ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال0%

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال نویسنده:
گروه: اخلاق اسلامی

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

نویسنده: مرحوم شيخ صدوق (ره)
گروه: مشاهدات: 41489
دانلود: 4235

توضیحات:

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 583 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 41489 / دانلود: 4235
اندازه اندازه اندازه
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال

نویسنده:
فارسی

این کتاب در موسسه الحسنین علیهما السلام تصحیح و مقابله شده است.

ثواب صدقه

حديث : ١ ابى رحمه اله قال حدثنا محمد بن يحيى العطار عن محمد بناحمد عن الحسن بن الحسين اللولوى رفعه عن عمروبن شمر عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال عبدالله عابد ثمانين سنه ثم اشرف على المراه فوقعت فى نفسه فنزل اليها فراودها عن نفسها فطاوعته فلما قضى منها حاجته طرقه ملك الموت فاعتقل لسانه فمر سائل فاشار اليه ان خذ رغيفا كان فى كسائه فاحبط الله عمل ثمانين سنه يتلك الزنيه و غفر الله له بذلك الرغيف

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: عابدى هشتاد سال خدا را عبادت كرد. آنگاه از زنى خوشش آمده و با او نزديكى كرد. پس از نزديكى فرشته مرگ آمد و زبانش قفل شد.

در همين هنگام سائلى آمد. او اشاره كرد كه قرص نانى را كه در عبايم است بردار. خداوند عمل هشتاد سال او را بخاطر آن زنا از بين برد و بخاطر آن قرص نان او را آمرزيد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن ابن سنان عن طلحه بن زيد عن جعفر بن محمد الصادق عن ابيهعليه‌السلام قال اول ما يبدا به يوم القيامه صدقه الماء

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايد كه پدرمعليه‌السلام فرمودند: اولين چيزى كه در روز قيامت ثواب آن را مى دهند. صدقه آب است

حديث : ٣ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن محمد بن احمد عنالحسن بن الحسين عن معاذ بن مسلم بياع الهروى قال كنت عند ابى عبداللهعليه‌السلام فذكروا الوجع فقال داووا مرضا كم بالصدقه و ما على احدكم ان يتصدق بقوت يومه ان ملك الموت يدفع اليه الصك بقبض ‍ روح العبد فيتصدق فيقال له رد عليه الصك

ترجمه :

٣. راوى مى گويد: نزد امام صادقعليه‌السلام بودم كه سخن از بيمارى به ميان آمد. آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: بيمارانتان را با صدقه مداوا كنيد و چرا غذاى يك روزتان را صدقه نمى دهيد (يا چرا باندازه غذاى يك روزتان صدقه نمى دهيد)؟

همانا به فرشته مرگ دستور مى دهند كه فلان بنده را قبض روح كن آن بنده نيز صدقه مى دهد. در اين جا به فرشته مرگ مى گويند كه از آن دستور صرف نظر شد.

حديث : ٤ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه عن على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون القداح عن جعفر بن محمد الصادق عن ابيه عليه‌السلام قال قال النبى صلى‌الله‌عليه‌وآله لرجل اصبحت صائما قال لا قال فعدت مريضا قال لا قال فاتبعت جنازه قال لا قال فاطمعمت مسكينا قال لا قال فارجع الى اهلك فاصبهم فانه عليهم منك صدقه

ترجمه :

٤. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به مردى فرمودند: آيا امروز روزه گرفته اى ؟ عرض كرد خير. فرمودند: آيا از مريضى عيادت كرده اى ؟ عرض كرد. خير. فرمودند: آيا به تشييع جنازه اى رفته اى ؟ عرض كرد خير. فرمودند: آيا به فقير غذا داده اى ؟ عرض كرد خير. فرمودند: به منزل برو و خانواده ات را ببوس كه همين كار صدقه است

حديث : ٥ ابى رحمه الله قال حدثنا احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد قال وجدت فى كتاب ابن فضال عن ابى البخترى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال اسماع الالصم من غير تضجر صدقه هنيئه

ترجمه :

٥. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: سخن را به گوش كر رسانيدن ، بدون دلتنگ شدن ، صدقه گوارايى است

حديث : ٦ حدثنى الحسين بن احمد عن ابيه عن محمدبن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن موسى بن ابى الحسن عن ابى الحسن الرضاعليه‌السلام قال ظهر فى بنى اسرائيل قحط شديد سنين متواتره و كان عند امراه لقمه من خبز فوضعتها فى فيها لتاكل فنادى السائل يا امه الله الجوع فقالت المراه اتصدق فى مثل هذا الزمان فاخرجتها من فيها فدفعتها الى السائل و كان لها و لد صغير يحتطب فى الصحراء فجا ء الذئب فاحتمله فوقعت الصيحه فعدت الام فى اثر الذئب فبعث الله تبارك و تعالى جبرئيلعليه‌السلام فاخرج الغلام من فم الذئب فدفعه الى امه فقال لها جبرئيلعليه‌السلام يا مه الله ارضيت لقمه بلقمه

ترجمه :

٦. امام رضاعليه‌السلام فرمودند: در بنى اسرائيل قحطى شديدى بمدت چند سال متوالى بوجود آمد. زنى لقمه نانى داشت همين كه آن را در دهانش گذاشت كه بخورد، سائلى گفت : اى كنيز خدا!گرسنگى ! آن زن با خود گفت : در چنين زمانى صدقه خوب است و نان را از دهانش در آورد و به سائل داد. اين زن فرزند كوچكى داشت كه براى جمع آورى هيزم به صحرا رفته بود. گرگ آمد و فرزند را ربود. فرزند فرياد كشيد و مادر به دنبال گرگ دويد. خداوند جبرييل به مادرش گفت : اى كنيز خدا! اين لقمه گرگ در مقابل آن لقمه اى كه صدقه دادى آيا راضى شدى ؟

حديث : ٧ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن الخزرج عن فضيل بن عثمان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من تصدق فى يوم او ليله ان كان يوم فيوم و ان كان ليله فليل دفع الله عزوجل عنه الهم و السبع و ميته السوء

ترجمه :

٧. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه در روز يا شب صدقه بدهد - فرقى نمى كند - خداى عزوجل غم و غصه ، درندگان و مرگ بد را از او دور مى كند.

حديث : ٨ ابى رحمه الله عن على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد الصادق عن آبائهصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله الصدقه تمنع ميته السوء.

ترجمه :

٨. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: صدقه از مرگ جلوگيرى مى كند(٧٨).

حديث : ٩ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن على عن محمد بن الفضيل عن عبدالرحمن بن زيد بن اسلم التنوخى عن جعفر بن محمد الصادق عن آبائهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ارض ‍ القيامه نار ما خلا ضل المومن فان صدقته تظله

ترجمه :

٩. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا فرمودند: زمين قيامت آتش است ، مگر سايه مؤ من زيرا همانا صدقه او سايبان او خواهد بود.

حديث : ١٠ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن الحسن بن على بن يقطين عن اخيه الحسين عن ابيه عن ابى الحسن الاول عليه‌السلام فى الرجل يكون عنده الشى ء ايتصدق به افضل ام يشترى به نسمه فقال الصدقه احب الى

ترجمه :

١٠. از امام كاظمعليه‌السلام پرسيدند: مردى مالى دارد. آيا آن را صدقه بدهد. بهتر است يا بنده اى بخرد (و آزاد كند)؟ فرمودند: صدقه را بيشتر دوست دارم

حديث : ١١ و بهذاالسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان ين يحيى عن اسحاق بن غالب عمن حدثه عن ابى جعفرعليه‌السلام قال البر و الصدقه ينفثان الفقر و يزيدان فى العمر و يدفعان عن صاحبهما سبعين ميته سو.

ترجمه :

١١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: نيكوكارى و صدقه فقر را از بين مى برد و عمر را زياد مى كند و هفتاد مرگ بد را از كسى كه اين دو عمل را انجام دهد، دور مى كند.

حديث : ١٢ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن ابى جميله عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال على بن ابى طالبعليه‌السلام تصدقت يوما بدينار فقال لى رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اما علمت يا على ان صدقه المومن لاتخرج من يديه حتى تفك عنها من لحى سبعين شيطانا كلهم يامره بان لاتفعل و ما يقع قى يد السائل حتى يقع فى يد الرب جل جلاله ثم تلا هذه الايه «الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبه عن عباده و ياخذ الصدقات و ان الله هو التواب الرحيم».

ترجمه :

١٢. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرمودند: روزى دينارى صدقه دادم رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: اى على ! نمى دانى كه صدقه مؤ من از دستش خارج نمى شود. مگر اين كه قبل از آن هفتاد شيطان رها شود كه همگى مى گويند اين كار را انجام نده و در دست سائل قرار نمى گيرد، مگر اين كه قبل از آن در دست خداى بزرگ قرار بگيرد آنگاه اين آيه را تلاوت نمودند: «آيا نمى دانند كه همان و محققا خداوند توبه را از بندگانش پذيرفته و صدقات را مى گيرد، و همانا و محققا خداوند بسيار توبه پذير و مهربان است .»(٧٩)

حديث : ١٣ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله

عن ابيه عن خلف بن حماد عن اسماعيل الجوهرى عن ابى بصى عن ابى جعفرعليه‌السلام قال لان احج حجه احب الى من ان اعتق رقبه حتى انتهى الى عشره و مثلها و مثلها حتى انتهى الى سبعين و لان اعول اهل بيت من المسلمين و اشبع جوعتهم و اكسوعريهم و اكف وجوههم عن الناس احب الى من ان احج و حجه و حجه حتى انتهى الى عشره و مثلها و مثلها حتى انتهى الى سبعين

ترجمه :

١٣. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا بيشتر دوست دارم يك حج به جا آورم تا يك بنده آزاد نماى و يك يك شمرد تا به ده بنده رسيد و سپس ده تا ده تا شمرد تا به هفتاد بنده رسيد (يك حج را بيش از آزاد كردن هفتاد بنده دوست دارم). و همانا بيشتر دوست دارم يك خانواده مسلمان را سرپرستى نموده ، آنان را سير نموده و بپوشانم و آبرويشان را حفظ كنم تا يك حج به جا آورم و همينطور يك يك شمرد تا به ده حج رسيد و ده تا ده تا شمرد تا به هفتاد حج رسيد «سرپرستى يك خانواده مسلمان ، سير نمودن ، پوشاندن و حفظ آبروى آنان بيش از هفتاد حج دوست دارم .)

حديث : ١٤ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن ابى نهشل عمن ذكره عن ابى عبدالله عليه‌السلام قال و جرى ثواب المعروف على ثمانين كفا لا جروا كلهم من غير ان ينقص من صاحبه من

اجره شيئا.

ترجمه :

١٤. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اگر كار خوبى توسط هشتاد نفر انجام شود، همگى پاداش خواهندداشت بدون اين كه از پاداش هيچ كدام چيزى كم شود.

حديث : ١٥ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنا عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن معاويه بن وهب عن عبد الاعلى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله افضل الصدقه صدقه عن ظهر غنى

ترجمه :

١٥. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: صدقه در حال بى نيازى (بى نيازى مالى يا قلبى يا هر دو) برترين صدقه است

حديث : ١٦ ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن احمد بن محمد بن ابى نصر عن محمد بن سماعه بن مهران عن ابيه عن ابى بصير عن احدهماعليهم‌السلام قال قلت له اى الصدقه افضل قالجهد المقل اما سمعت قول الله عزوجل «و يوثرون على انفسهم ولو كان بهم خصاصه» ترى ههنا فضلا.

ترجمه :

١٦. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام يا امام صادقعليه‌السلام پرسيدم چه صدقه اى برتر است ؟ فرمودند: صدقه كم مال آيا اين آيه را نخوانده اى «و ديگران را بر خود مقدم مى دارند، گرچه خود بدان محتاج باشند(٨٠)»؟ آيا متوجه شدى كه چگونه خداوند در اين آيه صدقه كم مال را برتر دانسته است

حديث : ١٧ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن ابن عمير بن عبدالله بن سنان قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول الصدقه باليد تدفع ميته السوء و تدفع سبعين نوعا من انواع البلاء و تفك عن لحى سبعين شيطانا كلهم يامره ان لا تفعل

ترجمه :

١٧. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: صدقه انسان با دست خود مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مى كند و از دهان هفتاد شيطان رها مى شود كه همه آنها مى گويند اين كار را انجام نده

حديث : ١٨ ابى رحمه الله عن على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن ابى عبدالله عن ابائهعليهم‌السلام قال سئل رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله اى الصدقه افضل فقال على ذى الرحم الكاشح

ترجمه :

١٨. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل مى نمايد كه از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله پرسيدند كدام صدقه بهتر است ؟ فرمودند: صدقه به خويشاوندان نسبى دشمن

حديث : ١٩ ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن محمد بن عيسى اليقطينى عن عمروبن ابراهيم عن خلف بن حماد عمن ذكره عن ابى عبدالله عليه‌السلام قال من تصدق فى شهر رمضان بصدقه صرف الله عنه سبعين نوعا من البلاء

ترجمه :

١٩. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه در ماه رمضان صدقه اى بدهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند.

حديث : ٢٠ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن محمد بن عذافر عن عمر بن يزيد عن ابى عبدالله عليه‌السلام قال سئل عن الصدقه على من يسال على الابواب او يمسك ذلك عنهم و يعطيه ذوى قرابته فقال لا بل يبعث بها الى من بينه و بينه قرابه فهذا اعظم للاجر.

ترجمه :

٢٠. از امام صادقعليه‌السلام پرسيدند: صدقه را به نيازمندانى كه بر در خانه ها مى ايند بدهيم يا به آنها ندهيم و به نزديكان خود بدهيم ؟ فرمودند: بايد به نزديكان داد، زيرا اجرش بيشتر است

حديث : ٢١ حدثنا محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابيه عن صفوان عن عبدالله بن مسكان عن عبدالله بن سليمان قال كان ابو جعفرعليه‌السلام اذا كان يوم عرفه لم يرد سائلا.

ترجمه :

٢١. راوى مى گويد: امام باقرعليه‌السلام در روز عرفه هيچ سائلى را رد نمى كرد.

حديث : ٢٢ حدثنا محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنا على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال الخير و الشر يضاعف يوم الجمعه

ترجمه :

٢٢. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: پاداش كار خوب و بد در روز جمعه دو برابر است

حديث : ٢٣ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن سعدان بن مسلم عن عبدالله بن سنان قال اتى سائل ابا عبدالله عليه‌السلام عشيه الخميس فساله فرده ثم التفت ابى جلسائه فقال اما ان عندنا ما نتصدق عليه و لكن الصدفه يوم الجمعه تضاعف اضعافا.

ترجمه :

٢٣. سائلى در شب پنج شنبه نزد امام صادقعليه‌السلام آمده و از او چيزى خواست ولى امامعليه‌السلام به او چيزى نداد، آنگاه حضرتعليه‌السلام رو به اهل مجلس كرده و فرمودند: آن قدر داشتيم كه صدقه بدهيم ولى ثواب صدقه در روز جمعه دو برابر است

ثواب صدقه السر

ثواب صدقه پنهانى

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن الحسين بن مخلد عن ابان الاحمر عن ابى اسامه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال كان على به الحسينعليهم‌السلام يقول صدقه السر تطفى غضب الرب

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدينعليه‌السلام فرمودند: صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى برد.

ثواب صدقه العلانيه

ثواب صدقه آشكار

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن محمد بن غذافذ عن عمر بن يزيد عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال صدقه العلانيه تدفع سبعين نوعا من البلاء و صدقه السر تطفى غضب الرب

ترجمه :

١ امام صادقعليه‌السلام فرمودند: صدقه آشكار هفتاد نوع بلا را دور گردانيده و صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى برد.

ثواب صدقه الليل

ثواب صدقه شب

حديث : ١ حدثنى حمزه بن محمد رضى الله عنه قال حدثنا على بن ابراهيم عن ابيه عن ابن فضال عن عبدالله بن سنان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال الصدقه بالليل تدفع ميته السوء و تدفع سبعين نوعا من البلاء

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: صدقه دادن در شب مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مى كند.

حديث : ٢ ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن الحسين بن مخلد عن ابان الاحمر عن ابى اسامه عن ابى عبدالله عليه‌السلام قال كان على بن الحسينعليهم‌السلام يقول صدقه الليل تطفى غضب الرب

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدينعليه‌السلام فرمودند: صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى برد.

ثواب صدقه النهار

ثواب صدقه روز

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بن فضال عن ابى جميله عن عمرو بن خالد قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول ان صدقه النهار تميث الخطيئه كما يميث الماء الملح و ان صدقه الليل تطفى غضب الرب

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمود: صدقه دادن در روز گناه را حل مى كند، همانگونه كه آب نمك را حل مى كند. و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى برد.

دعاء السائل لمن اعطاه

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال حدثنا على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن سعدان بن مسلم عن معلى بن خنيس قال خرج ابو عبدالله عليه‌السلام فى ليله قدر رشت السماء و هو يريد ظله بنى ساعده فاتبعته فاذا هو قد سقط منه شى فقال بسم الله اللهم رد علينا قال فاتيته فسلمت عليه فقال انت معلى قلت نعم جعلت فداك فقال لى التمس ‍ بيدك فما وجدت من شى فادفعه الى قال فاذا انا بخبز منتثر فجعلت ادفع اليه ما وجدت فاذا انا بجراب من خبز فقلت جعلت فداك احمله عنك فقال لا انا اولى به منك و لكن امض معى قال فاتينا ظله بنى ساعده فاذا نحن بقوم نيام فجعل يدس الرغيف و الرغيفين تحت ثوب كل واحده منهم حتى اتى على آخرهم ثم انصرفنا فقلت جعلت فداك يعرف هولاء الحق فقال لو عرفوا الصدقه فان الرب تبارك و تعالى يليها بنفسه و كان ابى اذا تصدق بشى وضعه فى يد السائل ثم ارتده منه فقبله و شمه ثم رده فى يد السائل و ذلك انها تقع فى يد الله قبل ان تقع فى يد السائل فاحببت ان اناول م وليها الله تعالى ان اذا ناولها الله وليها ان صدقه الليل تطفى غضب الرب و تمحو الذنب العظيم و تهون الحساب و صدقه النهار تثمر المال و تزيد فى العمر ان عيسى بن مريمعليهم‌السلام لما ان مر على شاطى البحر القى بقرص من قوته فى الماء فقال له بعض الحورالعين يا روح الله و كلمته لم فعلت هذا فانما هو من قوتك قال فعلت هذا لتا كله دابه من دوب الماء و ثوابه عندالله عزوجل لعظيم

ترجمه :

٢. معلى بن خنيس مى گويد: از امام صادقعليه‌السلام در يك شب بارانى از منزل خارج شد و من بدنبال او رفتم در بين راه چيزى از دست آن حضرتعليه‌السلام افتاد. در پى آن گفت ، بسم الله خدايا آن را به من بازگردان من نزد او رفته و سلام كردم فرمودند: معلى هستى ؟ عرض كردم : بله فدايت گردم فرمودند: جستجو كن هر چه ديدى به من بده من نيز آنچه را مى يافتم به او مى دادم ديدم كيسه اى نان به همراه دارد. عرض كردم فدايت گردم بگذاريد بجاى شما من آن را بياورم فرمودند: نه من سزاوارتر از تو هستم ، ولى با من بيا. با هم به سايبان «بنى ساعده» رفتيم در آن جا عده اى خوابيده بودند. آن حضرتعليه‌السلام يك يا دو نان زير لباس هر كدام از آنان گذاشت در بازگشت به آن حضرتعليه‌السلام عرض كردم : فدايت گردم آيا مذهب آنها حق بود (شيعه بودند)؟ فرمودند: اگر مذهب آنها حق بود، نمك غذايشان را هم برايشان مى آوردم خداوند هر چيزى كه آفريد ذخيره كننده اى دارد، مگر صدقه كه خود سرپرست آن است و پدرم هنگامى كه صدقه اى مى داد، ابتدا آن را در دست سائل قرار مى داد، سپس ‍ آن را مى گرفت ، مى بوسيد و مى بوييد، آنگاه دو بار ه آن را به سائل مى داد. و اين كار بدين جهت بود كه صدقه قبل از اين كه به دست سائل برسد به دست خداوند مى رسد. و دوست دارم آنچه به دست خدا رسيده است به دست من برسد زيرا صدقه پس از اينکه كه به دست خدا رسيد، به دست سائل مى رسد. و همانا صدقه دادن در شب خشم خداوند را از بين مى برد. و عمر را طولانى مى نمايد. همانا حضرت عيسىعليه‌السلام زمانى كه از ساحل دريا مى گذاشت ، نانى را كه غذايش بود، به دريا انداخت يكى از يارانش عرضه داشت : اى روح الله و كلمه الله چرا چنين كرديد؟ اين مقدارى از غذايت بود. فرمودند: اين كار را كردم تا جنبده اى از جنبندگان آب آن را بخورد و ثواب آن نزد خداوند بزرگ است

دعاء السائل لمن اعطاه

ثواب دعاى سائل براى صدقه دهنده

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بن فضال عن مثنى الحناط عن ابى بصير عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال على بن الحسين ما من رجل تصدق على مسكين مستضعف فدعا له المسكين بشى ء تلك الساعه الا استجيب له

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدينعليه‌السلام فرمودند: هيچ مردى به فقير ضعيفى صدقه نمى دهد و آن فقير در آن زمان براى او دعايى نمى كند، مگر اين كه دعاى او مستجاب مى گردد.

ثواب انظار المعسر

ثواب مهلت دادن به تنگدست

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنا عبدالله بن جعفر الحميرى عن يعقوب بن يزيد عن الحسن بن محبوب عن حماد عن سدير عن ابى جعفرعليه‌السلام قال يبعث يوم القيامه قوم تحت ظل العرش و وجوههم من نور و رياشهم من نور جلوس على كراسى من نور قال فتشرف لهم الخلائق فيقولون هولاء الانبياء فينادى مناد من تحت العرش ان ليس هولاء بانبياء قال فيقولون هولاء شهداء فينادى مناد من تحت العرش ان ليس هولاء شهداء و لكن هولاء قوم كانوا ييسرون على المومنين و ينظرون المعسر حتى يوسر.

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: روز قيامت عده اى در زير سايه عرش بر انگيخته مى شوند كه سيماو لباسهاى فاخر و گرانقيمت آنان از نور است و بر صندليهايى از نور نشسته اند و مردم آنها را مى بينند و مى گويند: اينان پيامبرانند: منادى از زير عرش ندا مى دهد كه اينان پيامبر نيستد. باز مى گويند: اينان شهدا هستند. باز هم منادى از زير عرش ندا مى دهد كه اينان شهيد نيستند، بلكه اينان بر مؤ منين آسان مى گرفتند و به بدهكار تنگدست مهلت مى دادند تا توانايى پرداخت بدهى خود را پيدا كنند.

ثواب من جعل مومنا فى حل من دين عليه

ثواب حلال كردن بدهكار مؤ من

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن ابن ابى عمير عن ابراهيم بن عبدالحميد قال قلت لابى عبداللهعليه‌السلام ان لعبد الرحمن بن سيابه دينا على رجل قد مات كلمناه ان يحلله فابى فقالعليه‌السلام و يحه اما يعمل ان له بكل درهم عشرا اذا حلله و ان لم يحلله انما هو درهم بدل درهم

ترجمه :

١. راوى مى گويد خدمت امام صادقعليه‌السلام عرض كردم : بدهكار عبدالرحمن بن سيابه از دنيا رفت ما با او صحبت كرديم كه او را حلال نمايد، ولى او امتناع كرد. حضرتعليه‌السلام فرمودند: واى بر او! آيا نمى دانست كه اگر او را حلال مى كرد، خداوند در مقابل هر درهمى در روز قيامت ده درهم به او عطا نموده و اگر او را حلال نكند. تنها يك درهم طلبكار است

ثواب من رد عن عرض اخيه المسلم

ثواب حفظ آبروى برادر مسلمان

حديث : ١ ابى رحمه الله عن على بن ابراهيم عن ابيه عن الحسين بن يزيد النوفلى عن اسماعيل بن ابى زياد السكونى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من رد عن عرض اخيه المسلم و جبت له الجنه البته

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه ابروى برادر مسلمان خود را حفظ كند، حتما بهشت براى او واجب مى شود.

ثواب من قضى لاخيه حاجه و ثواب من نفس عنه كربه و ثواب من اعانه على ظالم لهو ثواب من سعى له فى حاجه و ثواب من سقاه من ظما و ثواب من اطعمه من جوع و ثواب منكساه من عرى و ثواب من حمله من رحله و ثواب من كفاه و ثواب من كفنه عند موته و ثواب منزوجه و ثواب من عاده من مرضه

ثواب بر آوردن حاجت برادر مؤ من و كوشش براى آن ، بر طرف كردن گرفتارى او، يارى او، برطرف كردن تشنگى و گرسنگى او، پوشانيدن او، سوار بر مر كب نمودن او، بى نياز گردانيدن او، كفن كردن او پس از مرگ دادن همسر به او و عيادت اوهنگام بيمارى

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى عباد بن سليمان عن محمد بن سليمان الديلمى عن ابيه سليمان عن مخلد بن يزيد النيسابورى عن ابى حمزه الثمالى عن على بن الحسينعليهم‌السلام قال من قضى لاخيه حاجه فبحاجه الله بدا و قضى الله له بها مائه حاجه فى احديهن الجنه و من نفس عن اخيه كربه نفس الله عنه كرب القيامه بالغا ما بلغت و من اعانه على ظالم له اعانه الله على اجازه الصراط عند دحض ‍ الاقدام و من سعى له فى حاجه حتى قضاها له فسر بقضائها فكان كادخال السرور على رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله و من سقاه من ظما سقاه الله من الرحيق المختوم و من اطعمه من جوع اطعمه الله من ثمار الجنه و من كساه من عرى كساه الله من استبرق و حرير و من كساه من غير عرى لم يزل فى ضمان اله ما دام على المكسى من الثواب سلك و من كفاه بما هو يمهنه و يكف وجهه و يصل به يديه اخدمه الله الولدان المخلدين و من حمله من رحله بعثه الله يوم القيامه الى الموقف على ناقه من نوق الجنه يباهث به الملائكه و من كفنه عند موته فكانما كساه من يوم ولدته امه الى يوم يموت و من زوجه زوجه يانس بها و يسكن اليها انسه الله فى قبره بصوره احب اهله اليه و من عاده عند مرضه حفته الملائكه تدعوا له حتى ينصرف و تقول طبت و طابت لك الجنه و الله لقضاء حاجته احب الى الله من صيام شهرين متتابعين باعتكافهما فى الشهر الحرام

ترجمه :

١. امام زين العابدينعليه‌السلام فرمودند: كسى كه حاجت برادر مؤ من خود را بر آورد، با بر آوردن حاجت خداوند شروع كرده است (و سپس حاجت برادر مومنش را بر آورده است) و خداوند بخاطر اين كار صد حاجت او را كه يكى از آنها بهشت است ، بر مى آورد. و كسى كه گرفتارى برادر مؤ منش را حل كند، خداوند گرفتاريهاى روز قيامت را برايش حل مى كند، هر قدر اين گرفتارى سخت باشند و كسى كه در مقابل ستمگرى كه به او ظلم مى كند او را يارى نمايد، خداوند به هنگام لغزش پاها او را كمك مى كند تا از پل صراط عبور نمايد. و كسى كه براى بر آوردن حاجت او كوشش نمايد تا آن را بر آورد و او را خوشحال نموده است حاجتش خوشحال شود، مانند اين است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله را خوشحال نموده است و كسى كه تشنگى او را برطرف نمايد، خداوند از نوشابه هاى سربسته بهشتى به او عطا مى فرمايد و كسى كه گرسنگى او را برطرف نمايد، خداوند از ميوه هاى بهشت به او عطا مى فرمايد و كسى كه مؤ من بى لباس را بپوشاند، خداوند لباسهايى از «استبرق» و «حرير» به او عنايت مى نمايد و كسى كه به مؤ من پوشيده لباس بدهد، تا زمانى كه نخى از آن لباس باقى باشد در كفالت خداوند خواهد بود. و كسى كه به هنگام ضعف آبروى او را بخرد و به او كمك كند، خداوند «ولدان مخلد» (كودكانى كه هميشه كودك مى مانند) بهشتى را به خدمت او مى گمارد و كسى كه او را سوار بر مركبش نمايد، خداوند در روز قيامت او را سوار بر شترى بهشتى به موقف حساب مى آورد، بگونه اى كه بر فرشتگان خداوند مباهات مى نمايد و كسى كه پس از مرگ او را كفن نمايد، گويا از روزى كه از مادر متولد شده تا روز مرگ او را پوشانيده است و كسى كه به او همسرى دهد كه با او انس بگيرد، و آرامش يابد، خداوند در قبرش او را با سيماى محبوبترين اعضاى خانواده اش مانوس مى نمايد و كسى كه به هنگام بيمارى به عيادت او برود، فرشتگان گرداگرد او را گرفته و براى او دعا مى كنند تا بازگردد و مى گويند: پاك شدى و بهشت برايت پاك شد، بخدا سوگند بر آوردن حاجت او را بيش از دو ماه روزه پى در پى همراه با اعتكاف آن ماهها، در ماه حرام ، دوست دارم

ثواب زياره الاخوان و مصافحتهم و معانقتهم