ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 101

ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่  101


อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงปัจจัยแห่งความหายนะของชนก่อนหน้านั้น โองการกล่าวว่า

 

وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلكِن ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مِن شَيْ‏ءٍ لَمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ‏

 

คำแปล :

 

101. และเราไม่ได้อธรรมต่อพวกเขา ทว่าพวกเขาอธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง และบรรดาเจว็ดของพวกเขาที่พวกเขาวิงวอนขออื่นจากอัลลอฮ์ จะไม่อำนวยประโยชน์อันใดแก่พวกเขา เมื่อพระบัญชา (การลงโทษ) ของพระผู้อภิบาลของท่านได้มาถึง และมิได้เพิ่มอันใดแก่พวกเขา นอกจากความพินาศ

 

คำอธิบาย :

 

โองการก่อนหน้านี้ได้กล่าวถึงเรื่องราวของ 7 หมู่ชนจากหมู่ชนในอดีต และมุมมองหนึ่งจากอัตชีวประวัติการเผยแผ่และการต่อสู้ของศาสดาของพวกเขา ซึ่งได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับศาสดาแต่ละท่านไปแล้ว และนับได้ว่าเหล่านั้นเป็นบทเรียนอันทรงคุณค่ายิ่งสำหรับปวงชน

 

ในตรงนี้จะกล่าวสรุปถึงเรื่องราวเหล่านั้นอีกครั้งในลักษณะรวมเรื่องราวทั้งหมด

 

1. มีปัจจัยสำคัญ 2 ประการที่เป็นสาเหตุทำให้ประชาชาติต้องพบกับความหายนะ

 

1.1 การอธรรมต่อตัวเอง

 

1.2 การตั้งภาคีเทียบเคียง และการขอความช่วยเหลือจากสิ่งอื่นนอกจากอัลลอฮ์ (ซ.บ.)

 

แน่นอน ตามความเป็นจริงแล้วปัจจัยที่สองนั้นย้อนกลับไปสู่ปัจจัยแรก เนื่องจากการเคารพรูปปั้นบูชาในความเป็นจริงก็คือ การอธรรมต่อตัวเอง

 

2. วัตถุประสงค์ของ การอธรรมตัวเอง ของบรรพชนก่อนหน้านั้นก็คือ พวกเขาได้ละทิ้งหนทางแห่งการชี้นำ โดยหันไปสู่แนวทางหลงผิดและการเคารพรูปปั้นบูชา ปล่อยให้ทุนของตัวเองต้องสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ด้วยเหตุนี้ จึงเรียกว่าเป็นการอธรรมต่อตัวเอง

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1. จงอย่าเป็นผู้กดขี่ข่มเหง เนื่องจากชนในอดีตได้พินาศลงอย่างย่อยยับก็เพราะอธรรมต่อตัวเอง

 

2. อัลลอฮ์ (ซ.บ.) มิใช่ผู้อธรรม ดังนั้น ท่านจงค้นหาปัจจัยที่ทำให้ท่านพบกับความพินาศในตัวเองเถิด

 

3.การเคารพรูปปั้นบูชาและตั้งภาคีเทียบเคียง คือปัจจัยนำมนุษย์ไปสู่ความสูญเสียและความพินาศ

 

4. จงอย่าเคารพภักดีต่อสิ่งนั้นนอกเหนือไปจากอัลลอฮ์ เพราะพระเจ้าจอมปลอมเหล่านั้นไม่อำนวยประโยชน์อันใดแก่สูเจ้า