ذكرهاى مستحبى

ذكرهاى مستحبى22%

ذكرهاى مستحبى نویسنده:
محقق: علی عطائی اصفهانی
مترجم: علی عطائی اصفهانی
گروه: ادعیه و زیارات

ذكرهاى مستحبى
  • شروع
  • قبلی
  • 21 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 10938 / دانلود: 3750
اندازه اندازه اندازه
ذكرهاى مستحبى

ذكرهاى مستحبى

نویسنده:
فارسی

نام كتاب : ذكرهاى مستحبى

نام مؤلف : عباس عزيزى

این کتاب توسط مؤسسه فرهنگی - اسلامی شبکة الامامین الحسنینعليهما‌السلام بصورت الکترونیکی برای مخاطبین گرامی منتشر شده است.

لازم به ذکر است تصحیح اشتباهات تایپی احتمالی، روی این کتاب انجام نگردیده است.

پيشگفتار

واذكر ربك اذا نسيت

(به ياد آر پروردگار خويش را، آن گاه كه او را فراموش مى كنى.)

به گفته قرآن كريم، هنگامى كه انسان ياد خدا را فراموش كرد، بعد از آن كه متوجه شد، بايد پروردگار خويش را به خاطر بياورد.

آن گاه كه غير او را فراموش مى كنى، و خودت را در ذكرت (يادت) فراموش ‍ مى كنى و آن گاه يادت را در ياد خود فراموش مى كنى، و سپس در ياد كردن حق تو را، هر يادى را فراموش مى كنى (در اين هنگام پروردگارت را به ياد آر) ذكر يعنى رهايى از غفلت و نسيان.

ذكر به عمر انسان ارزش و بركت مى دهد. رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: اگر ساعتى از عمر آدمى بدون ذكر خدا بگذرد، در قيامت برايش حسرت است.

ذكر خداست كه دلها را آرام، قلبها را شفا، سينه ها را صيقل، جانها را جان، دردها را درمان، روانها را سلامت، عقلها را نورانيت مى بخشد.

ذكر به معنى ياد كردن به زبان است.

ذكر به معنى ياد كردن به دل است.

ذكر به معنى نگاه داشتن است.

ذكر به معنى انديشه كردن است.

ذكر به معنى پيدا كردن است.

ذكر به معنى توحيد است.

ذكر سيره عملى انبيا و ائمه اطهارعليهم‌السلام و اولياى خداست، و انسان به وسيله ذكر، خود را در سه عالم (دنيا و برزخ و قيامت) بيمه مى كند.

حديث قدسى است كه هر گاه بنده اى ملاقات با من را دوست بدارد، من نيز ملاقات با او را دوست مى دارم و هر گاه پيش خود مرا ياد كند، او را پيش ‍ خود ياد كنم و هر گاه در ميان گروهى يادم كند، او را در ميان جمع بهتر از آن گروه يادش كنم و هر گاه بنده ام به اندازه يك وجب به من نزديك شود، به اندازه يك ذراع به او نزديك شوم و هر گاه به قدر ذراعى به من تقرب جويد، به اندازه باعى (باع واحد طول است از سر انگشت دست راست تا سر انگشت دست چپ، آن گاه كه دستها را افقى به طرفين باز كنند) به او نزديك مى شوم.

براى ذكر گفتن، رعايت چند شرط لازم است :

۱- با وضو باشد.

۲- دائم الذكر باشد، پيوسته ذكر خدا را بگويد.

۳- حضور قلب داشته باشد، مثلا زبان با قلب هماهنگ باشد.

۴- زمان و مكان و تعداد آن ميسر است.

۵- در محيط گناه نباشد.

۶- در همه حال ياد او باشيم، هم در حال راحتى و هم در حال سختى ها و مشكلات. امام حسينعليه‌السلام در بحبوحه جنگ، و مقارن شهادت اصحاب و فرزندانش، همواره ياد خدا بود و در هر صحنه اى ذكر خدا مى گفت و نيرو مى گرفت.

۷- نيت بايد خالص باشد.

۸- دهان خود را طاهر كند؛ ذكرى كه از دهان آلوده بيرون آيد، اثر ندارد.

۹- اعتقاد و ايمان در اين ذكرها لازم است و اگر حاجت برطرف نشد، شايد علت و حكمتى داشته باشد.

۱۰- نفس ذكر گفتن ارزش دارد، اگر چه حاجت شما برطرف نشود.

اميدوارم اين مجموعه بتواند گره گشاى مشكلات همه عاشقان و بندگان و مظلومان و حاجتمندان و بيماران باشد و بنده حقير را نيز از دعاى خيرتان فراموش نكنيد.

عباس عزيزى

فروردين ۱۳۷۸

۱. اهميت ذكر گفتن

۱. زياد به ياد خدا بودن

ذكر خدا آن قدر داراى اهميت است كه خداوند سبحان هم به مردان و هم زنان توصيه فرموده كه زياد ذكر بگوييد و غافل نشويد.

والذاكرين الله كثيرا و الذاكرات مردانى كه بسيار به ياد خداوند و زنانى كه بسيار ياد خدا مى كنند.(۱)

در جاى ديگر به مؤمنين توصيه مى فرمايد:يا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا اى كسانى كه ايمان آورده ايد خدا را بسيار ياد كنيد.(۲)

۲. محبوب خداوند

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ مى فرمايد: هر كس ذكر خدا بسيار كند، خداوند او را دوست دارد.(۳)

۳. نحوه به ياد خدا بودن

خداوند سبحان به رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ چنين مى فرمايد:

۱- پروردگار را در دل خود از روى تضرع و خوف ياد كن : واذكر ربك فى نفسك تضرعا و خيفة

۲- آهسته و آرام نام او را بر زبان بياور: و دون الجهر من القول

۳- ذكر را همواره صبحگاهان و شامگاهان تكرار كن : بالغدو و الآصال.

۴- هرگز از غافلان و بى خبران ياد خدا مباش : و لا تكن من الغافلين.(۴)

۴. ياد خدا در همه حال

خداوند سبحان مى فرمايد:

پس از اتمام نماز ياد خدا را فراموش نكنيد و در حال ايستادن و نشستن و زمانيكه بر پهلو خوابيده ايد به ياد خدا باشيد و از او كمك بجوييد. فاذكروا الله قياما و قعودا و على جنوبكم.(۵)

۵. به ياد خدا باشيد

خداوند سبحان مى فرمايد:

فاذكرونى اذكركم پس به ياد من باشيد تا به ياد شما باشم.(۶)

۶. برترين ذكر

قرآن مجيد برترين اعمال را معرفى مى كند:لذكر الله اكبر .(۷)

۷. اسرار ياد خدا

در حديثى از امام صادقعليه‌السلام آمده است در تفسير جمله و لذكر الله اكبر فرمود: ذكر الله عند ما احلّ و حرّم ياد خدا كردن به هنگام انجام حلال و حرام (يعنى به ياد خدا بيفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد).(۸)

۸. داروى بيماريهاى روحى

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله دواء اعلال النفوس ياد خدا داروى بيماريهاى روح است.(۹)

۹. ياد خدا هنگام غذا خوردن

امام صادقعليه‌السلام درباره پدرش امام باقرعليه‌السلام مى فرمايد: او كثير الذكر بود، هر وقت با او راه مى رفتم، ذكر خدا مى گفت و به هنگام غذا خوردن نيز به ذكر خدا مشغول بود. حتى وقتى كه با مردم سخن مى گفت، از ذكر خدا غافل نمى شد.(۱۰)

۱۰. پشتوانه ايمان

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله دعامة الايمان ذكر خدا پشتوانه ايمان است.(۱۱)

۱۱. شيوه مؤمن

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله شيمة كل مؤمن ياد خدا شيوه هر مؤمن است.(۱۲)

۱۲. ذاكر خدا

علىعليه‌السلام فرمود: سامع ذكر الله ذاكر شنونده ذكر خدا، ذاكر خداست.(۱۳)

۱۳. زبان مشغول ذكر خدا

علىعليه‌السلام فرمود: خوشا به حال كسى كه مشغول ذكر خدا باشد، و از گفتار بيهوده خاموش بماند.(۱۴)

۱۴. سرگرم شدن به ذكر الهى

از امام صادقعليه‌السلام است كه به راستى خداوند عز و جل مى فرمايد: هر كه به ذكر من سرگرم شود و از درخواست از من بازماند، به او عطايى بدهم بهتر از آنچه كه به كسى دهم كه از من درخواستى كند.(۱۵)

۱۵. كليد انس با خدا

علىعليه‌السلام فرمود: الذكر مفتاح الانس ياد خدا كليد انس با خداست.(۱۶)

۱۶. لذت با ياد خدا

علىعليه‌السلام فرمود: الذكر لذة المحبين ياد خدا لذت دوستداران است.

۱۷. صلاح قلب

علىعليه‌السلام فرمود: اساس و صلاح قلب اشتغال آن به ذكر خداست.(۱۷)

۱۸. ياد خدا

علىعليه‌السلام فرمود: من ذكر الله ذكره هر كه در ياد خدا باشد، خداوند او را ياد كند.(۱۸)

۱۹. مأنوس با ذكر خدا

علىعليه‌السلام فرمود: هر گاه ديدى كه خداوند سبحان تو را به ذكر خود مأنوس ‍ نموده (بدان كه) تو را دوست مى دارد.(۱۹)

۲۰. نور ايمان

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله نور الايمان ياد خدا نور ايمان است.(۲۰)

۲۱. شيوه پارسايان

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله شيمة المتقين، به ياد خدا بودن شيوه پرهيزكاران است.(۲۱)

۲۲. غذاى جانها

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله قوت النفوس و مجالسة المحبوب، ياد خداوند غذاى جانها و همنشينى با محبوب است.(۲۲)

۲۳. بهترين اهل مسجد

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: آيا به شما خبر ندهم از بهترين كارهاى شما كه درجه بلندترى است براى شما و در نزد خداوند شما بهتر شما را پاكدامن مى كند و از پول طلا و نقره براى شما بهتر است و خوب تر از آن است كه با دشمن خود برخورد كنيد و با آنها نبرد نماييد و از آنها بكشيد و كشته شويد؟ عرض كردند: يا رسول الله! چرا. فرمود: آن بسيار ذكر كردن است.

سپس فرمود: مردى نزد پيغمبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ آمد و عرض كرد: بهترين اهل مسجد كيست؟ فرمود: آن كه بسيار ذكر خدا كرده خير دنيا و آخرت به او داده شده است.

و در تفسير قول خداى تعالى ((منت مگذار كه كار بيشترى كردى.))(۲۳)

فرمود: آنچه كار خوب براى خدا كردى، آن را بيش مشمار.(۲۴)

۲۴. ذكر خدا حدى ندارد

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر چيزى حدى دارد كه وقتى به آن رسد پايان مى پذيرد، جز ذكر خدا كه حدى كه با آن پايان گيرد ندارد.(۲۵)

۲۵. حدى براى ذكر گفتن نيست

امام صادقعليه‌السلام فرمود: خداوند نمازهاى فريضه را واجب كرده است، هر كس آنها را اداء كند، حد آن تاءمين شده، ماه مبارك رمضان را هر كس روزه بگيرد حدش انجام گرديده و حج را هر كس (يك بار) به جا آورد همان حد آن است، جز ذكر الله كه خداوند به مقدار قليل آن راضى نشده و براى كثير آن نيز حدى قايل نگرديده است. سپس به عنوان شاهد سخن، آيهيا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا را تلاوت فرمود.(۲۶)

۲۶. نشانه شيعيان

امام صادقعليه‌السلام فرمود: شيعيان ما كسانى اند كه هر گاه تنها باشند، بسيار ذكر خدا كنند.(۲۷)

۲۷. ذكر در نهان

ابن فضال حديثى را به معصوم رسانيده است كه مى فرمايد: خداوند عزوجل به عيسىعليه‌السلام فرمود: اى عيسى! مرا در خاطر دار تا تو را در خاطر دارم و مرا در برابر همگنان بشرى (خودت) ياد كن تا تو را در جمعى بهتر از جمع آدميان ياد كنم. اى عيسى! دلت را براى من نرم و با پذيرش دار و در تنهايى بسيار يادم كن و بدان كه شادى من در اين است كه براى من تواضع كنى و در آن زنده و برازنده باشى و فسرده و مرده نباشى.(۲۸)

۲۸. ياد خدا با حالات زارى

امام صادقعليه‌السلام فرمود: فرشته ننويسد جز آنچه را بشنود و خداى عزوجل فرموده است : ياد كن در پيش خود پروردگارت را به زارى و از روى ترس(۲۹) و ثواب اين گونه ذكر را كه در پيش خود شخص باشد و نهانى باشد، جز خداى عز و جل نداند، براى آن كه بسيار بزرگ است.(۳۰)

۲۹. همنشين با خدا

ابوحمزه ثمالى از امام باقرعليه‌السلام نقل كرده كه فرمود: در توراتى كه تحريف نشده است نوشته است كه : موسىعليه‌السلام از پروردگارش درخواستى كرد، عرض كرد: پروردگارا! تو نزديكى به من، تا با تو راز گويم؟ يا دورى تا به تو فرياد كنم؟ خداى عز و جل به او وحى كرد: اى موسى! من همنشين آن كسى هستم كه مرا ياد كند. پس موسى عرض كرد: كيست در پناه تو روزى كه جز پناهت پناهى نيست. فرمود: آن كسانى كه مرا ياد مى كنند و من هم آنها را ياد مى كنم و در راه من با هم دوستى مى كنند و من هم آنها را دوست مى دارم، آنانند كه چون خواهم به مردم روى زمين بلا و بدى برسانم، براى خاطر آنها از همه آنان دفاع مى كنم.(۳۱)

۳۰. ياد خدا

امام صادقعليه‌السلام فرمود: خداوند مى فرمايد: هر كه مرا در نهانى ياد كند، او را آشكار ياد كنم.(۳۲)

۳۱. زمره عاقلان

امام صادقعليه‌السلام فرمود: آن كه در زمره عاقلان در ياد خداى عز و جل است چون كسى است كه در زمره جنگجويان در راه خدا نبرد كند.(۳۳)

۳۲. همنشين خدا

در روايت است كه علىعليه‌السلام مى فرمايد:ذاكر الله سبحانه مجالسه آن كه ياد خدا مى كند، همنشين خداست.(۳۴)

۳۳. ياد خدا در شبانه روز

از امام جعفر صادقعليه‌السلام نقل است كه خداى عز و جل به موسىعليه‌السلام فرمود: مرا در شبانه روز بسيار ياد كن و هنگام ياد من، خاشع باش و هنگام بلايى كه به تو دهم، صابر باش، درگاه ذكرم آسوده زى و مرا بپرست و چيزى را با من شريك مساز، سرانجام تو به سوى من است. اى موسى! مرا ذخيره خويش ‍ ساز، و گنج كردارهاى پاينده و شايسته خود را به من سپار.(۳۵)

۳۴. ياد خدا در پنهانى

اميرالمومنينعليه‌السلام فرموده است : هر كه خداى عز و جل را در نهان ياد كند، هر آينه خدا را بسيار ياد كرده است، زيرا منافقان در عيان و پيش مسلمان خدا را ياد كنند و او را در نهان ياد نكنند، و براى همين است كه خداى عز و جل در سوره نساء آيه ۱۴۲ فرموده است : خودنمايى كنند در برابر مردم، و ياد نكنند خدا را جز اندكى.(۳۶)

۳۵. خدا را فراموش كردن

از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ روايت شده است كه فرمودند: هر كس كه خداوند را فرمان برد، در ياد خدا است و هر كس از او نافرمانى كند، خدا را فراموش ‍ نموده است.(۳۷)

۳۶. انواع ذكر

الف) ذكر زبانى : نام خداوند را بر زبان جارى سازد و مكرر تسبيح و تحميد و تكبير و تهليل لا اله الا الله بگويد.

ب) ذكر قلبى : با تمام قلب متوجه او باشيم.

در حديث آمده است كه پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ روى به علىعليه‌السلام نمود و فرمود: سه كار است كه اين امت طاقت آن را ندارد:

۱- مواسات با برادران دينى در مال،

۲- و حق مردم را از خويشتن دادن،

۳- و ياد خدا در هر حال.

ولى ياد خدا(تنها) ذكر سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيست، بلكه ياد خدا آن است كه هنگامى كه انسان در برابر حرامى قرار مى گيرد، از خدا بترسد و آن را ترك گويد.(۳۸)

۲. آثار ذكر گفتن

۳۷. ذكر الهى سبب آرامش دل

قرآن با يك جمله كوتاه و پرمغز مطمئن ترين و نزديك ترين راه را نشان داده : الا بذكر الله تطمئن القوب، آگاه باش، با ياد خدا دلها آرامش ‍ مى يابد.(۳۹)

۳۸. زياد ياد خدا بودن

ياد خدا به انسان نيرو و آرامش و قوت و قدرت و پايمردى مى بخشد و انسان بايد زياد به ياد خداوند باشد: واذكروا الله كثيرا لعلكم تفلحون.(۴۰)

۳۹. ذكر خدا عامل رستگارى و نجات

قرآن كريم عامل فلاح و رستگارى و پيروزى و نجات را در سه چيز مى داند: (۱) تزكيه، (۲) ذكر نام خداوند، (۳) نماز خواندن.

قد افلح من تزكّى، و ذكر اسم ربه فصلّى.(۴۱)

۴۰. ياد خدا مايه بيدارى دلها

ياد خدا در همه حال و در هر روز و در صبحگاهان و شامگاهان مايه بيدارى دلها و كنار رفتن ابرهاى تاريك غفلت از دل آدمى است، ياد خدا همچون باران بهارى است كه چون بر دل ببارد، گل هاى بيدارى، توجه، احساس ‍ مسؤ وليت، روشن بينى و هر گونه عمل مثبت و سازنده اى را مى روياند.(۴۲)

۴۱. هنگام مردن ياد خداوند

معاذ بن جبل از كلام پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ استفاده كرده و نقل مى كند كه از پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ پرسيدم : كدام عمل از همه اعمال برتر است؟

حضرت فرمود: ان تموت و لسانك رطب من ذكر الله عز و جل ؛ اين كه به هنگام مردن زبان تو به ذكر خداوند عز و جل مشغول باشد.(۴۳)

۴۲. تأثیر ذكر گفتن در بازار

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: كسى كه در بازار و هنگام غفلت مردم و اشتغال آنها به آنچه در بازار است، از روى اخلاص خدا را ياد كند، خداوند براى او هزار حسنه مى نويسد و به گونه اى او را در روز قيامت مورد رحمت قرار دهد كه به قلب هيچ بشرى خطور نكرده باشد.(۴۴)

۴۳. روشنى سينه ها

در حديثى علىعليه‌السلام مى فرمايد: ذكر الله جلاء الصدور و طماءنينة القلوب ياد خداوند موجب روشنى سينه ها و آرامش دلها است.(۴۵)

۴۴. روشنى عقل و زنده شدن دل

علىعليه‌السلام در حديثى مى فرمايد: هر كس خداى سبحان را ياد كند، خداوند دل او را زنده كرده و عقل و خردش را روشن گرداند.(۴۶)

۴۵. موجب شرح صدر

حضرت علىعليه‌السلام فرمود: الذكر يشرح الصدر ياد خداوند موجب شرح صدر است.(۴۷)

۴۶. ماءوا در بهشت

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كس بسيار ذكر خداى عزوجل بگويد، خدا در بهشت خود او را كاخ نشين سازد و زير درختان و گنبدهاى بهشتى به او ماءوا دهد يا در بهشتش او را در سايه رحمت خود گيرد و مشمول مهر مخصوص ‍ سازد.(۴۸)

۴۷. روشنى سينه ها و عقل

علىعليه‌السلام فرمود: ياد خدا نور عقول و زندگى بخش جانها و موجب روشنى سينه ها است.(۴۹)

۴۸. كار گشايى

علىعليه‌السلام فرمود: بهترين چيزى كه كارها به وسيله آن به سامان رسد، ذكر خداوند است.(۵۰)

۴۹. راندن شيطان

امام علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله مطردة شيطان ياد خدا بودن موجب راندن شيطان است.(۵۱)

۵۰. دورى از دوزخ

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرموده است : هر كس فراوان ذكر خداوند عزوجل كند، خدايش دوست دارد، و هر كس ذكر خدا را بسيار گويد، براى او دو برائت نوشته مى شود: برائتى از دوزخ و برائتى از نفاق.(۵۲)

۵۱. نورانى شدن دل

علىعليه‌السلام فرمود: ثمره و نتيجه ذكر خدا، نورانى شدن دلها است.(۵۳)

۵۲. شفاى دل

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: ذكر خدا شفاى دلها است.(۵۴)

۵۳. نجات از ترس

ابو بصير گويد: از امام صادقعليه‌السلام پرسيدم از مردن مؤمن؟ فرمود: مؤمن به هر گونه مرگى بميرد: به وسيله غرق شدن بميرد، زير آوار بماند، و دچار درنده هم مى شود، و به صاعقه هم بميرد، ولى اين صاعقه به كسى كه در حال ذكر خداى عزوجل است نمى رسد.(۵۵)

۵۴. خير دنيا و آخرت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: من اعطى لسانا ذاكرا فقد اعطى خير الدنيا و الاخرة آن كس كه خدا زبانى به او داده كه به ذكر پروردگار مشغول است، خير دنيا و آخرت به او داده شده است.(۵۶)

۵۵. آثار ذكر در خانه

امام صادقعليه‌السلام مى فرمايد: در هر خانه قرآن خوانده شود و ذكر خداى عزوجل در آن گفته شود، بركتش فزون شود و فرشته ها در آن درآيند و شياطين از آن دورى گزينند و براى اهل آسمان بدرخشد، چنان كه ستاره هاى فروزان براى اهل زمين مى درخشند.

و هر خانه اى كه در آن قرآن نخوانند و ذكر خدا نگويند، بركتش كم مى شود و فرشته ها از آن دورى گزينند و شيطان در آن حاضر شوند.(۵۷)

۵۶. نجات از عذاب الهى

در حديثى كه معاذ بن جبل نقل كرده، چنين آمده است : هيچ يك از اعمال آدمى براى نجات او از عذاب الهى برتر از ذكر الله نيست. از او پرسيدند: حتى جهاد در راه خدا. گفت : آرى، زيرا خداوند مى فرمايد: لذكر الله اكبر.(۵۸)

۵۷. در بهشت برين

امام صادقعليه‌السلام فرمود: من اكثر ذكر الله عزوجل اظله الله فى جنته هر كس بسيار ياد خدا كند، خداوند او را در سايه لطف خود در بهشت برين جاى خواهد داد.(۵۹)

۵۸. نامه عمل نورانى

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هرگاه بنده بسيار آمرزش جويد، نامه عملش بالا رود، در حالى كه مى درخشد.(۶۰)

۵۹. آثار ياد خدا در همه حال

۱- هنگامى كه نام خدا برده مى شود، يك دنيا عظمت، قدرت، علم و حكمت در قلب انسان متجلى مى گردد.

۲- روح انسان را به نيكى ها و پاكى ها سوق مى دهد.

۳- از بدى ها و زشتى ها پيراسته مى دارد.

۴- توجه به چنين معبود بزرگى موجب احساس حضور دائم در پيشگاه او است و با اين احساس فاصله انسان از گناه و آلودگى بسيار زياد مى شود.

۵- ياد او يادآورى مراقبت اوست، ياد حساب و جزاى اوست، ياد دادگاه عدل او و بهشت و دوزخ اوست و چنين يادى است كه جان را صفا و دل را نور و حيات مى بخشد.(۶۱)

۶۰. محافظت از شر شيطان

علىعليه‌السلام فرمود: ذكر الله عصمة من الشيطان ذكر خدا نگهدارنده از شر شيطان است.(۶۲)

۶۱. زنده بودن دلها

علىعليه‌السلام فرمود: فى الذكر حياة القلوب ياد خدا سبب زندگى دلهاست.(۶۳)

۶۲. آثار ترك ذكر الهى

قرآن مجيد سزاى كسانى كه از ياد خدا روى مى گردانند، چنين ذكر مى كند:

۱- تنگى معيشت در اين جهان فان له معيشة ضنكا

۲- روز قيامت نابينا محشور مى شود: و نحشره يوم القيامة اعمى(۶۴)

۳- شيطان بر انسان مسلط مى گردد: نقيض له شيطانا فهو له قرين.(۶۵)

امام صادقعليه‌السلام فرمود: خانه اى كه در آن تلاوت قرآن و ياد خدا نباشد:

۱- بركتش كم خواهد بود،

۲- فرشتگان از آن هجرت مى كنند،

۳- و شياطين در آن حضور دائم دارند.(۶۶)

۶۳. بصيرت در كارها

علىعليه‌السلام فرمود: من ذكر الله استبصر هر كس كه ياد خدا كند (در كارها) بصيرت پيدا مى كند.(۶۷)

۶۴. محبوب پيش مردم

علىعليه‌السلام فرمود: هر كس به ذكر خدا مشغول باشد، خداوند ياد و نام او را (در نزد مردم) نيكو و پاكيزه دارد.(۶۸)

۶۵. دائما ياد خدا بودن

علىعليه‌السلام فرمود: مداومة الذكر خلصان الاولياء دائما به ياد خداى بودن بهترين دوست اولياء خداست.(۶۹)

۶۶. زيانكاران

قرآن مجيد مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكنند و كسانى كه چنين كنند، زيان كارانند.(۷۰)

۶۷. حسرت در قيامت

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هرگاه عده اى، چه نيك و چه بد، در مجلس جمع شوند و به غير ياد خدا بپردازند، در روز قيامت افسوس و حسرت مى خورند.

۳. ذكر بسم الله الرحمن الرحيم

۶۸. عوامل فلاح و رستگارى

خداى سبحان عامل فلاح و رستگارى و پيروزى و نجات انسان را سه چيز مى شمرد: قد افلح من تزكى، و ذكر اسم ربه فصلى مسلما رستگار مى شود كسى كه خود را تزكيه كند و نام پروردگارش را به ياد آورد و نماز بخواند.(۷۱)

۶۹. نجات از شعله هاى نوزده گانه آتش

عبدالله بن مسعود گويد: هر كه خواهد از شعله هاى نوزده گانه آتش دوزخ نجات يابد، بسم الله الرحمن الرحيم گويد، زيرا بسم الله الرحمن الرحيم نوزده حرف است و خداوند تعالى هر حرفى را سپرى در برابر يكى از آن شعله ها قرار مى دهد.(۷۲)

۷۰. آغاز هر كار با نام خدا

رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر امر خطيرى اگر با بسم الله الرحمن الرحيم آغاز نشود، آن امر ناقص و ناتمام خواهد ماند.(۷۳)

۷۱. جواز بهشت

رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هيچ كس به بهشت در نيايد مگر با پروانه و جواز بسم الله الرحمن الرحيم به اين گونه بسم الله الرحمن الرحيم اين نوشته اى است از سوى خداوند ويژه فلان پسر فلان، او را در بهشت به جايگاه بلندى وارد سازيد كه شاخه هاى ميوه آن آويخته و نزديك و در دسترس ‍ باشد.(۷۴)

۷۲. اسم اعظم خداوند

امام رضاعليه‌السلام فرمودند: بسم الله الرحمن الرحيم به اسم اعظم (خداوند) از سياهى چشم به سفيدى آن نزديكتر است.(۷۵)

۷۳. معنى بسم

على بن حسن بن فضال به نقل از پدرش مى گويد: از حضرت امام رضاعليه‌السلام تفسير بسم الله الرحمن الرحيم را پرسيدم.

حضرت فرمود: گوينده كه مى گويد: بسم معنايش اين است كه : سمه اى از سمه هاى خداى را كه همان عبادت است بر خود مى گذارم. گفت : عرض ‍ كردم : سمه چيست؟ فرمود: يعنى علامت و نشانه.(۷۶)

۷۴. تفسير بسم الله

حضرت امام حسن عسكرىعليه‌السلام در تفسير اين سخن خداى عزوجل بسم الله الرحمن الرحيم فرموده است : اوست خدايى كه تمام آفريدگان در مواقع نيازمندى ها و گرفتارى ها و شدايد به هنگام قطع اميد و گسستن اسباب از همه آنان كه پايين از او، و غير اويند، او را معبود خويش گرفته و به نيايش وى آهنگ مى كنند و مى گويند: بسم الله الرحمن الرحيم يعنى در تمام امور و كارهايم از خدايى كه عبادت و پرستش تنها شايسته و سزاوار اوست، كمك و يارى مى طلبم خدايى كه چون دست فريادرس خواهى به سويش گشوده گردد، به فرياد رسد. ذات مقدسى كه چون (از سر صدق) خوانده شود اجابت فرمايد.(۷۷)

۷۵. ترك نام خدا

از ابن عباس (ره) منقول است كه گفت : هر كس بسم الله الرحمن الرحيم را ترك كند، محققا آيه اى از كتاب خداى تعالى را ترك گفته است.(۷۸)

۷۶. نشانه هاى مؤمن

امام حسن عسكرىعليه‌السلام فرمودند: علامات مؤمن پنج چيز است :

۱- نماز پنجاه و يك ركعت در شبانه روزى از فريضه و نافله گزاردن،

۲- انگشتر بر دست راست كردن،

۳- بعد از نماز جبين را به خاك در سجده گذاشتن،

۴- بسم الله الرحمن الرحيم را بلند گفتن،

۵- زيارت اربعين را خواندن.(۷۹)

۷۷. گريز شيطان

پيغمبر گرامى خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هرگاه بنده بسم الله الرحمن الرحيم را قرائت كند، شيطان از وى بگريزد.(۸۰)

۷۸. بزرگترين آيه كتاب خدا

امام صادقعليه‌السلام فرمود: آنان (مخالفان) را چه مى شود؟ خدايشان بكشد كه (در نماز) عمدا، به آشكار و ظاهر، خواندن بزرگترين آيه در كتاب خدا را بدعت پنداشته اند (و در اين كار هيچ دليلى ندارند) و آن آيه بسم الله الرحمن الرحيم مى باشد.(۸۱)

۷۹. بسم الله هنگام نامه نوشتن

امام صادقعليه‌السلام مى فرمايد: در نامه ها نوشتن بسم الله الرحمن الرحيم را ترك مكن، اگر چه پس از آن شعر باشد.(۸۲)

۸۰. طرز نگارش بسم الله

امام صادقعليه‌السلام فرمود:بسم الله الرحمن الرحيم را به بهترين خط بنويس و باء آن را كشيده قرار مده، تا (بتوانى) سين را بلند و كشيده بنويسى.(۸۳)

۸۱. گفتن بسم الله در همه امور

از امام صادقعليه‌السلام روايت شده است كه چنين فرمودند: هر گاه يكى از شما وضو گيرد و يا بخورد و يا بياشامد و يا لباسى بپوشد، سزاوار است كه بسم الله الرحمن الرحيم بگويد، پس اگر چنين نكند شيطان در آن شركت خواهد كرد.(۸۴)

۸۲. شروع هر سوره با بسم الله

بيهقى در كتاب شعب از احمد بن حنبل نقل كرده كه گفت : هر كه با هر سوره از قرآن كريم بسم الله الرحمن الرحيم نگويد، محققا يكصد و ده آيه از كتاب خدا را ترك گفته است.(۸۵)

۸۳. برخاستن از خواب، سر موقع

پيغمبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كه بخواهد شب را به عبادت برخيزد، چون در بستر خود خوابيد بايد بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم بار خدايا، مرا از مكر خود آسوده مدار و ياد خودت را فراموشم مكن و مرا در گروه غافلان مقرر منما، من برخيزم در ساعت كذاوكذا. و محققا خداى عزوجل بدو فرشته اى گمارد كه او را همان ساعت بيدار كند.(۸۶)

۸۴. هنگام ورود به مستراح

امام صادقعليه‌السلام از پدرانش، از امير مؤمنانعليه‌السلام روايت مى نمايد كه فرمود: هنگامى كه براى ادرار كردن يا غير آن برهنه شديد، بسم الله الرحمن الرحيم بگوييد زيرا در اين صورت، شيطان به شما نگاه نمى كند تا كارتان تمام شود.(۸۷)

۸۵. هم غذا شدن شيطان

از پيغمبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ پرسيده شد: آيا شيطان با انسان چيزى مى خورد؟

در پاسخ فرمودند: آرى، بر سر هر سفره اى كه بسم الله الرحمن الرحيم گفته نشود، شيطان با آنان غذا مى خورد، و به اين جهت، خداوند بركت را از آن سفره بر مى دارد.(۸۸)

۸۶. نام خدا هنگام وضو

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه هنگام وضو نام خدا را ببرد، تمام بدنش ‍ پاك مى شود و اين كار كفاره گناهان بين دو وضو خواهد بود. و كسى كه نام خدا را نبرد، فقط آن مقدار از بدنش كه آب به آن مى رسد پاك مى شود.

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر كسى كه هنگام وضو نام خدا را بر زبان جارى كند، گويا غسل كرده است.(۸۹)

۸۷. هنگام خواب

از رسول گرامى خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ روايت شده است كه فرمودند: هر گاه بنده در هنگام خواب بسم الله الرحمن الرحيم بگويد، خداوند مى فرمايد: فرشتگانم! نفس كشيدنهايش را تا صبح حسنات به حساب آوريد و برايش ‍ بنويسيد.(۹۰)

۸۸. هنگام سوار شدن

امام كاظمعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: اگر مردى سوار چهارپا شود و نام خدا را ببرد، فرشته اى پشت سر او سوار شده و او را تا هنگام پياده شدن محافظت مى نمايد. و اگر هنگام سوار شدن، نام خدا را نبرد شيطانى پشت سر او سوار شده و به او مى گويد آواز بخوان. اگر بگويد بلد نيستم، مى گويد آرزو كن. و او پيوسته آرزو مى كند تا پياده شود.

۸۹. قبل و بعد از غذا

از رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ روايت شده است كه فرمودند: هيچ مردى نيست كه خانواده خويش را گرد آورد و آن گاه سفره را پهن نمايد و آنان در آغاز خوردن بسم الله الرحمن الرحيم و در پايان آن الحمد لله رب العالمين بگويند و سفره را بردارند، مگر آن كه همگى مورد آمرزش قرار خواهند گرفت.(۹۱)

علىعليه‌السلام فرمود: هنگامى كه غذا مى خوريد، در آغاز آن بسم الله الرحمن الرحيم گفته شود و در انتهاى آن حمد خدا شود.(۹۲)

۹۰. محافظت فرشتگان

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: چنانچه آدمى در هنگام سوار شدن بر وسيله نقليه نام خدا را ببرد بسم الله بگويد، فرشته اى براى محافظتش همراه گردد و او را تا زمانى كه پياده شود، از هر حادثه اى نگاه مى دارد و اگر سوار شود و بسم الله نگويد، شيطان همراهى اش مى كند.(۹۳)

۹۱. آفت ترك بسم الله هنگام سوارى

رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: بنده هنگامى كه سوار وسيله اى شود و بسم الله نگويد در رديف شيطان قرار مى گيرد.(۹۴)

۹۲. ذكر فاطمه زهراعليها‌السلام

بانوى دو عالم حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام فرمود:

اين رطبها از نخلى است كه خداوند در بهشت براى من نشانده، آن هم بر اثر دعايى كه پدرم به من آموخت و هر صبح و شام بر آن مواظبت دارم.

از او درخواست كردم كه اين دعا را به من بياموزد، فرمود: اگر مى خواهى خدا را ملاقات كنى، در حالى كه از تو راضى باشد و اگر مى خواهى تا زنده هستى درد تب تو را فرا نگيرد، بر اين دعا مداومت كن :

بسم الله الرحمن الرحيم، بسم الله النور، بسم الله نور النور، بسم الله نور على نور، بسم الله الذى هو مدبر الامور، بسم الله الذى خلق النور من النور، الحمد لله الذى خلق النور من النور، و انزل النور على الطور فى كتاب مسطور، فى رق منشور، بقدر مقدور، على نبى محبور، الحمد لله الذى هو بالعز مذكور، و بالفخر مشهور، و على السراء و الضراء مشكور، و صلى الله على سيدنا محمد و آله الطاهرين.

بنام خداوند بخشنده مهربان، به نام مبارك خدا كه نور عالم است، به نام مبارك خدا كه نور نور عالم است، به نام مبارك خدا كه نور بالاى نور عالم است. به نام مبارك خدا آن نام كه مدبر امور عالم است، به نام مبارك خدا آن نام كه نور را از نور آفريد (يعنى عالم و آدم را از نور خود آفريد)، ستايش ‍ خداوند را كه نور (وجود عالم و نور جان آدم) را از نور (جمال خود) آفريد و نور (تجلى خود) را بر طور سينا در كتاب مسطور تورات نازل كرد در صحيفه گشوده به قدرى كه مقدر نمود بر پيغمبر عالم و صالح خود، ستايش خدا را كه نزد تمام موجودات به عزت مذكور و فخر و جلالت معروف است و در حال آسايش و سختى، بايد شكرگزار او بود. و درود خداوند بر سيد ما، حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ ، و اهل بيت طاهرينش باد.

سلمان مى گويد: از روزى كه اين دعا را تعليم گرفتم، بيش از هزار كس از اهل مدينه و مكه را تعليم دادم و هر كس كه تب او را فرا مى گرفت، چون اين دعا را مى خواند، به امر خداى سبحان تب از او دور مى گشت.(۹۵)

۹۳. ذكرى براى بهبودى تب

در روايتى كه از امام على بن موسى الرضاعليه‌السلام نقل شده، آمده است كه براى بهبودى تب، بر سه قطعه كاغذ بنويسد:

۱- بسم الله الرحمن الرحيم لاتخف انك انت الاعلى.

۲- بسم الله الرحمن الرحيم لا تخف نجوت من القوم الظالمين.

۳- بسم الله الرحمن الرحيم الا له الخلق و الامر تبارك الله رب العالمين.

سپس بر هر قطعه سه بار سوره توحيد را بخواند و در سه روز و هر روز يك قطعه از آنها را ببلعد كه ان شاءالله شفا خواهد يافت.(۹۶)

۴. ذكر لا اله الا الله

۹۴. ثواب لا اله الا الله

ابى حمزه گويد: شنيدم كه امام باقرعليه‌السلام مى فرمود: هيچ چيز نيست كه ثوابش بيشتر باشد از گواهى به اينكه بگويد: لا اله الا الله يعنى گواهى دهد به يگانگى خدا، به راستى كه چيزى با خداوند عزّوجلّ برابر نيست و در هيچ امرى احدى با او شريك نيست.(۹۷)

۹۵. فقط خداوند شايسته پرستش است

امام صادقعليه‌السلام مى فرمايد: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرموده است : استغفار و گفتن كلمه لا اله الا الله بهترين عبادت است. خداوند عزيز جبار فرموده است ( آيه ۲۲ سوره محمد): «بدان كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز خدا و آمرزش خواه از گناه خودت.(۹۸) »

۹۶. تجلى لا اله الا الله در بهشت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كس بگويد: لا اله الا الله براى او در بهشت درختى كاشته مى شود از ياقوت سرخ، كه بنش از مشك سفيد برآمده، و از عسل شيرين تر و از برف سپيدتر و از مشك خوشبوتر است و در آن نمونه هاى پستان دوشيزگان باشد كه در زير هفتاد پيراهن برآمده باشد (و بر آن درخت برآمده باشد هفتاد جامه بهشتى).(۹۹)

۹۷. شيوه امام باقرعليه‌السلام

از امام صادقعليه‌السلام فرمود: چيزى نيست مگر آنكه براى آن حدى است كه بدان پايان پذيرد جز ذكر خدا كه پايانى ندارد، خداى عزوجل فريضه هايى واجب كرده است و هر كه آنها را انجام دهد، همان حد و پايان آنها است، و ماه رمضان است و هر كه آن را روزه دارد همان حد و پايان آن است، و حج را واجب كرده است و هر كه حج كرد به پايان آن رسيده جز همان ذكر خدا، به راستى كه خداى عزوجل به اندك از آن راضى نشده و براى آن پايانى مقرر نكرده است، سپس اين آيه را خواند (۴۲ سوره احزاب): اى كسانى كه گرويديد! ياد كنيد خدا را بسيار و تسبيح گوييدش در بامداد و پسين.

پس فرمود: خدا براى آن حدى مقرر نكرده كه در آن به پايان رسد. فرمود: پدرم بسيار ذكر خدا مى كرد، من به همراه او مى رفتم و او ذكر خدا مى گفت، با او غذا مى خوردم و او ذكر خدا مى گفت، و هر آينه كه با مردم در گفتگو بود زبانش را از ذكر خدا بازنمى داشت و من مى ديدم زبانش به كامش ‍ چسبيده بود و مى فرمود: لا اله الا الله. و شيوه اش بود كه ماها را انجمن مى كرد و دستور مى داد به ذكر خدا تا آفتاب مى زد و هر كدام كه ما قرائت (قرآن) مى دانستيم، دستور به قرائت مى داد و هر كدام كه قرائت نمى دانستيم، او را دستور به ذكر مى داد.

در هر خانه اى قرآن خوانده شود و ذكر خداوند عزوجل گفته شود، بركتش ‍ افزون شود و فرشته ها در آن درآيند و شياطين از آن دورى گزينند و براى اهل آسمان بدرخشد، چنان كه ستاره هاى فروزان براى اهل زمين مى درخشند و هر خانه كه در آن قرآن نخوانند و ذكر خدا نگويند، بركتش كم شود و فرشته ها از آن دورى گزينند و شياطين در آن حاضر شوند.(۱۰۰)

۹۸. لا اله الا الله از روى خلوص

از ابان بن تغلب از امام صادقعليه‌السلام فرمود: اى ابان، چون به كوفه رفتى، اين حديث را روايت كن : هر كس كه از روى اخلاص گواهى دهد كه نيست شايسته پرستشى جز خدا، بهشت براى او واجب باشد.

ابان مى گويد: به او گفتم : راستش اين است كه از هر فرقه اى نزد من مى آيند، براى همه آنان اين حديث را روايت مى كنم؟ حضرت فرمود: آرى، اى ابان چون روز رستاخيز شود و خداوند همه اولين و آخرين را گرد آورد، خدا لا اله الا الله را از آنها بگيرد جز از كسى كه بر اين مذهب حق باشد.(۱۰۱)

۹۹. بهترين عبادت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: بهترين عبادت، گفتن لا اله الا الله است.(۱۰۲)

۱۰۰. تلقين به مردگان

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: لا اله الا الله را به مردگان خود تلقين كنيد، زيرا گناهان را از بين مى برد. گفتند: يا رسول خدا! كسى كه آن را در حال سلامتى بگويد چه حكمى دارد؟ فرمودند: اين (ذكر) گناهان را در هر حال از بين مى برد و از بين مى برد و از بين مى برد. به راستى كه لا اله الا الله انسان مؤمن در زندگى، مرگ و برانگيختن اوست.

همچنين رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود كه جبرئيل گفت : اى محمد! كاش آنها را به هنگامى كه برانگيخته مى شوند، مى ديدى كه يكى با روى سفيد مى گويد: لا اله الا الله و ديگرى با روى سياه مى گويد: واى بر ما كه نابود شديم.(۱۰۳)

۱۰۱. سنگينى لا اله الا الله

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: خداى عزوجل به موسى بن عمران فرمود: اى موسى! به راستى كه اگر آسمانها و ساكنان آن كه نزد من هستند و زمين هاى هفتگانه را در يك كفه گذاشته و لا اله الا الله را در كفه ديگرى بگذارند، لا اله الا الله سنگين تر از آنها خواهد بود.(۱۰۴)

۱۰۲. پاك كننده گناهان

اميرالمؤمنينعليه‌السلام فرمودند: هيچ بنده مسلمانى نيست كه بگويد لا اله الا الله مگر اين كه بالا مى رود و هر سقفى را مى شكافد و به هيچ كدام از گناهان او برنمى خورد، مگر اين كه آن را پاك مى كند تا اين كه به خوبيهايى همانند خود برسد و بايستد.(۱۰۵)

۱۰۳. لا اله الا الله هم وزنى ندارد

امام محمد باقرعليه‌السلام مى فرمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: هر چيزى هم وزنى دارد مگر خداوند و لا اله الا الله كه هم وزنى ندارد و قطره اشكى از ترس خدا كه با هيچ وزنى قابل اندازه گيرى نيست و اگر اين اشك بر صورت او جارى شود، هيچ گاه ندارى و خوارى را نخواهد ديد.(۱۰۶)

۱۰۴. ثواب زياد لا اله الا الله

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: ثواب هيچ چيز بيشتر از گواهى به لا اله الا الله نيست، زيرا خدا همتايى نداشته و در امر خود هيچ كسى با او شريك نيست.(۱۰۷)

۱۰۵. عظمت لا اله الا الله

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: نه من و نه گويندگان قبل از من، همانند لا اله الا الله نگفته ايم.(۱۰۸)

۱۰۶. پاك شدن گناهان

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: مؤمنى نيست كه بگويد لا اله الا الله مگر اين كه گناهان كارنامه اش پاك شده و اين عمل در كنار خوبى هاى همانند خود قرار مى گيرد.(۱۰۹)

۱۰۷. محبوب بودن ذكر لا اله الا الله نزد خدا

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: زياد بگوييد لا اله الا الله و الله اكبر، زيرا خدا هيچ چيزى را بيش از گفتن الله اكبر و لا اله الا الله دوست ندارد.(۱۱۰)

۱۰۸. ثواب گفتن صد بار لا اله الا الله

امام صادقعليه‌السلام فرمود: عمل كسى كه صد بار لا اله الا الله بگويد، برتر از اعمال ساير مردم در آن روز است، مگر عمل كسى كه بيش از اين گفته باشد.(۱۱۱)

۱۰۹. صد بار هنگام خواب

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه وقت رفتن به رختخواب صد بار لا اله الا الله بگويد، خداوند خانه اى در بهشت براى او مى سازد، و كسى كه هنگام رفتن به رختخواب صد بار از خداوند آمرزش بخواهد، گناهان او مى ريزد همان گونه كه برگ درخت مى ريزد.(۱۱۲)

۱۱۰. ثواب گفتن لا اله الا الله با اخلاص

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود. و گفتن با اخلاص اين است كه لا اله الا الله او را از آن چه خداى عزوجل حرام كرده، باز دارد.(۱۱۳)

۱۱۱. لا اله الا الله كليد بهشت

امام باقرعليه‌السلام مى فرمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: جبرئيل ميان صفا و مروه نزد من آمده و گفت : هر كس از امت تو با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود.(۱۱۴)

۱۱۲. تاثير ذكر لا اله الا الله همراه با خلوص

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: كسى كه با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود. گفتن با اخلاص اين است كه لا اله الا الله او را از آنچه كه خداوند حرام كرده باز دارد.(۱۱۵)

۱۱۳. تاثير ذكر لا اله الا الله با صداى بلند

امام صادقعليه‌السلام فرمودند رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: هيچ مسلمانى بلند نمى گويد لا اله الا الله مگر اين كه بى درنگ گناهانش زير پاهايش مى ريزند، همان گونه كه برگهاى درخت، زير آن مى ريزند.(۱۱۶)

۱۱۴. دژ محكم الهى

وقتى كه امام رضاعليه‌السلام به نيشابور رسيد، به هنگام حركت به طرف ماءمون محدثان اطراف او را گرفته و گفتند: اى فرزند رسول خدا! از پيش ما مى روى و حديثى نمى فرمايى كه از آن استفاده كنيم! حضرت كه در كجاوه نشسته بودند، سر را از كجاوه بيرون آورده و فرمودند: از پدرم موسى بن جعفرعليه‌السلام شنيدم كه فرمود از پدرم جعفر بن محمدعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند از پدرم محمد بن علىعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند از پدرم على بن الحسينعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند از پدرم حسين بن علىعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند از پدرم امير المؤمنين على بن ابى طالبعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ شنيدم كه فرمودند شنيدم كه جبرئيل مى گفت : از خداى عزوجل شنيدم كه فرمودند: لا اله الا الله پناهگاه من است، كسى كه وارد پناهگاه من شود از عذاب من ايمن است.(۱۱۷)

۱۱۵. تهليل و استغفار، بهترين عبادت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: بهترين عبادت، گفتن لا اله الا الله است.

و نيز فرمود: بهترين عبادت استغفار است و اين است قول خداى عزوجل در قرآن كريم : فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبك.(۱۱۸)

(و بدان كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز خدا و آمرزش ‍ خواه از گناه خود).(۱۱۹)

۱۱۶. بهترين ذكر نزد خداوند

پيامبر اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: در ميان سخنان هيچ سخنى نزد خداى عزوجل دوست داشتنى تر از گفتن لا اله الا الله نيست.(۱۲۰)

۱۱۷. ثواب پذيرفته شدن گواهى با لا اله الا الله

روزى رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ در حالى كه در ميان عده اى از ياران خود كه على بن ابى طالبعليه‌السلام نيز يكى از آنان بود، نشسته بودند، فرمودند: كسى كه بگويد لا اله الا الله وارد بهشت مى شود. دو نفر از ياران او گفتند: ما نيز مى گوييم لا اله الا الله رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: گواهى به لا اله الا الله فقط از اين - على بن ابى طالبعليه‌السلام - و شيعيانش كه پروردگار از آنان پيمان گرفته است پذيرفته مى شود. آن دو نفر دوباره گفتند: ما نيز مى گوييم لا اله الا الله در اين هنگام رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ دست خويش را به سر علىعليه‌السلام گذاشته و فرمودند: نشانه آن - پيروى از على بن ابى طالبعليه‌السلام - اين است كه پيمان او را نشكنيد، در جايگاه او ننشينيد و سخن او را تكذيب نكنيد.(۱۲۱)

۱۱۸. برترين ذكر

جابر بن عبد الله انصارى گفت : شنيدم از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ كه مى فرمود: لا اله الا الله برترين ذكر است.(۱۲۲)

۱۱۹. برترين مردم

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كه صد بار لا اله الا الله بگويد، همان روز برترين مردم از لحاظ عمل به شمار مى آيد، مگر كسى كه افزون تر بگويد.(۱۲۳)

۱۲۰. تأثیر آخرين كلام

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كه آخرين گفتارش لا اله الا الله باشد وارد بهشت مى شود.(۱۲۴)

۱۲۱. كليد آسمان

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر چيزى كليدى دارد و كليد آسمان ها گفتن لا اله الا الله است.(۱۲۵)

۱۲۲. گفتن لا اله الا الله بدون تعجب

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بدون تعجب لا اله الا الله بگويد، خداوند پرنده اى از آن مى آفريند كه تا روز قيامت روى سر گوينده اش بال زده و برايش ذكر مى گويد.(۱۲۶)

۱۲۳. تلقين لا اله الا الله بر ميت

امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: به مردگان خود لا اله الا الله تلقين كنيد، زيرا همانا كسى كه آخرين سخنش لا اله الا الله باشد، وارد بهشت مى گردد.(۱۲۷)

۱۲۴. آثار گفتن لا اله الا الله به هنگام مصيبت

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: مؤمنى نيست كه هنگام رويداد مصيبتى لا اله الا الله بگويد، مگر اين كه خداوند همه گناهانش را مى آمرزد، جز گناهان كبيره كه انسان را جهنمى مى كند. و هرگاه در آينده به ياد آن مصيبت افتاده، لا اله لا الله بگويد و خدا را حمد كند، خداوند تمام گناهانى را كه در بين لا اله الا الله گفتن اول و دوم مرتكب شده است، مى بخشد، جز گناهان كبيره را.(۱۲۸)

۱۲۵. سى بار ذكر در هر روز

امام باقرعليه‌السلام از پدرش، از پدرانش روايت كرده كه فرمودند: كسى كه هر روز سى بار بگويد: لا اله الا الله الملك الحق المبين (هيچ خدايى نيست جز خداى يكتاى فرمانروا كه وجودش ثابت و روشن و آشكار است)، به بى نيازى رو آورده و به فقر پشت كرده و درِ بهشت را كوبيده است.(۱۲۹)

۱۲۶. برترين ذكر و بالاترين شكر

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: برترين ذكرها، ذكر لا اله الا الله و بالاترين شكرها گفتن الحمد لله مى باشد.(۱۳۰)

۱۲۷. واجب شدن بهشت

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه به هنگام مصيبت، گفتن لا اله الا الله به او الهام شود، بهشت براى او واجب مى شود.(۱۳۱)

۱۲۸. بهاى بهشت

امام جعفر صادقعليه‌السلام فرمودند: بهاى بهشت گفتن لا اله الا الله و الله اكبر است.(۱۳۲)

۱۲۹. كوبيدن در بهشت

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه صد بار لا اله الا الله الملك الحق المبين بگويد، خداى عزيز غالب او را از فقر پناه داده و وحشت قبرش را از بين مى برد، بى نيازى را به دست آورده و در بهشت را كوبيده است.(۱۳۳)

۱۳۰. پاداش در دنيا و آخرت

از امام رضاعليه‌السلام روايت شده است كه رسول گرامى خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: هر كس در هر روز صد بار بگويد لا اله الا الله الملك الحق المبين توانگرى به او جلب مى شود و فقر و مستمندى از او دفع مى گردد و در دوزخ بر او بسته شده و در بهشت به رويش باز مى گردد.(۱۳۴)

۱۳۱. توانگرى و نجات از وحشت قبر

در كتاب كشف الغمه و امالى شيخ طوسى، با سندهاى معتبر روايت شده كه حضرت رسولصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كس هر روز صد مرتبه بگويد: لا اله الا الله الملك الحق المبين از فقر و وحشت قبر نجات مى يابد و توانگرى به او روى آورد.(۱۳۵)


3

4

5

6

7

8

9