ทำไมต้องเดินทางเท้าในวันอัรบาอีนฮุซัยนี ?

มนุษย์ทุกคนถูกสร้างมาโดยประกอบด้วยร่างกายที่เป็นวัตถุและจิตวิญญาณที่ไม่ใช่วัตถุ การที่มนุษย์หมกมุ่นกับความสุขสบายทางด้านวัตถุ จะทำให้วิญญาณของเขานั้นตกต่ำลงไปด้วย  เมื่อจิตวิญญาณของมนุษย์ตกต่ำ เขาก็จะเดินทางไปสู่โลกหน้าซึ่งเป็นโลกแห่งจิตวิญญาณด้วยความยากลำบาก

 

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ
 

  ความว่า

“โดยแน่นอนเราได้บังเกิดมนุษย์มาเพื่อเผชิญความยากลำบาก”

ซูเราะห์อัลบะลัด โองการที่ 4

 

ด้วยเหตุนี้ พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกำหนดการทำอิบาดัต(การเคารพภักดี)มาในรูปแบบที่ยากลำบากสำหรับมนุษย์เพื่อบรรดาบุคคลที่ชีวิตของเขาผูกพันกับโลกเเห่งวัตถุได้ฝึกฝนจิตวิญญาณของพวกเขา เช่น การนมาซ เราจะเห็นว่า เมื่อมนุษย์เข้าสู่การนมาซ สิ่งต่างๆที่เคยเป็นสิ่งที่อนุญาตสำหรับเขาจะถูกห้าม เช่น การกิน การดื่ม การนอน ฯลฯ หรืออีกตัวอย่างหนึ่ง คือ การถือศีลอด ก็เช่นเดียวกัน การกิน การดื่ม หรือแม้แต่การมีเพศสัมพันธ์กับภรรยาก็จะถูกห้ามอย่างสิ้นเชิง ทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้มนุษย์ฝึกฝนจิตวิญญาณของเขาให้เข้มแข็งเเละเตรียมตัวเดินทางไปสู่โลกหลังความตาย โลกแห่งจิตวิญญาณ

 

เราจะเห็นว่า จิตวิญญาณของมนุษย์จะสูงส่งได้ก็ด้วยการที่มนุษย์ใช้ประโยชน์จากความสุขทางด้านวัตถุและผูกพันกับมันอย่างน้อยที่สุด และมีความสุขกับมันแค่พอประมาณไม่ใช่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวของวัตถุ เพราะมนุษย์ประกอบมาด้วยสองสิ่งคือ ร่างกายและวิญญาณอันเป็นนิรันดร

 

การที่มนุษย์เดินทางไปประเทศอิรักและพร้อมที่จะเดินทางด้วยเท้าจากเมืองนะญัฟไปสู่เมืองกัรบาลา ก็เช่นเดียวกัน ซึ่งถ้าหากเรามองภายนอก มันเป็นเรื่องที่ยากลำบากสำหรับมนุษย์โดยทั่วไป แต่ความยากลำบากอันนี้จะนำมนุษย์ไปสู่จิตวิญญาณที่สูงส่งและทำให้การยึดติดกับความสะดวกสบายทางด้านวัตถุลดน้อยลงเพื่อที่เขาจะได้เตรียมตัวไปสู่โลกหน้า

ดังนั้น ความรักที่มีต่ออะฮ์ลุลบัยต์ที่พระองค์ทรงกำหนดให้เป็นหน้าที่ของบรรดามุสลิมทุกคน ก็เพื่อจะทำให้จิตวิญญาณของมนุษย์นั้นพัฒนาไปสู่จุดที่สูงส่งเช่นเดียวกัน ด้วยเหตุนี้ ในทุกๆย่างก้าวที่เราเดินเท้าจากนะญัฟไปยังกัรบาลา ไม่ว่าเราจะเหนื่อยหรือยากลำบากสักแค่ไหน จงตระหนักไว้เถิดว่า ความยากลำบากอันนี้จริงๆแล้วมันเป็นอาหารอันดีเลิศสำหรับจิตวิญญาณของมนุษย์ และถ้าหากมนุษย์เข้าใจอย่างแท้จริงแล้ว ความยากลำบากต่างๆทางด้านวัตถุ ไม่ได้เป็นสิ่งใดเลยนอกจากการพัฒนาจิตวิญญาณของเขา มนุษย์ผู้แสวงหาความเป็นนิรันดรจะไม่ย่อท้อและกลัวความยากลำบากใดๆเลย

เมื่อเทียบกับความสบายในช่วงเวลาที่วิญญาณออกจากร่างของเขา วิญญาณของมนุษย์ผู้ไม่ยึดติดกับวัตถุจะออกจากร่างกายของเขาเหมือนกับการเดินเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น

 

เมื่อเราเป็นผู้ที่มีความรักต่อฮูเซน(อ) ก็จงรักที่จะเป็นผู้ที่มีวิญญาณที่สูงส่งเหมือนกับฮูเซน(อ) เพราะเป้าหมายของพระผู้เป็นเจ้าที่ทรงสร้างเรามา ก็เพื่อมนุษย์จะพัฒนาตนเองไปสู่ตำเเหน่งคอลีฟะฮ์ของพระองค์ และสิ่งที่จะนำมนุษย์ไปสู่ตำเเหน่งนั้นได้ ก็คือ จิตวิญญาณที่สูงส่ง มิฉะนั้นแล้ว มนุษย์จะไม่มีความแตกต่างใดๆกับสัตว์ หากชีวิตของเขาใช้ไปโดยที่ยึดติดกับวัตถุเพียงเท่านั้น

 

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ

 

“แท้จริงสัตว์ที่ชั่วร้ายยิ่ง ณ อัลลอฮ์นั้น คือ ผู้ที่หูหนวก เป็นใบ้ ซึ่งพวกเขาเป็นผู้ที่ไม่ใช้ปัญญา”

 ซูเราะห์อัลอันฟาล โองการที่ 22

 

ขอขอบคุณ เว็บไซต์เลิฟฮูเซน