۱۵. ذكر يونسيه : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين

۳۱۴. ذكر حضرت يونس در شكم ماهى

و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين، فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك ننجى المومنين. (۳۱۱)

(ذاالنون (يونس) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت و چنين مى پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت (ولى هنگامى كه در كام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمت ها (ى متراكم) فرياد مى زد: خداوندا، جز تو معبودى نيست، منزهى تو، همانا من از ستمكاران بودم. ما دعاى او را به اجابت رسانديم و از آن اندوه نجاتش بخشيديم و همين گونه مؤمنان را نجات خواهيم داد.)(۳۱۲)

۳۱۵. تسبيح حضرت يونسعليه‌السلام

در قرآن كريم آمده است : فلولا انه كان من المسبحين للبث فى بطنه الى يوم يبعثون (اگر او (يونس) از تسبيح كنندگان نبود، تا روز قيامت در شكم ماهى مى ماند).(۳۱۳)

او در سايه تسبيح پروردگار مشغول عفو خاصش شد. تسبيح يونس اين بود كه مى گفت : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين و در ميان ظلمتهاى متراكم فرياد زد كه : معبودى جز تو نيست، منزهى تو، من از ظالمين و ستمكاران بودم.

۳۱۶. سرگذشت حضرت يونس

۱- حضرت يونس در ميان قومش به دعوت و تبليغ مشغول بود، ولى هر چه كوشش كرد، ارشادهاى او در دل آنها مؤ ثر نيفتاد، خشمگين شد و آن محل را ترك كرد و به سوى دريا رفت، در آنجا بر كشتى سوار شد، در ميان راه دريا متلاطم گشت، چيزى نمانده بود كه همه اهل كشتى غرق شوند. ناخداى كشتى گفت : من فكر مى كنم در ميان شما بنده فرارى وجود دارد كه بايد به دريا افكنده شود، (و يا گفت كشتى زياد سنگين است و بايد يك نفر را به قيد قرعه به دريا بيفكنيم) به هر حال چند بار قرعه كشيدند و در هر بار به نام يونس در آمد. او فهميد در اين كار سرى نهفته است و تسليم حوادث شد. وقتى او را به دريا افكندند، نهنگ عظيمى او را در كام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآميز زنده نگاه داشت.

۲- سرانجام او متوجه شد ترك اولايى انجام داده، به درگاه خدا روى آورد و به تقصير خود اعتراف نمود، خدا نيز دعاى او را استجابت فرمود، از آن تنگنا نجاتش داد.(۳۱۴)

۳- سرانجام به خاطر همين ترك اولى (خسته شدن از تبليغ بين قوم خود) او را در فشار قرار داديم. نهنگ عظيمى او را بلعيد، فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت (و او (يونس) در آن ظلمتهاى متراكم صدا زد: خداوندا، جز تو معبودى نيست) سبحانك انى كنت من الظالمين (خداوندا، پاك و منزهى، من از ستمكاران بودم).

۴- هم بر خويش ستم كردم و هم بر قوم خودم، مى بايست بيش از اين شدايد و ناملايمات و سختى ها را پذيرا مى شدم. تن به همه شكنجه ها مى دادم، و شايد آنها به راه آيند.(۳۱۵)

۳۱۷. پندار يونس

از ابو جعفر امام باقرعليه‌السلام آمده كه در ذيل آيه و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فرمود: غضب وى از اعمال مردمش بود.

فظن ان لن نقدر عليه يونس پنداشت خدا او را به خاطر غضبش عذاب نمى كند.(۳۱۶)

۳۱۸. صاحب اولاد شد

مرحوم كلينى نقل مى كند: مردى خراسانى بين مكه و مدينه در زبده به امام صادقعليه‌السلام برخورد و عرضه داشت : فدايت شوم، من تاكنون فرزنددار نشده ام چه كنم؟ آن حضرت فرمود: هرگاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى، آيه و ذاالنون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين را تا سه آيه بخوان، ان شاء الله فرزنددار خواهى شد.(۳۱۷)

۳۱۹. اجابت دعا

امام صادقعليه‌السلام فرمود: عجب دارم از كسى كه غم زده است، چطور اين دعا را نمى خواند: لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين چرا كه خدا به دنبال آن مى فرمايد: فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك ننجى المؤمنين (ما او را پاسخ داديم و از غم نجات داديم و اين گونه مؤمنان را نجات دهيم).(۳۱۸)

۳۲۰. نجات از بيمارى

پيامبر گرامىصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر بيمار مسلمانى كه اين دعا را بخواند، اگر در آن بيمارى (بهبود نيافت) و مرد، پاداش شهيد به او داده مى شود و اگر بهبودى يافت، خوب شده در حالى كه تمام گناهانش آمرزيده شده است.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: آيا به شما خبر دهم از دعايى كه هر گاه گرفتارى و غم پيش آيد آن دعا را بخوانيد گشايش حاصل شود؟ اصحاب گفتند: آرى، اى رسول خدا. آن حضرت فرمود: دعاى يونس كه طعمه ماهى شد. لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين.(۳۱۹)

۳۲۱. درس سرنوشت

جمله پرمعنى كذلك ننجى المومنين نشان مى دهد آنچه بر سر يونس آمد از گرفتارى و نجات يك حكم خصوصى نبود، بلكه با حفظ سلسله مراتب، جنبه عمومى و همگانى دارد، بسيارى از حوادث غم انگيز و گرفتاريهاى سخت و مصيبت بار، مولود گناهان ما است، تازيانه هايى است براى بيدار شدن ارواح خفته، و يا كوره اى است براى تصفيه فلز جان آدمى، هر گاه انسان در اين موقع به همان سه نكته اى كه يونس توجه كرد توجه پيدا كند، نجات و رهايى حتمى است :

۱- توجه به حقيقت توحيد و اين كه هيچ معبود و هيچ تكيه گاهى به جز الله نيست.

۲- پاك شمردن و تنزيه خدا از هر عيب و نقص و ظلم و ستم و هر گونه گمان سوء درباره ذات پاك او.

۳- اعتراف به گناه و تقصير خويش.

حديثى است در درالمنثور، از پيامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ نقل شده است كه فرمود: يكى از نامهاى خدا كه هر كس او را با آن بخواند به اجابت مى رسد و هر گاه با آن چيزى را طلب نمايد، به او مى دهد، دعاى يونس است. شخصى عرض كرد: اى رسول خدا، آيا او مخصوص يونس بود يا شامل جماعت مسلمانان نيز مى شود. فرمود: هم مربوط به يونس و هم همه مومنان، هنگامى كه خدا را به آن مى خوانند. آيا گفتار خداوند را در قرآن نشنيده اى و كذلك ننجى المومنين. اين دليل بر آن است كه هر كس چنين دعايى كند، خداوند اجابت آن را تضمين فرموده است.(۳۲۰)

۳۲۲. حقيقت ذكر در جان انسان

نيازى به تذكر ندارد كه منظور، تنها خواندن الفاظ نيست، بلكه پياده شدن حقيقت آن در درون جان انسان است، يعنى همراه با خواندن اين الفاظ، تمامى وجود او با مفهوم آن هماهنگ گردد.

يادآورى اين نكته نيز لازم است كه مجازاتهاى الهى بر دو گونه است :

۱- يكى از آن مجازات ها عذاب استيصال است، يعنى مجازات نهايى كه براى نابودى افراد غير قابل اصلاح فرا مى رسد و هيچ دعايى در آن موقع سودمند نيست ؛ چرا كه بعد از فرو نشستن توفان بلا، همان برنامه ها تكرار مى شود.

۲- ديگر، مجازات هاى تنبيهى است كه جنبه تربيتى دارد. در اين موارد، به محض اين كه مجازات اثر خود را بخشيد و طرف بيدار و متوجه شد، بلافاصله از ميان مى رود و از اينجا است كه روشن مى شود يكى از فلسفه هاى آفات و بلاها و حوادث ناگوار، همان بيدارسازى تربيت است.(۳۲۱)

۳۲۳. فراغت حال براى ذكر و عبادت

از ابوبصير نقل شده است كه گفت : به امام صادقعليه‌السلام عرضه داشتم : به چه علت خدا عذاب را از قوم يونس برداشت، با اين كه تا بالاى سرشان آمد و بر سرشان سايه افكند و اين معامله را با هيچ قومى ديگر نكرد؟

امام فرمود: براى اين كه در علم خداى تعالى اين معنا بود كه به زودى عذاب را از آنان برمى گرداند به خاطر اين كه توبه مى كنند و اگر اين جريان را به اطلاع يونس نرساند، براى اين بود كه يونس فارغ براى عبادت او باشد و در شكم ماهى به مناجات بااو بپردازد و در عوض، مستوجب ثواب و كرامت او گردد.(۳۲۲)

۳۲۴. اذكار امام حسينعليه‌السلام در دعاى عرفه

امام حسينعليه‌السلام در دعاى عرفه اين گونه زمزمه مى كند:

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از ستمكارانم.

لا اله الا انت سبحانك انى من المستغفرين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از آمرزش خواهانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الموحدين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از يكتا پرستانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الخائفين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از هراسناكانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الوجلين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از وحشت زدگانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الراجين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از اميدوارانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الراغبين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از مشتاقانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المهلّلين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من از خدا گويانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المسبحين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من تو را تسبيح گويانم.

لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المكبرين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است و من تو را تكبير گويانم.

لا اله الا انت سبحانك ربى و رب آبايى الاولين جز تو خدايى نيست، ذات تو منزه است، اى خداى من و پشينيان من.

۳۲۵. مداومت در ذكر يونسيه

عالم بزرگوار حاج ميرزا جواد ملكى تبريزى گويد: مداومت ذكر يونسيه در شبانه روز ترك نشود، هر چه زيادتر، اثرش هم زيادتر. اقل اقل آن چهار صد مرتبه است، خيلى اثرها ديدم، بنده هم تجربه كرده ام، چند نفر هم مدعى تجربه اند.(۳۲۳)

۳۲۶. ذكر يونسيه در كلام عارفان

مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى (ره) مى نويسد: من استادى داشتم بزرگوار، عارف، عامل و كامل (مراد او آخوند ملاحسينقلى همدانى است) كه نظير او را نديده ام، از او درباره عملى كه مجرب، و در اصلاح قلب و تحصيل معارف مؤ ثر باشد، سؤ ال كردم.

ايشان در پاسخ فرمودند: براى اين امر، هيچ كارى مانند مداومت بر يك سجده طولانى در هر شبانه روز يك مرتبه كه در آن لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين گفته شود، نيست.

انسان اين ذكر را بگويد، در حالى كه خود را در زندان طبيعت زندانى و مقيد به قيد و بندهاى اين اخلاق رذيله ببيند، و اقرار داشته باشد كه ((خداوندا، تو مرا گرفتار اين پستى ها نكردى، و در حق من ظلم روا نداشتى، و تنها من به خويشتن ستم كردم.))(۳۲۴)

۳۲۷. توصيه بزرگان به ذكر يونسيه

بزرگان و اهل سلوك، فوايد و تأثیرات زيادى براى ذكر يونسيه بيان كرده و بهره ها و بركات بسيارى از آن ديده اند.

مقصود از ذكر يونسه دعايى است كه از قول يونس پيامبر - صلوات الله عليه - در آيه ۸۸ از سوره مباركه انبياء آمده است و درباره مداومت بر آن براى رفع گرفتارى ها.

۳۲۸. ذكر بعد از نماز مغرب و عشاء در شب جمعه

امام صادقعليه‌السلام دعايى را از حضرت امام محمد باقرعليه‌السلام و آن حضرت از امام زين العابدينعليه‌السلام و آن حضرت از امام حسين بن علىعليه‌السلام و آن حضرت از اميرالمومنينعليه‌السلام و آن حضرت از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ و آن حضرت از جبرئيل - صلوات الله عليه - و جبرئيل هم از خداوند بزرگ، گرفته است، براى شفاى هر دردمند و گرفتارى نقل فرموده است.

آن دعا اين است كه در شب جمعه بعد از نماز مغرب و عشاء بگويد: لا اله الا سبحانك انى كنت من الظالمين (خدايا، جز تو خدايى نيست، تو از همه بديها و عيبها منزه و پاكيزه اى. من بودم كه در حق خود ستم كردم).(۳۲۵)

۳۲۹. تكرار ذكر در سجده اى طولانى

يكى از بزرگان - آيت الله امينى (ره) - مى گويد: در شبانه روز يك سجده طولانى انجام بده و به مقدارى كه حال دارى و با حضور قلب اين ذكر را تكرار كن : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين. ادامه اين سجده طولانى مجرب است و آثار خوبى را در بردارد.

از بعضى از سالكين نقل شده كه در سجده چهار هزار مرتبه اين ذكر را تكرار مى نموده است.(۳۲۶)

۵. ذكر سبحان الله

۱۳۲. نامى از نامهاى خدا

زيد شحّام مى گويد: از امام جعفر صادقعليه‌السلام پرسيدم : تسبيح چيست؟ آن حضرت فرمود: نامى از نامهاى خدا و دعاى اهل بهشت است.(۱۳۶)

۱۳۳. ثواب تسبيح بدون تعجب

امام باقرعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بدون تعجب سبحان الله بگويد، خداوند از اين ذكر پرنده اى با دو زبان و دو بال مى آفريند كه در ميان تسبيح كنندگان خدا تا روز قيامت از جانب او خداوند را تسبيح مى كند.

الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيز همين طور است.(۱۳۷)

۱۳۴. ريزش گناهان

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كس كه پس از نماز واجب خود، سى بار تسبيح سبحان الله بگويد، همه گناهان وجودش فرو ريزد.(۱۳۸)

۱۳۵. پاداش گوينده سبحان الله

امام صادقعليه‌السلام از پدر و جد بزرگوارش حضرت امامعليه‌السلام روايت مى كند: نبى اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ در پاسخ مسائلى كه مردى يهودى از آن حضرت پرسيده بود، ضمن حديث طويلى فرمود: آن گاه كه بنده سبحان الله بگويد، آنچه پايين تر از عرش خداست با او سبحان الله مى گويند و به گوينده ده برابر پاداش آنها داده مى شود و چون الحمد لله گويد، خداوند نعمت دنيا را به او كرامت كند تا نعمتهاى آخرت را ببيند، و آن سخنى است كه بهشتيان هنگام ورود به بهشت مى گويند و همه سخنها در دنيا قطع مى شود به جز الحمد لله كه قطع نمى گردد و آيه كريمه (احزاب، ۴۴): درود بهشتيان در روزى كه به دريافت و ديدار پاداش خدا نايل مى شوند، سلام است به همين حقيقت اشارت دارد.(۱۳۹)

۱۳۶. پاداش در بهشت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كس كه سبحان الله العظيم و بحمده بگويد درخت خرمايى براى وى در بهشت كاشته مى شود.(۱۴۰)

۱۳۷. ترازوى اعمال

امير المؤمنين علىعليه‌السلام مى فرمايد: تسبيح و سبحان الله گفتن يك نيمه از ترازوى اعمال را پر كرده و الحمد لله گفتن ترازوى اعمال را سرشار مى سازد و الله اكبر گفتن فاصله ميان آسمان و زمين را پر مى كند.(۱۴۱)

۱۳۸. ذكر پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ قبل از رحلت

عايشه گفت : رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ پيش از رحلت اين ذكر را بسيار مى فرمود: (خدايا) تو را تسبيح مى كنم و به ستايش و حمد تو مشغولم، از تو آمرزش ‍ مى طلبم و توبه مى كنم.(۱۴۲)

۱۳۹. شيوه امام علىعليه‌السلام

امام صادقعليه‌السلام فرمود: علىعليه‌السلام را شيوه اين بود كه هر گاه صبح مى كرد مى فرمود (سه بار): سبحان الله الملك القدوس بار خدايا! راستى من به تو پناه مى برم از زوال نعمت و دگرگونى عافيت و به ناگاه رسيدن بلايت و از دچار شدن به بدبختى و شر هر آنچه كه در شب پيش آمده است. بار خدايا! من از تو مى خواهم به حق عزت ملكت و شدت نيرويت و به وسيله تسلط و بزرگوارى ات و به توانايى ات بر خلقت سپس حاجت خود را بخواه.(۱۴۳)

۱۴۰. هزار حسنه در روز

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: آيا از شما، كسى عجز و ناتوانى دارد كه هر روز هزار خوبى به دست آورد! كسى عرض كرد: چگونه كسى مى تواند هر روز هزار حسنه كسب كند؟ فرمود: صد بار سبحان الله بگويد براى او هزار حسنه نوشته مى شود يا هزار گناه از او فرو مى ريزد.(۱۴۴)

۱۴۱. رفع هفتاد گرفتارى

از امام صادقعليه‌السلام روايت است كه فرمود: هر كس در روز سى بار خدا را تسبيح كند خداى تبارك و تعالى هفتاد گونه گرفتارى را كه پست ترين آن تهيدستى است از او رفع فرمايد.(۱۴۵)

۱۴۲. بى نيازى در دنيا

از امام صادقعليه‌السلام روايت است كه فرمود: هر كس سى بار بگويد: سبحان الله و بحمده (منزه است خداوند يكتا و من به ستايش او مشغولم) و سبحان الله العظيم و بحمده (منزه است خداوند بزرگ و من او را مى ستايم) ثروت و بى نيازى به او روى آورد، و فقر و تهيدستى از او روى گرداند و دروازه بهشت را مى كوبد.(۱۴۶)

۱۴۳. عوامل سنگينى ترازوى اعمال

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: پنج چيز است كه بسيار موجب سنگينى ترازوى اعمال مى گردد:

۱- سبحان الله

۲- الحمد لله

۳- لا اله الا الله

۴- الله اكبر

۵- فرزند شايسته اى از مسلمانى بميرد و مسلمان در مصيبت او صبر كند.(۱۴۷)

۱۴۴. هنگام پايين آمدن

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده كه مى فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ در روز هر وقت رو به نشيب مى گذاشت، سبحان الله مى گفت : و وقتى بدن رو به بالا مى نهاد، الله اكبر مى گفت.(۱۴۸)

۱۴۵. ثواب گفتن صد بار سبحان الله

يونس بن يعقوب مى گويد: از امام صادقعليه‌السلام پرسيدم : آيا كسى كه صد بار سبحان الله بگويد از كسانى است كه خدا را بسيار ياد مى كند؟ فرمود: بله.(۱۴۹)

۱۴۶. درختى در بهشت

از امام صادقعليه‌السلام روايت شده است كه فرمود پيغمبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: هر كس بگويد سبحان الله خدا برايش درختى در بهشت مى نشاند، و هر كس بگويد الحمد لله خدا برايش درختى در بهشت مى نشاند و هر كس ‍ بگويد لا اله الا الله خدا درختى برايش در بهشت مى نشاند و هر كس بگويد الله اكبر خدا در بهشت درختى برايش مى نشاند.

مردى از قريش - كه ابوبكر بود - عرض كرد: يا رسول الله، درختان ما در بهشت فراوان است.

حضرت فرمود: آرى، وليكن بپرهيزيد از اين كه آتشى بر آن بفرستيد و آن را بسوزانيد، زيرا خدا فرموده است : اى كسانى كه ايمان آورده ايد، خدا و رسول را فرمان بريد و اعمال خود را به سبب نافرمانى تباه نسازيد.(۱۵۰)

۱۴۷. كلام محبوب در پيشگاه حق تعالى

ابوذر گفت : رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: محبوب ترين كلام در پيشگاه خداوند اين ذكر است :

تسبيح خداى بى شريك مى كنم، پادشاهى خاص او است، و ستايش ويژه او، و او بر هر چيزى توانا است و هيچ قدرت و نيرويى نيست، مگر به عنايت و توجه خدا منزه است خدا او را مى ستايم.(۱۵۱)

۱۴۸. سه هزار حسنه

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بگويد سبحان الله و بحمده و سبحان الله العظيم و بحمده، خداوند سه هزار حسنه براى او نوشته و سه هزار درجه او را بالا مى برد و از اين ذكر پرنده اى مى آفريند كه خدا را تسبيح مى كند و پاداش اين تسبيح براى او خواهد بود.(۱۵۲)

۱۴۹. محبوب ترين كلام نزد خداوند

ابوذر غفارى (رض) مى گويد: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به من فرمود: آيا تو را خبر ندهم به محبوبترين كلام در نزد خدا! به راستى محبوب ترين سخن در پيشگاه خدا سبحان الله و بحمده گفتن است.(۱۵۳)

۱۵۰. سبحان الله با تسبيح تربت

در روايت ديگر به نقل از امام جعفر صادقعليه‌السلام آمده است كه آن حضرت فرمودند:

كسى كه با تسبيح تربت يك مرتبه سبحان الله بگويد، چهارصد حسنه براى او نوشته مى شود، چهارصد گناهش برطرف مى شود، چهارصد درجه اش ‍ بالا مى رود و چهارصد حاجتش برآورده مى گردد.(۱۵۴)

۱۵۱. محبوبترين سخنان نزد خدا

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: از محبوبترين سخنان در نزد خداوند عزوجل گفتن سبحان ربى و بحمده است. (منزه است پروردگار من، و من به ستايش ‍ او مشغولم).(۱۵۵)

۱۵۲. محبوب نزد خداوند

ابوهريره گويد: رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: دو كلمه است كه بر زبان سبك، و در ترازوى اعمال سنگين، و در پيشگاه خداى مهربان محبوبند، سبحان الله و بحمده و سبحان الله العظيم.(۱۵۶)

۶. ذكر الحمد لله

۱۵۳. ذكر الحمد لله پس از غذا

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هنگامى كه سفره پهن مى شود، بسم الله بگو و وقت خوردن بسم الله على اوله و آخره بگو و پس از برچيدن سفره الحمد لله بگوى.(۱۵۷)

۱۵۴. شكر روز و شكر شب

امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه در صبح چهار بار بگويد الحمد لله رب العالمين، بى ترديد شكر آن روز را به جاى آورده است و كسى كه در شب آن را بگويد، شكر آن شب را ادا كرده است.

۱۵۵. سفارش پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به علىعليه‌السلام

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به علىعليه‌السلام فرمود: يا على! به هنگام غذا خوردن بسم الله و بعد از غذا الحمد لله بگو.(۱۵۸)

۱۵۶. حد تحميد الهى

يكى از اصحاب امام صادقعليه‌السلام از ايشان نقل مى كند كه ايشان فرمود: هر دعايى كه پيش از آن حمد خدا نباشد، نيمه است و پى بريده است، حمد خدا بايد و سپس ستايش او. من گفتم : نمى دانم چه اندازه از تحميد و تمجيد بس است؟

حضرت فرمود: مى گويد: بار خدايا! تويى آغاز و پيش از تو چيزى نيست و تويى انجام و پس از تو چيزى نيست، تويى آشكارا و فرازتر از تو چيزى نيست و تويى نهان و در برابر تو چيزى نه، و تويى عزيز و حكمت دار.(۱۵۹)

۱۵۷. ذكر هنگام خواب

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه هنگام خواب سه بار ذكر زير را بگويد، مانند روزى كه از مادر متولد شده است، از گناهان بيرون مى آيد:

الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر، والحمد لله الذى ملك فقدر، و الحمد لله الذى يحيى الموتى و يميت الاحياء و هو على كل شى ء قدير.

يعنى : همه ثناها مخصوص خداوندى است كه پيروز و غالب است، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه دانا به نهان و آشكار همه چيزى است، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مالك و توانا است، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مردگان را زنده نموده و زندگان را مى ميراند، و او بر هر چيزى توانا است.(۱۶۰)

۱۵۸. شكر گذشته و آينده

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هر كس روزى هفت بار بگويد الحمد لله على كل نعمه كانت او هى كائنه (تمامى ثناها مخصوص خداوندى است، به خاطر همه نعمتهايى كه بوده يا خواهد بود)، شكر گذشته ها و آينده ها را به جاى آورده است.(۱۶۱)

۱۵۹. سيصد و شصت بار حمد در روز

امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ را شيوه بوده كه هر روز سيصد و شصت بار خدا را حمد مى كرد، به شماره رگهاى تن انسان، و مى فرمود: الحمد لله رب العالمين كثيرا على كل حال سپاس از آن پروردگار جهانيان است، بسيار است در هر حال.(۱۶۲)

۱۶۰. ثواب به عهده خداوند

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه بگويد الحمد لله كما هو اهله، (همه ثناها مخصوص خداوند است، همان گونه كه شايسته آن مى باشد) نويسندگان آسمانى (فرشتگان) نمى توانند ثواب آن را بنويسند.

عرض كردم : چرا؟

حضرت فرمود: چون (ثواب آن را نمى دانند و) عرضه مى دارند: خدايا! از غيب آگاهى نداريم. و خداوند مى فرمايد: هر چه كه بنده ام مى گويد، بنويسيد و ثواب آن باشد به عهده من.(۱۶۳)

۱۶۱. ذكر هنگام صبح

در بلدالاءمين از سلمان فارسى روايت شده است كه هر بنده اى كه داخل صبح شود و سه مرتبه اين ذكر را تكرار كند: الحمد لله رب العالمين الحمد لله حمدا كثيرا طيبا مباركا، حق تعالى هفتاد نوع بلا را از او دفع مى نمايد كه كمتر آنها اندوه باشد.(۱۶۴)

۷. ذكر الله اكبر

۱۶۲. گفتن الله اكبر هنگام بالا رفتن

از امام صادقعليه‌السلام نقل شده است كه مى فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ در شب هر وقت رو به نشيب مى گذاشت سبحان الله مى گفت و چون رو به بالا مى نهاد الله اكبر مى گفت.(۱۶۵)

۱۶۳. شيوه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌

ابوحمزه مى گويد: امام صادقعليه‌السلام را ديدم كه هنگام بيرون رفتن از خانه دو لب خود را مى جنبانيد و بر در خانه ايستاده بود.

عرض كردم : ديدم دو لب خود را هنگامى كه از خانه به در آمدى جنبانيدى آيا چيزى گفتى؟

آن حضرت فرمود: آرى، راستى انسان چون خواهد از خانه خود به در آيد، هنگام بيرون شدن سه بار بگويد: الله اكبر و سه بار بگويد: بالله اخرج و بالله ادخل و على الله اتوكل (بار خدايا، در برابرم در خير را بگشاى و كارم را به خير به پايان آور و از شر هر جنبنده اى نگاه دارم كه مهارش را دارى، راستى پروردگار من به راه راست است) پيوسته در ضمانت خداوند عزوجل است تا خداوند او را به همان جا برگرداند كه در آن بوده است.(۱۶۶)

۱۶۴. اذكار محبوب

از ربعى از فصيل، از امام باقر و يا امام صادقعليه‌السلام نقل مى كند و مى گويد كه شنيدم مى فرمود: الله اكبر و لا اله الا الله بسيار بگوييد، زيرا چيزى در نزد خداى عز و جل از تكبير گفتن الله اكبر و تهليل گفتن لا اله الا الله محبوب تر نيست.(۱۶۷)

۸. ذكر تسبيحات اربعه : سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر

۱۶۵. نعمتهاى بوستان بهشت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: چون به بوستانهاى بهشت رسيديد، از نعمتهاى آن بهره جوييد. پرسيدند: بوستانهاى بهشت چيست؟ فرمود: مساجد. پرسيدند: نعمتهاى آن كدام است؟ فرمود: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر.(۱۶۸)

۱۶۶. درختكارى در بهشت

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: راستى كه در بهشت دشت وسيعى است، درختكارى آن را افزون كنيد. عرض كردند: اى رسول خدا، درختكارى در آنجا چيست؟ فرمود: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر گفتن است.(۱۶۹)

۱۶۷. هر ذكر، نهالى در بهشت

ابوهريره گويد: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ بر من گذشت، در حالى كه چند نهال با من بود. فرمود: آيا دلالت كنم شما را بر نهال هايى كه برتر از اينها باشد؟ فرمود: آن سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر است. هر كلمه اى از آن را چون بگويى، خداوند به عوض آن براى تو درختى در بهشت غرس فرمايد.(۱۷۰)

۱۶۸. ذكر باقيات صالحات

امام صادقعليه‌السلام فرمود: روزى رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به ياران خود فرمودند: آيا اگر لباسها و ظرفهايتان را جمع كرده و آنها را روى هم گذاريد به آسمان خواهد رسيد؟ گفتند: نه، اى رسول خدا. حضرت فرمودند: نمى خواهيد به شما چيزى بگويم كه ريشه اش در زمين و شاخه اش در آسمان باشد؟ عرض ‍ كردند: چرا، اى رسول خدا.

حضرت فرمودند: هر كدام از شما بعد از نماز واجبش مى تواند سى بار بگويد سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر زيرا ريشه اين ذكرها در زمين و شاخه اش در آسمان است. اين ذكرها از زير آوار ماندن، يا آتش سوختن، غرق شدن، افتادن در چاه، طعمه درندگان شدن، مرگ بد و حادثه ناگوارى كه در آن روز از آسمان فرود مى آيد، جلوگيرى مى كند و اين ذكرها باقيات صالحات است.(۱۷۱)

۱۶۹. جلوه تسبيحات اربعه در قيامت

امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمودند: زياد بگوييد سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر زيرا اين ذكرها در روز قيامت (با شكوه و عظمت خاصى) مى آيند. بدين گونه كه عده اى (از فرشتگان) در جلو، و عده اى نيز در پشت سر آنها و عده اى ديگر از پشت سر اين گروه حركت مى كنند و اينها باقيات صالحات هستند.(۱۷۲)

۱۷۰. سپرى در برابر آتش

امام صادقعليه‌السلام فرمود: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به اصحاب رو كرده و فرمودند: سپرهاى خود را برداريد. گفتند: اى رسول خدا! براى آن دشمنى كه به ما نزديك شده است؟ آن حضرت فرمود: نه، براى مقابله با آتش بگوييد: سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر.(۱۷۳)

۱۷۱. عظمت اين ذكر نزد پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ در حديثى مى فرمايد: چنانچه سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر بگويم، براى من از آنچه كه خورشيد بر آن مى تابد، محبوب تر است.(۱۷۴)

۱۷۲. مصالح فرشتگان در بهشت

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: وقتى به آسمان برده شدم و داخل بهشت گرديدم، در آن جا بيابانهايى و قطعه زمينهايى از مشك ديدم، كه با خشتى از طلا و نقره بنا مى گذاشتند و بسا دست از كار مى كشيدند.

به آنان گفتم : چرا گاهى بنا مى گذاريد و گاهى دست نگاه مى داريد؟

گفتند: تا مصالح كار برسد.

گفتم : مصالح شما چيست؟

گفتند: اين است كه مؤمن بگويد سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر هر وقت او اينها را گفت بنا مى گذاريم، و هر وقت ساكت شد، ما هم امساك مى كنيم.(۱۷۵)

۱۷۳. تأکید خداوند به گفتن اين ذكر

از امام صادقعليه‌السلام روايت شده است كه فرمودند: از جمله واجباتى كه خدا روى آن تأکید بسزا فرموده است، خدا را فراوان ياد كردن است. آن گاه فرمود: مقصودم از ياد كردن خدا گفتن سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيست، اگر چه آن هم از ذكر كثير به حساب مى آيد، و ليكن مقصودم خدا را ياد كردن است در هنگامى كه انسان به چيز حلال و حرام برخورد مى كند كه اگر آن اطاعت از خداست، انجام دهد، و اگر نافرمانى از اوست، آن را رها كند.(۱۷۶)

۱۷۴. براى هر تسبيح ده درخت در بهشت

امام باقرعليه‌السلام گويد: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ به مردى گذر كرد كه در باغستانى درخت مى كاشت. نزد او ايستاد و فرمود: تو را دلالت نكنم بر كشت درختانى كه ريشه هايشان برجاتر و رسيدن ميوه هايشان زودتر و ميوه هايشان بهتر و پاينده تر باشند؟ گفت : چرا، مرا بدان راهنمائى كن يا رسول الله. فرمود: چون بامداد و پسين كنى، بگو سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر زيرا اگر آن را گويى به شماره هر تسبيح ده درخت در بهشت دارى از انواع ميوه و آنها از باقيات صالحاتند. فرمود: آن مرد گفت : پس به راستى يا رسول الله، من شما را گواه گرفتم كه اين نخلستان من وقف است و قبض شده است بر فقراى مسلمانان كه مستحق صدقه باشند.(۱۷۷)

۱۷۵. ذكر با تربت امام حسينعليه‌السلام

از امام رضاعليه‌السلام روايت شده كه هر كس با تربت امام حسينعليه‌السلام بگويد: سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر با هر ذكر خداوند شش هزار حسنه براى او ثبت مى كند و شش هزار گناه او را محو نمود شش ‍ هزار درجه بالا برده و شش هزار شفاعت براى او مى نويسد.(۱۷۸)

۹. ذكر تسبيحات فاطمه زهراعليها‌السلام

۱۷۶. ريشه اين تسبيح در قرآن

امام صادقعليه‌السلام فرمود: تسبيح فاطمه زهراعليها‌السلام از جمله ذكر بسيار است كه خداوند عزوجل فرموده است : اذكروا الله ذكرا كثيرا (ياد كنيد خدا را، ياد كردن بسيار).(۱۷۹)

۱۷۷. تسبيحات بعد از نماز

امام صادقعليه‌السلام فرمود: كسى كه بعد از نماز واجب، پيش از آن كه برخيزد، با تسبيح حضرت فاطمهعليها‌السلام تسبيح بگويد، خداوند او را مى آمرزد. و بايد اين تسبيح را با الله اكبر شروع كند.(۱۸۰)

۱۷۸. ذكر كثير

از امام صادقعليه‌السلام تفسير اين آيه كريمه را خواستند: و بسيار ياد خدا كردند و پس از اين كه ستم ديدند انتقام گرفتند كه مقصود از ذكر كثير چيست؟ فرمود: هر كه تسبيح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام كند، ذكر خدا بسيار كرده است.(۱۸۱)

۱۷۹. هديه پيامبر به فاطمه زهراعليها‌السلام

علىعليه‌السلام فرمود: حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام به خدمت رسول اكرمصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ رفت و درخواست خادمى نمود.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: آيا به تو خبر ندهم به چيزى كه از فايده خادم براى تو بهتر باشد؟ به هنگام خواب سى وسه بار سبحان الله و سى وسه بار الحمد لله و سى و چهار بار الله اكبر بگو.(۱۸۲)

۱۸۰. تعليم تسبيح به فرزندان

امام جعفر صادقعليه‌السلام فرمود: اى ابوهارون! اما خردسالان خود را به تسبيح حضرت زهراعليها‌السلام فرمان مى دهيم، همچنان كه آنان را ماءمور به برگزارى نماز مى نماييم. ملازم و مراقب آن باش، كه هر بنده اى اگر آن را مواظبت كند، بدبخت نمى شود.(۱۸۳)

۱۸۱. محبوب تر از هزار ركعت نماز

امام صادقعليه‌السلام فرمودند: تسبيح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام در تعقيب هر نمازى در نزد من محبوب تر از هزار ركعت نماز در هر روز است.(۱۸۴)

۱۸۲. بهترين تسبيح

امام باقرعليه‌السلام فرمود: هيچ بنده اى خدا را با ذكرى تمجيد و عبادت نكرد كه بهتر از تسبيح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام باشد و اگر چيزى بهتر از آن بود، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ آن را به حضرت زهراعليها‌السلام مى بخشيد.(۱۸۵)

۱۸۳. تسبيحات و برابرى با برترين اعمال

امام صادقعليه‌السلام از پدرانش روايت نموده كه اميرالمومنين علىعليه‌السلام فرمود: فقيران به نزد رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ آمده و عرض كردند: اى رسول خدا! ثروتمندان دارايى دارند كه بنده آزاد كنند، ولى ما نداريم، دارايى دارند كه حج بروند، ولى ما نداريم، دارايى دارند كه صدقه بدهند، ولى ما نداريم، دارايى دارند كه با آن جهاد كنند، ولى ما نداريم.

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: هر كس صد بار تكبير الله اكبر بگويد، از آزاد كردن صد بنده بالاتر است و آن كسى كه صد بار تسبيح سبحان الله بگويد، بالاتر از بردن صد شتر به حج است، و هر كسى كه صدبار تحميد كند الحمد لله بگويد، بالاتر از بردن صد اسب با زين، دهنه و ركاب آن در راه خداست، و هر كس كه صد بار لا اله اله الله بگويد، عمل او برتر از عمل ساير مردم است، مگر كسى كه بيش از اين بگويد.

اميرالمومنينعليه‌السلام فرمود: اين خبر به گوش ثروتمندان رسيد، آنان هم همين اعمال را انجام دادند. فقرا دوباره به خدمت پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ آمده و عرض ‍ كردند: اى رسول خدا! آنچه فرمودى به گوش ثروتمندان رسيد، آنان هم آن اعمال را انجام دادند. پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: اينها احسان خداست و به هر كس كه بخواهد مى دهد و احسان خداوند زياد است.

۱۸۴. آثار تسبيح و تحميد و تهليل در قيامت

امام باقرعليه‌السلام به نقل از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ مى فرمايد: كسى كه سبحان الله بگويد خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و كسى كه الحمد لله بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و كسى كه لا اله الا الله بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و آن كه الله اكبر بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد.

در اينجا مردى از قريش گفت : بلى، پس در اين صورت، ما در بهشت درختان فراوانى داريم. حضرت فرمودند: بلى، ولى مواظب باشيد آتش ‍ نفرستيد، كه همه آنها را بسوزاند زيرا خداوند عزوجل مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا اطاعت كنيد، از رسول او نيز اطاعت كنيد و اعمال خود را باطل نكنيد.(۱۸۶)

۱۸۵. تسبيحات در كلام علىعليه‌السلام

اميرالمومنين علىعليه‌السلام مى فرمايد: تسبيح و سبحان الله گفتن يك نيمه از ترازوى اعمال را پر كرده و الحمد لله گفتن ترازوى اعمال را سرشار مى سازد و الله اكبر گفتن فاصله ميان آسمان و زمين را پر مى كند.

۱۸۶. تسبيح هنگام خواب

امام صادقعليه‌السلام درباره تسبيح فاطمه زهراعليها‌السلام فرمود: چون به خوابگاه خود رفتى، سى و چهار مرتبه الله اكبر بگو و سى و سه بار الحمد لله بگو و سى و سه بار سبحان الله و آية الكرسى و دو سوره قل اعوذ... را با ده آيه از اول سوره صافات و ده آيه از آخرش بخوان.(۱۸۷)

۱۸۷. تسبيحات در ترازوى اعمال

از امام صادقعليه‌السلام نقل است كه اميرالمومنينعليه‌السلام فرمود: سبحان الله گفتن نيمى از اعمال است، و الحمد لله گفتن همه ميزان را پر مى كند، و الله اكبر ميان آسمان و زمين را پر مى كند.(۱۸۸)

۱۰. ذكر«ياالله» و «يارب»

۱۸۸. راه استجابت دعا

اميرالمومنينعليه‌السلام فرمود: كسى كه صد آيه قرآن، از هر كجاى آن را بخواند و سپس هفت بار «ياالله» بگويد، اگر دعا كند كه صخره اى از جايش كنده شود، ان شاءالله كنده خواهد شد.(۱۸۹)

۱۸۹. ذكر هنگام بيمارى

از محمد بن حمران گويد: اسماعيل، فرزند امام صادقعليه‌السلام بيمار شد و امام صادقعليه‌السلام به او فرمود: ده بار «بگو يارب، يارب» زيرا هر كه آن را بگويد، به او ندا رسد: لبيك! حاجتى دارى؟(۱۹۰)

۱۹۰. بر آورده شدن حاجت

از امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كس ده بار «يارب، يارب» بگويد، به او گفته شود: لبيك! چه حاجتى دارى؟(۱۹۱)

۱۹۱. ذكر بعد از نماز ظهر

امام صادقعليه‌السلام مى فرمايد: يكى از فرزندان پدرم از درد شكايت مى كرد، پدرم به او مى فرمود: ده مرتبه بعد از نماز ظهر بگو: «يا الله يا الله يا الله» كه هر كس اين ذكر را بگويد خداوند مى فرمايد: چه حاجتى دارى اى بنده من؟!(۱۹۲)

۱۹۲. لبيك از جانب خداوند

امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كس كه بگويد يا «رب يا الله، يا رب يا الله» تا نفسش ببرد، به او گفته شود: لبيك! چه حاجتى دارى؟(۱۹۳)

۱۹۳. تأثیر ده بار يا الله گفتن

از امام صادقعليه‌السلام فرمود: هر كس كه ده بار بگويد ياالله ياالله به او گفته شود: لبيك! چه حاجتى دارى؟(۱۹۴)

۱۹۴. ذكرى بهتر از دنيا و آخرت

از امام زين العابدينعليه‌السلام نقل شده كه فرمود: پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ بر جمعى از اقوام وارد شدند و فرمودند: آيا مى خواهيد به شما چيزى ياد دهم كه بهتر از دنيا و آخرت باشد؟ و هر گاه مبتلا به غم و اندوهى شديد، خداى را با آن بخوانيد و آن رفع شود؟ گفتند: آرى يا رسول خدا.

پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود: بگوييد: الله الله الله ربنا لا نشرك به شيئا و بعد از اين ذكر هر چه مى خواهيد بگوييد.(۱۹۵)

۱۹۵. رفع اندوه

از سعيد بن يسار گويد: به امام صادقعليه‌السلام گفتم : غمگين مى شوم. فرمود: بسيار بگو الله الله ربى لا اشرك به شيئا و هر گاه از وسوسه يا انديشه هاى بيهوده (حديث نفس) بترسى بگو: بار خدايا! من بنده و بنده زاده توام و مهارم به دست تو است، حكم تو درباره من عادلانه است و فرمانت درباره من مجرى است، بار خدايا! من از تو خواهش مى كنم به حق هر نامى كه دارى و آن را در قرآنت فرو فرستادى، يا به يكى از آفريده هايت آموختى، يا در علم غيب به خود اختصاص دادى كه رحمت فرستى بر محمد و آل محمد و قرآن را نور چشم من سازى و بهار دل من و برطرف شدن اندوه و برنده همّ من گردانى. الله الله ربى لا اشرك به شيئا.(۱۹۶)

۱۹۶. ذكرى براى رفع مريضى

صاحب كتاب امان الاخطار مى گويد: ما دعايى را كه براى رفع امراض داريم و به تجربه هم به اثرات آن رسيده ايم، اين است كه بر كاغذى بنويسيد:

يا من اسمه دواء و ذكره شفاء يا من يجعل الشفاء فيما يشاء من الاءشياء، صل على محمد و آل محمد و اجعل شفائى من هذا الداء فى اسمك هذا، يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب، يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين.

(اى كسى كه نام مباركت دواى هر درد، و ياد تو شفابخش دل ها و جان ها است، اى توانايى كه دواى درد را در هر چه بخواهى قرار مى دهى، بر محمد و آل او رحمت فرست و شفاى اين درد مرا، در اين اسم مقدس قرار ده : يا الله يا الله... الى آخر).(۱۹۷)