شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

مجازات به عهده گرفتن رهبرى جامعه اى كه در آن جامعه عالمتر و فقيهتر از اوباشد

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن محمد بن خالد عن القاسم بن محمد الجوهرى عن الحسين بن ابى العلاء عن العرزمى عن ابيه رفع الحديث الى رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله قال : من ام قوما و فيهم من هو اعلم منه و افقه لم يزل امرهم الى سفال الى يوم القيامه

ترجمه :

١. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه رهبرى جامعه اى را به عهده بگيرد و در آن جامعه دانشمندتر و فقيه تر از او باشد، آن جامعه تا روز قيامت به انحطاط مى رود.

عقاب من صلى و ترك الصلاه على النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله و من ذكر عنده النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله و لم يصل عليه

مجازات صلوات نفرستادن بر پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله در نماز و هنگامى كه ناماو را مى برند

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح الاسدى عن محمد بن مروان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال :اذا صلى احدكم و لم يصل على النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله فى صلاته يسلك بصلاته غير سبيل الجنه و قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من ذكرت عنده فلم يصل على فدخل النار فابعده الله و قالصلى‌الله‌عليه‌وآله : من ذكرت عنده فنسى الصلاه على خطى به طريق الجنه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه نماز بخواند و در نماز بر پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله صلوات نفرستد، با نماز خود راه غير بهشت را پيموده است و رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند :كسى كه نام مرا پيش او ببرند و بر من صلوات نفرستد و به جهنم برود، خداوند او را از رحمت خود دور گرداند و نيز فرمودند: كسى كه نام مرا پيش او ببرند و او صلوات بر من را فراموش كند، در راه بهشت به اشتباه مى افتد.

عقاب الناصب و الجاحد لامير المومنين عليه‌السلام و الشاك فيه و المنكر له

مجازات دشمن و منكر ولايت و جانشينى امير المومنين عليه‌السلام و شك كننده در اين مطلب

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى موسى بن عمران عن الحسين بن يزيد عن على بن ابى حمزه عن ابى بصير قال : قال ابو عبدالله مدمن الخمر كعابد الوثن و الناصب لال محمد شر منه قلت : جعلت فداك و من اشر من عابد الوثن فقال : ان شارب الخمر تدركه الشفاعه يوما ما و ان الناصب لو شفع فيه اهل السماوات و الارض لم يشفعوا.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: شرابخوار مانند بت پرست است و دشمن آل محمد بدتر از اوست فدايت گردم چرا؟ فرمودند :زيرا بدون ترديد بالاخره روزى شرابخوار مشمول شفاعت خواهد شد و ولى اگر آسمان و زمين دشمن اهل بيت را شفاعت كنند، شفاعت آنها پذيرفته نخواهد شد.

حديث : ٢ و بهذاالاسناد عن الحسين بن يزيد عن عتيبه بياع القصب عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائهعليهم‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ان الجنه لتشتاق لاحباء علىعليه‌السلام و تشتد زفيرها على اعداء علىعليه‌السلام و هم فى الدنيا قبل ان يدخلوها و ان النار لتغيظ و تشتد زفيرها على اعداء على عليه‌السلام و هم فى الدنيا قبل ان يدخلوها.

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا در حالى كه دوستدران علىعليه‌السلام در دنيا هستند و هنوز به بهشت نرفته اند، بهشت مشتاق آنهابوده و نورش را براى آنها افزايش مى دهد. و همانا در حالى كه دشمنان علىعليه‌السلام در دنيا هستند و هنوز به جهنم نرفته اند، گرماى آن براى آنها بيشتر شده و صدايش نيز برايشان افزون مى شود.

حديث : ٣ ابى رحمه الله قال : حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد قال : حدثنى ابو عبدالله الرازى عن احمد بن محمد بن ابى نصر عن صالح بن سعيد عن ابى سعبد القماط عن ابان بن تغلب قال : قال ابو عبداللهعليه‌السلام : كل ناصب و ان تعبد و اجتهد يصير الى هذه الايه : «عامله ناصبه تصلى نارا حاميه».

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر كدام از دشمنان اهل بيت گرچه در طاعت و عبادت خدا تلاش و كوشش كنند، سرنوشتشان همين است كه اين آيه مى فرمايد: «كارشان رنج و مشقت است و پيوسته در آتش فروزان جهنم در عذاب خواهند بود.»(١٢٤).

حديث : ٤ و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن اسحاق عن عبدالله بن حماد عن عبدالله بن سنان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : ليس ‍ الناصب من نصب لنا اهل البيت لانك لم تجد رجلا يقول انا ابغض محمدا و آل محمد و لكن الناصب من نصب لكم و هو يعلم انكم تتولونا و انكم من شيعتنا.

ترجمه :

٤. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: ناصبى كسى نيست كه با ما اهل بيت دشمين كند. زيرا كسى نمى گويد من دشمن محمد و آل محمد هستم بلكه ناصبى كسى است كه با شما دشمنى مى ورزد و مى داند شما دوستدار و پيرو ما هستيد.

حديث : ٥ و بهذاالاسناد عن عبدالله بن حماد عن عبدالله بن بكير عن حمران بن اعين عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : لو ان كل ملك خلقه الله عزوجل و كل نبى بعثه الله وكل صديق و كل شهيد شفعوا فى ناصب لنا اهل البيت ان يخرجه الله عزوجل من النار ما اخرجه الله ابدا و الله عزوجل يقول فى كتابه : «ما كثين فيه ابدا».

ترجمه :

٥. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: اگر همه فرشتگانى را كه خداوند عزوجل آفريده و همه پيامبرانى را كه خداوند برانگيخته است همه صديقيثن و همه شهدا، در مورد دمشن ما اهل بيت شفاعت نمايند كه خداوند عزوجل او را از جهنم خارج كند، خداوند هيچ گاه او را از جهنم بيرون نخواهد آورد. خداوند عزوجل در قرآن مى فرمايد: «هميشه در آن (جهنم) مى مانند.»(١٢٥).

حديث : ٦ و بهذاالاسناد عن عبدالله بن حماد عن عمر و بن شمر عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : من لم يعرف سوء ما اتى الينا من ظلمنا و ذهاب حقنا و ما نكبنا به فهو شريك من اتى الينا فيما و لينا به

ترجمه :

٦. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: كسى كه ظلم ها، حق كشى ها و ناراحتيهايى را كه براى ما ايجاده كرده اند، اعمال بدى نداند، در تمام اينها با كسى كه مرتكب اين ستمها شده شريك خواهد بود.

حديث : ٧ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى ابو عبدالله الرازى عن على بن سليمان بن رشيد رفعه الى امير المومنين على بن ابى طالبعليه‌السلام قال : يحشر المرجئه عميانا و امامهم اعمى فيقول بعضى من يراهم من غير امتنا :ما نرى امه محمد عميانا فيقال لهم : ليسوا من امه محمد انهم بدلوا فبدل بهم و غيروا فغير ما بهم

ترجمه :

٧. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: خداوند عزوجل طايفه «مرجئه»(١٢٦) وپيشواى آنها را كور محشور مى نمايد. بعضى از كفار مى گويند: همه امت محمد كور هستند و به آنها گفته خواهد شد. اينها از امت محمد نيستند. اينها عقايد اسلامى را تغيير داده ، خود نيز تغيير كردند و احكام را دگرگون ساخته ، خود نيز دگرگون شدند.

حديث : ٨ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن عيسى عن الفضل بن كثير المدائنى عن سعيد بن ابى سعيد البلخى قال :سمعت اباالحسنعليه‌السلام يقول : ان الله عزوجل فى كل وقت صلاه يصليها مصليها ارسل رحمه لعباده المومنين و المعتقدين و فى بعض هذا الخلق لعنه قال : قلت : جعلت فداك و لم قال : بجحودهم حقنا و تكذيبهم آيانا.

ترجمه :

٨. راوى مى گويد از امام كاظمعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل در وقت هر نماز براى بندگان مومن و معتقد خود رحمت مى فرستد و براى عده اى ديگر لعنت عرض كردم : براى چه كسانى ؟ فرمودند: براى كسانى كه حق ما را انكار كرده و ما را تكذيب كردند.

حديث : ٩ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمد بن عائذ عن ابى خديجه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : يوتى يوم القيامه بابليس لعنه الله مع مضل هذه الامه فى زمامين غلظهما مثل جبل احد فيسحبان على وجوههما فيسد بهما باب من ابواب النار.

ترجمه :

٩. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در روز قيامت ابليس لعين را همراه با گمراه كننده اين امت مى آورند با افسارهايى به ضخامت كوه احد. آنها را به صورت به روى زمين مى كشند و يك در از درهاى جهنم بواسطه آن ها بسته مى شود.

حديث : ١٠ حدثنى محمد بن الحسين رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى عباد عباد بن سليمان عن محمد بن سليمان الديلمى عن ابيه قال : قلت لابى عبداللهعليه‌السلام : « هل اتيك حديث الغاشيه». قال : يغشاهم القائمعليه‌السلام بالسيف قال : قلت «وجوه يومئذ خاشعه» قال : يقول : خاضعه و لا تطيق الامتناع قال :قلت : «عامله» قال : عملت بغير ما انزل الله عزوجل قلت :«ناصبه» قال : نصبت لغير ولاه الامر قال : قلت : «تصلى نارا حاميه» قال : تصلى نرا الحرب فى الدنيا على عهد القائمعليه‌السلام و فى الاخره نار جهنم

ترجمه :

١٠. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام پرسيدم معنى آيه(هل اتيك حديث الغاشيه) (١٢٧) چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه قائم آل محمدعليه‌السلام به آنها شمشير مى زند. عرض كردم : معنى آيه(وجهه يومئذ خاشعه ) (١٢٨) چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه متواضع بوده و نمى توانند سرپيچى كنند. عرض كردم معنى(عامله) (١٢٩) چيست ؟ فرمودند معنايش اين است كه اعمال آنها بر طبق دستورات الهى نبوده است عرض كردم معنى (ناصبه)(١٣٠) چيست ؟فرمودند: يعنى كسانى كه صلاحيت نداشتند، براى امامت برگزيدند. عرض كردم : معنى(تصلى نارا حاميه) (١٣١) چيست ؟ فرمودند: معنايش اين است كه در دنيا وارد آتش جنگى كه در زمان قائم ال محمدعليه‌السلام روى مى دهد، شده و در آخرت وارد آتش جنهم مى شوند.

حديث : ١١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله قال : حدثنى احمد بن ابى عبدالله عن على بن عبدالله عن موسى به سعدان عن عبدالله بن القاسم الحضرمى عن المفضل بن عمر عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال ابو جعفرعليه‌السلام : ان الله تبارك و تعلى جعل علياعليه‌السلام علما بينه و بين خلقه ليس بينهم و بينه علم غيره فمن تبعه كان مومنا و من جحده كان كافرا و من شك فيه كان مشركا.

ترجمه :

١١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام باقرعليه‌السلام فرمودند: خداى متعال امام علىعليه‌السلام را نشانه اى بين خود و خلقش قرار داده است و جز او نشانه ديگرى نيست پيرو او مومن ، منكر او كافر و كسى كه در او شك كند، مشرك است

حديث : ١٢ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن حسان السلمى عن محمد بن جعفر عن ابيهعليه‌السلام قال : علىعليه‌السلام باب الهدى من خالفه كان كافرا و من انكره دخل النار.

ترجمه :

١٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: امام علىعليه‌السلام در هدايت كسى كسى كه با او مخالفت كند، كافر است و كسى كه ولايت او را انكار كند، به جهنم مى رود.

حديث : ١٣ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى ابو عمران الارمنى عن الحسن بن على بن ابى حمزه البطلائنى عن الحسين بن اى العلاء قال : سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول : لو جحد امير المومنينعليه‌السلام جميع من فى الارض لعذبهم الله جميعا و ادخلهم النار.

ترجمه :

١٣. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: اگر همه مردم روى زمين ولايت امام علىعليه‌السلام را انكار كنند، خداوند همه آنها را عذاب نموده و به جهنم مى برد.

حديث : ١٤ و بهذالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران قال : اخبرنى ابى عن اسحاق بن جرير البجلى قال : قال : ابوعبداللهعليه‌السلام : جاء نى ابن عمك كانه اعرابى مجنون و عليه آزار و طيلسان و نعلاه فى يده فقال لى : ان قوما يقولون فيك قلت له : الست عربيا قال بلى قلت ان العرب لا تبغض علياعليه‌السلام ثم قلت له :لعلك ممن يكذب بالحوض اما و الله لئن ابغضته ثم وردت عليه الحوض لتموتن عطشا.

ترجمه :

١٤. راوى مى گويد امام صادقعليه‌السلام به من فرمودند: پسر عمويت مانند ديوانه بيابانى پيش من آمد: جامه گشادى پوشيده ، پارچه اى روى خود انداخته و كفشهايش را در دستانش گرفته بود. به من گفت بعضى ها درباره تو چيزهايى مى گويند. از او پرسيدم : شهر نشين نيستى ؟ گفت : چرا. گفتم : مردم شهر كه دشمن امام علىعليه‌السلام نيستند(١٣٢). آنگاه به او گفتم : شايد از كسانى هستى كه حوض كوثر را تكذيب مى كنند. بدان كه بخدا سوگند اگر با او دشمنى كنى ، آن هنگام كه در كنار حوض كوثر نزد او بروى ، حتما از تشنگى خواهى مرد.

حديث : ١٥ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن حسان السلمى عن محمد بن جعفر عن ابيهعليه‌السلام قال : نزل جبرئيلعليه‌السلام على النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله فقال : يا محمد السلام يقرئك السلام و يقول : خلقت السماوات السبع و ما فيهم و الارضين السبع و ما عليهن و ما خلقت موضعا اعظم من الركن و المقام ولو ان عبدا دعانى منذ خلقت السماوات و الارضين ثم لقينى جاحدا لولايه على لا كببته فى سقر.

ترجمه :

١٥. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: جبرئيلعليه‌السلام بر پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله فرود آمد و گفت : خداوند به تو سلام رسانيده و مى فرمايند: آسمانهاى هفتگانه و آنچه در آنها است نيز زمينهاى هفتگانه و آنچه روى آنها است را آفريده و هيچ مكانى را ارجمندتر از ركن و مقام نيافريدم اگر بنده اى از هنگامى كه آسمانها و زمينها را آفريده ام (در اين مكان) به درگاه من دعا كند، سپس در حالى كه منكر ولايت على است مرا ملاقات كند، او را به صورت به جهنم مى افكنم

حديث : ١٦ ابى رحمه الله قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد قال : حدثنى ابرهيم بن اسحاق عن محمد بن سليمان الديلمى عن ابيه سليمان

عن ميسر بياع الزطى قال : دخلت على ابى عبداللهعليه‌السلام فقلت له : جعلت فداك ان لى جارا لست انتبه الا على صوته امام تاليا كتابه يكرره و يبكى و يتضرع و اما داعيا فسالت عنه فى السر و العلانيه فقيل لى : انه مجتنب لجميع المحارم قال : فقال : يا ميسر يعرف شيئا مما انت عليه قال قلت : الله اعلم قال : فحججت من قابل فسالت عن الرجل فوجدته لا يعرف شيئا من هذا الامر فدخلت على ابى عبداللهعليه‌السلام فاخبرته بخبر الرجل فقال لى مثل ما قال فى العام الماضى : يعرف شيئا مما انت عليه قلت : لا قال : يا ميسر اى البقاع اعظم حرمه قال قلت : الله و رسوله و ابن رسوله اعلم قال : يا ميسر ما بين الركن و المقام روضه من رياض الجنه و ما بين القبر و المنبر روضه من رياض الجنه و الله لو ان عبدا عمره الله فيما بين الركن و المقام و فيما بين القبر و المنبر يعبده الف عام ثم ذبح على فراشه مظلوما كما يذبح الكبش الاملح ثم لقى الله عزوجل بغير و لا يتنا لكان حقيقا على الله عزوجل ان يكبه على منخريه فى نار جهنم

ترجمه :

١٦. «ميسر بياع زطى» مى گويد: به ديدن امام صادقعليه‌السلام رفته و به او عرض كردم : فدايت گردم ! همسايه اى دارم كه فقط با صداى او بيدار مى شوم يا قرآن خوانده ، آيات آن را تكرار كرده و گريه و تضرع مى كند يا به گريه و تضرع دعا مى كند. مى گويند از همه حرامهاى خداوند پرهيز مى كند.

آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: اى ميسر ! آيا اعتقادات تو را هم دارد؟ عرض كردم : خداوند مى داند. سال آينده كه به حج رفتم از اعتقادات او پرسيدم معلوم شد اصلا ولايت اهل بيت را ندارد. دوباره به ديدن آن حضرتعليه‌السلام رفته و از آن مرد سخن گفتم او دوباره سئوال سال گذشته را تكرار نموده و فرمودند: آيا به اعتقادات تو معتقد است ؟ عرض ‍ كردم خير. فرمودند: اى ميسر ! كدام نقطه زمين محترمتر است ؟ عرض ‍ كردم : خدا و رسول او و پسر رسولش داناترند. فرمودند: اى ميسر ! بين ركن و مقام يك گلزار از گلزارهاى بهشت و بين قبر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله و منبر او نيز گلزار ديگرى از گلزارهاى بهشت است اگر خداوند عمر بنده اى را آن قدر طولانى نمايد كه هزار سال بين ركن و مقام و بين قبر رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله و منبرش ، او را عبادت كند، آنگاه همانگونه كه قوچ زيبا را ذبح مى كنند، او را مظلومانه در بسترش بكشند و سپس بدون ولايت ما خداوند عزوجل را ملاقات كند، سزاوار است كه خداوند او را با صورت در آتش جهنم بيفكند.

حديث : ١٧ و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن على الهمدانى عن حنان بن سدير عن ابيه قال : سمعت ابا جعفر عليه‌السلام يقول :ان عدو على عليه‌السلام لا يخرج من الدنيا حتى يجرع جرعه من الحميم و قال : سواء على من خالف هذا الامر صلى او زنى

ترجمه :

١٧. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: همانا دشمن على از دنيا نمى رود، تا اينكه جرعه اى از آب جوش جهنم بنوشد. فرمودند: كسى كه مخالف ولايت على باشد، فرقى نمى كند كه نماز بخواند يا زنا كند.

حديث : ١٨ و فى حديث اخر قال الصادقعليه‌السلام الناصب لنا اهل البيت لايبالى صام ام صلى زنا ام سرق انه فى النار انه فى النار.

ترجمه :

١٨. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دشمن ما اهل بيت برايش فرقى نمى كند كه روزه بگيرد، نماز بخواند، زنا كند يا دزدى بهر حال حتما در جهنم است حتما در جهنم است

حديث : ١٩ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن على بن الحكم عن هشام بن سالم قال : قلت لابى عبداللهعليه‌السلام : ماترى فى رجل سبابه لعلىعليه‌السلام قال : هو و الله حلال الدم لو لا ان يعم به بريئا قلت : اى شى يعم به يريئا قال :يقتل مومن بكافر.

ترجمه :

١٩. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام پرسيدم دشمنام دهنده به امام علىعليه‌السلام چه حكمى دارد؟ فرمودند: بخدا سوگند ريختن خون او حلال است ، البته اگر باعث ريختن خون بى گناهى نشود. عرض كردم چگونه ممكن است باعث ريختن خون بى گناهى شود؟ فرمودند: مومنى در مقابل كافرى كشته شود (يعنى در صورتى كشتن دشنام دهنده جايز است كه منجر به كشته شدن خودش يا مومن ديگرى نشود.)

حديث : ٢٠ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحكم بن مسكين عن ابى سعيد المكارى عن رجل عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال امير المومنينعليه‌السلام اصبح عدونا على شفا حفره من النار شفا حفرته قد انهارت به فى نار جهنم فتعسا لاهل النار و بئس مثواهم ان الله عزوجل يقول :«بئس مثوى المتكبرين» و ما من احد يقصر عن حبنا لخير جعله الله عنده

ترجمه :

٢٠. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: دشمن ما بر لبه پرتگاه جهنم است كه بالاخره در آن مى افتد. خدا جهنميان را نابود كند. آنان جايگاه بدى دارند. خداوند عزوجل مى فرمايد «متكبرين جايگاه بدى دارند»(١٣٣)، و كسى بخاطر خيرى كه خداوند در او قرار داده ، در محبت ما كوتاهى نمى كند (بى محبتى به ما جنبه خدايى ندارد)

حديث : ٢١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن محمد بن خالد عن النضر عن يحيى الحلبى عن ابى المغرا عن ابى بصير عن على الصائغ قال : قال ابو عبداللهعليه‌السلام :ان المومن ليشفع لحميمه الا ان يكون ناصبا ولو ان ناصبا شفع له كل نبى مرسل و ملك مقرب ما شفعوا.

ترجمه :

٢١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بدون شك و ترديد مومن مى تواند در مورد دوست خود شفاعت كند، مگر اينكه ناصبى دشمن اهل بيت) باشد. و اگر امام پيامبران مرسل و فرشتگان مقرب يك ناصبى را شفاعت كنند، شفاعت آنان پذيرفته نخواهد شد.

حديث : ٢٢ و بهذاالاسناد عن محمد بن خالد عن حمزه بن عبدالله عن هاشم بن ابى سعيد عن ابى بصير ليث المرادى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : ان نوحاعليه‌السلام حمل فى السفينه الكلب و الخنزير و لم يحمل فيها ولد الزنا و الناصب شر من ولد الزنا.

ترجمه :

٢٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا حضرت نوحعليه‌السلام سگ و خوك را در كشتى خود سوار كرد، ولى حرامزاده را سوار نكرد. و ناصبى بدتر از حرامزاده است

حديث : ٢٣ ابى رحمه الله قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن على بن عقبه عمن عمر بن ابابن عن عبدالحميد قال : قلت لابى جعفرعليه‌السلام ان لنا جارا ينتهك المحارم كلها حتى انه ليدع الصلاه فضلا فقال : سبحان الله و اعظم ذلك ثم قال : الا اخبرك بمن هو شر منه قلت : بلى قال الناصب لنا شر منه

ترجمه :

٢٣. راوى مى گويد به امام باقرعليه‌السلام عرض كردم : همسايه اى دارم كه همه حرامهاى خداوند را مرتكب مى شود، حتى نماز را نيز ترك كرده است فرمودند: سبحان الله و عمل و را نكوهش كردند. آنگاه فرمودند :مى خواهى بدتر از او را به تو معرفى كنم ؟ عرض كردم : آرى فرمودند: دشمن ما اهل بيت بدتر از اوست

مجازات قدريه

(١٣٤)

حديث : ١ حدثنى على بن احمد رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر الاسدى قال : حدثنى محمد بن ابى القاسم قال : حدثنى اسحاق بن ابراهيم العطار قال : حدثنى على بن موسى البصرى قال : حدثنا سليمان بن عيسى السجزى قال : حدثنا اسرائيل عن ابى اسحاق عن الحارث عن امير المومنين على بن ابى طالبعليه‌السلام قال : ان ارواح القدريه يعرضون على النار غدوا و عشيا حتى تقوم الساعه فاذا قامت الساعه عذبوا مع اهل النار بالوان العذاب فيقولون : يا ربنا عذبتنا خاصه و تعذبنا عامه فيرد عليهم «ذوقوا مس سقر * انا كل شى خلقناه بقدر»

ترجمه :

١. اميرالمومنينعليه‌السلام فرمودند: ارواح قدريه صبح و شام در معرض ‍ آتش قرار مى گيرند تا زمانى كه قيامت برپا شود، پس از برپايى قيامت ، همراه جهنميان با انواع عذابها مجازات مى شوند. در اين هنگام مى گويند: ما را بطور مخصوصى عذاب نمودى و اكنون نيز با ساير جهنميان عذاب مى كنى ؟ به آنان خطاب مى شود: «طعم جهنم را بچشيد * همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم»(١٣٥).

حديث : ٢ حدثنى على بن احمد رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى محمد بن ابى بشر قال : حدثنى محمد بن عيسى الدامغانى قال : حدثنى محمد بن خالد البرقى عن يونس بن عبدالرحمن عمن حدثه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال :ما انزل الله هذه الايات الا فى القدريه «ان المجرمين فى ضلال و سعر * يوم يسبحون فى النار على وجوههم ذوقوا مس سقر * انا كل شى خلقناه بقدر» .

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اين آيات فقط درباره قدريه نازل شده اند: «همانا مجرمين گمراه و در آتش جهنم هستند * روزى آنها را به در جهنم كشيده و به آنها مى گويند: طعم جهنم را بچشيد * همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم .»(١٣٦).

حديث : ٣ حدثنى على بن احمد رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى مسلمه بن عبدالملك قال : حدثنى داود بن سليمان عن ابى الحسن على بن موسى عن ابيه عن ابائهعليهم‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : صنفان من امتى ليس لهما فى الاسلام نصيب المرجئه و القدريه

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام روايت نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: دو گروه از امت من بهره اى از اسلام ندارند: مرجئه و قدريه

حديث : ٤ حدثنى احمد بن محمد رضى الله عنه قال : حدثنى سعد بن عبدالله قال : حدثنى احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن صفوان بن يحيى عن على بن ابى حمزه قال : حدثنى ابى انه سمع ابا جعفر عليه‌السلام يقول : يحشر المكذبون بقدر الله من قبورهم قد مسخوا قرده و خنازير.

ترجمه :

٤. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام شنيدم كه مى فرمودند: كسانى كه قدر خداوند را تكذيب مى كنند، در حالى كه از قبر خود خارج مى شوند كه به ميمون و خوك تبديل شده اند.

حديث : ٥ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عزن زراره بن اعين و محمد بن مسلم عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : نزلت هذه الايه فى القدريه «ذوقوا مس سقر انا كل شى خلقناه بقدر»

ترجمه :

٥. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: اين آيه درباره قدريه نازل شده است : «طعم جهنم را بچشيد همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم»(١٣٧)

حديث : ٦ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنا موسى بن عمران النخعى قال : حدثنى الحسين بن يزيد النوفلى عن اسماعيل بن مسلم السكونى عن ابى عبدالله جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عن على بن ابى طالبعليهم‌السلام قال : يجاء باصحاب البدع يوم القيامه فترى القدريه من بينهم كالشمامه البيضاء فى الثور الاسود فيقول الله عزوجل : ما اردتم فيقولون : اردنا و جهك فيقول الله : قد اقلتكم عثراتكم و غفرت لكم زلاتكم الا القدريه فانهم دخلوا فى الشرك من حيث لا يعلمون

ترجمه :

٦. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بدعت گذاران را در روز قيامت مى آورند و همانگونه كه بينى سفيد در گاو سياه نمايان است ، قدريه نيز در ميان آنها مشخص هستند. خداوند خطاب به آنها مى فرمايند :چه هدفى داريد؟ مى گويند هدف ما رضايت تو بود. خداوند مى فرمايد: از شما چشم پوشيده و گناهانتان را بخشيدم جز قدريه زيرا بدون شك آنها از راهى كه نمى دانستند. مشرك شدند.

حديث : ٧ و بهذاالاسناد عن على بن ابيطالبعليه‌السلام انه دخل عليه مجاهد مولى عبدالله بن العباس فقال : يا امير المومنين ما تقول فى كلام اهل القدر و معه جماعه من الناس فقال اميرالمومنينعليه‌السلام : معك احد منهم او فى البيت احد منهم قال : ما تصنع بهم يا امير المومنين قال : استتيبهم فان تابوا و الا ضربت اعناقهم

ترجمه :

٧. راوى در حضور عده اى از امير المومنينعليه‌السلام پرسيد :درباره سخنان قدريه چه مى فرماييد؟ اميرالمومنينعليه‌السلام فرمودند از قدريها كسى همراه تو يا در آن منزل هست ؟ راوى پرسيد: با آنان چه مى كنيد؟ امامعليه‌السلام فرمودند: آنان را توبه مى دهم اگر توبه كردند با آنان كارى ندارم و گرنه ، گردنشان را مى زنم

حديث : ٨ و بهذاالاسناد عن اسماعيل بن مسلم عن مروان بن شجاع عن سالم الافطس عن سعيد بن جبير قال : قال اميرالمومنينعليه‌السلام :ما غلا احد من القدريه الا خرج من الايمان

ترجمه :

٨. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: هيچ كدام از قدريه غلو (زياده روى) ننمودند، مگر اين كه از ايمان خارج شدند.

حديث : ٩ و حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى احمد بن محمد العاصمى قال : حدثنى على بن عاصم الهمدانى عن محمد بن عبدالرحمن العرزمى عن يحيى بن سالم عن محمد بن مسلمه عن ابى جعفرعليه‌السلام قال :ما الليل بالليل و الا بالنهار اشبه من المرجيه باليهوديه و لا من القدريه بالنصرانيه

ترجمه :

٩. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: شب به شب و روز به روز شبيه تر از مرجئه به يهود و قدريهه به مسيحيت نيست

حديث : ١٠ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى موسى بن عمران قال : حدثنى الحسين بن يزيد عن اسماعيل بن مسلم عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عن اميرالمومنينعليهم‌السلام قال : لكل امه مجوس و مجوس هذه الامه الذين يقولون بالقدره

ترجمه :

١٠. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام روايت مى نمايد كه اميرالمومنينعليه‌السلام فرمودند: در هر امتى مجوسى هست و مجوسان اين امت قدريها هستند.

عقاب من ادعى الامامه و ليس بامام

مجازات مدعى امامت در صورتى كه امام نباشد

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن ابن فضال عن معاويه بن وهب عن ابى سلام عن سوره بن كليب عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : قلت قول الله عزوجل: «و يوم القيامه ترى الذين كذبوا على الله وجوههم مسوده » .

قال : من زعم انه امام و ليس بامام قلت : و ان كان علويا فاطميا قال : و ان كان علويا فاطميا.

ترجمه :

١. راوى از امام باقرعليه‌السلام پرسيد اين آيه درباره چه كسانى است ؟ «در روز قيامت روى كسانى را كه به خدا دروغ بستند، سياه مى بينى»(١٣٨). فرمودند:درباره كسى است كه خيال مى كند امام است ، در حالى كه نيست

راوى پرسيد. گرچه علوى و فاطمى (از فرزندان يا دودمان امام علىعليه‌السلام و حضرت فاطمهعليهم‌السلام باشد؟ فرمودند: گرچه علوى و فاطمى باشد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين عن الحسن بن محبوب عن ابان عن المفضل عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من ادعى الامامه و ليس ‍ من اهلها فهو كافر.

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه ادعاى امامت كند و اهل آن نباشد، كافر است

حديث : ٣ ابى رحمه اله قال : عن سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن عبدالرحمن بن ابى هاشم البزاز الاسدى عن داود بن فرقد عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من ادعى الامامه و ليس بامام فقد افترى على الله و على رسوله و علينا.

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه ادعاى امامت كند و امام نباشد، بر خدا و رسول او و بر ما دروغ بسته است

حديث : ٤ و بهذاالاسناد عن محمد بن الحسين عن ابن سنان عن يحيى اخى اديم عن الوليد بن صبيح قال : سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول :ان هذا الامر لا يدعيه غير صاحبه الا بتر الله عمره

ترجمه :

٤. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى جز صاحب امامت ، مدعى آن نيست ، مگر اين كه خداوند عمر او را كوتاه مى نمايد.

عقاب ابن آدم الذى قتل اخاه و نمرود الذى حاج ابراهيمعليه‌السلام فى ربه و رجلينمن بنى اسرائل هودا قومهما و نصراهما و فرعون الذىقال : انا ربكم الاعلى و رجلين من هذه الامه