شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

مجازات قابيل ، نمرود، دو نفر از بنى اسرائيل كه قوم خود را يهودى و مسيحى كردند، فرعون و دو نفر از اين امت

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن الحسن بن محبوب عن حنان بن سدير قال : حدثنى رجل من اصحاب ابى عبداللهعليه‌السلام قال : سمعته يقول : ان اشد الناس عذابا يوم القيامه لسبعه نفر اولهم ابن آدم الذى قتل اخاه و نمرود الذى حاج ابراهيم فى ربه و اثنان فى بنى اسرائيل هودا قومهما و نصراهما و فرعون الذى قال : انا ربكم الاعلى و اثنان من هذه الامه احدهما شرهما فى تابوت من قوارير تحت الفقل فى بحار من نار.

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: در روز قامت عذاب هفت نفر از همه سخت تر است : فرزند آدمعليه‌السلام كه برادرش را كشت ، نمرود كه با حضرت ابراهيمعليه‌السلام در مورد خداوند بحث و خدا را انكار كرد، دو نفر از بنى اسرائيل كه قوم خود را يهودى و مسيحى نمودند، فرعون كه گفت :من بالاترين خداى شما هستم و دو نفر از اين امت كه يكى از آنها بدتر از ديگران است و در تابوتى شيشه اى در زير جهنم در درياهايى از آتش قرار دارد.

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن عيسى عن محمد بن عبدالرحمن و محمد بن سنان عن ابى الجارود قال :قلت : لابى جعفرعليه‌السلام : اخبرنى باول من يدخل النار قال :ابليس و رجل عن يمينه و رجل عن يساره

ترجمه :

٢. راوى از امام باقرعليه‌السلام پرسيد اولين كسى كه وارد جهنم مى شود كيست ؟ فرمودند: ابليس و دو نفر ديگر كه در سمت راست و چپ او هستند.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى عباد بن سليمان عن محمد بن سليمان الديلمى عن السحاق به عمار الصيرفى عن ابى الحسن الماضىعليه‌السلام قال : قلت :جعلت فداك حدثنى فيهما بحديث فقد سمعت عن ابيك فيهما احاديث عده قال : فقال لى : يا اسحاق الاول بمنزله العجل و الثانى بمنزله السامرى قال : قلت : جعلت فداك زدنى فيهما قال : هما و الله نصرا و هودا و مجسا فلا غفر الله ذلك لهما قال : قلت : جعلت فداك زدنى فيهما قال : ثلاثه لا ينظر الله اليهم و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم قال : قلت : جعلت فداك فمن هم قال : رجل ادعى اماما من غير الله و آخر طعن فى امام من الله و آخر زعم ان لهما فى الاسلام نصيبا قال :قلت : جعلت فداك زدنى فيهما قال : ما ابالى يا اسحاق محوت المحكم من كتاب الله او حجدت محمداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم النبوه او زعمت ان ليس فى السماء اله او تقدمت على على بن ابى طالبعليه‌السلام قال : قلت : جعلت فداك زدنى قال : فقال لى : يا اسحاق ان فى النار لواديا يقال له : سقر لم يتنفس منذ خلقه الله لو اذن الله له فى التنفس ‍ بقدر مخيط لا حرق من على وجه الارض و ان اهل النار يتعوذون الله له فى التنفس بقدر مخيط لا حرق من على وجه الارض و ان اهل النار يتعوذون من حر ذلك الوادى و نتنه و قذره و ما اعدالله فيه لاهله و ان فى ذلك الوادى لجبلا يتعوذ جميع اهل ذلك الجبل لشعبا يتعوذ جميع اهل ذلك الجبل من حر ذلك الشعب و نتنه و قذره و ما اعدالله فيه لاهله و ان فى ذلك الشعب لقليبا يتعوذ اهل ذلك القليب لحيه يتعوذ جميع اهل ذلك القليب من خبث تلك الحيه و نتنها و قذرهاو ما عدالله عزوجل فى انبابها من السم لاهلها و ان فى جوف تلك الحيه لسبع صناديق فيها خمسه من الامم السالفه و اثنان من هذه الامه قال : قلت ، جعلت فداك و من الخمسه و من الاثنان قال : اما الخمسه فقابيل الذى قتل هابيل و نمرود الذى حاج ابراهيم فى ربه قال : انا احيى و اميت و فرعون الذى قال : انا ربكم الاعلى و يهودا الذى هود اليهود و بولس الذى نصر النصارى و من هذه الامه اعرابيان

ترجمه :

٣. اسحاق بن عمار صيرفى مى گويد به امام كاظمعليه‌السلام عرض كردم درباره آن دو نفر براين چيزى بگوييد. و من درباره آن دو مطالب زيادى از پدرتان شنيده ام فرمودند: اى اسحاق ! اولى همانند آن گوساله و دومى همانند«سامرى» است عرض كردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: بخدا سوگند آنها عده اى را مسيحى ، بهودى و مجوسى كردند: خداوند كار آنها را نبخشد. عرض كردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: سه نفر هستند كه خداوند به آنها نظر رحمت نمى افكند، آنها را پاك نمى نمايد و عذاب دردناكى براى آنها مهياست عرض كردم فدايت گردم اينان كيستند؟ فرمودند: كسى كه از جانب غير خدا ادعاى امامت كند يا امام از طرف خدا را بدنام كند و يا گمان كند آن و نفر بهره اى از اسلام داشته اند. عرض كردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: اى اسحاق ! برايم فرقى ندارد كه آيه محكمى از قرآن را محو كنم ، پيامبرى حضرت محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله را انكار نمايم گمان كنم در آسمان خدايى نيست يا (در امامت) بر حضرت على عليه‌السلام پيشى بگيريم (يعنى گناه اين كارها با گناه ( انكار امامت امير المومنين عليه‌السلام و ادعاى امامت خودم» برابر است .). عرض كردم فدايت شوم بيشتر بفرماييد. فرمودند: اس اسحاق ! همانا در جهنم دره اى است به نام «سقر» از زمانى كه خدانوند آن را آفريده ، نفس نكشيده است اگر خداوند به اندازه سر سوزنى به او اجازه تنفس بدهد، بدون شك همه زمينيان را آتش مى زند، و همانا جهنمي ها اگر گرما،، بدبويى ، كثيفى و عذابهايى كه خداوند براى اهل اين دره آماده نموده است ، گريزانند. و همانا بدون شك در اين دره كوهى است كه همه كسانى كه در اين دره هستند از گرما، بدبويى ، كثيفى ، و عذابهايى كه خداوند براى ساكنان اين كوه مهيا نموده است ، گريزان هستند.

و همانا بدون شك در اين چاه افعيى است كه همه اهل اين چاه از پليدى ، بدبويى ، كثيفى ، و سمهايى كه خداوند عزوجل در نيش آن براى اهلش مهيا نموده است ، گريزان هستند. و همانا و بدون ترديد در شكم اين افعى هفت صندوق است كه پنج نفر از امتهاى گذشته و دو نفر از اين امت در آن هستند. عرض كردم فدايت شوم اين پنج نفر دو نفر كيستند؟ فرمودند: آن پنج نفر عبارتند از «قابيل» كه «هابيل» را كشت ، نمرود كه با حضرت ابراهيمعليه‌السلام درباره وجود خدا بحث كرد و منكر خدا شد و گفت : من زنده مى كنم و مى ميرانم ، فرعون كه گفت : من بالاترين خداى شما هستم ، يهودا كه گروهى را يهودى نمود و بولس كه عده اى را مسيحى نمود و دو تن بيابانى از اين امت

عقاب من قتل الحسين بن على عليهماالسلام

مجازات قاتل امام حسينعليه‌السلام

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن زياد القندى عن محمد بن ابى حمزه عن عيص بن القاسم قال : ذكر عند ابى عبداللهعليه‌السلام قاتل الحسينعليه‌السلام فقال بعض اصحابه : كنت اشتهى ان ينتقم الله منه فى الدنيا قال : كانك تستقل له عذاب الله و ما عندالله اشد عذابا و اشد نكالا.

ترجمه :

١. در محضر امام صادقعليه‌السلام سخن از قاتل امام حسينعليه‌السلام به ميان آمد. يكى از اصحاب او گفت : دوست داشتم خداوند در همين دنيا از او انتقام مى گرفت آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: گويا عذاب خدا (در آخرت) را كم مى دانى ، در حالى كه عذاب خدا بسيار بدتر و سخت تر است

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن عثمان بن عيسى عن عمروبن شمر عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : ان فى النار منزله لم يكن يستحقها احد من الناس الا بقتل الحسين بن علىعليهم‌السلام و يحيى بن زكرياعليه‌السلام

ترجمه :

٢. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا جايى در جهنم هست كه كسى سزاوار آن نمى شود، جز با كشتن امام حسينعليه‌السلام يا حضرت يحيىعليه‌السلام

حديث : ٣ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن بعض اصحابه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا كان يوم القيامه نصب لفاطمهعليه‌السلام قبه من نور و اقبل الحسينعليه‌السلام راسه على يده فاذا راته شهقت شهقه لا يبقى فى الجمع ملك مقرب و لا نبى مرسل و لا عبد مومن الا بكى لها فيمثل الله عزوجل رجلا لها فى احسن صوره و هو يخاصم قتلته بلا راس ‍ فيجمع الله قتلته و المجهزين عليه و من شرك فى قتله فيقتلهم حتى اتى على آخر هم ثم ينشرون فيقتلهم امير المومنينعليه‌السلام ثم ينشرون فيقتلهم الحسنعليه‌السلام ثم ينشرون فيقتلهم الحسينعليه‌السلام ثم ينشرون فلا يبقى من ذريتنا احد الا قتلهم قتله فعند ذلك يكشف الغيظ و ينسى الحزن ثم قال ابو عبداللهعليه‌السلام : رحم الله شيعتنا، شيعتنا و الله المومنون فقد و الله شركونا فى المصيبته بطول الحزن و الحسره

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هنگامى كه روز قيامت فرا رسد، گنبدى از نور براى فاطمهعليه‌السلام مى سازند. در اين هنگام در حالى كه امام حسينعليه‌السلام سرش را در دست گرفته بسوى گنبد مى آيد. همين كه حضرت فاطمهعليه‌السلام او را مى بيند، چنان مى گريد كه در صحراى محشر همه فرشتگان مقرب ، پيامبران مرسل و بندگان مومن به گريه مى افتند، آنگاه خداوند مردى را بصورت مثال ، بدون سر، و به بهترين شكل مى آفريند تا با قاتلان حسينعليه‌السلام بستيزد و مبارزه كند. سپس خداوند قاتلان و تمام كسانى كه در قتل او شركت داشتند، را جمع نموده و آن مثال همه آنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند و امير المومنينعليه‌السلام آنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند و امام حسنعليه‌السلام آنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند و امام حسينعليه‌السلام آنها را مى كشد و در اين هنگام خشمها فروكش كرده و غمها فراموش مى شود. آنگاه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خدا شيعيان ما را رحمت كند. بخدا سوگند شيعيان ما مومنين حقيقى هستند. بخدا سوگند كه در اين مصيبت با غم و اندوه طولانى با ما شريك شدند.

حديث : ٤ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن اسماعيل بن جابر عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : سمعته يقول : القائم و الله يقتل ذرارى قتله الحسين عليه‌السلام بفعال آبائها.

ترجمه :

٤. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بخدا سوگند قائم آل محمدعليه‌السلام دودمان قاتلان امام حسينعليه‌السلام را بخاطر كار پدرانشان مى كشد (ظاهرا بخاطر رضايت آنان به كار پدرانشان .)

حديث : ٥ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزييد عن محمد بن منصور عن رجل عن شريك يرفعه قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا كان يوم القيامه جاءت فاطمه عليهاالسلام فى لمه من نسائها فيقال لها: ادخلى الجنه فتقول : لا ادخل حتى اعلم ما صنع بولدى من بعدى فيقال لها: انظرى فى قلب القيامه فتنظر الى الحسين عليه‌السلام قائما و لبس عليه راس ‍ فتصرخ صرخه و اصرخ لصراخها و تصرخ الملائكه لصراخنا فيغضب الله عزوجل لنا عند ذلك فيامر نارا يقال لها: هبهب قد اوقد عليها الف عام حتى اسودت لا يدخلها روح ابدا و لا يخرج منها غم ابدا فيقال : التقطى قتله الحسين و حمله القرآن فتلتقطهم فاذا صاروا فى حوصلتها صهلت و صلهوا بها و شهقت و شهقوا بها و زفرت و زفروا بها فينطقون بالسنه ذلقه طلقه يا ربنا فبما اوجبت لنا النار قبل عبده الاوثان فياتيهم الجواب عن الله تعالى : ان من علم ليس كمن لا يعمل

ترجمه :

٥. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: در روز قيامت حضرت فاطمهعليهاالسلام همراه با زنان همدم خود مى آيد. به او مى گويند به بهشت برو. مى گويد: تا زمانى كه ندانم پس از من با فرزندم چه كردند، نمى روم به او مى گويند به وسط عرصه قيامت بنگر. او نيز مى نگرد و امام حسينعليه‌السلام را بدون سر، و ايستاده مى بيند. فريادى كشيده و من نيز از فرياد او فرياد مى كشم فرشتگان نيز از فرياد ما فرياد مى زنند. در اين هنگام خداوند عزوجل خشمگين شده و به آتشى كه به آن «هبهب» مى گويند و هزار سال افروخته شده تا سياه شده است و هيچ گونه شادى در آن وجود نداشته و غمى از آن بيرون نمى رود ( يعنى سراسر رنج و مصيبت است)، دستور مى فرمايد: قاتلان حسين و حاملين قرآن را پيدا كن ( يعنى گرچه قاتلان حامل قرآن باشند)، او آنها را پيدا مى كند و مى خورد و شيهه مى كشد، آنان نيز شيهه مى كشند، مى گريد، آنان نيز مى گريند و مى غرد، آنان نيز مى غرند. آنگاه با زبانى گويا و فصيح مى گويند :خدايا ! را قبل از بت پرستان ما را به آتش كشيدى ؟ از خداوند جواب مى رسد كه : كسى كه مى داند مانند كسى كه نمى داند نيست ( شما با آگاهى جنايت كرديد.)

حديث : ٦ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن احمد بن محمد عن ابيه عن عبدالله بن عبدالرحمن الاصم قال : حدثنى عبدالله بن بكر الارجانى قال : صحبت ابا عبدالله عليه‌السلام فى طريق مكه من المدينه فنزل منزلا يقال له عسفان ثم مررنا بجبل اسود على يسار الطريق وحش ‍ فقلت : يا ابن رسول الله ما اوحش هذا الجبل ما رايت فى الطريق جبلا مثله فقال : يا ابن بكر اتدرى اى جبل هذا. هذا جبل يقال له : الكمد و هو على واد من اوديه جهنم فيه قتله ابى الحسينعليه‌السلام و استودعهم الله يجرى من تحته مياه جهنم من الغسلين و الصديد و الحميم الان و ما يخرج الحطمه و ما يخرج من سقر و ما يخرج من الجحيم و ما يخرج من الهاويه و ما يخرج من السعير و ما مررت بهذاالجبل فى مسيرى فوقفت الا رايتهما يستغيثان و يتضرعان و انى لانظر الى قتله ابى فاتول لهما: ان هولاء انما فعلوا لما اسستما لم ترحمونا اذ وليتم و قتلتمونا و حرمتمونا و وثبتم على حقنا و استبددتم بالامر دوننا فلا يرحم الله من يرحمكما ذوقا و بال ما صنعتما و ما الله بظالم للعبيد.

ترجمه :

٦. عبدالله بن بكر ارجانى مى گويد با امام صادقعليه‌السلام در مسافرت از مدينه به مكه همراه بودم به توقفگاهى به نام «عسفان» رسيده و آنجا توقف كرديم آنگاه حركت كرده و در راه كوه سياه وحشتناكى ديديم عرض ‍ كردم : اى پسر رسول خدا ! چقدر اين كوه وحشتناك است ! اولين بار است كه در راه به چنين كوهى بر مى خوريم آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: مى دانى اين چه كوهى است ؟ اين كوه «كمد» نام دارد و بر دره اى از دره هاى جهنم كه خداوند قاتلان امام حسينعليه‌السلام را در آن جاى داده است ، قرار دارد. و زير آن آبهاى جهنم جارى است ، يعنى چرك و خون جهنميان و آلودگى هاى آنان ، آب جوش سوزان ، چركهايى كه از فرج زناكاران خ ا رج مى شود و آبهايى كه از «جهنم»، «لظى»، (حطمه»، «سقر»، «جحيم» و (هاويه» و «سعير» بيرون مى آيد. هرگاه كه از اينجا عبور مى كنم و اين كوه را مى بينم ، مى ايستم و آن دو نفر را مى بينم كه گريه و كمك مى خواهند. به قاتلان پدرم نگريسته و به آن دو مى گويم : بدون شك شما اين كار آنان را پى ريزى كرديد. هنگامى كه قدرت را به دست گرفتيد، به ما رحم نكرديد، ما را كشتيد، محروم كرديد، حق ما را پايمال نموده و بدون در نظر گرفتن ما هر كاريى خواستيد انجام داديد. خدا رحم نكند به كسى كه به شما رحم كند ! مجازات كار خود را بچشيد كه خدا به بندگان خود هيچ ظلمى نمى كند.

حديث : ٧ و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن الحسين عن نصر بن مزاحم عن عمر بن سعد عن محمد بن يحيى الحجازى عن اسماعيل بن داود ابى العباس الاسدى عن سعيد بن الخليل عن يعقوب بن سليمان قال : سمرت انا و نفر ذات ليله فتذاكرنا قتل الحسينعليه‌السلام فقال رجل من القوم : ما تلبس احد بقتله الا اصابه بلاء فى اهله و ماله و نفسه فقال شيخ من القوم فهو و الله ممن شهد قتله و اعان عليه فما اصابه الى الان امر يكره فمقته القوم و تغير السراج و كان دهنه نفطا فقام اليه ليصلحه فاخذت النار باصبعه فنفخها فاخذت بلحيته فخرج يبادر الى الماء فالقى نفسه فى النهر و جعلت النار ترفرفت على راسه فاذا اخرجه احرقته حتى ما لعنه الله

ترجمه :

٧. يعقوب بن سليمان مى گويد: شبى با عده اى نشسته و درباره شهادت امام حسينعليه‌السلام صحبت مى كرديم يكى از اهل مجلس گفت : همه كسانى كه در قتل امام حسينعليه‌السلام شركت كردند، دچار بلاى جانى يا مالى شده يا خانواده اش گرفتار بلايى شده است پيرمردى كه در آنجا حضور داشت ، گفت : من نيز در قتل او شركت داشته ام ، ولى تاكنون هيچ حادثه ناگوارى نديده ام اهل مجلس سخت بر او خشم گرفتند. ناگهان چراغ نفتى(١٣٩) خراب شد. برخاست كه درستش كند، انگشتانش آتش گرفت انگشتانش را فوت كرد، ريشش هم آتش گرفت بيرون رفت كه آتش را با آب خاموش كند. خود را در رودخانه انداخت ولى باز هم آتش بالاى سرش ‍ مى چرخيد و همين كه سرش را از آب بيرون مى آورد، با آتش مى سوخت و باين ترتيب مرد. خدا لعنتش كند.

حديث : ٨ و بهذاالاسناد عن عمر بن سعد عن القاسم بن الاصبغ بن نباته قال :قدم علينا رجل من بنى دارم ممن شهد قتل الحسينعليه‌السلام مسعود الوجه و كان رجلا جميلا شديد البياض فقلت له : ما كدت اعرفك لتغير لونك فقال : قتلت رجلا من اصحاب الحسين ابيض بين عينيه اثر السجود و جئت براسه فقال القاسم : لقد رايته على فرس له مرحا و قد علق الراس ‍ بلبانها و هو يصيب ركبتيها قال : فقلت لابى : لو انه رفع الراس قليلا اماترى ما تصنع به الفرس بيديها فقال لى : يا بنى ما يصنع به اشد لقد حدثنى فقال : ما نمت ليله منذ قتلته الا اتانى فى منامى حتى ياخذ بكتفى فيقودنى و يقول : انطلق فينطلق بى الى جهنم فيقذف بى فيها حتى اصبح قال : فسمعت بذلك جاره له فقالت : ما يدعنا ننام شيئا من الليل من صياحه قال : فقمت فى شباب من الحى فاتينا امراته فسالناها فقالت : قد ابدى على نفسه قد صدقكم

ترجمه :

٨. «قاسم بن اصبغ بن نباته) مى گويد: شخص زيبا و بسيار سفيدى از قبيله «بنى دارم) كه شاهد قتل امام حسينعليه‌السلام بود، را ديدم كه سياه رو شده بود. به او گفتم بخاطر تغيير رنگ صورتت بزحمت تو را شناختم و گفت : مرد سفيدرويى از ياران حسين را كه بر پيشانيش اثر سجده بود، كشته و سر او را بهمراه بردم

«قاسم بن اصبغ بن نباته» مى گويد: (در روزى كه او را كشته بود) او را خوشحال و سوار بر اسب دبدم كه سر او را به سينه اسب آويزان كرده بود. و اين سر مرتب به دستان اسب مى خورد. به پدرم گفتم :كاش كمى آن سر را بالا مى برد. بين دستان اسب با آن سر چه مى كند. پدرم گفت : فرزندم ! بلايى كه بر سر او آورده اند، دردناكتر از اين بوده است

همان شخص خودش به من گفت : از وقتى كه او را كشته ام ، هر شب در خواب به سراغم مى آيد، شانه ام را گرفته و مى گويد: راه بيفت ، مرا به جهنم برده و در آن مى اندازد تا صبح شود. يكى از همسران او كه صدايش را هنگام خواب شنيده بود. مى گويد: شب تا صبح از فرياد او خوابمان نمى برد.

«قاسم بن اصبغ بن نباته» مى گويد: با عده اى از جوانان قبيله پيش ‍ همسرش رفتيم و از همسرش حالات او را پرسيديم او گفت : خودش همه چيز را گفته و راست گفته است

حديث : ٩ و بهذاالاسناد عن عمر بن سعد قال : حدثنى ابو معاويه ،عليه‌السلام عن الاعمش عن عمار بن عمير التميمى قال : لما جى براس ‍ عبيدالله بن زياد لعنه الله و رووس اصحابه عليهم غضب الله قال : انتهيت اليهم و الناس يقولون : قد جاءت قال : فجاءت حيه يتخلل الرووس حتى دخلت فى منخز عبيدالله بن زياد لعنه الله عليه ثم خرجت فدخلت فى المنخر الاخر.

ترجمه :

٩. «عمار بن عمير تميمى» مى گويد: هنگامى كه سر «عبيدالله بن زياد» ملعون و ياران او را آوردند، در حالى رسيدم كه مردم مى گفتند :آمدند. هنگامى كه سرها را آوردند. ديدم مارى در ميان سرها رفت و و در بينى «عبيدالله بن زياد» ملعون وارد شد. آنگاه بيرون آمده و وارد بينى ديگرى شد.

حديث : ١٠ حدثنى على بن احمد بن عبدالله عن ابيه عن جده احمد بن ابى عبدالله عن ابيه محمد بن خالد باسناده يرفعه الى عنبسه الطائى عن ابن جبير عن على بن ابى طالبعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : يمثل لفاطمهعليه‌السلام راس الحسين متشحطا بدمه فتصيح وا ولداه وا ثمره فواداه فتصعق الملائكه لصيحه فاطمهعليه‌السلام و ينادى اهل القيامه : قتل الله قاتل ولدك يا فاطمه قال :فيقول الله عزوجل : ذلك افعل به و بشيعته و احبائه و اتباعه و ان فاطمهعليه‌السلام فى ذلك اليوم على ناقه من نوق الجنه مدبجه الجبينين واضحه الخدين شهلاء العينين راسها من الذهب المصفى و اعنناقها من المسك و العنبر خطامها من الزبرجد الاخضر رحائلها در مفضض بالجوهر على الناقه هودج غشاوتها من نور الله و حشوها من رحمه الله خطامها فرسخ من فراسخ الدنيا يحف بهودجها سبعون الف ملك بالتسبيح و التمجيد و التهليل و التكبير و الثناء على رب العالمين ثم ينادى مناد من بطنان العرش : يا اهل القيامه غضوا ابصاركم فهذه فاطمه بنت محمد رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله تمر على الصراط فتمر فاطمهعليه‌السلام و شيعتها على الصراط كالبرق الخاطف قال النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله : و تلقى اعداوها و اعداء ذريتها فى جهنم

ترجمه :

١٠. امير المومنينعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: سر آغشته به خون حسينعليه‌السلام براى فاطمهعليه‌السلام نمايان مى شود و او فرياد مى زند فرزندم ! ميوه دلم ! فرشتگان از فرياد فاطمهعليه‌السلام بيهوش شده و اهل قيامت ندا مى دهند: خداوند قاتل فرزندت را بكشد اى فاطمه ! آنگاه خداوند عزوجل مى فرمايد: اين كار را در مورد او قاتل امام حسينعليه‌السلام ، دنباله روها، دوستداران و پيروان او انجام مى دهم و همانا فاطمه در اين روز بر شترى بهشتى سوار است كه پيشانيش زيبا، رويش سفيد، چشمانش ميشى ، سرش از طلاى خالص ، گردنش از مشك و عنبر، افسارش زبرجد سبز و زين آن درى است كه با سنگهاى گرانبها پوشيده شده است بر آن شتر هودجى است كه پوشش آن نور خدا و درون آن رحمت اوست افسار آن يك فرسخ از فرسخهاى دنياست اطراف آن هودج هفتاد هزار فرشته مشغول تسبيح ، تحميد، تهليل ، تكبير و ثناى خداوند هستند. آنگاه منادى از درون عرش ندا مى دهد: اى اهل قيامت ! ديدگان خود را پايين بيندازيد. اين فاطمه دختر محمد رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله است كه از پل صراط عبور مى نمايند و دشمنان او و دشمنان دودمان او را به جهنم مى ريزند.

حديث : ١١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال : حدثنى محمد بن احمد قال : حدثنى عبدالله بن محمد عن على بن زياد عن محمد بن على الحلبى قال : قال ابو عبداللهعليه‌السلام : ان ال ابى سفيان قتلوا الحسين بن علىعليهم‌السلام فنزع الله ملكهم و قتل هشام زيد بن على فنزع الله ملكه و قتل الوليد يحيى بن زيد فنزع الله ملكه على قتله ذريه رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله

ترجمه :

١١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا آل ابى سفيان امام حسينعليه‌السلام را كشتند و خداوند حكومتشان را برانداخت ، هشام ، زيد بن علىعليه‌السلام را كشت و خداوند حكومتش را برانداخت ، وليد، يحيى بن زيد را كشت و خداوند يخاطر كشتن دودمان رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله حكومتش را برانداخت

عقاب البغى و قطيعه الرحم و اليمين الكاذبه والزنا

مجازات ظلم ، قطع رحم ، قسم دروغ و زنا

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابى عبيده الحذاء عن ابى جعفرعليه‌السلام قال : فى كتاب علىعليه‌السلام ثلاث خصال لا يموت صاحبهن ابدا حتى يرى و بالهن : البغى و قطيعه الرحم و اليمين الكاذبه يبارز الله بها.

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: در كتاب امام علىعليه‌السلام آمده است : سه چيز است كه انجام دهنده آن نمى ميرد تا نتيجه بد آن را ببيند: ظلم ، قطع رحم ، و قسم دروغ كه بوسيله آن با خدا مى جنگند.

عقاب المكر و الخديعه

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن بعض اصحابنا عن على بن اسماعيل الميثمى عن بشير الدهان عمن ذكره عن ميثم رفعه قال : قال عزوجل : لا انيل رحمتى من تعرض ‍ للايمان الكاذبه و لا ادنى منى يوم القيامه من كان زانيا.

ترجمه :

٢. خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه سوگند دروغ ياد كند، به رحمت من نخواهد رسيد، و كسى كه زنا كند در روز قيامت به من نزديك نخواهد گرديد.

مجازات نيرنگ و فريب

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن عقبه رفعه عن محمد بن الحسن بن على بن ابى طالب عن ابيه عن جده عليهم‌السلام انه كان يقول : المكر و الخديعه فى النار.

ترجمه :

١. امام حسينعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امير المومنينعليه‌السلام مى فرمودند: نيرنگ و فريب در جهنم است

عقاب سفك الدماء و ادمان الخمر و المشى بالنميمه

مجازات خونريزى ، شرابخوارى و سخن چينى

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال : حدثنى عمى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكووفى عن عثمان بن عفان السدوسى عن على بن غالب البصرى عن رجل عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : لا يدخل الجنه سفاك للدماء و لا مدمن الخمر و لا مشاء بنميم

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خونريزى ، شرابخوار و سخن چين به بهشت نمى روند.

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال : حدثنى احمد بن ادريس قال : حدثنى احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى عثمان بن عيسى عن عمرو بن خالد عن زيد بن على عن ابيه عن ابيه صلوات الله عليهم قال : قال علىعليه‌السلام : تحرم الجنه على ثلاثه النمام و القتال و على مدمن الخمر.

ترجمه :

٢. امام زين العابدينعليه‌السلام از امام حسينعليه‌السلام نقل مى كند كه اميرالمومنينعليه‌السلام فرمودند: بهشت بر سه نفر حرام است سخن چين ، آدمكش و شرابخوار

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله قال : حدثنى عده من اصحابنا عن على بن اسباط عن على بن جعفر عن ابى الحسن مخوسى بن جعفرعليهم‌السلام قال : حرمت الجنه على ثلاثه النمام و المدمن الخمر و الديوث و هو الفاجر.

ترجمه :

٣. امام كاظمعليه‌السلام فرمودند: بهشت بر سه نفر حرام است سخن چين ، شرابخوار و ديوث كه همان بى عفت است

باب ان الدنيا دار عقوبه

دنيا، سراى كيفر

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى سعدبن عبدالله عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن حفص بن غياث عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : ان الله عزوجل قال : فى مناجاته لموسىعليه‌السلام : يا موسى ان الدنيا دار عقوبه عاقبت فيها آدم عند خطيئته و جعلتها ملعوه ملعونا ما فيها الا ما كان فيها لى يا موسى ان عبادى الصالحين زهدوا فيها بقدر علمهم بى و سائرهم من خلقى رغبوا فيها بقدر جهلهم بى و ما من خلقى احد عظمها فقرت عينه و لم يحقرها احد الا انتفع بها.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه خداوند عزوجل در مناجات حضرت موسىعليه‌السلام فرمودند: اى موسى ! همانا دنيا سراى كيفر است : آدم را بخاطر خطايش كيفر دادم ، دنيا را ملعون نمودم و هر چه در آن وجود دارد، ملعون است ، مگر آنچه از آن من است اى موسى ! همانا بندگان صالح من باندازه علمى كه به من دارند، به دنيا بى ميل بوده و ساير يندگان من باندازه جهلشان به من به آن مايل هستند. هيچ كسى از مخلوقات من با بزرگ دانستن آن شادمان نشده است به آرزوى خود نرسيده) و كسى آن را كوچك نشمرده ، مگر اين كه از آن بهره مند شده است

عقاب من تعصب

مجازات تعصب

(١٤٠)

حديث : ١ ابى رحمه الله قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالم و درست بن ابى منصور عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله : من تعصب او تعصب له فقد خلع ربقه الالسلام من عنقه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه تعصب ورزد يا ديگران نسبت به او تعصب ورزند، پيوند خود را با اسلام بريده است

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن صفوان عن عبدالله بن الوليد النخعى عن عبدالله بن ابى يعفور عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من تعصب او تعصب له خلع ربقه الاسلام من عنقه

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد يا ديگران نسبت به او تعصب ورزند، پيوند خود را با اسلام بريده است

حديث : ٣ و بهذاالاسناد عن صفوان عن حفص عن محمد بن مسلم عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال : من تعصب عصبه الله عزوجل بعصابه من نار.

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد، خداوند با دستمالى آتشين سر او را مى بندد.

حديث : ٤ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى يعقوب بن يزيد عن العمركى رفعه قال من تعصب حشره الله يوم القيامه مع اعراب الجاهليه

ترجمه :

٤. معصومعليه‌السلام فرمودند: كسى كه تعصب ورزد، خداوند در روز قيامت او را با بيابان نشين هاى جاهليت محشور مى گرداند.

حديث : ٥ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل قال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائهعليهم‌السلام قال : قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من كان فى قلبه مثقال حبه من خردل من عصبيه بعثه الله يوم القيامه مع اعراب الجاهليه

ترجمه :

٥. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام روايت نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه باندازه دانه خردلى(١٤١) تعصب در دلش باشد خداوند در روز قيامت او را با بيابان نشين هاى جاهليت بر مى انگيزاند.

عقاب المتكبرين