1. نرمخویى در مقابل دیگران و احترام به زنان

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده است: بهترین شما نرمخوترین شما به اطرافیان و بزرگوارترین شما به زنان است. (مسند فاطمه الزهراء سلام الله علیها، ص 221)

 

 

2. على (علیه السلام) رهبر و پیشوا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: هر که من سرپرست اویم، پس على سرپرست اوست و هر که را من رهبر اویم، پس على رهبر اوست. (بهجه، ج 1، ص 285)

 

 

3. على (علیه السلام) بهترین داور

گروهى از فرشتگان درباره ی چیزى با یکدیگر مشاجره نمودند، حاکم و داورى را از بنى آدم تقاضا کردند، خداوند متعال به آنها وحى فرمود که خودتان انتخاب کنید و آنان على ابن ابی طالب را برگزیدند. (بهجه، ج 1، ص 306)

 

 

4. داناترین و نخستین مسلمان

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من فرمودند: شوهر تو در دانش داناترین مردم و نخستین مرد مسلمان و در بردبارى برترین مردم است. (بهجه، ج 1، ص 302)

 

 

5. کمک به ذرارى (فرزندان) پیامبر

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: هرکسى براى فردى از فرزندان من کارى انجام دهد و بر آن کار پاداشى نگیرد؛ من پاداش دهنده او خواهم بود. (بحارالانوار، ج 96، ص 225)

 

 

6. على و شیعیان

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به على (علیه السلام) نگریست و فرمود: این شخص و پیروانش در بهشت اند. (احقاق الحق، ج 7، ص 308)

 

 

7. شیعه على در قیامت

پیامبر خدا به على (علیه السلام) فرمود: اى اباالحسن، آگاه باش که تو و پیروانت در بهشت هستید. (احقاق الحق، ج 7، ص 307)

 

 

8. پیامبر در جمع اهل بیت

بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شدم، جامه اى را گستراند و فرمود: بنشین. در این وقت حسن (علیه السلام) آمد، فرمود: نزد مادرت بنشین، بعداً حسین (علیه السلام) آمد. فرمود: با اینها بنشین. پس على (علیه السلام) آمد . فرمود: تو نیز با اینان بنشین، آن گاه اطراف جامه را گرفت و روى ما انداخت. ( بهجه،ج 1، ص 277)

 

 

9. نتیجه صلوات بر زهراء (سلام الله علیها)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من گفت: اى فاطمه هر که بر تو صلوات فرستد، خداوند او را بیامرزد و به من، در هر جاى بهشت باشم ملحق گرداند. (بهجه، ج 1، ص 287)

 

 

10. حجاب فاطمه

پیامبر اکرم (علیه السلام) همراه با مرد نابینایى به خانه فاطمه (سلام الله علیها) آمد، بلافاصله فاطمه (سلام الله علیها) خود را کاملاً پوشاند. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: چرا خود را پوشاندى با این که او تو را نمى بیند؟ فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: اى پیامبر خدا اگر او مرا نمى بیند، من که او را مى بینم و او بوى مرا حس مى کند پیامبر اکرم فرمود: گواهى مى دهم که تو پاره دل منى. (همان، ج 1، ص 274)

 

 

11. نتیجه سلام و تحیت بر رسول خدا و دخترش زهراء

پدرم در زمان حیاتش به من فرمود: هر که بر من و تو تا سه روز تحیت و سلام بفرستد، بهشت بر او واجب گردد. (همان، ج 1، ص 267)

 

 

12. پیامبر، پدر فرزندان زهرا

فاطمه (سلام الله علیها) از پیامبر اکرم نقل کرده که فرمود: همانا خداوند عزوجل ذریه هر یک از فرزندان مادرى را سبب ارتباط و خویشاوندى قرار داده که به وسیله آن ذریه به او منسوب مى شوند مگر فرزندان فاطمه که من سرپرست و خویشاوند آنها هستم (و به من منسوب مى شوند). (فرائد السمطین، ج 2، ص 77)

 

 

13. خوشبخت واقعى

فاطمه (سلام الله علیها) از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده که فرمود: این جبرئیل (علیه السلام) است که مرا خبر مى دهد: همانا خوشبخت واقعى کسى است که على را، در زندگى ام و پس ازمرگم دوست داشته باشد. (بهجه، ج 1، ص 271)

 

 

14. بخشى از خطبه زهرا (سلام الله علیها)

حضرت زهرا (سلام الله علیها) در آن سخنزانى معروفش در مسجد فرمود:

خداوند ایمان را براى تطهیر شما از شرک قرار داد، و نماز را براى پاک شدن شما از تکبر، و زکات را براى پاک کردن جان و افزونى رزقتان، و روزه را براى تثبیت اخلاص، و حج را براى قوت بخشیدن دین، و عدل را براى پیراستن دلها، و اطاعت ما را براى نظم یافتن ملت، و امامت ما را براى در امان ماندن از تفرقه، و جهاد را براى عزت اسلام، و صبر را براى کمک در استحقاق مزد، و امر به معروف را براى مصلحت و منافع همگانى، و نیکى کردن به پدر و مادر را سپر نگهدارى از خشم، و صله ارحام را وسیله ازدیاد نفرات، و قصاص را وسیله حفظ خون ها، و وفاى به نذر را براى در معرض مغفرت قرار گرفتن، و به اندازه دادن ترازو و پیمانه را براى تغییر خوى کم فروشى، و نهى از شرابخوارى را براى پاکیزگى از پلیدى، و دورى از تهمت را براى محفوظ ماندن از لعنت، و ترک سرقت را براى الزام به پاکدامنى، و شرک را حرام کرد براى اخلاص به پروردگارى او، بنابراین، از خدا آن گونه که شایسته است بترسید و نمیرید، مگر آن که مسلمان باشید، و خدارا در آنچه به آن امر کرده و آنچه از آن بازتان داشته است اطاعت کنید، زیرا که «از بندگانش، فقط آگاهان، از خدا مى ترسند.» (سوره فاطر آیه28)  (احتجاج طبرسى، ص 99، چاپ سعید)

 

 

15. موقعیت اهل بیت در نزد خدا

خدایى را حمد و سپاس گویید که به خاطر عظمت و نورش هر که در آسمان ها و زمین است به سوى او وسیله مى جوید، و ما وسیله او در میان مخلوقاتش و خاصان درگاه و جایگاه قدس او و حجت غیبى و وارث پیامبرانش هستیم. (فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 265)

 

 

16. دستورالعملى جامع

در وقتى که بستر خواب را گسترده بودم، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر من وارد شد، فرمود: اى فاطمه نخواب مگر آن که چهار کار را انجام دهى: قرآن را ختم کنى، و پیامبران را شفیعت گردانى، و مؤمنین را از خود راضى کنى، و حج وعمره اى را به جا آورى. این را فرمود و شروع به خواندن نماز کرد، صبر کردم تا نمازش تمام شد، گفتم: یا رسول الله به چهار چیز مرا امر فرمودى در حالى که بر آنها قادر نیستم آن حضرت تبسمى کرد و فرمود:

چون قل هو الله را سه بار بخوانى مثل این است که قرآن را ختم کرده اى و چون بر من و پیامبران پیش از من صلوات فرستى، شفاعت کنندگان تو در روز قیامت خواهیم بود، و چون براى مؤمنین استغفار کنى، آنان همه از تو راضى خواهند شد، و چون بگویى: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر حج و عمره اى را انجام داده اى. (بهجه، ج1، ص 304)

 

 

17. زیان بخل

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: از بخل ورزیدن بپرهیز، زیرا که بخل آفتى است که در شخص بزرگوار نیست. از بخل بپرهیز، زیرا که آن درختى است در آتش دوزخ که شاخه هایش در دنیاست و هر که به شاخه اى از شاخه هایش درآویزد داخل جهنمش گرداند. (همان، ج 1، ص 266)

 

 

18. نتیجه سخاوت

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) به من گفت: بر تو باد سخاوت ورزیدن، زیرا که سخاوت درختى از درختان بهشت است که شاخه هایش به زمین آویخته است، هر که شاخه اى از آن را بگیرد او را به سوى بهشت مى کشاند. (بهجه، ج 1، ص 266)

 

 

19. سحر خیزى

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر من گذشت، در حالى که در خواب صبحگاهى بودم، مرا با پایش تکان داد و فرمود: دخترم برخیز شاهد رزق و روزى پروردگارت باش و از غافلان مباش. زیرا که خداوند روزی هاى مردم را بین طلوع فجر تا طلوع آفتاب تقسیم مى کند. (مسند فاطمه الزهراء، ص 219)

 

 

20. زمان استحابت دعا

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: در روز جمعه ساعتى است که بنده مسلمان در آن وقت چیزى از خدا نخواهد مگر آن که خداوند به او عطا گرداند و آن وقتى است که نیمه خورشید به سوى مغرب نزدیک گردد. (مسند فاطمه الزهراء، ص 221)