بسم الله الرحمن الرحیم

از نظر فقهى کسى که به چهارده معصوم ناسزا بگوید و یا عملى توهین‏ آمیز در مورد آنان انجام دهد، حکمش قتل است، که در منابع فقهى مورد بحث فقها واقع شده است.
بنابراین، فاطمه ‏ى زهرا که یکى از حضرات معصومین (علیهم‏السلام) میباشند، هر گونه اسائه ‏ى ادب و جرات و جسارت و بغض و کینه عملى به ساحت آن بزرگوار کیفر شدیدى در پى خواهد داشت.
از نظر حدیثى نیز روایات زیادى در این زمینه آمده و از جمله از حضرت امام صادق (علیه ‏السلام) میخوانیم که میفرمایند:
«چون حضرت مهدى عجل اللَّه تعالى فرجه الشریف ظهور کند، پس از اقداماتى، به کیفر قاتلان ستمگر مادرش فاطمه (علیهاالسلام) میپردازد و به سراغ قبر آنان میرود و آنان را زنده میکند، و به محاکمه میکشد و پس از آن به دارشان آویزان میکند و پس از باز کردن از دار، به پیکبر کثیفشان آتش میزند.(1)»
این حدیث میرساند ستمگرانى که به خانه آن حضرت هجوم برده، وى را مصدوم نموده، بچه‏ اش را کشته و خانه ‏اش را به آتش کشیدند، چه کیفر سنگینى در این جهان دارند.
در اینجا توجه شما را به یک تاریخ زنده، که نتیجه مطلوبى در این بحث دارد جلب میکنم:
رسول خدا هنگامى که مکه را فتح کرد، همه را آزاد ساخته و از انتقام گرفتن چشم‏پوشى نمود، ولى از چهار نفر زن و شش نفر مرد نگذشت و آنان را مهدور الدم اعلان کرد. (2)
از جمله این اشخاص که واجب القتل اعلان شد هبارین اسود بود. او هنگامى که دختر بزرگ پیامبر (صلى اللَّه علیه و آله) (حضرت زینب) عازم مدینه بود، به تعقیبش پرداخت و با نیزه‏اى که به وى زد، باعث شد که آن بانوى گرامى بچه‏ ى خود را که در شکم داشت سقط کند.
رسول گرامى فرمود: هر کجا به هبار دست یافتید، دست ها و پاهاى او را قطع نموده و سپس به قتل رسانید. «اقطعوا یدیه و رجلیه ان قدرتم علیه، ثم اقتلوه» (3) ابن ابی الحدید معتزلى میگوید: من این خبر تاریخى پیامبر را به نقیب خود ابوجعفر خواندم او گفت: پیامبر خدا (صلى اللَّه علیه و آله) به جهت ترساندن زینب و سقط جنین وى، خون هبار را مباح اعلان کرد. (او اضافه کرد) از این حدیث استفاده میشود که اگر پیامبر خدا (صلى اللَّه علیه و آله) در زمان فاطمه (علیهاالسلام) زنده بود، خون آنان را که فاطمه (علیهاالسلام) را ترسانده و محسنش را کشتند، مباح اعلان میفرمود.
ابن ابی الحدید پرسید: اجازه میدهى من جریان ترساندن فاطمه (علیهاالسلام) و کشته شدن محسنش را از تو نقل کنم؟
او گفت: از من نقل نکن و بطلان آن را نیز نقل نکن، زیرا من متوقفم. (4)
«هذا الخبر قراته على النقیب ابی جعفر فقال: اذا کان رسول‏ اللَّه (صلى اللَّه علیه و آله) اباح دم هباربن الاسود لانه روع زینب فالقت ذا بطنها، فظهر الحال انه لو کان حیا لاباح دم من روع فاطمه حتى القت ذا بطنها...»

خوانندگان عزیز توجه میفرمایند که کیفر دشمنان و ستمگران فاطمه (علیهاالسلام) از نظر شیعه و سنى قتل است و این مساله موضوعى است مسلم که دانشمندان فریقین به آن عقیده دارند.

پی نوشت ها

1ـ بحارالانوار، ج 52، ص 386، ح 201 «اذا قدم القائم (علیه السلام) ثم یخرجهما غضین رطبین، فیلعنهما و یتبرا منهما و یصلبهما ثم ینزلهما و یحرقهما.»
2ـ 1ـ عکرمه بن ابى جهل 2- هبار بن اسود 3- عبداللَّه بن سعد 4- مقیس بن صبابه 5- حویرث بن نفیل 6- عبداللَّه بن هلال 7- هند دختر عتبه 8- ساره کنیز خواننده 9- و قینتین 10- قریبا. ابن ابی الحدید، ج 17، ص 275.
3ـ شرح ابن ابی الحدید، ج 18، ص 14.
4ـ شرح ابن ابی الحدید، ج 14، ص 193.