فصل يازدهم : آفتاب آزادى

در قرآن ، نام شيطان ذكر شده از اين موجود به زشتى سخن به ميان آمده و همواره ، مسلمان را به پرهيز از وسوسه هاى شيطانى تشويق نموده است

شيطان ، اين دشمن ديرينه انسان ، از همان موقعى كه از درگاه الهى رانده شد، سوگند ياد كرد كه تمام انسانها را گمراه كند، مگر بندگان مخلص را. او براى گمراه كردن انسان - به شكلهاى گوناگون - در همه جا حاضر است و كمى غفلت باعث مى شود كه آدمى را در معصيت الهى بيندازد.

با ايمان و تقوى و عمل به فرامين الهى ، موجبات دورى و رهايى از دامهاى شيطان ، فراهم مى آيد و در اين ميان نماز، اين قلعه محكم ، مانع و رادع بزرگى در مقابل دسايس شيطان است و يكى از پاداشهاى بزرگ نماز، رهايى از دامهاى شيطان مى باشد.

پيامبر عظيم الشان اسلام فرمود:

لا يزال الشيطان هائبا لابن آدم ذعرا منه ما صلى الصلوات الخمس ‍ لوقهن ، فاذا ضيعهن اجترا عليه ، فادخلى فى العظام(١١٢)

شيطان تا موقعى كه فرزند آدم نمازهاى پنجگانه را در وقت خودشان بپا مى دارد، از او ترسان و خائف است ، ولى وقتى نمازها را ضايع نمود، شيطان بر او جرات يافته و او را در گناهان بزرگ مى اندازد.

حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمود: و عليكم بطول الركوع و السجود فان احدكم اذا طال الركوع و السجود هتف ، ابليس من خلفه فقال يا ويله اطاع و عصيت و سجد و ابيت(١١٣)

بر شما باد به طول ركوع و سجود، كه هر گاه يكى از شما ركوع و سجودش ‍ طول بكشد شيطان بدنبال او فرياد مى زند، واى بر من ، او اطاعت كرد من معصيت كردم ، او سجده كرد من سرباز زدم

شيخ طوسى در تهذيب و ديگران از شخصى بنام يسع بن عبدالله روايت كرده اند كه گفت : به امام صادقعليه‌السلام عرض كردم : من گاهى براى خواسته ام كه دارم سه بار استخاره مى كنم و بر طبق ميل من نيست و من مى خواهم تصميم بگيرم انجام دهم يا رها كنم ؟ فرمود:

انظر اذا قمت الى الله ، فان الشيطان ابعد ما يكون من الانسان اذا قام الى الصلاه ، اى شى يقع فى قبلك فخدبه ، وافتح المصحف فانظر ماترى فخدبه(١١٤)

بنگر آنگاه كه به درگاه خدا (براى نماز) مى ايستى ، زيرا شيطان هيچ گاه از انسان دورتر از آن وقتى كه به نماز مى ايستد نيست ، بنگر كه چه در دلت مى افتد پس همان بگير و قرآن را بگشا و هر چه در آن مى بينى همان را بگير (و عمل كن)

قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الصلاه كراهه للشيطان(١١٥)

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: نماز... كراهت و ناراحتى شيطان مى باشد.

حضرت امام زمان عج فرمود: فما ارغم انف الشيطان شى ء مثل الصلاه ، فصلها و ارغم انف الشيطان(١١٦)

هيچ چيزى مانند نماز، بينى و دماغ شيطان را به خاك نمى مالد، پس ‍ نمازگزار و بينى شيطان را به خاك بمال

حضرت علىعليه‌السلام فرمود: الصلاه حصن من سطوات الشيطان(١١٧)

- نماز قلعه و دژى است محكم در برابر خطرات و ناراحتيهاى شيطان

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم : الصلاه تسود وجه الشطان(١١٨)

فصل دوازدهم : پرواز با بال ملائك

فرشته يا ملك عبارت از موجودى لطيف و فعال است ، طبقات و افراد آن در سراسر عالم وجود منتشرند، و هر يك در تدبير اين عالم و ساير عوالم ، به امر الهى ، وظيفه اى را به عهده دارند.(١١٩)

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: فرشتگان ، خدمتگزاران ما و خدمتگزاران دوستان ما هستند. ملائكه طاعات و عبادتهاى سختى انجام مى دهند، و خدا را شب و روز تسبيح مى گويند و هر كارى را كه خدا فرموده است بدون كوچكترين معصيتى انجام مى دهند، و هر يك از طائفه ملائكه ماءمور شخصى كه برايشان معين شده انجام مى دهند. عده اى از ملائكه ماءمور ثبت و ضبط اعمال و كردارهاى آدميان مى باشند و با بررسى احاديث و رواياتى كه در اين فصل آورده ايم مشخص خواهد شد كه ملائكه الهى (يك طائفه از آنها) ماءمورند كه همراه نمازگزاران باشند، برايشان دعا نموده و طلب خير و مغفرت بنمايند و ثواب و پاداشهاى نمازگزاران را بنويسند.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: ما من عبد من شيعتنا يقوم الى الصلاة الا اكتنفه بعدد من خالفه ، ملائكه يصلون خلفه يدعون اللّه عز وجل له حتى يفرغ من صلاته(١٢٠)

هيچ بنده اى از شيعيان ما به نماز نمى ايستد، مگر آنكه به شماره مخالفينش ، فرشتگان در پشت سر او به نماز مى ايستند و براى او دعاى خير مى كنند تا از نماز فارغ شود.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: للمصلى ثلاث خصال ، اذا قام فى صلاته يتناثر عليه البر من اعناق السماء الى مفرق راءسه و تحف به الملائكه من تحت قدميه الى اعنان السماء و ملك ينادى : ايها المصلى لو تعلم من تناجى ما انتفلت. (١٢١)

نمازگزار را سه خصلت است : آن گاه كه در نماز مى ايستد مدالهاى نيكى از آغوش آسمان تا فرق سر او ستاره باران مى كنند، و فرشتگان از زير پا و سجاده نمازگزار گرفته تا آغوش آسمان او را در بر مى گيرند و ندا در مى دهند: اى نمازگزار اگر بدانى با كه مناجات مى كنى هيچ گاه التفات و توجهى به سوى ديگران نخواهى كرد.

اسحاق بن عمار گويد، به امام جعفر صادق گفتم : يا ابا عبداللّه خبر ده مرا از با فضيلت ترين وقت براى نماز صبح فرمود: هنگام طلوع فجر چون خداوند مى فرمايد:( إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا )

بدين معنى كه نماز صبح را فرشته روز و فرشته شب هر دو مشاهده مى كنند، پس هر گاه بنده ، نماز صبح را هنگام طلوع فجر بخواند، دو مرتبه براى او نوشته مى شود، هم فرشته صبح مى نويسد و هم فرشته شب

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: ان العبد اذا قام فى الصلاة ، رفع اللّه الحجاب بينه و بنى عبده وواجهه بوجهه و قامت الملائكه من لدن منكبيه الى الهواء يصلون بصلاته و يومنون على دعائه(١٢٢)

چون بنده (مؤ من) به نماز مى ايستد، حجاب ميان خدا و او رفع مى شود و خدا رو به او مى نمايد و ملائكه از كتفهاى او تا آسمان صف مى كشند و با نماز او نماز مى كنند، و بر دعاى او آمين ميگويند.

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: هر كه از شما از خانه خود با وضو بيرون آيد و نماز را مسجد با مسلمانان به جماعت اداء نمايد و انتظار نماز ديگر برد ملائكه براى او دعا كنند، كه خداوند!! او را بيامرز، خداوندا! بر او رحم كن و بر او رحمت كن و بر او رحمت بفرست(١٢٣)

امام صادقعليه‌السلام فرمود: روزى اميرالمؤ منين با فرزندش محمد حنفيه نشسته بود، فرمود اى محمد ظرف آبى براى من حاضر ساز تا براى نماز وضو گيرم ، محمد ظرف آبى آورد و حضرت مشغول وضوء گرفتن شد و آنرا با آداب و مستحبات و دعاهاى وضو، به پايان رساند، پس از آن فرمود: يا محمد، من توضا مثل وضوئى و قال مثل قولى ، خلق اللّه عز و جل ، من كل قطرة ملكا يقدسه و يسبحه و يكبره و يكتب اللّه تعالى ثواب ذلك الى يوم القيامة(١٢٤)

اى محمد! هركس وضو بگيرد مانند اين وضويى كه من گرفتم و بگويد مانند گفتارى كه من گفتم ، خداوند متعال از هر قطره آب وضويش فرشته اى خلق مى كند كه تقديس و تسبيح و تكبير كند خدا را و ثواب آنرا براى وضو گيرنده ، مى نويسند تا روز رستاخيز. پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به ابوذر فرمود: يا اباذر! اذا كان فى ارض قفر فتوضا او تيمم ثم اذن و اقام و صلى امر اللّه عزوجل الملائكه فصفوا خلفه صفا لما يرى طرفاه يركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يومنون على دعائه(١٢٥)

اى ابوذر! هرگاه بنده اى در بيابانى تنها باشد و وضو بسازد يا تيمم كند، سپس اذان و اقامه بگويد و نماز بخواند خداى عزيز و جليل فرشتگان را امر كند كه پشت سر او صفى تشكيل دهند كه دو طرف آن ديده نشود و به نماز او اقتدا نمايند و به دعايا و آمين گويند.

حضرت علىعليه‌السلام مى فرمايد: ان الانسان اذا كان فى الصلاة فان جسده و ثيابه و كل شى ء حوله يسبح(١٢٦)

به راستى كه انسان مؤ من ، وقتيكه به نماز مى ايستد بدن و لباسش و هر چه در كنار او قرار گرفته تسبيح مى گويند.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: من مشى الى المسجد لم يضع رجله على رطب و لا يابس الا سبحت له الارض الى لارضين السابعة(١٢٧)

هر كسى به سوى مسجد روانه شود، پاى خود را به هيچ خشك وترى نمى گذارد، مگر آنكه تا زمين هفتم او را تسبيح كند.

خداوند متعال به داود نبى خطاب كرده فرمود: اى داود! هر كه نماز بخواند بخاطر من در حالى كه مردمان به خواب هستند، امر مى كنم ملائكه را براى او استغفار كنند، بلكه هر تر و خشكى كه در عالم است برايش طلب عفو كنند و بهشت مشتاق او مى گردد.(١٢٨)

فصل سيزدهم : پاداش بى شمار

پيامبر گرامى اسلام فرمود: چون بنده اى رو به قبله كند و نماز را با اخلاص تمام ، و نيت ناب آغاز كرده تكبيره الاحرام گويد، آن گاه كه اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم گفت ، به شماره هر تار مويى كه در بدن دارد خداوند ثواب يكسال عبادت در ديوان اعمال او ثبت مى كند، و چون ركوع كند و تسبيح گويد مانند كسى است كه به وزن خود زر سرخ در راه خدا صدقه داده باشد.(١٢٩)

امام صادقعليه‌السلام فرمود: صلاة فريضة خير من عشرين حجة و حجة خير من بيت مملو ذهبا يتصدق منه حتى يفنى(١٣٠)

يك نماز واجب از بيست حج بالاتر است و يك حج بهتر است از خانه اى كه پر از طلا باشد و همه آن در صدقه مصرف شود.

در روايتى وارد شده است كه : اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز را دارد و اگر دو نفر اقتدا كنند هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مى شود تا به ده نفر برسند و عده آنان كه از ده گذشت ، اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركب و درختان قلم ، و جن و انس و ملائك نويسنده شوند، نمى توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند.

اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرموده : نماز همسايه مسجد نماز نيست مگر در مسجد. پرسيدند: همسايه مسجد كيست ؟ فرمود: هر كسى كه صداى مؤ ذن را بشنود..(١٣١)

اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرموده : نماز همسايه مسجد نماز نيست مگر در مسجد. پرسيدند: همسايه مسجد كيست ؟ فرمود: هر كسى كه صداى مؤ ذن را بشنود...(١٣٢)

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرموده : من مشى الى مسجد من مساجد اللّه فله بكل خطوة خطاها حتى يرجع الى منزله عشر حسنات و يمحى عنه عشر سيئات و يرفع له عشر درجات(١٣٣)

هر كس به سوى مسجدى از مساجد گام بردارد، به هر قدمى كه در رفت و برگشت برداشته باشد ده حسنه خواهد بود و ده گناه از نامه عملش پاك شود و ده درجه رتبه او را بالا برند.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: ايما مسافر صلى الجمعه رغبة فيها و حبا لها، اعطاه اللّه اجر مائة جمعة للمقيم(١٣٤)

هر مسافرى كه نماز جمعه را از سر اشتياق و محبّت به جاى آورد خداوند اجر صد نماز جمعه اى كه شخص غير مسافر مى خواند، به عطا مى فرمايد.

حضرت رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: من غسل يوم الجمعه و اغتسل فبكروا بتكرودنى فانصت كان له بكل خطوة كاجر عبادة سنة صيامها و قيامها(١٣٥)

هر كس وضو بگيرد و در بامداد روز جمعه غسل كند در صبح به مسجد برود و نزديك شود و (هنگام خطبه) ساكت باشد و گوش فرا دهد، مانند ثواب يكسال نماز و روزه براى او است

پيامبر گرامىصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: من اذن اربعين عاما محتسبا بعثة اللّه عزوجل يوم القيامة و له عمل اربعين صديقا عملا مبرورا مستقبلا(١٣٦)

هر كس چهل سال براى خدا و به حساب خدا اذان بگويد، خداى عزّوجلّ به روز رستاخيز او را مبعوث مى كند در حالى كه براى او عمل چهل صديق است عمل مبرور و مستقبل (قبول شده) كه خدا با اشتياق و خوشنودى آن عمل را پذيرفته است همچنانكه مؤ ذّنان را فضيلت است كسى كه جواب مؤ ذّن را بگويد نيز ثواب بسيار دارد.

از صادق آل محمدعليه‌السلام روايت است كه فرمود: هر كه آواز مؤ ذّن را بشنود و بگويد: مرحبا بالقائلين عدلا و مرحبا بالصلوة و اهلا(١٣٧)

حق تعالى بفرمايد تا هزار حسنه در ديوان عمل او بنويسد و هزار سيئه محو كنند و هزار درجه براى او عطا كنند.

حضرت اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرمود: هر كسى يك دهم شب را به نماز بسر برد در حالى كه نيتش فقط خدا و اجر الهى باشد، پروردگار به فرشتگان مى فرمايد به عدد آنچه كه از برگ و دانه و درختان در اين شب روييده مى شود و به شماره تمام نى ها و شاخه هاى تازه ، اجر و ثواب براى او بنويسند. و هر كس دو سوّم شب را به نماز بگذراند، به شماره شنهاى بيابان حسنات برايش است ، كمترين حسنه اش سنگين تر از ده برابر كوه احد خواهد بود.(١٣٨)

فصل چهاردهم : دست در دست دعا تا آسمان اجابت

دعا در لغت به معناى خواندن است ، چه اين خواندن همراه خواستن باشد و چه به صورت نيايش و مناجات

دعا صرف نظر از آثار نيكى كه دارد، نوعى عبادت و برقرارى ارتباط ميان بنده و خداست ، وقتى كه انسان خواسته اى داشته باشد يا يك مشكلى برايش پيش بيايد يا محتاج به چيزى باشد، رو به خدا مى آورد و خواسته هايش را با او درميان مى گزارد، خداوند سفارش فراوانى به دعا كردن نموده است و از بندگانش خواسته كه او را بخوانند و از او طلب حاجات بكنند، حضرت امام صادقعليه‌السلام فرمود: عليكم بالدّعا؛ بر شما باد به دعا كردن و يا پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به حضرت علىعليه‌السلام فرموده اند: يا علىّ، اوصيك بالدّعا. اى على ترا به دعا سفارش مى نمايم و...

و براى اينكه دعاى انسان در محضر خداى متعال مورد قبول واقع شود و به اجابت برسد، بايد شرايطى را در نظر گرفت كه از بهترين و پرقدرت ترين شرط اجابت دعا، در نماز و همگام با نماز بودن آنانست و انسان بانماز مى تواند دعاهايش را به استجابت برساند. قبول شدن دعا، برترين پاداشى است كه ، انسان نمازگزار، از خالق خود مى گيرد.

پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: من ادى فريضة فله عنداللّه دعوة مستجابةٌ(١٣٩)

هر كس نماز واجبى را بخواند، نزد خدا، دعاى مستجابى خواهد داشت

روايت شده است كه : سلوا اللّه حوائجكم السنيّة فى صلوة الصبح حاجات مهم خود را در نماز صبح ، از خداوند مساءلت كنيد.(١٤٠)

امام صادقعليه‌السلام فرمود: ان العبد اذا عجل ، فقام لحاجته يقول اللّه (عزوجل): اما يعلم عبدى انى انا اقضى الحوائج(١٤١)

بدرستى كه ، بنده در نماز عجله مى كند و براى كار خودش بر مى خيزد خداوند مى فرمايد: آيا بنده من نمى داند كه من حاجات او را برآورده مى كنم

در روايتى از امام عسگرىعليه‌السلام نقل شده كه موسى بن عمرانعليه‌السلام به خدا عرض كرد: الهى ! ما جزاء من صلى الصلوات لوقتها؟ قال : اعطيته سوله و ابيحه جنتى(١٤٢)

پروردگارا! پاداش كسى كه نماز را در وقت خود بخواند چيست ؟. فرمود: خواسته اش را مى دهم و بهشتم را در اختيارش قرار مى دهم

امام محمد باقرعليه‌السلام از جدّش رسولخداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روايت كرد كه فرموده : اذا كان آخر الليل يقول اللّه سبحانه : هل من داع فاجيبه ؟ هل من سائل فاعطيه سوله(١٤٣)

زمانى كه سحر فرا مى رسد خداوند سبحان مى فرمايد، آيا دعا كننده اى هست تا دعايش را اجابت كنم ؟ آیا در خواست كننده اى هست تا حاجاتش را برآورده سازم

بلال حبشى از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روايت نمود، كه فرمود: المؤ ذنون امناء المؤ منين على صلواتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لا يسئلون اللّه (عزوجل) الا اعطاهم و لا يشفعون فى شيى ء الا شفعود(١٤٤)

اذان گويان امينان مؤ منين اند بر نمازهايشان و روزه هاشان و بر گوشتهايى كه مصرف مى كنند و بر جان هايشان كه در پناه اسلام محفوظ است ، هيچ خواسته اى از خداى عزّ وجلّ نخواهند مگر آنكه خداوند خواسته آنان را بآنان عطا فرمايد و درباره هيچ كس شفاعت نكنند مگر آنكه شفاعتشان مورد پذيرش قرار مى گيرد.

حضرت علىعليه‌السلام فرمود: من صلى تسع ليلة اعطاه اللّه عشر دعوات ، مستجابات و اعطاه كتابه بيمينه يوم القيامه(١٤٥) ، كسى كه يك نهم شب را نماز بگزارد، خداى تعالى به او ده دعاى مستجاب عطا مى فرمايد و روز قيامت نامه عملش را به دست راستش مى دهد.

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: ما من عبد يقوم من الليل ، فيصلى ركعتين فيدعوا فى سجوده اربعين من اخوانه يسميهم باسمائهم و اسماء آبائهم الا و لم يسئل اللّه تعالى شيئا الا اعطاه(١٤٦)

هر بنده اى كه شب را برخيزد، پس دو ركعت نماز گزارد و در سجود نماز، چهل نفر از برادران مؤ منش را با نامشان و نام پدرانشان دعا كند از خداى بزرگ هر چيزى را كه بخواهد خداوند به او عطا مى كند.

فصل پانزدهم : از سوره سلام

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرموده اند: الصلاة راحة للبدن(١٤٧)

راحتى جسم و جان هم در نماز است

امام صادقعليه‌السلام فرمود: عليكم بصلاة الليل ، فانها سنه نبيكم و داب الصالحين قبلكم و مطردة الداء عن اجسامكم(١٤٨)

بر شما باد به اقامه نماز شب ، چون نماز شب سنّتى است از پيغمبرتان ، نماز شب آداب و رسم صالحان و پاكان است كه پيش از شما بودند، و نماز شب موجب طرد و دفع بلا و برطرف كننده بيماريها و دردها از بدنهاى شما مى باشد.

اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرمود: صلاة الليل مصحة للبدن(١٤٩)

نماز شب بهبودى بخش تن است و تندرستى مى آورد.

فصل شانزدهم : نماز يعنى نجات و نور

در قرآن آمده است كه :( فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ﴿ ١٤٣ ﴾ لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ) (١٥٠) اگر يونسعليه‌السلام از تسبيح كنندگان نبود براى هميشه تا روزى كه مردم برانگيخته بشوند همچنان در شكم ماهى مى ماند.

منظور از تسبيح و ستايش حضرت يونسعليه‌السلام ، نماز او بود و همين حقيقت با عظمت ، علت نجاتش از شكم ماهى شد.(١٥١)

خدا در قرآن فرموده است :

( وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ ) (١٥٢)

و طلب يارى نماييد در حوائج و مهمّات دنيا و آخرت به صبر و به نماز كه اشرف عبادات و اعظم قربات است و به درستيكه اينها دشوارند مگر براى متواضعان و فروتنان

پيامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: ايها الناس ما من عبد الا و هو يضرب عليه بجزائم معقودة فاذا اذهب ثلث الليل و بقى ثلثه ، اتاه ملك ، فقال له : قم فاذكر اللّه فقد ذنى الصبح ، قال فان هو تحرك و ذكر اللّه ، انحلت عنه عقدة و ان هو قام فتوضا و دخل فى الصلاة انحلت عنه العقد كلهن ، فيصبح حين يصبح قرير العين(١٥٣)

اى مردم ! هيچ بنده اى نيست مگر اينكه ريسمانى چند بر او گره خورده است ، پس چون دو سوم از شب گذشت و ثلث ديگرش باقى مانده ، فرشته اى نزد او مى آمد و به او مى گويد: برخيز ياد خدا كن كه صبح نزديك است ، پس اگر بجنبد و ياد خدا كند، يك گره از وى باز شود، و اگر برخيزد، وضو بگيرد و مشغول نماز شود، همه گره ها از وى باز گردد، تا اينكه با چشمى روشن و شادمان وارد صبح شود.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: ما يمنع احدكم اذا دخل عليه غم من غموم الدنيا ان يتوضا ثم يدخل مسجده ، فيركع ركعتين فيدعوا اللّه فيها؟ اما سمعت اللّه يقول واستعينوا بالصبر و الصلاة(١٥٤)

چه چيز منع مى كند كه يكى از شما را هرگاه غمى از غمهاى دنيا بر او وارد شود، وضو بسازد و داخل مسجد خود شده ، دو ركعت نماز بجاى آرد و دعا نمايد تا خدا غم او را دفع كند؟ آيا نشنيدى كه خدا فرمود: استعانت جوئيد به صبر و صلاة

حذيفه گويد: كان رسول اللّهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم اذا حربه امر فزع الى الصلاة(١٥٥)

شيوه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم چنان بود كه چون مشكلى براى او پيش مى آمد به نماز پناه مى برد و از آن استعانت مى جست

حكايت : نوشته اند كه ابن عبّاس از گذرى مى گذشت كه خبر مرگ فرزندش ‍ را به او دادند، در اين وقت از مركب پياده شد و به كنارى رفت و دو ركعت نماز بجاى آورد و بازگشت و آنگاه گفت : ما همان كارى را كه خدا به ما دستور داده بود انجام داديم(١٥٦)

فصل هفدهم : ازدياد رزق و روزى در نماز

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: الصلاة بركة فى الرّزق(١٥٧)

نماز بركت در رزق و روزى مى شود.

امام صادقعليه‌السلام فرمود: كذب من زعم انه يصلى بالليل و هو يجوع ان صلاة الليل تضمن رزق النهار(١٥٨)

اگر كسى گفت من نماز شب مى خوانم و روز در گرسنگى به سر مى برم ، دروغ گفته است ، زيرا كه نماز شب ضامن روزى ، روز است

حضرت رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود: بدانيد هيچ چيزى مؤ من را به خدا نزديك نمى كند، مگر آنكه نماز شب و تسبيح و تهليل گفتن و استغفار و گريه هاى نيمه شب و خواندن قرآن تا طلوع فجر و متصل نمودن نماز شب به نماز صبح ، پس هر كه چنين باشد او را بشارت مى دهم به فراوانى روزى كه بدون رنج و زحمت و زور بازو بدستش آيد.(١٥٩)

روايت كرده شيخ مفيد كه : ان صلاة الليل تدرالرزق (ويا) تجلب الرزق(١٦٠)

نماز شب روزى را جلب كرده و زياد مى كند.