شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

برترى ماه رمضان و ثواب روزه آن

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن ابن ابى عمير قال حدثنى احمد بن النضر الخزاز عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال يا جابر من دخل عليه شهر رمضان فصام نهاره و قام وردا من ليله و حفظ فرجه و لسانه و غض بصره و كف اذاه خرج من الذنهوب كيوم ولدته امه قال قلت له جعلت فداك ما احسن هذا من حديث قال ما اشد هذا من شرط.

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام به جابر فرمودند: اى جابر! كسى كه به ماه رمضان برسد و روز آن را روزه گرفته ، پاره اى از شبش را عبادت كند، فرج و زبان خود را حفظ كرده ، چشمش را از حرام بپوشاند و از آزار مردم بپرهيزد، همانند روزى كه از مادر متولد شده از گناهان بيرون مى رود.

جابر مى گويد گفتم : فدايت گردم ، چه حديث خوبى ! حضرت فرمودند: و چه شرط سختى !

حديث : ٢ حدثنا محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن الحسين بن علوآن عن عمروبن شمر عن جابر عن ابى جعفر ع ليه السلام قال كان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا نظر الى هلال شهر رمضان استقبل القبله يوجهه ثم قال اللهم اهله علينا بالامن و الايمان و السلامه و الاسلام و العافيه الجملله و الرزق الواسع و دفع الاسقام و تلاوه القرآن و العون على الصلاه و الصيام اللهم سلمنا لشهر رمضان و سلمه لنا و تسلمه منا حتى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا قم يقبل بوجهه على الناس فيقول يا معاشر المسلمين اذا طلع هلال شهر رمضان غلت مرده الشياطين و فتحت ابواب السماء و ابواب الجنان و ابواب الحرمه و غلقت ابواب النار و استجيبت الدعا و كان لله عند كل فطر عتقاء يعتقهم من النار و نادى مناد كل ليلاه هل من سائدل هل من سمتغفر اللهم اعط كل منفق خلفا و كل ممسك تلفا حتى اذا طلع هلال شوال نودى الومنون آن اغدوا الى جوائزكم فهو يوم الجائزه ثم قال ابوجعفر اما و الذى نفسى بيده ما هى بجائز الدنانير و الدراهم

ترجمه :

٢. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هنگامى كه به هلال ماه رمضان مى نگريستند، رو به قبله نموده و دعا مى كردند: «اللهم اهله علينا بالامن و الايمان و السلامه و الاسلام و العافيه المجلله و الرزق الواسع و دفع الاسقام و تلاوه القرآن و العون على الصلاه و القيام اللهم سلمنا لشهر رمضان و سلمه لنا و تسلمه منا حتى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا.»(٤٦)

آنگاه رو به مردم نموده و مى فرمودند: اى مسلمانان ! هنگامى كه هلال ماه رمضان ظاهر شد، شيطانهاى رانده شده زنجير مى شوند، درهاى آسمان ، درهاى بهشتها و درهاى رحمت گشوده مى شودند، درهاى جهنم بسته شده ، دعا مستجاب شده و به هنگام هر افطار خداوند آزاد شدگانى دارد كه آنها را از آتش جهنم آزاد مى كند و هر شب منادى ندا مى دهد: «آيا سائلى هست ؟ آيا استغفار كننده اى هست ؟ خدايا به هر خرج كننده اى عوض و به هر بخيلى تلف عنايت فرما»

و هنگامى كه هلال شوال حلول كند، به مؤ منين ندا مى كنند، بامدادان براى گرفتن جايزه برويد كه آن روز، روز جايزه است آنگاه امام باقرعليه‌السلام فرمودند: هان سوگند به كسى كه جانم به دست اوست ، اين جايزه درهم و دينار نيست

حديث : ٣ حدثنى محمد بنعلى ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن احمد بن هلال عن احمد بنمحمد بن ابى نصر عن آبان عن زراره عن ابى جعفرعليه‌السلام لما انصرف من عرفات و سار الى منى دخل المسجد فاجتمع اليه الناس ‍ يسالونه عن ليله القدر فقام خطيبا فقال بعد الثناء على الله اما بعد فايكم سالتمونى عن ليله القدر فلم اطوها عنكم لانى لم اكن بها عالما اعملوا ايها الناس انه من ورد عليه شهر رمضان و هو صحيح سوى فصام نهاره و قام وردا من ليله و واظب على صلاته و هاجر الى جمعته و غدا الى عيده فقد ادرك ليله القدر و فاز بجائزه الرب قال فقال ابو عبدالله عليه‌السلام فاز و الله بجوائز ليست كجوائز العباد.

ترجمه :

٣. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا كه پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله از عرفات بازگشته و رهسپار منى بود، وارد مسجد شد، مردم گرد او جمع شده و درباره ليله القدر از او سوال كردند. حضرت در آن جا سخنرانى نموده و پس از ثناى الهى فرمودند: هر كدام از شما كه درباره شب قدر از من سوال كنيد، آن را از شما پنهان نمى كنم چون همانا من نيز آن را نمى دانم اى مردم ! بدانيد همانا هر كسى با حصت و سلامت به ماه رمضان برسد و روزش را روزه گرفته ، مقدارى از شبش را عبادت كند، مراقب نمازش باشد و به نماز جمعه اش ونماز عيد فطر برود، قطعا شب قدر را درك كرد و به جايزه پروردگار دست يافته است

راوى مى گويد: امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بخدا سوگند به جوايزى رسيده است كه مانند جوايز بندگان نيست

حديث : ٤ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن سيف بن عميره عن عبدالله بن عبيدالله عن ابى بصيرعن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله لما حضر شهر رمضان و ذلك فى ثلاث بقين من شعبان قال لبلال ناد فى الناس فجمع الناس فصعد المنبر فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس آن هذا الشهر قد حضركم و هو سيد الشهور ليله فيه خير من الف شهر تغلق فيه ابواب النار و تفتح فيه ابواب الجنان فمن ادركه فلم يغفر له فابعده الله و من ادرك و الديه فل يغفر له فابعده الله و من ذكرت عنده فلم يصل على فلم يغفر له فابعده الله عزوجل

ترجمه :

٤. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد، يعنى سه روز كه از شعبان باقى بود، به بلال فرمودند: در ميان مردم جار بزن هنگامى كه مردم جمع شدند، پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله بالاى منبر رفته و خدا را حمد و ثنا گفته ، سپس ‍ فرمودند: اى مردم ! همانا اين ماه فرا رسيده ، ماهى كه سرور ماههاست

شبى در آن است كه از هزار ماه بهتر است درهاى جهنم در آن بسته شده و درهاى بهشت در آن گشوده مى گردد. كسى كه آن را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند آن را از خود دور كند. و كسى كه پدر و مادر خود را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند. و كسى كه من نزد او ذكر شوم و بر من صلوات نفرستد، خداوند عزوجل او را از خود دور كند.

حديث : ٥ و بهذاالاسناد عن الحسين بن سعيد عن الحسين بن علوآن عن عمروبن خالد عن زيد بن على عن ابيه عن جده عن علىعليه‌السلام قال لما حضر شهر رمضان قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله فحمد الله واثنى عليه ثم قال ايها الناس كفاكم الله عدوكم من الجن و قال «ادعونى استجب لكم» و وعدكم الاجابه الا و قد و كل الله لكل شيطان مريد سبعه من ملائكته فليس بمحلول حتى ينقضى شهر كم هذا الا و ابواب السماء مفتحه من اول ليله منه الا و الدعا فيه مقبول

ترجمه :

٥. اميرالمؤ منينعليه‌السلام فرمودند: هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ايستاد و حمد و ثناى الهى را بجا آورد و سپس فرمود: اى مردم ! خداوند شما را از شر دشمنان جنيتان حفظ كرد. و فرمود «بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را»(٤٧) و به شما وعده اجابت داد. آگاه باشيد كه بر هر شيطان رانده شده هفت فرشته گمارده شده است و تا پايان اين ماه آن شيطان رها نشود (و بدين ترتيب آن شياطين بر شما تسلطى ندارد). آگاه باشيد كه از اولين شب آن درهاى آسمان گشوده مى شود. آگاه باشيد كه دعا در آن مقبول است

حديث : ٦ و بهذاالاسناد عن الحسين به سعيد عن ابن ابى عمير عن جميل بن صالح عن محمد بن مروآن قال سمعت ابا عبدالله عليه‌السلام يقول آن لله عزوجل فى كل ليله من شهر رمضان عتقاء و طلقاء من النار الا من افطر على مسكر فاذا كان آخر ليله منه اعتق فيها مثل ما اعتق فى جميعه

ترجمه :

٦. راوى مى گويد: شنيدم كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا خداى عزوجل در هر شب ماه رمضان آزاد شدگان و رهايى يافتگانى از آتش دارد، مگر كسى كه با مست كننده اى افطار نمايد و هنگامى كه شب آخر فرار سد در آن شب به تعداد همه كسانى كه در اين ماه آخر آزاد كرده است ، آزاد مى نمايد.

حديث : ٧ و حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى قال حدثنى احمد بن محمد بن عيسى قال حدثنا الحسن بن محبوب الزراد قال حدثنا ابو ايوب عن ابى الورد عن ابى جعفر عليه‌السلام قال خطب رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله النس فى آخر جمعه من شعبان فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس قد اظلكم شهر فيه ليله خير من الف شهر و هو شهر رمضان فرض الله صيامه و جعل قيام ليله فيه بتطوع صلاه كمن تطوع بصلاه سبعين ليله فيما سواه من الشهور و جعل لمن تطوع فيه بخصله من خصال الخير و البر كاجر من ادى فريضه من فرائض الله عزول و من ادى فريضه من فرائض الله كمن ادى سبعين فريضه فيما سواه من الشهور و هو شهر الصبر و آن الصبر ثوابه الجنه و هو شهر المواساه و هو شهر يزيدالله فيه رزق الومنين و من فطر فيه مومنا صائما كان له عندالله بذلك عتق رقبه و مغفره لذنوبه فيما مضى فقيل له يا رسول الله ليس كلنا نقدر على آن نفطر صئما فقال آن الله حكريم يعطى هذا الثواب من لم يقدر الا على اكثر من ذلك و من خفف فيه على مملوك خفف الله عزوجل و العتق من النار و لا غنى بكم فيه عن اربعه خصال خصلتين ترضون الله بهما و خصلتين لا غنى بكم عنهما اما اللتان ترضون الله بهما فشهاده آن لا اله الا الله و انى رسول الله و اما اللتان لاغنى بكم عنهما فتسالون الله فيه حوائجكم و الجنه و تسالون الله فيه العافيه و تعوذون به من النار.

ترجمه :

٧. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله در آخرين جمعه شعبان سخنرانى نموده و پس از حمد و ثناى خداوند فرمودند: اى مردم ! نزديك است ماه فقرا برسد كه در آن شبى است بهتر از هزار ماه و آن ماه ، ماه رمضان است خداوند روزه آن را واجب نموده وعبادت يك شب را با نمازى مستحب مانند عبادت هفتاد شب با نمازى مستحب در ساير ماهها قرار داده است و پاداش كسى را كه در اين ماه مبادرت به عمل خير و نيك مستحبى بنمايد، مانند پاداش كسى قرار داده است كه واجبى از واجبات خداى عزوجل را بجا آورد. و كسى كه واجبى از واجبات خداوند را بجا آورد، و همانا ثواب صبر بهشت است آن ماه مواسات ( يارى نمودن) است و آن ماهى است كه خداوند در آن رزق مؤ منين را افزايش ‍ مى دهد. كسى كه به مؤ من روزه دارى در آن افطار بدهد. بخاطر اين عمل (پاداش) آزادى يك بنده و آمرزش گناهان گذشته اش را خواهد داشت

عرضه داشتند: اى رسول خدا! همه ما توانايى افطارى دادن به روزه دار را نداريم آن حضرتصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا خداوند كريم است به كسى هم كه جز بر مقدارى شير مخلوط با آن كه روزه دارى با آن افطار كند يا شربت آب گوارايى يا چند دانه خرماى ريز توانايى ندارد و نمى توانند بيش ‍ از اين بدهد. نيز اين ثواب را عنايت مى فرمايند. كسى كه در آن بر بنده خود آسان گيرد، خداى عزوجل نيز در حساب بر او آسان گيرد. و آن شهرى است كه اولش رحمت و سطش آمرزش و آخرش اجابت و آزادى از آتش ‍ است و در آن شما از چهار چيز بى نياز نيستند. دو چيز كه خداوند را با آن راضى مى كنيد و دو چيز است كه شما به هيچ وجه از آن بى نياز نيستند. دو چيز كه خداوند را با آن راضى مى كنيد، گواهى به اين است كه هيچ خدايى جز خداى يگانه نيست و همانا من رسول خداوند هستم و دو چيزى كه شما به هيچ وجه از آن بى نياز نيستند، اين است كه حاجتهاى خود و بهشت را از خداوند خواسته ، از خدا عافيت (تندرستى) را بخواهيد و از جهنم به او پناه ببريد.

حديث : ٨ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن سيف بن عميره عن عبدالله بن عبيدالله عن رجل عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله لما حضر شهر رمضان و ذلك فى ثلاث بقين من شعبان فقال لبلال ناد فى الناس فجمع الناس ثم صعد المنبر فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس آن هذا الشهر قد حضركم و هو سيد الشهور فيه ليله خير من الف شهر تغلق فيه ابواب النار و تفتح فيه ابواب الجنان فمن ادركه فلم يغفر له فابعده الله و من ادرك و الديه فلم يغفر له فابعده الله و من ذكرت عنده فلم يصل على فلم يغفر له فابعده الله عزوجل

ترجمه :

٨. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد، يعنى سه روز به ماه رمضان مانده بود، به بلال دستور داد تا در ميان مردم جار بزند. هنگامى كه مردم جمع شدند، بالاى منبر رفته پس از حمد و ثناى خداوند فرمودند: اى مردم ! همانا اين ماه فرا رسيد و آن سرور ماههاست در آن شبى است كه بهتر از هزار ماه است درهاى جهنم در آن بسته شده و درهای بهشت گشوده مى شود. كسى كه آن را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند و كسى كه پدر و مادر خويش را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند و كسى كه من نزد او ياد شوم و بر من صلوات نفرستد، آمرزيده نشود و خداى عزوجل او را از خود دور كند.

حديث : ٩ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى ابراهيم بن مهزيار عن اخيه على عن الحسين بن سعيد عن القاسم بن محمد عن على بن ابى حمزه عن ابى عبداللهعليه‌السلام فى حديث طويل فى آخره آن ابواب السماء تفتح فى رمضان و تصفد الشياطين و تقبل اعمال المومنين نعم الشهر شهر رمضان كان يسمى على عهد رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله المرزوق

ترجمه :

٩. امام صادقعليه‌السلام در آخر يك حديث طولانى فرمودند: درهاى آسمان در رمضان باز مى شود، شياطين كند و زنجير مى شوند و اعمال مومنين پذيرفته مى شود. ماه رمضان خوب ماهى است و در زمان رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله به اين ماه مرزوق (ماهى كه روزيش را داده اند) مى گفتند.

حديث : ١٠ ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن محمد بن ابى عمير عن محمد بن الحكم اخى هشام عن عمر بن يزيد عن ابى عبدالله عليه‌السلام قال آن الله فى ليله من شهر رمضان عتقاء من النار الا من افطر على مسكر او مشاحنا او صاحب الشاهين قال قلت و اى شى صاحب الشاهين قال الشطرنج

ترجمه :

١٠. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: همانا خداوند در شبى از ماه رمضان آزادشدگانى از آتش دارد، مگر كسى كه با مست كننده اى افطار كند، كينه توزى كند يا صاحب شطرنج باشد.

ثواب دعا يقال فى عشر ذى الحجه

حديث : ١١ و بهذا الاسناد عن الحسين بن سعيد عن ابن ابى عمير عن عمر بن اذينه عن الفضيل و زراره عن محمد بن مسلم عن حمران انه سال ابا جعفر عليه‌السلام عن قول الله عزوجل «انا انزلناه فى ليله مباركه» قال نهم هى ليله القدر و هى من كل سنه فى شهر رمضان فى العشر الاواخر فلم ينزل القران الا فى ليله القدر قال الله عزوجل «فيها يفرق كل امر حكيم» قال يقدر فى ليله القدر كل شى ء يكون فى تلك السنه الى مثلها من قابل من خير او شر او طاعه او معصيه او مولود و اجل او رزق فما قدر فى تلك الليله و قضى فهو من المحتوم و لله فيه المشيئه قال قلت له ليله القدر خير من الف شهر اى شى عنى بها قال العمل الصالح فيها من الصلاه و الزكاه و انواع الخير خير من العمل فى الف شهر ليس فيها ليله القدر و لو لا ما يضاعف الله للمومنين ما بلغوا ولكن الله عزوجل يضاعف لهم الحسنات

ترجمه :

١١...راوى مى گويد: از امام باقرعليه‌السلام پرسيدم شب مباركى كه در آيه «همانا ما آن (قرآن) را در شب مباركى نازل كرديم(٤٨) آمده است ، چه شبى است ؟ آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: اين شب ، شب قدر است كه در هر سال در آخر ماه رمضان قرار دارد. و قرآن نازل نشده ، مگر در شب قدر. خداى عزوجل مى فرمايند «در اين شب همه چيز با حكمت الهى مشخص و معين مى شود».(٤٩) در اين شب هر خير و شر، طاعت و معصيت ، تولد و مرگ و رزقى از آن شب بمدت يك سال معين و مشخص ‍ مى شود. و آنچه قرار است در اين شب واقع شود، حتما اتفاق خواهد افتاد، البته خداوند مى تواند هر چيزى را تغيير دهد. عرض كردم : «شب قدر بهتر از هزارماه است»(٥٠) يعنى چه ؟ آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: انواع اعمال نيك و خوبيها در اين شب بهتر از همين اعمال در هزار ماه است كه در آن شب قدر نباشد. و خوبيها در اين شب بهتر از همين اعمال در هزار ماه است كه در آن شب قدر نباشد. و اگر خداوند ثواب مؤ منين را دو چندآن مى نمودند: آنان به چنين ثوابى نمى رسيدند و در هر حال خداوند است كه حسنات آنان را دو چندآن مى نمايد.

حديث : ١٢ حدثنا محمد بن ابراهيم قال حدثنا احمد بن متويه الجرجانى المذكر قال حدثنا ابواسحاق ابراهيم بن بلال قال حدثنا ابو محمد قل حدثنا ابوعبدالله محمد بن كرام قال حدثنا احمد بن عبدالله قال حدثنا سفيان بن عيينه قال حدثنا معاويه بن ابى اسحاق عن سعيد بن جبير قال سالت ابن عباس ما لمن صام رمضان و عرف حقه قا تهيا يا ابن جبير حتى احدثك بما لمن صام رمضان و عرف حقه قال تهيا يا ابن جبير حتى احدثك بما لم تسمع اذناك و لم يمر عى قلبك و فرغ نفسك لما سالتنى عنه فما اردته علم الاولين والاخرين قال سعيد بن جبير فخرجت من عنده فتهيات له من الغد فبكرت اليه من طلوع الفجر فصليت الفجر ثم ذكرت الحديث فحول و جهه الى فقال اسمع منى ما اقول سمعت رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله يقول لو علمتم ما لكم فى رمضان لزدتم لله شكرا اذا كان اول ليله منه غفر الله لامتى الذنوب كلها سرها و علانيتها و رفع لكم الفى الف درجه و بنالكم خمسين مدينه و كتب الله لكم يوم الثانى بكل خطوه تخطونها فى ذلك اليوم عباده سنه و ثواب نبى و كتب لكم صوم سنه واعطاكم الله يوم الثالث بكل شعره على ابدانكم قبه فى الفردوس من دره بيضاء فى اعلاها اثنا عشر الف بيت من النور فى اسفلها عشر الف بيت من النور فى كل بيت الف سرير على كل سرير حوراء يدخل عليكم كل يوم الف ملك مع كل ملك هديه و اعطاكم الله يوم الرابع فى جنه الخلد سبعين الف قصر فى كل قصر سبعون الف بيت فى كل بيت خمسون الف سرير على كل سرير حورا مع كل حورا الف و صيفه خمارا احديهن خير من الدنيا و ما فيها و اعطاكم الله يوم الخامس فى جنه الماوى الف مدينه فى كل مدينه سبعون الف بيت فى كل بيت سبعون الف مائده على كل مائده سبعون الف قصعه فى كل بيت سبعون الف مائده على كل مائده سبعون الف قصعه فى كل قصعه ستون الف لون من الطعام له يشبه بعضه بعضا و اعطاكم الله يوم السادس فى دار السلام مائه الف مدينه فى كل مدينه مائه الف دار فى كل دار مائه الف بيت فى كل بيت مائه الف سرير من ذهب طول كل سرير الف ذراع على كل سرير الف ذراع على كگل سرير زوجه من الحور العين عليها ثلاثون الف ذوابه منسوجه بالدر و الياقوت تحمل كل ذوابه مائه جاريه و اعاك الله يوم السابع فى جنه النعيم ثواب اربعين الف شهيد و اربتيه الف صديق و اعطاكم الله يوم الثامن مثل عمل ستين الف عابد و ستين الف زاهد و اعطاكم الله يوم العاشر مقضاء سبعين الف حاجه و يستغفر لكم الشمس و القمر و النجوم والدواب و الطير والسباع و كل حجر و مدر و كل رطب و يابس و الحيتان فى البحار و الارواق على الاشجار و كتب الله لكم يوم احد عشر ثواب اربع حجات و اربع عمرات يوم اثنى عشر ا يبدل الله سيئاتكم حسنات و يجعل حسناتكم اضعافا و يكتب لكم بكل حسنه الف الف حسنه و كتب الله لكم يوم ثلاثه عشر مثل عباده اهل مكه و المدينه واعطاكم بالله بكل حجر و مدر ما بين مكه و المدينه شفاعه و يوم اربعه عشر فكانما لقيتم آدم و نوحا و بعدهما ابراهيم و موسى و بعدهما داود و سليمان و كانما عبدتم الله مع كل نبى مائتى سنه و قضى لكم يوم خمسه عشر كل حاجه من حوائج الدنيا و الاخره واعطاكم الله ما يعطى ايوب و استجاب الله دعاوكم واستغفر لكم حمله العرش واعطاكم الله يوم القيامه اربعين نورا عشره عن يمينكم وعشره عن يساركم و عشره امامكم و عشره امامكم و عشره خلفكم واعطاكم الله يوم سته عشر اذا خرجتم من القبر ستين حله تلبسونها و ناقه تركبونها و بعث الله اليكم غمامه تظلكم من حر ذلك اليوم و اذا كان يوم سبعه عشر يقول الله عزوجل انى قد غفرت لهم و لابائهم و رفعت عنهم شدائد يوم القيامه و اذا كان يوم ثمانيه عشر امر الله تبارك و تعالى جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حمله العرش و الكرسى و الكروبيين آن يستغفروا لامه محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله الى السنه القابله و اعطاكم الله يوم القيامه ثواب البدريين و اذا كان يوم التاسع عشر لم يبق ملك فى السماوات و الارض الا استاذنوا ربهم فى زياره قبوركم كل يوم و مع كل ملك هديه و شراب فاذا تم لكم عشرون يوما بعث الله اليكم سبعين الف ملك يحفظونكم من كل شيطان رجيم و كتب الله لكم بكل يوم صمتم صومم مائه سنه و جعل بينكم و بين النار خندقا و اعطاكم ثواب من قثار التوراه و الانجيل والزبور و الفرقان و كتب الله لكم بكل ريشه على جبرئيل عليه‌السلام عباده سنه و اعطاكم ثواب تسبيح العرش و الكرسى و زوجكم القبر الف فرسخ و يرفع عنكم الظلمه و الوحشه و يجعل قبوركم و عشرين يبعث الله اليكم ملك الموت عليه‌السلام كما يبعث الى الانبياء عليه‌السلام و يرفع عنكم هول منكر ونكير و يدفع عنكم هم الدنيا و عذاب الاخره و يوم ثلاثه و عشرين تمرون على الصراط مع النبيين و الصديقين و الشهدا و الصالحين و كانما اشبعتم كل يتيم فى امتى و كسوتم كل عريان من امتى و يوم اربعه و عشرين لا تخرجون فى الدنيا حتى يرى كل واحد منكم مكانه فى الجنه و يعطى كل واحد منكم ثواب الف مريض و الف غريب خرجوا فى طاعه الله و اعطاكم ثواب عتق الف رقبه من ولد اسماعيل عليه‌السلام و يوم خمسه و عشرين بنى الله لكم تحت العرش الف قبه خضراء على راس ‍ كل قبه خيمه من نور يقول الله تبارك و تعالى يا امه احمد انا ربكم و انتم عبيدى و امائى استظلوا بضل عرشى فى هذه القبات و كلوا و اشربوا هنيئا فلا خوف عليكم و لا انتم تحزنون يا امه محمد و عزتى و جلالى لا بعثنكم الى الجنه يتعجب منكم الاولون و الاخرون و لا توجن كل واحد منكم تاج من نور و لا ركبن كل واحد منكم على ناقه خلقت من نور زمامها من نور فى ذلك الزمام الف حلقه من ذهب و فى كل حلقه قائم عليها لك من الملائكه بيد كل ملك عمود من نور حتى يدخل الجنه بغير حساب و اذا كان يوم سته و عشرين ينظر الله اليكم بالرحه فيففر لكم الذنوب كلها و البهتان و اذا كان يوم سبعه و عشرين فكانما نصرتم كل مؤ من و مومنه و كسوتم سبعين الف عارو خدمتم الف مرابط و كانما قراتم كل كتاب انزل الله على انبيائه و يوم ثمانيه و عشرين جعل الله لكم فى جنه الخلد مائه الف مدينه من نور و اعطاكم الله فى جنه الماوى مائه الف قصر من فضه و اعطاكم الله فى جنه النعيم مائه الف دار من عنبر اشهب و اعطاكم الله فى جنه النعيم مائه الف دار من عنبر اشهب و اعطاكم الله فى جنه الفردوس مائه الف مدينه فى كل مدينه الف حجره و اعطاكم الله فى جنه الخلد مائه الف منبر من مسك فى جوف كل منبر الف بيت من زعفرآن فى كل بيت الف سرير من در و ياقوت على كل سرير زوجه من الحور العين و اذا كان يوم تسعه و عشرين اعطاكم الله الف الف محله فى جوف كل محله قبه بيضاء فى كل قبه سرير من كافور ابيض على ذلك السرير الف فراش من السندس الاخضر فوق كل فراش ‍ حوراء عليها سبعون الف حله و على راسها ثمانون الف ذوابه و كل ذوابه مكلله بالدر و الياقوت فاذا تم ثلاثون يوما كتب الله لكم بكل يوم مر عليكم ثواب الف شهيد و الف صديق و كتب الله لكم عباده خمسين سنه و كتب الله لكم بكل يوم صوم الفى يوم و رفع لكم بعدد ما انبت النيل درجات و كتب لكم براه من النار و جوازا على الصراط و امانا من العذاب و للجنه بابايقال لها الريان لا يفتح ذلك الى يوم القيامه ثم يفتح للصائمين و الصائمات من امه محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله ثم ينادى رضوآن خازن الجنه يا امه محمد هلموا الى الريان فتدخل امتى فى ذلك الباب الى الجنه يا امه محمد هلموا الى الريان اى شهر يغفر له و لا حول و لا قوه الا بالله العلى العظيم

ترجمه :

١٢. سعيد بن جبير مى گويد از ابن عباس پرسيدم كسى رمضان را روزه بگيرد و حق آن را بشناسد، چه پاداشى دارد؟ او در جواب گفت : آماده شو ابن جبير تا چيزى به تو بگويم كه گوشهايت آن را نشنيده و بر دلت نگذشته است خود را براى آنچه كه از من پرسيدى فارغ ساز كه آنچه پرسيدى علم اولين و آخرين است سعيد بن جبير مى گويد رفتم و فردا به هنگام طلوع فجر بسرعت خود را به او رسانيده ، نماز صبح را خواندم و مطلب را ياد آورى كردم او به من رو كرده و گفت : آنچه را مى گويم بشنو. از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله شنيدم كه فرمودند: اگر مى دانستيد در رمضان چه پاداشى براى شما نهفته است ، بيش از اين شكر مى كرديد.

هنگامى كه شب اول آن فرا رسيد، خداوند حتما گناهان امتم را مى بخشد، همه آنها را آشكار آن و پنهان آن را و دو هزار هزار درجه شما را بالا مى برد و پنجاه شهر براى شما مى سازد.

و در روز سوم خداوند در مقابل هر مويى كه در بدنهاى شماست ، گنبدى در بهشت از درى سفيد كه در بالاى آن دوازده هزار خانه از نور و در پايين آن نيز دوازده هزار خانه از نور است و در هر خانه هزار تخت و بر هر تخت حوريه اى است ، عطا مى نمايد كه در هر روز هزار فرشته اى هديه اى به همراه دارد پيش شما مى آيند.

و در روز چهارم خداوند در بهشت جاويد هفتاد هزار قصر به شما عطا مى نمايد كه در هر قصر هفتاد هزار خانه وجود دارد و درهرخانه پنجاه هزار تخت است كه بر هر تختى حوريه اى است ، در مقابل هر حوريه اى هزار دختر بچه خردسال است كه لباس آنها بهتر از دنيا و آنچه در آن است ، مى باشد.

در روز پنجم خداوند در جنه الماوى (نوعى از بهشت) هزار شهر به شما عطا مى كند كه در هر شهر هفتاد هزار خانه و در هر خانه اى هفتاد هزار سفره غذا هست و بر هر سفره هفتاد هزار كاسه است كه در هر كاسه اى شصت هزار نوع غذا هست كه هيچ كدام از آنها شبيه يكديگر نيست

در روز ششم خداوند صد هزار شهر در بهشت به شما عطا مى كند كه در هر شهرى صد هزار خانه و در هر خانه اى صد هزار تخت از طلا هست كه درازى هر تخت هزار ذراع است بر هر تختى همسرى از حورالين است كه سى هزار زلف جلو پيشانى دارد كه با در و ياقوت بافته شده است كه هر زلفى را صد كنيز حمل مى كنند.

در روز هفتم خداوند در جنه النعيم (بهشت نعمت) ثواب چهل هزار شهيد و چهل هزار صديق را به شما عنايت مى فرمايد.

در روز هشتم خداوند مانند عمل شصت هزار عابد و شصت هزار زاهد را به شما عطا عنايت مى نمايد، به شما نيز عطا مى فرمايد.

در روز نهم خداوند آنچه را كه به هزار عالم ، هزار معتكف وهزار جنگجوى در جبهه عنايت مى نمايد، به شما نيز عطا مى فرمايد.

در روز دهم هفتاد هزار حاجت شما را بر اورده نموده و خورشيد، ماه ، ستارگان ، چهارپايان ، پرندگان هر سنگ و گلى و هر خشك وترى و ماهيهاى درياها و برگهاى درختان براى شما استغفار مى كنند.

در روز يازدهم ثواب چهار حج و چهار عمره را براى شما مى نويسندكه هر حجى همراه با پيامبرى از پيامبرآن و هر عمره اى همراه با صديق يا شهيدى باشد.

در روز دوازهم گناهان شما را تبديل به حسنات نموده و حسنات شما را دو چندآن ساخته و در مقابل هر حسنه اى يك هزار حسنه براى شما مى نويسد.

در روز سيزدهم خداوند به عدد هر سنگ و گلى بين مكه و مدينه ، شفاعتى را به شما عطا مى فرمايد.

در روز چهاردهم گويا آدم و نوحعليه‌السلام و بعد از آنها ابراهيم و موسىعليه‌السلام و بعد از آنها داود و سليمانصلى‌الله‌عليه‌وآله را ملاقات كرد و با هر پيامبرى دويست سال خدا را عبادت كرده ايد.

در روز پانزدهم تمامى حاجتها (يا ده حاجت) از حاجتهاى دنيا و آخرت را بر آورده نموده آنچه را با حضرت ايوبعليه‌السلام عطا نموده به شما استغفار مى كنند و در روز قيامت چهل نور به شما عطا مى نمايد، ده تا طرف راست ، ده تا طرف چپ ، ده تا روبرو و ده تا پشست سر.

در روز شانزدهم هنگامى كه از قبر خارج شويد، شصت لباس به شما عطا مى نمايد كه آنها را مى پوشيد و نيز شترى كه سوار آن مى شويد و پاره ابرى براى شما مى فرستد كه در گرماى آن روز بر شما سايه مى افكند.

هنگامى كه روز هفدهم فرا رسد، خداى عزوجل مى فرمايند: همانا و قطعاو محققا شما و پدرانتان را آمرزيده و سختيهاى روز قيامت را از شما برداشتم

هنگامى كه روز هيجدهم فرا رسد، خداى تبارك و تعالى به جبرئيل ، ميكائيل ، اسرافيل حمل كنندگان عرش و كرسى و كروبيان دستور مى دهد كه تا سال آينده براى امت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله استغفار نمايند و در روز قيامت ثواب جنگجويان اسلام در بدر را به شما عطا مى فرمايد.

هنگامى كه روز بيستم فرا رسيد، خداوند براى شما هفتاد هزار فرشته مى فرستد كه شما را از شر هر شيطان رانده شده اى حفظ نمايد، در مقابل هر روزى كه روزه مى گيرند روزه صد سال براى شما مى نويسد، بين شما و جهنم خندقى قرار مى دهد، ثواب كسى را كه تورات ، انجيل ، زبور و فرقان را تلاوت نموده است ، به شما عطا مى فرمايد، به تعداد هر پرى كه بر جبرئيل است ، عبادت يكسال را براى شما مى نويسد، ثواب تسبيح عرش و كرسى

را براى شما نوشته و به شماره آيه اى از قرآن هزار حورالعين را به شما مى دهد.

در روز بيست و يكم خداوند قبرهاى شما را هزار فرسخ وسعت مى بخشد و تاريكى و وحشت را از شما برداشته و قبرهاى شما را مانند قبرهاى شهدا و صورتهايتان را مانند صورت يوسف به يعقوبعليهم‌السلام مى نمايد.

در روز بيست و دوم خداوند همانگونه كه فرشته مرگ را براى پيامبرآن مى فرستد، او را براى شما مى فرستند، ترس منكر و نكير را از شما برداشته و شما را ازهم و غم دنيا و عذاب آخرت رهايى مى دهد.

در روز بيست و سوم همراه با پيامبران ، صديقين ، شهدا، صالحان از پل صراط مى گذريد و گويا همه يتيمان امتم را سير كرده و همه برهنگان امتم را پوشانده ايد.

در روز بيست و چهارم از دنيا نمى رويد، تا اين كه هر كدام از شما مكان خود را در بهشت ببنيد و به هر كدام از شما ثواب هزار مريض و هزار غريب كه در راه خدا (از وطن خود) خارج شده اند و ثواب آزاد كردن هزار بنده از فرزندان اسماعيل را عطا مى نمايد.

در روز بيست و پنجم خداوند در زير عرش هزار گنبد سبز براى شما مى سازد، كه بر سر هر گنبد خيمه اى از نور است خداى تبارك و تعالى مى فرمايد: اى امت محمد! من پروردگار شما و شما بندگان و كنيزان من هستيد. در سايه عرش من در اين گنبدها بنشينيد و بخوريد و بياشاميد، گورايتان باد. هيچ ترسى نداشته و اندوهگين نخواهيد شد. اى امت محمد! به عزت و جلالم سوگند قطعاو حتما بگونه اى شما را به بهشت مى فرستم كه اولين و آخرين از شما به شگفتى آيند و همانا و محققا بر سر هر كدام از شما هزار تاج از نور خواهم گذاشت و هر كدام از شما را بر شترى كه از نور آفريده شده سوار خواهم كرد، شترى كه افسار آن نيز از نور است و در اين افسار هزار حلقه از طلاست ، در هر حلقه اى فرشته اى از فرشتگان ايستاده و هر فرشته ميله اى از نور در دست دارد، و بدين شكل بدون حساب وارد بهشت مى شويد.

هنگامى كه روز بيست و ششم فرا رسد، خداوند با نظر رحمت به شما مى نگرد و همه گناهانتان را مى بخشد، مگر خونها و اموال «حق الناس» و در هر روز هفتاد بار خانه هايتان را از غيبت ، دروغ و تهمت پاك مى نمايد. هنگامى كه روز بيست و هفتم فرا رسدت گويا هر مرد و زن مومنى را يارى كرده ، هفتاد هزار برهنه را پوشانده ، به هزار جنگجوى در جبهه خدمت كرده و هر كتابى را كه خداوند بر پيامبرآن خود نازل نوده است ، قرائت كرده باشيد.

در روز بيست و هشتم خداوند در بهشت جاويد صد هزار شهر از نور براى شما قرار مى دهد، در جنت الماوى (نوعى بهشت) صد هزار قصر از نقره ، در جنت النعيم (بهشت نعمت) صد هزار خانه از عنبر اشهب (نوعى عنبر خالص) در جنت فردوس (نوعى از بهشت) صد هزا شهر كه در هر شهرى هزار اتاق است ، در بهشت جاويد صد هزار منبر از مشك كه درون هر منبرى هزار خانه از زعفران و در هر خانه اى هزار تخت از در و ياقوت و بر هر تختى همسرى از حورالعين هست ، به شما عطا مى نمايد.

هنگامى كه روز بيست و نهم فرا رسد خداوند يك هزار هزار محله به شما عطا مى كند كه درون هر محله اى گنبد سفيد است و در هر گنبدى تختى از كافور سفيد كه بر اين تخت هزار رختخواب از سندس سبز است و بر هر رختخوابى حورالعين است كه هفتاد هزار لباس پوشيده است ، هشتاد هزار زلف جلو پيشانى داشته و هر زلفى با در و ياقوت زينت شده است

و در روز سيام خداوند در مقابل هر روزى كه سپرى كرده ايد، ثواب هزار شهيد و هزار صديق را براى شما نوشته و عبادت پنجاه سال را براى شما مى نويسد، در مقابل هر روز روزه روزه دو هزار روز را براى شما نوشته و بشماره آنچه كه رود نيل مى روياند، درجات شما را بالا مى برد و خلاصى از آتش و جواز عبور از پل صراط و ايمنى از عذاب را براى شما مى نويسد، بهشت درى بنام ريان (سيراب) دارد كه تا روز قيامت باز نمى شود، آنگاه براى مردان و زنان روزه دار امت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله گشوده مى شود. آنگاه «رضوان» خزانه دار بهشت ندا مى دهد، اى امت محمد! به در «ريان» بياييد و بدين ترتيب ، امت من از اين در وارد بهشت مى شوند. اكنون اگر كسى در ماه رمضان آمرزيده نشود، در كدام ماه آمرزيده خواهد شد! هيچ نيرو و قدرتى نيست ، مگر از خداى بلند مرتبه و بزرگ

حديث : ١٣ حدثنى محمد بن ابراهيم قال حدثنا على بن سعيد العسگرى قال حدثنا الحسين بن على بن الاسود العجلى قال حدثنا عبدالحميد ابو يحيى الحمانى قال حدثنا ابوبكر الهذلى عن الزبيرى عن عبيدالله بن عبدالله عن ابن عباس قال كان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اذا دخل شهر رمضان اطلق كل اسير و اعطى كل سائل

ترجمه :

١٣. راوى مى گويد: روش رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله اين بود كه به هنگام فرا رسيدن ماه رمضان هر اسيرى را آزاد و به هر سائلى مالى عطا مى نمود.

ثواب دعا يقال فى عشر ذى الحجه