شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

ثواب اميداور بودن به پاداش خداوند درمقابل نابينايى و دوستدار آل محمد عليهم‌السلام بودن و با اينحال خداوند را ملاقات كردن

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا ابراهيم بن هاشم عن عمرو بن عثمان عن محمد بن غذافر الصيرفى عن ابى حمزه الثمالى و محمد بن مسلم عن ابى جعفر محمد بن علىعليهم‌السلام قال من لقى الله مكفوفا محتسبا مواليا لال محمدعليهم‌السلام لقى الله عزوجل و لا حساب عليه

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: نابينايى كه در مقابل نابينايى خود اميدوار به پاداش الهى بوده و دوستدار آل محمدعليهم‌السلام باشد، در حالى خداوند را ملاقات مى كند كه هيچ گناهى ندارد.

حديث : ٢ و روى لا يسلب الله عزوجل عبدا مومنا كريمتيه او احديهما ثم يساله عن ذنب

ترجمه :

٢. نيز روايت شده است كه خداوند چشمها يا يك چشم بنده مومنى را نمى گيرد، مگر اين كه از گناه او پرسش نخواهد شد.

ثواب التسرجاع المصيبه

ثواب گفتن «لا اله الا الله» به هنگام مصيبت

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد به عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على عن عبدالله بن سنان عن معروف بن خربوذ عن ابى جعفرعليه‌السلام قال سمعته يقول ما من مومن يصاب بمصيبه فى الدنيا فيستر جع عند مصيبته حين تفجاه المصيبه الا غفر الله له ما مضى من ذنوبه الا الكبائر التى اوجب الله عليها النار و قال كلما ذكر مصيبته فيما يستقبل من عمره فاسترجع عندها و حمد الله غفر الله له كل ذنب اكتسبه فيما بين الاستر جاع الاول الى الاسترجاع الثانى الا الكبائر من الذنوب

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: مومنى نيست كه هنگام رويداد مصيبتى «لا اله الا الله » بگويد، مگر اين كه خداوند همه گناهانش را مى آمرزد، جز گناهان كبيره كه انسان را جهنمى مى كند. و هرگاه در آينده به ياد آن مصيبت افتاده ، «لا اله الا الله» بگويد و خدا را حمد كند، خداوند تمام گناهانى را كه كه بين «لا اله الا الله» گفتن اول و دوم مرتكب شده است ، مى بخشد، جز گناهان كبيره را.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن على بن سيف عن اخيه عن ابيه سيف بن عميره عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من الهم الاسترجاع عند المصيبه وجبت له الجنه

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه هنگام مصيبت ، گفتن «لا اله الا الله» به او الهام شود، بهشت براى او واجب مى شود.

ثواب صبر

حديث : ١ حديثى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن محمد بن حسان الرازى عن ابى محمد الرازى ععن ابى المغرا عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال سمعت ابا جعفرعليه‌السلام يقول انى لا صبر من غلامى هذا و من اهلى على ما هو امر من الحنظل انه من صبر نال بصره درجه الصائم القائم و درجه و درجه الشهيد الذى قد ضرب بسيفه قدام محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا من از اين غلام و خانواده ام چيزهايى مى بينم كه براين تلختر از حنظل است و بر آن صبر مى كنم و همانا كسى كه صبر كند، با صبر خود به درجه روزه دار شب زنده دار و درجه شهيدى مى رسد كه در پيشگاه حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله شمشير زده است

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن احمد بن ابى عبدالله عن الحسن بن الحسين بن يزيد عن ابراهيم بن ابى بكر عن عاصم عن ابى حمزه الثمالى عن ابى جعفر الباقرعليه‌السلام قال سمعته يقول من صبر على مصيبه زاده الله عزا الى عزه و ادخله الجنه مع محمد و اهل بيتهعليهم‌السلام

ترجمه :

٢. راوى مى گويد شنيدم كه امام باقرعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بر مصيبتى صبر كند، خداوند عزتش را افزون نموده و او را همراه با حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله و اهل بيت اوعليهم‌السلام به بهشت مى برد.

ثواب تسليت

حديث : ١ حدثنى حمزه بن محمد العلوى عن على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن المغيره عن السكونى عن جعفر بن محمد الصادق عن آبائهعليهم‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله التعزيه تورث الجنه

ترجمه :

١. امام صادق از پدرانشانعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: تسليت گفتن انسان را به بهشت مى برد.

حديث : ٢ و بهذاالاسناد عنهصلى‌الله‌عليه‌وآله قال من عزى حزينا كسى فى الموقف حله يحبر بها.

ترجمه :

٢. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه اندوهگينى را تسليت دهد، در روز قيامت لباسى به او مى دهند كه او را آراسته مى گرداند.

ظ

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام مرد فرزند مرده اى را تسليت داده و به او فرمودند: خداوند براى او بهتر از تو است و ثواب خدا براى تو بهتر از اوست به آن حضرتعليه‌السلام خبر دادند كه باز هم بى تابى مى كند. دوباره سراغ آن مرد آمده و به او فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نيز از دنيا رفت چرا از رحلت او سرمشق نمى گيرى ؟ آن مرد گفت : فرزندم فاسق (و بدكار) بود. آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: سه چيز در برابر اوست : شهادت به اين كه خدايى جز خداى يگانه نيست ، رحمت خداوند و شفاعت رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله و ان شاء الله هيچ كدام از اينها را از دست نخواهد داد.

ثواب زیارت قبر المومن

حديث : ٤ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى سعدبن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن ابيه عن وهب بن وهب عن جعفر بن محمد الصادق عن ابيه عن آبائهعليهم‌السلام عن رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله قال من عزى مصابا كان له مثل اجزه من غير ان ينقص من اجر المصاب شى

ترجمه :

٤. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام روايت مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه مصيبت ديده اى را تسليت دهد، براى تسليت دهنده پاداش مصيبت ديده خواهد بود، بدون اين كه چيزى از پاداش مصيبت ديده كم شود.

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد قال كنت انا و ابراهيم بن هاشم فى بعض ‍ المقابر اذ جاء الى قبر فجلس مستقبل القبله ثم وضع يده على القبر فقراا سبع مرات انا انزلناه ثم قال حدثنى صاحب هذا القبر و هو محمد بن اسماعيل بن بزيع انه من زار قبر مومن فقرا عنده سبع مرات انا انزلناه غفر الله له و لصاحب القبر.

ترجمه :

١. راوى مى گويد: من و ابراهيم بن هاشم در گورستان بوديم او بر سر قبرى رو به قبله نشست ، دستش را روى قبر گذاشت و هفت بار انا انزلناه» خوانده آنگاه گفت : صاحب اين قبر، محمد بن اسماعيل بن بزيع ، به من گفت (روايتى نقل كرد): كسى كه قبر مومنى را زيارت نموده و هفت بار در كنار آن «انا انزلناه» بخواند، خداوند او و صاحب قبر را مى آمرزد.

ثواب من مسح يده على راس يتيم

ثواب دست كشيدن بر سر يتيم

حديث : ١ ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن سلمه بن الخطاب عن اسماعيل بن اسحاق عن اسماعيل بن ابان عن غياث بن ابراهيم عن الصادق عن ابيه عن ابائهعليهم‌السلام قال قال على بن ابى طالب صلوات الله عليه ما من مومن و لا مومنه يضع يده على راس يتيم ترحما له الا كتب الله له بكل شعره مرت يده عليها حسنه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل مى نمايد كه امير المومنين فرمودند: هيچ زن و مرد مومنى نيست كه با مهربانى بر سر يتيم دست بكشد، مگر اين كه خداوند به عدد هر موئى كه دستش را بر آن مى كشد، حسنه اى براى او مى نويسد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن سلمه بن الخطاب عن على بن الحسن عن محسن بن احمد عن ابان بن عثمان عن الحسن بن السرى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما من عبد يمسح يده على راس يتيم رحمه له الا اعطاه الله بكل شعره نورا يوم القيامه

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بنده اى نيست كه با مهربانى بر سر يتيمى دست بكشد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت در مقابل هر مويى نورى به او عطا خواهد نمود.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنا على بن الحسين السعد ابادى عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن ابيه عن احمد بن انضر الخزاز عن عمروبن شمر جابر عن ابى جعفر عليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من انكر منكم قسوه قلبه فليدن يتيما فيلاطفه و ليسمح راسه يلين قلبه باذن الله ان لليتيم حقا و قال فى حديث آخر يقعده على خوانه و يمسح راسه يلين قلبه فانه هاذ فعل ذلك لان قلبه باذن الله عزوجل

ترجمه :

٣. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه از سخت دلى خود نارحت باشد، مى تواند نزد يتيمى رفته او را مورد لطف و محبت خويش قرار داده و بر سرش دست بكشد تا با خواست خدا دلش نرم شود. و در حديث ديگرى فرمودند: او را بر سر سفره خويش نشانده و بر سرش دست بكشد تا دلش نرم شود. زيرا همانا هنگامى كه اين عمل را انجام دهد، بخواست خداوند عزوجل دلش نرم مى شود.

ثواب من اسكت يتيما عند بكائه

ثواب ساكت كردن گريه يتيم

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ايوب بن نوح عن محمد بن ابى عمير عن ابن سنان قال حدثنى رجل من همدان يقال له عبيدالله بن الضحاك عن ابى خالد الاحمر عن ابى مريم الانصارى قال قال رسول الله عليه‌السلام ان اليتيم اذا بكى اهتز له العرش فيقول الرب تبارك و تعالى من هذا الذى ابكى عبدى الذى سلبته ابويه فى صغره فو عزتى و جلالى لا يسكته احد الا اوجبت له الجنه

ترجمه :

١. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا هنگامى كه يتيم بگريد، عرش خدا مى لرزد و خداى متعال مى فرمايد: چه كسى بنده مرا كه پدر و مادرش در كودكى از او گرفته ام گريانده است ! بعزت و جلالم سوگند كسى او را ساكت نمى گرداند، مگر اين كه بهشت را براى او واجب مى نمايم

ثواب المومن بعد موته و ثواب ادخال السرور على المومن

ثواب مومن پس از مرگ و خوشحال نمودن او

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن سدير الصيرفى قال كنت عند ابى عبداللهعليه‌السلام فذكروا عنده المومن فاالتفت الى فقال ياا ابا الفضل الا احدثك بحال المومن عند الله قلت بلى فحدثنى قال فقال اذا قبض الله روح المومن صعد ملكاه الى السماء فقالا ربنا عبدك فلان و نعم العبد كان لك سريعا فى طاعتك بطيئا فى معصيتك و قد قبضته اليك فماذا تامرنا من بعده قال فيقول الله لهما اهبطا الى الدنيا و كونا عند قبر عبدى فاحمدانى و سبحانى و هللانى و كبرانى و اكتبا ذلك لعبدى حتى ابعثه من قبره ثم قال الا ازيدك فقلت بلى فزدنى فقال اذا بعث الله المومن من قبره خرج معه مثال يقدمه امامه فكلما راى المومن هولا من اهوال القيامه قال له المثال لا تحزن و لا تفزع و ابشر بالسرور و الكرامه من الله حتى يقف بين يدى الله جل جلاله فيحاسبه حسابا يسيرا و يامر به الى الجنه و امثال امامه فيقول له المومن رحمك الله نعم الخارج خرجت معى من قبرى ما زلت تبشرنى بالسرور و الكرامه من الله عزوجل حتى رايت ذلك فمن انت فيقول له المثال انا السرور الذى كنت تدخله على اخيك المومن فى الدنيا خلقنى الله منه لا بشرك

ترجمه :

١. راوى مى گويد: نزد امام صادقعليه‌السلام بودم سخن از مومن به ميان آمد. آن حضرتعليه‌السلام به من رو كرده و فرمودند: اى ابا الفضل ! نمى خواهى درباره مقام مومن نزد خداوند برايت سخن بگويم ؟ عرض ‍ كردم چرا، بفرماييد. فرمودند: هنگامى كه خداوند روح مومن را گرفت : دو فرشته مراقب اعمالش به آسمان رفته و به پيشگاه خداوند عرضه مى دارند: خدايا فلان بنده ات بنده خوبى بود. در طاعت تو شتابان و در نافرمانيت كند بود. و اكنون آن را بسوى خود برده اى در اين حال چه دستورى مى فرمايى ؟ خداوند به آنها دستور مى دهد: به دنيا بازگشته و در كنار قبر بنده ام باشيد. مرا تحميد، تسبيح ، تهليل و تكبير نموده(١٢٣) و اين اعمال را براى بنده ام بنويسيد تا او را از قبرش بر انگيزم آنگاه حضرتعليه‌السلام فرمودند: نمى خواهى بيشتر برايت بگويم عرض كردم چرا، بفرماييد فرمودند: هنگامى كه خداوند مومن را از قبرش بر مى انگيزد، مثالى همراه با او از قبر بيرون آمده و در جلو او حركت مى كند و هرگاه كه مومن ترسى از ترسهاى قيامت را مى بيند، آن مثال به او مى گويد: اندوهگين مباش و نترس ‍ و به سرور و بزرگداشت خداى عزوجل مژده بده و پيوسته او را به سرور خداى عزوجل مژده مى دهد تا در پيشگاه خداى بزرگ بايستد. آنگاه خداوند حساب اسانى از او كشيده و دستور مى فرمايد: او را به بهشت ببريد - در اين جا نيز مثال همراه اوست مومن به او مى گويد: تو مثال خوبى هستى كه از قبر با من بيرون آمدى و پيوسته مرا به سرور و بزرگداشتى از جانب خداى عزوجل مژده دادى تا جايى كه آن را با چشم خود ديدم تو كيستى ؟ مثال مى گويد: من همان سرورى هستم كه آن را در دنيا در دل برادر مومنت وارد ساختى خداوند مرا از آن آفريد تا تو را مژده دهم

ثواب محبه الولد

ثواب دوست داشتن فرزند

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن العبيدى عن ابن ابى عمير عن رجل عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ان الله عزوجل يرحم الرجل لشده حبه لولده

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا خداى عزوجل براى اين كه مردى فرزندش را بسيار دوست دارد، به او ترحم مى نمايد

ثواب من دخل السوق فاشترى تحفه فحملها الى عياله و ثواب من فرح ابنته و مناقر بعين ابن

ثواب بردن تحفه براى خانواده و خوشحال كردن دختر يا پسر

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن سلمه بن الخطاب عن ايوب بن سليم العطار عن اسحاق بن بشر الكاهلى عن سالم الافطس عن سعيد بن جبير عن ابن عباس قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من دخل السوق فاشترى تحفه فحملها الى عياله كان كحامل صدقه الى قوم محاويج و ليبدا بالاناث قبل الذكور فانه من فرح انثى فكانما اعتق رقبه من ولد اسماعيل و من اقر بعين ابن فكانما بكى من خشيه الله و من بكى من خشيه الله ادخله الله جنات النعيم

ترجمه :

١. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه به بازار رفته ، تحفه اى خريده و آن را براى خانواده اش بياورد، مانند كسى است كه براى نيازمندان صدقه برده باشد. و بايد در دادن آن تحفه دختران را بر پسران مقدم داشته و ابتدا به دختران بدهد. همانا كسى كه دخترى را خوشحال كند، گويا يكى از فرزندان حضرت اسماعيلعليه‌السلام را از بردگى آزاد نموده است و كسى كه پسرى را خوشحال كند، گويا از عظمت خداوند گريسته است و كسى كه از عظمت خدا بگريد. خداوند او را به بهشت نعمتها مى برد.

ثواب اب البنات

ثواب پدر دختران

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن موسى بن عمر عن ابى عبدالله عن يحيى بن خاقان عن رجل عن ابان بن تغلب عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال البنات حسنات و البنون نعمه و الحسنات يثاب عليها و النعمه يسال عنها.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دختران حسنه ها و پسران نعمت هستند. در مقابل ثواب مى دهند و در مقابل نعمت حساب مى كشند.

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن البرقى رفعه قال بشر النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله بفاطمىعليهم‌السلام فنظر فى وجوه اصحابه فراى الكراه فيهم فقال ما لكم ريحانه اشمها و رزقها على الله عزوجل ترجمه :

٢. پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله را به تولد حضرت فاطمهعليه‌السلام مژده دادند. آن حضرتصلى‌الله‌عليه‌وآله به اصحاب خود نگريسته و ناراحتى را در سيماى آنان مشاهده نمود. فرمودند: چرا ناراحت شديد ! گياه خوشبويى است كه آن را مى بويم و رزق او با خداست

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى عن عباس الزيات عن حمزه بن حمران عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال اتى رجل النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله و عنده رجل فاخبره بمولود له فتغير لون الرجل فقال له النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله ما لك قال خير قال قل قال خرجت و المراه تمخض فاخبرت آنهاولدت جاريه فقال له النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله الارض تقلها و السماء تظلها و الله يرزقها و هى ريحانه تشمها ثم اقبل على اصحابه فقال من كانت له ابنه فهو مفدوح و من كانت له ابنتان فياغوثاه و من كانت له ثلاث بنات وضع عنه الجهاد و كل مكروه و من كانت له اربع بنات فيا عبادالله اعينوه يا عباد الله اقرضوه يا عبادالله ارحموه

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مردى نزد پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله بود كه به او خبر دادند صاحب فرزندى شده است رنگ او تغيير كرد. پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله از او پرسيدند چه اتفاقى افتاده است ؟ عرض كرد: خير است فرمودند: بگو. عرض كرد: وقتى از منزل بيرون آمدم ، وقت زاييدن زنم بود. الان به من خبر دادند كه دخترى به دنيا آورده است

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: سنگينيش بر زمين و آسمان سايبان اوست خداوند روزى او را عنايت مى نمايد و گياه خوشبويى است كه آن را مى بويى آنگاه به اصحاب رو نموده و فرمودند: كسى كه يك دختر داشته باشد، گرفتار است و كسى كه دو دختر داشته باشد، بايد به فريادش رسيد و كسى كه سه دختر داشته باشد، جهاد و هر تكليف سختى از او برداشته مى شود و كسى كه چهار دختر داشته باشد، بايد گفت : اى بندگان خدا او را يارى كنيد ! اى بندگان خدا به او قرض دهيد ! اى بندگان خدا به او رحم كنيد

حديث : ٤ ابى و محمد بن الحسن رضى الله عنهما قالا حدثنا احمد بن ادريس و محمد بن يحيى العطار جميعا عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد يرفعه الى احد الامامين الباقر او الصادقعليهم‌السلام قال اذا اصاب الرجل ابنه بعث الله اليها ملكا فامر جناحه على راسها و صدرها و قال ضعيفه خلقت من ضعف المنفق عليها معان الى يوم القيامه

تم كتاب ثواب الاعمال و الحمدلله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله

ترجمه :

٤. راوى از يكى از دو امام باقرعليه‌السلام يا امام صادقعليه‌السلام روايت مى نمايد كه فرمودند: هنگامى كه مردى دختر دار وارد شد، خداوند فرشته اى مى فرستد و او بالش را بر سر و سينه او كشيده مى گويد: ضعيفى آفريده شده است كسى كه مخارج او را بپردازد، تا روز قيامت يارى خواهد شد.

عقاب من اتى الله من غير بابه

مجازات عبادت به روشى كه خداوند دستور نداده است

بِسْمِ الله الْرَّحْمن الْرَّحيم

حديث : ١ خبرنا ابو جعفر محمد بن على بن الحسين بن موسى بن بابويه القمى مصنف هذا الكتاب قال :

حدثنى ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن صفوان بن يحيى عن اسحاق بن غالب عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : عبدالله حبر من احبار بنى اسرائيل حيت صار مثل الخلال فاوحى الله عزوجل الى نبى زمانه قل له : و عزتى و جلالى و جبروتى لو انك عبدتنى حتى تذوب كما تذوب الاليه فى القدر ما قبلت منك حتى تاتينى من الباب الذى امرتك

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: يكى از بزرگان دين بنى اسرائيل آن قدر خداوند را عبادت كرد كه مثل چوب باريك شد. خداوند به پيامبر آن زمان وحى كرد كه به او بگو خداوند مى فرمايد: به عزت ، بزرگى و عظمتم سوگند اگر آن قدر مرا عبادت كنى كه مانند پيه در ديگ آب شوى ، از تو قبول نخواهم كرد، مگر اين كه از درى كه دستور داده ام بسوى من بيايى

عقاب المتهاون باءمرالله سبحانه

مجازات سكب شمردن امر خداى متعال

حديث : ١ اءبى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال :قال : آياكم و الغفله فانه من غفل فانما يغفل على نفسه و آياكم و التهاون بامر الله عزوجل فانه من تهاون بامر الله اهانه الله يوم القيامه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: از غفلت بپرهيزيد كه بضرر خودتان است امر خداوند عزوجل را سبك نشماريد. زيرا همانا كسى كه امر خداوند عزوجل را سبك شمارد، خداوند در روز قيامت او را خوار مى نمايد.

عقاب من ابغض اهل بيت النبى صلى‌الله‌عليه‌وآله و آله

مجازات دشمنى با اهل بيت پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم قال : حدثنى محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح الاسدى عن محمد بن مروان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : من ابغضنا اهل ابيت بعثه الله عزوجل يهود يا قيل : يا رسول الله و ان شهد الشهادتين قال : نعم انما احتجز بهاتين الكلمتين عند سفك دمه او يودى الجزيه و هو صاغر ثم قال : من ابغضنا اهل ابيت بعثه الله يهوديا و قيل : و كيف يا رسول الله قال : ان ادرك الدجان آمن به

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه با خانواده ما دشمنى نمايد خداوند او را يهودى بر مى انگيزد، عرض كردند: اى رسول خدا ! گرچه شهادتين را بگويد؟ فرمودند: بله ، زيرا شهادتين را فقط بخاطر ريخته نشدن خون خود يا فرار از جزيه دادن همراه با خوارى ، گفته است آنگاه دوباره فرمودند: كسى كه با خانواده ما دشمنى كند، خداوند او را يهودى بر مى انگيزد. عرض كردند: چگونه اى رسول خدا؟ فرمودند: اگر دجال را درك كند، به او ايمان خواهد آورد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن بن الوليد رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن المثنى عن اسماعيل الجعفى قال : سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : لا يبغضنا اهل البيت احد الا بعثه الله يوم القيامه اجذم

ترجمه :

٢. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه نقل نمودند :رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هيچ كسى با خانواده ما دشمنى نمى كند، مگر اين كه خداوند او را بى دست بر مى انگيزد.

عقاب من جهل حق اهل البيت عليهم السلام

مجازات نداستن حق اهل بيتعليهم‌السلام

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى على بن موسى عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن كرام الخثعمى عن ابى الصامت عن النعلى بن خنيس قال : قال ابو عبداللهعليه‌السلام : يا معلى او ان عبدا عبدالله ماه عام بين الركن و المقام يصوم النهار و يقوم الليل حتى يسقط حاجباه على عينيه و تلتقى تراقيه هر ما جاهلا لحقنا لم يكن له ثواب

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام به «معلى بن خنيس» فرمودند: اى معلى ! اگر كسى صد سال خداوند را بين ركن و مقام عبادت كند، روزها را روزه گرفته و شبهايش را عبادت كند، بگونه اى كه از پيرى زياد، ابروانش روى چشمهايش را گرفته و پشتش خم شود، ولى حق ما را نشناسد، پاداشى نخواهد داشت

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن محمد بن على عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن عاصم عن ابى حمزه قال : قال لنا على بن الحسينعليه‌السلام : اى البقاع افضل فقلت : الله و رسوله و ابن رسوله اعلم قال : ان افضل البقاع ما بين الركن و المقام ولو ان رجلا عمر ما عمر نوحعليه‌السلام فى قومه الف سنه الا خمسين عاما يصوم النهار و يقوم الليل فى ذلك المقام ثم لقى الله عزوجل بغير و لا يتنا لم ينتفع بذلك شيئا.

ترجمه :

٢. راوى مى گويد: امام زين العابدينعليه‌السلام از ما پرسيدند: كدام نقطه از زمين بهتر است ؟ عرض كردم : خدا و رسول او و پسر و رسولش داناترند. فرمودند: برترين مناطق بين ركن و مقام است و اگر مردى باندازه حضرت نوحعليه‌السلام عمر كند - نهصد و پنجاه سال - و در آن مكان روزها را روزه گرفته و شبها را عبادت كند، آنگاه بدون ولايت ما با خداوند ملاقات كند، اين كارها براى او هيچ سودى نخواهد داشت

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن على بن عقبه بن خالد عن ميسر قال : كنت عند ابى جعفرعليه‌السلام و عنده فى الفسطاط نحو من خمسين رجلا فجلس بعد سكوت منا طويلا فقال : ما لكم لعلكم ترون انى نبى الله و الله ما انا كذلك و لكن لى قرابه من رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله و ولاده فمن وصلنا وصله الله و من احبنا احبه الله عزوجل و من حرمنا حرمه الله اتدرون اى البقاع افضل عند الله منزله فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه فقال : ذلك مكه الحرام التى رضيها الله لنفسه حرما و جعل بيته فيها ثم قال : اتدورن اى البقاع افضل فيها عند الله حرمه فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه فقال : ذاك المسجد الحرام ثم قال : اتدورن اى بقعه فى المسجد الحرام اعظم عند الله حرمه فلم يتكلم احد منا فكان هو الراد على نفسه قال : ذاك ما بين الركن الاسود و المقام و باب الكعبه و ذلك حطيم اسماعيلعليه‌السلام ذاك الذى كان يزود فيه غنيماته و يصلى فيه و الله لو ان عبدا صف قديمه فى ذلك المكان قام الليل مصليا حتى يجيئه النهار و صام النهار حتى يجيئه الليل و لم يعرف حقنا و حرمتنا اهل البيت لم يقبل الله منه شيئا ابدا.

ترجمه :

٣. راوى مى گويد: با حدود پنجاه نفر در چادرى در خدمت امام باقرعليه‌السلام بودم پس از سكوتى طولانى آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: شايد فكر مى كنيد من پيامبر خدا هستم بخدا سوگند چنين نيست ولى من از نزديكان رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله بوده و از نسل او مى باشم كسى كه به ما خوبى كند، خداوند به او خوبى مى نمايد. كسى كه ما را دوست داشته باشد، خداوند عزوجل او را دوست خواهد داشت و كسى كه ما را محروم نمايد، خداوند او را محروم خواهد نمود. آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه از زمين را بهتر مى داند؟ كسى سخنى نگفت و آن حضرتعليه‌السلام خود پاسخ دادند و فرمودند :خداوند مكه را بهترين نقطه زمين مى داند كه آن را حرم خود ساخته و خانه خود را در آن قرار داده است آنگاه پرسيدند: آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه آن را محترمتر مى داند كسى سخنى نگفت و آن حضرتعليه‌السلام خود پاسخ داده و فرمودند: مسجد الحرام محترمترين نقطه آن است آنگاه پرسيدند: آيا مى دانيد خداوند كدام نقطه مسجد الحرام را محترمتر مى داند؟ باز هم كسى سخن نگفت آن حضرتعليه‌السلام خود پاسخ داده و فرمودند: محترمترين نقطه «ركن اسود»، مقام و در كعبه است كه «حطيم» حضرت اسماعيلعليه‌السلام بوده و در آن به گوسفندانش غذا مى داد و نماز مى خواند. بخدا سوگند اگر كسى در اين مكان شبها را تا صبح نماز خوانده و روزها را تا شب روزه بگيرد ولى حق و احترام ما اهل بيت را نداند، خداوند هيچ گاه عملى از او را نمى پذيرد.

عقاب من مات لا يعرف امامه

مجازات مرگ در حال نشناختن امام

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى قال : حدثنى عبدالعظيم بن عبدالله الحسنى و كان مرضيا عن محمد بن عمر عن حماد بن عثمان عن عيسى بن السرى ابى اليسع قال : قلت لابى عبدالله عليه‌السلام : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : من مات لا يعرف امامه مات ميته جاهليه قال ابو عبداللهعليه‌السلام : احوج ما يكون الى معرفته اذا بلغ نفسه هذا و اشار بيده الى صدره فقال : لقد كنت على امر حسن

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام درباره اين فرمايش رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله پرسيدم كه فرموده اند: كسى كه بميرد و امام خود را نشناسد با مرگ زمان جاهليت از دنيا رفته است امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زمانى كه نفس انسان به اينجا برسد و با دست به سينه اش اشاره كرد. بيشترين احتياج را به آن خواهد داشت (يعنى به شناخت امام خود) آنگاه فرمودند: عقيده تو در اين مورد درست است

حديث : ٢ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران عن رجل عن ابى المغرا عن ذريح عن ابى حمزه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : منا الامام المفروض طاعته من جحده مات يهوديا او نصرانيا و الله ما ترك الارض منذ قبض الله عزوجل آدمعليه‌السلام الا و فيها امام يتهدى به الى الله حجه على العباد من تركه هلك و من لزمه نجا حقا على الله

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: امامى كه اطاعت او واجب است ، از ماست كسى كه او را انكار نمايد، يهودى يا مسيحى خواهد مرد. بخدا سوگند از زمانى كه خداوند عزوجل حضرت آدمعليه‌السلام را قبض روح نموده است ، زمين را بدون امامى كه مردم را به حق راهنمايى نمايد نگذاشته است ، امامى كه حجت بر بندگان خداست .ترك كنندگان او هلاك شده اند و خداوند نجات فرمانبرداران او را تضمين نموده است

عقاب من اطاع اماما جائراليس من الله عزوجل

مجازات اطاعت از پيشواى ظالمى كه از جانب خداوندعزوجل نيست

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن حبيب السجستانى عن ابى جعفرعليه‌السلام قال :قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : قال الله عزوجل لا عذبن كل رعيه فى الاسلام اطاعت اماما جائرا ليس من الله عزوجل و ان كانت الرعيه فى اعمالها بره تقيه و لا عفون عن كل رعيه فى الاسلام اطاعت اماما هاديا من الله عزوجل و ان كانت الرعيه فى اعمالها ظالمه مسيئه

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايد: كسى را كه در اسلام از پيشواى ظالمى كه از جانب خداوند عزوجل نيست اطاعت كند، حتما عذاب مى كنم ، گرچه انسان نيكوكار و با تقوايى باشد و هر كسى كه در اسلام از پيشواى هدايتگرى كه از اطراف خداوند عزوجل باشد اطاعت كند، حتما او را مى بخشم ، گرچه خود ستمكار و بدكار باشد.

عقاب من ام قوما و فيهم من هو اعلم منه و افقه