شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

مجازات رياكار

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفربن محمد عن ابيهعليهم‌السلام ان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله سئل فبم النجاه غدا قال انما النجاه فى ان لا تخادعوا الله فيخدعكم فانه من يخادع الله يخدعه و ينزع من الايمان و نفسه يخدع لو يشعر قيل له فكيف يخادع الله قال : يعمل بما امر الله عزوجل ثم يريد به غيره فاتقوا الله فى الرياء فانه شرك بالله ان المرائى يدعى يوم القيامه باربعه اسماء يا كافر يا فاجر يا غادر يا خاسر حبط عملك و بطل اجرك و لا خلاق لك اليوم فالتمس اجرك ممن كنت تعمل له

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليه‌السلام روايت مى نمايد كه از رسولصلى‌الله‌عليه‌وآله پرسيدند: فردا (قيامت) عامل نجات چيست ؟ فرمودند: نجات فقط در اين است كه با خداوند خدعه نكنيد تا خداوند هم با شما خدعه نكند. زيرا بدون شك كسى كه با خدا خدعه كند، خود فرهنگ شهادت نيز با او خدعه نموده و روح ايمان را از او مى گيرد. و اگر بفهمد درحقيقت با خودش خدعه نموده است پرسيدند: انسان چگونه باخداوند خدعه مى كند؟ فرمودند: كارى را كه خداوند عزوجل دستور داده انجام ميدهد، ولى بخاطر غير خدا. از خدا بترسيد بخاطر ريا كه قطعا ريا شرك به خداست بدون شك رياكار را در روز قيامت با چهار اسم صدا مى زنند: اى كافر ! اى فاسد ! اى حيله گر ! اى زيانكار ! عملت باطل شد، پاداشت از ميان رفت ، و امروز هيچ ثوابى ندارى ، پاداشت را از همان كسانى بخواه كه برايشان كار مى كردى

حديث : ٢ و بهذاالاسناد عن جعفر عن ابيهعليهم‌السلام ان الله عزوجل انزل كتابا من كتبه على نبى من الانبياء و فيه ان يكون خلق من خلقى يختتلون الدنيا بالدين يلبسون مسوك الضان على قلوب كقلوب الذئاب اشد مراره من الصبر و السنتهم احلى من العسل و اعمالهم الباطنه انتن من الجيف فبى يغترون ام آياى يخادعون ام على يجترئون فبعزتى حلفت لا بعثن عليهم

فتنه تطا فى خطامها حتى تبلغ اطراف الارض تترك الحكيم منها حيران فيها راى ذى الراى و حكمه الحكيم البسهم شيعا و اذيق بعضهم باس بعض انتقم من اعدائى باعدائى فلا ابالى

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايد كه پدرشعليه‌السلام فرمودند: در يكى از كتابهايى كه خداوند عزوجل بر يكى از پيامبران نازل نموده ، آمده است : عده اى از مخلوقاتم دين را وسيله رسيدن به دنيا قرار داده و باداشتن دلهايى چون دل گرگ ، پوست گوسفند به تن كرده اند، از صبر (شيره درختى بنام صبر زرد) تلخترند، ولى زبانشان شيرينتر از عسل است ؛ اعمال باطنى آنان (هر عملى قلبى مثل ايمان ، نيت ...) و بدبوتر از مردار است ؛ آيا (ايشان) فريب رحمت مرا خورده اند، با من نيرنگ مى كنند، يا بر من جرى شده اند ! به عزت خود سوگند ياد كرده ام كه بدون ترديد و حتما آنان را گرفتار فتنه افسار گسيخته اى سازم كه به سرتاسر زمين كشيده شود؛ چنان فتنه اى كه حكيم را واگذاشته و راى صاحبنظران و دانش دانشمندان در آن فرو ماند؛ آنان را متفرق نموده و بوسيله يكديگر آزارشان مى دهم بوسيله دشمنانم از دشمنانم انتقام مى گيرم و برايم اهميتى ندارد. و نيز برايم اهميتى ندارد كه همه آنها را عذاب نمايم

مجازات چيزى ساختن براى رقابت در تفاخر

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابراهيم النوفلى عن الحسين بن المختار رفعه الى امير المومنينعليه‌السلام قال من صنع شيئا للمفاخره حشره الله يوم القيامه اسود.

ترجمه :

١. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: كسى كه براى رقابت در تفاخر چيزى بسازد، خداوند او را روسياه محشور مى نمايد.

عقاب من ترك الامر بالمعروف و النهى عن المنكر

مجازات ترك امر به معروف و نهى از منكر

حديث : ١ ابى عبدالله قال حدثنى سعدبن عبدالله عن محمد بن عيسى عن محمد بن عرفه قال سمعت الرضاعليه‌السلام يقول قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا ترك امتى الامر بالمعروف و النهى عن المنكر فلياذن بوقاع من الله جل اسمه

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام رضاعليه‌السلام شنيدم كه نقل نمود رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هنگامى كه امت من امر به معروف و نهى از منكر را ترك كردند. بايد آماده جنگ با خداى متعال باشند.

باب

مجازات به خشم در آوردن خداوند

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن العباس بن معروف عن رجل عن مندل بن على العنزى عن محمد بن مطرف عن مسمع عن الاصبغ بن نباته عن علىعليه‌السلام قال : اذا غضب الله عزوجل على بلده و لم ينزل بها العذاب غلت اسعارها و قصرت اعمارها و لم تربح تجارها و لم ترك اثمارها و لم تغزر انهارها و حبس ‍ عنها امطارها و سلط عليها شرارها.

ترجمه :

١. امام علىعليه‌السلام فرمودند: هنگامى كه خداوند عزوجل بر شهرى خشم گيرد و عذابى بر آنان نازل نكند، نرخهاى آنان بالا رفته ، عمرهاى آنان كوتاه شده ، تاجران آن سود نبرده ، ميوه هايش پاكيزه نشده ، رودهايش كم آب شده ، باران نباريده و خداوند بدانشان را بر آنها مسلط مى نمايد.

عقاب من امن رجلا على دمه ثم قتله

مجازاتدر امان داشتن مرد از كشتن و آنگاه كشتن او

حديث : ١ حدثنى حمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن يحيى بن ابى عمران عن يونس عن عبدالله بن سليمان قال سمعت ابا جعفرعليه‌السلام يقول من امن رجلا على دمه ثم قلته جاء يوم القيامه يحمل لواء الغدر.

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه مردى را از كشتن در امان بدارد و سپس او را بكشد، در روز قيامت در حالى خواهد آمد كه پرچم فريب را حمل مى كند.

عقاب من اغتاب غازيا فى طاعه الله او اذاه او خلفه فى اهله بسوء

مجازات غيبت از جنگجوى در راه خدا، اذيت او يا بدرفتارى با خانواده اش

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن ابراهيم بن هاشم عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيهعليهم‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من اغتاب ممنا غازيا او اذاه او خلفه فى اهله بسوء نصب عمله يوم القيامه ليستغرق حسناته ثم يركس فى النار ركسا اذا كان الغازى فى طاعه الله عزوجل

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليه‌السلام روايت نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه از مومن جنگجوى غيبت كند، او را اذيت كند يا با خانواده اش بدرفتارى نمايد، در روز قيامت اين كارش را نصب مى كنند تا كارهاى نيكش رااز بين ببرد. آنگاه او را وارونه در جهنم واژگون مى كنند، البته اگر آن جنگجو، در راه خداوند عزوجل بجنگد.

عقاب من روع مومنا بسلطان ليصيب منه مكروها

مجازات ترسانيدن مومن از سلطان

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن اسحاق الخفاف عن بعض الكوفيين عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من روع مومنا بسلطان ليصيبه منه مكروها فلم يصبه فهو فى النار و من روع مومنا بسلطان ليصيبه منه مكروها فاصبابه فهو مع فرعون و ال فرعون فى النار.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه مومنى را از سلطان بترساند كه از او آزار خواهد ديد ولى آزارى نبيند، در جهنم خواهد بود. و اگر آزار ببيند، همراه با فرعون و دودمان فرعون در جهنم خواهد بود.

عقاب من اذى المومنين و نصب لهم و عاندهم

مجازات اذيت مومنين و دشمنى و ستيزه با آنها

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن موسى بن عمران ابن محبوب عن المفضل بن عمر قال قال ابو عبداللهعليه‌السلام اذا كان يوم القيامه نادى مناد اين الصدود لاوليائى قال فيقوم قوم ليس على وجوههم لحم قال فيقول هولاء الذين اذوا المومنين و نصبوالهم و عاندوهم و عنفوهم فى دينهم قال ثم يومر بهم الى جهنم قال ابو عبداللهعليه‌السلام كانوا و الله الذين يقولون و لكنهم حبسوا حقوقهم و اذاعوا عليهم سرهم

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در روز قيامت منادى صدا مى زند كجايند كسانى كه از دوستانم رو مى گردانند؟ عده اى بر مى خيزند كه صورتشان گوشت ندارد. و او مى گويد اينها كسانى هستند كه مومنين را اذيت كرده ، با آنان دشمنى و ستيزه نموده و آنان را بخاطر دينشان نكوهش ‍ مى كردند، آنگاه دستور مى رسد كه آنان را به جهنم ببريد. آنگاه امامعليه‌السلام فرمودند: بخدا سوگند اينان همه كسانى هستند كه سخنانش با مومنين يكى بوده ، ولى حقوق آنان را ادا نكرده و اسرار آنان را فاش ‍ مى كردند.

عقاب من ابتدع دينا

مجازات بوجود آوردن دين

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن الحكم عن ابى عبداللهعليه‌السلام و عن محمد بن حمران عن ابى بصير عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال كان رجل فى الزمن الاول طلب الدنيا من حلال فلم تقدر عليها و طلبتها من حرام فلم تقدر عليه افلا ادلك على شى يكثر به مالك و دنياك و يكثر به تبعك قال بلى قال تبتدع دينا و تدعو اليه الناس ففعل فاستجاب له الناس و اطاعوه و اصاب من الدنيا ثم انه فكر فقال بئس ما صنعت ابتدعت دينا و دعوت الناس اليه و ما ارى لى توبه الا ان آتى من دعوته اليه فارده عنه فجعل ياتى اصحابه الذنى اليه و ما ارى لى توبه الا ان اتى من دعوته اليه فارده عنه فجعل ياتى اصحابه الذين اجابوه فيقول ان الذى دعوتكم اليه باطل و انما ابتدعته فجعلوا يقولون كذبت هو الحق و لكنك شككت فى دينك فرجعت عنه فلما راى ذلك عمد الى سلسله فوتدلها و تدا ثم جعلها فى عنقه و قال لا احلها حتى يتوب الله عزوجل على فاوحى الله الى نبى من الانبياء قل لفلان و عزتى لو دعوتنى حتى ينقطع اوصالك ما استجبت لك حتى ترد من مات على ما دعوته اليه فيرجع عنه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در زمانهاى پيش مردى را راه حلال دنبال دنيا رفت ، ولى موفق نشد. از راه حرام رفت ، باز هم موفق نشد. شيطان به سراغ او آمده و گفت : از راه حلال به دنبال دنيا رفتى ، موفق نشدى و از راه حرام نيز موفق نشدى مى خواهى كارى به تو ياد بدهم كه مالت بسيار، دنيايت آباد و دوستدارانت زياد شوند؟ گفت : بله گفت دين بساز و مردم را به آن دعوت كن او نيز همين كار را كرد. مردم حرفش را قبول كرده و از او فرمانبردارى نمودند. در نتيجه او به دنيايش رسيد. پس از مدتى با خود گفت : كار بدى كردى كه دينى ساختى و مردم را به آن دعوت كردى توبه اى ندارى جز اين كه به سراغ پيروانت بروى و آنان را از راه خطايى كه مى روند آگاه سازى و آنگاه سراغ پيروانش رفت و مى گفت : دينى كه شما را به آن دعوت نمودم باطل بود. و آن دين را خود ساخته بودم آنان در پاسخ گفتند: دروغ مى گويى دين ما حق است ولى تو شك كرده و از دين خود برگشته اى وقتى چنين ديد، زنجير را با ميخ در زمين محكم كرده و آن را به گردن خود آويخت و گفت : تا زمانى كه خداوند مرا نبخشيده است ، آن را باز نمى كنم خداوند به پيامبر خود وحى نمود كه به فلانى بگو: به عزتم سوگند ! اگر آن قدر مرا بخوانى كه بندهاى بدنت را يكديگر جدا شود تو را نمى بخشم مگر اين كه كسانى را كه با عقيده به دين ساختگى از دنيا رفته اند، زنده كنى و آنان را آن دين برگردند.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز يرفعه قال كل بدعه ضلاله و كل ضلاله سبيلها الى النار.

ترجمه :

٢. معصومعليه‌السلام فرمودند: هر بدعتى گمراهى ، و انتهاى هر گمراهى جهنم است

حديث : ٣ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن ابى خالد عن محمد بن مسلم عن ابى جعفرعليه‌السلام قال ادنى الشرك ان يبتدع الرجل رآيا فيحب عليه و يبغض

ترجمه :

٣. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: كمترين درجه شرك اين است كه انسان از جانب خود (نه از طرف ائمه دين و در مسائلى كه انسان نبايد نظر خود را اعمال كند) نظرى داشته باشد و بر اساس آن دوستى و دشمنى كند.

حديث : ٤ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفربن الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بن سنان عن ابى حمزه الثمالى قال قلت لابى جعفرعليه‌السلام ما ادنى النصب فقال ان يبتدع الرجل شيئا فيحب عليه و يبغض عليه

ترجمه :

٤. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام پرسيدم كمترين بت پرستى كدام است ؟فرمودند: اين است كه انسان بدعتى بگذارد و بخاطر آن دوستى و دشمنى كند.

حديث : ٥ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمدبن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن العمى باسناده قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ابى الله تعالى لصاحب البدعه بالتوبه قيل يا رسول الله و كيف ذاك قال انه قد اشرب قلبه حبها.

ترجمه :

٥. رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداوند توبه بدعت گذار را نمى پذيرد. عرض كردند: چرا اى رسول خدا؟ فرمودند: بجهت اين كه دوستى آن را وارد قلبش نموده است

حديث : ٦ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن هارون بن الجهم عن حفص بن عمر عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من مشى الى صاحب بدعه فوقره فقد مشى هدم الاسلام

ترجمه :

٦. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بسوى بدعتگزار گام برداشته و به او احترام بگذارد، بدون ترديد در راه نابودى اسلام گام برداشته است

مجازات نافرمانى خداوند و ثواب فرمانبردارى از او

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله حدثنى احمد بن الحسين بن سعيد عن عثمان بن عيسى عن بعض اصحابه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما خلق الله خلقا الا جعل له فى الجنه منزلا و فى النار منزلا فاذا سكن اهل الجنه الجنه و اهل النار النار نادى مناد يا اهل الجنه اشرفوا فيشرفون على النار و ترفع لهم منازلهم فى النار ثم يقال لهم هذه منازلكم التى لو عصيتم ربكم دخلتموها فلو ان احدا مات فرحا لمات اهل الجنه ذلك اليوم فرحا بما صرف عنهم من العذاب ثم ينادون يا معاشر اهل النار ارفعوا رووسكم فانظروا الى منازلكم فى الجنه فيرفعون رووسهم فينظرون الى منازلهم فى الجنه ما فيها من النعيم فيقال لهم هذه منازلكم التى لو اطعتم ربكم دخلتموها قال فلو ان احدا مات حزنا لمات اهل النار تعالى «اولئك هم الوارثون * الذين يرثون الفردوس هم فيها خالدون».

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند كسى را خلق ننموده ، مگر اين كه منزلى در بهشت و منزلى در جهنم براى او آفريده است هنگامى كه بهشتيان در بهشت و جهنميان در جهنم ساكن شدند، منادى صدا مى زند: اى بهشتيان به پايين بنگريد. و آنان از بالا به پايين نگاه كرده و منازل خود را در جهنم مى بينند. آنگاه به آنها مى گويند اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد اين منازل شماست كه اگر از خداى خود نافرمانى مى كرديد، وارد آن مى شديد. و اگر كسى از خوشحالى بميرد، بهشتيان نيز در آن هنگام از خوشحالى برطرف شدن عذاب از آنها مى ميرند. آنگاه صدا مى زند: اى جهنميان به بالاى سر خود بنگريد و منازل خود را در بهشت ببينيد. آنان سر بلند كرده و منازل خود در بهشت و نعمتهاى در آن را مى بينند. به آنان مى گويد: اين منازل شمادر بهشت است كه اگر از خداوند فرمانبردارى مى كرديد. وارد آن مى شديد. و اگر كسى از اندوه بميرد. جهنميان نيز در اين هنگام از اندوه مى ميرند. و بدين ترتيب ، منازل اينان به آنان و منازل آنان به اينان مى رسد و اين همان چيزى است كه اين آيه قرآن مى فرمايد: «فقط آنان وارثانند. كسانى كه بهشت را به ارث برده و در آن جاويد هستند.»(١٥٧).

عقاب الشك و المعصيه

مجازات شك و گناه

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن بكربن محمد الازدى عن ابى عبدالله قال قال امير المومنينعليه‌السلام ان الشك و المعصيه فى النار ليسا منا و لا الينا.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: بدون ترديد، شك و گناه نه از ما هستند و نه راهى به سوى ما دارند.

عقاب المراه تتطيب لغير زوجها و تخرج من بيته بغير اذنه

مجازات عطر زدن زن براى غير شوهر و خروج او از خانه بدون اجازه شوهرش

حديث : ١ ابى رحمه الله قال سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن ابراهيم بن عبدالحميد عن الوليد بن صبيح عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اى امراه تتطيب ثم خرجت من بيتها فهى تلعن حتى ترجع الى بيتها متى رجعت

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هر زنى كه عطر بزند و از خانه اش خارج شود، تا هر زمانى كه به خانه اش باز گردد لعنت مى شود.

عقاب من سمع و اعيه اهل البيت عليهم‌السلام و راى سوادهم فلم يجبهم

مجازات شنيدن فرياد اهل بيت ، ديدن آنان و به كمك آنان نشتافتن

حديث : ١ حدثنى الحسين بن احمد قال حدثنى ابى عن محمد بن احمد عن محمد بن اسماعيل عن على بن الحكم عن ابيه عن ابى الجارود عن عمروبن قيس المشرقى قال دخلت على الحسينعليه‌السلام انا و ابن عم لى و هو فى قصر بنى مقاتل فسلمنا عليه فقال له ابن عمى يا ابا عبدالله هذا الذى ارى خضاب او شعرك فقال خضاب و الشيب الينا بنى هاشم يعجل ثم اقبل علينا فقال جئتما لنصرتى فقلت انى رجل كبير السن كثير العيال و فى يدى بضائع للناس و لا ادرى ما يكون و اكره ان اضيع امانتى و قال له ابن عمى مثل ذلك قال لنا فانطلقا فلاتسمعا لى واعيه و لا تريا لى سوادا فانه من سمع و اعيتنا او راى سوادنا فلم يجبنا و لم يغثنا كان حقا على الله عزوجل ان يكبه على منخريه فى النار.

ترجمه :

١. راوى مى گويد: همراه با پسر عمويم به ديدن امام حسينعليه‌السلام در قصر پسران «مقاتل» رفتم پس از عرض سلام ، پسر عمويم به او عرض ‍ كرد: اى ابا عبدالله ! آيا مويت سياه مانده يا آن را خضاب كرده اى ؟ فرمودند: خضاب كرده ام و پيرى زود به سراغ ما بنى هاشم مى آيد. آنگاه رو به ما نموده و پرسيدند: آيا براى يارى من آمده ايد؟ عرض كردم : پيرمردى هستم با قرض زياد و عائله فراوان سرمايه هايى نيز از مردم را از بين ببرم پسر عمويم نيز چنين سخنانى گفت آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: در اين صورت برويد تا فرياد ما را نشنويد و ما را نبينيد. زيرا بدون ترديد كسى كه فرياد ما را بشنود و ما را ببيند و به ما كمك نكند، بعهده خداوند عزوجل است كه او را به رو در جهنم بيفكند.

مجازات بعهده گرفتن سرپرستى ده نفر و با عدالت با آنان رفتار نكردن

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن عبدالله بن جبله عن ابى طالب عن هايه عن انس بن مالك قال سمعت رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله يقول من ولى عشره فلم يعدل فيهم جاء يوم القيامه و يداه و رجلاه و راسه فى ثقب فاس

ترجمه :

١. راوى مى گويد از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله شنيدم كه فرمودند: كسى كه سرپرستى ده نفر را به عهده بگيرد و با عدالت با آنان رفتار نكند. در روز قيامت در حالى مى آيد كه دست و پاهاى و سرش در سوراخ تيشه اى است(١٥٨)

عقاب من ولى شيئا من امور المسلمين فضيعهم

مجازات به عهده گرفتن كارى از كارهاى مسلمانان و تباه كردن آنان

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد عن محمد بن حسان عن ابى عمران الارمنى عن عبدالله بن الحكم عن معاويه بن عمار عن عمروبن مروان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من ولى شيئا من امور المسلمين فضيعهم ضيعه الله تعالى

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه كارى از كارهاى مسلمانان را بعهده بگيرد و آنان را تباه كند، خداى متعال او را تباه مى نمايد.

عقاب الظلمه و اعوانهم

مجازات ظالمين و ياران آنان

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن ابن المغيره عن السكونى عن ابى عبدالله عن ابيهعليهم‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا كان يوم القيامه نادى مناد اين الظلمه و اعوانهم و من لاق لهم دواه او ربط كيسا او مد مده قلم فاحشروهم معهم

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: هنگامى كه روز قيامت فرا برسد، شخصى صدا مى زند كجايند ظالمان و ياران آنان و كسانى كه در دوات آنها ليقه انداخته ، كسيه اى برايشان بسته يا بمقدار يك بار قلم را در جوهر زدن ، آب و جوهر به دوات آنان اضافه كرده اند؟ همه اينها را با آنان محشور كنيد.

عقاب من اقتب من سلطان جائر

مجازات نزديك شدن به سلطان ستمگر

حديث : ١ و بهذاالاسناد قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ما اقترب عبد من سلطان الا تباعد من الله و لاكثر ماله الا اشتد حسابه و لا كثر تبعه الا كثرت شياطينه

ترجمه :

١. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بنده اى به سلطانى نزدیك نشده ، مگر اين كه از خدا دور شد، مالش زياد نشد، مگر اين كه حسابش ‍ سخت شد، و پيروانش زياد نشدند، مگر اين كه شياطين او نيز فراوان شدند.

حديث : ٢ و بهذاالاسناد قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله آياكم و ابواب السلطان و حواشيها فان اقربكم من ابواب السلطان و حواشيها ابعدكم من الله تعالى و من آثر السلطان على الله عزوجل اذهب الله عنه الورع و جعله حيرانا.

ترجمه :

٢. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: از نزديكان و اطرافيان سلطان بپرهيزيد. زيرا قطعا نزديكترين شما به نزديكان و اطرافيان سلطان ، دورترين شما از خداى متعال است كسى كه خداوند را بر سلطان مقدم بدارد، خداوند ورع او را از بين برده و او را متحير مى نمايد.

عقاب من سود اسمه فى ديوان الجبارين

مجازات ثبت نام در دفتر ستمگران

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن ابن بنت الوليد بن صبيح الباهلى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال من سود اسمه فى ديوان ولد فلان حشره الله يوم القيامه خنزيرا.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه نام خود را در دفتر فرزندان فلان (كه حكومتشان ظالمانه است) بنويسد، خداوند در روز قيامت او را خوك محشور مى نمايد.

عقاب وال يحتجب من حوائج الناس

مجازات حاكمى كه كارهاى مردم را انجام ندهد

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن موسى بن عمران عن ابن سنان عن ابى الجارود عن سعد الاسكاف عن الاصبغ عن اميرالمومنينعليه‌السلام قال ايما وال احتجب عن حوائج الناس احتجب الله يوم القيامه عن حوائجه وان اخذ هديه كان غلولا و ان اخذ رشوه فهو مشرك

ترجمه :

١. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: هر حاكمى كه حوائج مردم را بر آورده نسازد، خداوند در روز قيامت حوائجش را بر آورده نمى نمايد و اگر هديه اى بگيرد، خيانت كرده و اگر رشوه بگيرد، مشرك است

عقاب من اقر بالمنكر

مجازات سكوت در برابر منكر

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان رفعه الى ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما اقر قوم بالمنكر بين اظهرههم لا يعيرونه الا اوشك ان يعمهم الله عزوجل بعقاب من عنده

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: اگر كار منكر در ميان جامعه اى انجام شود و آنان انجام دهنده آن را سرزنش نكنند بدون شك نزديك است كه خداوند عذابى همگانى بر آنان فرو فرستد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن هارون بن مسلم ، عن مسعده بن صدقه عن جعفر بن محمد عن ابيهعليهم‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ان المعصيه اذا عمل بها العبد سرالم تضر الا عاملها و اذا عمل بها علانيه و لم يعير عليه اضرت العامه قال جعفربن محمدعليهم‌السلام و ذلك انه يذل بعمله دين الله و يقتدى به اهل عداوه الله

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام روايت نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: اگر بنده اى مخفيانه مرتكب گناهى شود، فقط خودش ضرر مى كند. ولى اگر آشكارا مرتكب گناه شود و كسى او را سرزنش نكند، همه ضرر مى كنند. آنگاه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: باين جهت كه با عمل او دين خدا ذليل شده و كسانى كه زمينه دشمنى با خدا دارند، از او پيروى مى نمايند.

حديث : ٣ و بهذاالاسناد قال قال علىعليه‌السلام ايها الناس ان الله تعالى لا يعذب العامه بذنب الخاصه اذا عملت الخاصه بالمنكر سرا من غير ان تعلم العامه فاذا عملت الخاصه بالمنكر جهارا فلم يعير ذلك العامه استوجب الفريقان العوقبه من الله تعالى و قال لا يحضرون احدكم رجلا يضربه سلطان جائر ظلما و عدوانا و لا مقتولا و لا مظلوما اذا لم ينصره لان نصره المومن على المومن فريضه واجبه اذا هو حضره و العافيه اوسع مالم تلزمك الحجه الحاضره قال و لما وقع التقصير فى بنى اسرائيل جعل الرجل منهم يرى اخاه على الذنب فينهاه فلا ينتهى فلا يمنعه ذلك آن يكون اكيله و جليسه و شريبه حتى ضرب الله تعالى قلوب بعضهم ببعض و نزل فيهم القرآن حيث يقول عزوجل (لعن الذين كفروا من بنى اسرائيل على لسان داود و عيسى بن مريم ذلك بما عصوا و كانوا يعتدون * كانوا لا يتناهون عن منكر فعلوه) الى آخرين الايتين

ترجمه :

٣. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: اى مردم ! بدون ترديد خداى متعال همه مردم را بخاطر گناه عده اى عذاب نمى كند. اگر ايشان گناه را پنهانى انجام داده و مردم را از كار خود مطلع نسازند، ولى اگر گناه خود را آشكار انجام دهند. مردم نيز آنها را سرزنش نكنند. همه مردم مستوجب عذاب خداى متعال خواهند بود. و نيز فرمودند: اگر سلطان ستمگرى از روى ستم و دشمنى مردى را بزند، او را بكشد، يا ظلم ديگرى به او روا دارد، در صورتى كه شما او را يارى نمى كنيد، در آن مكان نيز حاضر نشويد. زيرا بدون شك اگر آن جا حاضر باشيد، واجب و لازم است كه او را يارى كنيد. ولى اگر آنجا نباشيد، تا زمانى كه شرايط تكليف مهيا نشود، تكليفى نخواهيد داشت و نيز فرمودند: زمانى بنى اسرائيل در مورد نهى از منكر كوتاهى مى كردند. بدين معنى كه وقتى كسى گناهى مرتكب مى شد، او را نهى مى كردند و او تجهى نمى كرد. گناه او مانع همنشينى و هم غذايى آنان با گناهكار نمى شد. تا اين كه خداى متعال بخاطر ترك نهى از منكر) دلهاى آنان را به گناه راضى كرده و اين آيات را درباره آنها نازل نمود: «كافران بنى اسرائيل بخاطر نافرمانى خدا و سركشى با زبان داوود و عيسى بن مريم لعنت شدند. آنان از كار منكر خود دست بردار نبودند...»(١٥٩).

عقاب الزانى و الزانيه