บุคคลแรกที่ร้องไห้ ต่อการเสียชีวิตของอิมามฮูเซน คือ ศาสดามุฮัมมัด (ศ)

มี สาวกของท่านศาสดา 7 คนที่รายงานเรื่องนี้คือ ท่านอาลี, อะนัส บิน มาลิก, อุมมุลฟัฎลิ บินติลฮาริษ,อาอิชะฮ์,อุมมุ สะละมะฮ์,อบู ตูเฟล และอิบนุอับบาส  และฮะดีษเรื่องนี้ เกือบถึงสถานะ มุะวาติร  และเชคอัลบานีย์ ได้ตรวจสอบสารบบสายรายงานฮาดีษ(วจนะศาสดา)เหล่านั้นทั้งหมด และเขาได้วิจารณ์ว่า มีสถานะ ถูกต้อง

ดูหนังสือ ซิลซิละตุล อะฮาดีษ อัซ-ซอฮีฮะฮ์ เล่ม 3 : 159 ฮาดีษที่ 1171

 

1.อิม่ามอะลีเล่าว่า วันหนึ่ง ฉันได้เข้ามาหาท่านนบี(ศ) ดวงตาทั้งสองของท่านมีน้ำตาเอ่อล้น ฉันกล่าวว่า โอ้ศาสดาแห่งอัลลอฮ์ ใครทำให้ท่านโกรธ มีเรื่องอะไรหรือดวงตาทั้งสองของท่านจึงหลั่งน้ำตาออกมา  ท่านกล่าวว่า หามิได้ ก่อนหน้านี้ญิบรีลได้ลุกออกไปจากฉัน เขาได้เล่าให้ฉันฟังว่า อัลฮูเซนจะถูกสังหารที่ริมฝั่งน้ำฟูรอต ญิบรีลกล่าวว่าเอาไหมฉันจะให้ท่านได้ดมกลิ่นไอจากดินของเขา ท่านกล่าวว่า ได้ซิ ญิบรีลได้ยื่นมือของเขาไปคว้าดินมากำหนึ่ง แล้วส่งมันให้ฉัน ฉันจึงไม่อาจกลั้นดวงทั้งสองมิให้น้ำตาไหลออกมาได้

 

2.อะนัส บิน มาลิก รายงาน  มลาอิกะฮ์ฝน ได้ขออนุญาติอัลลอฮ์ ลงมาเยี่ยมท่านนบี(ศ) พระองค์ทรงอนุญาติให้เขา ปรากฏว่า ท่านอยู่ในบ้านของอุมมุสะละมะฮ์ ท่านนบี(ศ)กล่าวว่า โอ้อุมมุสะละมะฮ์  จงเฝ้าประตูให้เราที อย่าให้ใครเข้ามาหาเรา ขณะที่นางอยู่ที่หน้าประตู ทันใดฮูเซนบุตรอาลีได้พรวดพลาดเข้ามา เขาได้เปิดประตูเข้ามาข้างใน ท่านนบี(ศ)ก็ได้คลอเคลียอยู่กับเขาและหอมเขา  มลาอิกะฮ์จึงกล่าวว่า ท่านรักเขาหรือปล่าว  นบีตอบ รักซิ มลาอิกะฮ์กล่าวว่า ประชาชาติของท่านจะสังหารเขา หากอยากเห็น ฉันจะให้ท่านเห็นสถานที่ ที่พวกเขาจะสังหารเขาที่นั่น ท่านนบีกล่าวว่า ได้ซิ แล้วมลาอิกะฮ์ได้เอาดินจากสถานที่ ที่ฮูเซนต้องถูกสังหารมากำหนึ่งให้ท่านนบีดู ผืนดินนั้นหรือดินสีแดงได้นำมา แล้วอุมมุสะละมะฮ์ได้รับเอามันไปเก็บไว้ในห่อผ้าของนาง  ซาบิตกล่าวว่า พวกเรากล่าวว่า แท้จริงมันคือ แผ่นดิน กัรบะลา

 

3.อุมมุลฟัฎลิ บินติ ฮาริษ รายงาน นางได้เข้ามาพบท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ) นางกล่าวว่า  โอ้ท่านรอซูลุลลอฮ์ เมื่อคืนฉันฝันไม่ดีเลย  

ท่านถามว่า  อะไรหรือ   นางตอบว่า มันหนักมาก

ท่านถามว่า  อะไรล่ะ  นางจึงเล่าว่า อย่างกับเนื้อชิ้นหนึ่งหลุดออกมาจากร่างท่าน ฉันจึงเก็บมาวางไว้ที่ตักฉัน

 

ท่านรอซูลุ ลลอฮ์(ศ)กล่าวว่า เธอฝันดี ฟาติมะฮ์จะได้บุตรชาย อินชาอัลลอฮ์ เด็กคนนั้นจะอยู่ในตักเธอ   ต่อมาเมื่อท่านหญิงฟาติมะฮ์ได้คลอดออกมาเป็นอิม่ามฮูเซน  ปรากฏว่าเขาอยู่ในตักฉันจริงดังที่ท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)กล่าวไว้   

 

แล้ววันหนึ่งฉันเข้า มาหาท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ) ฉันนำฮูเซนวางไว้บนตักท่าน  แล้วท่านได้ผินออกไปจากฉัน ดวงตาทั้งสองของท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)มีน้ำตาเอ่อล้นออกมา

ฉันจึงถามว่า โอ้ศาสดาแห่งอัลลอฮ์ ขอเอาบิดามารดาของฉันไถ่แทนท่าน เกิดอะไรขึ้นกับท่านกระนั้นหรือ   

ท่านตอบว่า ญิบรีลมาหาฉัน เขาบอกกับฉันว่า ประชาชาติของฉัน  จะสังหารลูกชายของฉันคนนี้  

ฉันจึงถามว่า  เด็กคนนี้หรือ   ท่านตอบว่า ใช่แล้ว   แล้วท่านได้มอบดินสีแดงก้อนหนึ่งให้ฉัน

 

4.อุมมุสะละมะฮ์หรือ อาอิชะฮ์รายงาน ท่านนบี(ศ)เล่าให้ฟังว่า มลาอิกะฮ์ได้เข้ามาหาฉัน ซึ่งเขาไม่เคยเข้ามาหาฉันก่อนเลย เขากล่าวกับฉันว่า ฮูเซนลูกชายคนนี้ของท่าน ต้องถูกสังหาร หากท่านต้องการเห็น ฉันจะให้ท่านเห็นดินจากแผ่นดินที่เขาจะถูกสังหาร แล้วเขาได้นำดินสีแดงออกมา

 

5.อุมมุ สะละมะฮ์ รายงาน  วันหนึ่ง ปรากฏว่า ท่านรอซูล(ศ)นั่งอยู่ในบ้านของฉัน ท่านกล่าวว่า  อย่าให้ผู้ใดเข้ามาหาฉัน  ฉันจึงเฝ้าดู(อยู่ที่หน้าประตู) ทันใดนั้นฮูเซนได้เข้าไปข้างใน แล้วฉันก็ได้ยินเสียงท่านรอซูล(ศ)ร้องไห้สะอึกสะอื้น  ฉันจึงโผล่เข้าไปดู ปรากฏว่าฮูเซนอยู่ที่ตักของท่าน  แล้วท่านนบี(ศ)กำลังเช็ดหน้าผากของฮูเซนในสภาพร้องไห้  ฉันจึงกล่าวว่า ขอสาบานต่ออัลอฮ์ ฉันไม่ทราบจริงๆตอนที่เขาเข้าไปข้างใน ท่านนบีกล่าวว่า  ญิบรีล(อ)ได้อยู่กับฉันในบ้าน  เขาถามว่า ท่านรักเด็กคนนี้หรือไม่  ฉันกล่าวว่า ถ้าในโลกดุนยานี้ใช่ครับ  ญิบรีลกล่าวว่า ประชาชาติของท่านจะสังหารเด็กคนนี้ ณ.ผืนแผ่นดินที่เรียกชื่อมันว่า กัรบาลา  แล้วญิบรีลได้เอาดินจากกัรบาลามา แล้วให้ท่านนบี(ศ)ได้เห็นมัน  ต่อมาเมื่ออิม่ามฮูเซนถูกปิดล้อม ตอนที่จะถูกสังหาร เขาถามว่า  แผ่นดินนี้มีชื่อว่าอะไร  พวกเขาตอบว่า กัรบาลา  อิม่ามฮูเซนกล่าวว่า อัลลอฮ์และศาสนทูตของพระองค์ได้ตรัสไว้สมจริงแล้วว่ามันคือ แผ่นดินแห่งเศร้าโศกและการทดสอบ   

 

6.อบี ตูเฟล รายงาน  มลาอิกะฮ์แห่งฝนได้ขออนุญาติ(อัลลอฮ์)จะลงไปให้สลามแก่ท่านนบี(ศ) ซึ่งอยู่ในบ้านของนางอุมมุ สะละมะฮ์  ท่านนบีกล่าวว่า อย่าให้ใครเข้ามาหาเรา  ทันใดนั้นฮูเซน บิน อาลี ได้มาหาและเข้าไปข้างใน ฝ่ายอุมมุ สะละมะฮ์ จึงกล่าวว่า เขาคือฮูเซน  ท่านนบี(ศ)จึงกล่าวว่า ปล่อยให้เขาเข้ามาเถิด แล้วฮูเซนได้ขึ้นไปบนคอของท่านนบี(ศ)และท่านกำลังหยอกล้อกับเขา  ส่วนมลาอิกะฮ์กำลังมองดูอยู่ และมลาอิกะฮ์ถามว่า โอ้มุฮัมมัด ท่านรักเขาหรือไหม  ท่านนบีกล่าว่า ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ใช่ซิ แน่นอนฉันรักเขา  มลาอิกะฮ์กล่าวว่า ประชาชาติของท่านจะสังหารเขา หากท่านอยากเห็น ฉันจะให้ท่านเห็นสถานที่นั้น แล้วมลาอิกะฮ์ได้เอาดินกำหนึ่งมาให้ดู  ต่อจากนั้นนางอุมมุ สะละมะฮ์ได้เอาดินนั้นมาเก็บไว้ในห่อผ้าของนาง แล้วพวกเขาเห็นว่า ดินนั้นคือ ดินจากแผ่นดินกัรบาลา

 

สรุป – การร้องไห้เสียใจ ต่อการตายของอิม่ามฮูเซน คือ ซุนนะฮ์นบี

และนั่นคือสภาพ ความโศกเศร้าเสียใจอย่างหนักของท่านนบี(ศ)ต่อความตายของหลานชายสุดที่รักนามว่า ฮูเซน

 

วิเคราะห์ – วจนะของท่านศาสดาที่มีสายรายงานถูกต้อง ที่กล่าวมาคือหลักฐานพิสูจน์ว่า

1.อัลลอฮ์ ทรงให้ความสำคัญกับ ความตายของอิม่ามฮูเซน

2.อัลลอฮ์ ทรงให้ความสำคัญกับ แผ่นดินที่อิม่ามฮูเซนถูกสังหาร

 

ดังนั้นการตำหนิต่อชี อะฮ์ เรื่องให้ความสำคัญต่อความตายของอิม่ามฮูเซน และให้ความสำคัญต่อดินกัรบาลา ก็คือการตำหนิท่านนบี(ศ)นั่นเอง เพราะท่านคือผู้ให้ความสำคัญต่อสองสิ่งดังกล่าว

 

ความสุขและความทุกข์ของท่านศาสดานั้นตั้งอยู่บนพื้นฐานของอัลลอฮ์

เรื่องราวของอิม่ามฮูเซนจึงมีความสำคัญมากทั้งตอนเกิดและตอนเสียชีวิตในทัศนะของอัลลอฮ์และศาสนทูตของอัลลอฮ์

บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ