده.

متن:

٥- حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن عبد الله بن محمد الدهقان، عن منيع بن الحجاج، عن حنان بن سدير، عن ابيه (قال: قال لى ابو عبداللهعليه‌السلام : يا سدير تكثر من زيارة قبر ابى عبد الله الحسين؟ قلت: انه من الشغل، فقال: لا اعلمك شيئا اذا انت فعلته كتب الله لك بذلك الزيارة؟ فقلت: بلى جعلت فداك، فقال لى: اغتسل فى منزلك و اصعد الى سطح دارك و اشر اليه بالسلام، تكتب لك بذلك الزيارة ).

٦- حدثنى محمد بن الحسن، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن - محمد بن عيسى، عن اسماعيل بن سهل، عن ابى احمد- عمن رواه - قال: قال لى ابو عبد اللهعليه‌السلام : اذا بعدت عليك الشقة و نات بك الدار فلتعل على اعلى منزلك و لتصل ركعتين، فلتوم بالسلام الى قبورنا فان ذلك يصل الينا.

ترجمه:

(حديث پنجم )

محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از عبد الله بن محمد الدهقان، از منيع بن الحجاج، از حنان بن سدير، از پدرش، وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام به من فرمودند:

اى سدير، آيا زياد به زيارت قبر ابى عبد الله الحسينعليه‌السلام مى روى؟

مراد اين است كه چرا زياد به زيارت حضرت نمى روى؟

محضر مباركش عرض كردم: اين زياد به زيارت نرفتن ناشى از اشتغالات و گرفتارى هايم مى باشد.

حضرت فرمودند:

آيا چيزى به تو تعليم بكنم كه وقتى انجامش دادى خدا بواسطه آن ثواب زيارت را به تو بدهد؟

عرض كردم: فدايت شوم آرى.

حضرت فرمودند:

در منزلت غسل كن و به پشت بام برو و با اشاره به آن حضرت سلام كن، با همين عمل خداوند متعال ثواب زيارت به تو خواهد داد.

ترجمه:

(حديث ششم )

محمد بن الحسن، از محمد بن حسن الصفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از اسماعيل بن سهل، از ابو احمد (محمد بن ابى عمير) از كسى كه اين حديث را نقل نموده مى گويد:

امام صادقعليه‌السلام فرمودند:

وقتى كه خانه و منزلت دور بود بر بالاى بام منزل برو دو ركعت نماز بگذار و با اشاره به قبور و مزار ما سلام بده كه سلام تو به ما خواهد رسيد.

متن:

٧- حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن احمد بن ابى - عبد الله البرقى، عن ابيه - رفع الحديث الى ابى عبد اللهعليه‌السلام - (قال: دخل حنان بن سدير الصيرفى على ابى عبد اللهعليه‌السلام - و عنده جماعة من اصحابه - فقال: يا حنان بن سدير تزور ابا عبد اللهعليه‌السلام فى كل شهر مرة؟ قال: لا، قال (ففى كل شهرين مرة؟ قال: لا، قال: ففى كل سنة مرة؟ قال: لا، قال: ما اجفاكم لسيدكم! فقال: يا بن رسول الله قلة الزاد و بعد السافُة، قال: الا ادلكم على زيارة مقبولة و ان بعد الناى؟ قال: فكيف ازوره يابن رسول الله؟ قال: اغتسل يوم الجمعة او اى يوم شئت، و البس اطهر ثيابك و اصعد الى اعلى موضع فى دارك او الصحرأ، فاستقبل القبلة بوجهك بعد ما تبين ان القبر هنا لك، يقول الله تبارك و تعالى: (اينما تولوا فثم وجه الله ). ثم قل:

(السلام عليك يا مولاى و ابن مولاى، و سيدى و ابن سيدى، السلام عليك يا مولاى الشهيد بن الشهيد، و القتيل بن القتيل، السلام عليك ورحمة الله عليه و بركاته، انا زائرك يا بن رسول الله بقلبى و لسانى و جوارحى، و ان لم ازورك بنفسى مشاهة بقبتك، فعليك السلام يا وارث آدم صفوة الله، و وراث نوح نبى الله، و وارث ابراهيم خليل الله، و وارث موسى كليم الله، و وارث على اميرالمومنين وصى رسول الله و خليفته، و وراث الحسن بن على وصى اميرالمومنين، لعن الله قاتليك، و جدد عليهم العذاب فى هذه الساعة و فى كل ساعة، انا يا سيدى متقرب الى الله جل و عز، و الى جدك رسول الله، والى ابيك امير المومنين، و الى اخيك الحسن، و اليك يا مولاى، فعليك السلام ورحمة الله عليه و بركاته، بزيارتى لك بقلبى و لسانى و جميع جوارحى، فكن لى يا سيدى شفيعى لقبول ذلك منى، و انا بالبرأة من اعدائك و اللعنة لهم و عليهم اتقرب الى الله و اليكم اجمعين، فعليك صلوات الله و رضوانه و رحمتة ).

ثم تتحول على يسارك قليلا و تحول وجهك الى قبر على بن الحسينعليه‌السلام ، و هو عند رجل ابيه، و تسلم عليه مثل ذلك، ثم ادع الله بما احببت من امر دينك و دنياك، ثم تصلى اربع ركعات فان صلاة الزيارة ثمان او ست او اربع او ركعتان، و افضلها ثمان، ثم تستقبل نحو قبر ابى عبد اللهعليه‌السلام و تقول:

انا مودعك يا مولاى و ابن مولاى، و يا سيدى و ابن سيدى، و مودعك يا سيدى و بن سيدى يا على بن الحسين، و مودعكم يا ساداتى، يا معاشر الشهدأ فعليكم سلام الله ورحمة الله عليه و رضوانه و بركاته.

ترجمه:

(حديث هفتم )

محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى، از پدرش حديث را مرفوعا از حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام نقل كرده، وى گفت:

حنان بن سدير صيرفى بر ابى عبد اللهعليه‌السلام داخل شد در حالى كه گروهى از اصحاب آن حضرت محضرش بودند، حضرت فرمودند:

اى حنان بن سدير، آيا ماهى يك مرتبه به زيارت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام مى روى؟

وى عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

آيا در هر دو ماه يك بار آن حضرت را زيارت مى كنى؟

عرض كرد: خير

حضرت فرمودند:

آيا در هر سال يك بار به زيارت ان جناب مى روى؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

چقدر به سرور خود جفا مى كنيد.

عرض كرد: اى پسر رسول خدا هم توشه ام كم و اندك است و هم مسافت دور مى باشد.

حضرت فرمودند:

آيا شما را راهنمائى بكنم بر زيارت مقبولى اگر چه فاصله شما با آن حضرت خيلى زياد باشد؟

عرض كرد: اى پسر رسول خدا چگونه آن حضرت را زيارت كنم؟

حضرت فرمودند:

روز جمعه يا هر روزى كه خواستى غسل كن و پاكيزه ترين لباسهايت را بپوش و به مرتفع ترين مواضع خانه ات يا به صحرأ برو،پس رو به قبله كن به شرطى احراز كن قبر مطهر، آن طرف مى باشد، خداوند تبارك در قرآن مى فرمايد: اينما تولوا فثم وجه الله.

سپس بگو:

درود بر تو اى آقاى من و اى فرزند آقايم و اى سيد و سرور من و فرزند سرورم، درود بر تو اى مولاى من كه شهيد و فرزند شهيد مى باشى، مقتول و فرزند مقتول مى باشى، درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد، اى فرزند رسول خدا من با قلب و زبان و جوارحم تو را زيارت مى كنم اگر چه خودم نزدت نبوده تا قبر و بارگاهت را مشاهده كنم، پس درود بر تو اى وارث حضرت آدم كه برگزيده خداست، و اى وارث حضرت موسى كه كليم خداست، و اى وارث حضرت عيسى كه روح خدا است، و اى وارث حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه حبيب و پيامبر و فرستاده خداست، و اى وارث حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه حبيب و پيامبر و فرستاده خداست، و اى وارث حضرت علىعليه‌السلام كه اميرمومنان و جانشين رسول و خليفه خدا است و اى وارث حضرت حسن بن علىعليه‌السلام كه جانشين رسول و خليفه خدا است و اى وارث حضرت حسن بن علىعليه‌السلام كه جانشين اميرالمومنين است، خدا قاتلين تو را لعنت كرده و عذاب را علىعليه‌السلام كه جانشين امير المومنين است، خدا قاتلين تو را لعنت كرده و عذاب را بر ايشان در اين ساعت، و در هر ساعتى تجديد كرده و نو به نو نمايد، اى سرورم من به سوى خداوند عزوجل، و به جدت رسول خدا و به پدرت اميرمومنان و به برادرت حضرت امام حسن و به سوى تو اى آقاى من با اين زيارتم كه با قلب و زبان و جميع جوارحم انجام مى دهم تقرب مى جويم پس بر تو باد درود و رحمت و بركات، خدا و اى مولاى من شفيعم باش تا حق تعالى زيارت را از من قبول كند، من از دشمنان تو بى زارى جسته و با اين بى زارى و درخواست لعنت بر ايشان به خدا و شما جملگى تقرب مى جويم، پس بر تو باد صلوات خدا و رضوان و رحمتش.

سپس اندكى به طرف چپ برگرد و صورت را به جانب قبر على بن الحسينعليه‌السلام كه پائين پاى مبارك واقع شده بگردان و بر او سلام بده بهمان نحوى كه بر پدر بزرگوارش سلام دادى سپس براى آنچه از امر دنيا و آخرت كه محبوب و مطلوبست هست دعا كن و از خدا درخواست نما، پس از آن چهار ركعت نماز بخوان چه آنكه نماز زيارت يا هشت و يا شش و يا چهار و يا دو ركعت است منتهى افضل آنها هشت ركعت مى باشد و پس از فارغ شدن از نماز رو به جانب قبر ابى عبد اللهعليه‌السلام كن و بگو:

من با تو وداع مى كنم اى مولاى من و پسر مولايم، و اى سيد و سرور من و پسر سيد و سرورم، و با تو نيز اى سرور من و فرزند سرورم اى على بن الحسين، وداع مى نمايم، و با شما نيز اى سادات و سرورانم اى گروه شهدأ وداع مينمايم، پس بر شما باد درود خدا و رحمت و رضوان و بركاتش.

الباب السابع و التسعون ما يكره من الجفأ لزيارة قبر الحسينعليه‌السلام

متن:

١- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد بن - عيسى، عن على بن الحكم - عن بعض اصحابه - عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال: كم بينكم و بين قبر الحسين؟ قلت: ستة عشر فرسخا، قال: او ما تاتونه؟ قلت: لا، قال: ما اجفاكم!).

٢- و عنه، عن سعد، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن موسى بن الفضل، (عن على بن الحكم )- عمن حدثه - عن حنان بن سدير، عن ابى - عبد اللهعليه‌السلام (قال: قلت له: ما تقول فى زيارة قبر الحسينعليه‌السلام ؟ فقال: زره و لا تجفه، فانه سيد الشهدأ و سيد شباب اهل الجنة، و شبيه يحيى بن زكريات و عليهما بكت السمأ و الارض ).

٣- و حدثنى محمد بن الحسن، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن - محمد بن عيسى، عن احمد بن ابى داود، عن سعد بن ابى عمر و الجلاب، عن الحارث الاعور (قال: قال علىعليه‌السلام : بابى و امى الحسين المقتول بظهر الكوفة، و الله لكانى انظر الى الوحش مادة اعناقها على قبره من انواع الوحش يبكونه و يرثونه ليلا حتى الصباح، فاذا كان ذلك فاياكم و الجفأ.

باب نود و هفتم مكروه بودن جفأ نسبت به زيارت قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام

ترجمه:

(حديث اول )

پدرم رحمة الله عليه، از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن الحكم، از برخى اصحابش از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام ، نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:

بين شما و بين قبر حضرت امام حسين (ع ) چه قدر مسافت است؟

راوى مى گويد: عرض كردم: شانزده فرسخ.

حضرت فرمودند:

آيا به زيارت آن حضرت نمى روى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفا مى كنيد!

(حديث دوم )

از پدرم، از سعد، از احمد بن محمد بن عيسى، از موسى بن فضل، از على بن الحكم، از كسى كه برايش حديث گفته، از حنان بن سدير، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام راوى مى گويد:

محضر مباركش عرض كردم: درباره زيارت قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام چه مى فرمائيد؟

حضرت فرمودند:

زيارتش كن و به آن حضرت جفا مكن، زيرا آن وجود مبارك سرور شهدأ و سيد جوانان اهل بهشت و شبيه حضرت يحيى بن ذكريا بوده و بر اين دو (امام حسين و حضرت يحيىعليه‌السلام ) آسمان و زمين گريسته اند.

(حديث سوم )

محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد بن عيسى، از احمد بن ابى داود، از سعد بن ابى عمرو الجلاب، از حارث اعور نقل كرده كه وى گفت:

حضرت علىعليه‌السلام فرمودند:

پدر و مادرم فداى حسين كه در پشت كوفه كشته مى شود، به خدا سوگند گويا مى بينم حيوانات وحشى را كه گردن به طرف قبرش كشيده و گريه مى كنند و شب تا صبح برايش مرثيه مى خوانند و وقتى حال چنين است پس از جفا حذر كنيد و زيارت آن حضرت را ترك مكنيد.

متن:

٤- حدثنى ابى؛ و اخى؛ و على بن الحسين؛ و محمد بن الحسن، عن محمد بن يحيى العطار، عن حمدان بن سليمان النيسابورى، عن عبد الله ابن محمد اليمانى، عن منيع بن الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان بن سدير، عن ابيه سدير (قال: قال: ابو عبد اللهعليه‌السلام : يا سدير تزور قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قتل: لا، قال: ما اجفاكم، قال: اتزوره فى كل جمعة، قلت: لا، قال: فتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة؟ قلت: قد يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام اما علمت ان لله الف ملك شعثا غبرا يبكونه و يرثونه، لا يفترون زوارا لقبر الحسين، و ثوابهم لمن زاره - و ذكر الحديث -).

٥- حدثنى الحسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى، (عن ابيه ) عن الحسن ابن محبوب، عن حنان بن سدير (قال: كنت عند ابى جعفرعليه‌السلام فدخل عليه رجل فسلم عليه و جلس، فقال ابو جعفرعليه‌السلام : من اى البلدان انت؟ فقال له الرجل: انا رجل من اهل الكوفة، و انا محب لك؛ موال، فقال له ابو جعفرعليه‌السلام : افتزور: قبر الحسينعليه‌السلام فى كل جمعة؟ قال: لا قال: ففى كل شهر؟ قال: لا، قال: ففى كل سنة؟ قال: لا، فقال له ابو جعفر انك لمحروم من الخير- و ذكر الحديث -).

٦- و حدثنى محمد بن جعفر قال: حدثنى محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن حماد بن عيسى، عن ربعى بن عبد الله، عن الفضيل بن يسار قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام : ما اجفاكم يا فضيل؛ لا تزورون الحسينعليه‌السلام ، اما علمت ان اربعة آلاف ملك شعثا غبرا يبكون الى يوم القيامة؟!.

ترجمه:

(حديث چهارم )

پدر و برادرم و على بن الحسين و محمد بن الحسن، از ابن يحيى العطار، از حمدان بن سليمان نيشابورى، از عبد لاله بن محمد يمانى، از منيع بن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن، از حنان بن سدير، از پدرش سدير، نقل كرده اند كه وى گفت:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير آيا قبر حسينعليه‌السلام را هر روز زيارت مى كنى؟

عرض كردم: خير.

فرمودند: چه قدر جفا مى كنيد!

حضرت فرمودند:

آيا در هر جمعه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

پس در هر ماه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم خير.

حضرت فرمودند:

پس در هر سال زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: گاهى اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چه قدر به حسينعليه‌السلام جفا مى كنيد! آيا نمى دانى كه هزار فرشته براى خداست كه جملگى ژوليده و غبار آلود هستند و براى آن حضرت گريه كرده و مرثيه مى خوانند و از زيارت قبر امام حسينعليه‌السلام خسته و سست نمى شوند و ثواب زيارتشان براى زائرين مى باشد...

(حديث پنجم )

حسن بن عبد الرحمن بن محمد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از حنان بن سدير، وى مى گويد:

خدمت حضرت ابى جعفرعليه‌السلام بودم كه شخصى وارد شد و سلام كرد و نشست، حضرت ابو جعفر فرمودند از كدام شهر هستى؟

عرض كرد: مردى از اهل كوفه بوده، دوست دار شما مى باشم.

حضرت فرمودند:

آيا قبر حسينعليه‌السلام را در هر جمعه زيارت مى كنى؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

در هر ماه چطور؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

در هر سال چطور؟

عرض كرد: خير.

حضرت فرمودند:

تو از خير محروم هستى، و حديث را ذكر فرمود (مقصود حديث شماره ١٢ از باب هشتم مى باشد)

(حديث ششم )

محمد بن جعفر مى گويد:

محمد بن الحسين، از جعفر بن بشير، از حماد بن عيسى، از ربعى بن عبد الله، از فضل بن يسار وى مى گويد: حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى فضيل چه قدر جفاكار هستيد، حسينعليه‌السلام را زيارت نمى كنيد، آيا نمى دانى چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و غبار آلود هستند تا روز قيامت بر آن حضرت گريه مى كنند؟!

متن:

٧- و عنه، عن محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن حماد، عن محمد ابن مسلم، عن زرارة، عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال كم بينكم و بين قبر الحسينعليه‌السلام ؟ قال: قلت: ستة عشر فرسخا، او سبعة عشر فرسخا، قال: اما تاتونه؟ قلت: لا، قال: ما اجفاكم ).

٨- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن الحسين بن الحسن بن ابان، عن محمد ابن اورمة، عن ابى عبد الله المومن، عن ابن مسكان، عن سليمان بن خالد (قال: سمعت ابا عبد اللهعليه‌السلام يقول: عجبا لاقوام يزعمون انهم شيعة لنا و يقال: ان احدهم يمر به دهره و لا ياتى قبر الحسينعليه‌السلام ، جفأ منه و تهاونا و عجزا و كسلا، اما و الله لو يعلم ما فيه من الفضل ما تهاون و لا كسل، قلت: جعلت فداك و ما فيه من الفضل؟ قال: فضل و خير كثير، اما اول ما يصيبه ان يغفر له ما مضى من ذنوبه، و يقال له: استانف العمل ).

٩- حدثنى حكيم بن داود بن حكيم، عن سلمة بن الخطاب، عن عبد الله ابن الخطاب، عن عبد الله نب محمد بن سنان، عن منيع: الحجاج، عن يونس بن عبد الرحمن، عن حنان، عن ابيه، قال: قال ابو عبد اللهعليه‌السلام يا سدير تزور، قبر الحسينعليه‌السلام فى كل يوم؟ قلت: جعلت فداك لا، قال: ما اجفاكم! فتزوره فى كل جمعة؟ قلت: لا قال: فتزوره فى كل شهر؟ قلت: لا، قال: فتزوره فى كل سنة، قال: قد يكون ذلك، قال: يا سدير ما اجفاكم بالحسينعليه‌السلام - و ذكر الحديث -.

ترجمه:

(حديث هفتم )

از محمد بن جعفر، از محمد بن الحسين، از جعفر بن بشير، از حماد، از محمد بن مسلم، از زراره، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام .

حضرت فرمودند:

بين شما و بين قبر حسينعليه‌السلام چه قدر مسافت است؟

راوى مى گويد: عرض كردم: شانزده يا هفده فرسخ.

حضرت فرمودند:

آيا به زيارتش مى روى؟

عرض كردم:

خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفا كار هستى.

(حديث هشتم )

پدرم رحمه الله عليه، از حسين بن حسن بن ابان، از محمد بن اورمه، از ابى عبد الله مومن، از ابن مسكان، از سليمان بن خالد، وى مى گويد:

از حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمودند:

تعجب است از گروهى كه مى پندارند شيعه هستند ولى گفته مى شود روزگار بر ايشان مى گذرد و احدى از ايشان به زيارت قبر حسينعليه‌السلام نمى روند، چه از روى جفا بوده و چه تنبلى و سستى كرده و چه عاجز و ناتوان باشند و چه كسلى و بى حالى منشا آن باشند، به خدا سوگند اگر مى دانستند در زيارت آن حضرت چيست هرگز تنبلى و كسلى را به خود راه نمى دادند.

عرض كردم: فدايت شوم: چه فضيلتى در آن مى باشد؟

حضرت فرمودند:

فضل و خير بسيارى در آن مى باشد، اولين خيرى كه به زائر مى رسد آن است كه گناهان گذشته اش را خداوند آمرزيده و به او خطاب مى شود: از ابتدأ شروع به عمل بكن.

(حديث نهم )

حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن خطاب، از عبد الله بن خطاب، از عبد الله بن محمد بن سنان، از منيع بن حجاج، از يونس بن عبد الرحمن، از حنان از پدرش، وى مى گويد:

حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام فرمودند:

اى سدير، در هر روز قبر حسينعليه‌السلام را زيارت مى كنى؟

عرض كردم: فدايت شوم: خير.

حضرت فرمودند:

چه قدر جفاكار هستيد! پس در هر جمعه زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

در هر ماه آيا زيارتش مى كنى؟

عرض كردم: خير.

حضرت فرمودند:

در هر سال آيا به زيارتش مى روى؟

عرض كردم: گاهى اين طور است.

حضرت فرمودند:

اى سدير چه قدر به حسينعليه‌السلام جفا كرده ايد و حديث را ذكر فرمودند (مقصود حديث شماره ٣ از باب نود و ششم مى باشد).

متن:

١٠- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - و جماعة مشايخى، عن سعد، عن محمد ابن - عيسى بن عبيد، عن محمد بن ناجية، عن محمد بن على، عن عامر بن كثير السراج النهدى، عن ابى الجارود، عن ابى جعفرعليه‌السلام (قال: قال لى: كم بينك و بين قبر الحسينعليه‌السلام ؟ قلت يوم للراكب و و يوم و بعض يوم للماشى، قال: افتاتيه كل جمعة؟ قلت: لا ما آتيه الا فى حين قال: ما اجفاكم! اما لو كان قريبا منا لا تخذناه هجرة - اى نهاجر اليه -).

حدثنى جماعة مشايخى، عن احمد بن ادريس، عن محمد بن احمد، عن محمد بن ناجية، عن محمد بن على، عن عامر بن كثير النهدى السراج، عن ابى الجارود، عن ابى جعفرعليه‌السلام - مثله.

ترجمه:

(حديث دهم )

پدرم رحمة الله عليه و جماعتى از اساتيدم، از سعد، از محمد بن عيسى بن عبيد، از محمد بن ناجيه، از محمد بن على، از عامر بن كثير السراج النهدى، از ابى الجارود، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام ، وى مى گويد:

حضرت به من فرمودند:

بين شما و قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام چه قدر مسافت است؟

عرض كردم: اگر كسى سواره رود يك روز و در صورتى كه پياده رود يك روز و مقدارى از روز.

فرمودند:

چه قدر جفأ كرده ايد! اگر قبر آن حضرت نزديك ما مى بود حتما به سويش هجرت مى كرديم.

جماعتى از اساتيدم، از احمد بن ادريس، از محمد بن احمد، از محمد بن ناجيه، از محمد بن على، از عامر بن كثير النهدى السراج، از ابى الجارود، از حضرت ابى جعفرعليه‌السلام مثل همين حديث را نقل كرده اند.

الباب الثامن و التسعون اقل ما يزار فيه الحسينعليه‌السلام و اكثر ما يجوز تاخير زيارته للغنى و الفقير

متن:

١- حدثنى جعفر بن محمد بن ابراهيم بن عبد الله الموسوى، عن عبيد الله ابن نهيك، عن محمد بن ابى عمير، عن ابى ايوب، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام (قال: حق على الغنى ان ياتى قبر الحسينعليه‌السلام فى السنة مرتين، و حق على الفقير ان ياتيه فى السنة مرة ).

٢- حدثنى ابى -رحمة الله عليه - عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد بن - عيسى، عن على بن الحكم، عن عامر بن عمير؛ و سعيد الاعرج، عن ابى - عبد اللهعليه‌السلام (قال: ائتوا قبر الحسينعليه‌السلام فى كل سنة مرة ).

٣- حدثنى ابو العباس، عن محمد بن الحسين، عن جعفر بن بشير، عن مسلم، عن عامر بن عمير؛ و سعيد الاعرج جميعا، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام (قال: ائتوا قبر الحسينعليه‌السلام فى كل سنة مرة ).

٤- حدثنى جعفر بن محمد بن عبد الله الموسوى، عن عبيد الله بن نهيك، عن ابن ابى عمير، عن حماد، عن الحلبى قال: سالت ابا عبد اللهعليه‌السلام عن زيارة قبر الحسين صلوات الله عليه، قال: فى السنة مرة، لانى اكره الشهرة.

باب هفتاد و يكم ثواب كسى كه در روز عاشورأ امام حسينعليه‌السلام را زيارت كند

ترجمه:

(حديث اول )

پدرم و برادرم و جماعتى از مشايخ و اساتيدم رحمة الله عليه، از محمد بن يحيى، از محمد بن على مدائنى نقل كرده اند كه وى گفت:

محمد بن سعيد بجلى، از قبيصه از جابر جعفى برايم نقل كرد كه جابر گفت: در روز عاشورا محضر مبارك حضرت جعفر بن محمدعليه‌السلام رسيدم، حضرت به من فرمودند:

اين گروه (زائرين ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام ) زوار خدا بوده و بر مزور واجب است كه زائر را اكرام نمايد، كسى كه نزد قبر مطهر حضرت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام در شب عاشورأ بيتوته كند روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه به خود خودش آلوده بوده گويا در ركاب حضرت ابا عبد اللهعليه‌السلام در عرصه كربلا شهيد گشته است.

و نيز فرمودند:

و كسى كه قبر امام حسينعليه‌السلام را روز عاشورأ زيارت كرده و بالاى قبر بيتوته نمايد مثل كسى است كه در مقابل آن حضرت شهيد شده باشد.

متن:

حدثنى ابو على محمد بن همام قال: حدثنى جعفر بن محمد بن مالك الفزارى قال: حدثنى احمد بن على بن عبدى الجعفى قال: حدثنى حسين بن سليمان، عن الحسين بن راشد، عن حماد بن عيسى، عن حريز، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام من زار الحسين يوم عاشورأ و جبت له الجنة.

ترجمه:

(حديث دوم )

ابو على محمد بن همام مى گويد:

جعفر بن محمد بن مالك فزارى مى گويد: احمد بن على بن عبيد جعفى گفت:

حسين بن سليمان، از حسين بن راشد، از حماد بن عيسى، از حريز، از حضرت ابو عبد اللهعليه‌السلام نقل كرد كه آن حضرت فرمودند:

كسى كه حضرت امام حسينعليه‌السلام را روز عاشورأ زيارت كند بهشت بر او واجب مى گردد.

متن:

و حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن يعقوب بن يزيد الانبارى، عن محمد بن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام قال: من زار قبر الحسين بن علىعليه‌السلام يوم عاشورأ عارفا بحقه كان كمن زار الله فى عرشه.

ترجمه:

(حديث سوم )

محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى، از پدرش، از يعقوب بن يزيد انبارى، از محمد بن ابى عمير، از زيد شحام، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام آن حضرت فرمودند:

كسى كه قبر مطهر حضرت حسين بن علىعليه‌السلام را در روز عاشورأ زيارت كند در حالى كه عارف به حق آن حضرت باشد مثل كسى است كه خدا را در عرش زيارت كرده است.

متن:

حدثنى الحسين بن محمد بن عامر، عن المعلى بن محمد، عن محمد ابن جمهور العمى عمن ذكره عنهمعليه‌السلام قال: من زار (قبر) الحسينعليه‌السلام يوم عاشورأ كان كمن تشحط بدمه بين يديهعليه‌السلام .

ترجمه:

(حديث چهارم )

حسين بن محمد بن عامر، از معلى بن محمد، از محمد بن جمهور عمى، از كسى كه ذكرش نموده، از ائمه معصومينعليه‌السلام فرمودند:

كسى كه قبر حضرت امام حسينعليه‌السلام را در روز عاشورأ زيارت كند، مانند كسى است كه در مقابل آن حضرت به خون خودش آلوده شده باشد.

متن:

و روى محمد بن ابى سيار المدائنى باسناده قال: من سقى يوم عاشورأ عند قبر الحسينعليه‌السلام كان كمن سقى عسكر الحسينعليه‌السلام و شهد معه.

ترجمه:

(حديثى پنجم )

و محمد بن ابى سيار مدائنى به اسنادش روايت كرده كه گوينده فرمود:

كسى كه روز عاشورأ نزد قبر مطهر امام حسينعليه‌السلام كسى را آب دهد مانند كسى است كه لشكريان امام حسينعليه‌السلام را آب داده و در ركاب حضرت شهيد شده باشد.

متن:

حدثنى جعفر بن محمد بن ابراهيم الموسوى، عن عبيد الله بن نهيك، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن جعفر بن محمد الصادقعليه‌السلام (قال: من زار الحسينعليه‌السلام ليلة النصف من شعبان غفر الله له ما تقدم من ذنوبه و ما تاخر، و من زاره يوم عرفةُ كتب الله له ثواب الف حجة متقبلة و الف عمرة مبرورة، و من زاره يوم عاشورأ فكانما زار الله فوق عرشه ).

حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر، عن ابيه عبد الله ابن جعفر الحميرى، عن محمد بن الحسين، عن حمدان بن المعافا، عن ابن ابى عمير، عن زيد الشحام، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام و ذكره مثله.

ترجمه:

(حديث ششم )

جعفر بن محمد بن ابراهيم موسوى، از عبيد الله بن نهيك، ازابن ابى عمير، از زيد شحام، از جعفر بن محمد الصادقعليه‌السلام حضرت فرمودند:

كسى كه حضرت امام حسينعليه‌السلام را شب نيمه شعبان زيارت كند خداوند متعال گناهان گذشته و آينده اش را مى آمرزد، و كسى كه آن حضرت را روز عرفه زيارت نمايد خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمره قبول شده را برايش مى نويسد، و كسى كه آن حضرت را روز عاشورأ زيارت نمايد مانند كسى است كه حق تعالى را بالاى عرشش زيارت كرده باشد.

محمد بن عبد الله بن جعفر، از پدرش، از عبد الله بن جعفر حميرى، از محمد بن الحسين، از حمدان بن معافا، از ابن ابى عمير، از زيد شحام، از حضرت ابى عبد اللهعليه‌السلام نقل كرده، و حديثى مثل حديث مذكور را ذكر نموده است.

متن:

حدثنى حكيم بن داود بن حكيم؛ و غيره، عن محمد بن موسى الهمدانى، عن محمد بن خالد الطيالسى، عن سيف بن عميرة، و صالح بن عقبة جميعا، عن علقمة بن محمد الحضرمى؛ و محمد بن اسماعيل، عن صالح ابن عقبة، عن مالك الجهنى، عن ابى جعفر الباقرعليه‌السلام قال من زار الحسينعليه‌السلام يوم عاشورأ من المحرم حتى يظل عنده باكيا لقى الله تعالى يوم القيامة بثواب الفى الف حجة و الفى الف عمرة، و الفى الف غزوة و ثواب كل حجد و عمرة و غروة كثواب من حج و اعتمر و غزا مع رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و مع الائمة الراشدين صلوات الله عليهم اجمعين.

ترجمه:

(حديث هفتم )

حكيم بن داود بن حكيم و غيرش، از محمد بن موسى همدانى، از محمد بن خالد طيالسى، از يوسف بن عميره و صالح بن عقبه جملگى، از علقمة بن محمد حضرمى و محمد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از مالك جهنى، از حضرت ابى جعفر الباقرعليه‌السلام ، حضرت فرمودند: كسى در روز عاشورأ يعنى روز دهم محرم الحرام حضرت امام حسينعليه‌السلام را زيارت كند و روز را تا شب با حالتى گريان نزد آن حضرت بماند روز قيامت خدا را ملاقات كند در حالى كه خداوند متعال ثواب دو ميليون عمره و دو ميليون مرتبه جهاد را به وى بدهد.

شايان توجه است كه ثواب هر حج و عمره و جهادى همچون ثواب كسى است كه حج و عمره و جهاد را در معيت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و ائمه راشدين صلوات الله عليهم اجمعين بجا آورده باشد.

متن:

قال: قلت: جعلت فداك فما لمن كان فى بعد البلاد و اقصيها و لم يمكنه المسير اليه فى ذلك اليوم؟ قال: اذا كان ذلك اليوم برز الى الصحرأ او صعد سطحا مرتفعا فى داره، و اوما اليه بالسلام، و اجتهد على قاتله بالدعأ وصلى بعده ركعتين يفعل ذلك فى صدر النهار قبل الزوال، ثم ليندب الحسينعليه‌السلام و يبكيه و يامر من فى داره بالبكأ عليه، يقيم فى داره مصيبته باظهار الجزع عليه، و يتلاقون بالبكأ بعضهم بعضا فى البيوت، ليعز بعضهم بعضا بمصاب الحسينعليه‌السلام ، فانا ضامن لهم اذا فعلوا ذلك على الله عزوجل جميع هذا الثواب، فقلت: جعلت فداك و انت الضامن لهم اذا فعلوا ذلك و الزعيم به؟ قال: انا الضامن لهم ذلك و الزعيم لمن فعل ذلك.

ترجمه:

(دنباله حديث هفتم )

علقمه مى گويد: محضر مبارك امام پنجمعليه‌السلام عرضه داشتم:

فدايت شوم، اجر و ثواب كسى كه در شهرهاى دوردست و بلاد غريب و بعيد بوده به طورى كه برايش امكان ندارد در چنين روزى (روز عاشورأ) به زيارت حضرت بشتابد؟

امامعليه‌السلام فرمودند:

وى در چنين روزى به صحرأ رفته يا به پشت بام بلندى در خانه اش بر آيد و با سلام به حضرت اشاره كرده سپس در نفرين بر قاتلان آن حضرت سعى و كوشش نموده و پس از آن دو ركعت نماز بخواند.

البته توجه داشته باشد كه اين زيارت را در روز قبل از ظهر انجام دهد، سپس براى امام حسينعليه‌السلام ندبه و گريه نموده و به كسانى كه در خانه مى باشند نيز امر نمايد كه براى آن حضرت بگريند و با اظهار جزع و فزع بر آن جناب در خانه اش اقامه مصيبت نمايد و مواظب باشند هر گاه اهل خانه يكديگر را ملاقات كردند با گريه باشند و لازم است برخى از آنها بعضى ديگر را نسبت به مصيبت حضرت ابا عبد الله الحسينعليه‌السلام تسليت دهند و در صورتى كه به اين دستورهائى كه داده شد عمل كنند من ضامن مى شوم كه حقتعالى تمام ثواب هائى كه ذكر شد را به ايشان اعطأ فرمايد.

محضر مباركش عرض كردم: فدايت شوم شما براى ايشان ضامن اين ثوابها مى شويد؟

حضرت فرمودند:

در صورتى كه به دستورهاى داده شده عمل كنند البته من ضامن آن مى باشد.

متن:

قال: قلت: فكيف يعزى بعضهم بعضا؟ قال: يقولون: عظم الله اجورنا بمصابنا بالحسينعليه‌السلام ، و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدى من آل محمد؛ فان استطعت ان لا تنتشر يومك فى حاجة فافعال، فانه يوم نحس لا تقضى فيه حاجة، و ان قضيت لم يبارك له فيها و لم ير رشدا، و لا تدخرن لمنزلك شيئا، فانه من ادخر لمنزله شيئا فى ذلك اليوم لم يبارك له فيما يدخره و لا يبارك له فى اهله، فمن فعل ذلك كتب له ثواب الف الف حجة و الف الف عمرة، و الف الف غزوة كلها مع رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و كان له ثواب مصيبة كل نبى و رسول و صديق و شهيد مات او قتل منذ خلق الله الدنيا الى ان تقوم الساعة.

ترجمه:

(دنبال حديث هفتم )

علقمه مى گويد: محضر مبارك امامعليه‌السلام عرض كردم: اگر بعضى خواهند برخى ديگر را تسليت بدهند چگونه و چه بگويند:

حضرت فرمودند:

بگويند:

عظم الله اجورنا بمصابنا با الحسينعليه‌السلام ، و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه الامام المهدى من آل محمد صلوات الله علهيم

(خداوند متعال اجرها و ثواب هاى عزادار بودن ما را براى امام حسينعليه‌السلام زياد گردانده و ما و شما را در ركاب ظفر قرين ولى آن حضرت، حضرت امام مهدى قائم آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين از طلب كنندگان خون آن جناب قرار دهد).

و اگر قدرت و توانائى اين را داشتى كه آن روز (روز عاشورأ) را بدنبال نيازمندى هايت نروى البته مرو چه آنكه اين روز، روز نحسى بوده و حاجت در آن روا نمى گردد و اگر هم حاجت بر آورده شود براى شخص حاجت من مبارك نبوده و وى خير نخواهد ديد.

توجه داشته باشد در آن روز در منزلت آذوقه اى را ذخيره نكنى چه آنكه اگر كسى در آن روز در منزلش چيزى را ذخيره كند برايش ميمون و مبارك نبوده و براى اهلش نيز بركت نخواهد داشت.

بنابر اين كسى كه به اين دستورها عمل كند ثواب هزار هزار حج و هزار هزار عمره و هزار هزار جهاد كه تمامى را در ركاب رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم انجام داده باشد برايش نوشته مى شود و همچنين خداوند متعال ثواب هر مصيبتى كه به انبيأ و رسل و صديقين و شهدائى كه فوت كرده يا كشته شده اند رسيده است را از بدو خلقت دنيا تا انقراض عالم و قيام قيامت به او اعطأ مى فرمايد.

متن:

قال صالح بن عقبة الجهنى و سيف بن عميرة: قال علقمة بن محمد الحضرمى: فقلت لابى جعفرعليه‌السلام : علمنى دعأ ادعو به فى ذلك اليوم اذا انا زرته من قريب، و دعأ ادعو به اذا لم ازره من قريب، و او مات اليه من بعد البلاد و من سطح دارى بالسلام، قال: فقال: يا علقمة اذا انت صليت ركعتين بعد ان تومى اليه بالسلام و قلت عند الايمأ اليه و من بعد الركعتين هذا القول فانك اذا قلت ذلك فقد دعوت بما يدعو به من زاره من الملائكة، و كتب اله لك بها الف الف حسنة و محى عنك الف الف سيئة، و رفع لك مائة الف الف درجة، و كنت ممن استشهد مع الحسين بن علىعليه‌السلام حتى تشاركهم فى درجاتهم، و لا تعرف الا فى الشهدأ الذين الستشهدوا معه، و كتب لك ثواب كل نبى و رسول و زيارة من زار الحسين بن علىعليه‌السلام منذ يوم قتل،

ترجمه:

(دنباله حديث هفتم )

صالح بن عقبه جهنى و سيف بن عميره مى گويند:

علقمة بن محمد حضرمى مى گويد:

محضر مبارك ابى جعفرعليه‌السلام عرض كردم:

دعائى به من تعليم فرمائيد كه در آن روز وقتى از نزديك به زيارت آن حضرت رفتم آن را خوانده و دعائى يادم دهيد كه هر گاه از نزديك به زيارت آن جناب نرفته بلكه از شهرهاى دور و پشت بام به آن حضرت اشاره سلام دادم آن را بخوانم.

حضرت فرمودند: اى علقمه: بعد از آنكه با اشاره به آن حضرت سلام دادى و پس از آن، دو ركعت نماز خواندى و هنگام اشاره و پس از خواندن دو ركعت اگر اين دعأ و زيارت را كه شرحش را برايت مى گويم خواندى پس به آنچه فرشتگان زائر آن حضرت دعأ كرده اند تو نيز دعأ نموده اى و خداوند متعال براى تو هزار هزار حسنه نوشته و هزار هزار گناه محو مى فرمايد و صد هزار هزار درجه مقام و مرتبه تو را بالا برده و تو را از كسانى قرار مى دهد كه با حضرت حسين بن علىعليه‌السلام شهيد شده اند و بدين ترتيب در درجه ايشان قرارت مى دهد و شناخته نمى شوى مگر در زمره شهدائى كه با آن حضرت شهيد شده اند و ثواب تمام انبيأ و رسولان و كسانى كه زيارت امام حسينعليه‌السلام را از زمان شهادتش تا به الان نموده اند را برايت مى نويسد.

متن:

(تقول ): (السلام عليك يا ابا عبد الله، السلام عليك يا بن رسول الله، (السلام عليك يا خيرة الله و ابن خيرته ) السلام عليك يابن اميرالمومنين و ابن سيد الوصيين، السلام عليك يابن فاطمة سيدة نسأ العالمين، السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره و الوتر الموتور، السلام عليك و على الارواح التى حلت بفنائك و اناخت برحلك، عليكم منى جميعا سلام الله ابدا ما بقيت و بقى الليل و النهار، يا ابا عبد الله لقد عظمت (الرزية و جلت ) المصيبة بك علينا و على جميع اهل السماوات (و الارض )، فلعن الله امة اسست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم؛ و ازالتكم، و لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم (برئت الى الله و اليكم منهم ) و من اشياعهم و اتباعهم، يا ابا عبد الله انى سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم الى يوم القيامة، فلعن الله ال زياد و آل مروان، و لعن الله بنى امية قاطبة، و لعن الله ابن مرجانة، و لعن الله عمر بن سعد و لعن الله شمرا، و لعن الله امة اسرجت و الجمت و تهيات لقتالك.

ترجمه:

دنباله حديث هفتم و كيفيت خواندن زيارت عاشورا

حضرت سلام الله عليه به علقمه فرمودند:

در زيارت ابا عبد الله الحسين روز عاشورأ بگو:

سلام بر تو اى ابا عبد الله، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده اش، سلام بر تو اى فرزند امير مومنان و فرزند سرور جانشينان، سلام بر تو اى پسر فاطمه كه سرور بانوان عالم مى باشد، سلام بر تو اى خون خدا (يعنى خدا صاحب خون تو و طلب كننده آن است ) و فرزند خون خدا و تنها مانده اى كه خونخواهى نشده است، سلام بر تو و بر روح هاى مطهرى كه در اطراف تو بوده و در ماوى و مكان تو فرود آمده و اقامت نموده اند، بر شما باد جملگى از طرف من سلام و رحمت خدا براى هميشه و تا مادامى كه من باقى بوده و شب و روز باقى هستند،اى ابا عبد الله محققا عزاى شما بزرگ بوده و مصيبت وارده بر شما بر ما و تمام اهل آسمانها و زمين گران مى باشد، پس خداوند متعال گروهى را كه اساس و پايه هاى ظلم و ستم بر شما اهل بيت پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را بنا نهاده لعنت كند و از رحمتش به دورشان دارد، و گروهى را كه شما را از مقام و منزلتتان بازداشتند لعنت فرمايد، و همچنين خدا لعنت كند كسانى را كه شما را از مرتبه اى كه حق شما است و خداوند متعال براى شما ترتيب داده بر كنار نمودند، و لعنت نمايد جماعتى را كه شما را كشتند و لعنت نمايد آنان را كه براى قاتلين شما تمهيد اسباب كرده و بدينوسيله ايشان را بر كشتن شما متمكن ساختند، بسوى خدا و شما از اين گروه و از پيروان و تابعين ايشان بى زارى مى جويم،اى ابا عبد الله من با كسى كه با شما در صلح بوده در صلح هستم و با آنكس كه با شما در جنگ مى باشد تا روز قيامت در جنگ و حرب خواهم بود، پس خدا لعنت كند دودمان زياد و دودمان مروان را و لعنت كند تمام بنى اميه را و لعنت نمايد فرزند مرجانه را و لعنت كند عمر بن سعد را و لعنت نمايد شمر را و لعنت كند جماعتى را كه اسبها را زين كرده و لجام زده و خود را آماده براى كشتند نمودند.

متن:

يا ابا عبد الله بابى انت و امى لقد عظم مصابى بك، فاسال الله الذى اكرم مقامك ان يكرمنى بك و يرزقنى طلب ثارك مع امام منصور من آل محمد صل الله عليه و آله، اللهم اجعلنى وجيها عندك بالحسين فى الدنيا و الاخرة، يا سيدى يا ابا عبد الله انى اتقرب الى الله تعالى و الى رسوله و الى امير المومنين و الى فاطمة و الى الحسن و اليك، صلى الله عليك و سلم، و عليهم بموالاتك يا ابا عبد الله و بالبرأة من اعدائك و ممن قاتلك و نصب لك الحرب، و من جميع اعدائكم، و بالبرأة ممن اسس الجور و بنى عليه بنيانه و اجرى ظلمه و جوره عليكم و على اشياعكم، برئت الى الله و اليكم منهم، و اتقرب الى الله ثم اليكم بموالاتكم و موالاة وليكم و البراة من اعدائكم، و من الناصبين لكم الحرب و البرأة من اشياعهم و اتباعهم، انى سلم لمن سالمكم، و حرب لمن حاربكم، و ولى لمن والاكم، و عدو لمن عاداكم فاسال الله الذى اكرمنى بمعرفتكم و معرفة اوليائكم و رزقنى البرأة من اعدائكم ان يجعلنى معكم فى الدنيا و الاخرة، و ان يثبت لى عندكم قدم صدق فى الدنيا و الاخرة، و اساله ان يبلغنى المقام المحمود لكم عند الله، و ان يرزقنى طلب ثاركم مع امام مهدى ناطق لكم، و اسال الله بحقكم و بالشان الذى لكم عنده ان يعطينى بمصابى بكم افضل ما اعطى مصابا بمصيبة اقول: (انا لله و انا اليه راجعون )، يا لها من مصيبة، ما اعظمها و اعظم رزيتها فى الاسلام! و فى جميع اهل السماوات و الارض.

ترجمه:

دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ

اى ابا عبد الله پدر و مادرم فدايت شوند به خدا قسم مصيبت شما بر من گران و بزرگ است، پس از خدائى كه مقام كرامت به تو داده درخواست مى كنم به واسطه شما من را نيز مورد كرامتش قرار دهد و روزى من نمايد كه همراه امام كمك شده از آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم خون تو را طلب نمايم، بار خدايا به واسطه حسينعليه‌السلام در دنيا و آخرت من را نزد خودت آبرومند قرار بده،اى آقاى من،اى ابا عبد الله من به خداى تعالى و به رسولشصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و به امير المومنينعليه‌السلام و به فاطمه سلام الله عليها و به حسنعليه‌السلام به سوى تو بواسطه دوست داشتن و محبتم به شما و بى زارى جستن از دشمنانت و از كسانى كه تو را كشتند و جنگ با تو را به پا كردند و به واسطه تبرى و بى زارى از كسانى كه جور و ستم را پايه نهاده و ساختمان ظلم را بر آن بنا نهادند و بدنبالش بر شما و شيعيان شما ظلم و جور نمودند تقرب مى جويم، از ايشان بسوى خدا و تو تبرى مى جويم و بواسطه دوست داشتنم شما و دوستان شما را به سوى خدا و سپس به سوى شما تقرب مى جويم و به واسطه بى زارى از دشمنان شما و كسانى كه جنگ با شما را به پا نمودند و نيز به واسطه بى زارى از شيعيان و تابعين اعدأ به خدا تقرب مى جويم، من با كسانى كه با شما در صلح هستند در صلح بوده و با آنانكه با شما حرب و جنگ مى كنند حرب مى نمايم، كسى كه شما را دوست دارد و بيزارى از دشمنانتان را روزى من قرار داد درخواست مى كنم كه در دنيا و آخرت من را همراه شما قرار داده و در هر دو نشئه براى من قدم و گامى صدق نزد شما ثابت نمايد، و از او مى خواهم كه من را به مقام محمود و پسنديده اى كه شما نزد حضرتش داريد برساند و نيز روزى من كند كه در ركاب ظفر حضرت امام مهدىعليه‌السلام كه ناطق شما است خون شما را مطالبه كنم، و از ذات اقدسش مى خواهم كه به حقانيت شما و به شان و مرتبه اى كه نزد او داريد به واسطه عزادارى من براى شما برترين اجرى را كه به مصيبت ديدگان مى دهد به من عطأ بفرمايد.

در مقام اظهار مصيبت مى گويم: انا لله و انا اليه راجعون، واى از اين مصيبت، چقدر بزرگ است و چه قدر عزاى آن در اسلام و بين جميع اهل آسمانها و زمين گران و سنگين مى باشد.

متن:

اللهم اجعلنى فى مقامى هذا ممن تناله منك صلوات و رحمة و مغفرة، اللهم اجعل محياى محيا محمد و آل محمد، و مماتى ممات محمد و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، اللهم ان هذا يوم تنزلت فيه اللعنة على آل زياد و آل امية و ابن آكلة الاكباد، اللعين بن اللعين، على لسان نبيك، فى كل موطن و موقف وقف فيه نبيكصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، اللهم العن ابا سفيان و معاوية، و على يزيد بن معاوية اللعنة ابد الابدين، اللهم فضاعف عليهم اللعنة ابدا لقتلهم الحسين (عليه‌السلام ) اللهم انى اتقرب اليك فى هذا اليوم فى موقفى هذا و ايام حياتى بالبرأة منهم و اللعنة عليهم، و بالموالاة لنبيك محمد و اهل بيت نبيك صلى الله عليه و عليهم اجمعين.

ترجمه:

(دنباله حديث هفتم )

(وبقيه زيارت عاشورأ)

بار خدايا قرار بده من را در اين مقام و مرتبه اى كه دارم از كسانى كه مى رسد به آنان درودها و رحمت و آمرزشى از توبه ايشان، خداوندا زيستن من را همچون زيستن محمد و آل محمد و مردنم را مانند مردن محمد و آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قرار بده، بار خدايا بدرستى كه امروز، روزى است كه لعنت بر دودمان زياد و اميه و پسر خورنده جگرها يعنى ملعون بن ملعون بوسيله زبان پيامبرت فرود آمده و درهر سرزمين و مكانى كه پيامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در ان وقوف و درنگ داشته باشد، خداوندا ابوسفيان و معاويه و يزيد پسر معاويه را براى هميشه مورد لعنتت قرار بده، خداوندا لعنت خود را بر ايشان براى ابد چند برابر نما زيرا ايشان حسينعليه‌السلام را كشتند، بار خدايا بدرستى كه من در اين روز و در اين مكان و در طول مدت زندگانيم بواسطه بى زارى از ايشان و درخواست لعنت بر ايشان و به واسطه دوست داشتن پيامبرت يعنى حضرت محمد و دوست داشتن اهل بيت پيامبرتصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به تو تقرب مى جويم.

متن:

ثم تقول مائة مرة:

(اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد، و آخر تابع له على ذلك، اللهم العن العصابة التى جاهدت الحسين و شايعت و بايعت (اعداه ) على قتله و قتل انصاره، اللهم العنهم جميعا).

ثم قل مائة مرة:

السلام عليك يا ابا عبد الله و على الارواح التى حلت بفنائك، و اناخت برحلك، عليكم منى سلام الله ابدا مابقيت و بقى الليل و النهار، و لا جعله الله آخر العهد من زيارتكم، السلام على الحسين و على على بن الحسين و على اصحاب الحسين صلوات الله عليهم اجمعين.

ترجمه:

دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ

سپس صد مرتبه بگو:

بار خدايا لعنت نما اولين ستمگرى را كه با گرفتن حق محمد و آل محمد به ايشان ستم و ظلم نمود و آخرين كسى كه از اين ستمگران در گرفتن حق ايشان تبعيت كرد، خداوندا لعنت نما گروهى را كه حسينعليه‌السلام را انكار كرده و آن جناب را نپذيرفته و دشمنان حضرت را تبعيت كرده و با آنان بيعت نموده و بر قتل آن حضرت و كشتن يارانش با ايشان هم قسم شدند،

خداوندا همگى آنان را لعنت نما و از رحمتت دورشان بگردان.

پس از آن صد مرتبه بگو:

سلام بر تواى ابا عبد الله و بر ارواح طيبه اى كه اطرافت را گرفته و در ماواى و مكان تو فرود آمده و اقامت نموده اند، از جانب من سلام و تحيت و رحمت خدا هميشه بر شما باد تا مادامى كه من باقى بوده و شب و روز مستمر مى باشند، و اين زيارت را آخرين زيارت من قرار مده، سلام بر حسين و بر على بن الحسين و بر ياران حسين صلوات و رحمت خدا بر ايشان همگى باد.

متن:

ثم تقول مره واحدة:

(اللهم خص انت اول ظالم ظلم آل نبيك باللعن، ثم العن اعدأ آل محمد من الاولين و الاخرين، اللهم العن يزيد و اباه، و العن عبيد الله بن زياد، و آل مروان و بنى امية قاطبة الى يوم القيامة ).

ثم تسجد سجدة تقول فيها:

اللهم لك الحمد حمد الشاكرين على مصابهم، الحمدلله على عظيم مصابى و رزيتى فيهم، اللهم ارزقنى شفاعة الحسين يوم الورود و ثبت لى قدم صدق عندك مع الحسين و اصحاب الحسين، الذين بذلوا مهجهم دون الحسينعليه‌السلام صلوات الله عليهم اجمعين.

قال علقمة: قال ابو جعفر الباقرعليه‌السلام : يا علقمة ان استطعت ان تزوره فى كل يوم بهذه الزيارة من دهرك فافعل، فلك ثواب جميع ذلك ان شأ الله تعالى.

ترجمه:

دنباله حديث هفتم و بقيه زيارت عاشورأ

سپس يك مرتبه بگو:

بار خدايا تو اختصاص بده به لعن نمودن اولين كسى را كه به اهل بيت پيغمبرت ستم كرده سپس لعن نما دشمنان آل محمد را از اولين و آخرين، خدايا يزيد و پدرش را لعن فرما و عبيد الله بن زياد و دودمان مروان و همه بنى اميه را تا روز قيامت لعن بكن.

سپس به سجده برو و در آن بگو:

بار خدايا تو را ستايش مى كنيم ستايش سپاس گزاران بر مصيبتى كه بر آنان وارد مى شود، حمد و ستايش خدا برگرانى مصيبت و عزادارى من، خدايا شفاعت امام حسينعليه‌السلام را در روز ورود به جهان آخرت نصيبم نما و قدم راستى را در نزد خودت همراه امام حسينعليه‌السلام و اصحاب حضرتش براى من ثابت بگردان، آن اصحابى كه جانشان را در برابر امام حسينعليه‌السلام ايثار نمودند، صلوات و رحمت خدا بر همه آنها باد.

علقمه مى گويد: حضرت ابو جعفر امام باقرعليه‌السلام فرمودند: اى علقمه اگر بتوانى هر روز با اين زيارت امام حسينعليه‌السلام را زيارت كنى البته اين كار را انجام بده كه انشأ الله تمام ثواب هائى كه ذكر شده برايت منظور گردد.

الباب الثانى و السبعون ثواب زيارة الحسينعليه‌السلام فى النصف من شعبان

متن:

حدثنى ابى؛ و على بن الحسين؛ و محمد بن يعقوب رحمة الله عليه جميعا، عن على بن ابراهيم بن هاشم، عن ابيه عن بعض اصحابه عن هارون بن خارجة، عن ابى عبد اللهعليه‌السلام قال: اذا كان النصف من شعبان نادى مناد من الافق الاعلى: زائرى الحسين ارجعوا مغفورا لكم، ثوابكم على الله ربكم و محمد نبيكم.


6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21