حیف شد! کاش می‌شد!
این دختره خیلی نجیب بود کاش زن من شده بود! این پسره خیلی سر به زیر بود کاش شوهر من شده بود! کاش یه ماشین تو قرعه کشی بانک برنده می‌شدم! کاش بچه داشتم! حیف شد نتونستم آپارتمان بخرم! حیف شد به من وام ندادن!
از این کاش‌ها و حیف‌ها تو زندگی همه ما هست. بعضی وقت‌ها تو همین دنیا متوجه می‌شیم که این چیزای به ظاهر خیر برامون شر بوده، بعضی وقت‌ها هم باید صبر کنیم تا اون دنیا بفهمیم اینا شر بودن و ما خبر نداشتیم.
وَ عَسی أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ
خیلی از چیزها است که شما دوست دارید در صورتی که به ضرر شماست
(بخشی از آیه 216 بقره)
(صفحه 30)
قسم نخور
به خدا، به پیر، به پیغمبر، به جون مادرم، به جون بابام، به ارواح خاک پدرم، و …
چرا این قدر قسم؟ طرف همین‌طور پشت سر هم قسم می‌خوره تا کارش پیش بره. بیشتر وقت‌ها از قسم سوء استفاده میشه. یعنی برای این که دروغشون آشکار نشه شروع می‌کنن تند و تند قسم خوردن. اگه واقعا راست باشه که نباید این قدر قسم خورد، حرف حق خودش راهشو پیدا می‌کنه و نیاز به قسم خوردن نداره. به این آدم‌هایی که خیلی قسم می‌خورن باید از قول قرآن گفت:
لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیْمانِکُمْ
نام خدا را بهانه قسم‌های خود قرار ندهید
(بخشی از آیه 224 بقره)
(صفحه 31)
خدای آرامش
خدا که ول کن ما نیست. هر چی ما بد باشیم، باز هم به موقع میاد و یه دستی به سر و روی بنده‌هاش می‌کشه و میره. حالا چطوری؟ یهو می‌بینی یه کسی رو می‌فرسته سراغت، دوستی، آشنایی؛ یا یه چیزی می‌فرسته سراغت، کتابی، سخنرانی، آیه قرآنی، خلاصه یه چیزی که میاد و آب خنک می‌ریزه رو همه دردها و بدبختی و بی‌کسی‌هات و … و یهو می‌بینی آروم شدی، به همین راحتی. باور کن خودش گفته:
فیهِ سَکینَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ
در آن آرامشی است از طرف خدای شما
(بخشی از آیه 248 بقره)
(صفحه 32)
مال دنیا
راستش صحبت از مال دنیا که میشه آب از لب و لوچه هممون راه میفته. کمتر کسی هست که وقتی صحبت از ماشین و ویلاهای آنچنانی و مسافرت‌های خارجی و لباس‌های پرزرق و برق و … میشه، قلبش تندتر نزنه! جالب این‌جاست که همه می‌دونیم اینا رو باید بذاریم و بریم! یعنی این چیزا برای همیشه با ما نمی‌مونن. حرف قرآن رو گوش بدیم و وقتی این چیزا رو می‌بینیم بگیم:
ذلِکَ مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا
این‌ها وسایل زندگی دنیا هستند
(بخشی از آیه 14 آل‌عمران)
(صفحه 33)
جیز جیز دل
وقتی غذا می‌خواد رو گاز سر بره اول یه مدتی آروم جیز جیز می‌کنه و بعد سر میره. وقتی با بعضی‌ها صحبت می‌کنی هم، یه صدای جیز جیزی می‌شنونی، این آدم‌ها کینه به دل گرفتن اما بروز نمی‌دن. از رفتارشون و حرکاتشون میشه فهمید که کینه دارن، این همون جیز جیزه. اگه از دلشون خبر بگیری، کینه غوغا می‌کنه و هر لحظه ممکنه سرریز بشه. قرآن برای این آدم‌ها می‌گه:
وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ
کینه‌ای که در دل پنهان می‌کنند خیلی بزرگ‌تر است
(بخشی از آیه 118 آل‌عمران)
(صفحه 34)
در دل با غریبه
یه وقت‌هایی آدم حسابی دلش می‌گیره، یه مشکلی، یه چیزی هست و آدم فکر می‌کنه باید حرف دلشو به یکی بگه. این جور وقت‌ها معمولاً آدم‌ها دنبال یه بهونه هستن تا سر دلشونو باز کنن. و یه وقت می‌بینی اصلاً حواسشون نیست دارن برای کی درد دل می‌کنن، برای یه آدم غریبه، یا برای آدمی که ممکنه بدی مارو بخواد. اگه خیلی لازم بود با کسی درد دل کنیم باید به دوست واقعی بگیم، نه به غریبه و دشمن.
لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ
محرم اسرار از غیر خودتان انتخاب نکنید
(بخشی از آیه 118 آل‌عمران)
(صفحه 35)
قورت بده
این دنیای ماشینی خیلی بدبختی و مشکل برای مردم آورده، یکیش اینه که همه آدم‌ها عصبی شدن. آدم وقتی از کوره در میره کارای عجیب و غریب و خنده‌دار می‌کنه که بعد خودش خجالت می‌کشه. تو حالت عادی همه خوب و آروم هستن، اصل اینه که آدم موقع عصبانی شدن خودشو کنترل کنه. یعنی اصلاً نذاره عصبانی بشه، حتی اگه حق باهاش باشه. قورت دادن عصبانیت کار خیلی سختیه، ولی وقتی قورتش دادی حس خوبی داری. چطوره وقتی کسی داره عصبانی میشه بهش از قول قرآن بگیم:
وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ
و کسانی که جلوی عصبانیت خود را می‌گیرند
(بخشی از آیه 134 آل‌عمران)
(صفحه 36)
روز خوب، روز بد
دنیا بالا و پایین داره، تلخ و شیرین داره، خوبی و بدی داره. کسی پیدا نمی‌شه بگه من همیشه خوش بودم یا همیشه گرفتار بودم. نه سختی‌ها و مشکلات موندنیه نه خوشی‌ها و شادی‌ها. نباید خیلی به خوشی‌ها دل بست، چون همیشگی نیستن. از طرفی نباید تو سختی‌ها هم جا زد، چون اونا هم موندنی نیستن. در هر دو حالت باید یاد خدا باشیم. در نعمت‌ها شکر کنیم، در سختی‌ها صبر. خدا گفته روزای خوب و بد میون آدم‌ها می‌چرخن:
تِلْکَ الْأَیَّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النَّاسِ
این روزهایی است که آن‌ها را بین مردم می‌چرخانیم
(بخشی از آیه 140 آل‌عمران)
(صفحه 37)
مشورت
همه شدن منبع اطلاعات! هر کس واسه خودش تصمیم می‌گیره، مشورت قدیمی شده. طرف زن می‌گیره، به دو ماه نمی‌کشه طلاق میده، شوهر می‌کنه، یه ماه نمی‌شه طلاق می‌گیره، ماشین می‌خره، هنوز صد کیلومتر راه نرفته، دلشو می‌زنه! دوست پیدا می‌کنه، آخر هفته ولش می‌کنه. اینترنت شده مرکز مشاوره‌اش، آدم‌های مجازی بهش اطلاعات میدن، اونم قبول می‌کنه. آدم‌های حقیقی رو قبول نداره، اونایی که چند تا پیرهن بیشتر پاره کردنو قبول نداره. با تجربه‌ها رو قبول نداره. پس لااقل حرف خدا به پیغمبرشو که باید قبول داشته باشه:
وَ شاوِرْهُمْ فِی‌الاَْمْرِ
در کارها با آن‌ها مشورت کن
(بخشی از آیه 159 آل‌عمران)
(صفحه 38)
خودت مقصری
من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود! بچه که بودیم این شعرو می‌خوندیم، الان بهش عمل می‌کنیم! هر مشکلی که پیش میاد می‌اندازیم گردن بقیه! یا می‌اندازیم گردن پدر و مادر، یا خواهر و برادر، یا همسایه و همکار، یا دست آخر می‌اندازیم گردن خدا! در حالی که بیشتر وقت‌ها خودمون مقصریم و الکی خودمونو تبرئه می‌کنیم. از این به بعد بد نیست قبل از این که خدا رو مقصر بدونیم این آیه را بخونیم:
لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ
(انسان) هر کار (نیکی) را انجام دهد، برای خود انجام داده
و هر کار (بدی) کند، به زیان خود کرده است
(بخشی از آیه 286 بقره)
(صفحه 39)
چرا مردی؟
همه یه روزی می‌میرن! بعضی‌ها که می‌میرن آدم تا یه مدت زیادی پکره، همش خوبی‌های بنده خدا یاد آدم میفته. اما بعضی‌ها که می‌میرن آدم یه خدا رحمتش کنه می‌گه ولی هر کاری می‌کنه اون اذیت‌ها و آزارها و کلک‌ها و حقه‌های طرف یادش نمیره. این موقع‌هاست که آدم دوست داره بره بالای جنازه و بگه: تو که خدایی می‌کردی، تو که خدا رو بنده نبودی، تو که خون همه رو تو شیشه کرده بودی، حالا اگه می‌تونی:
فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ
اگر راست می‌گویید مرگ را از خودتان دور کنید
(بخشی از آیه 168 آل‌عمران)
(صفحه 40)
سوپر جی پی اس
تا همین چند سال پیش بود که جی پی اس نیومده بود خیلی‌ها باور نمی‌کردن که بشه از راه دور حرکات کسی یا چیزی رو زیر نظر داشت و ثبت کرد. الان هم که این دستگاه اومده باز خیلی‌ها باور نمی‌کنن خدا که خالق همه موجوداته بتونه همه کارها و حرف‌های ماهارو ثبت کنه و تو اون دنیا نشونمون بده. مثل این که یادشون رفته خدا مخترع دستگاه «جی پی اس» رو خلق کرده، پس براش کاری نداره کارها و حرف‌های مارو با همه ریزه کاری‌هاش بنویسه. خودش گفته:
سَنَکْتُبُ ما قالُوا
حرفی که می‌زنند خواهیم نوشت
(بخشی از آیه 181 آل‌عمران)
(صفحه 41)
مزد کار محفوظ
تقریبا همه، بچه‌ها و بزرگ‌ها، همه عادت کردن اگه کاری می‌کنن زود مزدشو بگیرن. بچه برای پدر و مادر کاری می‌کنه و منتظره همون دقیقه یه چیزی بهش بدن. بزرگ‌ها هم خیلی صبر کنن تا سر برجه! اما خدا دنبال آدم‌های صبوره؛ کسایی که کار خوب کنن و صبر کنن تا دیر یا زود نتیجه‌اش رو بگیرن. خدا گفته هیچ کار شما رو ضایع نمی‌کنم:
لا أُضیعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْکُمْ
کار هیچ یک از شما را ضایع نمی‌کنم
(بخشی از آیه 195 آل عمران)
(صفحه 42)
مهربونی با خانم خونه
بعضی مردها فکر می‌کنن هنوز تو غار زندگی می‌کنن! تا می‌رسن خونه یه غرشی می‌کنن که کل غار، ببخشید، کل خونه می‌لرزه! بعد هم لم میدن رو مبل و پشت سر هم به خانم خونه دستور میدن. تو طول روز تلفن می‌زنن خونه و شروع می‌کنن به دستور دادن. فکر می‌کنن کلفت گرفتن و باید با زبون زور با زنشون حرف بزنن. تصورشو بکن، خدا چهارده قرن پیش به مردا گفته آقا آروم‌تر! با خانم خونه درست رفتار کن!
وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ
با آن‌ها به خوبی رفتار کنید
(بخشی از آیه 19 نساء)
(صفحه 43)
دستور خدایی
معمولاً کسی دوست نداره بقیه بهش دستور بدن. ولی ظاهرا کار این دنیا بدون دستور پیش نمیره! از صبح تا شب همش یا دستور می‌دیم یا دستور می‌شنویم. همسر و بچه و رئیس و … همه دستور میدن! خیلی وقت‌ها این دستورها بی‌حساب کتابه و به قول معروف حرف زوره! ولی دستور خدا از دستورای این دنیا نیست. شاید بشه دستورای این دنیارو اجرا نکرد، اما دستور خدا باید اجرا بشه و نمی‌شه ازش فرار کرد.
کِتابَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ
دستور خدا بر شما است
(بخشی از آیه 24 نساء)
(صفحه 44)
50%
نویسنده: حسین زمانی
