ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 102-103

ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 102-103

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงกฎเกณฑ์ของอัลลอฮ์ (ซ.บ.) ในการลงโทษผู้กระทำความผิดและกดขี่ โองการกล่าวว่า

 

وَكَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى‏ وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ

 

คำแปล :

 

102. และเช่นนี้แหละคือการลงโทษของพระผู้อภิบาลของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงลงโทษ (ประชาชน) ในบ้านเมือง ขณะที่พวกเขาอธรรม แท้จริงการลงโทษของพระองค์นั้นเจ็บปวดสาหัสยิ่ง

 

คำอธิบาย :

 

1. จุดประสงค์ของ การอธรรม (ซุลม์) มีความหมายกว้างขวาง ซึ่งครอบคลุมทุกการทำความผิด แน่นอน ตัวอย่างที่เห็นได้อย่างชัดเจนคือ การกดขี่ตัวเองและการเคารพรูปปั้นบูชา

 

2. การลงโทษผู้กดขี่เป็นหนึ่งในกฎเกณฑ์ของพระเจ้า เป็นโครงการที่มีอยู่ตลอดไปกล่าวคือ เมื่อใดก็ตามที่ประชาชาติได้กดขี่ข่มเหง หรือก้าวล้ำเขตแดนที่พระองค์กำหนดไว้ และไม่สนใจในคำสั่งสอนของบรรดาศาสดาและเหล่าผู้นำแห่งพระเจ้า ในบั้นปลายสุดท้ายอัลลอฮ์ต้องลงโทษพวกเขาอย่างแน่นอน นี่เป็นความสัจจริง

 

3. การอธรรมบ้านเมืองหมายถึง การอธรรมประชาชนที่อาศัยอยู่ในเมืองนั้น ประหนึ่งว่าพวกเขาได้อธรรมอย่างมากมายและดูเหมือนว่าทั้งเมืองได้ตออยู่ภายใต้การกดขี่

 

4. การลงโทษผู้อธรรมถือเป็นเกียรติยศของพระผู้ทรงบริบาล กล่าวคือพระองค์จะใช้วิธีนี้อบรมสั่งสอนมวลมนุษย์

 

บทเรียนจากโองการ :

 

 

 

 

2. กฎเกณฑ์ของพระเจ้าคือการลงโทษผู้กระทำอธรรมโดยทั่วไป ซึ่งครอบคลุมเหนือประชาชาติทั้งหมด แม้แต่เราที่เป็นมุสลิมก็มิได้รับการยกเว้นแต่อย่างใด

 

3. จงอย่ากดขี่ข่มเหงเด็ดขาด เพื่อจะได้รอดพ้นจากการลงโทษของพระเจ้า

 

โองการที่ 103 บทฮูด

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงความพิเศษของวันแห่งการฟื้นคืนชีพ โองการกล่าวว่า

 

إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ

 

คำแปล :

 

103. แท้จริง ในการนั้น (เรื่องราวในอดีต) มีสัญญาณสำหรับผู้ที่กลัวการลงโทษในวันปรโลก นั่นคือวันแห่งการรวบรวมสำหรับปวงมนุษย์ และนั่นคือวันแห่งการอยู่ร่วมกันอย่างพร้อมเพรียง

 

คำอธิบาย :

 

1. วันปรโลกและการลงโทษในวันนั้น ไม่อาจเปรียบเทียบได้กับโลกนี้และการลงโทษในโลก แน่นอนในวันปรโลกไม่ว่าจะพิจารณาจากด้านใดก็ตาม มีความยิ่งใหญ่และรุนแรงกว่าในทุกมิติ ด้วยเหตุนี้ บรรดาผู้ศรัทธาเมื่อได้เห็นการลงโทษต่างๆ บนโลกนี้เขาจะรู้สึกไหวหวั่นและเป็นบทเรียนสอนใจแก่เขา และเขาจะห่างไกลจากสิ่งเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง

 

2. ประชาชนทุกหมู่เหล่าจะถูกรวบรวมโดยพร้อมเพรียงกันในวันกิยามะฮ์ และพวกเขาจะได้เห็นทุกสิ่ง

 

3.การที่กล่าวว่า ละฮุนนาส ในโองการข้างต้นหมายถึง วันแห่งการฟื้นคืนชีพนั้นมิได้มีการรวบรวมมนุษย์ขึ้นอย่างเดียว ทว่ามีวัตถุประสงค์อื่นด้วย นั่นคือเป้าหมายของความสมบูรณ์ของมวลมนุษย์ ซึ่งพวกเขาจะขับเคลื่อนไปสู่เป้าหมายนั้น

 

4. จากการที่กล่าวว่า มัจญ์มูอ์ ในโองการข้างต้นเข้าใจได้ว่า แม้ว่าประชาชนจะไม่เคลื่อนตัวเองไปสู่กิยามะฮ์ พวกเขาก็จะถูกรวบรวมมาสู่สถานแห่งนั้น หมายความว่ามิได้เป็นไปตามความพอใจของเรา หากเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1. เรื่องราวของคนในอดีตและประชาชาติก่อนหน้านั้นคือ บทเรียนและเป็นอุทาหรณ์สำหรับบุคคลที่มีความเกรงกลัวในวันปรโลก

 

2. จงกลัวการลงโทษอันแสนสาหัสในวันปรโลกเถิด