شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

حكومت حسین بر من گوارا تر بود نسبت به این عظمت و تقدسى كه آل على و بنى هاشم یاد مى شود بالاخره پیروان حسینعليه‌السلام از این تهمت هاى پى در پى فایده ثمر بخشى حاصل نموده و بر عظمت و قوت بنى هاشم افزوده مى شد و طولى نكشید كه حكومت وسیع بنى امیه منقرض گردید و به قسمى آنها را از میان بر داشتند كه حتى نام و نشانى از آنها باقى نماند فقط چند نفرى از آنها یكى بعد از دیگرى در آن حكومت مى كردند.

امروزه از آن قدرت و جاه و غرور یك نفر ولو اینكه گمنام باشد پیدا نمى شود و اگر پیدا شود از بس مورد سرزنش مى باشند ننگ دارند كه خود را معرفى نمایند(252 )

نهضت حسین از نظر مهاتماگاندى

من زندگى امام حسین آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه كافى به صفحات كربلا نموده ام و بر من روشن شده است كه اگر هندوستان بخواهد یك كشور پیروز گردد بایستى از سرمشق امام حسین پیروى كند.(253 )

محمد على جناح درباره ى حسین سخن مى گوید

هیچ نمونه اى از شجاعت بهتر از آنكه امام حسین از لحاظ فداكارى و تهور نشان داد در عالم پیدا نمى شود، بعقیده من تمام مسلمین باید از سرمشق شهید كه خود را در سرزمین عراق قربان كرد پیروى نمایند.(254 )

حادثه ى طف از نظر لیاقت علیخان

این روز محرم براى مسلمانان در سراسر جهان معناى بزرگ دارد، این روز یكى از حزن آورترین و تراژیكترین وقایع اسلام اتفاق افتاد شهادت حضرت امام حسین در عین حزن نشانه فتح نهائى روح واقعى اسلامى بود زیرا تسلیم كامل به اراده الهى به شمار مى رفت، شهادت یكى از عظیم ترین پیروان اسلام مثل درخشنده و پایدار براى همه ما است این درس به ما مى آموزد كه اشكال و خطرات هر چه باشد نبایستى از راه حقیقت و عدالت منحرف شد.(255 )

پورشوتامداس توندون(256) حسین را مى ستاید

شهادت امام حسینعليه‌السلام از همان زمان كه طفلى بیش نبودم در من تاءثیر عمیق و حزن آورى مى بخشید من اهمیت بر پا داشتن این خاطره بزرگ تاریخى را مى دانم این فداكارى هاى عالم از قبیل شهادت امام حسین سطح بشریت را ارتقاء بخشیده است و خاطره ى آن شایسته است همیشه بماند و یاد آورى شود.(257 )

اثر نهضت حسین از نظر گیبون مورخ مشهور(258)

در طى قرون آینده بشریت و در سرزمین هاى مختلف صحنه حزن آور مرگ حسین موجب بیدارى قلب خونسردترین قارئین خواهد شد.(259 )

چارلز دیكنس(260) درباره ى نهضت حسین این گونه مى گوید

اگر منظور امام حسین جنگ در راه خواسته هاى دنیائى خود بود من نمى فهم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند پس عقل چنین حكم مى نماید كه او فقط به خاطر اسلام فداكارى خویش را انجام داد(261 )

حسینعليه‌السلام از نظر توماس كارلایل(262)

بهترین درسى كه از تراژدى كربلا مى گیریم این است كه حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند آنها با عمل خود روشن كردند كه تفوق عددى در جائى كه حق با باطل روبرو مى شود اهمیت ندارد و پیروزى حسین با وجود اقلیتى كه داشت باعث شگفتى من است(263 )

سخنان پرفسور ادوارد براون(264) درباره ى حادثه طف

آیا اقلیتى پیدا مى شود كه وقتى درباره ى كربلا سخن مى شنود آغشته با حزن و الم نگردد حتى غیر مسلمانان نیز نمى توانند پاكى روحى را كه این جنگ اسلامى در تحت لواى آن انجام گرفت انكار كنند.(265 )

نهضت حسین از نظر سر فردریك جمس(266)

درس امام حسین و هر پهلوان شهید دیگرى این است كه در دنیا اصول ابدى عدالت و ترحم و محبت وجود دارد كه تغییر نا پذیرند و همچنین مى رساند كه هر گاه بدى مقاومت كند و بشر در راه آن پا فشارى نماید آن اصول همیشه در دنیا باقى و پایدار خواهد ماند.(267 )

ل. م. بوید(268)

ل. م. بوید مى گوید در طى قرون افراد بشر همیشه جراءت و پر دلى و عظمت روح و بزرگى قلب و شهامت روانى را دوست داشته اند و در اثر همین ها است كه آزادى و عدالت هرگز به نیروى ظلم و فساد تسلیم نمى شود این بود شهامت و این بود عظمت امام حسین و من مسرورم كه در چنین روزى با كسانى كه این فداكارى عظیم را از جان و دل ثنا مى گویند شركت كرده ام هر چند كه 1300 سال از تاریخ آن گذشته است.(269 )

حسین از نظر واشنگتن ایروینگ مورخ آمریكائى(270)

براى امام حسینعليه‌السلام ممكن بود كه زندگى خود را با تسلیم شدن به اراده ى یزید نجات بخشد لیكن مسئولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمى داد كه او یزید را به عنوان خلافت بشناسد او به زودى خود را براى قبول هر ناراحتى و فشارى به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنى امیه آماده ساخت در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشك و در روى ریگهاى تفتیده عربستان روح حسین فناناپذیر است اى پهلوان و اى نمونه شجاعت و اى شهسوار من اى حسین.(271 )

توماس ماساریك درباره ى حادثه ى كربلا سخن مى گوید

توماس ماساریك در این مورد مى نویسد بسیارى از مورخین ما از كم و كیف این رسم و ازدیاد عزادارى واقف نبوده جاهلانه سخن مى گویند وضع عزادارى پیروان حسینعليه‌السلام را مجنونانه مى پندارند و ابدا بدین نكته پى نبرده اند كه این مسئله در اسلام چه تحولاتى را به وجود آورده و با جنبش و نهضت مذهبى كه از تعزیه دارى در این قوم پیدا شده در هیچ یك از اقوام و ملل دیگر عالم پیدا نشده با یك نظر دقیق در ترقیات دویست ساله پیروان علىعليه‌السلام در هندوستان كه عزادارى را شعار خود نموده اند تصدیق خواهیم كرد كه بزرگترین عامل اصلى مزیت را آنها پیروى مى كنند.

دویست سال پیش پیروان على و حسینعليه‌السلام در سرتاسر هندوستان در اقلیت بودند و همین حال را داشت ممالك دیگر، امروزه در ممالك مترقى و ثروتمند مسیحى اگر بخواهند چنین ماتم و عزادارى را به پا نمایند با صرف میلیونها دولار باز هم به تاءسیس چنین مجامع و مجالس عزادارى موفق نخواهند شد. گر چه كشیشان ما هم از ذكر مصائب حضرت مسیح مردم را متأثر مى سازند، ولى آن شور و هیجانى كه در پیروان حسینعليه‌السلام یافت مى شود و در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد كه مصائب مسیح در برابر مصائب حسینعليه‌السلام مانند پر كاهى است در مقابل یك كوه عظیم پیكر(272 )

موریس دو كبرى مى نویسد: اگر مورخین ما، حقیقت این روز را مى دانستند و درك مى كردند كه عاشوراء چه روزى است این عزادارى را مجنونانه نمى پنداشتند زیرا پیروان حسین به واسطه عزادارى حسین مى دانند كه پستى و زیر دستى و استعمار و استثمار را نباید قبول كنند زیرا شعار پیشرو و آقا آنها ندادن تن به زیر بار ظلم و ستم بود.

قدرى تعمق و بررسى در مجالس عزادارى حسین كه چه نكات دقیق حیات بخشى مطرح مى شود، در مجالس عزادارى حسین گفته مى شود، كه حسینعليه‌السلام براى حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگى مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجوئى یزید نرفت.

پس بیائید ما هم شیوه او را سرمشق قرار داده از زیر دستى استعمارگران (بیگانگان) خلاصى یابیم و مرگ با عزت را بر زندگى با ذلت ترجیح دهیم زیرا مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگى با ذلت است مسلم است ملتى كه از گهواره تا گور تعلماتش چنین است داراى چه مقام و مرتبتى است، داراى هر گونه شرافت و افتخارى است، همه سرباز حقیقى عزت و شرافتند، علاوه بر منافع سیاسى كه ذكر شد و اثراتش طبیعى است بزرگترین پاداش اخروى را مسلمانان در این عملیات (یعنى تعزیه دارى حسین مى دانند) آشنایان به تاریخ تصدیق خواهند نمود كه اصلاح اخلاق و تعلیمات بین المللى جز به وسیله مذهب امروزه بلكه در قرنها در ملل خاورمیانه غیر ممكن است. جمعیت تسلیح اخلاقى به خوبى بدین نكته پى برده كه من خواهى و اتحاد و اتفاق را در سایه دین و مذهب و دیانت ملل خاور زمین به دست آورده اند امروز در ممالك متحده آمریكا مردم را به نام خدمت به وطن دعوت مى كنند، ولى در آسیا مى توان خدمات شایانى با به نام دین و مذهب حاصل نمود.

اگر مسلمانان مذهب را نادیده انگارند و به نام وطن خواهى بخواهند ترقیات سیاسى حاصل كنند به جاى نفع زیان خواهند برد زیرا اگر تعلیمات سربازى را با دین توأم سازند سربازان تا خون در بدن دارند حاضر نیستند حتى یك وجب از خاك مقدس وطن را تسلیم اجانب نمایند.

امروز اگر استقلالى در مسلمانان مشاهد مى شود عامل اصلى آن پیروى از دستورات قرآن و اسلام است و خواهیم دید روزى را كه سلطنت هاى اسلامى در سایه همین نكته اساسى قوت گیرند و بدینوسیله مسلمانان عالم در سایه اتحاد و اتفاق واقعى مانند صد اسلام ممالك مشرق و مغرب عالم و امطیع او امر خود سازد، حسینعليه‌السلام شبیه ترین روحانیون به حضرت مسیح است ولى مصائب او سخت تر و شدیدتر است(273 )

عاشورا از نظر دكتر ژوزف فرانسوى

دكتر ژوزف مورخ معروف فرانسوى در كتاب اسلام و اسلامیان مى نویسد: بعد از رحلت بنیان گذار اسلام یعنى محمد بن عبداللهصلى‌الله‌عليه‌وآله اختلاف كلمه و عقیده در تابعیت و جانشینان وى پیدا شد دسته اى به خلافت دامادش على بن ابیطالب قائل و دسته دیگرى خلافت پدر زن او ابوبكر را قبول نمودند، دسته اول را شیعه و دسته دوم را سنى نامیدند. ما بین این دو دسته اختلاف شدیدى بود و روز بروز شدت آن افزوده مى شد تا اینكه علىعليه‌السلام به خلافت رسید و عایشه زوجه حضرت و محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله و دختر ابوبكر بر مخالفت او برخواست و معاویه برادر زن دیگر محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله در شام پرچم پادشاهى را بر افراشت در این موقع سه دستگى به وجود آمد و جنگهاى شدیدى بر پا شد و عده زیادى مقتول و مجروح گردیدند. زمانیكه زمامدار شام (معاویه) به قتل و غارت پیروان علىعليه‌السلام پرداخت و دستور داد كه نام علىعليه‌السلام را به زشتى یاد كنند و در منابر و مساجد نسبت به علىعليه‌السلام اهانت مى نمودند، عداوت و دشمنى بین دو دسته شیعه و سنى بیش از پیش شد و شیعیان از زیر بار اطاعت بزرگان سنت بیرون آمده و تنفر و انزجار خود را از آنها ابراز داشتند ولى حكومت و اقتدار در دست تسنن بود. بعد از زمان خلافت علىعليه‌السلام شیعیان از ترس حكومتهاى جابر هیچ گونه ابراز عقیده اى نمى نمودند و این شیوه برقرار بود تا واقعه عاشوراء كه در این روز به دستور پسر حاكم شام (یزید بن معاویه) حسینعليه‌السلام و یارانش را در حوالى كوفه به قتل رسانیدند و این واقعه حائز اهمیت شایانى گردید و پیروان علىعليه‌السلام بر آشفته و موقع را مغتنم شمرده مشغول پیكار شدند و جنگها نموده و خونها ریخته شد و عزادارى بر پا گردید و كار به جائى رسید كه شیعیان عزادارى نبیره محمد یعنى حسین بن علىعليه‌السلام را جزو مذهب خود قرار دادند و از آن روز تا كنون به پیروى از منویات بزرگان دین خود كه آنها را دوازده نفر از اولاد على و فاطمهعليه‌السلام مى دانند و گفتار و رفتار و كردار هر یك از آنها را در هر مرتبه گفتار و كردار خدا و رسول و تالى قرآن مى شمارند، در عزادارى حسینعليه‌السلام شركت كرده و رفته رفته یكى از اركان مذهب شیعه قرار گرفت ترقیات سریع السیرى كه شیعیان در اندك مدتى كردند مى توان گفت در دو قرن دیگر عدد آنها بر سایر فرق مسلمانان بیشتر خواهد شد و علت این امر بواسطه سوگواى حسینعليه‌السلام است.

امروز در هیچ نقطه از جهان نیست كه براى نمونه دو الى سه نفر شیعه یافت شوند و اقامه عزادارى ننمایند.

در بندر مارسیل عربى را دیدم كه پیرو مذهب تشیع بود و گویا تبعیت بحرین را اختیار نموده بود در مهمانخانه جنب اطاق من مسكن داشت در روز عاشوراى حسینعليه‌السلام به تنهائى احوالات حسین را مى خواند و گریه مى كرد و سپس مقدارى آش كه با شكر و برنج تهیه نموده بود بین فقراء تقسیم مى نمود.

شیعیان عقیده دارند كه در روزهاى عاشوراء و تاسوعا بایستى فقرا را اطعام نمود از این جهت همه ساله از اموال خود به قدر استطاعت خویش به فقرا كمك مى نمایند و بعضى اوقات این كمكها از میلیونها دولار هم مى گذرد دسته دیگرى از شیعیان براى اقامه مجلس سوگوارى وقفیاتى نموده اند كه ارزش آن بالغ بر میلیونها دولار مى گردد، باید اعتراف نمود كه شیعیان از بذل جان و مال خود در راه مذهب و سوگوارى حسینعليه‌السلام دریغ ندارند. امروز در هر نقطه از عالم مسلمانان شایسته ترین افرادى مى باشند كه به معروفت علم واقف شده و بخصوص فرقه شیعه بر سایر فرق اسلام مزیت و برترى دارند(274 )

پایان