۱. اطاعت از خدا
۱۰۸۳. فرمان خدا نيكوست
«فی و صيته لابنه: إنه (يعنی الله سبحانه) لم يأمرك الا بحسن، و لم ينهك إلا عن قبيح
»
در سفارش به فرزند خود، می فرمايد: خدای سبحان تو را جز به آنچه نيكوست فرمان نداده و جز از آنچه زشت است، باز نداشته است.
۱۰۸۴. يكی از انگيزه های شكر گزاری
«من كتابه له ألی الحارث الهمدانی -: أكثر أن تنظر إلی من فضلت عليه؛ فان ذلك من أبواب الشكر
»
در نامه خود به حارث همدانی می فرمايد: به كسی كه بر او برتری داده شده ای بسيار بنگر؛ زيرا اين كار يكی از انگيزه های شكر گزاری است.
۱۰۸۵. طاعت تنها از خدا
«لا طاعة لمخلوق فی معصية الخالق
»
طاعت مخلوق در نافرمانی خالق نشايد.
۱۰۸۶. سفارش علیعليه‌السلام
به فرزندش
«(لا بنه الحسنعليه‌السلام
)لا تخلفن و رأك شيئا من الدنيا، فانك تخلفه لاحد رجلين: أما رجل عمل فيه بطاعة الله فسعد بما شقيت به، و اما رجل عمل فيه بمعصية الله فشقی بما جمعت له؛ فكنت عونا له علی معصيته، و ليس أحد هذين حقيقا اءن توثره علی نفسك
»
به فرزندش امام حسنعليه‌السلام
فرمود: از متاع دنيا چيزی برای خود باقی مگذار؛ چرا كه آن را بريا يكی از اين دو شخص می گذاری: يا كسی كه آن را در اطاعت خدا صرف می كند و با آنچه تو به خاطرش بدبخت شدی، خوشبخت می شود.
و يا كسی كه آن را در معصيت خدا به كار گيرد و با آن بدبخت می گردد، پس تو ياور او شدی در گناهی كه كرده، پس هيچ كدام از اين؛ سزاوار نيستند كه آن ها را بر خود مقدم داری و برای آن ها ارث گذاری.
۱۰۸۷. اطاعت بدون عذر
«عليكم بطاعة من لا تعذرون بجهالته
»
بر شما باد به فرمانبرداری و اطاعت از كسی كه در نشناختنش عذری ندارد.
۱۰۸۸. فرمانبرداری از خدا
«استتموا نعم الله عليكم بالصبر علی طاعته، و المجانبة لمعصيته
.»
با صبر و شكيبايی بر فرمانبرداری از خداوند، نعمت هايش را بر خود تمام كنيد و از معصيت و نافرمانی اش كناره گيريد.
۱۰۸۹. بزرگ ترين حسرت در قيامت
«إن أعظم الحسرات يوم القيامة حسرة رجل كسب مالا فی غير طاعة الله، فورثه رجل فأنفقه فی طاعة الله سبحانه، فدخل به الجنة، و دخل الاول به النار
»
بزرگ ترين حسرت در روز قيامت، حسرت كسی است كه ثروتی را از راه نامشروع به دست آورده و مردی آن را به ارث برده و در راه اطاعت خدا صرف كرده و به بهشت رفته و آن اولی به خاطر همان مال به دوزخ رفته.
۱۰۹۰. شناساندن پروردگار
«بعث الله محمدا
صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
،بالحق ليخرج عباده من عبادة الاوثان إلی عبادته، و من طاعة الشيطان إلی طاعته
»
خداوند حضرت محمدصلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
را به راستی برانگيخت تا بندگانش را از پرستش بت ها باز داشته و به عبادت او سوق دهد و آن ها را از اطاعت شيطان به فرمانبرداری از حق وادارد.
۱۰۹۱. موجبات خشنودی خدا
«هيهات! لا يخدع الله عن جنته، و لا تنال مرضاته إلا بطاعته
»
هيهات! بخشش خدا را با فريب نمی توان از او گرفت و خشنودی او جز با طاعتش به دست نيايد.
۱۰۹۲. نهايت خشنودی خدا
«أوصاكم بالتقوی و جعلها منتهی رضاه و حاجته من خلقه
»
خداوند شما را به پرهيزگاری سفارش كرد و آن را منتهای خشنودی خود و خواسته اش از بندگان خويش قرار داد.
۱۰۹۳. ستون حق
«إن الله سبحانه قد جعل للخير أهلا، و للحق دعائم، و للطاعة عصما
»
همانان خدای سبحان برای خير و خوبی اهلی و برای حق ستون هايی و برای اطاعت و بندگی نگاهدارانی قرار داده است.
۱۰۹۴. پاس بزرگی خدا
«لو لم يتوعد الله علی معصيته لكان يجب اءن لا يعصی شكرا لنعمه
.»
اگر خداوند برای نافرمانی از خود بيم (آتش) هم نمی داد، باز واجب بود كه به پاس نعمت هايش نافرمانی نشود.
۱۰۹۵. شايسته فرمانبری
«فطوبی لذی قلب سليم، أطاع من يهديه، و تجنب من يرديه، و أصاب سبيل السلامة ببصر من بصره، و طاعة هاد أمره
»
خوشا به حال كسی كه دلی سالم و پاك از آلودگی دارد، اطاعت می كند هدايت كننده اش را، اجتناب می كند از هلاك كننده اش و راه سلامت را پيش می گيرد با بينايی كسی كه او را بينا می سازد و با اطاعت هدايت كننده ای كه او را دستور دهد.
۱۰۹۶. پرهيز از كوتاهی در كار
«إن الله سبحانه جعل الطاعة غنيمة الاكياس عند تفريط العجزة
»
خداوند سبحان اطاعت را غنيمت هوشياران خردمند قرار داده در آن هنگام كه مردم ناتوان قصور نمايند.
۱۰۹۷. بهترين ذكر
«أفيضوا فی ذكر الله فإنه أحسن الذكر و ارغبوا فيما وعد المتقين فان وعده أصدق الوعد
»
در ذكر خداوندی حركت كنيد كه بهترين ذكر است و علاقه پيدا كنيد به آنچه كه خداوند متقيان را وعده فرموده است؛ زيرا وعده خداوندی راست ترين و عده ها است.
۱۰۹۸. جايگاه فرمانبرداران حق
«أهل الطاعة فأثابهم بجواره، و خلدهم فی داره، حيث لا يظعن النزال، و لا تتغير بهم الحال، و لا تنوبهم الافزاع، و لا تنالهم الاسقام
»
خدا به فرمانبرداران با قرار دادنشان در كنار رحمت و پناه خود پاداش می دهد و آنان را در سرای خود، (سرايی كه برای اهل طاعت آماده ساخت يعنی بهشت) جاودانه ساكن می سازد، سرايی كه فرود آيندگان در آن به جای ديگری كوچ نمی كنند و حالشان دگرگون نمی گردد. هيچ گونه بيمی به آنان راه نمی يابد و هيچ نوع بيماری به ايشان نمی رسد.
۱۰۹۹. خير خواه ترين و خياتنكارترين مردم
«إن انصح الناس لنفسه أطوعهم لربه؛ و إن أغشهم لنفسه أعصا هم لربه
»
خيرخواه ترين مردم نسبت به خويش، كس است كه در برابر پروردگارش از همه فرمانبردارتر باشد و خيانتكارترين آن ها به خود، نافرمان ترين آن ها از پروردگار خويش است.
۱۱۰۰. ستايش حق
«نحمده علی ما وفق له من الطاعة و ذاد عنه من المعصية
»
ستايش می كنيم خدا را برای توفيق اطاعت كه به ما عنايت فرمود و ما را از معصيت بركنار فرمود.
۱۱۰۱. اطاعت و معصيت خداوند
«اعلموا! أنه ما من طاعة الله شی إلا يأتی فی كرده و ما من معصية الله شی ء الا ياتی فی شهوة
»
بدانيد خداوند را در هيچ چيز نمی توان اطاعت كرد مگر با زحمت، و در هيچ چيز نمی توان خدا را معصيت كرد مگر با ميل و رغبت.
۱۱۰۲. جاده های مستقيم برای طاعت خدا
«إن للطاعة أعلاما واضحة، و سبلا نيرة، و محجة نهجة، و غاية مطبة، يردها الاكياس، و يخالفها الانكاس
»
به راستی برای اطاعت از خداوند نشانه های آشكار و راه هايی روشنی بخش و جاده ای مستقيم و واضح و عاقبتی مطلوب است كه هوشمندان به آن نشانه ها و راه ها وارد می شوند (و از آن ها هدايت می جويند) و فرومايگان با آن ها به مخالفت بر می خيزند و به راه خلاف می روند.
۱۱۰۳. بهترين اطاعت
«من كتابه إلی الحارث الهمدانی؛ أطع الله فی جميع أمورك؛ فان طاعة الله فاضلة علی ماسواها
»
در نامه خود به حارث همدانی می فرمايد: در تمام كارهای خود از خدا اطاعت كن؛ زيرا فرمانبرداری از خدا بهترين اطاعت هاست.
۱۱۰۴. حفظ خداوند از مردم
«إنما الناس مع الملوك و الدنيا، الا من عصم الله
»
مردم از پادشاهان (و قدرتمندان) و دنيا تبعيت می كنند، مگر كسی كه خدا او را حفظ فرمايد.
۱۱۰۵. عاقبت خروج
«إن للطاعة أعلامآ و اضحة... من نكب عنها جار عن الحق، و خبط فی التيه، و غير الله نعمته، و أحل به نقمتة
»
برای اطاعت نشانه های روشنی است... هر كس از آن راه های روشن منحرف شد تجاوز از حق نمود و در بيابان گمراهی سر در گم گشت و خداوند نعمت او را دگرگون ساخت و عذاب خود را بر او فرود آورد.
۱۱۰۶. فرمانبری از خدا
«لم تخلق الخلق لوحشة، و لا استعملتهم لمنفعة، و لا يسبقك من طلبت، و لا يفلتك من أخذت، و لا ينقص سلطانك من عصاك، و لا يزيد فی ملكك من اطاعك
»
مخلوقات را برای دفع وحشت نيافريدی و آن ها را برای سود بردن به كار نيانداختی، قدرت فرار از تو را دارا نيست كسی كه تو را معصيت كند از سلطه تو نكاهد و كسی كه اطاعتت كند بر ملك تو نيفزايد.
۱۱۰۷. آثار اطاعت از خدا
«خلق الخلق حين خلقهم غنيا عن طاعتهم، آمنا من معصيتهم، لانه لا تضره معصية من عصاه و لا تنفعه طاعة من أطاعة
»
هنگامی كه مخلوقات را آفريد از اطاعت آنان بی نياز بود و از معصيت آنان در امان؛ زيرا گناه هر كس كه او را گناه كرد ضرری به او نرساند و اطاعت كسی كه او را اطاعت می كند نفعی برای او ندارد.
۱۱۰۸. لطف دايم خدا
«لم تخل من لطفه مطرف عين فی نعمة يحدثها لك، أو سيئة يسترها عليك، أو بلية يصرفها عنك! فما ظنك به لو أطعته
!»
هرگز از لطف و عنايت او خالی نيستی، حتی يك چشم برهم زدن، چه با بخشيدن نعمتی كه بای تو به وجود می آورد، يا زشتی كه بر تو می پوشاند يا بلايی كه از تو بر می گرداند، با اين حال چه گمان می كنی درباره اين خداوند اگر اطاعتش كنی.
۱۱۰۹. آثار اطاعت از خدا
«لو قد عاينتم ما قد عيان، ما مات منكم لجز عتم و وهلتم و سمعتم و أطعتم
»
اگر آنچه را كه مردگان درك كرده اند و ديده اند شما هم بوديد، می ترسيديد وحشت می كرديد گوش به دستور خدا می داديد و فرمان می برديد.
۱۱۱۰. نتيجه پناه بردن به خدا
«لو إن الناس حين تنزل بهم النقم و تزول عنهم النعم فزعوا إلی ربهم بصدق من نياتم و وله من قلوبهم، لرد عليهم كل شارد، و أصلح لهم كل فاسد
»
اگر مردم در آن هنگام كه سختی ها بر آنان فرود می آيد و نعمت ها از آنان زايل می گردد، به پروردگارشان با نيت راستين و اشتياق شديدی از دل هايشان بنالند و التماس كنند، خداوند متعال هر آن چه را كه از آنان گريزان شده است، به آنان بر می گرداند و هر فاسدی را كه به آنان روی آورده است اصلاح می نمايد.
۱۱۱۱. عيد واقعی
«كل يوم لا يعصی الله فيه فهو عيد
»
هر روزی كه در آن خدای را نافرمانی نكنند عيد است.
۱۱۱۲. فرمانبری از خدا
«إن ولی محمد من أطاع الله و إن بعدت لحمته، و إن عدو محمد من عصی الله و إن قربت قرابته
!.»
همان دوستدار محمدصلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
و نزديك به او كسی است كه از خدا فرمان ببرد، اگر چه نسبش از آن حضرت دور باشد، و دشمن محمدصلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
كسی است كه از انجام فرمان خدا سرپيچی كند، اگر چه خويشاوندی او نسبت به حضرتصلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
نزديك باشد.
۱۱۱۳. اطاعت از خدا
«أطعيوا الله و لا تعصوه، و إذا رأيتم الخير فخدوا به، و إذا رأيتم الشر فأعرضوا عنه
.»
اطاعت خدا كنيد و معصيت او را نكنيد، اگر چيز خوبی ديديد آن را عمل كنيد و اگر شری ديديد آن را رد كنيد
۱۱۱۴. فرمان بردن از خدا
«احذر إن يراك الله عند معصيته و يفقدك عند طاعته، فتكون من الخاسرين، و اذا قويت فاقو علی طاعة الله، و اذا ضعفت فاضعف عن معصية الله
.»
بترس از اين كه خداوند بزرگ تو را در حال گناه و نافرمانی ببيند و فرمانبرداری از تو نبيند، و گرنه از زيانكاران باشی. پس اگر توانايی، در فرمانبرداری حق توانا باش. اگر ناتوانی، از نافرمانی حق ناتوان شو.
۱۱۱۵. بيناترين ديدگان و شنواترين گوش ها
«الا ان ابصر الابصار ما نفذ فی الخير طرفه! الا ان اسمع الاسماع ما وعی التذكير و قبله
!.»
بدانيد كه بيناترين ديدگان ديده ای است كه نگاهش به خير و صلاح باشد، بدانيد كه شنواترين گوش های گوشی است كه پند و اندرز را بشنود و پذيرا شود.
۱۱۱۶. ترس ملاقات با خدا
«اتق الله الذی الا بد لك من لقائه، و لا منتهی لك دونه
.»
از خدايی كه بی گمان او راملاقات خواهی كرد بترس كه تو را غير از او نهايتی نيست و سرانجام به سوی او باز خواهی گشت.
۱۱۱۷. هدايت امام
«اخرجوا الی الله بما افترض عليكم من حقه، و بين لكم من وظائفه، إنا شاهد لكم، و حجيج يوم القيامة عنكم
.»
به سوی خدا روی آوريد و حق آنچه را كه به شما واجب نموده است و آن ها را نيز بيان كرده است به خوبی ادا كنيد، من روز قيامت برای شما گواه و از طرف شما حجت و دليل خواهم آورد.
0%
نویسنده: عباس عزيزى
