ฮะดีษจากอิมามศอดิก (อ) เกี่ยวกับการร้องไห้

 

ฮะดีษจากอิมามศอดิก (อ) เกี่ยวกับการร้องไห้

 

 

قَالَ أَبِو عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (ع ) : الْبَکَّاءُونَ خَمْسَةٌ :آدَمُ وَ یَعْقُوبُ وَ یُوسف وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (ع)

فَأَمَّا آدَمُ فَبَکَى عَلَى الْجَنَّةِ حَتَّى صَارَ فِی خَدَّیْهِ أَمْثَالُ الْأَوْدِیَةِ

وَ أَمَّا یَعْقُوبُ فَبَکَى عَلَى یُوسُفَ حَتَّى ذَهَبَ بَصَرُهُ وَ حَتَّى قِیلَ لَهُ تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَکُونَ حَرَضاً أَوْ تَکُونَ مِنَ الْهالِکِینَ وَ أَمَّا یُوسُفُ فَبَکَى عَلَى یَعْقُوبَ حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ السِّجْنِ فَقَالُوا لَهُ إِمَّا أَنْ تَبْکِي بِاللَّیْلِ وَ تَسْکُتَ بِالنَّهَارِ وَ إِمَّا أَنْ تَبْکِي بِالنَّهَارِ وَ تَسْکُتَ بِاللَّیْلِ فَصَالَحَهُمْ عَلَى وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا

 وَ أَمَّا فَاطِمَةُ فَبَکَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ الْمَدِینَةِ فَقَالُوا لَهَا قَدْ آذَیْتِینَا بِکَثْرَةِ بُکَائِك فَکَانَتْ تَخْرُجُ إِلَى الْمَقَابِرِ مَقَابِرِ الشُّهَدَاءِ فَتَبْکِي حَتَّى تَقْضِي حَاجَتَهَا ثُمَّ تَنْصَرِفُ

وَ أَمَّا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ فَبَکَى عَلَى الْحُسَیْنِ (ع) عِشْرِینَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِینَ سَنَةً مَا وُضِعَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَعَامٌ إِلَّا بَکَى حَتَّى قَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاك یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْك أَنْ تَکُونَ مِنَ الْهَالِکِینَ قالَ إِنَّما أَشْکُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ

وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ إِنِّي لَمْ أَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنِی فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِی لِذَلِك عَبْرَةٌ

(الخصال شيخ صىوق 272- 273)

 

ท่านอิมามซอดิก (อ.) กล่าวว่า :

 

“ผู้ที่ร้องไห้อย่างมากมายนั้นมีห้าท่านคือ ศาสดาอาดัม (อ.) ศาสดายะอ์กูบ (อ.) ศาสดายูซุฟ (อ.) ท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ (อ.) ผู้เป็นบุตรีของท่าศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) และท่านอิมามอะลี ซัยนุลอาบิดีน (อ.) บุตรของอิมามฮุเซน (อ)

 

ท่านศาสดาอาดัม (อ.) นั้นร้องไห้เนื่องจากการถูกขับออกจากสวรรค์ จนกระทั่งแก้มทั้งสองข้างของท่านประหนึ่งดั่งลำธารน้ำ

 

ท่านศาสดายะอ์กูบ (อ.) นั้นร้องไห้เนื่องจากการจำพรากศาสดายูซุฟ (อ.) (บุตรชายของตน) จนกระทั่งตาทั้งสองของท่านมืดบอด และจนกระทั่งมีผู้กล่าวกับท่านว่า  

 

تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَکُونَ حَرَضاً أَوْ تَکُونَ مِنَ الْهالِکِینَ

 

“ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ท่านเฝ้าแต่คิดถึงยูซุฟ เสียจนเจ็บป่วยจวนจะตาย หรือจนท่านจะเป็นผู้หนึ่งจากบรรดาผู้พินาศ"

 (ซูเราะฮ์ยูซุฟ / อายะฮ์ที่ 86)

 

ท่านศาสดายูซุฟ (อ.) ร้องไห้เนื่องจากการจำพรากและการคิดถึงท่านศาสดายะอ์กูบ (อ.) (ผู้เป็นบิดา) จนกระทั่งทำให้ชาวคุกเกิดความรำคราญ และกล่าวกับท่านว่า : ท่านจงเลือกที่จะร้องไห้ในตอนกลางคืนและนิ่งเงียบในยามกลางวัน หรือท่านจะร้องไห้ในตอนกลางวันและนิ่งเงียบในยามกลางคืนเถิด แล้วท่านก็ได้เลือกเอาหนึ่งในข้อเสนอของพวกเขา

 

ท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ (อ.) ได้ร้องไห้เนื่องจากการจากไปของท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) จนกระทั่งชาวมะดีนะฮ์ได้รับความทุกข์ยากจากการร้องไห้ของท่าน พวกเขาได้กล่าวกับท่านว่า : พวกเรารู้สึกทุกข์ทรมาน (ไม่ได้หลับนอน) เนื่องจากการร้องไห้อย่างมากมายของท่าน ดังนั้นท่านหญิงจึงมักจะออกไปยังสุสานของบรรดาชะฮีดและร้องไห้ที่นั่นจนกระทั่งได้ระบายความในใจแล้ว ท่านก็จะกลับออกมาจากที่นั่น

 

- ท่านอิมามซัยนุลอาบิดีน (อ.) ได้ร้องไห้เนื่องจากการถูกสังหารของท่านอิมามฮุเซน (อ.) เป็นเวลาถึง 20 หรือ 40 ปี ทุกครั้งที่อาหารถูกนำมาวางเบื้องหน้าของท่าน ท่านก็จะร้องไห้ จนกระทั่งคนรับใช้ของท่านได้กล่าวกับท่านว่า: ข้าพเจ้าขอพลีเพื่อท่าน โอ้บุตรของท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์! ข้าพเจ้าเกรงว่า ท่านจะเป็นผู้หนึ่งจากบรรดาผู้เสียชีวิต (เนื่องจากการร้องไห้อย่างมากมายของท่าน)

 

ท่านกล่าวว่า : แท้จริงฉันร้องเรียนความเศร้าโศกและความทุกข์ระทมของฉันต่ออัลลอฮ์ และฉันรู้สิ่งที่อยู่ ณ อัลลอฮ์ซึ่งพวกเจ้าไม่รู้ แท้จริงทุกครั้งที่ฉันรำลึกถึงเหตุการณ์การถูกสังหารของลูก

หลานของท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ (อ.) น้ำตามันได้ทำให้ฉันต้องอัดอั้นเนื่องจากสิ่งนั้น

 

ที่มา อัลคิศอล หน้าที่ 272- 273