او خواهد آمد

او خواهد آمد0%

او خواهد آمد نویسنده:
گروه: امام مهدی عج الله تعالی فرجه

او خواهد آمد

نویسنده: على اکبر مهدى پور
گروه:

مشاهدات: 7556
دانلود: 2440

توضیحات:

او خواهد آمد
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 42 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 7556 / دانلود: 2440
اندازه اندازه اندازه
او خواهد آمد

او خواهد آمد

نویسنده:
فارسی

مهدی موعود در منابع اهل تسنن

روایاتی که پیرامون بنیانگذار حکومت واحد جهانی بر اساس عدالت و آزادی مهدی موعود، قائم آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در منابع معتبر اهل تسنن آمده است، دست کم از روایات شیعیان نمی باشد و حتی در صحاح سته که معتبرترین کتاب روایتی اهل تسنن است روایات مهدیعليه‌السلام به شرح زیر آمده است:

۱- صحیح بخاری، جلد چهارم کتاب الاحکام و باب نزول عیسی بن مریم.

۲- صحیح مسلم، جلد اول، باب الفتن و اشراط الساعه و باب نزول عیسی.

۳- سنن ابن ماجه، جلد دوم، باب خروج المهدی.

۴- سنن ابی داود، جلد دوم کتاب المهدی.

۵- سنن ترمذی، باب ما جاء فی المهدی.

همچنین مسند احمد، پیشوای حنبلی ها و دیگر سنن و جوامع اهل تسنن روایات حضرت مهدیعليه‌السلام را احتواء کرده است.

استاد علی محمد دخیل اسامی ۲۰۵ کتاب از بزرگان علمای سنی را در کتاب خود الامام المهدی آورده است که تعداد ۳۰ نفر آنها مستقلاً درباره حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - کتاب نوشته اند، و ۳۱ نفرشان فصلی را در کتابهای خود به روایات حضرت مهدی اختصاص داده اند و ۱۴۴ نفرشان به تناسبهای مختلف روایات مهدی را در کتابهای خود آورده اند.

اگر بخواهیم اسامی همه این کتابها را نقل کنیم، سخن به درازا می کشد، از این رهگذر فقط کتابهایی که مستقلاً درباره حضرت ولی عصرعليه‌السلام از بزرگان اهل سنت به رشته تحریر آمده است، به ترتیب حروف تهجی نام می بریم:

۱- ابزار الوهم من کلام ابن حزم، تألیف احمد بن صدیق بخاری.

۲- ابزار الواهم المکنون من کلام ابن خلدون، تألیف احمد بن محمد بن صدیق حضرمی، متوفای ۱۳۸۰ه

۳- اتحاف الجماعه بما جاء فی الفتن و الملاحم و اشراط الساعه -۲ جلدی - تألیف شیخ حمود بن عبد الله تویجری - معاصر -

۴- احادیث اشراط الساعه الصغری، تألیف صالح بن محمد دخیل الله - معاصر -

۵- الاحادیث القاضیه بخروج المهدی، تألیف محمد بن اسماعیل امیر یمانی، متوفای ۷۵۱ ه

۶- الاحادیث الوارده فی المهدی، تألیف ابوبکر بن خثیمه، متوفای ۲۷۹ ه

۷- الأحادیث الوارده بشأن الدجال، تألیف احمد بن عیسی بن الهادی - معاصر -

۸- الأحادیث الوارده فی شأن المهدی، تألیف شیخ عبدالعلیم بن عبدالعظیم بستوی - معاصر -

۹- احادیث و کلمات حول الامام المنتظر، تألیف سید عبدالله غریفی - معاصر -

۱۰- الاحتجاج بالأثر علی من انکر المهدی المنتظر، تألیف شیخ حمود بن عبدالله تویجری - معاصر -

۱۱- احوال صاحب الزمان، تألیف سعدالدین حموئی، متوفای ۶۵۰ ه

۱۲- احوال مهدی آخرالزمان، تألیف متقی هندی، متوفای ۹۷۵ ه

۱۳- اخبار الدوله فی ظهور المهدی، تألیف احمد بن ابراهیم، ابن جزار قیروانی، متوفای ۴۰۰ ه

۱۴- اخبار المهدی، تألیف ابوالعلاء همدانی، متوفای ۵۵۶۹ ه

۱۵- اخبار المهدی، تألیف بدرالدین حسن بن محمد بن صالح نابلسی، متوفای ۷۷۲ ه

۱۶- اخبار المهدی، تألیف عبدالعزیز بن یحیی جلودی، متوفای ۳۰۲ ه یا ۳۳۲ ه

۱۷- اخبار المهدی، تألیف ابونعیم اصفهانی، متوفای ۴۳۰ ه

۱۸- اخبار المهدی، تألیف حماد بن یعقوب رواجنی.

۱۹- اخبار المهدیه، تألیف ابوبکر صنهاجی.

۲۰- اربعین حدیث فی المهدی، تألیف ابونعیم اصفهانی، متوفای ۴۳۰ ه(۳۳۰)

۲۱- اربعین حدیث فی المهدی، تألیف ابوالعلاء همدانی، متوفای ۵۶۹ ه

۲۲- ارشاد المستهدی فی نقل بعض الاحادیث و الاثار الوارده فی شأن الامام المهدی، تألیف محمد علی حسین بکری مدنی.

۲۳- الاشاعه لاشراط الساعه، تألیف محمد بن رسول برزنجی شافعی، متوفای ۱۱۰۳ ه

۲۴- اشراط الساعه، تألیف ابو محمد عبدالغنی مقدسی جماعلی حنفی، متوفای ۶۰۰ ه

۲۵- اشراط الساعه، تألیف احمد بن فقیه شافعی.

۲۶- اشراط الساعه، تألیف یوسف بن عبدالله بن یوسف وابل.

۲۷- اشراط الساعه الصغیری و الکبری، تألیف شیخ امین حاج محمد احمد - معاصر -

۲۸- اشراط الساعه و خروج المهدی، تألیف علی بن محمد میلی جمالی مغربی مالکی، متوفای ۱۲۴۸ ه

۲۹- اصح ما وردفی المهدی و عیسی، تألیف شیخ محمد حبیب الله شنقیطی جکنی، متوفای ۱۳۶۳ ه

۳۰- اعتقاد اهل القرآن فی نزول المسیح ابن مریم آخرالزمان، تألیف شیخ محمد عربی مغربی.

۳۱- اقامه البرهان علی نزول عیسی فی آخرالزمان، تألیف ابوالفضل عبد الله بن محمد بن صدیق ادریسی غماری - معاصر -

۳۲- اقامه البرهان فی الرد علی من انکر خروج المهدی و الدجال و نزول المسیح فی آخر الزمان، تألیف حمود بن عبدالله تویجری - معاصر -

۳۳- امارات الساعه، تألیف شاه رفیع الدین دهلوی.

۳۴- البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، تألیف ملا علی متقی هندی، متوفای ۹۷۵ ه(۳۳۱)

۳۵- البرهان، فی علامات مهدی آخرالزمان، تألیف جلال الدین سیوطی، متوفای ۹۱۱ ه

۳۶- البیان فی اخبار صاحب الزمان، تألیف محمد بن یوسف گنجی شافعی، متوفای ۶۵۸ ه(۳۳۲)

۳۷- بین یدی الساعه، تألیف دکتر عبد الباقی احمد محمد سلامه - معاصر -

۳۸- تحدیق النظر فی اخبار المهدی المنتظر، تألیف محمد بن عبدالعزیز بن مانع، متوفای ۱۳۸۵ ه(۳۳۳)

۳۹- تلخیص البیان فی علامات مهدی آخرالزمان، تألیف ابن کمال پاشاحنفی، متوفای ۹۴۰ ه(۳۳۴)

۴۰- تلخیص البیان فی اخبار مهدی آخرالزمان، تألیف ملا علی متقی، متوفای ۹۷۵ ه(۳۳۵)

۴۱- تنبیه الوسنان الی اخبار مهدی آخرالزمان، تألیف احمد نوبی، متوفای ۱۰۳۷ ه

۴۲- التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر و الدجال و المسیح، تألیف شوکانی

۴۳- ثلاثه ینتظر هم العالم: عیسی، الدجال و المهدی المنتظر، تألیف شیخ عبداللطیف عاشور - معاصر -

۴۴- جامع لاخبار و الاقول فی المسیح الدجال، تألیف عبدالرزاق عید الرعود.

۴۵- جزء فی المهدی، تألیف ابوحسین ابن المنادی، متوفای ۳۳۶ ه.

۴۶- جزء فی المهدی، تألیف عمادالدین ابن کثیر، متوفای ۷۷۴ ه.

۴۷- الجواب المقنع المحرر، فی الراد علی من طغی و تبحر، بدعوی انه عیسی او المهدی المنتظر، تألیف محمد حبیب الله بن مایانی جکنی شنقیطی، متوفای ۱۳۶۳ ه.

۴۸- دجال از دیدگاه اسلام و سایر ادیان، - ترکی استانبولی - تألیف دکتر زکی ساری توپراق - معاصر -

۴۹- دراسات المرویات بشأن الدجال فی الکتب السته، تألیف احمد ابن عیسی احمد هادی عمر - معاصر -

۵۰- ذکرالمهدی و نعوته، تألیف ابو نعیم اصفهانی، متوفای ۴۳۰ ه.

۵۱- الرعد علی من حکم و قضی، ان المهدی جاء و مضی، تألیف ملا علی قاری، متوفای ۱۰۱۴ ه(۳۳۶) .

۵۲- الرد علی من حکم و قضی بان المهدی جاء و مضی، تألیف متقی هندی، متوفای ۱۰۱۴ ه.

۵۳- الرد علی من کذب بالأ حادیث الصحیحه الوارده فی المهدی، تألیف شیخ عبدالمحسن عباد - معاصر -.

۵۴- رساله فی رد من انکران عیسیعليه‌السلام اذا نزل یصلی خلف المهدی، تألیف جلال الدین سیوطی، متوفای ۹۱۱ ه.

۵۵- رساله فی علامات المهدی، تألیف جلاالدین سیوطی، متوفای ۹۱۱ ه.

۵۶- رساله فی الفتن و الملاحم و اشراط الساعه، تألیف ابوعبیده ماهر بن صالح آل مبارک.

۵۷- رساله فی المهدی، تألیف جعفر بن حسن بن عبدالکریم برزنجی، متوفای ۱۱۷۹ ه.

۵۸- رساله فی المهدی، تألیف متقی هندی، متوفای ۹۷۵ ه.

۵۹- رساله فی المهدی تألیف ابن کثیر دمشقی، متوفای ۷۷۴ ه.

۶۰- رساله فی المهدی، تألیف ادریس بن محمد بن حمدون عراقی فارسی، متوفای ۱۱۸۳ ه.

۶۱- رساله فی المهدی، تألیف احمد بربیر، متوفای ۱۲۲۶ ه.

۶۲- روض وردی فی اخبار المهدی، تألیف جعفر بن حسن برزنجی شافعی، متوفای ۱۱۷۹ ه

۶۳- السر فی عور الدجال، تألیف عبدالرحمن بن عبدالله اندلسی سهیلی، متوفای ۵۸۱ ه

۶۴- سید البشر یتحدث عن المهدی المنتظر، تألیف شیخ حامد محمود محمد لیمود - معاصر -

۶۵- صاحب الزمان، تألیف ابوالعنبس محمد بن اسحاق، متوفای ۲۷۵ ه

۶۶- الصحیح المسند من احادیث الفتن و الملاحم و الشراط الساعه، تألیف مصطفی عدودی - معاصر -

۶۷- طریق احادیث المهدی، تألیف حافظ ولی الدین ابوزرعه عراقی، متوفای ۸۲۶ ه.

۶۸- العرب الوارد فی اخبار المهدی، تألیف جلال سیوطی متوفای ۹۱۰ ه(۳۳۷) .

۶۹- العرف الوردی فی اخبار المهدی، تألیف یوسف بن یحیی دمشقی شافعی، متوفای ۶۸۵ ه(۳۳۸) .

۷۰- العرب الوردی فی دلایل المهدی، تألیف عبدالرحمان بن مصطفی، عیدروس یمنی، متوفای ۱۱۹۲ ه(۳۳۹)

۷۱- العطر الوردی، فی شرح القطر الشهدی، فی اوصاف المهدی، تألیف محمد بن محمد بن احمد بلبیسی، متوفای ۱۳۰۸ ه.

۷۲- عقد الدرر فی اخبار المهدی المنتظر، تألیف یوسف بن یحیی دمشقی شافعی، متوفای ۶۸۵ ه(۳۴۰) .

۷۳- عقد الدرر فی تحقیق القول بالمهدی المنتظر، تألیف احمد بن زینی دحلان.

۷۴- عقیده الاسلام فی رفع سیدنا عیسی و نزوله فی آخرالزمان، تألیف محمد ضیاءالدین کردی.

۷۵- عقیده اهل الاسلام فی نزول عیسی، تألیف البوالفضل عبدالله بن صدیق غماری - معاصر -

۷۶- عقیده اهل السنه و الاثر فی المهدی المنتظر، تألیف شیخ عبدالمحسن عباد - معاصر -

۷۷- علائم الظهور، تألیف علی بن حسام الدین متقی هندی، متوفای ۹۷۵ ه ۷۸- علامات الساعه الصغری و الکبری، تألیف لیلی مبروک - معاصر -

۷۹- علامات الساعه فی القرآن و السنه، تألیف شیخ جزاع شمری - معاصر -

۸۰- علامات قیام الساعه الصغری و الکبری، تألیف یوسف بن اسماعیل نبهانی، متوفای ۱۳۵۰ ه

۸۱- علامات القیامه الکبری، من بعثه النبی حتی نزول عیسی، تألیف شیخ عبدالله حجاج - معاصر -

۸۲- علامت المهدی، تألیف صدرالدین قونوی، متوفای ۶۷۲ ه

۸۳- علامات یوم القیامه، تألیف ابوعبدالله محمد بن احمد انصاری قرطبی، متوفای ۶۷۱ ه

۸۴- العواصم عن الفتن القواصم، تألیف ابن بریده.

۸۵- فتح المنان شرح الفوز والامان فی مدح صاحب الزمان، تألیف احمد بن علی بن عمر بن صالح عدوی منینی، متوفای ۱۱۷۳ ه

۸۶- الفتن، تألیف ابو عبدالله نعیم بن حماد مروزی، متوفای ۲۸۸ ه

۸۷- الفتن، تألیف ابوصالح احمد بن عیسی سلیلی - قرن چهارم -

۸۸- الفتن، تألیف ابو عمرو، عثمان بن سعید دانی، متوفای ۴۴۴ ه

۸۹- الفتن و الملاحم الواقعه فی آخرالزمان، تألیف ابن کثیر، متوفای ۷۷۴ ه

الفتوی فی مسأله المهدی المنتظر، شیخ منتصرکتابی(۳۴۱)

۹۱- فرائد الفوائد، تألیف مرعی بن یوسف کرمی مقدسی، متوفای ۱۰۳۱ ه(۳۴۲)

۹۲- فصل المقال فی رفع عیسیعليه‌السلام حیاً، و فی نزوله و قتله الدجال، تألیف دکتر محمد خلیل هراس

۹۳- القطر الشهدی فی اوصاف المهدی، تألیف احمد بن احمد حلوانی شافعی، متوفای ۱۳۰۸ ه(۳۴۳)

۹۴- القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر، تألیف شهاب الدین احمد بن محمد ابن حجر مکی، متوفای ۹۷۳ ه(۳۴۴)

۹۵- کتاب المهدی، برهان الدین، ابراهیم بن محمد حنبلی، مشهور به ابن قیم جوزیه، متوفای ۷۶۷ ه

۹۶- کتاب المهدی ابوموسی عیسی بن مهران مستعطف.

۹۷- مختصر الاخبار المشاعه فی الفتن و اشراط الساعه و اخبار المهدی، تألیف شیخ عبدالله بن سلیمان مشعل - معاصر -

۹۸- مختصر القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر، تألیف ابن حجر هیثمی، متوفای ۹۷۳ ه

۹۹- مرآه الفکر فی المهدی المنتظر، تألیف مرعی بن یوسف مقدسی، متوفای ۱۰۳۱ ه

۱۰۰- مسأله فی الغیبه، تألیف قاضی عبدالجبار معتزلی، متوفای ۴۱۵ ه

۱۰۱- المسیح عیسی، نزوله فی آخرالزمان و قتاله الدجال، تألف مصطفی عبد القادر عطا - معاصر -

۱۰۲- مشاهده الایات فی اشراط الساعه و ظهور العلامات، تألیف محمد بن مؤید حموینی، متوفای ۶۵۰ ه

۱۰۳- المشرب الوردی فی مذهب المدی، تألیف ملا علی قاری متوفای ۱۰۱۴ ه(۳۴۵)

۱۰۴- مشرق الأکوان، تألیف سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، متوفای ۱۲۴۹ ه

۱۰۵- الملاحم، تألیف ابوالحسن، احمد بن جعفر بن محمد، ابن المنادی، متوفای ۳۳۶ ه

۱۰۶- مناقب المهدی، تألیف ابو نعیم اصفهانی، متوفای ۴۳۰ ه

۱۰۷- من روی من طرق اصحاب الحدیث، ان المهدی من ولد الحسینعليه‌السلام ، تألیف ابو علی احمد بن محمد بن احمد جرجانی، (مقیم مصر)

۱۰۸- من علامات القیامه الکبری: المسیح الدجال و اسرار الساعه، تألیف محمد احمد سفارینی، متوفای ۱۱۸۸ ه

۱۰۹- مهدویت (ترکی استانبولی)، تألیف ایلهان عونی - معاصر -

۱۱۰- مهدویت و اشغال کعبه (ترکی)، تألیف احمد فاروق (معاصر)

۱۱۱- المهدی، تألیف عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر، ابن کثیر، متوفای ۷۷۴ ه

۱۱۲- المهدی، تألیف ابن قیم جوزیه، متوفای ۷۵۱ ه

۱۱۳- المهدی، تألیف ابو داود (صاحب سنن) متوفای ۲۷۵ ه

۱۱۴- المهدی، تألیف ادریس العراقی المغربی.

۱۱۵- مهدی آل الرسول، تألیف علی بن ساطان محمد هروی حنفی.

۱۱۶- المهدی الی ما ورد فی المهدی، تألیف محمد بن طولون، متوفای ۹۳۵۵ ه

۱۱۷- المهدی حقیقه لاخراقه، تألیف محمد بن احمد بن اسماعیل - معاصر -

۱۱۸- المهدی قیاده و فکره، تألیف ابراهیم عبدالرحمن عیسی

۱۱۹- المهدی المنتظر، تألیف ابراهیم مشوخی - معاصر -

۱۲۰- المهدی المنتظر، تألیف جهیمان بن محمد بن سیف عتیبی، متوفای ۱۴۰۰ ه

۱۲۱- المهدی المنتظر، تألیف ابوالفضل عبدالله بن محمد بن صدیق غماری - معاصر -

۱۲۲- المهدی المنتظر، تألیف عبدالله حجاج - معاصر -

۱۲۳- المهدی المنتظر بین الحقیقه و الخرافه، تألیف عبدالقادر احمد عطا.

۱۲۴- المهدی المنتظر بین العقیده الدینیه و المضمون السیاسی، تألیف محمد فریده حجاب - معاصر -

۱۲۵- المهدی المنتظر و فی المیزان، تألیف عبدالمعطی عبد المقصود.

۱۲۶- المهدی المنتظر و من ینتظرونه، تألیف عبدالکریم خطیب

۱۲۷- المهدی و اشراط الساعه، تألیف محمد علی صابونی - معاصر-

۱۲۸- المهدیه فی الاسلام منذاقدم العصور حتی الیوم، تألیف سعد محمد حسن - معاصر-

۱۲۹- المهدیه فی الاسلام، تألیف یوسف کرم.

۱۳۰- نبأالدجال، تألیف شمس الدین محمد بن احمد بن عثمان ذهبی، متوفای ۷۴۸ ه

۱۳۱- النجم الثاقب، تألیف زبیدی و عقیلی.

۱۳۲- النجم الثاقب فی بیان ان المهدی من اولاد ابی طالب تألیف شمس الدین محمد بن محمد بن عبدالرحمن بن علی بهسینی عقیلی خلوتی شافعی، متوفای ۱۰۰۱ ه(۳۴۶) .

۱۳۳- نصیحه النبوه فی النجاه من الفتن، تألیف محمد عبدالرحمن عوض -معاصر-

۱۳۴- نظره عابره مزاعم من ینکر نزول عیسی قبل الاخره، تألیف محمد زاهد کوثری

۱۳۵- نظره فی احادیث المهدی، تألیف محمد خضر حسین مهدی، متوفای ۱۳۷۷ ه

۱۳۶ - نظریه مهدی (اردو)، تالیف محمد حسن لطفی -معاصر -

۱۳۷ - النظم الواضح المبین، تألیف عبدالقادر بن محمد سالم.

۱۳۸- نعت المهدی، تألیف ابونعیم اصفهانی، متوفای ۴۳۰ ه

۱۳۹- الهدایه المهدویه، تألیف ابوالرجا محمد هندی، متوفای ۱۲۹۰ ه

۱۴۰- الهدیه الندیه، للامه المحمدیه فیما جاء فی فضل الذات المهدیه، تألیف قطب الدین مصطفی بن کمال الدین حنفی، متوفای ۱۱۶۲ ه.(۳۴۷)

در پایان گفتار، تذکر این نکته لازم است که در کتابهای اهل تسنن که روایات حضرت مهدیعليه‌السلام را آورده اند، به نقل روایات کلی اکتفا نشده، بلکه از اوصاف و خصوصیات آن حضرت نیز بحث شده است. مثلاً در دهها کتاب از دانشمندان سنی، تصریح شده که مهدی موعود فرزند بلافصل حضرت امام حسن عسکریعليه‌السلام می باشد.(۳۴۸)

سیری در مسئله غیبت

جالب توجه این است که تمام مسائل مربوط به حضرت مهدیعليه‌السلام ، در میان توده مردم در هر عصری مشهور و زبانزد خاص و عام بود و حتی در هر جنبه آن کتابهای مستقلی نوشته شده است.

اگر روزی بتوانیم کتابهایی را که در هر عصری پیرامون حضرت مهدی نوشته شده احصاء کنیم خود یکی از مستدل ترین راههای اثبات اصالت مهدویت خواهد بود، نگارنده تصمیم داشت این روش بحث را در مورد یکی از مسائل مربوط به حضرت مهدیعليه‌السلام در این گفتار دنبال کند و قرعه فال به نام مسئله غیبت زده شد، هنگامی که به بحث و تحقیق در این زمینه شروع کرد، فقط به بحث از کتابهایی پرداخت که پیش از ولادت حضرت مهدیعليه‌السلام کتاب مستقلی پیرامون غیبت آن حضرت نوشته اند:

۱- ابواسحاق، ابراهیم بن صالح انماطی کوفی اسدی، از اصحاب حضرت موسی بن جعفرعليه‌السلام بوده و کتابی در غیبت نوشته و ابن قولویه با یک واسط این کتاب را از او روایت کرده است.(۳۴۹)

۲- ابوالحسن، علی بن حسن بن محمد طائی جرمی شاطری، معاصر حضرت موسی بن جعفرعليه‌السلام و کتابی به نام الغیبه نوشته است.(۳۵۰)

۳- ابوالحسن علی بن عمر اعرج کوفی، از یاران حضرت موسی بن جعفرعليه‌السلام و مؤلف کتابی به نام الغیبه.(۳۵۱)

۴- حسن بن علی بن ابی حمزه بطاینی، که در عصر امام رضاعليه‌السلام می زیسته و کتابی پیرامون غیبت نوشته است.(۳۵۲)

۵- ابوالفضل عباس بن هشام ناشری، از اصحاب امام رضاعليه‌السلام و متوفای ۲۲۰ ه و صاحب کتاب الغیبه.(۳۵۳)

۶- ابو محمد فضل بن شاذان ازدی، از اصحاب امام رضاعليه‌السلام و متوفای ۲۶۰ ه و صاحب ۱۸۰ جلد کتاب در حمایت از حریم مقدس ولایت، که یکی از آنها کتاب الغیبه است.(۳۵۴)

۷- همچنین کتابهای فراوانی از معاصرین امام حسن عسکریعليه‌السلام مانند ابراهیم بن اسحاق(۳۵۵) و معاصرین نواب اربعه، مانند محمد بن قاسم بغدادی متوفای ۳۳۲(۳۵۶) به نام الغیبه به یادگار مانده است.

فهرست بالا مربوط به کسانی است که پیش از ولادت حضرت مهدیعليه‌السلام کتاب مستقلی در موضوع غیبت نوشته اند، وگرنه در صدها کتاب پیش از ولادت آن حضرت موضوع غیبت مطرح شده است، مثلاً حسن بن محبوب یکی از محدثین مورد اعتماد، صد سال پیش از ولادت حضرت مهدی، احادیث مربوط به غیبت را در مشیخه خود آورده است.(۳۵۷)

مدعیان مهدویت

یکی دیگر از دلایل روشن اصالت مهدویت، مدعیان مهدویت است، از پیش از ولادت حضرت مهدیعليه‌السلام تا به امروز در هر عصری فرد یا افرادی پیدا شده که به دروغ ادعای مهدویت کرده اند، خود این مسئله از دلایل اصالت موضوع مهدویت است، زیرا اگر چیزی اصالت نداشته باشد هرگز تقلبی آن یافت نمی شود، چون همواره اشیاء تقلبی را می سازند تا به جای اصلی آن را قالب کنند، شما حتماً در زندگی با ۵ ریالی تقلبی و ۱۰ ریالی تقلبی روبرو شده اید ولی هرگز با ۷ ریالی تقلبی مواجه نشده اید، چرا؟

پر واضح است که هیچ دیوانه ای به فکر ساختن ۷ ریالی تقلبی نخواهد افتاد، زیرا ۷ ریالی اصالت ندارد و هر چیزی که اصالت و واقعیت ندارد، تقلبی آن مفهومی ندارد.

در تاریخ فرعون ها ادعای خدایی کرده اند، چون خدا اصالت دارد و اصالتش برای همگان روشن و ثابت است، از این رهگذر عده ای خواسته اند که خود را به جای آن حقیقت و واقعیت جا بزنند. مسلیمه ها ادعای نبوت کرده اند، چون نبوت اصالت دارد و عده ای خواسته اند که خود را به جای آن قالب کنند، مهدویت نیز اصالت دارد و لذا عده ای چون علیمحمد باب خواسته اند خود را بجای مهدی واقعی جا بزنند، از این رهگذر وجود متمهدیها (مدعیان دروغگوی مهدویت) خود یکی از دلایل اصالت و واقعیت مهدویت است.

نقش امام زمان در جهان هستی

از امام غایب چگونه استفاده می شود؟

در این گفتار به یکی از شایع ترین پرسش ها در مورد حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - پاسخ خواهیم گفت، و آن این که:

در زمان غیبت که دست مردم از دامن آن حضرت کوتاه است و آن جمال الهی از دیدگان ما ناپدید است نحوه استفاده ما از آن حضرت، چگونه است؟ خوشبختانه این پرسش در روایات متعددی مطرح شده است و پاسخ آن از پیشوایان دین رسیده است که ما در زیر چند نمونه از آن اشاره می کنیم:

۱- جابر بن عبدالله انصاری، از پیامبر اکرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پرسید: آیا شیعه در زمان غیبت از فیوضات قائم آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم بر خوردار می شوند؟ فرمود: «ای والذی بعثنی بالنبوه، انهم لیستضیئون بنوره و ینتفعون بولایته فی غیبته، کانتفاع الناس بالشمس و ان تجللها سحاب »

آری، قسم به پروردگاری که مرا به پیامبری برانگیخت، از وی نفع می برند و از نور ولایتش کسب نور می کنند، همچنان که از خورشید استفاده می کنند هنگامی که در پشت ابرها قرار بگیرد.(۳۵۸)

آنگاه خطاب به جابر فرمود:

یا جابر! هذا «من مکنون سر الله و مخزون علمه، فاکتمه الا عن اهله »

ای جابر! این از گنجیه های اسرار الهی و از رازهای دانش پروردگار است، آن را مکتوم بدار، مگر از اهلش.(۳۵۹)

۲- از پیشوای چهارم شیعه، حضرت امام سجادعليه‌السلام پرسیدند: شیعیان در زمان غیبت از وجود حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - چگونه استفاده می کنند هنگامی که در پشت ابرها پنهان گردد.(۳۶۰)

۳- ششمین پیشوای شیعه فرمود: از روزی که خداوند متعال حضرت آدم را آفرید تا روز رستاخیز زمین خالی از حجت نبوده و نخواهد بود. یا حجت ظاهر و روشن و یا غایب و پنهان.

راوی پرسید از امام غایب چگونه استفاده می شود؟ فرمود:

«کما ینتفعون بالشمس اذا سترها السحاب »

آن چنان که از خورشید استفاده می شود هنگامی که در پشت ابر قرار گیرد.(۳۶۱)

۴- در توقیع مبارکی که از ناحیه مقدسه، به توسط دومین نائب خاص: محمد بن عثمان به اسحاق بن یعقوب صادر شده است، چنین می نگارد:

«و اما وجه الانتفاع ( بی ) فی غیبتی، فکا الانتفاع بالشمس اذا غیبتها عن الابصار السحاب »

اما چگونگی استفاده مردم از من، بسان استفاده آنهاست از خورشید هنگامی که در پشت ابر پنهان شود.(۳۶۲)

خورشید فروزان در پشت ابرهای تار

در پاسخ چهار تن از پیشوایان دین، خواندیم که همگی تصریح می کنند بر این که:

در زمان غیبت از فیوضات ناپیدا کرانه ناموس دهر امام عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - همگان برخودار هستند، بسان استفاده آنان از خورشید، هنگامی که در پشت ابر قرار گیرد.

و لکن هزار نکته باریکتر از مو اینجاست که چرا امام زمانعليه‌السلام در زمان غیبت به خورشید پنهان در پشت ابر تشبیه شده است؟

برای روشن شدن نکات لطیف ناچاریم موقعیت امام را در جهان هستی و نقش خورشید را در منظومه شمسی مورد بحث و بررسی قرار دهیم، و آن نیازمند مقدمه زیر است!

هسته مرکزی جهان هستی

مشیت الهی بر این جاری شده که در میان هر مجموعه ای از جهان هستی مرکز و محوری قرار دهد که آن مجموعه به گرد آن محور بچرخد و هستی آن مجموعه در پرتو همان هسته مرکزی ثابت و استوار باشد. این قانون تمام موجودات جهان آفرینش را فرا می گیرد. اتم که ریزترین موجودات جهان است و کهکشان که بزرگترین موجود جهان شناخته می شود، از این قانون مستثنی نیستند.

برای مطالعه در مورد اتمها، کافیست که مشتی خاک یا جرعه ای آب را در نظر بگیرید و با نیروی علم در درون آن به مطالعه بپردازید.

فی المثل یک قطره آب را در نظر می گیریم و اجزاء آن را تجزیه و تحلیل می کنیم، یک قطره آب از ۰۰۰/۰۰۰/۱ مولکول (ریزترین جزء یک جسم مرکب) تشکیل یافته است، و می دانیم که هر مولکول آب از یک اتم اکسیژن و دو اتم ئیدروژن ترکیب شده است از این رهگذر معلوم می شود که در هر قطره آب ۰۰۰/۰۰۰/۳ اتم (ریزترین جزء یک عنصر ساده) وجود دارد.

هر یک از اتمهای گوناگون از دو قسمت متمایز تشکیل شده اند:

۱- الکترونها، یا گرده هایی که به دور هسته مرکزی در حرکتند و دارای بار الکتریکی منفی هستند.

۲- هسته مرکزی، شامل پروتونها با بار الکتریکی مثبت و نوترونها که از نظر بار الکتریکی خنثی هستند و پوزتیرونها و هیپرونها و مزونها، و ذرات دیگری که تا کنون بیش از ۳۰ نوع آن کشف شده است.

می دانیم کهم دو بار الکتریکی که یکی مثبت و دیگری منفی باشد همدیگر را به سوی خود جذب می کنند. روی این حساب باید در هر اتمی پروتونها، الکترونها را جذب کنند و در آغوش یکدیگر قرار گیرند. نظر به اینکه پروتونها بزرگترین قسمت تشکیل دهنده اتم هستند و بیش از ۱۰۰۰/۹۹۹ وزن اتم را تشکیل می دهند. و در حدود ۱۸۳۶ بار بزرگتر از الکترونها می باشند، و جاذبه یک جسم، تناسب مستقیم با وزن آن دارد.

بدیهی است که پروتونها، الکترونها را به سوی خود جذب خواهند کرد و بدین طریق الکترونها به روی پروتونها خواهد ریخت، و انفجار اتمی پیش خواهد آمد و چون این موضوع با یک فعل و انفعال زنجیره ای در تمام اتمهای جهان روی خواهد داد، در نتیجه با انفجار میلیاردها اتم، دنیا به خاک و خون کشیده خواهد شد و جهان هستی دیار نیستی را در پیش خواهد گرفت.

آنچه از بروز چنین حادثه مرگباری جلوگیری می کند تدبیر خداوند حکیم است که در برابر این جاذبه شدیدی که در اجزاء تشکیل دهنده اتم هست، یک نیروی گریز از مرکز بسیار نیرومندی هم به الکترونها داده، تا در اثر حرکت دورانی بسیار سریعی که به دور هسته مرکزی خود (پروتونها) دارند با سرعت سر سام آوری از مرکز خود دور نشوند و در پرتو تعادل این دو نیرو (جاذبه و دافه) الکترونها با نظم شگفت انگیزی گردش خود را در مدارات تعیین شده دنبال کنند و اتمهای جهان به هستی خود ادامه دهند.

بدیهی است که اگر میزان جاذبه پروتونها کمی بیش از نیروی دافعه (گریز از مرکز) الکترونها بود، الکترونها به سوی هسته مرکزی خود کشیده می شدند و در دوران خود انفجار اتمی به بار آورده، هستی خود را به باد می دادند، و اگر نیروی گریز از مرکز الکترونها کمی بیش از میزان جاذبه پروتونها بود، الکترونها مغناطیسی آنها فرار کرده، به درون اتمهای مجاور وارد می شدند، و با ایجاد انفجار اتمی بسیار نیرومندی، جهانی را به خاک و خون می کشیدند.

روی این بیان نقش هسته مرکزی اتم در جلوگیری از انفجار اتمی به خوبی روشن می شود، زیرا انفجار اتمهای موجود در یک لیوان آب برای نابودی جهان کافیست. و تنها چیزی که از آن جلوگیری می کند، تعادل جاذبه و دافعه ذرات اتمی مولکولهای آن است.

هسته مرکزی منظومه شمسی

اینک قدمی فراتر نهاده، سیر کوتاهی در منظومه شمسی خود به عمل آوریم.

در یک منظومه شمسی ما، طبق هئیت جدید، خورشید در مرکز آن قرار گرفته و کرات دیگر (به ترتیب عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتون) در فواصل معین و در مدارهای منظمی به دور آن می گردند.

در منظومه نیز به طوری که توضیح خواهیم داد، عامل بقای آن تعادل جاذبه و دافعه می باشد و بس.

دیگر منظومه های کهکشان ما که بالغ بر ۰۰۰/۳۰ می باشند، از این قانون مستثنی نیستند، و اگر گامی فراتر نهاده نظری به سایر کهکشانها بیاندازیم مشاهده خواهیم کرد که شالوده تمام کهکشانها که بیش از ۲۰۰ میلیارد آن تا کنون کشف شده، براساس همان قانون استوار است. ولی نظر به این که اطلاعات ما در مورد کهکشان خود بیش از کهکشانهای دیگر، و در زمینه منظومه خود بیش از دیگر منظومه ها می باشد، به نقش خورشید در منظومه خود می پردازیم:

مطابق هئیت جدید تمام کرات این منظومه با نیروی مرموزی به نام گریز از مرکز با سرعت سرسام آوری از مرکز خود (خورشید) دور می شوند و خورشید که در وسط منظومه قرار داد با نیروی عظیم و با سرعت شگرفی معادل سرعت گریز آنها، آنها را به سوی خود جذب می کند و تعادل همین دو نیرو (جاذبه و دافعه) توده کرات منظومه را در مدار خود با فاصله ثابتی در اطراف خورشید به گردش می آورد.

فی المثل کره خاکی ما با ۵۹۵۵ میلیارد تن وزن در حدود ۴۰۰۰ میلیون سال است که با سرعت سرسام آوری (۲۰۰/۱۰۶ کیلومتر در ساعت) به دور هسته مرکزی خود (خورشید) می گردد.

در اثراین حرکت سریع، نیروی گریز از مرکز بسیار نیرومندی هر لحظه کره خاکی ما را از مرکز خود دور می کند، و در مقابل، خورشید با جاذبه نیرومند خود، آن را به سوی خود جذب می کند، تعادل این دو نیرو، زمین را در مدار منظم خود به گردش می آورد.

البته زمین خورشید را به سوی خود جذب می کند. ولی چون جاذبه یک جسم با وزن آن تناسب مستقیم دارد. جاذبه زمین نمی تواند در خورشید اثر بگذارد، روی این حساب چون در فاصله متساوی، مقدار جاذبه متناسب با جرم جسم جذب کننده است. پس خورشید که ۳ میلیون و ۳۳۰ هزار مرتبه از زمین سنگین تر است، جاذبه آن نیز به همان اندازه بیشتر است.

آن مقدار نیروئی که در اثر جاذبه خورشید به کره ما وارد می شود، دقیقاً معادل است با نیروی دافعه ای که زمین در اثر حرکت دورانی خود کسب می کند. تعادل این دو نیرو، زمین را در مدار معین خود به گردش می آورد و بقای هستی آن را تضمین می کند، زیرا اگر میزان جاذبه خورشید کمی بیشتر از نیروی گریز از مرکز زمین بود، زمین در یک لحظه، به سوی خورشید کشیده می شد و به مجرد برخورد با سطح خورشید متلاشی شده با همه ساکنانش رهسپار دیار نیستی می گردید.

و اگر نیروی گریز از مرکز زمین کمی بیش از میزان جاذبه خورشید بود، زمین با شکستن جاذبه خورشید و فرار از حوزه مغناطیسی آن در فضای بیکران پخش و متلاشی می شد و هستی خود را از دست می داد.

پس اگر یک لحظه جاذبه خورشید قطع شود، و زمین و دیگر کرات منظومه، هستی خود را از دست داده، و محو و نابود خواهند شد. زیرا براساس هیئت جدید تنها عامل بقای کرات همان جاذبه خورشید و تعادل آن با نیروی گریز از مرکز آنهاست.

از این رو موقعیت خورشید در منظومه ما روشن می شود و معلوم می گردد. که اگر یک لحظه جاذبه آن به کرات منظومه نرسد، همه آنها محکوم به فنا و نابودی شده و راه دیار نیستی را در پیش خواهند گرفت.