ต้นไม้ชั้นดี (ชะญะร่อตุน ฏ็อยยิบะฮ์) นั้นเป็นเช่นไร?

ต้นไม้ชั้นดี (ชะญะร่อตุน ฏ็อยยิบะฮ์) นั้นเป็นเช่นไร?

 

ลูกที่เป็นคนดี (ซอและห์) คือต้นทุนทางโลกนี้และปรโลกของบิดามารดา และยิ่งพวกเขาย่างก้าวไปในเส้นทางแห่งความดีงามนี้มากเท่าใด ผลแห่งความดีงามเหล่านั้นก็จะย้อนกลับมายังบุคคลทั้งสองด้วย คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวถึงลูกที่เป็นคนดีไว้ในนาม “ชะญะร่อตุน ฏ็อยยิบะฮ์” (ต้นไม้ดี) ซึ่งคุณลักษณะต่าง ๆ ของต้นไม้ดีนั้นถูกกล่าวไว้ในคัมภีร์อัลกุรอานเช่นนี้ว่า :

 

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

 

“เจ้ามิเห็นดอกหรือ อัลลอฮ์ทรงยกอุทาหรณ์ไว้อย่างไร อุปมาถ้อยคำที่ดีนั้น อุปมัยดั่งต้นไม้ที่ดี ซึ่งรากของมันฝังลึกมั่นคง (อยู่ในดิน) และกิ่งก้านของมันชูขึ้นไปในท้องฟ้า มันจะให้ผลของมันทุกเวลา โดยอนุมัติของพระผู้อภิบาลของมัน และอัลลอฮ์ทรงยกอุทาหรณ์ต่าง ๆ แก่มวลมนุษย์ เพื่อพวกเขาจะได้รำลึก”

(บทอิบรอฮีม โองการที่ 24-25)

 

      คำว่า “ฏ็อยยิบ” นั้น จะใช้กล่าวถึงทุกสิ่งที่สะอาด บริสุทธิ์และดีงาม ด้วยเหตุนี้อุทาหรณ์และคำเปรียบเปรยที่ปรากฏอยู่ในโองการนี้ จะหมายรวมถึงทุก ๆ แบบแผน (ซุนนะฮ์) คำแนะนำ แนวทาง วิธีการและการกระทำ (อะมั้ล) ของมนุษย์ และทุก ๆ สิ่งดำรงอยู่ที่สะอาดบริสุทธิ์และเปี่ยมไปด้วยความจำเริญ (บะรอกัต) ทั้งหมดเหล่านี้เปรียบได้ดั่งต้นไม้ชั้นดี (ชะญะร่อตุน ฏ็อยยิบะฮ์) มันคือต้นไม้ที่มีคุณลักษณะต่าง ๆ ดังต่อไปนี้

 

    อยู่ในสภาพที่เจริญงอกงามและเติบโตตลอดเวลา
    สะอาดบริสุทธิ์และดีงามในทุก ๆ ด้าน
    มีระบบที่ถูกคำนวณไว้
    รากของมันหยั่งลึกและมั่นคงอยู่ในพื้นดิน
    กิ่งก้านของมันชูไสวอยู่ในท้องฟ้าและแผ่รับอากาศ
    จะให้ผลที่สมบูรณ์และมากมาย
    จะให้ผลทุกช่วงเวลา
    ตามแบบแผน (ซุนนะฮ์) แห่งพระผู้เป็นเจ้า มันจะให้ประโยชน์แก่ทกคน

 

      คุณลักษณะและความจำเริญ (บะรอกัต) เหล่านี้ แน่นอนยิ่งว่าจะปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในถ้อยคำแห่งเตาฮีด (ลาอิลาฮะ อิลลัลลอฮ์) และในเนื้อหาของมัน และในตัวมนุษย์ที่ศรัทธามั่นต่อพระผู้เป็นเจ้า ผู้มีมะอ์ริฟะฮ์ (รู้จักพระองค์) และดำรงตนอยู่ในแบบแผนที่สร้างสรรค์และสะอาดบริสุทธิ์

 

      ผู้ศรัทธา (มุอ์มิน) จะมีรากฐานต่าง ๆ ที่แข็งแกร่งและมั่นคง จะไม่เปลี่ยนแปลงความเชื่อและความศรัทธา และตามสำนวนคือ จะไม่ลู่ลมและเปลี่ยนสี เปลี่ยนจุดยืนไปตามสถานการณ์และผลประโยชน์ ผู้ศรัทธานั้นจะอยู่ในการพัฒนา ก้าวหน้าและยกระดับจิตวิญญาณอยู่ตลอดเวลา ในท่ามกลางพายุของความใคร่และกิเลสตัณหาต่าง ๆ ที่โหมกระหน่ำนั้น ชัยฏอน (มารร้าย) จะไม่สามารถทำให้รากและกิ่งใบของมันหักโค่นได้ ผู้ศรัทธานั้นตลอดเวลาและในทุกสภาพจะยังคุณประโยชน์ต่อผู้อื่น ขอบฟ้าแห่งความคิดของเขาจะไม่ถูกจำกัดด้วยโลกเล็ก ๆ ใบนี้ เขาจะขจัดม่านหมอกต่าง ๆ ของกาลเวลาและสถานที่ออกไป และจะย่างก้าวไปสู่ความเป็นนิรันดร์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

 

      บรรดามหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่และมีศรัทธา (อีหม่าน) นั้น ก็คือ “กะลิมะตุน ฏ็อยยิบะฮ์” นี้ของพระผู้เป็นเจ้า ชีวิตของพวกเขาคือบ่อเกิดของความจำเริญ (บะรอกัต) และความดีงามทั้งหลาย และการตายของพวกเขาคือสื่อที่จะก่อให้เกิดการขับเคลื่อนผลงานต่าง ๆ ของพวกเขา คำพูดของพวกเขา ลูกศิษย์ของพวกเขา หนังสือต่าง ๆ ของพวกเขา ประวัติศาสตร์ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจของพวกเขา และแม้แต่หลุมฝังศพที่ไร้การเคลื่อนไหวของพวกเขา ทั้งหมดล้วนเป็นแรงบันดาลใจ เป็นสื่อในการสร้างสรรค์และการอบรมขัดเกลาแก่ผู่อื่น

 

ลูกเลว คือ ต้นไม้ที่เลว (ชะญะร่อตุน ค่อบีษะฮ์)

 

وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ

 

“และอุปมาถ้อยคำที่เลวนั้น อุปมัยดั่งต้นไม้ที่เลว มันจะถูกถอนรากออกกองไว้บนพื้นดิน มันไม่มีความมั่นคงใด ๆ เลย อัลลอฮ์จะทรงบันดาลความมั่นคงให้แก่บรรดาผู้ศรัทธา ด้วยถ้อยคำที่มั่นคง ทั้งชีวิตในโลกนี้และในปรโลก และอัลลอฮ์จะทรงปล่อยให้บรรดาผู้อธรรมหลงทาง และอัลลอฮ์ทรงกระทำสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์”

(บทอิบรอฮีม โองการที่ 26-27)

 

      ถ้อยคำที่เลว (กะลิมะตุน ค่อบีษะฮ์) นั้น ก็คือ การปฏิเสธศรัทธา (กุฟร์) การตั้งภาคีต่อพระเจ้า (ชิกร์) คำพูดที่น่าเกลียดและเลวร้าย แบบแผนต่าง ๆ ที่ผิดพลาดและก่อให้เกิดความหลงผิด บรรดามนุษย์ที่เป็นคนเลวและแปดเปื้อนไปด้วยความชั่ว โดยสรุปแล้วก็คือทุก ๆ สิ่งที่เลวและไม่สะอาดบริสุทธิ์

 

      เป็นที่ชัดเจนยิ่งว่า ต้นไม้ที่เลวและไม่ดี ซึ่งรากของมันถูกถอนนั้นจะไม่มีการพัฒนาและเจริญเติบโต อีกทั้งจะไม่ให้ดอกและผล ไม่ให้ทั้งร่มเงาและทัศนียภาพที่น่ามอง และไร้ซึ่งความมั่นคงแข็งแรง มันเป็นได้แค่เพียงท่อนไม้ที่ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้นอกจากการจุดไฟและการเผาทิ้ง ยิ่งไปกว่านั้นมันคือสิ่งกีดขวางเส้นทาง รบกวนผู้ที่เดินทางผ่านไปมา และบางทีอาจจะทิ่มแทงและทำให้ผู้คนได้รับบาดเจ็บและอันตราย

 

     ใช่แล้ว! ในที่นี้สามารถกล่าวได้ว่า ลูกที่เป็นคนดี (ซอและห์) นั้น คือดอกไม้หนึ่งจากบรรดาดอกไม้สวรรค์ และลูกที่เป็นคนเลวนั้น ไม่เพียงแต่จะนำการลงโทษ (อะซาบ) ของพระผู้เป็นเจ้ามาสู่ตัวเองเท่านั้น แต่ยังจะเป็นสื่อนำความเลวร้ายและความทุกข์ทรมานมาสู่คนอื่นๆ ด้วย

 

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ