ابواب رحمت

ابواب رحمت0%

ابواب رحمت نویسنده:
گروه: مفاهیم عقایدی

ابواب رحمت

نویسنده: آيت الله شيخ على نمازى شاهرودى
گروه:

مشاهدات: 17447
دانلود: 2376

توضیحات:

ابواب رحمت
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 80 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 17447 / دانلود: 2376
اندازه اندازه اندازه
ابواب رحمت

ابواب رحمت

نویسنده:
فارسی

فصل دهم : نمازهاى مستحبى در هر شب و روز هفته

نمازهاى مستحبى دو قسم است :

قسم اول آنكه مختص به وقتى است

دوم آنكه هميشه مى شود انجام داد.

اما قسم اول ، پس اكتفا مى كنيم به عده اى از نمازهاى ايام و ليالى هفته و انتخاب مى كنيم از كتاب شريف جمال الاسبوع تاءليف السيد العارف الكامل السيد ابن طاووس و از كتاب مصباح شيخ طوسى كه در وسائل از او نقل كرده

پس ما هر چه از سيد ابن طاووس نقل مى كنيم ، در كتاب جمال الاسبوع ديده ايم و هر چه از شيخ نقل كنيم ، مال كتاب مصباح است كه به توسط وسائل از او نقل كنيم و قاعده ما همين است مگر آنكه تصريح بر خلاف كنيم

اما نماز شب شنبه : سيد ابن طاووس از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه شب شنبه دو ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و قل هو الله احد و سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر ٢٥ مرتبه ، خدا گناهان او را بيامرزد و خارج شود از گناهان مثل روزى كه از مادر متولد شده است

و ايضا سيد و شيخ نقل كرده اند از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه فرمود: كسى كه شب شنبه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و آيه الكرسى سه مرتبه بخواند، خداوند گناهان او و پدر و مادرش را بيامرزد. و او از كسانى خواهد بود كه شفاعت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به او برسد ان شاء الله

و اما روز شنبه : سيد ابن طاووس به سند خود از ابومحمد الحسن العسكرىعليه‌السلام و على آبائه الطيبين نقل كرده كه فرمود: در كتابهاى پدرانمعليهم‌السلام قرائت كردم : كسى كه روز شنبه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد و قل هو الله احد و آيه الكرسى را بخواند، خدا او را در درجه پيامبران و شهدا و صالحين بنويسد. و ايشان خوب رفيقانند.

و ايضا سيد از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده است كه فرمود: كسى كه روز شنبه وقت چاشتگاه ده ركعت نماز بخواند و در هر ركعت يك مرتبه حمد و سه مرتبه قل هو الله احد بخواند، پس گويا هزار هزار بنده از اولاد اسماعيل را آزاد كرده و خداوند تعالى به او ثواب هزار شهيد و هزار صديق عطا فرمايد.

و اما شب يكشنبه : سيد نقل فرموده از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه فرمود: كسى كه شب يكشنبه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت يك مرتبه سوره حمد و يازده مرتبه آيه الكرسى بخواند، خدا او را در دنيا و آخرت حفظ فرمايد و گناهان او را بيامرزد...

و ايضا سيد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه شب يكشنبه چهار ركعت نماز بخواند، در هر ركعت يك مرتبه حمد و پنجاه مرتبه قل هو الله بخواند، خدا جسد او را بر آتش حرام فرمايد.

حقير گويد: اين نماز مطابق نماز حضرت اميرالمؤ منينعليه‌السلام مى باشد كه در وسائل از كلينى و شيخ نقل كرده از امام صادقعليه‌السلام كه فرمود: كسى كه بخواند آن را بين او و بين خدا گناهى باقى نماند. ان شاء الله بعدا بيايد.

و ايضا شيخ طوسى نقل فرموده از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه فرمود: كسى كه شب يكشنبه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد و آيه الكرسى و سوره سبح اسم ربك الاعلى و قل هو الله هر كدام يك مرتبه ، بيايد در روز قيامت روى او مثل ماه شب چهارده باشد...

و همين نماز را سيد نقل كرده ، لكن سيد دو ركعت فرموده به همين كيفيت و ثواب

و اما روز يكشنبه : سيد ابن طاووس از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده است كه فرمود: كسى كه روز يكشنبه وقت چاشتگاه دو ركعت نماز بخواند و در ركعت اول حمد يك مرتبه و انا اءعطينا سه مرتبه و در ركعت دوم حمد يك مرتبه و قل هو الله سه مرتبه ، عطا شود به او برات بيزارى از آتش و برات بيزارى از نفاق و امان از عذاب و گويا بر تمام مساكين صدقه داده و ده مرتبه حج كرده است

و اما شب دوشنبه : سيد نقل كرده از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه فرمود: كسى كه شب دوشنبه دو ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد و آيه الكرسى و قل هو الله و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق هر كدام يك مرتبه ، وقتى كه فارغ شد، ده مرتبه استغفار كند، خدا براى او ثواب ده حج و ده عمره كه از روى اخلاص براى خداوند عزوجل به جا آورده باشد بنويسد.

و اما روز دوشنبه : سيد ابن طاووس به سند خود از امام حسن عسكرىعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه روز دوشنبه ده ركعت نماز بخواند و در هر ركعت حمد و قل هو الله ده مرتبه بخواند، قرار دهد خدا براى او نورى در روز قيامت كه روشنايى دهد موقف را تا آنكه جميع خلق خدا در آن روز به او غبطه برند. و اما شب سه شنبه : سيد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده است كه فرمود: كسى كه دو ركعت نماز در شب سه شنبه بخواند، و در ركعت اول سوره حمد و انا انزلنا يك مرتبه و در ركعت دوم سوره حمد يك مرتبه و قل هو الله هفت مرتبه ، خدا بيامرزد او را و درجات او را بلند فرمايد...

نماز ديگر: سيد از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه بخواند شب سه شنبه دو ركعت نماز، در هر ركعت حمد و آيه الكرسى و قل هو الله احد و آيه شهدالله و انا انزلنا هر كدام يك مرتبه ، عطا فرمايد خداوند به او هر چه سوال كند.

و اما روز سه شنبه : سيد ابن طاووس از حضرت عسكرىعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه روز سه شنبه شش ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد و آيه «آمن الرسول» الى آخره و سوره اذا زلزلت يك مرتبه ، خدا گناهان او را بيامرزد تا آنكه خارج شود از گناهان مثل روزى كه از مادر متولد شده است

و اما شب چهارشنبه : سيد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه شب چهارشنبه دو ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سوره حمد و آيه الكرسى و قل هو الله احد و انا انزلنا هر كدام يك مرتبه ، خدا گناهان او را بيامرزد...

و همين را شيخ نقل فرموده است

و اما روز چهارشنبه : سيد از حضرت عسكرىعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه روز چهارشنبه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت سوره حمد و قل هو الله احد و سوره انا انزلنا يك مرتبه بخواند، خدا توبه او را از گناهان قبول فرمايد و حوريه تزويج او فرمايد.

نماز ديگر: سيد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده است كه فرمود: كسى كه روز چهارشنبه دو ركعت نماز بخواند، در هر ركعت حمد و اذا زلزلت يك مرتبه و قل هو الله احد سه مرتبه ، برطرف فرمايد خدا از او ظلمت قبر را تا روز قيامت و به هر آيه شهرى خدا به او عطا فرمايد، با هزار هزار نور، و عبادت يك سال براى او نوشته شود...

و اما شب پنجشنبه : سيد ابن طاووس از پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه شب پنجشنبه شش ركعت نماز بخواند و در هر ركعت حمد و آيه الكرسى و قل يا ايها الكافرون يك مرتبه و قل هو الله احد سه مرتبه ، بخواند و بعد از سلام آيه الكرسى را سه مرتبه بخواند، اگر از اشقيا باشد، محو شود و داخل در سعدا شود.

و ايضا سيد و شيخ طوسى نقل كرده اند از ابن مسعود كه گفت : رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: كسى كه شب پنجشنبه بين نماز مغرب و عشا دو ركعت نماز بخواند، در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و آيه الكرسى پنج مرتبه و قل يا ايها الكافرون و قل هو الله احد و معوذتين هر كدام پنج مرتبه ، و وقتى كه از نماز فارغ شد، پانزده مرتبه استغفار كند و ثواب اين نماز را براى پدر و مادر قرار دهد، حق پدر و مادر را ادا كرده است

و ايضا سيد و شيخ نقل كرده اند از انس بن مالك از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه فرمود: كسى كه شب پنجشنبه چهار ركعت نماز بخواند، هر دو ركعت به يك سلام ، در هر ركعت حمد هفت مرتبه و انا انزلنا يك مرتبه ، و بعد از نماز صد مرتبه «اللهم صل على محمد و آل محمد» و صد مرتبه «اللهم صل على جبرئيل»، خدا به او هفتاد هزار قصر در بهشت عطا فرمايد...

و در روايت ديگر فرموده : اگر روز پنجشنبه نيز اين نماز را بخواند، همين ثواب براى او خواهد بود ان شاء الله

و اما روز پنجشنبه : نماز حاجت كه تجربه كرديم ، سيد ابن طاووس به دو سند از مفضل بن عمر نقل كرده كه گفت : من و اسحاق بن عمار و داود بن كثير الرقى و داود بن احيل و سيف التمار و معلى بن خنيس و حمران بن اعين نزد امام صادقعليه‌السلام بوديم ناگهان داخل شد مردى كه اسم او اسماعيل بن قيس الموصلى بود. و ما مشغول تكلم بوديم و امام صادقعليه‌السلام در حال سجده بود.

وقتى كه حضرت سر بلند كرد، نظر كرد به سوى اسماعيل و فرمود: چيست اين غم و افسردگى ؟ عرض كرد: اى آقاى من ، فداى تو شوم ، به حق شما قسم است كه طاقتم به نهايت رسيده و سينه ام تنگ شده حضرت فرمود: چرا نماز حاجت نمى خوانى ؟ عرض ‍ كرد: چگونه بخوانم فدايت شوم ؟

فرمود: چون روز پنج شنبه شود، بعد از وقت چاشت غسل كن و به محل نماز خود برو و چهار ركعت نماز بخوان ، در هر ركعت حمد و انا انزلنا ده مرتبه پس چون سلام دادى ، صد مرتبه بگو «اللهم صل على محمد و آل محمد». پس دستها را طرف آسمان بلند كن و بگو: «يا الله يا الله» ده مرتبه پس انگشت شهادت خود را حركت داده و بگو «يا رب يا رب» تا آنكه نفس قطع شود. پس دستها را برابر روى خود به جانب قبله بكش و پهن كن و بگو: «يا الله يا الله» ده مرتبه پس بگو: يا افضل من رجى و يا خير من دعى ، و يا اجود من سمح و اكرم من سئل ، يا من لا يعزب عليه ما يفعله ، يا من حيث ما دعى اجاب ، اسالك بموجبات رحمتك و عزائم مغفرتك ، و اسالك باسمائك العظام و بكل اسم هو لك عظيم و اسالك بوجهك الكريم و بفضلك العظيم ، و اسالك باسمك العظيم العظيم ديان الدين محيى العظام و هى رميم ، اسالك بانك الله لا اله الا انت ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تقضى حاجتى و تيسر لى من امرى فلا تعسر على و تسهل لى مطلب رزقى من فضلك الواسع ، يا قاضى الحاجات ، يا قديرا على ما لايقدر عليه غيرك ، يا ارحم الراحمين و اكرم الاكرمين

فرمود امام صادقعليه‌السلام : پس بگو آن را چند مرتبه پس عمل كرد و چند مرتبه نماز را تكرار كرد و فرج شد براى او...

نماز ديگر براى حاجت در روز پنجشنبه : سيد از پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه روز پنجشنبه چهار ركعت نماز بخواند، هر دو ركعت به يك سلام ، در ركعت اول يك مرتبه حمد و يازده مرتبه سوره قل هو الله احد، و در ركعت دوم بعد از حمد ٢١ مرتبه سوره قل هو الله احد، و در ركعت سوم بعد از حمد ٣١ مرتبه قل هو الله احد، و در ركعت چهارم بعد از حمد ٤١ مرتبه قل هو الله احد، بعد از تمام شدن نماز ٥١ مرتبه بخواند قل هو الله احد، و بعد بگويد «اللهم صل على محمد و آل محمد» ٥١ مرتبه ، پس برود به سجده بگويد: يا الله يا الله ، صد مرتبه ، پس دعا كن هر چه خواهى كه فرمود: كسى كه اين نماز را بخواند و اين كلمات را بگويد، اگر از خدا بخواهد كه كوهها از جا كنده شود، اجابت شود؛ يا باران بخواهد، نازل شود، و حجابى مابين او و خدا نباشد. و به درستى كه خدا غضب مى كند بر كسى كه اين نماز را بخواند و حاجت سوال نكند.

نماز شب جمعه : سيد ابن طاووس از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرموده : كسى كه شب جمعه دو ركعت نماز بخواند، در هر ركعت حمد يك مرتبه و قل هو الله احد هفتاد مرتبه ، و بعد از سلام هفتاد مرتبه استغفار كند، براى او ثواب زياد و عظيمى خواهد بود كه مشروحا در روايت ذكر فرموده است

نماز ديگر: شيخ طوسى از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه بخواند شب جمعه يا روز جمعه قل هو الله احد را دويست مرتبه در چهار ركعت ، كه هر ركعتى پنجاه مرتبه شود، خدا تمام گناهان او را بيامرزد اگر چه مثل كف دريا باشد.

و همين نماز را سيد نقل كرده و دعايى بعد از آن ذكر فرموده و در جاى ديگر بدون دعا نقل كرده است و اين روايت را در كافى ذكر كرده و مقيد به وقتى نكرده است و دعايى براى آن نقل نكرده است

اما نمازهاى روز جمعه : سيد ابن طاووس به سند خود از حضرت عسكرىعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه نماز بخواند روز جمعه چهار ركعت و در هر ركعت حمد و سوره تبارك الذى بيده الملك و حم السجده را بخواند، خدا او را داخل بهشت فرمايد. و او را شفيع اهل بيتش قرار دهد، و از فشار قبر و اهوال قيامت او را ايمن گرداند. و وقت اين نمازها (نمازهاى ايام هفته كه از حضرت عسكرىعليه‌السلام نقل شده) از طلوع آفتاب تا وقت ظهر است

و ايضا سيد از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نقل كرده كه فرمود: كسى كه روز جمعه دو ركعت نماز بخواند، در يكى از اين دو ركعت حمد يك مرتبه (و در نسخه كتاب مستدرك سوره حمد صد مرتبه) و قل هو الله احد صد مرتبه ، پس بعد از تشهد و سلام بگويد: يا نور النور، يا الله يا رحمن يا رحيم ، يا حى يا قيوم ، افتح لى ابواب رحمتك و مغفرتك ، و مُنَ على بدخول جنتك ، و اعتقنى من النار. هفت مرتبه ، خداوند تعالى هفتاد مغفرت به او لطف فرمايد كه به يكى از آنها دنياى او اصلاح شود و باقى براى او در بهشت درجات شود. و ثواب او را نداند احدى مگر خداوند عزوجل

و ايضا سيد از اميرالمؤ منينعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمودند: كسى كه خواهد فضيلت روز جمعه را درك كند، پس بخواند قبل از ظهر چهار ركعت در هر ركعت حمد يك مرتبه و آيه الكرسى پانزده مرتبه ، و بعد از فراغ از نماز، هفتاد مرتبه استغفار كند، و بگويد: لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم پنجاه مرتبه ، و بگويد: «لا اله الا الله وحده لا شريك له» پنجاه مرتبه ، و بگويد: «صلى الله على النبى الامى و آله» پنجاه مرتبه وقتى كه اينها را انجام داد، هنوز از جاى خود حركت نكرده ، او را از آتش آزاد فرمايد.

و در جاى ديگر كه نقل كرده ، بعد از آيه الكرسى قل هو الله احد را پانزده مرتبه اضافه فرموده و در نقل شيخ نيز با قل هو الله مى باشد.

و ايضا سيد روايت كرده از امام صادقعليه‌السلام كه فرمود: كسى كه بخواند سوره ابراهيم و سوره حجر را در دو ركعت نماز در روز جمعه ، نمى رسد او را هرگز فقر و ديوانگى و بلوا.

و اين دو نماز آخر را شيخ نيز نقل فرموده است

نماز حضرت محمد و آل محمدعليه‌السلام

قسم دوم از نمازهاى مستحبى كه مخصوص به وقتى نيست :

نماز اول : نماز رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم است

سيد ابن طاووس به سند خود نقل كرده از حضرت رضاعليه‌السلام كه فرمود: دو ركعت نماز مى خوانى ، در هر ركعت حمد و انا انزلنا پانزده مرتبه پس ركوع مى كنى و در ركوع نيز پانزده مرتبه مى خوانى انا انزلنا را. و بعد از ركوع و در سجده اول و بعد از سجده اول و در سجده دوم و بعد از سجده دوم هر يك پانزده مرتبه انا انزلنا (كه در هر ركعت ١٠٥ مرتبه انا انزلنا مى شود). و ركعت دوم نيز به همين كيفيت است

چون اين نماز را خواندى ، بين تو و خداوند تعالى گناهى باقى نمى ماند و خداوند آنها را مى آمرزد. و هر چه از خدا بخواهى ، به تو داده خواهد شد.

و سيد دعايى بعد از آن ذكر كرده و اما شيخ دعا را ذكر نكرده و دعا در مفاتيح مذكور است ، به آنجا مراجعه شود.

نماز دوم : نماز اميرالمؤ منينعليه‌السلام است

در كافى به سند معتبر از ابوبصير است كه گفت : شنيدم از امام صادقعليه‌السلام كه فرمود: كسى كه چهار ركعت نماز بخواند با دويست مرتبه قل هو الله احد، در هر ركعت پنجاه مرتبه ، از نماز منصرف شود در حالى كه بين او و خداوند تعالى گناهى نباشد مگر آنكه خداوند آن را بيامرزد.

و همين روايت را شيخ در تهذيب ص ٢٠٨ نقل فرموده و در كافى به سند ديگر از عبدالله بن سنان از امام صادقعليه‌السلام همين مفاد را نقل كرده و همچنين در كتاب وسائل از امالى صدوق و كتاب من لا يحضر و ثواب الاعمال از امام صادقعليه‌السلام همين نماز را نقل فرموده است و سيد همين را از امام صادقعليه‌السلام نقل كرده با تصريح به اينكه اين نماز اميرالمؤ منينعليه‌السلام مى باشد.

نماز سوم : نماز حضرت زهراعليه‌السلام ا است

در كتاب من لا يحضر از كتاب محمد بن مسعود العياشى به سند خود از هشام بن سالم از امام صادقعليه‌السلام است كه فرمود: كسى كه چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت پنجاه مرتبه قل هو الله احد بخواند، هست نماز فاطمهعليها‌السلام . و آن است نماز اوابين و در كتاب مستدرك از عياشى همين را نقل فرموده

نماز چهارم : نماز مولانا الحسن المجتبىعليه‌السلام در روز جمعه مثل نماز اميرالمؤ منينعليه‌السلام است ، چنانكه سيد ابن طاووس فرموده

و نماز دوم حضرت مجتبىعليه‌السلام چهار ركعت ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره توحيد ٢٥ مرتبه و اين را نيز سيد نقل فرموده

قطب راوندى فرموده : نماز امام حسن و امام حسينعليه‌السلام ما دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و ٢٥ مرتبه سوره قل هو الله احد.

نماز پنجم : نماز ابى عبدالله الحسينعليه‌السلام گذشت و سيد نماز مفصلى با دعاى طولانى نقل فرموده كه اين مختصر گنجايش ‍ ذكر آن را ندارد.

نماز ششم : نماز امام سجاد زين العابدينعليه‌السلام چنان كه سيد فرموده چهار ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره توحيد صد مرتبه

قطب راوندى فرموده : نماز حضرت سجادعليه‌السلام دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و آيه الكرسى صد مرتبه

نماز هفتم : نماز حضرت باقرعليه‌السلام سيد فرموده دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر صد مرتبه

قطب راوندى گفته : دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و صد مرتبه آيه شهدالله - تا آخر.

نماز هشتم : نماز امام صادقعليه‌السلام سيد فرموده دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و شهدالله صد مرتبه

قطب راوندى فرموده : چهار ركعت ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و تسبيحات اربعه صد مرتبه

نماز نهم : نماز حضرت كاظمعليه‌السلام چنانكه سيد و قطب راوندى فرموده اند دو ركعت است ، هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره توحيد دوازده مرتبه

نماز دهم : نماز حضرت رضاعليه‌السلام چنانكه سيد و قطب راوندى فرموده اند شش ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره هل اتى ده مرتبه

نماز يازدهم : نماز امام جوادعليه‌السلام سيد فرموده دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و سوره توحيد هفتاد مرتبه

و همين نماز را قطب راوندى به امام هادىعليه‌السلام نسبت داده و نماز حضرت جواد را فرموده چهار ركعت ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و قل هو الله احد چهار مرتبه

نماز دوازدهم : نماز امام على النقى الهادىعليه‌السلام سيد فرموده دو ركعت است ، ركعت اول بعد از حمد يس ، و در دوم سوره حمد و سوره الرحمن

نماز سيزدهم : نماز امام حسن عسكرىعليه‌السلام مطابق نقل سيد چهار ركعت است ، در دو ركعت اول بعد از حمد پانزده مرتبه سوره اذا زلزلت ، و در دو ركعت آخر بعد از حمد پانزده مرتبه سوره توحيد.

قطب راوندى فرموده : دو ركعت نماز است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه و قل هو الله احد صد مرتبه

نماز چهاردهم : نماز امام زمانعليه‌السلام دو ركعت است ، در هر ركعت حمد يك مرتبه وقتى به «اياك نعبد و اياك نستعين» رسيدى ، صد مرتبه تكرار مى كنى ، و بعد باقى حمد و سوره توحيد يك مرتبه و سيد بعد از اين نماز، دعاى اللهم عظم البلاء را نقل كرده و قطب صد مرتبه صلوات را فرموده و بعد حاجت بخواهد.

نماز پانزدهم : شيخ صدوق در من لا يحضره الفقيه به طريق صحيح از ابن ابى عمير از امام صادقعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه بخواند دو ركعت نماز، در هر ركعت شصت مرتبه قل هو الله احد، منصرف شود و بين او و خداوند گناهى نباشد. و اين نماز را شيخ كلينى و شيخ طوسى نقل كرده اند.

نماز شانزدهم : در كتاب مستدرك از سيد بن طاووس در كتاب فلاح السائل به سند خود از امام صادقعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: كسى كه بعد از مغرب چهار ركعت نماز بخواند، در هر ركعت بعد از حمد پانزده مرتبه قل هو الله احد، از نماز منصرف شود و حال آنكه بين او و خداوند تعالى گناهى نباشد.

باب سوم : انفاق

باب سوم از ابواب رحمت انفاق در راه خداست از آنچه خداوند به او لطف فرموده ؛چه مال باشد و چه علم و چه قوت و قدرت كه به قوت خود اعانت كند ضعيف را. مثلا دست كورى را بگيرد و او را به مقصدش ‍ برساند، و اعانت كند مسافر يا غير مسافر را براى برداشتن متاعش ، يا دفع كند شر ظلم ظالم را از مظلوم و امثال آن و چه وجاهت و آبرو و اعتبار باشد كه خداوند به او لطف كرده است ، كه سعى كند بر برآوردن حاجت دينى خود، يا دفع كند غيبتى يا تهمتى را از برادر دينى

تمام اينها و امثال اينها انفاق است از آنچه خدا روزى فرموده است و داخل است در معنى كلام الله مجيد در اول سوره بقره كه فرمود:( وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ) - يعنى : از آنچه ما روزى داديم به آنان انفاق مى كنند - و امام عسكرىعليه‌السلام بيان فرموده است

و چنانكه از كلمات امام صادقعليه‌السلام در روايت تحف العقول استفاده مى شود، اقسام انفاق پنج قسم است و هر قسمى چند وجه مى شود:

اول : انفاق بر شخص خودش مى باشد.

دوم : انفاق بر كسى كه واجب النفقه مى باشد.

سوم : انفاق در اداى ديون

چهارم : انفاق در صِلات و احسانات

پنجم : ساير انفاقات واجبه لازمه

اما قسم اول ، پس انفاق در لوازم شخصى خود و رفع احتياجات خود از خوردن و آشاميدن و لباس پوشيدن و زن گرفتن و خدمتكار گرفتن و بخششهاى او در امورى كه محتاج است مثل آنكه اجيرى بگيرد براى اصلاح لوازم خود يا حمل ، يا حفظ و نگهدارى متاعى و امثال اينها.

اما قسم دوم ، پس انفاقات بر فرزندان و پدر و مادر و همسر و مملوكش است و اين انفاق در حال وسعت يا شدت بر او لازم است

اما قسم سوم ، پس زكات واجب و حج واجب و انفاق در جهاد واجب است اما قسم چهارم ، صله و احسان است به كسانى كه مافوق او هستند و به قوم و خويش و مؤ منين و صدقات و احسانات به اهلش

اما قسم پنجم ، پس اداى دين و اداى عاريه و قرض دادن و پذيرايى مهمان كه واجب است در طريقه و سنت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .

بدان كه : انفاق محكوم مى شود به احكام خمسه :

اول : واجب ؛ و آن دادن خمس و زكات و انفاق بر كسانى است كه واجب النفقه او مى باشند و اداى ديون و مواردى كه انجام واجبى از واجبات يا ترك حرامى از محرمات متوقف باشد بر انفاق مال به طورى كه بدون آن نشود و مانند اينها.

دوم : مستحب ؛ مثل صدقات و احسانات و بعضى از درجات صله رحم و توسعه بر عيال و در راه اقامه مستحبات و غير اينها.

سوم : مباح ؛ و آن انفاق در موارد حلال است كه فعل و ترك آن مساوى باشد.

چهارم : مكروه ؛ و آن انفاق در مواردى است كه ترك آن در نظر شارع راجح باشد.

پنجم : حرام ؛ و آن انفاق در مصارف حرام و در راه اماته حق و احياى باطل و ترك واجب و فعل حرام و امثال اينها مثل اسراف و تبذير و در راه ترويج باطل و اهل بدعت و ضلالت و ساختن و خريدن و درست كردن آلات لهو و لعب مثل تار و طنبور و نى و دف و طبل و كمانچه و سرنا و پيانو و امثال اينها.

در كتاب مستدرك ج ٢/٣٢٠ نقل كرده از ثقه جليل و متكلم فقيه نبيل ابو محمد الفضل بن شاذان نيشابورى - كه از بزرگواران اصحاب عسكريينعليهما‌السلام بوده است و ١٨٠ كتاب تصنيف كرده - در كتاب غيبت خود به سند صحيح روايت كرده از سعيد بن جبير از عبدالله بن عباس از رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه در خطبه شريفه حجه الوداع در علامتهاى آخرالزمان فرمود:

ظاهر مى شود شطرنج و نرد و طبل و زنهاى مغنيه (غنا خواننده) و آلات طرب و تار و طنبور و دف و امثال اينها. و مردم ميل به اينها مى كنند و تحصيل اينها مى نمايند. آگاه باشيد! هر كس اعانت كند صاحبان اينها را به چيزى از درهم و دينار و لباس و خوراك يا غير آن ، پس گويا با مادر خود هفتاد مرتبه در ميان خانه كعبه زنا كرده و در اين هنگام مسلط مى شوند بر آنان اشرار...

در وسائل در ابواب مكاسب محرمه متجاوز از پنجاه روايت در مذمت و حرمت آلات لهو و لعب و استماع آن نقل كرده است و در مستدرك متجاوز از چهل روايت در اين باب نقل كرده است

و در اين باب چند فصل است :

فصل اول : وجوب زكات ، عذاب مانع الزكات

بدان كه : وجوب زكات از ضروريات دين است و منكر با التفات به آنكه ضرورى است ، مرتد و كافر است و خداوند تعالى زكات را در قرآن مجيد قرين نماز قرار داده است و هيچ يك بدون ديگرى قبول نيست

و زكات سبب نمو مال و ترقى ايمان و سلامتى جان و مال و پاكيزگى از كثافت گناه است

قال تعالى :( وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿ ٣٤ ﴾يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ .) يعنى : كسانى كه ضبط و جمع مى كنند طلا و نقره را و آن را در راه خدا انفاق نمى كنند (يعنى زكات واجب آن را نمى دهند) پس ‍ بشارت ده اى پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آنها را به عذاب دردناك ، روزى كه داغ مى كنند آن پولها را در آتش جهنم پس مى زنند آن را بر پيشانى ها و پشتها و پهلوهاى آنان (و مى گويند:) اين همان پولهاى شماست كه ضبط كرديد و زكات آن را نداديد. پس بچشيد عذاب آنچه كرديد.

حقير گويد: ظاهر آيه آن است كه عين همان پولهاست كه در آتش داغ مى كنند و به آنان مى زنند و استبعادى ندارد. آن خدايى كه بدن انسان را بعد از خاك شدن زنده مى كند، پولها را هم آورد.

قال تعالى :( وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَّهُم ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ) يعنى گمان نكنند كسانى كه بخل مى كنند در مالى كه خدا به آنان لطف فرموده و حق واجب آن را نمى دهند كه اين خير است براى آنان ، بلكه شر و عذاب است طوق خواهد شد بر گردن آنان آنچه ندادند حق واجب آن را در روز قيامت

در كافى به سند معتبر از حريز نقل شده است كه گفت : امام صادقعليه‌السلام فرمود: هيچ كسى نيست كه داراى طلا و نقره باشد و منع كند زكات آن را و ندهد، مگر آنكه خداوند حبس فرمايد او را در روز قيامت در صحرايى و مسلط فرمايد بر او افعى گزنده اى هر چه مى خواهد فرار كند، براى او ممكن نيست پس وقتى كه بيچاره مى شود تسليم مى شود، پس او را مى گزد و مى شكند مانند آنكه شما ترب را مى شكنيد و ريزه ريزه مى كنيد، پس درست مى شود و طوق مى شود بر گردن او. و اين است معنى كلام خدا كه فرمود: «سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه». و همچنين آن كسى كه زكات حيوانات را نمى دهد، خدا مسلط كند بر او حيوانات را كه او را بگزند و پايمال كنند. و همچنين زكات غلات زمين را كه ندهد، آن زمين تا طبقه هفتم طوق عذاب شود براى او.

در كتاب كافى به سند صحيح از زراره از امام صادقعليه‌السلام نقل فرموده است كه : هر بنده كه مقدار يك درهم از مورد حق مضايقه نمايد، مبتلا شود كه در غير حق دو مقابل آن صرف نمايد. و هيچ كسى نيست كه حق واجب در مال خود را منع كند، مگر آنكه خداوند طوق كند او را به مارى از آتش در روز قيامت

و به همين مضمون روايات ديگر نقل شده در كتاب كافى و وسائل و غيره

و در چند روايت وارد شده كه : ملعون است ، ملعون است ، آن مالى كه زكات آن داده نشود.

و فرمودند: كسى كه يك قيراط زكات را ندهد، نه مؤ من است و نه مسلمان

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به چند نفرى كه زكات نمى دادند فرمودند: برخيزيد از مسجد ما برويد زيرا كه زكات نمى دهيد. و در وقت مرگ كسى كه زكات نداده درخواست بازگشت به دنيا مى كند كه جبران آن را بكند و براى او ممكن نخواهد بود.

و از چند روايت استفاده مى شود كسى كه زكات نمى دهد، خون او حلال است لكن اجراى اين حكم مخصوص امام زمانعليه‌السلام مى باشد.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه قيراطى از زكات را منع كند، پس بميرد اگر بخواهد يهودى يا نصرانى

در وصيت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به اميرالمؤ منينعليه‌السلام آمده : يا على ، كافر شده به خداى عظيم از اين امت ده طايفه و شمرد يكى از آنها را مانع الزكات و بيايد تمام آن در فصل اول از باب پنجم ان شاء الله تعالى

روايات در مذمت منع زكات در كتاب وسائل و مستدرك زياد است

زكات فطره

فرقى نيست در حرمت منع زكات بين زكات مال و زكات بدن كه زكات فطره باشد. و زكات در عده اى از آيات تفسير به زكات فطره شده است

اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرمود: كسى كه زكات فطره بدهد. خداوند تعالى تمام و برطرف مى كند نقص زكات مالش را.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه روزه بگيرد و زكات فطره را عمدا ندهد، روزه اى براى او نيست

و در روايت ديگر دادن زكات فطره را سبب قبول روزه دانسته و اگر فطره خود و عيالش را نداد، خوف مرگ هست براى آن كسى كه فطره او را نداده است ، و اين روايات را در كتاب وسائل نقل كرده است

و بالجمله وجوب آن از واضحات است و فقير شرعى كه جايز باشد براى او گرفتن زكات واجب نيست كه زكات بدهد.

فصل دوم : وجوب خمس

وجوب خمس مستفاد از قرآن و روايات است قال تعالى : و اعلموا ان ما غنمتم من شى فان لله خمسه و للرسول و لذى القربى - الايه يعنى بدانيد به درستى كه آنچه فايده اى و بهره اى بريد، پس خمس آن داده مى شود. و شش قسمت مى شود؛ براى خداى تعالى ، و براى رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، و براى ذى القربى كه ائمه اثناعشرعليه‌السلام م باشند، اين سه قسمت در اين زمان سهم امامعليه‌السلام گفته مى شود. و سه قسمت ديگر براى يتيم هاى سادات و مسكين هاى آنان و در راه مانده هاى از بنى هاشم است كه به آنان داده مى شود.

شيخ صدوق به سند قوى از ابوبصير نقل كرده كه عرض كرد خدمت امام باقرعليه‌السلام : چيست كوچكترين چيزى كه انسان به سبب آن داخل در آتش جهنم مى شود؟ فرمود: خوردن يك درهم مال يتيم است و ما هستيم آن يتيم

در توقيع مقدس امام زمانعليه‌السلام فرمود: كسى كه از اموال ما به ناحق بخورد، پس در واقع آتش را مى خورد و وارد جهنم مى شود.

و در توقيع ديگر فرمود: لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم باد بر آن كسى كه يك درهم از مال ما را به وجه حرام بخورد.

و غير اين روايات كه به مضمون اينهاست در كتاب وسائل و مستدرك نقل كرده اند.